Reigervet uitwerpen om
een visje te vangen
sen, van de kust of in een
boot, wordt het hele jaar toe
gestaan. In alle andere geval
len is er - net zoals overal
elders - een gesloten en een
open vistijd, afhangende van
de soort en de periode waarin
ze kuit schiet
Vissen op zalm mag van begin
februari tot einde oktober. Dat
is een wettelijke bepaling. De
openings- en sluitingsdata
kunnen evenwel lichtelijk ver
schillen naar gelang van plaat
selijke toestanden. Zalmvis
sers, die een Britse expeditie
op touw willen zetten, hebben
dus al de tijd tussen het einde
van de winter en het midden
van de herfst. Voor bepaalde
waterlopen moeten zij echter
wel eerst navraag doen om
aan de weet te komen welke
de beste maanden zijn. Gewa
pend met die informatie, kun
nen zij hun trip zorgvuldig
voorbereiden met het oog op
een maximale vangst en
enorm veel plezier.
Voor het vissen op forel ligt
het wettelijke seizoen tussen 1
maart en 30 september. Ook in
dit opzicht zijn heel wat ver
schillen mogelijk, vooral wat
betreft forellevangst in vijvers,
meren en reservoirs. Op talrij
ke plaatsen mag niet vóór 1
april (of zelfs nog later) gevist
worden.
Gewone zoetwatervis draagt in
het Engels de collectieve bena
ming „coarse fish", die geldt
voor snoek, baars, karper, bra
sem, blankvoorn, zeelt en vele
andere soorten. Deze vissen
worden beschermd in de lente,
wanneer ze kuit schieten. Het
gewone hengelseizoen loopt
van 16 juni tot 14 maart.
Neem een landkaart van
Groot-Brittannië en trek een
lijn van de monding van de
Humber, op de oostkust, in
zuidwestelijke richting naar
het eiland Wight. Zalm- en fo
relvissers komen voor hun
sport het beste aan hun trek
ken in het berg- en heuvelach
tige gebied ten noorden en ten
westen van deze lijn. Schot
land heeft wereldbekende
zalmrivieren, zoals de Dee van
Aberdeenshire, de Tweed, de
Tay en de Spey, maar over het
algemeen is het er duur vissen.
Vele andere Schotse waterlo
pen en natuurlijk de meren
van Schotland, die „lochs" ge
noemd worden, zijn ook uiter
mate visrijk, maar niet zo be
roemd en dus minder prijzig.
Zeeforellen, van de trekkende
soort die in 't Latijn „Salmo
Trutta" heet, komen in deze
wateren vrij overvloedig voor
en maken er het vissen bijzon
der opwindend. In vrijwel alle
lochs, rivieren en andere wa
terlopen van Schotland zitten
bruine en geteelde regenboog
forellen.
De Wye is de beroemdste
zalmrivier ten zuiden van de
Schotse grens. Zij ontspringt
in Wales, vloeit Engeland bin
nen en vormt uiteindelijk de
grens tussen beide delen van
Groot-Brittannië. In dat ge
west en verder in geheel De
von en Cornwall kan men
naar hartelust op zalm en zee-
forellen, bruine en regenboog
forellen vissen.
Ten oosten van die ingebeelde
lijn is het land vlakker en
vloeit het rivierwater veel tra
ger. Dit is het terrein van de
gewone hengelaar, die zijn
liefhebberij naar hartelust kan
beoefenen aan rivieren zoals
de Great Ouse, nabij de oost-
Ondanks het feit, dat Groot-
Brittannië een paradijs voor
vissers is, moet je er toch reke
ning houden met bepaalde toe
standen. In de eerste plaats is
vissen nergens vrij, behalve op
de zeekust. In Cornwall wor
den vooral ter hoogte van
Looe veel haaien gevangen.
Het visrecht van rivieren, me
ren en vijvers hoort toe aan
landeigenaars, boeren, vis
clubs, hotels en andere organi
saties. Je kunt dus niet om het
even waar gaan vissen zonder
van tevoren te informeren wie
daar het visrecht bezit. Van
die persoon of organisatie
moet je een visakte kopen.
Het gebeurt wel eens dat vis
sen gratis toegelaten wordt,
maar je moet altijd navraag
doen. Óver het algemeen weer
spiegelen de kosten van de
visakte de kwaliteit van de
mogelijke vangst. Vissen in
een deel van de befaamde
zalm- en forelwateren komt
duur. Voor zalm- of forelle
vangst in water met minder
naam zal je lang niet zoveel
hoeven te betalen.
Vissen vangen met hennep?
Met reigervet? Met bloed, ter
pentijn, anijs, venkel, duiven-
mest, uievocht, knoflook, dui
velsdrek, eiwit, muskus
olieHet lijkt meer
op vissen lijmenHonder
den middeltjes zijn in de loop
der eeuwen aangewend om
vissen in netten en aan de
hengel te vangen. Het ene
middel lijkt nog gekker dan
het andere. Visvangers is ken
nelijk niets te dol om de
schubbendragers op het dro
ge te brengen. Met wat men
tegenwoordig onder sportvis
sen verstaat, heeft dat alles
niets zoveel (meer) te maken,
maar nog altijd geloven velen
in de magische vangkracht
van de meest vreemde geur
tjes en kleurtjes.
In een stokoud boek.staat dit
verhaaltje: „Het lokken van
vissen met reigervet is van
aanmerkelijk belang. Om te
beginnen vangt men een rei
ger, het geslacht van het dier
heeft geen belang. Het beest
van zijn pluimen ontdoen
vooraleer men hem samen
met de maag, de darmen, en
de stukgeslagen beenderen in
de braadpan stopt
Op deze pan komt een deksel
dat men afsluit met papier en
meelpap. Het is dan een een
Visies voor een hotelgast in Zuidwest-Devon. Talrijke Britse hotels reserveren het visrecht van nabijgelegen
waterlopen en vijvers voor hun gasten.
kust, en de Avon van het
graafschap Hampshire, die
precies ten westen van het ei
land Wight in het Kanaal
loopt. In dat deel van Enge
land wordt ook druk op forel
gevist. Meren, vijvers en reser
voirs, zoals het bekende Graf
ham Water, komen hiervoor
speciaal in aanmerking.
Engelands beste forellen wor
den gevangen in de zogeheten
„kalkrivieren", die naar de
zuidkust lopen. De test en de
Itchen in het graafschap
Hampshire zijn over heel de
wereld befaamd wegens hun
grote, listige forellen. Aan de
ze rivieren werd de techniek
van vissen met kunstaas ont
wikkeld.
„Coarse fishing", het gewone
hengelen, is over het algemeen
goedkoper. Het eenvoudigste
wat een buitenlandse bezoeker
kan doen, is te gaan logeren
in een hotel waarvan de gas
ten mogen vissen in een nabij
gelegen waterloop of vijver.
B.T.A., het officiële Britse toe-
rismebureau, kan informatie
bezorgen over dergelijke ho
tels. Er bestaan sportagentu-
ren, die visrecht verhuren
voor langere periodes. Het
boek „Where to fish" (waar
vissen, jaarlijks uitgegeven
door de Harmsworth Press),
bevat veel nuttige inlichtingen
over alle visrijke Britse wate-
Haaievangst is vooral populair ter hoogte van Looe, op de kust van Cornwall.
ren en de organisaties die het
visrecht bezitten.
In de meeste gevallen moet de
hengelaar over een zgn. „rod
licence" (hengelvergunning)
beschikken. De prijs hangt af
van het soort vis en de streek.
Daarnaast moet dus van de
eigenaar van het visrecht nog
een visakte gekocht worden,
geldig voor een dag of een
week. De hengelroedevergun-
ning is meestal te koop in een
stad of dorp niet ver van het
viswater. Alle eigenaars van
viswater zullen de bezoekers
vertellen tot wie zij zich moe
ten wenden voor de wettelijk
voorgeschreven vergunning.
In Groot-Brittannië wordt
voor het vissen op forel vrij
wel algemeen gebruik ge
maakt van nat of droog kunst
aas. Voor zalmvangst gebruikt
men draaiend aas of kunstaas.
Veel hengelaars vissen op
snoek met draaiend aas. Ge
woon lokaas wordt gebruikt
voor de meeste andere vissoor
ten.
Eén ding mag je niet uit het
oog verliezen. Er zit veel vis
in de Britse waterlopen, maar
dit eiland telt ook enorm veel
enthousiaste hengelaars. Voor
de beste waterlopen worden
de visakten maanden van te
voren geboekt. Het komt er
dus op een tijdig plannen te
maken voor je visvakantie in
Groot-Brittannië.
ROGER SIMONS
voudige zaak om heel het ge
val gedurende vier uren te la
ten bakken in een oven. Na
die tijd maakt men de pan
open en schept het uitgebak
ken vet eraf. Nadien stopt
men de pan opnieuw dicht en
laat ze op het vuur tot de
ganse inhoud verkoold is.
Men stampe het verkoolde
stoffelijk overschot van de
reiger hink fijn en mengt dit
poeder met vers bier dat pas
uit de brouwerskuip is geko
men. De totale oplossing
hangt men in de fuiken en de
vissen houden een processie
ernaartoe."
Als gezegd, een oud verhaal.
Reigers vangen in deze tijd is
verboden en het brouwen van
bier is aan een vergunning
gebonden. Bovendien: de rei
gers zijn vandaag de dag lang
zo vet niet meer als vroeger
het geval moet zijn geweest.
Je kunt het vet er moeilijk
afscheppen
Maar tochVerscheidene
moderne sportvissers (wat is
«uw»
(van onze correspondent
Roger Simons)
LONDEN Het lijkt wel ol
de Britse eilanden geschapen
werden voor de visvangst.
Dat merkt iedereen, die toe
ristische naslagwerken raad
pleegt. In de „Geïllustreerde
gids voor Groot-Brittannië
van de Automobile Associa
tion begint elk hoofdstuk met
een opgave van visrijke wa
terlopen. Als we dat boek mo
gen geloven, kunnen enthou
siaste vissers er praktisch
overal aan hun trekken ko
men.
Vissen zit Albion in het bloed.
Neem nou Izaak Walton, een
Engelse Auteur, die leefde van
1593-1683. Al in 1653 schreef
hij een „Volledig handboek
voor de Hengelaar", Walton
stierf op de hoge leeftijd van
90 jaar, wat in zijn tijd zeker
geen vaak voorkomend ver
schijnsel was. Misschien dank
te hij dit aan zijn grote liefde
voor het vissen. Hengelaars
zijn mensen met een rustig
hart. Zij kunnen jaren mee.
Lang voor Izaak Walton leef
de, was vissen al een druk
beoefende Britse bezigheid.
Vandaag de dag is het een van
de populairste sporten van de
Britten. Hoe kan je het anders
verklaren, dat in hun land ten
minste twee grote maandbla
den voor hengelaars verschij
nen? Het ene heet „Angling",
het andere „Coarse Fisher
man" (wat de Engelsen „coar
se fishing" noemen, is gewoon
hengelen) en ze kosten beide
35 pence per nummer.
Wat lees je in zulk gespeciali
seerd maandblad? Uitvoerige
bijdragen van specialisten
Over boeiende visachtige on
derwerpen, zoals „Forelle
vangst voor beginnelingen",
„Zit er weer meer blankvoorn
in de Dee?" en lange brieven
van lezers, die hun vangsten
beschrijven, hun tijdschrift
prijzen of bekritiseren en el
kaar nuttige tips geven. Elk
nummer is royaal géillustreerd
met foto's van vissers en hun
vangst. Als je de kanjers ziet,
die ze uit Britse wateren ge
haald hebben, zou je denken
dat alvast wat deze sport be
treft het fameuze „Guinness
Book of Records" elke maand
bijgewerkt moet worden.
Buitenlandse hengelaars, die
persoonlijk willen ontdekken
of de Britse vis goed aanbijt,
hoeven niet bang te zijn voor
ongunstige reacties van vissen
de inlanders. Alle bezoekers
met harde valuta zijn tegen
woordig bijzonder welkom in
Groot-Brittannië. Britse hen
gelaars roepen niet: „Buiten
landse vissers, go home". De
toeristenbureaus van dit ei
land spannen zich hard in om
reislustige vissers op een goed
spoor te brengen. Deze laatste
hoeven niet veel meer te doen
dan een geschikte tijd uit te
kiezen, want vissen kan je in
Groot-Brittannië op praktisch
elk ogenblik van het jaar.
Het spreekt vanzelf, dat vis
sers met een bepaalde voor
keur de seizoenen in de gaten
moeten houden. Alleen zeevis-
De hennepplant is verwant
aan die waaruit verdovings
middelen voor de mens wor
den gewonnen, zoals hasj en
opium. Als gezegd, men kan
de vissen verslaven en ze dan
bij honderden vangen. De
Belgen komt de twijfelachtige
eer toe de hennep als vis-
vangmiddel in deze contreien
te hebben ingevoerd.
Zij ervoeren dat er een ge-
wenningskuur nodig was om
de vissen en dan met name
de voorns, verslaafd aan hen
nep te maken. Een kwestie
van twee tot drie weken, zo
hebben „deskundigen" uitge-
dokterd. De vissen zijn dan
stoned" om het even in be
grijpelijk Nederlands te zeg
gen en ze laten zich aldus ge-
makkelijkier) vangen.
Duiven hebben het ook al
moeilijk, al liggen hun proble
men op een geheel ander
vlak. Sportvissers graaien, zo
gauw zulks mogelijk is, de
mest van de duiven van de
jenever, bier (-borstel, een af-
valprodukt van de bierbrou
werijen), bessenwijn, aman
dellikeur de alcoholpromil
lages lopen soms hoog op in
het water!
De degelijke vangkracht van
bloed en dan vooral van de
os, is al lang bewezen. Het
bloed van een stier, noch van
een koe heeft enig effekt. Het
moet ossebloed zijn. Het
bloed van een ruin is nog niet
getest
Hoe het kan is niet bekend,
maar slachthuisbloed heeft
zijn waarde weer wel bewe
zen, vooral voor de vangst
van kopvoorns. En wie nou
een afkeer heeft van vers
(desnoods geronnen) bloed
kan in de winkel terecht, dat
wil zeggen: hij kan bloed in
poedervorm kopen.
Ja en dan hebben we het nog
niet gehad over de meelpro-
dukten die in grote hoeveel
heden te water worden gekie
perd: archidemeel, maismeel,
paneermeel, notenmeel,
wouwbloem, zelfrijzend bak
meel Brasems en voorns
rijzen als van zelf het water
uit.
„modern" overigens?) kunnen
je een doosje reigervet tonen.
A 1 blijkt het later ook ge
woon wagensmeer te zijn, zij
kennen er magische krachten
aan toe. De magie in de hen-
gelarij viert nog altijd hoogtij.
De specifieke wedstrijdvisser
bijvoorbeeld zou het predi
kaat „erkend alchemist" niet
misstaan. Hij mengt en
mengt, kneedt en kneedt
Emmers vol geurige en kleu
rige stoffen neemt hij mee
naar de waterkant om de vis
sen te lokken. Soms lijkt het
meer het dempen van de pu-
tIn Noord-Nederland - dat
stuk boven de grote rivieren
dus - is het nog niet zover,
maar in de Brabantse en
Limburgse gebieden, zowel
die in Nederland als die in
België, hecht men grote waar
de aan bijvoorbeeld hennep.
Beter gezegd: hennepnootjes.
Die zaadjes oefenen op vissen
grote aantrekkingskracht uit,
vooral als ze er aan verslaafd
zijn geraakt
platjes om het in lokvoertjes
te verwerken. Heel speciale
samenstellingen zijn zo te ma
ken, want duivenmest bezit
zoveel krachtige geurtjes dat
vissen er maar niet kunnen
afblijven. Ammoniak, weet u
wel
De vrouwen van veel sport
vissers klagen intussen ook al
steen en been als manlief met
een doosje duivelsdrek thuis
komt Dat goedje is afkomstig
van de Assa-Foetida, een
harsachtig produkt uit tropi
sche landen. Duivelsdrek
heeft een verpestende en
doordringende geur, vandaar-
Verder worden er aanslagen
gepleegd op de gezondheid
van de vissen. Vele zoetighe
den verdwijnen er in de vis-
semagen, met alle moderne
welvaartskwalen van dien.
Anijs, koreander, honing, sac
charose
Ook sterkere middeltjes ko
men in het viswater terecht:
Men vangt eerst een reiger
r 1
