Serenturnen dreigt zinloze
aangelegenheid te worden
pijn bij wereldtop
Hermens zonder topvorm met
UITSLAGEN WERELDBEKER ATLETIEK
LEEGLOOP OP PAPENDAL
O
JUANTORENA OPNIEUW SNELLER DAN BOIT
(PORT LEIDSE COURANT ZATERDAG 3 SEPTEMBER 1977 PAGINA
Frans van Elteren: „Het KNGV denkt dat ik zo'n examen er wel even tussendoor doe".
schuwende vinger ophief. In Het
Tumblad (bondsblad van het
KNGV) mochten zijn stukken
over dit onderwerp echter niet
worden geplaatst „Censuur is
al een teken van zwakte", zegt
hij. „Ik geloof dat er in het
KNGV mensen zitten, die niet
altijd verstand hebben van din
gen waar ze dat wel van zouden
moeten hebben. En wat er nu
gebeurt, is nog maar het begin.
Je kunt van kleine kinderen niet
verwachten dat ze zo'n intensie
ve training blijven volhouden.
Wat er tegenover je opofferin
gen staat, moet voldoende zijn
om het plezier in je sport te
behouden."
VOORZICHTIG
Evenals Frans van Elteren is
ook Dick Ooykaas voorzichtig.
Hij is bang al te veel kritiek
te laten horen omdat hij het
contact met het KNGV nog niet
helemaal verloren is. Eens te
meer een bewijs van de enge
verhoudingen binnen het ver
bond waar het woord „zelfkri
tiek" als een schuttingwoord
beschouwd wordt.
Toch zegt Ooykaas: „Op 30 sep
tember, veel te kort na de va
kanties, was er een interland
wedstrijd gepland. Daardoor
moest er enorm hard worden
getraind. Veel te hard. Blessures
waren niet meer te vermijden
en het plezier was al snel ver
te zoeken. Asarjan heeft een
andere achtergrond. Hij denkt
dat hij met ons net zo kan wer
ken als in Rusland met jochies
van twaalf/dertien jaar. Als je
tegen die zegt dat ze iets moeten
doen, dan doen ze het Wij zijn
anders. Wij kijken eerst of het
kan."
„Je hoeft natuurlijk niet zo gek
hard te trainen, maar dan sta
je overal volledig buiten. Ik zou
best naar de WK willen, maar
ik moet mezelf beschermen.
Voor de Olympische Spelen van
1972 in München was Cor Smul
ders in topvorm, maar hij werd
niet uitgezonden. Zo'n teleur
stelling wil ik mezelf besparen.
Het lijkt me het beste Asarjan
toch maar terug te sturen. De
man kan er zelf niets aan doen,
hij heeft geen alternatief. Daar
na moeten we beginnen bij de
verenigingen en het opleiden
van trainers. Bij veel mensen
belangstelling kweken. Dan
krijg je een bredere basis en
worden op den duur de moge
lijkheden groter. Zo wordt het
vanzelf ook weer leuk."
Het KNGV zal zich in ieder
geval moeten afvragen wat ze
met topsport wil. „Ik geloof dat
ze dat niet weten", zegt Stef
van de Bogaert. „Ik heb in het
verleden genoeg dingetjes mee
gemaakt waaruit blijkt dat het
KNGV op de verkeerde koers
zit, maar dat heeft met dit ge
val niet zoveel te maken en
bovendien denken ze dan weer
dat ik rancunes heb. En dat is
niet zo. Ik vind het alleen maar
een trieste zaak dat het met het
turnen helemaal de verkeerde
kant uitgaat Dat is mijn uit
gangspunt."
DICK HOFLAND
eel
zijl
DEN HAAG Het herenturnen in Nederland dreigt een zinloze aangelegenheid
te worden. Nog even en Albert Asarjan, de Russische trainer van de selectie, hoeft
niet eens meer naar Papendal te gaan. Na de zomervakanties gaven kort achter
elkaar vijf topturners te kennen, dat ze niets meer voelden voor de centrale training
op het sportcentrum. De resterende vier hebben die beslissing nog niet genomen,
maar het is te verwachten, dat zeker één binnen afzienbare tijd ook zijn spullen
aan de rekstok hangt. „Als het zo doorgaat, is er binnenkort gewoon geen
herenturnen meer in Nederland", constateert Stef van de Bogaert. En met dat „zo"
bedoelt de herentrainer van Pro Patria niet alleen de leegloop, maar veel meer
het beleid, dat op de achtergrond als laxeermiddel werkt.
Albert Asarjan
zit met de
problemen.
Moet hij toch
maar weer
terug naar
Rusland?
Even vrolijk wordt van bonds-
zijde de zaak afgedaan met:
„Het is een interne zaak, maar
voor de rest is er nog niets aan
de hand" (directeur De Wolff).
Jan Vermeulen, de voorzitter
van het afdelingsbestuur keur-
turnen heren, is iets reëler. „Het
kan nauwelijks toeval zijn dat
zo veel turners er vrijwel gelijk
tijdig geen zin meer in hebben.
Problemen als werk en studie
zijn er immers altijd geweest.
Die kunnen nu toch niet ineens
tot zo'n beslissing leiden." Maar
kort daarop gaat hij weer over
op de taal van de typische
bondsbestuurder, die op diplo
matieke wijze tracht te verber
gen wat hij weet of juist zijn
onwetendheid probeert te ver
pakken. „Ik durf geen vermoe
den uit te spreken. Ik weet niet
wat er speelt. Daarom gaan we
er ook over praten. Vandaag op
Papendal."
CENTRALE AANPAK
Andere mensen weten heel goed
wat er speelt. Frans van Elteren
bijvoorbeeld. De in Delft wo
nende toptumer: „Deze ontwik
keling zat al een hele tijd in de
lucht. Met Asarjan, een dood
goede man overigens, heeft het
KNGV gekozen voor de centrale
aanpak. Dat houd je misschien
twee drie jaar vol en dan knap
je af.
Ik zit nu in mijn laatste jaar van
de studie fysiotherapie. De bond
denkt dat ik zo'n examen er wel
even tussendoor doe. Dat het
allemaal wel goed komt. Ie
mand, die werkt of studeert kun
je geen vier keer per week naar
Papendal krijgen. Hij moet on
geveer zeventien uur per week
trainen en daar komt dan nog
zo'n tien uur reizen bij. Ik heb
wel eens het idee dat de verant
woordelijke mensen niet genoeg
in het turnen zitten om te weten
wat er allemaal bij komt kijken.
Zo'n man als Vermeulen bij
voorbeeld, die heb ik zeker al
een jaar niet meer op Papendal
gezien. Het zijn meer „papieren"
bestuurders. Maar zo langza
merhand staat er ook niet veel
meer op papier."
Van Elteren schrikt zelf een
beetje van wat hij zegt en hij
wil niet al te veel kritiek geven.
Het zou zijn zaak kunnen scha
den. „We kunnen niet meer met
een ploeg naar de wereldkam
pioenschappen volgend jaar ok
tober, maar nog wel individueel.
En daar heb ik nog wel degelijk
trek in. Ik train daarom nog wel
op zaterdag op Papendal, maar
voor de rest bij mijn vereniging
Pro Patria", geeft hij zelf als
toelichting voor zijn ineens wat
voorzichtige houding.
Even later kan hij het echter
toch niet laten enige zere plek
ken aan te wijzen. „Het is dui
delijk een fout beleid. De bond
heeft verzaakt de verenigingen
te steunen. Ze hebben altijd
gedacht dat het wel oké was als
er zes turners op Papendal
stonden. Maar als er geen aan
vulling is, gaat het snel fout.
En er is helemaal niets. Ze heb
ben op één paard gegokt, Pa
pendal en dat is een gigantische
miskleun geworden.
Het KNGV heeft natuurlijk een
eigen verantwoordelijkheid en
het is dan ook hun goed recht
dat ze voor een bepaald beleid
kiezen. In dit geval is het echter
een keuze tegen beter weten in.
Er is al zo vaak tegen gewaar
schuwd. Ook voordat Asarjan
kwam."
Stef van de Bogaert was één
van die mensen, die een waar-
DUSSELDORP Jos Hermens heeft gisteravond in
het Rheinstadion met een derde plaats op de 10.000
meter nog eens duidelijk aangetoond dat hij zich dit
seizoen volledig hersteld heeft van zijn matige ver
richtingen tijdens de Olympische Spelen. Enige we
ken geleden bracht hij tijdens wedstrijden in Helsin
ki al een uitstekende 27.41.25 op de klokken, waar
mee hij zijn plaats voor de Europese ploeg die dit KOPWERK
weekeinde uitkomt in de strijd om de wereldbeker,
is. Daar heb ik vorig seizoen ook al eens last van
gehad. Daarom kon ik niet die race lopen zoals ik
graag had gewild. Gelukkig deed iedereen het kalm
aan, waardoor ik de aansluiting kon houden, maar
als het tempo was verhoogd, had ik al halverwege
zonder meer moeten lossen."
Iberto Juantorena kijkt Mike Boit naar de tweede plaats. Met zijn bekende grote passen wint de Cubaan voor
i tweede keer in korte tijd het rechtstreeksde duel tussen de twee sterkste middenafstandlopers.
Kimombwa uit Kenia te ontmoeten, die de Nederlan
der destijds in Helsinki niet alleen versloeg,
als volslagen outsider voor een nieuwe wereldrecord
op de 10.000 meter zorgde. Kimombwa werd evenwel
niet in de Afrikaanse ploeg opgenomen. Omdat hij
niet inging op de invitatie deel te nemen aan de
kwalificatiewedstrijden in Tunis.
Daar maakte de ervaren Miruts Yifter uit Ethiopië
duidelijk dat het Afrikaanse continent over nog meer
klasse-atleten beschikt Yifter, die in 1972 op de
Olympische Spelen in München een bronzen medaille
veroverde, maar van wie nadien betrekkelijk weinig
meer weid vernomen, gaf 12 en 13 augustus in
Noord-Afrika al een voorproefje van zijn kunnen. Hij
won zowel de vijf als tien kilometer zonder dat de
tijden overigens tot de verbeelding spraken. Daarmee
werd de concurrentie enigszins misleid, hoewel Her
mens vooraf al voor de kracht van Yifter had gewaar
schuwd.
Hermens: „Ik wist heel goed dat Yifter over een sterk
eindschot beschikt Maar ik had niet de kracht om
hem te achterhalen, omdat ik na zes ronden al pijn
in mijn zij kreeg. Waar het aan ligt Joost mag het
weten, maar ik vermoed dat er iets met mijn lever
ipitEREN
hp) meter 1. Steve Williams (VS) 10,13 sec.; 2. Eugen Ray
Scw-Dl) 10,15; 3. Silvio Leonard (Cuba/Ame) 10,19; 4. Pietro
~-nea (Tta/Eur) 10,37; 5. Wemer Bastians (W-Dl) 10,57; 6.
.uraparp Suchart (Tha/Azië) 10,67; 7. Amadou Meite
i/Afr) 10,70; 8. Paul Narracott (Aus/Oce) 10,71.
meter 1. Alberto Juantorena (Cub/Ame) 1.44,0; 2. Mik»
(Ken/Afr) 1.44,1; 3. Willi WüJbeck (W-Dl) 1.45,5; 4. Mark
.-art (VS) 1.45,5; 5. Jozef Plachy (Tsj/Eur) 1.45,5; 6. John
igham (Aus/Oce) 1.46,1; 7. Olaf Beyer (O-Dl) 1.46,6; 8. Sri
Singh (India/Azië) 1.47,3.
Unrai?»€!?"n Wft" (Eth/Afr) 28.32,3; 2. Jöig Peter
„tn,i 28'34,0; 3- J°s Hermens (Ned/Éur) 28.35,0; 4. Detlef
SKsW r(W-°l)CL28'38.7: Rodolfo Gomez (Mex/Ame)
Ö»;5/?' .Frank Shorter (VS) 28.52,5; 7. Toshiaki Kamata
•n|ap//uje) 28.56,3. Opgegeven: Christopher Wardlaw (Aus/O-
eir ,meier horden: 1. Edwin Moses (VS) 47,56 sec.; 2. Volker
>ck (O-Dl) 48.83 (nat. ree.); 3. Harald Schmid (W-Dl) 48,85
4. AI an Pascoe (GB/Eur) 49,73; 5. Peter Rwamu-
anda (Oeg/Afr) 50.48; 6. Garry Brown (Aus/Oce) 50,89; 7.
Damuso Alfonso (Cub/Ame) 50,95; 8. Takashi Nagao (Jap/A
zië) 52,10.
Verspringen beren: 1. Amie Robinson (VS) 8,19 m; 2. Hans
Baumgartner (W-Dl) 7,96; 3. Charlton Ehizuelen (Nig/Afr)
7,89; 4. Frank Wartenberg (O-Dl) 7,79; 5. Nenad Stekic
(Jsl/Eur) 7,79; 6. Unichi Usui (Jap/Azië) 7,68; 7. Kerry Hill
(Nw-Z/Oce) 7,18; 8. David Giralt (Cub/Ame) 6,77.
Discuswerpen: 1. Wolfgang Schmidt (O-Dl) 67,14 m; 2. Mac
Wilkins (VS) 66,64; 3. Hein-Direk Neu (W-Dl) 62,64; 4. Marklcu,
Tuokko (Fin/Eur) 61,36; 5. Julian MorrisonJAme) 58,98; 6.
Parveen Kumar (India/Azië) 53
52,90; 8. Said Tarwat (Egy/Afr) 4:
(India/Azië) 17,43; 8. Keith Falie (Nw-Z/Oce) 15,92.
Stand na de eerste dag: 1. Verenigde Staten 47 pnt.; 2.
Europa 46; 3. Oost-Duitsland 45; 4. West-Duitslana 40; 5.
Afrika 32; 6. Amerika 30; 7. Azië 15; 8. Oceanië 12.
DAMES
200 meter. 1. Irena Szewinska (Pol/Eur) 22,72 sec.; 2. Barbel
Eckert (O-Dl) 23,02; 3. Tatjana Prorotsjenko (Sov) 23,26; 4.
Evelyn Ashford (VS) 23,41; 5. Silvia Chivas (Cub/Ame) 23.45;
6. Denise Robertson (Aus/Oce) 23,82; 7. Ufon Uko (Nig/Afr)
24,17; 8. Errüko Konishi (Jap/Azië) 25,22.
1500 meter: 1. Tatjana Kasankina (Rus) 4.12,7; 2. Franrie
Lutz-Larrieu (VS) 4.13,0; 3. Ulrike Bruns (O-Dl) 4.13,1; 4.
Natalja Marasescu (Roe/Eur) 4.13,1; 5. Penny Werthner (Ca-
n/Ame) 4.14.6; 6. Sakina Boutamine (Alg/Afr) 4.18,5; 7. Yunko
Yoshitomi (Jap/Azië) 4.24,8; 8. Anne Garrett (Nw-Z/Oce)
4.31,5.
4x 400 meter estafette: 1. Oost-Duitsland 3.24,0; 2. Europa
3.25,8; 3. Rusland 3.27,0; 4. Oceanië 3.30,5; 5. Amerika 3.31,0;
6. Verenigde Staten 3.33,0; 7. Afrika 3.36,3; 8. Azië 3.53,8.
Hoogspringen dames: 1. Rosemarie Ackermann (O-Dl) 1,98
m; 2. Sara Simsoni (Ita/Eur) 1,92; 3. Debbie Brill (Can/Ame)
(Aus/Oce) 1,75; 8. Carol Mumbi (Zam/Afr) 1,60.
Stand na de eerste dag: 1. Oost-Duitsland 40 pnt.; 2. Europa
34; 3. Rusland 32: 4. Verenigde Staten 25; 5. Amerika 19;
6. Oceanië 14; 7. Afrika 11; 8. Azië 10.
Om die reden liet Jos Hermens na 2400 meter het
zware kopwerk over aan Yifter, die echter snel liet
merken die arbeid niet te prefereren. De Amerikaan
Frank Shorter, wiens kracht voornamelijk ligt op
de marathon (waarop hij in Montreal achter de
Oostduitser Cierpinski zilver veroverde), nam ver
volgens de taak op zich om tempo te bepalen.
Maar erg snel ging dat niet. Dat was natuurlijk ook
niet te verwachten in een ontmoeting, waarin nu
eenmaal niet de records, maar de klasseringen pri
mair staan.
Met nog twee ronden voor de boeg werd de strijd
eigenlijk pas interessant, toen de Oostduitser Jörg
Peter - in Helsinki tijdens de Europacupfinale super
ieur, maar half juli tijdens de halve eindstrijd in
Athene nog volkomen kansloos tegen Gerard Tebroke
- een demarrage plaatste. Hij nam behalve eveneens
de Westduitser Detlev Uhlemann tot grote vreugde
van het publiek (35.000) aan kon sluiten.
Peter sleurde er hard aan, maar kon 300 meter voor
de finish niet voorkomen, dat Yifter ogenschijnlijk
moeiteloos Peter passeerde. Jos Hermens trachtte
vervolgens nog wel de gedesillusioneerde Peter van
de tweede plaats te verdringen, wat honderd meter
voor de finish leek te lukken, maar liep te verkrampt
om die krachttoer met succes te kunnen afronden.
Hermens: „Peter schroefde zijn tempo de laatste
duizend meter telkens een stukje op en daar kon ik
niet tegenop. Door telkens adem te halen, heb ik de
laatste ronden gedacht dat de pijn zou verdwijnen
en dat lukte aardig. Maar toch kon ik mijn topvorm
niet halen. En dat is natuurlijk jammer, wanneer je
zo'n belangrijke wedstrijd mag lopen".
HERHALING
Met die opmerking deed Jos Hermens de eerste strijd
om de wereldbeker, die volgens I. A. A. F.-president
Ad Paaien in 1983 vermoedelijk vervangen gaat
worden voor echte wereldkampioenschappen, alle
eer aan. Want hoewel sommige atleten gisteravond
demonstreerden dat voor hen dit hoogtepunt van het
seizoen feitelijk te laat komt, lag het peil van de
diverse onderdelen dermate hoog, dat een herhaling
van dit evenement overXwee jaar zeker geen wegge
gooid geld is. En vooral niet als de organisatie, zoals
gisteren bleek, daar ruim een miljoen Duitse marken
rijker van wordt.
In feite was niet de tien kilometer, maar de tweede
confrontatie tussen de Mike Boit en Alberto Juan tore-
Met een derde plaats op de 10.000 bewees Jos Hermens
in Dusseldorp niet ten onrechte in de Europese ploeg
te zijn gekozen.
na op de 800 meter het hoogtepunt van de avond.
Zürich had vorige week woensdag de primeur van
een reeks rechtstreekse duels tussen beide grootmees
ters op de middenstand. Juantorena, de olympische
kampioen, rekende in het Letzigrund-stadion voor de
eerste keer af met zijn „grote vriend" Mike Boit, zoals
hij hem gisteravond betitelde. In Dusseldorp gaf de
Cubaan een reprise van dat duel.
Maar vraag niet hoeveel moeite hem dat kostte. Mike
Boit die vlak na de start last kreeg van een lichte
spierblessure, gaf Juantorena ditmaal niet de kans
om bij het ingaan van de tweede ronde iedereen het
nakijken te geven. Boit volgde zijn opponent keurig
en Juantorena keek bij het ingaan van de laatste
ronde ontsteld opzij, toen hij de donkere Kenyaan
vlak achter zich zag.. „El Caballo" had echter nog
net voldoende energie over om de aanval van Boit
vijftig meter voor de finish te pareren en met precies
eentiende seconde voorsprong in 1.41.1 te zegevieren.
„Die eerste plaats was mijn enige doel, want ik heb
sinds november vrijwel onophoudelijk gelopen, en
de vermoeidheid begin ik de laatste weken danig
te voelen. Pas vijf meter voor de finish voelde ik
me zeker van de overwinning". Waarop Mike Boit
antwoordde: „En nu wordt het tijd eens enige maan
den rust te nemen. Na de race was ik volkomen
kapot Dit seizoen is eigenlijk te zwaar geweest
Maar ik beloof volgend jaar probeer ik het op
nieuw".
Net als Juantorena bevestigde Edwin Mozes op de
vierhonderd meter horden zijn klasse. Met 47,58
seconden bleef de Amerikaan vlak boven zijn wereld
record van 47,45 dat hij waarschijnlijk met iets meer
tegenstand had kunnen verbeteren.
Tot een dergelijke prestatie kwam ook de Oostduitse
hoogspringster Rosemarie Ackermann niet. Ze deed
in Dusseldorp een poging haar één week oude wereld
record van twee meter een centimeter omhoog te
vijzelen. Ze slaagde daarin niet hoewel de tweede
en derde poging duidelijk maakten, dat Ackermann
die prestatie echt nog wel eens een keer zal leveren.
