'Persoonlijke motieven oorzaak bestuurscrisis'
PETER MAAIT
Amsterdam voor derde maal
Europees hockeykampioene
nK«erU»«Sle
De Ruiter mist Europese titel op enkel punt
EX-DAMBONDPENNINGMEESTER HANS BOS:
SPORTTRIBUNE
zacht
en lichtmild'
van smaak
KAMPONG KOMT NIET VERDER DAN VIJFDE PLAATS
LEIDSE COURANT
PAGINA 24 30
DEN HAAG „Eigenlijk kennen wij de werke
lijke achtergronden van dit hele drama nog
niet eens precies. Wanneer iemand dient te
vertrekken, dan is daarbij tenminste een ge
gronde motivering omtrent het hoe en waarom
toch zeker vereist Dat is in dit geval formeel
echter beslist niet gebeurd. Je kunt iemand,
die vijf jaar lang heel wat vrije uurtjes voor
deze functie heeft opgeofferd, toch niet zo
maar zonder duidelijke redenen aan de kant
schuiven. Mijn financieel beleid heeft per slot
van rekening nog nooit en te nimmer ter
discussie gestaan. Daar kan het dus zeker niet
aan hebben gemankeerd. Neen, de echte oor
zaken van deze uitermate trieste affaire die
nen volgens mij veel eerder op het persoonlij
ke vlak te worden gezocht. En daarmee begeef
je je natuurlijk direct op bijzonder gevaarlijk
terrein".
Aan het woord is Hans Bos uit Rijswijk, tot voor
kort penningmeester van de Koninklijke Neder
landse Dam Bond. Een bond. die sinds vorige
zaterdag met een complete bestuurscrisis zit
opgescheept. Tijdens eerl algemene ledenverga
dering in Utrecht trad het dagelijks hoofdbe
stuur namelijk in zijn geheel af naar aanleiding
van een nogal verregaand conflict rond boven
genoemd persoon.
Bestuursleden van verschillende provinciale
dambonden eisten op deze overkoepelende bij
eenkomst plotseling het onmiddellijke vertrek
van KNDB-penningmeester Bos. Het hoofdbe
stuur schaarde zich evenwel prompt achter
Hans Bos, wenste direct een nadere uitleg,
kreeg die mogelijkheid vervolgens niet en de
zeven leden stapten tenslotte resoluut op.
De hele gang van zaken, waarbij thans een
tragisch hoogtepunt is bereikt, werd oorspron
kelijk in feite aan het rollen gebracht door
toedoen van jeugdleider Piet Levels uit het
Gelderse Huissen. Hij toonde zich in het verle
den al meerdere malen een fel tegenstander van
Hans Bos.
Laatstgenoemde: „In januari schreef Piet Levels
een brief waarin hij verklaarde niet langer met
de overige leden van het dagelijks bestuur te
kunnen samenwerken. Redenen werden ook
hier niet of nauwelijks genoemd. Ook de voor
Ex-voorzitter Jo Pijen beaamt dat de contacten tussen hoofdbestuur van de dam bond en
regionale besturen te wensen overlaten.
9 Hans Bos vindt dat iemand op zakelijke gronden moet worden beoordeeld. Dat is in zijn
ontslagzaak als bestuurslid van de dambond niet gebeurd.
zitter van de provinciale bonden kwamen dit
tegelijkertijd aan de weet. Het hoofdbestuur
maande Levels voorts de brief in te trekken om
de zaak binnenskamers naar behoren te kunnen
afhandelen. Zo niet, dan zou aan de algemene
vergadering worden voorgelegd Levels uit diens
functie te ontheffen".
Staande deze vergadering werd echter Hans
Bos als de grote zondebok aangewezen. „Vori
ge week is er andermaal een brief van Levels
langs de provinciale voorzitters gegaan. Buiten
medeweten van het hoofdbestuur om, dat er
klaarblijkelijk geen kennis van mocht nemen.
Vermoedelijk maar we kunnen nu eenmaal
niets anders dan vermoeden hebben per
soonlijke motieven hierin de hoofdrol ge
speeld", aldus Hans Bos.
Bij velen kwam de heer Bos dit jaar in een
kwaad daglicht te staan door zijn bemoeienis
sen bij de voorbereidingen van de daminterland
tussen Nederland en Frankrijk. De vijftig jaar
bestaande Gelderse Dambond was aanvankelijk
toegezegd dit evenement te mogen organiseren,
maar tenslotte werd Rotterdam uitverkoren.
„In Rotterdam waren gewoon beduidend meer
financiële mogelijkheden voorhanden. Boven
dien heeft Gelderland inmiddels al genoeg aan
dacht gekregen. Diverse belangrijke evenemen
ten speelden zich namelijk in en rondom Am-
hem af".
Binnen de kringen van de bestuurlijke damwe-
reld kent Hans Bos zonder enige twijfel meer
vijanden dan alleen Piet Levels. Ook de ver
standhouding met bijvoorbeeld Frits van Vloten
uit Dordrecht, de voorzitter van de provinciale
dambond Zuid-Holland is allesbehalve rooskleu
rig-
Ex-penningmeester Hans Bos hierover: „Van
Vloten is van begin af aan tegen mijn benoe
ming tot penningmeester geweest. Destijds in
1972 zag hij waarschijnlijk geen kans om een
spaak tussen het wiel te steken. Ik wil hierbij
overigens echt niet met modder gaan smijten.
Daar heb ik helemaal geen behoefte aan. Maar
mijns inziens wilde de algemene vergadering in
Utrecht niet met redelijke argumenten op tafel
komen omdat die er doodeenvoudig niet waren.
En al zouden die er wel geweest zijn, dan vielen
ze toch gemakkelijk te ontzenuwen".
Vervolgens valt de heer Bos de provinciale
bestuurderen toch wel degelijk scherp aan.
Zijn weloverwogen relaas: „Het niveau van de
provinciale bestuursleden is zodanig dat je op
dergelijke onnozele en niet ter zake doende
punten kunt worden weggestuurd. Dat Is ken
merkend voor het damgebeuren in Nederland.
Neem verder onder meer voorzitter Meure van
de dambond in Noord-Holland. Die kreeg na
drukkelijk de opdracht moe om tijdens de
algemene ledenvergadering voor de vacature
Bos te stemmen. Uiteindelijk hoorde hij echter
tot de eisers van mijn vertrek".
Tussen de verschillende provincie-besturen en
het nu dus afgetreden hoofdbestuur was in de
der jaren derjaren een geweldige kloof van
meningsverschillen ontstaan. „Enkele voorzit
ters praten volledig in hun eigen straatje. Zoals
het hun het beste uitkomt. De wensen van de
leden worden gekleurd of soms zelfs helemaal
verdraaid weergegeven. Gp deze manier is er
uiteraard helemaal geen sprake van een demo
cratisch beleid. Afspraken werden in het recente
verleden doodeenvoudig niet nagekomen. Ik
kan daar een heel boek over schrijven maar
laten we het maar gezellig houden".
Volgens ex-penningmeester Hans Bos, in deze
wordt hij trouwens volledig gesteund door ex-
voorzitter mr. Jo Fijen uit Zoetermeer, zijn de
provinciale besturen ook ontegenzeggelijk on
voldoende vakbekwaam bemand. „En die grote
afstanden onderling beïnvloeden de communi
catie met het hoofdbestuur tot overmaat van
ramp zeer negatief. Men begrijpt elkaar ge
woonweg niet. We hebben de afgelopen maan
den massa's nota's verstuurd om de mensen
wat nader bij de kern van de hele zaak te
betrekken. Die stukken worden echter nauwe
lijks gelezen".
De Nederlandse dammers zitten intussen met
de gebakken peren. De taken van het afgetre
den hoofdbestuur worden voorlopig zo goed en
zo kwaad als dat gaat vervuld door een inder
haast gevormd driemanschap bestaande uit de
provinciale voorzitters Van Vloten (Zuid-Hol
land). Meure (Noord-Holland) en Theunissen
(Utrecht). Deze drie heren zullen in de nabije
toekomst ook voor een nieuw dagelijks bestuur
moeten zorgen.
Dick Kiers
BRUSSEL Rotislav Letsjinski is
de nieuwe Europese dam kam
pioen. In de spannende slotfase
van de vijfde titelstrijd wist de
19-jarige speler uit Rusland Jan
de Ruiter juist één punt voor te
blijven. Aanvankelijk had de Bel
gische grootmeester Oscar Ver-
poest de beste kansen om de titel
te winnen, maar in de achtste
ronde moest Verpoest de Frans
man Vigne remise toestaan, waar-
De kansen van Verpoest, die in de
eerste helft van het toernooi nog
de leiding had, werden nog minder
door zijn zaterdag behaalde remise
tegen de Fransman Delhom. Daar
door had de onderlinge puntende-
ling tussen Letsjinski en De Ruiter
voor de beide koplopers Ver
poest had zaterdag immers een
vrije dag waardoor De Ruiter en
Letsjinski hem konden passeren in
de rangschikking geen negatie
ve gevolgen. Zondag, in de der
tiende en laatste ronde, zorgde
Letsjinski voor de beslissende
wending. Hij versloeg de Tsjechos-
lowaak Malik, terwijl De Ruiter te
gen de tweede deelnemer uit Rus
land, Sjawel, niet verder kwam dan
remise.
De Ruiter heeft er gisteren tegen
Sjawel alles aan gedaan om tot
winst te komen, maar de Rus hield
behoedzaam verdedigend de
felle aanvallen van de Deventer-
naar onder controle. Het resultaat
was een puntendeling. Ook de Ts-
jechoslowaak Malik heeft fel ge
streden. Hij bereikte tegen Lets
jinski zelfs een positie van elk acht
stukken met ieder een dam, waar
bij de Tsjechoslowaak zelfs beter
stond. Van dit moment af begon
Malik echter zwak te spelen. Hij
stapelde de ene fout op de andere
en Letsjinski kon onverwacht
nog gemakkelijk winnen. Gezien
het spel van Letsjinski, die tweede
werd in het kampioenschap van
Rusland in 1976, lijkt het spelpeil
in Rusland bepaald niet gestegen.
Verpoest tenslotte, won, na de
langste partij van de dertiende zit
ting, var) Marini. De Belg behaalde
daardoor een gelijk aantal punten
als De Ruiter, maar door toepas
sing van het Sonnenborn-Berger-
puntensysteem eindigde De Ruiter
toch op de tweede plaats. De Ne
derlandse bondscoach sloot met
deze klassering een goed toernooi
af. Onverwacht goed, misschien,
gezien zijn plaats elfde bij
het onlangs gehouden toernooi
om het Nederlands kampioen
schap.
';N>coi>Nt
WENEN Het is de dames van
Amsterdam wederom gelukt Voor
de derde maal in successie heb
ben zij beslag weten te leggen op
de Europese hockeybeker voor
landskampioenen en voor de der
de achtereenvolgende maal was
Eintracht Braunschweig in de fi
nale het slachtoffer (3-40).
Met als uitblinksters Toos Bax en
Kiki de Wolf nam Amsterdam reeds
na acht minuten spelen de leiding.
Dit door een benutte strafslag van
Anneke van Puffelen. Zeven minu
ten na de hervatting maakte het
oppermachtige Nederlandse team
aan alle onzekerheid een vroegtij
dig einde. Nannie van den Eist
profiteerde van een geweldig mis
verstand in de Duitse verdediging:
2—0.
Vijf minuten later zat de damesfi
nale er in feite reeds op. Toos Bax
schoot na een strafcorner keihard
in: 3—0. De aangeslagen Duitse
dames misten in de slotfase een
unieke mogelijkheid op een even
tuele verbetering van de score.
Een strafpush van Margit Müller
werd zonder al te veel moeite door
doelvrouwe Els Wagenaar onscha
delijk gemaakt.
Al met al een toch eigenlijk wel
enigszins onverwachts succes voor
Amsterdam, dat na de zwakke start
tegen de Franse kampioen Stade
Francais ook in de tweede poule
wedstrijd tegen Wenen nog nau
welijks kon overtuigen ondanks de
behaalde 2—0 overwinning.De
laatste wedstrijd in de poule, tegen
de Belgische kampioen Uccle,
moest dan ook beslist worden ge
wonnen omdat bij een gelijkspel
de Brusselse dames de finale zou
den hebben bereikt. Door treffers
van Toos Bax, Joke Adriaanse en
Nannie van den Eist behaalde Am
sterdam een knappe 3—0 zege.
Uccle legde uiteindelijk beslag op
de derde plaats door een 31
overwinning op Slavia uit Tsje-
choslowakije.
9 Frank Marree duelleert om de bal met de Duitser Gajek in het duel dat Kampong
met 3-2 van Schwarz Weiss verloor.
Kampong
Van de vijf keer dat Kampong als
nationaaj clubkampioen heeft
deelgenomen aan het toernooi
om de Europese hockeybeker,
zijn de mannen uit Utrecht nooit
zo laag geëindigd als dit jaar. Een
vijfde positie was na twee tweede
plaatsen, een derde en een vier
de een goede reden tot teleurstel
ling. Het betekende voorts ook
dat Kampong zich voor het eerst
niet plaatste voor de eindronde,
waarin de winnaars van de vier
poules tegen elkaar uitkomen.
Vier wedstrijden moest Kampong
op het toernooi in Londen spelen.
Daarvan werd driemaal gewonnen
en eenmaal met gering verschil
verloren. Maar dit laatste gaf ten
slotte wel de doorslag.
Van Scharz Weiss Kóln werd met
3—2 verloren. Gewonnen werd ver
der van Dynamo Alma Ata uit Rus
land (3—2). KS Warta uit Polen
(3—1) en Nottingham uit Engeland
(6—0). Voor de halve finales plaat
sten zich de teams van Southgate.
Royal Uccle Brussel. Schwarz
Weiss Köln en Terrassa uit Spanje.
De Engelse bekerhouder Southga
te prolongeerde uiteindelijk het be
zit van de Europese beker voor
heren, door in de finale met 41
te winnen van Royal Uccle. De
grondslag voor deze op één na
grootste zege uit de acht tot dus
ver gespeelde finales werd gelegd
in de eerste acht minuten. Twee
treffers van Bernard Cotton en één
doelpunt van Mike Crowe namen
de spanning toen reeds goeddeels
weg. In de strijd om de derde en
vierde plaats won CD Terrassa ten
slotte met 3—2 na verlenging van
Schwarz Weiss Köln. De zevende
plaats in de eindrangschikking was
weggelegd voor Slavia Praag, dat
na penalties van KS Warta uit
Polen wist te winnen.
1 vlgs Publicatie Mm van Volksgezondheid d d 29 9 76
