Persoonlijke ellende gaat schuil achter schone schijn Nico Bakker bouwt frames voor topcoureurs Noteer bij de radio ÏÏSpörT 'LEIDSE COURAN" PAGINA 9 Er moet nodig een vakbond komen", peinsde Rivera, let Mazzola was hij de initiatiefnemer. (Van onze correspondent) VICENZA - „Semiprofs bestaan niet in Italië. Of ze voetballen voor hun brood, of ze zijn hon derd procent amateur. Veel spe lers lopen nog met het etiket van semiprof, maar dat is een vervalsing van de werkelijk heid. Als spelersvakbond wil len we een strikte organisatori sche scheiding tussen profs en amateurs." Vlot pratend, rustig en zelfver zekerd geeft advocaat Pasqua- lin, secretaris en vice-voorzitter van de Associazione Italiana Calciatori - een uiteenzetting van het urgentieprogramma van deze vakbond voor beroepsvoet ballers in Italië. Die herindeling van spelers, en dus ook een reorganisatie van de administra tieve structuur van het Italiaan se v oetbal, is een voornaam punt Een andere zaak waar voor de voetbalvakbond zich in zet - ook al beseft men dat het een lange strijd zal worden - is de herwaardering van de voet baller als werknemer. De huidige gang van zaken is vrij simpel. De speler plaatst zijn handtekening onder een contract en bindt zich daarmee aan zijn (nieuwe) club: voor het leven en zonder ontsnappings kansen. Bij alle vooruitgang die de spelersvakbond in de acht jaar van zijn bestaan bereikt heeft, blijft deze mensenhandel een onaanvaardbare zaak. Italië kent een voetbalmarkt. In de kalmerende omgeving van ITALIAANSE PROFS ALS HANDELSWAAR OP VOETBALMARKT zijn kantoor, in het hartje van de Noorditaliaahse provincies tad Vicenza, waar Piet Kruiver nog eens gespeeld heeft voor Lanerossi Vicenza, kan Pasqua- lin zich van het ene moment op het andere ontzettend kwaad maken als die voetbalmarkt ter sprake komt. Tussenpersoon Twee keer per jaar komen de clubvoorzitters en ander be langrijk voetbalvolk in een Ita liaans Hiltonhotel bij elkaar. Gedurende een week wordt daar dan over spelers onder handeld. Er wordt gekocht, ver kocht, soms geruild. Er wordt veelal gebruik gemaakt van een louche soort makelaars, die tien procent van de transactie tou cheren voor him hulpverlening. „Waanzinnig dat zulke lieden nog een voet aan de grond krij gen. Zelfs twee clubvoorzitters, die elkaar van haver tot gort kennen en elkaar bij de voor naam noemen, schakelen toch nog zo'n tussenpersoon in, die volkomen onnodig met een be langrijke beloning gaat strijken. Per jaar innen die makelaars naar schatting vijftien miljoen gulden. Om die toestanden heb ben we in het begin van dit seizoen een tienminuten-staking georganiseerd. Tegelijk hebben we toen nog eens gesteld dat de spelers voortaan bij de onder handelingen betrokken moeten zijn. Nu wordt met de wil van een speler geen rekening gehou den. Hij wordt verhandeld en verkwanseld." Acht jaar geleden werd de voet balvakbond opgericht op initia tief van de internationals Maz zola en Rivera. Ze vroegen de oud-eredivisiespeler advocaat Campana - ook uit Vicenza - de zaken te organiseren. Campag- na werd op de eerste algemene vergadering tot voorzitter geko zen. Van dat moment af is de vakbond volgens democratische regels maar ook met harde drei gementen en akties in de clinch gegaan met de voetbalbond en de clubbesturen. -r - Spelersvak- bond moet omzichtig te werk gaan J clubs. De staat betaalt geen cent aan het voetbal. Stadions zouden eigendom van de club moeten zijn, is een stelling van de spelersvak bond. Maar ze zijn allemaal, ook dit Olympisch stadion van Rome, eigendom van de gemeente die er een ferme huur voör vraagt. Vrijer (links) is, evenals verscheidene van zijn collega's, een gevraagd "reclameob ject" Tien procent van zijn verdiensten-stort hij in het fonds voor zijn minder bedeelde collega's. „We zitten niet in het bondsbe- stuur. We willen dat ook niet omdat we nu vrijer zijn ons standpunt in te nemen. Als we wel in het bestuur zitting zou den nemen, zouden we door een minderheid aan zetels bij alle belangrijke beslissingen wegge stemd worden. Nu is er doorlo pend vooroverleg. Natuurlijk officieus, maar bond en clubs houden rekening met ons. Er gebeurt eibenlijk niets belang rijks zonder dat we gehoord zijn, sterker nog, ons fiat heb ben gegeven." Het lijkt een beetje op groot spraak, maar Pasqualin kan die woorden bekrachtigen door een lang lijst van gunstige verande ringen die zich in het Italiaanse profvoetbal hebben voltrokken en hij spreekt inderdaad na mens de voetballers, die vrijwel allemaal lid van hun vakbond zijn. De Italiaanse voetbalbond is verdeeld in drie grote secties: de eerste sectie omvat de eerste (hoogste) en tweede divisie met resp. achttien en twintig clubs. De tweee sectie bestaat uit de zgn. semiprofs van de serie-C, drie regionaal ingedeelde com petities van twintig clubs elk, en serie-D van in totaal 162 clubs verdeeld over negen competi ties, waarbij de clubs toch nog soms afstanden van tweehon derd kilometers of meer moeten overbruggen. De derde sectie zijn de amateurs. Alle spelers van de series A, B en C zijn lid van de bond.Van serie D is meer dan zeventig procent ingeschreven. Het lid maatschap kost een speler van de serie A per jaar ongeveer 120. Een speler van serie B (onze eerste divisie) betaalt jaarlijks ƒ60, de lager geklas seerde spelers zijn al voor 30 en 15 gulden lid. De eerste doelstelling van de vakbond was de werkomstan digheden van de leden te verbe teren. Er kwam een speciaal Topspelers verzachten zorgen van „kleintjes" wetje op de sociale zekerheid voor voetballers. Voor ziekte kostenverzekering en dergelijke betalen de clubs een premie en ze betalen samen met de speler een pensioenpremie. Typisch Italiaans is de zgn. li quidatie, een uitkering ineens voor alle werknemers die van baan veranderen of met pen sioen gaan. Het betreft gemid deld een maandsalaris per ge werkt jaar. De voetballers heb ben dat liquidatierecht twee jaar geleden verworven. De clubs betalen 6,25 pet. en de spelers 1,25 procent van het maandsalaris aan de bond, die deze bedragen in een fonds stort waaruit de liquidatiesommen betaald worden. Vooral door de ze maatregel worden de voetbal lers in Italiaanse ogen op een volwaardig werknemerspeil ge tild. Reklame Er is bereikt dat er geen maxi mum-salaris voor een speler meer is. Aan het nog bestaande minimum wordt jaarlijks ge sleuteld. Momenteel is het mi nimum-inkomen van een eredi visiespeler iets meer dan vijf miljoen lire, ongeveer vijftien duizend gulden. De vakbond heeft de hele rekla me en publiciteit rond de spe lers geregeld en georganiseerd. De spelers hebben zich spon taan bereid verklaard die rekla me te beperken. „Bovendien be talen ze een deel van hun rekla- me-opbrengsten aan ons," aldus Pasqualin, „Als bijvoorbeeld Mazzola optreedt in een tv-re- klame stort hij tien procent van zijn honorarium in een speciaal fonds, waaruit we andere spe lers kunnen helpen. De groten springen dus bij om de zorgen van hun minder getalenteerde en gefortuneerde collega's te verlichten. Geloof me, dat is no dig, Er gaat wat persoonlijke ellende schuil achter de schone schijn van het beroepsvoetbal. Vooral in de lagere afdelingen,- waar de spelers ook beroeps zijn maar soms zelfs onzeker zijn van hun salaris. Daarom is ook bedongen dat een speler, die in twee maanden geen sala ris heeft ontvangen, vrij is om van club te veranderen." Transfers Misschien wel het grootste pro bleem in de Italiaanse voetbal wereld is het transfersysteem. De vakbond wil dat de clubs meer rekening houden met de spelers en dat er jaarcontracten komen. Dat systeem is niet me-, teen in te voeren, omdat dan vrijwel alle clubs failliet zouden gaan. Alle clubs lijden toch al enorme verliezen. Naar schat ting werkt de voetbalsector met een tekort van honderdvijftig miljoen gulden, door wanbeleid, of door economische omstandig heden buiten de schuld van de De overheid strijkt wel drieen dertig procent van alle entree gelden en nog eens achtentwin tig procent van de voetbaltoto op. Er is geen stadion in Italië dat eigendom is van een club. Alle verenigingen - ook de grootste - huren gemeentelijke stadions en betalen daarvoor zeer hoge prijzen." „We hameren nu op een soort reorganisatie waarbij een prof club alleen mag opereren in ste den met een zeker aantal inwo ners, met een adequaat stadion, als er een professionele be- stuursaanpak is en als er econo mische garanties zijn, bijvoor beeld bankgaranties om de kos ten inclusief de spelerssalaris sen voor ten minste een jaar te dekken. Dat is een ideaal beeld, waarbij de clubs onder meer ook eigen stadions zouden moeten hebben. Daardoor zouden ze zakelijker kunnen gaan werken, bijvoor beeld door publiciteit in de sta dions, door copywright te ne men op bepaalde insignes, zoals de zwart-wit gestreepte zebra van Juventus. Zo'n club zou daar veel meer geld uit moeten slaan," aldus Pasqualin. Dat het voetbal in Italië, on danks gigantische verliezen, ogenschijnlijk gezond is, komt omdat de spelers keurig aan de kant van de bezittingen op de balans worden geplaatst, voor net zoveel geld als het tekort aan de andere kant van de ba lans is. „Als je dat systeem doorbreekt, spelers contracten van korte duur geeft en voor hun transfersommen op de ba lans zet, zal meteen blijken hoe armlastig veel clubs zijn. We kunnen dat systeem dus niet meteen veranderen, ff e kunnen voorlopig niet meer doen dan zoveel mogelijk verzachtingen aanbrengen in dat „eigendom sprincipe." FRANS ff DNANDS HEERHUGOWAARD Nico Bakker. Zijn naam is alom be kend in de nationale en interna tionale motorwereld. Coureurs als Phil Read en Johnny Cecot- to komen niet zomaar even naar hem toe omdat hij zo aar dig is. Het gaat om het werk .dat hij doet. En dat is het bou wen van frames, het skelet van een motor. Uit alle hoeken van de wereld wordt Nico Bakker gevraagd de frames voor nieu we racertjes te bouwen. Uit La tijns-Amerika, de Verenigde Staten en de meeste landen in Europa komen verzoeken om een stukje handwerk in staal te verrichten. Die reputatie heeft Nico Bakker in een betrekke- 1 lijk korte tijd opgebouwd. „Ruim twee jaar geleden ben ik voor mezelf begonnen. Daar vóór heb ik in een garagebedrijf gewerkt. In die tijd deed ik zelf aan racen, zes jaar in totaal, waarvan vier jaar nationaal en twee jaar internationaal. In die zes jaar heb ik altijd mijn eigen frames gebouwd en een behoor lijke ervaring opgedaan. Tijdens die beginperiode was het ver schrikkelijk ploeteren. Mijn werkplaats was een autobox, waar elektriciteit ontbrak. Iede re avond werd vanaf de zesde etage, waar ik woonde, een snoer uitgegooid om zodoende stroom in mijn werkplaats te krijgen". Een hemelsbreed verschil met de huidige werkomstandighe den. Nico Bakker bewoont mo menteel in Heerhugowaard een ruim pand met een ideale werk plaats. „Ik werk hier in een Walhalla, in vergelijking met die autobox. Overigens heeft dit pand mij er min of meer toe gedwongen frames te gaan bou wen. Toen ik dit huis kocht, moest ik mijn motor verkopen om aan geld te komen. Ik ben in dè winter een nieuwe gaan bouwen. Er kwamen in die tijd steeds meer verzoeken om fra mes te bouwen, waardoor ik zo'n druk programma kreeg dat ik zelf niet meer aan racen toe kwam. Eerst waren het alleen Nederlandse coureurs die zich meldden voor een nieuw frame, een jaar later kwamen ook bui tenlandse afnemers". Uitproberen Nico Bakker was dus monteur in een autogarage, iets totaal anders dan het construeren van frames. Nico Bakker: „Ik heb het diploma metaal bewerken en ben na school in een garage gaan werken. Mijn eerste fra mes probeerde ik zelf uit op de circuits, waardoor ik langzaam maar zeker ervaring kreeg met het construeren. Bemerkte ik een fout, dan was het voor mij een kleine moeite om die weg te werken". In Nederland is bijna niemand die hetzelfde werk doet als Nico Bakker. „Er zijn er wel die fra mes bouwen voor de cross, maar niet die dezelfde werk zaamheden verrichten als ik. Over het algemeen zijn er wei nig die zich daarmee bezig hou den. In Engeland zijn er op dit ogenblik een stuk of vijf en ook in Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje lopen er enkelen rond". Met andere woorden, Nico Bak ker kent weinig concurrentie. „Niet veel. De vijf framebou wers in Engeland maken frames na van de fabrieken. Imitatie viert daar hoogtij. Ik probeer zoveel mogelijk eigen ideeën in het frame uit te werken. Wan neer ik eens wat tijd heb, con strueer ik testmodellen en laat die aan de coureurs ziea Zij testen die nieuwe modellen ook. De ene keer ontdek je weer iets njeuws, de andere keer is het een vergeefse poging geweest". Verouderd „De fabriek is ook geen concur rent. Het frame van een fabrie- kracer gaat de fabriek het jaar daarna testen en ontwikkelen. Daardoorkomt dat frame een jaar later op de markt als pro- duktieracer. Met andere woor den, dat frame is reeds verou derd". „Daarbij komt nog, dat de kwa liteit niet uitmuntend is. Het construeren is een soort lopende bandwerk geworden. Er gaan gemiddeld zeventig werkuren in een frame van mij zitten. Dat is veel meer dan een fabrieks- frame. De fabriek is voor mij geen concurrent. Topcoureurs willen nu eenmaal het beste ma teriaal hebben, met de nieuwste snufjes en dat kan het fabrieks- frame hen niet garanderen". Er zal dus eens een ideaal frame worden geconstrueerd. Nico Bakker: „Dat dacht ik in het begin ook. Maar telkens treden er weer veranderingen op. Het zijn geen ingrijpende verande ren, waar radicaal de brander in moet. Het is meer perfectio neren van het geheel. Kleine veranderingen en proeven om een nog betere besturing te creëren. Al enige tijd geleden nam men proeven met luchtver ing, maar dat is naar de achter grond verdwenen als gevolg van vele mislukkingen. Nu is men er weer druk mee aan het experi menteren. Mocht deze luchtver ing zich verder gaan ontwikke len, zodat het in de racerij zal worden toegepast, dan zal dat weer veranderingen in het fra me met zich meebrengen". Nico Bakker: framebouwer. Eens moest Nico Bakker zich behelpen met een autobox, nu heeft hij een riante werkplaats bij zijn huis waar de frames voor de motoren van topcoureurs worden gemaakt. 4 Eindhoven—FC Utrecht 0 Telstar—FC Twente 0 Go Ahead Eagles—FC VW 0 Feyenoord—NAC FC Amsterdam—Ajax 0 Roda JC—Sparta 0 NEC-FC Den Haag 0 De Graafschap—PSV 0 AZ'67—Haarlem Eerste divisie Fortina SC—Veendam 0 FC Den Bosch—SC Cambuur S AmersfoortPEC Zwolle Helmond Sport—Vitesse Wageningen—SVV 0 Willem IIExcelsior 0 Heerenveen—FC Dordrecht FC Groningen—FC Vlaardingen 0 Heracles—MW De wedstrijden aangeduid met een 0 komen voor op het totoformulier.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 9