^Verschil tussen oefenduel en
erwedstrijd „om de knikkers"
sm
FC Den Haag
verliest in
eerste negen
minuten
Rotterdamse
derby
drenzerig
als de
NOTERMANS (AZ) „AJAX BETER"
usthort
p
LEIDSE COURANT/'
DONDERDAG 18 AUGUSTUS 1977 PAGINA 11
nnenli
landel
jelijkel
en, alj
n zeki
s opvj
wonea
unsten
poldel
»l enl
AMSTERDAM AZ'67
noet terug naar af. Am-
ier vier dagen na de
1S> Hkart van de competitie
"toe h? van de AIkmaarse
eiiingejromen weinig meer
•den jver. Eerst Volendam
wonirp gisteren Ajax onder-
tekenttreepten dat er een he-
ngsaai^eisbreed verschil is
gn^g°jnssen pretentieloze oe-
jit de «nduels en keiharde ge-
r het rechten om de knikkers,
r neentfa twee wedstrijden
noet AZ opnieuw be-
et vooHnjjgi^ intussen wel
de iet een achterstand
rk en'an dr*e punten op
nbaar Max, dat in het Amster-
sseimtlamtoernooi de favorie-
ieel ovtenrol moest inleveren
bij het omhoog gestuw
de AZ.
De nederlaag tegen Ajax werd
door alles wat AZ was toege
schreven aan scheidsrechter
Frans Derks. Hij gaf Ajax vijf
minuten voor het slot van het
boeiende, maar zelden hoog
staande gevecht een straf
schop. Een beslissing die, ook
na het zien van de televisie
beelden, hevig aangevochten
werd door de Alkmaarse spe
lers. Theo Vonk, die Ruud
Geels volgens Derks had neer
gehaald: „Belachelijk, van een
overtreding was geen sprake".
Vonk stond niet alleen. Una
niem voelde AZ zich bestolen
door Derks. Trainer Jan No-
termans: „Die beslissing van
Derks paste niet in de wed
strijd". Hugo Hovenkamp:
„Natuurlijk ben ik bevooroor
deeld omdat ik nu eenmaal
partij ben, maar ook wanneer
ik dat incalculeer, ben ik nog
heilig overtuigd van het onge
lijk van Derks".
Begrijpelijke reacties uit het
Alkmaarse kamp maar er
moet worden betwijfeld of ze
terecht zijn want wel degelijk
hield Theo Vonk de benen van
Ruud Geels omklemd, al valt
er over te discussieren of de
straf van Derks niet al te
zwaar was.
Terecht
Een ongelukkige nederlaag
dus van AZ maar wel een
terechte. Ajax verdiende de
twee punten dubbel en dwars.
Weliswaar was het verschil
tussen het hardwerkende
maar weinig speelse Ajax en
het technisch verfijnde AZ
niet bijster groot, maar toch
voldoende om vrede te heb
ben met de overwinning van
21 van de landskampioen.
Jan Notermans bracht die eer
lijkheid ook op. „Ajax was
beter", zei hij simpel „maar
dat neemt niet weg dat zo'n
afloop ongelukkig is". Ajax
was inderdaad de betere
ploeg, wat echter wel voor een
belangrijk gedeelte terug te
voeren valt tot de absentie van
Wim van Hanegem bij AZ. De
kromme tobt met een dijbeen
blessure en dat brak AZ
zwaar op. Jan Peters heeft
immers op nog geen stukken
na het feilloze inzicht van Van
Hanegem.
Peters bracht niet de rust die
Van Hanegem zijn medespe
lers wel geeft. Daarnaast ont
brak als sluitstuk van het fri
vole getik op het middenveld
steeds de beslissende eindpass.
Daardoor werd Ajax slechts
zelden voor het blok gezet. En
dat was het verschil met het
duel van tien dagen geleden in
het Amsterdam-toernooi. Toen
sloeg Van Hanegem bressen in
de Amsterdamse afweerlinie
met zijn dieptepasses, terwijl
die gisteravond achterwege
bleven.
Uitgekookt
Ajax—AZ was boeiend alleen
al om het uitgekookte spel
van de Amsterdammers.
Doorlopend probeert Ajax de
tegenstander in de val te lok
ken door vanuit een op het
oog defensieve stelling blik
semsnel terug te slaan. AZ
liep in dat valletje, moest ook
wel want de ploeg telt nu
eenmaal teveel offensieve ele
menten om mee te kunnen
doen aan zo'n uitgekookt tak-
tisch concept
AZ stelde daar Frank en vrij
voetbal tegenover, spectacu
lairder om te zien, maar lang
niet zo efficiënt omdat de
ploeg aanvallend te beperkt
blijft door het steeds nijpen
der gemis aan echte vleugel
spitsen.
Rob Hartog
Scoreverloop: 25. Ling 1—0, 38.
Metgod 1—1, 85. Geels (strafschop)
2—1. Scheidsrechter: Derks. Toe
schouwers: 30.000.
Ajax: Schrijvers; Suurbier, Van
Dord, Krol, Everse (Lübeke); Er-
kens, Zuidema, Schoenaker; Ling
(Tahamata), Geels, Lerby.
AZ'67: Meskovic; Van Rijnsoever
(Ursem), Spelbos, Amtz, Hoven-
kamp; Nygaard, Vonk, Peters; Met
god, Kist, Vosmaer (Van der Hor
st).
heo Vonk (rechts) kan er niets meer tegen doen. Tscheu la Ling scoort.
/.fx. -fs&
aldi
oudeiKERKRADE Het ongeloof lag nog
n zeeduimendik op de gezichten van de
ipelers van FC Den Haag toen ze de
leedkamer uitkwamen. Hoe was het
handin hemelsnaam mogelijk geweest dat
vast £1* was verloren, en met 4—2 nog wel,
ieensvan dit Roda JC, vroeg men zich af.
ten ®et antwoord was simpel. FC Den
'f?,ldHaag beleefde de meest rampzalige
n hel0Peilin&sfase, die de ploeg ooit in zijn
31 au bestaan meemaakte. Binnen tien mi-
centnuten kon de Limburgse aanhang
in odriemaal juichen, na even zo vele
se rumisgrepen van FC Den Haag. Maar
£en 'wat voor Roda-gezinden een ongee-
£frkJvenaarde, wonderschone avond had
)0rtM moeten worden na dit wel zeer voor-
Het spoedige begin eindigde in een lichte-
voor lijk ontluisterende ervaring..
Ln Want nadat Roda JC wel wat erg fortuinlijk
"gjjgjaan de zeer ruime marge was gekomen trad
teiieri^t grote manco aan het licht: de ploeg kan
t ligt|de w^trijd niet maken. Bekend is dat Roda
1 JC op eigen veld een nauwelijks te overtreffen
eiten tegenstander is, die een geweldige geldings-
éénl drang kan etaleren. Onder die voortdurende
ereidistorm van aanvallen zijn op de Kaalheide al
jjgJde nodige grote reputaties gesneuveld. Nou
beschikt FC Den Haag niet over dié enorme
roem, hoewel de Haagse overwinning van afge
lopen zaterdag tegen Feyenqord uiteraard niet
onopgemerkt was gebleven. Maar de faam van
FC Den Haag is van een kortstondig karakter
gebleken. Want in zegge en schrijve negen
minuten lag de Haagse equipe op de ontleedta-i
fel en konden de gebreken worden geanaly
seerd.
I Gebrek aan concentratie, noemde trainer An
ton Malatinsky het later. Een black out, was
de kwalifikatie van Lex Schoenmaker. Hoe het
ook zij, Roda JC leidde na een luttel aantal
minuten met een nauwelijks meer te overbrug
gen voorsprong. Maar het gat was te snel
geslagen.
FC Den Haag herstelde zich en groeide gaande
weg uit tot de spelbepalende ploeg. Nadat de
goed bezette tribunes aanvankelijk nauwelijks
van hun verbazing waren bekomen bleef het
onnatuurlijk stil in de Limburgse rijen. Roda
I JC nam wel wat al te gauw gas terug, hetgeen
de ploeg overigens ongestraft kon doen. Want
FC Den Haag moest zich natuurlijk even her
stellen van -de toegediende slag. Dat lukte
steeds beter, hoewel er niet direct sprake was
van resultaat. Dat ontstond pas in de 25e
minuut. En FC Den Haag kwam aan zijn
beloning op een even merkwaardige wijze als
waarop Roda zijn eerste drie treffers incasseer
de.
Want er was nauwelijks sprake geweest van
een openingsoffensief van de Limburgergse
ploeg, waarin de nog steeds met rugklachten
sukkelende Dick Nanninga toch was opgesteld.
Er waren net 33 seconden gespeeld toen Theo
de Jong linkerspits Pierre Vermeulen mes
scherp bediende, waarna dese geen moeite had
doelman Hans Galjé te passeren.
„Dat was zeker drie meter buitenspel", sprak
Malatinsky later, iet of wat in strijd met de
waarheid. Hoe het ook zij, de Haagse verdedi
ging was bij deze snelle treffer niet attent en
alert genoeg en dat was eerder de verklaring
voor het doelpunt
Ook in de tweede treffer had Theo de Jong
een hoofdrol. Ditmaal scoorde de door Feye
noord afgedankte, maar in de openingsfase
zeer effectief spelende middenvelder zelf. Hij
Jan Jongbloed kijkt benauwd. De half zichtbare Henk van Leeuwen zal echter niet
scoren.
nam de bal uit een pass van Steen Ziegler
ineens op de punt van de schoen en zag het
leer wellicht ook tot zijn eigen verrassing vlak
langs de paal in het net rollen. De beker voor
FC Den Haag was nog niet leeg. Weer stond
De Jong aan de basis van een doelpunt. Dit
maal trachtte hij in een opeenhoping van spe
lers uit te halen voor een schot, maar hij zag
de bal van een Haags been wegspringen, even
wel voor de voeten van de volkomen vrij
staande Jens Holding. Deze kostte het weinig
moeite om de stand op 3—0 te bepalen.
Falen
„Al die drie doelpunten waren een gevolg van
een collectief falen van onze ploeg", zei trainer
Malatinsky later. „Er Is niet één of twee man
aan te wijien, het waren fouten van een groot
aantal spelers. Dat overkwam Feyenoord tegen
ons, nu maakten wij het mee".
Ook trainer Bert Jacobs van Roda JC trok een
lijn naar de wedstrijd van afgelopen zaterdag
in het Zuiderpark. „We wisten dat het centrum
van de verdediging van Den Haag niet sterk
was", riep de opgetogen Jacobs uit. „Feyenoord
kan daar met Vreijsen geen gebruik van ma
ken, wij wel. Je zag het, Nanninga was ondanks
zijn rugblessure erg gevaarlijk". Jacobs had het
gelijk grotendeels aan zijn zijde. Kon FC Den
Haag zich tegen Feyenoord in het begin onge
straft enige geringe slordigheden permitteren,
dat kon gisteravond tegen Roda JC bepaald
niet
Weelde
Maar Roda JC kon, zoals gezegd, de weelde
niet aan. De Limburgers namen erg veel tempo
terug na de vroeg en gemakkelijk verkregen
voorsprong en dat kostte ze wel de genegen
heid van bet publiek en het initiatief in de
wedstrijd.
FC Den Haag kwam dankzij Joop Korevaar,
één van de betere Hagenaars, met een afge
schampt schot op 3—1, maar de aansluiting
streffer die de wedstrijd weer open zou maken
bleef uit. Ondanks beter spel van FC Den
Haag. Onder leiding van Lex Schoenmaker,
voor de rust zeer sterk, maar daarna wat
terugvallend kwam de ploeg tot wat kleine
kansjes, maar Henk van Leeuwen zag een
goede inzet gestuit door een overigens zeer
paniekerig acterende Jongbloed. De „bejaarde"
doelman, die zelden zo onzeker zal hebben
gespeeld als in zijn eerste competitiewedstrijd
voor nieuw publiek, was echter na de hervat
ting toch een sta-in-de-weg. Want vooral vlak
na de hervatting kreeg FC Den Haag goede
kansen, maar Schoenmaker, Jol en Hoekema
zagen hun pogingen mislukken. Waarbij de
inzet van de laatste door Nanninga van de lijn
moest worden gekopt
Roda JC kon er weinig enerverends tegenover
stellen, verder dan twee schoten van De Jong
kwam de thuisploeg aanvankelijk niet FC Den
Haag dicteerde het spel, maar verzuimde te
scoren. Roda Rode JC deed dat in de zestiende
minuut wel. Lees passeerde Galjé, nadat deze
de bal uit een inzet van De Wit niet onder
controle had kunnen krijgen. Nadat eerder
Kolding door Koster was vervangen bracht
Malatinsky Goemans voor de geblesseerde Kila
(„Er is nog niets bekend van die transfer naar
Schalke. Als ik eind deze week nog niets heb
gehoord zal ik zelf eens bellen".) in het veld.
Het veranderde weinig. Ook de vervanging van
Nanninga (die Toet met handen en voeten in
bedwang had trachten te houden) door Toon-
stra haalde weinig uit Dojo Perazic incasseerde
van scheidsrechter Draaisma nog een gele
kaart wegens (onnodig) blokkeren van Koster,
waarna Hoekema na knap afschermen van de
bal alsnog de marge verkleinde 4—2. Van Leeu
wen had nog pech met een door Jongbloed
geblokkeerde inzet en even later toen hij de
béd uit een vrije trap op de paal zag eindigen.
„Er zullen hier weinig ploegen winnen", ver
klaarde Malatinsky na afloop. „Maar als we
er een kans voor hadden was dat deze keer.
Als die eerste tien minuten maar wat anders
waren verlopen
FRANK WERKMAN
Scoreverloop: 1. Vermeulen 1—0; 8. De Jong 2—0; 9.
Kolding 3—0; 25. Korevaar 3—1; 61. Lees 4—1; 78.
Hoekema 4—2.
Roda JC: Jongbloed; Ziegler; De Wit, Pfeiffer, Degens;
Broeks, Lees, De Jong; Kolding (Koster), Nanninga
(Toons tra), Vermeulen.
FC Den Haag: Galjé; Perazic; Jol, Toet Korevaar;
Kila (Goemans), Ouwehand, Schoenmaker; Hoekema,
Van Leeuwen, Albertsen.
Clyde Best kén schieten al was het gisteravond nog
niet raak. Balkestein redt.
ROTTERDAM Feyenoord—Sparta, een derby
die eens dagen tevoren de bewoners van de
beide Maasoevers op de tong lag en werd ge
proefd zoals een wijnkenner het kostelijke vocht
door de mondholte laat draaien. Gisteravond,
ook Feyenoord-Sparta, een derby die niet eens
een halfvolle kuip trok. Een wedstrijd van de
middelmaat tussen de ene ploeg die bijna rade
loos naar de grootheid van weleer zoekt en de
andere die ernstiger verzwakt is door het verlies
van Michielsen, Lees en Dries Visser dan aan
vankelijk leek. Een duel zoals er dertien in een
dozijn gaan en dat dan ook de beloning kreeg
die het verdiende: 1—1.
De treffer van Feyenoord brak na afloop de monden open.
Charles Corver had na een half uur een strafschop toege
kend, die voor Schneider gesneden koek was. Corver: „Een
strafschop want De Goey duwde Kreuz in de rug." Sparta's
trainer Cor Brom: „Ten onrechte, zeker op dat gladde veld
en dan in een derby. Dan vind ik zo'n straf helemaal
dubieus." Maar hij was ook reëel genoeg om toe te geven
dat Sparta had moeten winnen van Feyenoord zonder Mans
veld en Rijsbergen, die een kwartier tevoren had meegedeeld
niet te zullen spelen omdat hij nog te veel last had van een
blaasontsteking.
De noodgreep van Boskov: v.d. Korput laatste man en
alleskunner en redder in de nood Wim Jansen voorstopper,
wat natuurlijk ten koste ging van het middenveld. Maar Wim
Jansen kon in elk geval de robuuste Clarke in de gaten
houden. Die taak was Weerdenburg aan de andere kant
opgedragen ten opzichte van de zesentwintigjarige manne
tjesputter van de Bermuda's, Clyde Best die dan wel niet
opperbest maar toch goed debuteerde. Zijn gewicht is te hoog
waardoor zijn conditie niet perfect is maar hij kan wat:
schieten, vooral sterk in de lucht zodat Weerdenburg vrijwel
steeds geslagen werd. Best heeft ook kijk op het spel
behalve op buitenspel wat hij regelmatig stond maar heeft
enorme moeite om een man te passeren. Zolang Nico Jansen
nog zeker zo'n zes weken op nonactief staat, zal Best
vooral als schakel maar niet als specifieke spits waarop
Feyenoord zit te wachten, zijn bijdrage kunnen leveren.
Angst
Toch was Sparta bang voor hem. Het speelde in de eerste
helft angstig. Brom: „Oude kwaal, altijd nog wat geïmpo
neerd door die Kuip. Anders kan ik het ook niet verklaren
en de jongens evenmin want ik heb het hen in de rust
gevraagd. „En Feyenoord was nerveus, zodat de eerste helft
weinig boeiends opleverde dan die strafschop, die Corver
terecht gaf omdat hij het duwen van De Goey van dichtbij
had geconstateerd hoewel Kreuz wel erg gemakkelijk ter
aarde storttte.
Cor Brom had zijn mannen in de pauze de angst van het
lijf gepraat en onbevangener gingen de Spartanen de tweede
helft in. Toen bleek weer dat Feyenoord een ploeg is die
door welk ander team, dat bereid is er hard voor te werken,
kan worden verslagen. Er is geen sprake meer van dat
Feyenoord de tegenstander zijn wil kan opleggen. Boskov:
„Met deze ploeg, zeker zonder Mansveld en Rijsbergen
moeten we het hebben van lopen, lopen, lopen en ook inzet
in drievoud. We kunnen momenteel simpelweg niet technisch
spelen. Er moet slechts gewerkt worden." Daar Sparta het
tempo verhoogde, werd die werklust van Feyenoord inge
toomd.
Inmiddels had Brom de bewaking van Best, die na de rust
bitter weinig meer werd aangespeeld, opgedragen aan nieu
weling Ton Marijt (vervanger van Van Zoest) waardoor
Weerdenburg zijn geliefde middenveldposiüe kon innemen.
Een goede wissel want Sparta kon meer druk uitoefenen.
Op tijd
Toen Van Staverens pass door de defensie van Feyenoord
sneed, was Clarke op tijd gestart dus geen buitenspel
en Treytel geslagen: 1—1.
Er werd aan beide zijde nog wat gewisseld. Bij Sparta de
frêle Henson door Valke, bij Feyenoord de licht geblesseerde
v.d. Lem door Verheijen en Snoeck die het eredivisieniveau
nog met een gehele wedstrijd aankan door Melis. Maar toen
was de wedstrijd al lang weer ingezakt en even drenzerig
als de regen.
Optimist Boskov: „We -creëerden vijf kansen." De naakte
waarheid: Feyenoord maakte in twee wedstrijden niet één
normaal doelpunt. Tegen Den Haag schoot Toet in eigen doel,
tegen Sparta was een strafschop nodig. Feyenoord momen
teel: dertien in een dozijn.
HERMAN VAN BERGEM.
Scoreverloop: 31. Schneider 10 (strafschop), 64. Clarke 1—1. Scheids
rechter: Corver, Toeschouwers: 23.660.
Feyenoord: Treytel; Schneider, v.d. Korput, Jansen, Wijnstekers;
Kreuz, Snoeck (Melis), Van Deinsen; v.a. Lem (Verheijen), Best,
Vreijsen.
Sparta: Doesburg; Jansen. Balkestein, Weerdenbure, Meutstege; Van
Zoest (Manjt), De Goey, Henson (Valke); Peltzer, Clarke, Van Stave-
