FILIPS DE GOEDE STUURDE VOOR DE GRAP HOFNAR NAAR SCHAVOT MET VETTE LEVERWORST De „geestelijkheid" moet het op 1 april bij de Watergeuzen aj 1977 nog steeds ontgelden. Fluks naar veger en blik gegre pen, mensen, want bier gaat een misverstand uit de weg geruimd worden. Chauvinisten als we zijn, leven we in de vleiende veronderstelling dat we behalve het haringkaken, de boekdruk kunst en de microscoop ook de 1-aprilgrap hebben uitgevonden, ons daarbij beroepend op het oude rijmsel „op den eersten van April verloor Due d'Alba zijn bril". Vergeet het. Dit ge dichtje dat als spotternij ei genlijk geen doel treft, omdat Alva's blik nooit scherper is ge weest dan in 1572 moet een uit misverstand ontstane ver bastering zijn van het onberijm de, snedige gezegde dat we aan treffen in de „Historie der Ne- derlandsche Oorlogen" (1579) van Theophilus, namelijk: „De Hertog krijgt een Bril op die Neuze", hetgeen verklaard dient te worden als „de hertog krijgt een breidel op de neus". Die zegswijze was al veel ouder dan de legendarische inname van Den Briel en sloeg op de breidel of klem, aangebracht op de neus van een stier om hem in toom te houden. Ook hoefsmeden noemden de tang waarmee ze onhandelbare paarden bij de neus vasthielden, een „bril". Het zinnetje „De Hertog krijgt een Bril op die Neuze" wil dus niets I anders zeggen dan: „Door het verlies van Den Briel op 1 april 1572 werd zijn macht gebreideld, gefnuikt". Enig verband met een grap bestaat niet, of het zou die toevallige datum moeten zijn. Goed, kan men tegenwerpen, maar mag uit de regels van de mengeldichter Jan de Regt: „D'eersten dag van de groene April scheerd men de gek met wie men wil", geen vaderlandse oorsprong worden afgeleid? Alweer nee, want veel ouder is het Duitse gezegde: „Am ersten April schickt man die Narren wohin man will" en het Engelse „On the first day of April hunt the gowk another mile", heeft ook een eerbiedwaardige leeftijd. De 1-april- grap is kortom een internationale aange legenheid. Zelfs in Indië kent men de aprilsgekken en wel op de laatste dag van het Hulifeest dat in maart gevierd wordt. Het gebruik daar is oer-oud zodat de oorsprong van de 1-aprilgrap mogelijk bij een gemeenschappelijke bakermat te zoeken is en terugklimt tot de tijd toen de Ariërs nog niet van elkaar gescheiden waren. Maar deze oudheid is zo mistig dat hij geen oriëntatiepunten biedt. Pak slaag Op dus naar meer recente eeuwen. Daar blijkt de sluier allerminst verdwenen. De lezingen over het ontstaan van de 1-april grap zijn legio. Vroeger, zo leert het standaardwerk „De Volksvermaken" van J. ter Gouw uit 1871, stuurde men elkaar het liefst daarheen waar een pak slaag op te lopen was. Thans zijn we daar te zachtzinnig voor en doen we het met onschuldiger grappen af. De Fransen vermaken zich met een poisson d'Avril, de Britten met de April-fool, de Duitsers met het Aprilschicken en de Skandina- viërs met een gekkendag in onze trant. Eertijds placht het een heel bedrijf te zijn waar zelfs de deftigste lieden zich mee amuseerden. De een zond bespottelijke geschenken rond; de ander nodigde gas ten uit voor feestmalen die niet gegeven werden; hier zag men onnozele halzen die zich om belachelijke boodschappen lieten zenden; daar zag men mannen en vrou wen die zich op de zotste wijze hadden toegetakeld en met groepjes als aprils gekken rondzwierven. In één woord, de straat was weleer op 1 april vol gekken en de vernuftige geesten schreven op die dag aprilsprookjes om er 's avonds aan de stamtafel hun vrienden mee beet te nemen of te vermaken. Speculanten Zoals gezegd zitten wij er met Alva en Den Briel helemaal naast. Op dezelfde manier hebben de Duitsers zich laten wijsmaken dat het gebruik zijn oor sprong heeft bij een aantal bedrogen speculanten. Dat zat zo. Op de Rijksdag van Augsburg in 1530 zouden vele en belangrijke zaken geregeld worden. Men wilde de godsdienstgeschillen uit de weg ruimen wat natuurlijk mislukte men wilde het volk geld laten opbrengen •vnnr de Turkse oorloe wat uiteraard „Watergeuzen" met hun oorlogsschip afgemeerd in de haven van Den Briel. ook een flop werd en men wilde het muntwezen dat deerlijk in de war lag, weer in orde brengen. Voor dit laatste stelde men een nadere datum vast en wel de eerste april van het volgende jaar wanneer een nieuwe muntregeling zou worden ingevoerd. Dadelijk gingen dui zenden speculanten in de weer om er een grijpstuiver aan te verdienen, maar toen de beloofde dag was aangebroken ge beurde er niets. Alle speculanten keken op hun neus en werden openlijk bespot Sindsdien hebben alle Duitsers gepro beerd elkaar op 1 april voor de gek te houden. Onnodig te zeggen dat deze ver telling zelf een aprilsprookje is waarmee een Duitse hoogleraar in de geschiedenis eens zijn collega's beet heeft willen ne men. Zwemmende prins Franse grappenmakers hebben hun land genoten wijs gemaakt dat „le poisson d'Avril" oorspronkelijk een Prins van Lotharingen was. Lodewijk XIII had hem opgesloten in een kasteel te Nancy, maar hij zwom op 1 april de Maas over en ontkwam. Vanzelfsprekend: de slimmerik wist dat de mensen op die datum aan niets dan gekkigheid dachten en dat geen van zijn bewakers op hem zou letten. Dan is er de categorie die graag in de Bijbel naar de oorsprong van oude ge bruiken zoekt. Deze wroeters beweren dat men de oorsprong van het aprillen moet zoeken in het lijdensverhaal en dat de Christenheid op die dag gedenkt hoe Jezus van Annas naar Kajafas, van Kaja- fas naar Pilatus, van deze naar Herodus en van Herodus weer naar Pilatus werd gezonden (oud-Nederlandse naam voor 1 april is „verzendekensdag"). Franse ver nuften hebben zelfs in poisson d'Avril een verbastering van passion (lijden) wil len zien en wijzen op de plaats die de poisson (vis) als symbool bij de oude Christenen heeft ingenomen. De Amerikaanse schrijver Mark Twain heeft gezegd: „1 april is de dag waarop we eraan worden herinnerd wat we op de andere 364 dagen zijn", hetgeen be wijst dat het gebruik ook aan de over kant van de oceaan verbreid is. Wat te denken van het volgende verhaal waarin volgens velen de oorsprong van de 1-aprilgrap gezocht moet worden. Her tog Filips de Goede van Bourgondië (1396-1467) had met zijn hofnar Kölling afgesproken: wie op l april de ander het eerst beet genomen heeft, krijgt van de beetgenomene drie bekers met goudstuk ken. In de nacht van 31 maart haalde een leger soldaten de clown hardhandig uit zijn bed. Op de binnenplaats van het kasteel kreeg hij te horen dat hij wegens hoogverraad zou worden onthoofd. Ont kennen baatte niet; de onomstotelijke bewijzen waren zojuist binnen gekomen. Bevend werd hij naar het schavot ge sleept waar de beul zijn hoofd op het hakblok legde. Daarop volgde de klap, niet echter met het zwaard, maar met een vette leverworst. Grote hilariteit bij de omstanders, vooral bij Filips de Goede die de weddenschap gewonnen waande. Maar de emoties bleken Köller te mach tig geworden. Getroffen door een har taanval bleef hij liggen op het schavot. De goede hertog barstte in wenen uit Veel meer dan drie bekers met goudstuk ken zou ik er voor over hebben gehad als mijn nar was blijven leven, jammerde hij. Waarop Kölling opsprong en riep: aan die belofte zal ik u houden. Echt gebeurd? Laat ons het weer op een april sprookje houden. Der Thor Veel oudheidkundigen menen te weten dat de aprilgrap ouder is dan het Chris tendom en onze jaartelling en dat de oorsprong ervan gezocht moet worden in de Noorse mythologie, namelijk bij de god Thor. „Der Thor", zeggen ze, „bete kent in het Hoogduits de dwaas. Thor werd in april vereerd en is dus letterlijk de april-Thor, de aprilsgek". Een uitleg, zo fraai dat hij niet anders dan op de eerste april kan zijn uitgevonden. Maar anderen zijn met een nog mooier verhaal gekomen. „Daar was eens een reus die Thiassi heette en een schone dochter had, Skathi genaamd. Nu. werd Thiassi in een gevecht met de Asen gedood. Dat zal ik ze betaald zetten, zei Skathi die zich zelve voor een hele heldin hieldf Ze trok de .wapenuitrusting van haar vader aan, marcheerde rechtuit naar Asgard waar de Asen woonden en riep hun toe dat maar uit moest komen wie moed had, want dat ze met de eerste de beste vechten wilde. Maar de goden wilden met geen jonge juffrouw vechten en Baldar stak zijn hoofd het venster uit en zei: kom maar binnen, Skathi, wij weten waar het jou om te doen is. Jij wou graag een man hebben. Welnu, beste meid, je mag uitzoeken, maar je krijgt één voor waarde. Je mag van niemand meer zien dan de benen. En de Asen zullen je bruiloft vieren met een klucht dat je schateren zult van het lachen. Dit beviel Skathi wel. Welke jonge joffer wil niet liever trouwen dan vechten? Maar boven dien mocht ze Balder wel lijden en ze besloot hem te kiezen. Al de Asen wier pen spoedig een wollen deken over de kop en lieten alleen de benen onbedekt. Toen Skathi binnenkwam, greep ze dade lijk een paar flinke benen en riep: dat is Balder, hij zal mijn man zijn. Maar o wee. In plaats van de schone Balder had ze de lelijke Niord gepakt. En toen gaven de Asen haar de klucht op de koop toe die haar wel lachen deed, maai ik liefst niet navertellen wil. Toen z de vrouw van de sombere regel Niord geworden was, werd zij ook o de Asinnen opgenomen en als de der voorjaarsstormen vereerd. En zo ben de Germaanse volkeren de b door hun goden met Skathi geple jaarlijks gevierd met grappen op de ste april." Speculaties Enkele speculaties ten slotte dezerzi April komt van het Latijnse woord lis, hetgeen eigenlijk betekent: wie jaar opent. Volgens anderen is de ma genoemd naar Aphrodite de Gri( liefdesgodin die volgens de fabel uit aphros, zeeschuim, geboren wen aan wie in april verschillende fee waren gewijd. Weer andéren opperen de maand is afgeleid van .het Lati werkwoord aperire, hetgeen openen 1 kent, omdat zich in de „grasmaandll aarde als het ware opent ter voortbi ging. van allerlei gewas. Een tijdstip blijdschap en hoop dus voor de mem de lange, ongastvrije winter. Typisch weinig feesten we in de zomer en h< vieren, zoveel hebben we er in de wi en in het voorjaar. Sinterklaas. Kerst Nieuwjaar. Driekoningen. Onnozele deren. Carnaval. Pasen. Pinksteren hebben deels een religieuze betek» maar wortelen in heidense gebruiken voor het Christendom die alles te ma hadden met de eb en vloed der seizoe 's Zomers hoefde men niets te vieren zomer is een feest op zichzelf. Het er om de winter te vullen, inclusief m - „die roert zijn staart" en apri „die doet wat hij wil". In mei legt vogel een ei; dan zijn de zorgen ove April past duidelijk in die reeks verzetjes waarmee de mens zich dooi verveling van de donkere maanden hi werkt naar het hoopvolle lengen der gen. Elke aanleiding is goed genoeg. Astrologie Een snufje astrologie als toegift? 1 A valt midden in de periode van de r Enkele kenmerken van de ram-meni hij heeft een grote bron van leveni en krachtige energie en haat restric en eentonigheid. Zijn levendige gi komt het best tot uiting als hij gen vrijheid heeft. Zijn gevatheid komt vaak goed van pas. Men kan er zeker zijn dat hij zijn vrienden kan doen chen, zelfs op de meest onverwat momenten. Zijn ongecompliceerde, haast primitieve opwellingen doen v verfrissend aan. Anderzijds: de ram b de geneigdheid zich, zonder het zelf merken, ergens aan te snijden of te bi den. Waarschijnlijk doordat hij altijd J zin wil hebben, is hij geneigd risico's nemen en ergens in te tuinen. Hij st er om bekend dat hij geen gevaar i Aha zouden op 1 april rammen i rammen aan het stoeien zijn? Astrt gisch ligt de veronderstelling voor hand. Maar misschien is de astrolo ook weer een 1 aprilgrap. Je komt er i uit. En dat zal de bedoeling wel i anders hield de mensheid zich sinds i meest grijze oudheid niet met het gebn bezig. PIET SNOER

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 14