oop Zoetemelk: „Ik ga een stunt uithalen"
De lijdensweg van
Theo Smit en Jan Raas
„Dopingcontrole
is waterdicht"
Hennie Kuiper mag nu
voor zichzelf gaan rijden
!N TIJDRITTEN IS NIET EENS ZIJN SPECIALITEIT.
„RONDE IS NOG NIET VERLOREN"
Van
kilometer
tot
kilometer
77&ANDAG 18 JULI 1977
MORZINE Theo Smit was ziek, Jan
Raas zo ziek als een hond. De Frlsol-
iloeg, die al Fedor den Hertog had
ertoren, zag In het afgelopen week
einde ook dit tweetal de Tour verlaten.
i Smit probeerde het zaterdag nog 117 kilome-
Drie uren had hij eenzaam geploeterd, met
I achter zich de bezemwagen. Smit had, evenals
Merckx, Delcroix en Le Guilloux buikloop.
(lij had niet kunnen slapen en verscheen met een
3 maag aan de start in Besancon. Hij had willen
ken maar kon niets in zijn maag houden. Toch
obeerde hij het nog. Toen na dertig kilometers
weg iets omhoog liep, moest hij lossen. Tijdens -
de afdalingen kon hij het peloton nog wel enigszins
benaderen maar geen aansluiting krijgen. Lijkbleek,
doodmoe en met holle ogen gaf Theo Smit zijn
lijdensweg na 117 km op.
Jan Raas stapte gisterochtend nog wel uft bed
maar wankelde op zijn benen en kroop onmiddel
lijk weer onder de lakens.
In overleg met ploegleider en een arts besloot hij
niet meer op de fiets te stappen. Hij kon ook niet.
Raas stapte in Genève op het vliegtuig naar Am
sterdam. Hij had twee dagen tevoren een ernstige
darmvirus opgelopen. Hij was zaterdag alleen op
zijn klasse nog over de finish gekomen en moest
tot overmaat van ramp in een abominabel hotelletje
overnachten.
AVORIAZ Internatio
naal doping-commlssaris
Jean Houben reageerde
gisteren fel op de kritiek,
die de Tour-organisatie
via haar spreekbuis l'E-
quipe heeft geuit, als zou
den de dopingcontroles
niet waterdicht zijn. Hou
ben: „ik vind die kritiek
onjuist. Vanaf de eerste
dag heb ik streng gecon
troleerd en er hebben
zich beslist geen onregel
matigheden voorgedaan".
„Ik ben vanaf de eerste dag
begonnen met de aangewezen
renners volledig te laten ontkle
den. Dat gebeurt in de caravan,
die ons hiervoor ter beschikking
is gesteld. Na een paar dagen
kwamen echter de renners pro
testeren. In de caravans is geen
verwarming en als de renners er
binnen komen, zijn ze helemaal
bezweet. De kans dat ze dan een
verkoudheid oplopen, is natuur
lijk niet gering. Toen hebben wij
besloten, dat de coureurs voor
taan alleen nog hun broek om-
laag en hun hemd omhoog be
hoefden te doen, zoals de inter
nationale regels voorschrijven.
Misschien dat daardoor bij som
mige mensen de indruk is ge
wekt, dat geen renner in staat is
geweest onregelmatigheden uit
te halen wanl wij controleren
heel nauwgezet".
Teneinde ook de ploegleiders
te overtuigen, dat de contro
les naar behoren worden uit
gevoerd, nodigde Jean Hou
ben dezer dagen enkele
chefs d'equipe uit, onder wie
Cyrille Guimard, een controle
bij te wonen. Guimard toon
de zich na afloop zeer tevre
den over de gang van zaken.
Tot nog toe werd in de eerste
zestien dagen van de Ronde
alleen de Spanjaard Sebas-
tiaan Pozo positief verklaard.
Hij kon op de allereerste dag
zijn plas binnen de aangege
ven tijd niet afgeven.
/ORIAZ Een helling
i\ een lengte van veer-
kilometer en een
Jeverschll van veer-
mhonderd meter heeft
beeld van deze Tour
France volledig veran-
jrd. Avorlaz zal voor later
irden opgetekend als de
waar Joop Zoetemelk
anuit een verloren positie
terugkwam en waar Bern-
IgJjard Thevenet na vijftien
«Sagen de jonge Thurau zijn
/aAnil ontnam.
aa/^!De bergtijdrit. waarin eindelijk de
-favo/ieten gedwongen werden hun
fcJwV® gezicht te laten zien, heeft
hn het licht gebracht dat:
indA 1. Joop Zoetemelk deze ronde
oet winnen;
l7, 2. Hennie Kuiper na de zware
jederlaag van Thurau eindelijk zijn
a9 Irijheid heeft teruggekregen en
9aan aanvallen:
3. Lucien van Impe, wiens posi-
je vóór de bergtijdrit onaantast-
>aar leek, na zijn Tourzege in 1976
—Ie afgelopen winter wellicht toch
eveel feestjes heeft bezocht, wat
^^ernhard Thevenet een jaar eerder
iverkwam;
4. De Tour met nog zes kans
hebbers binnen iets meer dan een
ïiinuut in het algemeen klasse-
hent, een van spanning zinderen
de laatste week ingaat.
/at was Joop Zoetemelk blij. Voor
eerst in deze Ronde tooide een
le lach zijn gezicht. Hij zat op
in bankje temidden van het im-
inse Alpenlandschap, omringd
hoge rotsen, waarop de
luw nog glinsterde. Dagen
iter elkaar had hij gezegd:
Wacht maar af, de Ronde is voor
lij nog niet verloren". Maar nie-
nand geloofde hem meer. Zoete-
nelk? Die was toch afgeschreven
ia zijn, naar het leek, fatale valpar-
j ij in de etappe naar Rennes, pre-
Joop Zoetemelk, de spieren gespannen, een wilskrachtige
uitdrukking op zijn gezicht. Hij is op weg naar zijn zege
in de tijdrit en hij heeft, volgens eigen zeggen, nog meer
in petto.
En daar zat hij dan, glorlend om-
dat hij in één klap In deze bergtij
drit veel ten goede had gekeerd.
„Let op, er komt nog meer", zei
hij veelbelovend. „Ze zullen me
nog vaker op het podium zien In
de komende dagen".
Lachend en wuivend naar het pu
bliek, wat eigenlijk tegen zijn ge
woonte is, nam Zoetemelk de bloe
men in ontvangst. Hij was, ook al
weer tegen zijn gewoonte in, be
reid op de bergtop, waar een kou
de wind woei, lang te praten over
zijn triomf. „In een tijdrit denk je
vaak altijd dat je hard gaat omdat
je alles geeft. Maar ik heb vaak
gemerkt dat dat bedriegelijk kan
zijn, want het was twee jaar gele
den, dat ik de laatste bergtijdrit
gewonnen heb".
Voor Joop Zoetemelk is in het
jl'ALPE.
d'Huez
Bourg
©Ravilaillenng A Berg
algemeen tijdrijden niet zijn spe
cialiteit. In dit onderdeel van de
wielersport heeft hij na zijn val in
Valras in 1974 voor zijn kwaliteit
zelfs opmerkelijk zwak gepres
teerd. Wordt het parcours echter"
uitgezet tegen een berghelling,
dan is hij indien gezond nog
altijd schier onklopbaar, de bewij
zen daarvan leverde Zoetemelk
eerder in Nice waar hij in de jaren
1973, '74 en '75 drie keer achter
elkaar de wereldelite van de be-
Eindelijk, nadat hij veertien etappes de gele trui heeft gedragen, moest Didi Thurau dit eremaillot afstaan. De
inspanning na de vijftiende rit doet hem diep buigen (links). Bernard Thevenet nam de gele trui over.
roepsrenners versloeg op de Col
Turbuie, waarmee altijd de weg
wedstrijd Parijs—Nice wordt afge
sloten.
„Ik had vandaag superllchte
bandjes van 165 gram laten mon
teren en Ik reed met een grote
versnelling van 44x16 en 15'
vertelde hij. Daarmee bereikte hij
als enige een gemiddelde snel
heid van boven vijfentwintig kilo
meter per uur, wat op een weg,
die zoals naar de top van de
Avorlaz gemiddeld zeven pro
cent stijgt, een wereldprestatie Is.
De verschillen waren dan ook na
de veertien kilometer opzienba
rend. Van Impe kreeg vijfenveertig
seconden aan zijn zeemleren
broek, Thevenet een minuut en vijf
seconden, Merckx twee minuten
en Thurau zelfs tweeënhalve mi
nuut.
Aanvallen
Wat gaat Zoetemelk met de morele
erfenis van deze grandioze over
winning doen? „Aanvallen", ant
woordde hij zeer beslist, „als ik me
goed voel, zal ik op de Forclaz
(vandaag, red.) aanvallen. Het is
wel jammer dat de top van de
Forclaz nog zevenentwintig kilo
meter van de finish in Chamonix
verwijderd ligt. Ik weet maar al
tegoed dat ik het in de komende
dagen moet maken, dat ik dan
afstand van de rest moet nemen.
Ik weet nu dat ik, als het er op
aankomt, harder bergop kan rijden
dan de rest. Dus zal ik de wedstrijd
zo moeten forceren, dat ik de
concurrenten op de knieën krijg.
Men moet daar natuurlijk niet te
licht over denken, want hier rijdt
nog altijd de wereldtop. Maar ik
heb toch niets meer te verliezen.
Nu ik mijn etappe gewonnen heb,
is die druk alvast van me afgeval
len. Ik voel me echt vrij om nog
een stunt uit te halen".
In het hart
Onderweg naar de top van de
Avorlaz, waar zich honderddui
zend mensen, onder wie zeer veel
Nederlanders, verzameld hadden,
Is Zoetemelk gebleken, dat, on
danks alle teleurstellingen van de
afgelopen jaren, nog veel suppor
ters zl|n die hem In het hart
hebben gesloten.
„Ik hoorde ontzettend veel
aanmoedigingen. „Joop", rie
pen ze, „je hebt de beste tijd
tot nog toe, ga door". Dat
deed me goed, maar toch bleef
ik me ervan bewust, dat achter
me de tien best geklasseerden
van de Ronde moesten starten.
Ik had echter veel zelfvertrou
wen. Zelfs na de val in de
negende etappe bleef ik in
mezelf geloven, want ik heb
bewust op deze drie dagen in
de Alpen gewacht, op deze
bergtijdrit en op de twee da
gen die nog komen gaan. Het
kostte me wel eens moeite om
op een col te demarreren,
maar dit is nu eenmaal een
ronde waarin je moet rekenen,
wikken en wegen. En je ziet
het, na één berg van veertien
kilometer lijkt de zon al weer
door te breken".
Met (hijgende) monden open wordt een col beklommen door v.l.n.r. Galdos, Merckx,
Pronk, Aja en Thuraur
AVORIAZ Zijn achtste plaats in de
bergtijdrit op anderhalve minuut van
Joop Zoetemelk, stelde Hennie Kuiper
gisteren zichtbaar teleur. „Eerli|k, ik had
op meer gerekend. Maar ik ben nu
eenmaal niet een man die het van korte
en hevige Inspanningen moet hebben.
Ik houd meer van een conditieslag, een
echte duurprestatie, die zich over ver
schillende uren voltrekt Dan ben Ik op
mijn best".
Hennie Kuiper, die de gehele ronde in feite opge
sloten heeft gezeten door de gele trui van ploeg-
makker Didi Thurau, hij mocht immers niet aanval
len, heeft vanaf vandaag de gelegenheid te doen
en te laten wat hij wil. „Ik zal van die vrijheid
gebruik maken", zei hij gisteravond fel. „De Ronde
is nog niet verloren. Mijn positie als vijfde in het
algemeen klassement met 49 seconden achterstand
op Thevenet is nog steeds erg goed. Want, wat
gaat er nu gebeuren. Thevenet rijdt in de gele trui
en daar letten ze op. Zoetemelk heeft door zijn
prestatie ook alle aandacht op zich gevestigd en
dan is er nog Van Impe, die ze ook in de gaten
zullen houden. Ik geloof dat er een moment komt
dat ik weg kan komen, en dan ben ik ook weg".
Deukje
Het Is Kuipers natuur om aante vallen. Vorig jaar
bewees hij dat In de Tour, toen hij van allefavorle-
ten de meest actieve was. Hoewel zijn zelfvertrou
wen gisteren eenklein deukje kreeg, renners twij
felen Immers zo vlug aan zichzelf, mag Hennie
Kuiper met Joop Zoetemelk zeer zeker tot de
serieuze kanshebbers voor de eindzege gerekend
worden. De vraag Is of hij door het gedwongen
defensieve rijden omwille van Thurau niet een
beetje In vorm heeft Ingeboet
In de Pyreneeën was Kuiper zonder meer een der
sterkste klimmers, zo niet de sterkste. Maar een
man als Kuiper groeit door initiatieven te ontwikke
len. Hij is ijzersterk, heeft veel reserves en maakt
daarvan zonder reserve gebruik. Kuiper weet maar
al te goed, dat hij door voortdurend zijn concurren
ten op de proef te stellen, een betere kans zou
hebben gehad dan nu het geval is. Want de
wedstrijd heeft, voor wat de favorieten betreft,
immers twee weken lang stil gelegen. Het is nooit
tot een werkelijke krachtmeting tussen de vedetten
gekomen.
In de twee Alpenetappes, die zaterdag en gisteroch
tend verreden werden, zag men nog eenzelfde
beeld. Zaterdag kon een volslagen outsider, de
Fransman Bernhard Guilfen, ver voor de klimmers
de toppen van het Juragebergte passeren, giste
rochtend deed dat de Belg Paul Willens, toch ook
geen begenadigde man voor het hooggebergte, in
de Haute-Savoie. En Hennie Kuiper zat intussen
nog steeds klem door de afspraak binnen de ploeg
van Post, dat hij Thurau niet in gevaar mocht
brengen. Eindelijk behoort voor Kuiper deze af
spraak nu tot het verleden. „Ik weet niet of het
niet te laat is", zei hij gisteren, „maar ik heb altijd
een goed gevoel gehad voor het moment als mijn
kans daar was. Ik hoop dat die feeling mij nu niet
in de steek laat".
BESANCON In Besanpon startten za
terdag 94 renners voor de veertiende
etappe over 230 kilometer naar Thonon-
Le8 Bains.
1 km.: Kopgroep met Martin, Ovion, Le
Denat, Perret, Van den Hoek, Torres en
balague. e. Danguillaume brengt peloton
terug.
4 km.: Doorkomst op de Cóte d'Arguel
(4e cat.): 1. Torres, 2. Van Impe, 3.
Kuiper, 4. Dangcillaume.
8 m.: Quilfen demarreert.
23 km.: Voorsprong Quilfen 3 min.
50 km.: Uitslag tussensprint: 1. Quilfen,
2. Van Linden op 7 min., 3. Villemiane.
66 km.: Voorsprong Quilfen gestegen tot
8 min. en 50 sec.
107 km.: Doorkomst op de Cóte de
Rousses (3e cat.) 1. Quilfen, 2. Torres op
7 min. en 50 sec., 3. Van Impe, 4. Kui-er,
5. Thurau.
117 km.: Achterop geraakte Theo Smit
staakt de strijd.
135 km.: Valpartij in peloton met Nazabal
en Alex van Linden als slachtoffers.
169 km.: Supersprint in Genève gewon
nen door Quilfen vóór Teirlink en Delepi-
ne. Kort daarvoor mislukte aanval van
Karstens en Menendes.
178 km.: Nazabal en Van Linden terug
in peloton.
181 km.: Bij terugkeer in Frankrijk heeft
Quilfen 10 min. en 30 sec. voorsprong
194 km.: Doorkomst op de Col de Saxei
(3e cat.): 1. Quilfen, 2. Vallet op 7 min.,
3. Kuiper en peloton op 7 min. en 30
sec. Alex van Linden staakt de strijd.
196 km.: Le Guillox staakt de strijd.
Peloton valt in stukken.
213 km.: Doorkomst op de Col de Cou
(2e cat.): 1. Quilfen, 2. Vallet op 4 min.,
3. Kgiper op 4 min. en 50 sec., 4. Torres,
5. Van Impe.
220 km.: Vallet wordt ingelopen door
eerste deel van peloton.
230 km.: Quilfen wint na solo van 222
km. veertiende etappe.
De sprint van groep achtervolgers wordt
gewonnen door Escalassan voor Thurau,
die gele trui behoudt.
Vijftiende etappe
In Thonin-les-Bains startten 90 renners
voor het eerste deel van de vijftiende
etappe naar Morzine over 105 kilometer.
Jan Raas (Frisol) gaat wegens ziekte niet
meer van start.
15 km.: Uitslag tussensprint: 1. Santam-
brogio, 2. Villemiane, 3. Bossis, 4. Van
Linden.
63 km.: Bij beklimming van Pas de Mor-
gins (3e cat.) aanvallen van Legeay en
Artins.Later valt peloton in vele stukken.
50 km.: Wellens in de aanval. Hij naamt
voor de top minuut voorsprong op eerste
groep met alle favorieten. Doorkomst op
de top: 1. Wellens, 2. Santoni op 1 min.,
3. Torres op 1 min. en 25 sec., 4. Van
Impe, 5. Kuiper.
77 km.: Voorsprong Wellens op Santoni
1 min. en 40 sec., op eerste groep 3 min.
88 km.: Doorkomst op de Col du Corbier
(2e cat.): 1. Wellens, 2. Santoni op 1 min.
en 40 sec., 3. Torres op 5 min. en 40
sec., 4. Van Impe, 5. Merckx, 6. Laurent,
7. Zoetemelk.
105 km.: Wellens wint met 3 minuten
voorsprong op Santoni de vijftiende etap
pe. Santoni wordt vlak voor peloton twee
de. Santambrogio wint sprint van pelo
ton. Thurau blijft leider in algemeen klas
sement.
Het tweede deel van de vijftiende etappe
is een individuele bergtijdrit over 14 km.
van Morzine naar Avoriaz.
1JWK
HHBHIHHi
