hond
zoekt;
huis
Waakse Puk dreef buren tot wanhoop
r£2_
LEIDSE COURANT ZATERDAG 27 AUGUSTUS 1977 PAGINA 5
sekrt
Tetai
ïn (vi
nale J
Cerke
nmt an een onzer verslaggevers
- Volgende maand bestaat de scholenge-
Jeenschap Bonaventura-Kijckenborg 50 jaar. Beter
eraaMegd: op 19 september is het vijftig jaar geleden
*[att te Leiden de „Roomsch Katholieke Hoogere
rgerschool Sint Bonaventura" werd gesticht. In
°°r it zeer lijvige gedenkboek dat ter gelegenheid van
.jt halve eeuwfeest is uitgegeven, noemt oud-Bo-
i [lsriventura-leraar H.AJ.ML van Woerden de oprich-
vchg van de Roomsch Katholieke Hoogere Burger-
het „leggen van een der sluitstenen voor
J>et gebouw van de katholieke emancipatie". Of
raadtschreven in de stijl van die tijd: „De trotse
ithedraal van onze Roomse Vrijwording werd
^^«kroond met vele fier ten hemel oprijzende toren-
"litsen". „Het portret van een Leidse middelbare
ihool zal in de grote contouren niet veel verschil-
fin met dat van een willekeurige andere middelba-
I V school in ons vaderland", schrijft de heer H.A.-
M. van Woerden. „Om het eigen karakter te
lecificeren moet men wel in bijzonderheden tre-
pn".
Dt voor 1926 was het voor de katholieke ouders
vaard Leiden en omstreken niet mogelijk hun kinderen
)ileujpar een katholieke middelbare school te sturen,
ondees toen de orde van de Jezuieten besloten had om
uk v$t St. Wiliibrorduscollege in Den Haag te sluiten
deze school naar Katwijk te verplaatsen ontstond
en, ae mogelijkheid om leerlingen naar een katholieke
school te sturen. Dank zij de inspannin-
xkomen van pastoor Beukers van de St Petrusparochie
fficiëfclukte het de eerste klassen van de h.b.s. in
ecretiatwijk over te plaatsen naar Leiden.
ater drs. Balduinus de Goede o.f.m. werd op 29
dat digustus tot directeur van de school in Leiden
noemd. „De goede man kwam op 30 augustus van
lappeen studiereis naar Engeland terug en wist helemaal
niets. De 31ste reisde hij spoorslags naar Lei
en wen, hem volmaakt onbekend, waar hij wel de
/ettelijke toestemming tot „Schoolverplaatsing"
ond, maar géén gebouw, geen leraren en'geen
^^erlingen, terwijl de school medio september in
ebruik moest komen". Op 20 september 1927 start-
men in de leegstaande Kweekschool voor de
Éevaart een eerste klas met tien leraren en twintig
rlingen. De bovenmatige groei van de school zou
de daaropvolgende vijftig jaar zijn sporen in
iden achterlaten. De heer Van Woerden om-
chrijft de sfeer van de stichtingsgeschiedenis als
olgt: „Op de eerste plaats moet men wijzen op het
lelangeloos zwoegen van velen om een katholieke
ll8,12aak te dienen die toen van het grootste belang
verd geacht. Op de tweede plaats op het feit dat
Ie hele affaire een klerikale aangelegenheid was:
Weidse leken kwamen er eigenlijk niet aan te pas
0 Qnpnzij om het jawoord te geven voor hun zonen".
klein
ende Reeds in het derde jaar van het schoolbestaan werd
iet al duidelijk dat de Zeevaartschool in de toe
8Te
De school ging in 1927 van start met tien leraren en twintig leerlingen.
Bonaventura is de bakermat geweest van het basketbal in Leiden. Hier het eerste team, dat werd geformeerd
door geymnastiekleraar Kallenberg, met de heer Toth en pater Gelauff en de heer Kallenberg.
komst veel te weinig uitbreidingsmogelijkheden zou
bieden. Het beeld van het schoolbestuur dat voort
durend op zoek is naar geschikte ruimten om de
toestroom van leerlingen op te kunnen vangen zou
niet meer veranderen. Dat ruimtegebrek is ook nu
nog een actueel probleem.
Op 2 mei 1933 volgde de plechtige opening van het
schoolgebouw aan de Mariënpoelstraat, waar inmid
dels ook een klooer klooster de orde van de Francis
canen gereed gekomen was. Typerend voor het
„Rijke Roomse leven" zijn de woorden die de heer
Van Woerden wijdt aan het bezoek aan de kapel
van het klooster. „De kapel werd graag bezocht
door buurtbewoners. Ook 's zondags. Dit gaf in de
voorconciliaire tijd menig conflict met de parochie,
St. Willibrord te Oegstgeest want kerkrechtelijk
mochten parochianen hun zondagsplicht niet in een
„gesloten" kapel vervullen. Zelfs trok de pastor loei
de bijdrage voor de school in, daarbij handelend
uit een wettische geest die toentertijd nogal voor
kwam".
Lijceum
lyceum. Pater De Goede had de kroon op zijn werk
gezet en op 31 december 1950 gaf hij het roer in
handen van de nieuwe rector Pater Geurts. In 1952
vierde de school het zilveren jubileum. De eerste
twee dagen van de feestweek werden begonnen met
een plechtige h. mis. De heer Van Woerden in zijn
gedenkboek: „Hoe „kerks" de jongelui zich in die
tijd nog voelden blijkt uit een van hun kant geko
men suggestie dat bij zo'n geweldig feest in ieder
geval een „plechtig lof tot dankzegging" behoorde.
Dit programmapunt werd door rector Geurts on
middellijk en energiek geschrapt: men kon roomser
zijn dan de paus!".
Na de paasvakantie van 1955 werd de school aan
de Mariènpoelstraat uitgebreid met een nieuwe vleu
gel. „De ene „vleugel" herbergt een aantal klasloka
len, de andere bestaat uit een hoog gymnastieklo
kaal met daarboven een kantine. Onder het geheel
een fietsenkelder. Conform het onnaspeurlijke be
leid van het ministerie mocht het oude deel t.l.-ver-
lichting en oliestook krijgen, terwijl het nieuwe het
doen moest met gloeilampen en oliestook".
In 1932 was reeds door de h.b.s. St. Bonaventura
vertrouwelijk op het departement van onderwijs
geïnformeerd of subsidie te krijgen was voor uit
breiding met een gymnasiumafdeling. Nadat her
haalde aanvragen waren afgekeurd, kreeg St. Bona
ventura op 1 september 1950 de officiële status van
Eerste meisje
In september 1954 is het eerste meisje, Gerda van
der Werf, op de vierde klas van de h.b.s. aangeno
men. Er is nogal over vergaderd en de bisschop
van Haarlem, het R.K. Centraal Bureau voor Onder
wijs en Opvoeding, de deken van Leiden, enkele
pastoors, Sint-Agnes en Sint-Bonaventura (de scho
len wel te verstaan!) zijn eraan te pas gekomen.
De scheiding der seksen bleef in die tijd echter
zoveel mogelijk gehandhaafd. Er blijkt eind 1959
een speciale meisjeskantine geopend te zijn, die na
het uitschrijven van een prijsvraag de passende
naam „Lady-kant" kreeg.
In 1968 maakt rector Geurts plaats voor zijn opvol
ger pater Overeem. „De laatste heeft veel stuur
manskunst ten toon moeten spreiden, zowel binnen
het Bonaventuraschip om de democratiserende be
manning in het juiste spoor te houden als daarbui
ten, om de uit alle voegen barstende overbevolkte
Bohaventurahulk naar het rustiger vaarwater van
een betere behuizing te loodsen". In 1968 werd de
mammoetwet, de nieuwe wet op het voortgezet
onderwijs van kracht. De naam „scholengemeen
schap" deed zijn intrede in ons taalgebruik. Ook
Bonaventura ontkwam niet aan een fusie met een
andere school, in dit geval de katholieke school voor
mavo „Kijckenborg" aan het 'levendaal.
Op 1 augustus 1971 wordt de scholengemeenschap
„Bonaventura-Kijckenborg" gesticht. Eén van de
gevolgen van de mammoetwet was dat het reeds
aanwezige ruimtegebrek plotseling zeer nijpend
werd en een chaos dreigde te veroorzaken. Over
de verspreide behuizing en het zoeken naar noodop
lossingen schrijft de heer Van Woerden: „Het doet
denken aan een partijtje schaak met als stukken
hele klassen en als velden noodlokaliteiten". Een
miezerig amanuensiszoldertje werd gepromoveerd
tot leslokaal, evenals het toneel in het hoofdgebouw,
terwijl in de kantine van een voetbalvereniging
godsdienstlessen werden gegeven. Pater Overeem
luidde de noodklok en stelde in een interview „het
ministerie stapelt papieren, maar met kinderen gaat
dat niet". De jammerkreten waren niet allemaal
vergeefs en op 21 augustus 1972 konden 18 noodlo-
kalen en een gymnastieklokaal op het Schuttersveld
betrokken worden.
De bouwproblemen behoren echter nog lang niet
tot het verleden. Op 31 juli 1979 zullen de lokalen
op het Schuttersveld opgedoekt moeten worden.
Verder is de vraag hoelang de school aan het
Levendaal beschikbaar blijft. Bovendien is er ge
brek aan vaklokalen in het gebouw aan de "Marièn
poelstraat waaraan te zijner tijd klaslokalen zullen
moeten worden opgeofferd. De mogelijkheid van
een dependance in Leiderdorp leek te zijn vervallen,
toen staatssecretaris De Jong in januari van dit jaar
dependancevorming van de drie zuilen van het
voortgezet onderwijs in Leiderdorp verbood. Maar
die mogelijkheid van verplaatsing naar Leiderdorp
bestaat nog steeds. Het is alleen afhankelijk van
het beroep dat de scholengemeenschap Visser 't
Hooft tegen het besluit van de staatssecretaris heeft
aangetekend. Wat dat betreft valt er een parallel
te trekken met de verplaatsing van de klassen van
het St. Wiliibrorduscollege van Katwijk naar Leiden
in het stichtingsjaar van Bonaventura-Kijckenborg.
Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond
zoekt buis". In deze rubriek wordt een bond beschreven die
in bet asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet
te gaan, tenzij bet dier een goed tehuis vindt De in de
rubriek beschreven bonden rijn alle door bondebezitters
naar bet asiel gebracht Om uiteenlopende redenen, vaak
begrijpelijke, maar soms ook volslagen onzinnige. De in
„Hond zoekt buis" beschreven dieren zijn alle goed gezond,
hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt
Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren
zijn ze at te balen. Adres: Nieuw Leids dierenasiel, Besjes
laan 6b, Leiden, tel. 131670. Geopend di. tfm vr. 10.00-12.00
en 14.00-17.00 uur. Zaterdags van 10.00-12.00 en 14.00-16.00
uur. Zondags en 's maandags gesloten.
Ook deze week weer verheugende berichten uit bet asiel. Nog
steeds staat bet merendeel van de bokken leeg en bet totale
hondenbestand komt neer op welgeteld zeven bonden. Eén van
die bonden is Puk. Hij verblijft sinds anderhalve week in bet
asiel, omdat zijn baas van een tamelijk ruime benendenwoning
ging verbuizen naar een flat. Op zich was dat voor Puk niet
zo'nprobleem, want ao gek veel levensruimte eist bij niet voor
zich op. Hij voelt zich overal wel thuis; en de overgang van
een groot naar een klein buis was voor hem gemakkelijke te
overbruggen.
De nieuwe naaste buren van zijn baas waren echter niet zo
ingenomen met Puk. Met een beetje geluk heb je in zo'n flat
al gauw een handje vol van dat soort mensen, en - uitgaande
van het modale gezin (man, vrouw en twee kinderen) - dreef
onze Pukkie toch al guw zo'n man of zestien tot wanhoop met
zijn onophoudelijke geblaf. Puk is namelijk erg waaks en, zo
gunstig als dat was in zijn oude omgeving, zo ongunstig is dat
nu in zijn nieuwe.
Puk's baas, iemand die erg veel van zijn huisdier hield, ging
echter niet bij de pakken neer zitten en heeft werkelijk alles
geprobeerd om zijn hond het gevlaf af te leren. Twee maanden
lang heeft hij geprobeerd om Puk duidelijk te maken wat het
woord burengerucht inhield, maar geen middel mocht baten.
Op den duur werd de situatie onhoudbaar want de klachten
van omwonenden bleven binnenstromen en werden steeds ern
stiger van aard.
DE oplossing van het probleem is allaang duidelijk. Puk moest,
weg. Met bloedend hart deed de baas van Puk afstand van
zijn zo geliefde huisdier en keerde naar zijn nu muisstille flat
terug. Dit speelde zich anderhalve week geleden in het asiel
af, en sindsdien gaat het met Pukkie eigenlijk boven verwach
ting goed. Er werd gevreeds dat het dier erg veel last van
heimweer zou hebben gezien de goede verstandhouding met zijn
baas. Van wegkwijnen was echter geen sprake, alhoewel Puk
wel veel andacht vraagt en veel liefde nodig heeft
Hij is bijzonder op mensen gesteld ,en kan uitstekend met
kinderen overweg. Het is beslist een allemansvriend en hij zal
met de eerste de beste die hem een aai geeft of een vriendelijk
woord voor hem overheeft meelopen. Puk is daarentegen erg
gehoorzaam en het geeft geen problemen als hij zonder lijn
mee uit gaat
Puk kan het beste getypeerd worden als bastaard-Herder. Howel
hij verdacht veel kenmerken van een Collie heeft Zijn snuit
en vooral zijn houding doen sterk aan dat ras denken. Puk's
vacht bestat uit drie kleuren die het tezamen opvallend goed
doen. De hoofdkleur is lichtbruin, met wit op de buik en de
borst, en zwart op de rug. Flaporen en donkerbruine ogen. Hij
is uiteraard vrij fors gebouwd. De schofthoogte is ongeveer
vijfenvijtig cm. Groter wordt Puk echter niet meer, want hij
is al zes jaar oud. Voor flatbewoners is het, gezien Puk's
verleden beter om deze hond over te slaan, maar voor degenen
met veel woon ruimte en eventueel een tuin - wat Puk heerlijk
vindt - is er geen betere hond te vinden.
Van de serie poezen die plotseling in deze rubriek verscheen,
vorige week, zijn er vier afgehaald, waaronder twee jonge
poesjes. Desondanks is het in de poezenafdelingnog erg druk
en er is dus nog een ruime keus voor degenen die graag een
poes willen hebben. BART SPIJKER
Puk voelt zich overal thuis.
