Leiden als garnizoenstad Verdwijnen Doelenkazerne betekent het einde van SLOOPPANDEN MONU m Nesten jonge poesjes overspoelen dierenasiel (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN Honderdvijfenvijftig jaar oud is de -Leidse Doelenkazerne volgend jaar als de meedogen loze bulldozers een einde maken aan dit brok ge schiedenis en daarmee meteen afrekenen met het laatste dat Leiden naast universiteitsstad nog ken merkt als een oude garnizoenstad. Want nu de ge meenteraad onlangs akkoord ging met het ontwerp- structuurplan voor het Doelenterrein, lijkt niets de ondergang van deze kazerne meer in de weg te staan. Zoals bekend is het Doelenter rein al geruime tijd geleden op geëist door de Rijksuniversiteit van Leiden die er een nieuw- bouwplan op wil uitvoeren. Een plan dat in de plaats komt voor de torenhoge flat die eens nog eens was gedacht aan de Witte Singel, maar die intussen naar het land der fabelen is verwe zen. Weliswaar is men tijdig tot inkeer gekomen zodat deze oude monumentenstad niet opge scheept zit met een torenflat die boven alles uittroont, maar of datgene wat voor dit plan in de plaats komt alom moet worden toegejuichd is ook op zijn minst een punt van diskussie. Nu moet immers het terrein van de Doe lenkazerne ten offer vallen aan de expansie van de universiteit, die nieuwe huisvesting wil voor ondermeer de universiteitsbi bliotheek, de faculteit der god geleerdheid en die der letteren. Daartoe is een miljoenenplan ontworpen in combinatie met de aan de andere kant van de sin gel gelegen gronden die al ei gendom zijn van de universiteit Er zijn mensen die het Doelen- terrein een heel andere bestem ming willen geven dan die uni versitaire. Al meer dan een jaar geleden kwam de vereniging Pieters- en Academiewij k al met een zelf uitgedachte suggestie hei Doelenterrein te bestemmen voor woningbouw. Ook in de gemeenteraad hebben deze ge luiden geklonken: met name het CDA heeft zich steeds verzet tegen de bouwplannen voor de universiteit op dit terrein: men vond het wenselijk dat de toe komst van het Doelenterrein zou worden bezien in bet licht van een totaal structuurplan voor de binnenstad. Toch is de universiteit tot op heden als overwinnaar uit de bus geko men, maar Leiden zou Leiden niet zijn als er toch nog niet de nodige addertjes onder het gras verscholen lagen, waardoor het volgend jaar best nog wel eens heel anders met het Doelenter rein zou kunnen gaan lopen Monument De laatste weken is er in deze stad een levendige diskussie ontstaan over de vraag of het Doelenterrein in zijn geheel nu wel of niet op de lijst van be schermde monumenten staat Een vraag die van wezenlijk belang is voor de toekomst van dit terrein, want als de Doelen kazerne beschermd monument is, dan kan dat wel eens het einde betekenen van de univer sitaire plannen. Maar alvorens een antwoord te vinden op deze belangrijke vraag lijkt het ver standig eens met eigen ogen een kijkje te nemen op dit terrein om eerst eens te zien wat er volgend jaar mogelijk verloren zal gaan. Dat deed de Leidse Courant in gezelschap van me vrouw M. Bosch—Gans en de heer J. A. F. Doove, die beiden ijveren voor het ongeschonden blijven van het Doelenterrein en met de kazernecommandant, de Kapitein J. M. Mol, die al tweee- neenhalf jaar het commando over de kazerne voert Centraal op het Doelenterrein ligt de appèlplaats, waar iedere, morgen de Nederlandse drie kleur in top gaat Door insiders die plaats vindt in het kader van de spreiding der rijks diensten. Op zich een merk waardige zaak als men zich rea liseert dat de kokschool slechts een kleine 10 man burgerperso neel telt Het lijkt goedkoper dit aantal van WW te voorden dan hiertoe een geldverslinden de tweede verhuizing naar bet noorden op touw te zetten, te meer waar de omtovering van de Ripperda-kazerne in Haar lem tot kokschool ook al zo'n drie miljoen zoo gaan kosten, hetzelfde bedrag dat de univer siteit voor de overdracht van het Doelen terrein zon moeten neertellenJe reinste geld smijterij zou je zeggen. Hutspot wordt deze plaats van grote mo numentale waarde geacht, om dat er ondergronds tal van his torische schatten liggen. Het verhaal gaat zelfs dat er onder grondse gangen zouden zijn die van de Academiewijk naar de Pieterskerk en het Stadhuis lo pen, vermoedelijk daterend uit de veertiende eeuw. De appèlplaats is omzoomd door gebouwen uit verschillende tijdvakken, waarvan ongetwij feld het oudste en het waarde volst is het naast de Jorispoort gelegen hofje. Voor de ene helft is dit het domein van de kok school, voor de andere zetelt hier een dépendance van het legermuseum. In de plannen van de universiteit zou een deel van dit hofje gesloopt moeten worden Aan het water van de Doelen en Groenhazegracht prijkt nog een restant van de voorganger van de Doelenkazerne: de St Jorispoort van de Jorisdoelen die rond 1800 werden gesloopt Deze voorloper van de kazerne werd in 1645 gebouwd naar het ontwerp van stadsarchitect Arent van 's-Gravezande. De compleet verwaarloosde en in de loop der tijden roetzwart ge worden poort toont St Joris in gevecht met de draak. De Joris poort is eigenlijk het enige on derdeel van het Doelenterrein, waarvan iedereen de monumen tale waarde erkent. Langs het water van de Doelen gracht voorts een aantal opslag plaatsen uit een later stadium, zonder monumentale waarde, waar volgens de jongste plan nen huizen gebouwd zouden moeten worden. De wandeling komt dan uit bij de zogenaamde „Beatrixpoort", genoemd naar Hare Koninklijke Hoogheid, die tijdens haar studententijd haar auto placht te stallen bij de militairen die dan zo bereidwil lig waren de opgelopen deuken te verwijderen opdat haar vader niet kennis zou nemen van haar werkelijke rijkunst Vlak bij deze Beatrixpoort de voormalige stallen uit de tijd dat de cavalerie nog in de Doe len huisde en waar thans de militairen de kunst leren om in 20 minuten complete maaltijden te bereiden. Daarnaast dan de enige manége die Leiden binnen haar grenzen heeft, nu domein van militaire auto's en alleen nog dienstdoend als manége bij hoogtijdagen als 3-oktober en de bloemencorso's. Een gebouw dat zeer wel in zijn oude glorie te herstellen zou zijn, en daar heeft in de laatste gemeente raadsvergadering het WD- raadslid en voormalig kazerne commandant Th. Wessels ook een pleidooi voor gehouden. Geldsmijterij De historische appèlplaats midden op het Doelenterrein met op de achtergrond de voorzijde van het hofje. De wandeling is dan rond bij de onderofficiersmess, een hou ten noodgebouw dat een perma nent karakter heeft gekregen. Daar vertelt de kapitein Mol dat de mare van het vertrek van de kokschool eigenlijk al 15 jaar door Leiden gaat en inder daad is «inflg epn maanH of twee de kogel door de berk: met ingang van het najaar 1978 zal Leiden geen kokschool meer hebben. Na de volgende zomer zal bet terrein worden ont ruimd en verhuist men naar de Bipperdakaaerne in Haarlem, waar vroeger de rijopleiding gevestigd was. Na zeven jaar pakken de militaire koks dan opnieuw hun biezen om naar bet hoge noorden te trekken, waar in bet communistische bolwerk Vlagtwedde de mi litairen voortaan hun opleiding zullen krijgen, een verhuizing Ook commandant Mol heeft zijn wenkbrauwen gefronst toen hij vernam dat na allerlei alterna tieven, waaronder Ede, Harder wijk en Ermelo, uiteindelijk Vlagtwedde als toekomstige kokschoolstandplaats uit de bus was gekomen. Overigens zal ka pitein Mol die tweede verhuizing niet meer actief meemaken, want over twee jaar gaat hij met pensioen. Dat neemt niet weg dat hem het verdwijnen van de kokschool uit Leiden bijzonder ter harte gaat. De kokschool heeft onder zijn lei ding een traditie voortgezet, een traditie van dienstbaarheid aan de Leidse bevolking, denk maar eens aan de hutspotmaaltijden die de militairen op zo'n voor treffelijke wijze wisten te brou wen. Het zal voor een echte Leidenaar ook een hard gelag zijn als hij zich na volgend jaar van dit voedsel uit blik zal moe ten bedienen. Want dat de kokschool ver dwijnt staat definitief vast Wat er voor in de plaats komt lijkt de laatste dagen echter aller minst meer zeker te zijn en komt de vraag terug of het Doe lenterrein nu wel of niet een beschermd monument is. „Wis en waarachtig wel", zeggen me vrouw Bosch en de heer Doove. „Om de drommel niet", stelt de wethouder van stadsontwikke ling, mr. C. WaaL En zij zijn niet de enigen die elkaar tegenspre ken. Dat doet men bijvoorbeeld ook bij de Rijksdienst voor de monumentenzorg in Zeist Ook daar krijgt men twee tegenover gestelde antwoorden wanneer men met twee verschillende ambtenaren te maken heeft ge had. Toch lijkt het antwoord op deze klemmende vraag vrij ge makkelijk. Met de monumenten wet in de hand moet allereerst gekeken worden of in het kada strale register een of meerdere nummers worden gehanteerd om het betrokken terrein aan te geven. Het feit dat het hele Doe lenterrein beschreven staat on der nummer F 1363 zegt wat dit betreft al genoeg. Volgens de chef-monumentenzorg van de gemeente, de heer Blaauw is het bovendien belangrijk of er ach ter het terrein de afkorting „ged" (gedeeltelijk-red.) prijkt. „Dat is niet het geval bij het Doelenterrein en dus valt het hele terrein inclusief een even tueel urinoir van een week oud onder het monument Doelenter rein", aldus de heer Blaauw. Of er een nadere omschrijving van het monument bij staat doel vol- De St. Jorispoort, de oude toegang tot het Doelenterrein, aan de Doelengracht. Ondanks het slechte onderhoud straalt hier de geschiedenis van Leiden als garnizoen- stad nog vanaf. gens de heer Blaauw niet terza ke: een dergelijke omschrijving wordt door de monumentenwet niet voorgeschreven. Afvoeren Op het eerste gezicht lijken me vrouw Bosch en de heer Doove met bon bewering dat bet bele Doelen terrein monument is dus stevig in hun schoenen te staan. Maar ook dit is geen garantie voor het ongeschonden blijven van dit terrein. Op grond van diezelfde monumentenwet kan namelijk bijvoorbeeld wethou der Waal de minister een ver zoek doen het terrein van de lijst van beschermde mooumen- ten af te voeren. En als de minister daar niet binnen zes maanden op reageert wordt de ze afvoering geacht te zijn ge schied en staat niets de afbraak van dit stukje historie meer in de weg. Het kan er dus best nog eens om gaan spannen bet ko mende jaar ARJEN BROEKHUIZEN Het interieur van de voormalige Manége op het terrein, die het WD-raadslid Wessels weer in oude glorie wil herstellen. STADLEIDSE COURANTZATERDAG 9 JULI 1977 PAGINAj. Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek Hond koekt huis". In deze rubriek wordt een bond beschreven die in bet asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te ga-n, tenzij bet dier een goed tehuis vindt De in de rubriek beschreven bonden zijn alle door bondebezitters naar bet asiel gebracht Om uiteenlopende redenen, vaak begrijpelijke, maar soms ook volslagen onzinnige. De in Mond zoekt buisbeschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkunr ondergaan en zijn volledig ingeënt Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te balen. Adres: Nieuw Leids dierenasiel, Besjes laan 6b, Leiden, teL 131670. Geopend dl t/m vr. 10.00-12.00 en 14.00-17.00 uur. Zaterdags van 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondags en 's gesloten. In het asiel gaan de zaken voor wat betreft de honden naar omstandigheden redelijk goed. Aanvankelijk werd ver wacht dat na het begin van de bouw vakvakantie er een grote toeloop van honden zou ontstaan. Deze „dog rush" is echter vrijwel uitgebleven. Er worden zelfs vrij veel honden afgehaald En zo kon het gebeuren dat Wil Hele deze week vijf hokken leeg heeft staan. En het is natuurlijk niet de bedoeling dat deze hokken opgevuld worden: elke hond in een asiel is er een te veeL Vrij van problemen is Wil Hele echter niet Nu de poezen de lente in de kop hebben gehad, zo'n maand of twee gele den, zijn de gevolgen daarvan bijna pijnlijk merkbaar. Een ware stortvloed van jonge poesjes heeft het asiel over spoeld. In totaal heeft Wil Hele zo'n twintig jonge poesjes rondloper, alsme de drie moederpoezen. De leeftijd van de poesjes varieert van zes tot twaalf weken. Bijna alle poezen zijn fang? de weg gevonden en door politie of een toevallig passerende dierenvriend in het asiel in veiligheid gebracht Een inden- tieke situatie als bij de honden dus, alleen met dit verschil dat deze poesjes vaak nog slechts enkele% dagen oud zijn. De eigenaren hadden beter de diere narts kunnen inschakelen. Zelfs het doen inslapen van de poesjes is heel wat menselijker dan het achterlaten van de dieren als oud vuil op een hoek van een straat of in een weiland Op die dierenarts dient overigens toch wat vaker een beroep te worden gedaan Indien een kattenbezitter geen nest jon gen wil, dan is sterillisatie een goede oplossing. Sterilisatie is mogelijk vanaf negen maanden. Een petr zal door de ingreep niet lui en vadsig worden, zoals vaak wordt beweerd. De collectie jong grut in het asiel be staat uit vijf nesten. Het grootste nest telt vijf katjes van ongeveer tien weken oud. Ze zijn zwart met wit en allemaal even ondeugend Ze zijn gevonden langs de weg en dus nu moederloos. Ze zijn er echter niet minder speels om. Het tweede nest bestaat uit vier poezen, ongeveer zeven weken oud Ze zijn klei ner dan die uit het eerste nest en daarom ook wat minder ondernemend. Ook deze exemplaren hebben zwart als hoofdkleur met een beetje wit er tussen door. Net als bij het eerste nest ont breekt de moeder. Nest nummer drie is geheel Cypers. Drie schooiertjes van ieder acht weken. Kleur; het bekende zwart met bruin. Ook al zonder moeder. Dan zijn er twee nesten van twee Cy perse poezen beiden met moeder. De jonkies zijn een week of tien oud Tot slot is er nog een moeder die, wat karig bedeeld is met kroost Eén poesje. Wit met een klein beetje zwart Negen we ken geleden werd dit diertje geboren Alle jongen zijn volledig ingeënt en ontwormd En allemaal even lief. Ze kosten tien gulden per stuk. Fabian Terwijl zijn soortgenootjes als warme broodjes over de toonbank gaan, bij wijze van spreken, heeft Fabian, de Foxterrier van vorige week het er maar moeilijk mee. Nog steeds heeft zich geen nieuwe baas voor hem aangemeld terwijl kü vorige week toch zo zijn best 1 gedaan - heeft gedaan om goed voor de dag te BART SPIJKER Speelse jonge poezen, te kust en te keur in het dierenasiel Grote toevloed vakantiehonden bleef uit

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5