Poolse oorlogstragedie herleeft voor rechtbank deTijd m m HP MENTEN IN TWISTGESPREK MET GETUIGEN Te ouderwets taalgebruik voor lager beroepsonderwijs tuinmeubel "IshoWclI Snorfiets: bijna geen invloed op veiligheid WSSaCRS Wiegel geraakt door Raad van Kerken di&ENE BINNENLAND leidse courant DONDERDAG 12 MEI 1977 PAGINA 7 (Van een onzer verslaggevers) Amsterdam „Menton riep in het Pools: „Hier heb je je snot neus Hitier, en schoot zijn vroegere rentmeester Oleski Novickyj pardoes neer." An der gruwelijk detail: „Menten schoot op Bronislava Novicka, maar ze bleef recht overeind staan op de rand van de kuil. Ze droeg een hoofddoekje van dunne stof dat fladderde in de wind. Toen is ze levend in het graf geschopt". Aan het woord de twee eerste ooggetuigen van de odrlogs- misdaden die de Blaricumse miljonair zou hebben begaan en waarvoor hij in Amsterdam terecht staat. De twee gezusters, Karolina en Paulina, de een getrouwd met Tuzimek, de ander met Tyc- zynska nu 61 en 58 jaar, maar 25 en 22 toen hun meisjes naam nog Szelnen luidde en ze in Podhorodce woonden, waar ze op 7 juli 1941 samen met de rest van het dorp gedwon gen werden toe te kijken hoe 20 tot 30 mannen werden afge slacht. Althans: dat was hun nagenoeg eensluidende verkla ring, gisteren op de tweede procesdag. Vrijdag verhoort rechtbankpresident, mr. Schroder de derde zus, Sabi- na, 56 jaar oud, die indertijd ook bij de massamoord aan wezig zou hebben moeten zijn. Pieter Nicolaas Menten vocht weer van zich af alsof hij niet door de permanent achter hem zittende ziekenbroedei met acht pillen per dag op de been wordt gehouden. Toen de president om half zes gister avond het alternatief stelde: schorsen of doorgaan, zei hij monter: „Nee, nee, doorgaan graag. We zitten hier toch". Hij had warempel zelfs een goed woordje over voor de recht bank die hij eerder luidkeels wegens partijdigheid had wil len wraken." Lk ben u zeer erkentelijk voor de manier waarop u de getuigen onder vraagt. U geeft er blijk van dat u uw uiterste best doet om achter de waarheid te komen. Dat waardeer ik". Minder zoe te broodjes voor de twee ge zusters echter - eerder bitter koekjes. Tegen de zeer korda te, pertinente Karolina: „Tij dens haar vijf verhoren in Po len is haar verhaal gegroeid en ook hier weer. Het groeit als kool. Wie zijn de machten ach ter de schermen die dit veroor zaakt hebben? Weet ze wel dat er dertig processen verbaal be- (Van een onzer verslagge vers) Er zijn plannen geweest, om Menton naar Israël to ont voeren. Hans Knoop, giste ren als getuige in het proces- Menton gehoord, heeft aan deze plannen meegewerkt. Hi) en anderen wilden Men- Ontvoeringsplan ten enige tijd in Nederland vasthouden, hem daarna naar Israël smokkelen en daar laten arresteren. Doel was hem in Israël voor de rechter te brengen, omdat Knoop en enkele anderen niet geloofden, dat Menten ooit voor de Nederlandse jus titie terecht zou staan. In een later stadium is het plan ver worpen, omdat het volgens Knoop „heilloos" was. Mevrouw Meta Menten bij bij het binnen gaan van de rechtszaal Vier Poolse vrouwen traden gisteren aan als getuigen. Zittend de gezusters Karoli na Tuzinek en Pauline Tyczynska, die in bijgaand overzicht genoemd worden. staan die in tegenspraak zijn met haar verklaringen? Hoet moet daar zwart gezien heb ben van de mensen en zij is de enige die heeft waargeno men dat ik geschoten heb. Ik was er natuurlijk niet eens en kan het gelukkig bewijzen, maar dit terzijde. Haar getui genis moet voorgebakken zijn. Hoe kan zij al die namen en getallen uit haar mouw schud den? Ze herinnert zich meer dan ze gezien heeft, dat is duidelijk". En later tegen de al even on wankelbare Paulina: „Er zijn wezenlijke verschillen tussen uw eerdere verklaringen en wat u nu beweert. Maar het nutteloos nog verder vragen te stellen. Het is allemaal bela chelijk". De verhalen van beide zusters leken op elkaar als spiegel beelden. Karolina: Ik kende Menten van gezicht. Ik had hem vrij vaak gezien, want hij had een landgoed in de buurt. We noemden hem de landeige naar of de Hollander. Op 7 juli 1941 kwamen Oekrainse poli tiemensen vader ophalen, maar die lag ziek te bed en ze konden hem er niet uit krij gen. Toen namen ze mij en mijn twee zusjes mee. We wer den naar de tuin van de ge vluchte landeigenaar Pistyner gebracht (de zakelijke rivaal van Menten, die het doelwit zou zijn geweest van Mentens wraakacties, red.). Het was' een heel gedrang en we raak ten uit elkaar. Ik kwam te recht tussen een stel Oekrai- ners die met plezier stonden te kijken. De kuil zelf kon ik niet zien, want er stonden te veel mensen voor me. Maar rechts van me zag ik Menten en an dere Duitse militairen. Menten droeg een donkergroen of grijs uniform en had een hoge pet op. En ik heb gezien hoe hij een of ander wapen richtte op Novickyj. Op het moment dat hij dat deed hoorde ik een schot en zag ik Novickyj neer vallen. Waar hij terecht kwam, heb ik niet gezien. Daarna heeft Menten twee, drie keer op de vrouw van Novickyj ge schoten. Dat ze met de voet in de kuil is geduwd, heb ik niet gezien, dat heb ik gehoord. Vervolgens heb ik gezien hoe Menten Alfred Stepan, de broer van Novickyj, dood schoot. Ik heb Menten niet zien slaan, maar ik heb ge hoord dat hij mevrouw Novic kyj met een stok afgeranseld heeft toen ze om haar leven smeekte. Ook over de rest van de executie heb ik slechts uit de mond van anderen ge hoord. Aanvankelijk werden de vrouwen en kinderen op voorspraak van een priester vrijgelaten, maar ik heb ge hoord dat ze later weer bijeen gedreven en op verschillende plaatsen dood geschoten zijn. Ik en mijn zusje waren toen al gevlucht". Paulina had slechts de volgen de aanvulling: „Ik kende Men ten van gezicht als de landei genaar van Sopot, omdat hij vaak in zijn rijtuigje langs kwam. Op die dag in 1941 herkende ik hem onmiddellijk, ofschoon hij toen een uniform droeg. Het waren de eerste Duitse uniformen dip we in ons dorp zagen. We werden met geweerkolven in de rug naar de tuin van Pistyner ge dreven. De kuil heb ik niet gezien. Wel heb ik Menten op Novickyj zien schieten. Ik bib berde van angst, heb de han den voor de ogen geslagen en ben in elkaar gekrompen. Daarom heb ik verder niets gezien. Ja, Menten gedroeg zich duidelijk alsof hij het be vel voerde. Dat merkte je aan de zelfverzekerdheid waarmee hij tegen de andere Duitsers sprak" Tot zover de verklaringen van de twee gezusters. Ze werden verzwakt door het feit dat ze op foto's Menten alleen her kenden als hij een uniform droeg en hun dorpsgenoten, de families Pistyner en Krumhlz helemaal niet, voorts door on derlinge onenigheid en ondui delijkheid over de juiste plaats waar ze aan de kuil hadden gestaan - punten die verdedi ger mr. van Heijningen dank baar uitbuitte. Eerder op de dag was een getuige onder vraagd die alleen van horen zeggen kon spreken: de 63-ja- rige Ludwiga S zuster, ze had in 1938 of 1939 - ze wist het niet precies - korte tijd als dienstbode voor Menten ge werkt en relateerdein dit ver band aan een gesprek dat ze met rentmeester Novickyj zou hebben gevoerd." Kan niet", triomfeerde Menten, „want ik heb die man al in 1935 wegens brandstichting ontslagen". Waarna bleek hoe grondig rechtbankpresident mr. Schro der zich op het slopende pro ces heeft voorbereid. „Nee, nee, meneer Menten, dat was op 2 november 1937". Met een kleine variant op een bekende propagandaleuze uit de jaren van de bezetting ruim dertig jaar geleden, zou men van de examens van gis termiddag kunnen zeggen: Duits was aanwezig op alle fronton. Bij het algemeen voortgezet onderwijs werd het in de ochtenduren vooraf gegaan door natuurkunde, bij het lager beroepsonderwijs door Nederlands. Dit laatste wekte hier en daar bij de leerlingen enig gefrons door het moeizaam na^nhpn Natuurkunde mavo-4 telde vijf opgaven. De eerste over calo- riemetrie was een duidelijke toets van het inzicht, de twee de over het hydraulisch hef- systeem van een auto was uit het dagelijks leven gegrepen en niet te moeilijk. De derde opgave was een standaardop- gave over een transformator, de vierde ging over een foto toestel met een uitschuifbare lens. Het mechanicavraagstuk in de vijfde opgave deed dui delijk een beroep op het kriti sche denkvermogen van de kandidaten, hetgeen eigenlijk van het hele examen kon wor den gezegd. De meeste kandi daten zullen hun tijd nodig hebben gehad voor dit overi gens redelijke examen. Duits voor mavo-4 was welis waar niet te moeilijk volgens onze zegsman, maar de kandi daten moesten hier en daar toch goed uitkijken. Dat was met name het geval met de tekst „Wege aus der Einsam- keit" over de problemen van een meisje in de grote stad. De antwoorden op de vragen wa ren niet direct uit bepaalde aanwijzingen afleesbaar. Men moest daarom goed blijven le zen. Gemeenschappelijk met mavo- 3 was de tekst over „Verkeer de Dierenliefde" op zich niet zo moeilijk, maar voor mavo- 3-kandidaten toch wel aan de stevige kant vanwege het idioom. De teksten over de garnalenvisserij en over de va kantie voor moeder, beide uit de Münster landische Tages- zeitung, zullen niet teveel moeilijkheden hebben opgele verd. Havo De havo-kandidaten kregen in de ochtenduren niet een moei lijk examen natuurkunde voorgeschoteld, maar wel een omvangrijk. Het waren vier opgaven: een over gassen en warmte, een uit de mechanica (fietswiel), een standaard- vraagstuk over het geluid en een over het gedrag van elek tronen in een elektrisch mag netisch veld. De gevraagde stof sloot betrekkelijk nauw aan bij het onderwezen pro gramma. Ook voor Duits havo was de moeilijkheidsgraad redelijk. Er waren vijf teksten: een over het te water laten van schepen in de context van het daarbij voorkomende smeer geld, een over schoolstress, een over Pasolini, een over de zin van de studie van de ge schiedenis en een over het lo- pendebandsysteem. De inhoud was gevarieerd en actueel. „Eindelijk eens geen politiek", aldus een opgeluchte zegsman, die de vragen over de tweede EXAMEN DUITS EN NEDER - LANDS NIET EENVOUDIG nogal ouderwets taalgebruik in de tekst over De Doornen- burg. De opgaven bleken on voldoende aansluiting bij de leefwereld van de kandidaten te hebben. Deze laatste kritiek kwam ook van het Ho. Overladen was wellicht ook het examen Duits voor het la ger beroepsonderwijs, dat maar liefst vier teksten omvat te. Daarbij werden de kandi daten voor 50 meerkeuze vra gen gezet Van leao-zijde klaagde men daarover. Jan Hooyman jsocmnmd vwo Sommige vwo-kandidaten meenden dat natuurkunde- vwo dit jaar iets gemakkelij ker was dan vorig jaar. Vier opgaven kregen de vwo-ers te verwerken: een over stralin gen, een over de halveringstijd van radio-actieve deeltjes, een over rotatie in combinatie met translatie en een over tonen en trillingen. Het examen Duits voor de vwo-ers was geva rieerd en, evenals bij het havo, bevatte het niet te veel poli tiek. LBO Bij het lager beroepsonderwijs waren de examenopgaven voor Nederlands en Duits exact dezelfde voor het LTO, LHNO, LEAO en ZLLO. Ne derlands was een meerkeuze- toets over drie teksten: een over „De Doornenburg" van Evert Zandstra uit de Shell- toergids, een van Leo Tans over de mergelgrotten in Lim burg en een over „het Kinder journaal" uit „Ouders van nu". Bij het leao en het lhno vroeg men zich af, of leerlingen van het lager beroepsonderwijs niet worden overvraagd als zij zich in korte tijd driemaal in een ander verhaal moeten inle ven. Men klaagde ook over een •herlag i elefant •kettler trabiten •kurtz red wood burmer teak banken en stoelen levans ruim gesorteerd in gras majimschmes. alles met 100 pel. Slokje tegen schrik en pijn. Konijntje Casimir drinkt gulzig melk uit een zuigfles. Ca simir. vier weken oud. is geadopteerd bij een familie in Le Havre, nadat het. na een vreselijk ge vecht met een kat. met een deerlijk ge wond voorpootje was achtergelaten. (Van een onzer verslaggevers) DEN HAAG De invoering van de snor fiets in mei vorig jaar heeft in de totale verkeersveiligheid nauwelijks een rol ge speeld. In 1976 kwamen vier snorfietsers om het leven en raakten elf gewond. De overleden snorfietsers waren allen ouder dan 70 jaar. Negen gewonden waren ouder dan 64. Deze conclusie en gegevens zijn gisteren bekend gemaakt door de Stichting Weten schappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid (SWOV), die bovendien constateert dat snorfietsers onder de 65 jaar „ongeveer net zo veilig" als fietsers waren en boven die leeftijd „minstens zo onveilig" als brom fietsers. Het aantal snorfietsen op de weg bedroeg eind '76 ongeveer 8500. De gemid delde leeftijd van de snorfietsers: mannen 65 jaar, vrouwen 45 jaar. In de serie interviews met lijst trekkers is in Hervormd Neder land Hans Wiegel aan de beurt. Hij blijkt zich zeer te stoten aan de verklaring van de Raad van Kerken, die aandringt te stem men op partijen, die er blijk van hebben gegeven processen te stimuleren, waardoor niet alleen vermindering van onrecht en lij den mag worden verwacht, maar ook mensen en volkeren de kans krijgen zich te ont plooien rechten te verwerven en verantwoordelijkheid te dragen. Wiegel concludeert, dat de ker ken zich hiermee tegen de poli tiek van de WD keren. „Het ondermijnt het gezag van de kerk. Dat zou de kerk zich moe ten realiseren". Overigens vindt hij, dat de kansen van de WD om mee te gaan regeren nu veel groter zijn. dan iedereen drie maanden geleden nog kon den ken. Voorts een interview onder meer met de augustijn dr. W. Luij pen over ethiek in de poli tiek. „Waarom mogen we wel met de rechtsorde de uitbuiting elimineren en waarom mogen we althans niet proberen het degenereren een beetje tegen te houden?" In de ingezonden stukken-ru briek een „ander CDA-lied" van Fons Jansen met onder meer: „Ja, dat zei jesaja ons, over huis en akker. Hij was niet alleen profeet, maar ook rooie rak ker". Elsevier wijdt deze week zijn voorpagina en hoofdverhaal aan het bezoek van Beatrix en Claus aan China. Beide onder de kop „Studiereis met politieke klip pen". m to „De grote drie hebben ons toch nodig" interviews met o.a. Drees, Abma, Ria Beckers en Jan Ter louw. Ds. Abma van het Gereformeerd Politiek Verbond zegt om. dat de komende kabi netsformatie „vrijwel zeker de laatste zal zijn waarbij hij de koningin van advies zal dienen". Hans Wiegel dat hij „zich niet zal laten opeten door de poli tiek" en CD A-lijsttrekker Van Agt afgebeeld met kruisbeeld op de achtergrond stelt: „Ingrij pende blijvende veranderingen in de samenleving vergen tijd en dus geduld. Eerst moeten de geesten daarvoor rijp gemaakt worden. Het van-dik-hout-zaag- je-planken-ijveren van een klein groepje kan naast sympathie ook weerstand wekken". In Elsevier ook een warmbloedi ge reportage over de corruptie bij de Amsterdamse politie, on der de welsprekende titel: „War me buurt werd Amsterdamse politie te heet onder de voeten". De helft van het politiepersoneel van het bureau Warmoesstraat, aldus Elsevier, is jonger dan 25 jaar. „Een uitzendbureau van pupillen in de misdaadbestrij ding". Op de voorpagina prijkt de „protesterende preekkeizer Bus- kes". Ton Oostveen heeft in het hart van het weekblad maar liefst vijf pagina's aan deze, christen" gewijd. Uitspraak van deze „rooie dominee" over het CDA: „Winst voor het CDA, dat zie ik als een middenpartij, die overhelt naar rechts, dat zie ik als een verlies voor Aantjes en Boersma". Over van Agt: „Die man speelt niet dat-ie aardig en eerlijk is, hij is aardig en eer lijk". Jan Mulder, die zich van voet baller ontwikkeld heeft tot vaar dig journalist schrijft over „rug- gegraatjes van marsepein en angst voor de trap tegen de bal", in casu een jeugdtoernooi. De Tijd onthult ook dat de grote liefdes van de demissionaire mi nister van binnenlandse zaken De Gaay Fortman zijn: bestuur en wetenschap. De Gaay Fort man komt ook nog even terug op de kabinetscrisis en zegt, de hand in de CDA-boezem ste kend: „Onvoldoende besef aan de kant van de christen-demo craten, hoe gevoelig de kwestie van de grondpolitiek voor de socialisten lag. Als wij ons daar van beter bewust waren ge weest, waren we er misschien wel uitgekomen". Vrij Nederland vervolgt de serie van Rudi van Meurs over het Nollen-syndicaat en geeft in en kele kolommen een overzicht van de perikelen bij het Finan ciële Dagblad. De beroemde (be ruchte) interviewster Bibeb heeft ditmaal jonkheer Sicking- he bij de kuif. (De man van Stork-VMF). Als steun (of ver borgen wens?) aan Wim Polak zegt hij: „Burgemeester van Amsterdam zijn, dat zou ik boeiend vinden. Laatst vloog ik over de haven. Er was heel wei nig te doen". Een onthullend verhaal verder over de verdwenen 200 pond uranium. En natuurlijk Nico Scheepmaker over Feyenoord. Zelfs hij, de voetbalkenner bij uitstek, zegt: hoe is de terugval bij Feyenoord te verklaren? Antwoord: geen idee. Terzijde vraagt zich af: „ligt het aan links of aan het cabaret, dat er geen links-cabaret meer is?" Op de voorpagina de wat laaien de kreet: „Hey-ba-be-re-bop, de jazz is terug. Dat slaat dan op een artikel van Rudy Koopmans die zijn dertig jaar in jazz-land gedenkt. Daarnaast ook aan dacht voor de herrijzenis van D'66. Lijsttrekker Jan Terlouw over zijn partij: „Begin 76 dacht ik, dat wordt een splinterpartij, daar zie ik niets in. Dat heeft voor de PSP en Abma wel een functie, dat zijn profetische ge tuigenispartijen, die een politie ke visie willen uitdragen. D'66 hoort naar haar aard centraal te staan in het politieke krach tenveld, is typisch een rege ringspartij, moet kunnen onder handelen. Met twee of drie ze tels heb je geen machtsbasis". Vier pagina's in de HP zijn ge wijd aan de Socialistische Par tij, de SP. Deze partij oogstte bij de raadsverkiezingen van 1SP74 in het Noordbrabantse Oss een opmerkelijk succes: 10,8 procent van de stemmen. Het blad van Menten-jager Hans Knoop gaat vijf pagina's schoonwasserig in op de eerste dagen van het proces en het rumoer dat daar omheen is ont staan. In een begeleidend artikel ongesigneerd staat: .Al hoewel er bij de redactie niet de geringste behoefte bestaat zich zelf tegen onjuiste beschuldigin gen te verdedigen, menen wij daarentegen dit toch te moeten doen, om onze lezers een juist oordeel te kunnen laten vor men". Verder in dit blad weer eens minister Van Agt: „Omstreden uitkomst van een aftelsom?". WD-lij sttrekker Hans Wiegel komt er in zijn woonplaats Amerongen fraai vanaf met de kreet: Bij een goeie overwinning spring ik een gat in de lucht (foto van de gat-in-de-lucht- springende lijstaanvoerder is al vast afgedrukt). De Groene trof Arie Groenevelt op het kantoor van de industrie bond NW aan met „Ik kies PvdA", op zijn revers. Pet raakt hier duidelijk provoce rend. De mensen kijken er wat vreemd tegenaan dat je zo open lijk met je politieke keus te koop loopt", aldus Groenevelt, die anderhalve pagina volpraat over het verlanglijstje van de FNV voor het komende kabinet Hij heeft zijn hoop gevestigd op een tweede kabinet-Den Uyl en niet od een volksfrontregering. „De CPN?, daar valt toch niet mee te werken". De analyses van de wijze SER-economen zijn volgens het blad onvolledig. In de serie over vier jaar kabi net-Den Uyl deze week drie arti kelen met deze opschriften: Pronk heeft de werkloosheid in Nederland helpen beperken, trouw aan Brussel staat land bouwbeleid in de weg, de ver loedering van de gezondheids zorg in een draaikolk van bezui nigingen. Een analyse van uit spraken van Den Uyl brengen de Groningse hoogleraar econo misch recht J. Th. Degenkamp er haast toe de man te karakte riseren als een christelijk politi cus: een politicus die hoopt te gen beter weten in. Degenkamp geeft de voorkeur aan een dui delijke linkse koers, minder mannetjes" en meer standpun ten in de verkiezingsstrijd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 7