Ambulancevervoer in de nieuwste
uitvoering: met de Binz
Leidenaar niet naar Europees kampioenschap
plub de Limetz: 25 jaar expressie
bp allerlei gebied in Frankrijk
Leiden kan behoorlijk
ijshockey ve
mmm
m
- WACH RON VERBOOM VAN TON
['^TENKEN IJSHOCKEY:
Geplaatste spelers
weer ronde verder
^D/REGIO
id vai
sterei
rleenc
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
Ook de ontwikkeling
rond de mens in nood in
medisch opzicht schrijdt
voort. In dit opzicht is er
een klimmende vraag
naar aangepaste voor
zieningen. Doorgaans
zijn lieden die hiermee
te maken hebben - zeker
commercieel- bijzonder
alert. Zo ook Gebr. De
Jong Leiden b.v. aan de
Hogewoerd, die het aan
tal van vijf ambulance
wagens gisteren uit-
e
e
maar
geen
J. De
Ie „Club de Limetz" bestaat 25
iar. Wie uwer haalt nu de
njtu! chouders op? Niet weinigen,
ip de aar ik mag aannemen, maar
scho-lan wordt er toch wel eventjes
en stukje goede, oude en ver-
^^jouwde, aanvankelijk erg
Roomse" traditie veronacht-
I^Kamd. Ik herinner me nog als
dag van gisteren, dat de Club
uit Leiden) jaarlijks op stap ging
3 laar een Nederlandse pastoor,
lie westelijk van Parijs zat te
jouwen met een kreupel kerkje,
pat was dan in Limetz.
lan kwamen enkele tientallen jogelieden,
lie iets met een jarigencurcus" te
hakenhadden, naar het kleine maar gast
vrije Limetz om de parochiële zaak weer
[e helpen opkrikken. Zo werd in die
vervlogen tijd het kerkje voor verder
j .verval gespaard, want men timmerde,
■*s tynetselde en zaagde zich een ongeluk
aaigedurende die paar weken per jaar.. De
et d«Club de Limetz" werd een gemeenschap
ootgivan „bouwvakkers" en „plakkers", want
naa- men hield er intern verkeringen en zelfs
'opdi huweliiken aan over- Dat begon 25 jaar
,oeci geleden. Joop Koevoets, op het moment
arbeidsongeschikt spraakleraar, man van
rechej verbale expressie, tekenaar, kan er
en ee achter een glas rode Bourgogne nog niet
in b' uitgesproken over raken.
j^°°P Koevoets verzorgde gedurende een
tal jaren de verslaggeving van de
ab de Limetz voor de L.C. Dat waren
ogzomerse hoogtepunten, zo kreeg ik
indruk. De laatste jaren hoorden wij,
i externen, er niet zoveel meer van,
iar de club ging gewoon door. „Toe
u", zegt Joop, „het is niet specifiek t
ids meer, maar we hebben nog altijd
^"zo'n 30 officiële leden, over het hele land
verspreid". Zijn vrouw Toos, even onver
minderd enthousiast, zorgt voor koffie en
werpt een meer trotse dan vertederende
„ll'blik op een in hard hout (noten) gesneden
rj vrouwenbeeld, vervaardigd door de
plaatselijk hoogaangeschreven kunste-
J%aar Mare Touret; een concrete Limetz-
waardering aan het echtpaar Koevoets
moes] (waarin besloten de hele club) voor het
Affiche van „Ie club Hollandais" in
het Franse Limetz op 14 juli.
werk en de opoffering aan Limetz ge
wijd. Eigenlijk zou iedereen die Touret-
creatie moeten kunnen bewonderen,
want ze is de moeite van het ogenknippe-
ren waard.
Laat ik verder gaan, want Limetz staat
vandaag even in het middelpunt Ik doe
maar even alsof ik er nauwelijks weet
van heb; 25 jaar geleden ontmoette, in
de trein, Joop Koevoets ene kapelaan De
Jong uit Wateringen. Plotseling bleek de
weleerwaarde Joop te kennen, artistiek.
De Jong was zojuist benoemd in Leiden,
aan de Petrusparochie, en samen zouden
ze iets gaan doen, zo besloten de twee
in de trein. Het werd Limetz, een paro
chie in betreurenswaardige omstandighe
den. Met een, zeg maar, Hollandse pas
toor in moeilijkheden.
Zo begon het. Kapelaan De Jong is thans
pastoor in Achthuizen, de clubleden ver
spreidden zich over het hele land, maar
Joop blijft een soort ruggemerg van de
„pelgrimage" van clubleden naar Limetz,
die hun vakantie vermengen met culture
le activiteiten (mime, toneel en wat dan
ook) waarover zelfs de lokale Franse pers
in zomerse omstandigheden niet uitge
praat schijnt. Nu is Joop Koevoets nu
ook niet zomaar de eerste de beste. Hij
mag dan vroegtijdig door hartklachten
uitgeschakeld lijken, Joop blijft in „the
running", al klinkt dit weinig Frans
(maar dat is mijn eigen zwakheid). Club
de Limetz bestaat nog steeds bij de gratie
van Koevoets, ook al is ze bijna een
familie-aangelegenheid geworden, want
Toos zingt solo (Franse lichte kost), jong
ste zoon Jean Baptiste speelt chromati
sche mondaccordeon (Toets Thielemans
snotverdikkeme notabene) uit z'n blote
hoofd, zoon Roon zingt daarbij en diens
vrouw studeert de dansen in. En dan zijn
er nog zoon Godfried, die aan pantomime
doet en Adrian en ga zo maar door.
De (nieuwe) gemeenteraad van Limetz
was een maand geleden verguld met het
bezoek van de Hollandse club, die ,Je
Quatorze Juillet" niet vergat, de Franse
nationale feestdag. Het werd een ont
vangst van heb ik jou daar. Waarbij de
Nederlandse gasten zich bijna „unheimli-
ch" vonden bij al die vererende lofuitin
gen. Leiden en omgeving werden niet
vergeten bij een audio-visuele reportage
met dia's van Piet Cozijn. Champagne en
waardering alom gewerd de Club de
Limetz, die op 3 september een reünie
voor oud-leden en werkers van het eerste
uur houdt, ergens in Leiderdorp, met een
lopend buffet, een glas wijn, een Limetz-
filmpje enzovoorts. De Club draaide de
laatste jaren stilzwijgend door, maar ze
is springlevend gebleven. Zeker nu het
zilver glanst. De kerkrestauratie is een
voorbije zaak, de nadruk van de Club ligt
nu meer op de Franse cultuur en de
natuur. Ga daar maar aanstaan, want
daar zijn velen van ons op uit. Maar dan
moet je het wel bij Limetz of zo houden,
want er zijn Franse gebieden die het
autobord NL niet zo bijster op prijs
stellen.
breidde tot zes. Pientere
gebroeders, die zich het
nieuwste van het nieuw
ste op transportgebied
aanschaften. Het is een
Mercedes Benz 300 D
Lang, met Binz 2000 am
bulance-carrosserie.
Voor wie hier enige kijk
op heeft moet dit het
einde zijn. Alleen de
slachtoffers die met de
nieuwe Binz vervoerd
gaan worden, zullen
over dat „einde" een an
dere opvatting hebben.
Niettemin heeft De Jong
thans het neusje van de
zalm gekocht, voor een
bedrag van rond de
85.000 gulden. Ik heb me
hieromtrent laten voor
lichten.
Eén van de gebroeders aan het
woord: „Het toenemend ver
voer van patiënten en ver
keersslachtoffers gaat bijna
hand in hand met stringentere
eisen die aan het vervoer wor
den gesteld. Wij zijn sinds '48
met dit transport bezig en we
kunnen het weten. Die toena
me van het ziekenvervoer zit
'm voornamelijk in het toene
mend aantal hart- en vaatziek
ten en in meer controleritten
met patiënten naar en van het
ziekenhuis. Het groter wor
dend aantal verplegingscentra
(die op de artsen in de zieken
huizen zijn aangewezen) spe
len daarin een grote rol. Mede
daardoor hebben wij een nieu
we stap gezet". Die stap was
de aanschaf van een up to
date ambulancewagen. Het ge
stroomlijnde vervoermiddel, in
de nieuwe en veiliger kleuren
gebroken wit met een Turks-
groene streep, is geschikt voor
het vervoeren van één of twee
patiënten. De wagen is uitge
rust (en dat is eigenlijk de
kern) met een Amerikaanse
Femo Washington-brancard,
hetgeen er zowat op neer
komt, dat alles op wieletjes
gaat.
Geen gesjouw meer door de
broeders, maar een schuiven
en op radertjes zetten van de
voorzichtige vracht. Er hoeft
niet meer getild te worden; de
mens in kommervolle omstan
digheden wordt eenvoudig
„geschoven" van de basis naar
het ziekenhuis. Broeder De
Jong, eventueel tijdens het
vervoer. Dus bijvoorbeeld, als
het noodzakelijk is, met het
hoofd lager dan de rest van
het lichaam. Tot dusver was
dit niet mogelijk. Het systeem
is snelheidbevorderend, handi
ger voor de bediende man
kracht, gewoon een stuk efi-
ciënter. En als je het woord
„efficiënten" hoort vallen, is
praktisch bij voorbaat het
laatste woord gesproken.
De Mercédes Benz op de Binz
vindt, volgens de leverancier,
steeds meer toepassing in ons
land. Gebroeders De Jong
kunnen er nu mee pronken als
de enigen in Leiden en verre
omtrek. Maar de bestellingen
verderop komen op gang, als
we de Mercedes-betrokken
verkoper mogen geloven. „Die
300 D Lang zal deskundigen
alles zeggen, ."meent de man.
De brancard op wieletjes past
ip elke lift; in overige gevallen
moet die brancard vaak
schuin neergezet worden. Het
is ook een vervoermiddel ge
worden dat zich best laat ge
bruiken in galerijwoningen.
Via een paar handgrepen
wordt de zieke of gewonde op
een zo min mogelijk schokken
de manier naar het hospitaal
gebracht Zonder gekraak (na
delig bij hersenletsel) en ook
zonder geschud, want de Binz
is voorzien van een niveaure
geling, waardoor ongeacht de
belasting dezelfde hoogte van
de auto in stand wordt gehou
den; „constante veringseigen
schappen" noemt men dat
Woordvoerder De Jong (behal
ve de vader zijn er een paar
broers): „De verpleging begint
volgens de jongste inzichten
bij de plaats van het ongeval
en niet meer in het ziekenhuis
daarom ligt het accent op het
belang van he%t vervoer. Er
wordt meer eisen gesteld aan
ons, ambulancediensten, wal
betreft begeleiding van de pa
tiënt". De vergat bijna te ver
melden, dat de snelle Binz uit
gerust is (onder andere, wnat
de modernste snufjes zijn tal
rijk in het interieur en aan d€
buitenkant) met twee elektro
nenflitsers op het dak, di«
zelfs bij verblindend zonlicht
nog uitstekend waarneembaai
zijn, terwijl „knipperlichten*
onder deze omstandigheder
soms over het hoofd worder
gezien.
Demonstratie van de nieuwe brancard
een (Van onze sportredactie)
va"ElDEN Leiden krijgt vanaf 9 okto
ber aanstaande zijn wekelijks ijshoc-
d ene7"Sebeuren- Vanaf die dag speelt
r helton Menken IJshockey" vrijwel iedere
rijdag zijn thuiswedstrijden in de
I. af-lenken-ijshal. Het team neemt eerst
ertel aan de coupe der Lage landen, een
™!*j0mpetitie waarin ook Belgische teams
jgteitkomen, en op 13 januari start voor
per.lt tweede divisie de competitie. Gister-
vond kwam de zeventien man sterke
electie, die in totaal zesendertig wed-
trijden gaat spelen, voor de eerste
haal bijeen met het bestuur van „Ton
lenken IJshockey", de heren Nijssen
voorzitter), Menken (vice-voorzitter) en
fison (secretaris).
da
ygg Pe kerngroep van Ton Menken IJshockey, die
fecoached wordt door ex-HIJS-speler Rob Ver
re*- rom, samengesteld uit een viertal spelers uit
nq, «e eigen school van Ton Menken, enkele ijs-hoc-
g-g key*ers die in Leiden komen studeren, een drietal
buitenlanders die al in Nederland speelden, en een
groep die van het Haagse HIJS is overgekomen.
Ton Menken over de selectie: „We zijn pas laat
in de tweede divisie gekomen. Het groepje HIJS-
spelers wilde graag in Leiden komen spelen, maar
niet in de derde divisie. De Bond ging tenslotte
akkoord met de overschrijving en de indeling en
met de spelers waren wij toen ook snel rond."
De trainerswisseling Brian Randall voor Jean
Martin bij HIJS en een bestuursverandering luid
den ook het vertrek in van onder andere interna
tional Harrie Wielheesen, Gert Pauli, André Jans
sen en Theo Dietz. Trainer-speler Rob Verboom,
duidelijk tevreden over de komst van zijn oude
clubgenoten: „Samen met de Tsjechen Iwan Ko-
canda en Jiri Anton en natuurlijk Jean Martin
zorgen zij voor de nodige ervaring. Bovendien
kunnen de jongens van eigen kweek nu het nodige
gaan leren."
Ondanks het optimisme over zijn spelersgroep is
Rob Verboom nog erg voorzichtig over de kansen
van Ton Menken IJshockey in de competitie: „Het
is moeilijk te zeggen wat we gaan doen. Je weet
niet wat die andere teams kunnen. Vooral de
Belgische clubs komen vaak sterk voor de dag.
De tweede divisie is in ieder geval sterker gewor
den. Maar dat is een pluspunt voor het publiek.
TENNISTOERNOOI KATWIJK
Janssen, Ivan Kocanda en verzorger Koos Hilleger. Knielend v.l.n.r. Hans Koeton, Gert Pauli en Harrie
Wielheesen. De Canadees Jean Martin, Theo Dietz, Frank Dobbelaar en Tony van Lierop ontbrfken op de
foto.
Gezien de spelers kunnen we behoorlijk hockey
verwachten."
Dat laatste hoopt ook Ton Menken, die de vrijdag
avond in zijn ijshal heeft gereserveerd voor het
ijshockey en het recreatie-schaatsen ervoor heeft
moeten laten schieten: „Op die vrijdagavond kwa
men er gemiddeld altijd zo'n 700 bezoekers. Je
weet niet hoe het ijshockey aanslaat, maar als we
dat toeschouwersaantal halen zijn we tevreden."
Voor Ton Menken vormt hét ijshockey één kant
van zijn schaatsmedaille. De ijshockey scholen in
Leiden en Dordrecht, waaraan overigens een aan
tal spelers verbonden is, de andere: „Het gaat er
mij om bekendheid te geven aan het schaatsen,
aan ijshockey. Maar niet alles wijkt voor het
ijshockey". Recreatie-schaatsen blijft in de ijshal
van Leiden, die 19 augustus alweer opengaat, een
belangrijke plaats innemen.
KATWIJK AAN ZEE - Van de
vier geplaatste spelers, die gis
teren op tennispark Zee en
Duin in het herenenkel B uit
moesten komen, is alleen de als
nummer zes geplaatste Frans
Engelenburg in moeilijkheden
geweest De voor het Wasse-
naarse OTC eerste klasse spe
lende Engelenburg liet zich
aanvankelijk overdonderen
door Roomburgs eerste team
speler Jurgen Peters.
Peters speelde de eerste set vrij
uit, maar toen de Roomburger
zag, dat winstkansen in het ver
schiet lagen, verdween de durf
een beetje uit zijn spel. Dit gaf
Engelenburg de kans vaker de
scoren, waarmee hij de partij
toch nog net in zijn voordeel
kon beslissen. De setstanden
waren 46, 75, 64. De ande
re prominenten hadden het,
zoals gezegd, een stuk gemakke
lijker. Korthals liet zich het ver
tragende spel van Kallenberg
niet opdringen: 6—3, 6—1. Made
ra bewees zijn voortreffelijke
vorm tegen Steensma via een
ruim uitgevallen 61, 62 zege.
Robbert-Jan v.d. Feen rekende
in recordtempo af met de Duit-
COACH TRUMBIC
^STRAFT AAD
«VAN MIL
[en W*11 °nze zwemmedewerker)
nd Niets leek Aad van Mil,
de succesvolle waterpoloër van LZ'86,
?ns ®eer in de weg te staan om komend
aj. weekend met de Nederlandse water-
tgj. Poloploeg deel te nemen aan de Euro
pe- kampioenschappen. De 20-jarige
Leidenaar had de officiële uitnodi-
(je tfng reeds ontvangen en was gereed
gj. pm gisteren met het team te vertrek-
i„ ken naar Zweden. Maar dinsdaa-
avond werd Aad van Mil het slachtof-
'er van een disciplinaire strafmaatre
gel van de nationale coach, Ivo Trum-
c. De dag vóór het vertrek namelijk
begon om 9.00 uur 's avonds in Maa
stricht het slotdiner, dat een afslui
ting vormde van het trainingskamp
aldaar. Om niet midden in de nacht
thuis te komen vertrok Aad al na het
voorgerecht. Voor Ivo Trumbic, die
zich in het trainingskamp ai verschil
lende malen boos had gemaakt over
het gebrek aan discipline, was dit de
druppel die het bad liet overlopen en
de Joegoslavische bondscoach zette
de afwezige uit de nationale ploeg.
Juist voor Aad van Mil, die het nieuws
vernam van medespelers die hem op
de terugreis passeerden, kwam dit erg
hard aan. Aad viel op door de serieuze
aanpak van zijn sport: „Ik was van
de winter een van de weinigen, die alle
selectietrainingen heeft gevolgd. De
heb er ontzettend veel voor gedaan om
dit te bereiken. Het heeft mij zelfs
mijn schooljaar gekost".
Aan het begin van het zomerseizoen
werd deze ijver beloond met een uit
verkiezing in de Nederlandse ploeg. In
de afgelopen periode speelde Aad al
vele toernooien, o.a. in Spanje, Italië,
Duitsland, Hongarije en Rusland. „In
deze wedstrijden werd ik meestal in
gezet als wisselspeler, ik kreeg steeds
meer vertrouwen en scoorde nog wel
eens een doelpunt. In Rusland kreeg
ik ook complimenten van Trumbic
over mijn spel. De sfeer in de ploeg
was echter matig en Trumbic maakte
zich kwaad over de instelling van
sommige spelers en vond dat er niet
goed naar hem werd geluisterd".
In Maastricht had Ivo Trumbic er zo
genoeg van, dat hij dreigde om de
eerste de beste onregelmatigheid die
voor zou vallen zwaar te straffen.
Ongelukkigerwijs moest precies Aad
van Mil het voorbeeld zijn voor de
macht van Trumbic: „Dat diner was
samen met de Amerikaanse ploeg,
waar we die avond een oefenpartij
tegen hadden gespeeld. Het begon om
9.00 uur en omdat die etentjes altijd
lang duren en ik, die het verste weg
woonde niet 's nachts na drieën thuis
wilde komen, ben ik eerder wegge
gaan".
Tekenend voor de mentaliteit van de
20-jarige Leidenaar is het feit, dat hij
de strafmaatregel van Trumbic niet
verwerpt. „Eerder maak ik verwijten
aan de bond, die gewoon voor slaap
plaatsen had moeten zorgen in Maa
stricht. De volgende morgen heb ik
Trumbic gelijk opgebeld en excuus
aangeboden. De bondscoach week
evenwel niet af van zijn standpunt,
maar zei wel dat ik na de Europese
weer in de Nederlandse ploeg kon
komen. De wil wel in het team blijven
spelen om een betere kans te heb
ben verlaat ik zelfs LZ '86 en ga naar
ZLAN/Vitesse maar dan zal er toch
nog het een en ander recht gezet
moeten worden".
(zie ook pag. 11)
ser Pepper (6—1, 6—0), maar
had daarmee zijn kruit een bee
tje verschoten. In de volgende
ronde kon hij C-speler Carl
Schoon in de tweede set name
lijk nog maar net van zich af
houden: 6—3, 7—6. Willem-Jan
de Jong behaalde een verrassen
de 6—2, 6—2 winst op John As-
selbergs. De zege was evenwel
niet echt sensationeel, want As-
selbergs stond bepaald niet ge
motiveerd te tennissen. Hij
speelde dermate wild, dat hij
het was, die alle punten voor De
Jong verzamelde.
Bij de dames kwamen de twee
de en derde geplaatste speel
sters een ronde verder. Ineke
v.d. Meer schakelde de bij Lisse
tweede klasse spelende Ellie v.
Reeuwijk uit (7—5, 6—3) en
Maureen Meyer speelde zich
soepel langs Hanneke Rother
(6-3,6-2).
In C had de favoriet Piet v.
Duyvenvoorde een derde set no
dig om zich te ontdoen van de
uit Duitsland afkomstige Fule-
da. In deze derde set ging het
hem uiteindelijk toch nog ge
makkelijk af: 4—6, 75, 62.
KOUDEKERK Het open C- en
D-toernooi van de Kouderkerk-
se tennisvereniging Artesia vor
dert gestaag. Bij de heren in C
vallen tot nog toe geen verras
singen te noteren. De als eerste
geplaatste Rob Lucas rekende
gisteren af met Rob v. Marwijk
(6—1, 6—4) en moet het in de
kwart-finale opnemen tegen
Ton Giberius, die een knappe
7—5, 64 overwinning op Frans
v. West uit Zoe term eer bewerk
stelligde. In het dubbelspel ligt
de strijd volkomen open. Het als
eerste geplaatste Roomburgduo
L. v. Tongeren/R. v. Marwijk
verloor van het HTC-koppel Ba-
telaan/Schreuder (46, 6—2,
6-6) en het als tweede geplaat
ste dubbel, de gebroeders Van
Veen, moest wegens een blessu
re opgeven.
LEIDSE COURANT DONDERDAG 11 AUGUSTUS 1977 PAGINA S
