Provincie Zuid-Holland in financiële zorgen
Talrijk bezoek
voor „open dag
sociale werkplaats
Lekker '77" met
ondermaats cabaret
Nieuwe gezichten en antieke kolen
bakken bij schoonheidsspecialiste
Goed spel bij
Dr. Pfiffikus
Wel raam
biljetten in
bejaarden
centra
T)
STAD/REGIO
LEIDSE COURANT
VRIJDAG 20 MEI 1977 PAGINA 5
Op mijn omwegen door stad en land kom
ik graag mensen tegen. Elke morgen tussen
tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertel
len wie u graag in deze rubriek zou willen
tegenkomen. Het nummer van mijn geduldi
ge telefoon is 071-122244; u kunt dan naar
toestel 18 vragen.
LEIDEN Voor iedereen die
zich met de studie van literai-
re teksten bezighoudt, is het
een leerzame ervaring om te
proberen een stuk dat zich
daarvoor leent of daarvoor
geschreven is op het toneel
gestalte te geven. Dat deden
woensdagavond enkele leden
van de vereniging van Duits
studerenden „Dr. Pfiffikus" in
het LAK-theater met teksten
van Bertolt Brecht en Franz
Kaflu.
Uit Brecht's Furcht und Elend
des Dritten Reiches, dat een
beschrijving geeft van de ver
schrikkingen van het Nazi-re
gime voor de gewone burger
in de dertiger jaren in Duits
land, waren drie zeer veelzeg
gende fragmenten gekozen:
Der Spitzel, Der Entlassene en
Die jüdische Frau. Vooral in
de eerste twee fragmenten
speelt het thema van het wan
trouwen tussen de mensen, de
angst dat ieder ander, of het
nu het dienstmeisje is of je
eigen kind, een spion is van
het regime die alles overbrieft.
In Der Spitzel is het de tekst,
waarmee de spanning opge
bouwd moet worden, in Der
Entlassene zit dat hem juist in
alles wat er niet gezegd wordt,
daarin spreken de stiltes dui
delijke taal. Inhoeverre de spe
lers erin slaagden deze span
ning echt op te wekken, is
moeilijk te bepalen, maar de
wijze, waarop zij als eerste
jaars-studenten met hun tekst
omsprongen dwong zeker be
wondering af. Qua spel spront
Marjolein van Beurten in het
derde deel als de joodse vrouw
er markant uit Zij wist in een
bijna voortdurende monoloog,
slechts onderbroken door de
commentator en aan het slot
door haar man, door knap,
innerlijk doorleefd spel het
publiek werkelijk te beroeren
met haar problematiek.
Deze prestatie werd geëven
aard zo niet overtroffen door
Roelof van Deemter met zijn
grandioze monoloog in Kaf
ka's Ein Bericht für eine Aka-
demieDe grime en aankleding
van firma Hoppezak was vol
maakt Alle niet-spelende le
den van „Dr. Pfiffikus" had
den er een beste avond aan.
LEIDEN Welgeteld 22 men
sen waren gisteravond in het
LAK-theater om te kijken
naar „Lekker '77"; een muzi
kaal theaterfeest van het Am
sterdamse Krisistheater. Hoe
spijtig de realiteit van dat
geringe aantal ook moge zijn:
wie niet aanwezig was heeft
niet veel gemist en waar
schijnlijk terecht een prachti
ge voorjaarsavond niet ge
spendeerd aan theaterbezoek.
Het Krisistheater noemt zijn
vierde produktie zelf „een bi
zar soort kabaret", een om
schrijving die helaas nauwe
lijks bewaarheid wordt. Caba
ret inderdaad, maar dan vol
gens het traditionele principe:
een sketchje afgewisseld met
een liedje en overigens in geen
enkel opzicht bizar. Het pu
bliek constateert weliswaar,
dat het. Krisistheater naar
nieuwe vormen zoekt, maar
ziet tegelijkertijd, dat die po
ging niet eens verdienstelijk
kan worden genoemd.
De inhoud van dit „theater-
feest" is aldus: mevrouw Ne
vel en de zwijgzame mevrouw
Mist (een etalagepop) stichten
een bureau, bureau „Lekker
'77 voor diverse problemen".
Ze worden geholpen, vaak van
de wal in de sloot, door de
jonge student psychologie
Gijs. Gijs ziet de doelstellingen
van het bureau wel zitten en
biedt zichzelf met graagte aan.
Wat dóet „Lekker '77? „Lek
ker '77" doet alles: men pro
beert mensen van hun een
zaamheid te verlossen, ageert
tegen de holle frasen van poli
tieke partijen, maar schuwt
ook de problemen van de der
de wereld niet en pakt zonder
schroom Chili en Noord-Ier-
land aan. Het zit de hulpverle
ners echter niet mee: interne
problemen - Gijs' geilheid en
mevrouw Nevel's drankzucht -
én harde acties van de BVD
belemmeren een goed functio
neren van het bureau. De hele
opzet faalt uiteindelijk.
Men begrijpt: de diversiteit
van de problemen kent geen
grenzen, zodat niets behoorlijk
uitgewerkt kan worden. Alles
blijft inderdaad in mist en ne
vel hangen en alles wordt zo
humorloos gebracht, dat van
een „theaterfeest" geen sprake
kan zijn. En dat terwijl de
acteurs niet van talent ge
speend bleken en de muziek
vaak zeer inventief en „lek
ker" was. Met die twee dingen
als uitgangspunt moet het Kri
sistheater tot beter in staat
zijn.
Jos Nijhof
LEIDEN Het is uitdrukkelijk
wel toegestaan in de Zuid-Hol
landse bejaardenoorden verkie
zingsaffiches van politieke par
tijen voor de ramen te hangen.
Dat heeft Gedeputeerde drs.
Boone geantwoord op vragen
van bet PvdA-statenlid Bax.
Van een aantal bejaardenoord
en was vernomen dat de directie
het ophangen van verkiezingsaf
fiches had verboden of aan ban
den gelegd. De provincie heeft
hierop ingegrepen middels de
provinciale inspectie op de be
jaardenoorden, waarna deze
maatregelen zijn ingetrokken.
Volgens drs. Boone zal de pro
vincie met het oog op de verkie
zingen van volgend jaar (voor
provinciale staten en gemeente
rad) een circulaire rondsturen
waarin zal worden gewezen op
het recht van elke bejaarde om
in de centra voor zijn politieke
overtuiging uit te komen.
Hardere
aanpak van
muskusrat
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG/LEIDEN Het
provinciaal bestuur van Zuid-
Holland wil de bestrijding van
de muskusrat harder gaan aan
pakken. Het zal contact opne
men met Noord-Holland en Ut
recht om te komen tot een snel
lere opleiding van rattenvan
gers en het uitbreiden van hun
aantal. Ook zal het ministerie
van verkeer en waterstaat ge
vraagd worden om maatregelen
die het steeds groter wordende
probleem van de muskusrat het
hoofd moeten helpen bieden.
Voorheen werden muskusratten
alleen beneden de grote rivieren
waargenomen. Sinds enige tijd
rukt het dier, dat de eigenschap
heeft zich snel te vermenigvuldi
gen, op tot ver boven deze rivie
ren. Zo zijn inmiddels al mus
kusratten gesignaleerd in de
omgeving van Alphen en Wad-
dinxveen.
Het aantal rattenvangers dat de
provincie nu in dienst heeft - het
zijn er thans nog zeven r is
volstrekt onvoldoende om deze
sterke groei het hoofd te bieden.
Juist omdat deze rattensoort
een gevaar vormt voor de dij
ken, die door de rat gemakke
lijk kunnen worden aangetast,
wil de provincie de bestrijding
van de muskus erg serieus ne
men. Volgens gedeputeerde
Noordman van Zuid-Holland
zullen er zeker 20 rattenvangers
meer nodig zijn om de proble
men enigszins het hoofd te bie
den.
nieuwe oud, want dat is in de
ogen van kenners schreeuwen
de narigheid. Nee, het echte
antiek komt onze interieurs
weer verrijken. In het buiten
land springt men er soms ta
melijk nonchalant mee om en
steeds meer Nederlanders op
vakantie pikken uit schamele
winkeltjes in Frankrijk, uit on
nozele boerderijen in Enge
land hun graantje mee. Eerst
waren het de patat friteskra
men en de gemengde nederzet
tingen van Chinees-Indische
eetculturen die onze smaak
beïnvloedden, thans zijn het
de antiekwinkeltjes die als bo-
leten uit het vruchtbare mos
verschijnen en hun sporen
verspreiden.
Zo nu weer in Leiderdorp,
waar morgenochtend Martha
de Vries-Riekwel blakend van
verwachting en uit hobby-lust
haar winkeltje aan de Hoofd
straat opent. Marta is een jon
ge vrouw, die in het dagelijks
leven al een jaar of twaalf
„nieuw" maakt Zij verschaft
in haar salon aan vrouwen
frisse schoonheid. Dat is haar
business, die schoonheids-pe
dicure-salon, maar nu geeft zij
een kans aan haar zin voor het
oude. En Jan de Vries, haar
man, die beneden in het per
ceel Santhorst 1 voeten van
verantwoord schoeisel voor
ziet, doet „voor de gezellig
heid" mee. Een uitgegroeide
liefhebberij derhalve, naast de
schoonheid. Jan de Vries:
„Sinds ons trouwen hebben
wij ons al laten meeslepen
door dat antiek". Martha: „Als
hier klanten op hun behande
ling zaten te wachten was het
altijd al: „Jeetje, wat een mooi
kastje heb je daar staan. Nou,
ze waren hier in huis voor een
behandeling en gingen soms
met een oude kolenkit de deur
uit".
Martha en Jan zijn mensen die
als ze antiek zien staan ergens
meteen de rempedaal intrap
pen en stoppen. In het winkel
tje aan de Hoofdstraat 220
hebben ze hun resultaten uit
gestald. „Geen 16e eeuws ei-
kenwerk, maar de midden
klasse. Kijk, zoals hier die
springtouwtjes, gemaakt van
oude klossen uit een failliete
Engelse weverij in de 19e
eeuw afkomstig. Honderd jaar
geleden gebruikten de kinde
ren dat speeltuig al. Veertien
gulden kost dat springtouw.
Maar hier staat ook een stoel
van 195 gulden, dat is een
ander exces", aldus Jan, die
trots is op het leuke pandje
van Martha, een voormalige
broodbakkerij in een antieke
omgeving bij het bruggetje in
de Hoofdstraat: „Nu nog de
brugwachter zien om te kopen
om filevorming voor onze deur
te bevorderen
Martha en Jan kopen alleen
wanneer ze zeker zijn dat het
goed is. Jan: „Vaak ga je met
intuïtie te werk, puur op het
gevoel. Met tin en porcelein
moeten we heel voorzichtig
zijn. Het is ook overwegend
het grote goed als start, met
wat klein bijgoed". Het win
keltje van Martha loopt aan
trekkelijk van stapel, met ori
ginele pentekeningen van 125
gulden en een bloemkool in
ruste (voor 400 gulden) aan de
wand, met een zware Engelse
eethoek, waarvan de tafel niet
te tillen is, gebeeldhouwde En
gelse kasten, een 17de eeuwse
kist en een oud klokje in een
Frans schilderijtje. Martha
zelf heeft het te druk om haar
winkel te bemannen. „Ik heb
een paar vriendinnen die er
graag een dagje of een half
dagje willen zitten. Dat zijn
echte liefhebsters om in dat
sfeertje te ertoeven. Zitten vol
gens rooster, wordt het dus.
Het blijft een hobby van me,
we hoeven er niet van te eten.
Wat vindt u nou van de pop-
penserviesjes van Wedge-
wood? Beeldig, of niet soms?
En als er gaten in de vooraad
zijn geslagen stappen we voor
een weekeindje de auto in om
aan te vullen. Het moet geen
bezetenheid worden; we willen
eerst de lol ervan hebben".
LEIDEN De provincie Zuid-Hol
land kampt met financiële proble
men. Doordat de begroting niet slui
tend kon worden gemaakt (hetgeen
volgens richtlijnen van het ministe
rie van binnenlandse zaken wel zou
moeten) is de provincie met handen
en voeten gebonden aan de goedkeu-
ring van besluiten met financiële
consequenties door de rijksover
heid.
Een van deze besluiten is de overeenkomst
met de Stevingroep betreffende de toekomst
van de Vlietlanden. Zoals bekend wil de
provindie deze gronden, tussen Voorschoten
en Leidschendam, een recreatieve bestem
ming geven. Met de transactie die aan de
overdracht van deze gronden ten grondslag
ligt is een bedrag van 10,6 miljoen gulden
gemoeid. Daarvoor is eerst het fiat van bin
nenlandse zaken vereist Pas daarna kan de
provincie voort gaan met het uitvoeren van
de plannen voor de Vlietlanden.
De goedkeuring van deze transactie is echter
vertraagd. Een en ander hangt samen met het
demissionair worden van het kabinet Den Uyl
en met het feit dat de staatssecretaris van
Binnenlandse Zaken, Polak, onlangs werd
benoemd tot burgemeester van Amsterdam.
Hierdoor is ook al vertraging ontstaan bij de
voorbereiding van de provinciale begroting
voor 1978, aldus mededelingen van Gedepu
teerde drs. Boone.
Nieuw fonds
De provinciale adviescommissies voor sociale
en voor culturele zaken hebben ingestemd
met het voornemen van het dagelijks bestuur
van de provincie om een fonds in het leven
te roepen voor „verbetering en ontwikkeling
van het welzijnsvoorzieningenniveau in Zuid-
Holland". Dit fonds moet het provinciaal be
stuur helpen een samenhangend welzijnsbe
leid te voeren, gericht, in het bijzonder op het
opheffen van achterstanden in bepaalde delen
van de provincie en bij bepaalde oevolkings-
groepen.
Het inlopen van die achterstanden en het
verbeteren van het hele welzijnsklimaat ver
dienen naar de mening van gedeputeerde
staten bij voorrang grote aandacht en het
college hoopt, dat door het voorbeeld van de
provincie het rijk overtuigd zal raken van de
noodzaak hulp te bieden. De financiële positie
van Zuid-Holland maakt, dat voor 1977 niet
meer dan 500.000 voor het nieuwe fonds kan
worden uitgetrokken.
Martha en Jan de Vries temidden van hun uitgegroeide liefhebberij: antiek.
De huidige opleving der
nostalgie, het verlangen
en de weemoed die de
klok een stukje willen
doen terugdraaien, toont
ons een staalkaart van
mogelijheden die de ui
terlijkheden van weleer
tot nieuw leven kunnen
brengen. De snoepjes uit
grootmoeders tijd schie-
te bijna het verkeerde
keelgat binnen, de open
haardvuren knetteren
als nooit tevoren al is
het desnoods op gas
en de meest verse eenge
zinshuizen die in mas
sa's de oude polders be
dekken worden donkere
balken aangebracht; je
kunt ze in schijnvorm
zelfs tegen het plafond
plakken. Old timers krij
gen nieuwe motoren en
razen desalniettemin
vertederend over onze
wegen. Zelf zou ik, na
de wederkomst van
Bruintje Beer en Eric de
Noorman, een herdruk
van de kwartjesboeken
uit de dertiger jaren op
prijs stellen. De zoemers
om pauzes op de scholen
aan de kondigen maken
weer plaats voor luid
klinkende bellen en zo
valt er nog wel meer
waar te nemen in ons
hardnekkig pogen, de
jacht van het leven te
compenseren.
Een lucratief wapen daarbij is
uiteraard gevonden in het an
tiek, dat in toenemende mate
een willige markt heeft ont
dekt. Nu bedoel ik niet het
Het bezoek aan de Toeleveringsbedrijven De Waard
LEIDEN De Gemeentelijke Dienst kregen de bezoekers een overzicht van het emd-
Sociale Werkvoorziening oftewel punt der werkzaamheden. Een produkt dat niet
Toeleveringsbedrijven De Waard - aan 313 ïel?r:?!6Sfr°.dukl w.or,dt. If,<*0uwd b«-
a - j voorbeeld het electrische toilet, dat de uitwerpse
ls t. BarentSZStraat in Leiden len hygiënisch zoder gebruik van water in plastic
neeit ae talrijke bezoekers afgelopen verpakt en voor enige tijd opslaat Verder konden
woensdag een gevarieerd beeld voorget- de bezoekers nog de geheel in de werkplaats
overd tijdens de „open dag". In het vervaardigde vogelkooien (sommige met vogels),
gebouw aan de Willem Barentzstraat de fietsen (die onderdelen aankomen), de kleine-
vinden verschillende produktieproces- re meta!eP °nderdelen- de accu-opladers en nog
„a H uuuRucpiutcs een aantal produkten aanschouwen. In de meeste
Sen plaats, waarin mensen die niet in afdelingen waren verder nog de mensen aan het
het vrije arbeidsbestel door welke werk te zien, 'zoals bijvoorbeeld ook de zwakzinni-
OOrzaak dan ook aan de slag konden gen 'n de verpakkingsafdelingen, een zeer essen-
komen deelnemen. üeel onderdeel van de fabriek
De subsidieregeling van het Ministerie
De vervaardigde produkten, die, op een enkele van Sociale Zaken maakt deze werk-
uitzondering na, toeleveringsprodukten zijn varie- voorziening, naast een goede verstand-
ren van kleine metalen onderdeeltjes tot complete, houding met het hedriifsleven en He
volledig uitgeruste fietsen. Een belangrijke bijdra- - 0U°mg "?ei DeanJ "leven en öe
ge tot de verbetering van de nu vijf jaar bestaande mzet van de medewerkers zelf mogelijk,
werkplaats is de onlangs voltooide verbouwing aldus de directeur van de Dienst Scoiale
geweest. Door plafondverlaging toe te passen werd Werkvoorziening, de heer Smits in het
een nieuwe etage gecreëerd, waar nu een admïni- uitgebreide boekje dat werd samenge-
stratief centrum, een arbeidsrevalidatie-afdeling 5^1-3 voor fje ODen dat?" en dat in de
en een produktietraining en observatieafdeling ji j- j 1.-11
Zijn gevestigd. 6 vorm van een rondleiding de verschillen-
Op een op de dag ingerichte kleine tentoonstelling de aspecten van de werkplaats in foto
naar aanleiding van de vervaardigde produkten en tekst laat zien.
