Leopoldus horloge aanwinst Lakenhal DEZE WEEK IN adeiBunuel junior heeft het talent gëerfd LEIDSE BIOSCOPEN Prachtige poppen van Anneke Jansen Eènacters van Brecht W ieb de Machula exposeert Bloederige jacht op Spaans goud EN VERDER Jasperina in Schouwburg Shelley Winters als dominerende moeder "R nhi n TTnnn camera - robm and 20 jaar later schilder Marcus Leopoldus en Immetje van Sonsbeek. Hij woonde in de Bouwelouwen- steeg en is op 13 november 1747 overleden in Leiden. Leo poldus werkte vaak met geïm porteerde uurwerken uit Zwit serland of Engeland. Ook van deze nieuwe aanwinst van de Lakenhal is het uurwerk geïm porteerd, maar Leopoldus is stellig verantwoordelijk voor de fraaie pilaren in het werk en de zilveren balanskloof. Een staand horloge van Leo poldus werd in 1968 bij Mak van Waay geveild, zakhorloges werden tot dusver niet terug gevonden. De nieuwe aanwinst krijgt een plaatsje in een van de zilvervitrines in de nieuwe hal van het museum. LEIDEN Het ministe rie van Cultuur, Recrea tie en Maatschappelijk werk stelde het stede lijk museum „De Laken hal" onlangs in de gele genheid een (raai horlo ge aan te kopen, dat door de Leidse horloge maker Willem Leopol dus omstreeks 1740 moet zijn vervaardigd. Het horloge was in bezit van de antiquair Dek ker in Amsterdam. Willem Leopoldus werd 4 ok tober 1713 in de Pieterskerk gedoopt als zoon van de glas- STUDIO La femme aux bottes rouges (18) met Ca therine Deneuve en Fer nando Rey. Regie: Jean Luis Bunuel. WARMOND In Galerie De Pomp aan de Dorpsstraat te Warmond is een nieuwe expo sitie ingericht die duurt tot 15 april. Anneke Jansen uit Voorburg maakt keramiek en omdat er op het ogenblik zo veel belangstelling bestaat voor poppen in allerlei vor men en van velerlei materiaal heeft zij de vitrine van de galerie gevuld met een aantal beeldige keramiek poppen. De zachte kleuren van de ge bruikte glazuren passen uitste kend bij de „kleding" van de poppen. Met stempels en ande re kleine voorwerpen heeft Anneke Jansen prachtige kantmotieven aangebracht op mouwen en rokzomen van klei. Na zelf gedurende vijf jaar kursist te zijn geweest heeft zij drie jaar les gegeven aan beginners bij K en O in Leiden. Zij deed dit met erg veel plezier en zou in haai nieuwe woonplaats Voorburg de komende winter best weer wat beginners op weg willen helpen. Haar adres: Laan van Leeuwenstijn 39, Voorburg. Tel. 070-571555. De wanden van de galerie zijn voorzien van portretten gete kend en geschilderd door Ali ce Knufman uit Leiderdorp. Dat Alice tekenlerares is en dus de kneepjes van het vak kent is aan haar werk duide- Jijk te zien. De werkstukken variëren van ontroerend gete kende kinderkopjes tot ro buuste portretten in olieverf. Alice Knufman werkt graag in opdracht Voor plm. 150,- kan men een portret laten te kenen. Een geschilderd portret kost tussen ƒ300,- en 500,-. Alice woont Laan v. Ouden- zorg 143, Leiderdorp. De galerie is dagelijks geo pend 15.00-17.00 en 19.00-21.00 uur. LEIDEN - Zuidelijk Toneel Globe speelt za terdag 26 maart in de Leidse Schouwburg twee eenacters van Ber- tolt Brecht. De voorstel ling begint om kwart over acht. De toegang sprijzen zijn 12,50 en ƒ7,50, ƒ6,25 (CJP-hou- ders en 65-plussers) en ƒ11,50 en ƒ6,75 (in schrijvers K O). De eenacters die worden opge voerd zijn „Licht in de duister nis" en „Burgermansbruiloft". Brecht schreef ze toen hij een jaar of twintig was. De hoofdpersoon in „Licht in de duisternis" is ene Paduk die zijn tent heeft opgeslagen in de hoerenbuurt Op zeer aanschouwelijke manier waar schuwt hij voorbijgangers te gen de vreselijke gevolgen van de prostitutie. Zijn lezingen sorteren zoveel effect dat de omzet in de bordelen ziendero gen terugloopt. Later blijkt dat de motieven van Paduk niet helemaal zuiver op de graat zijn. Hij gaat een bontge nootschap met een bordeel houdster aan. Marieke van Leeuwen en Huib Rooymans in „Bur germansbruiloft". „Burgermansbruiloft" is een uitbundige klucht waarin Brecht de vloer aanveegt met de burgerlijke fatsoensnor men. De bruiloftsgasten ma ken ruzie of vrijen, de bruid blijkt hoogzwanger en het door de bruidegom gemaakte meubilair stort in de loop van het feest compleet in elkaar. LEIDSCHENDAM In „de Schakel" in Leids- enhage wordt tot en met 29 april een ten toonstelling gehouden van schilderijen en pas tels van de in Abcoude wonende Wieb de Ma- chul-de Rook. De kunstenares koos oor spronkelijk een muzikale loop baan, zij behaalde het staats examen viool en cello en werk te bij verschillende orkesten waarbij ook het Concertge bouworkest te Amsterdam. De geboorte van een dochter maakte een vaste verbintenis met laatstgenoemd orkest ech ter bezwaarlijk en dit feit, ge voegd bij haar bewondering voor de schilderkunst, deed haar besluiten haar liefde voor klanken om te zetten in die voor kleuren. Zij kreeg les van Freek van de Berg en expo seerde, behalve in haar woon plaats, in Hilversum, Soest en Amsterdam. De opening van de tentoonstel ling zal zaterdag 26 maart om half 3 geschieden door mevr. M. F. van Stiphout-Kroonen- berg, wethouder van cultuur in Soest Medewerking hierbij wordt verleend door de cellist Tibor de Machula. De tentoonstelling is zoals ge woonlijk gratis toegankelijk op dinsdag, woensdag en vrij dag van 10.30 tot 12 u. en van 13.00 tot 16.30, op maandag en donderdag alleen 's middags van 13.30 tot 16.30 u., op zater dagen (vanaf 7 april) van 10.30 tot 16.30 u. en op de koopavon den van 7 tot 9 uur. Het horloge uit plm. 1740. an«s In de familie Bunuel Is de appel niet ver van de stam gevallen. Zoon Juan assisteer de zijn vader o.m. bij films als „Nazarin" en „Viridiana", maar heeft getuige zijn film „La femme au bottes rouges" ook Papa Luis' oude surrealis tische films met Salvador Da- li goed bekeken. „La femme au bottes rouges" met Bunuel getrouwen als Catherine Deneuve en Fernan do Rey heeft iets van een heksensabbath. Een rijke oude kunstverzamelaar, die een ze kere macht over zijn mede mensen kan uitoefenen wordt geïntrigeerd door het optreden van 'n jonge niet zo succesvol- Catharine Deneuve le schrijfster, die over boven natuurlijke krachten blijkt te beschikken en die hij op zijn landgoed uitnodigt voor wat al spoedig een soort „battle of wits" wordt. Een driedimen- sioneel schaakspel is daarbij een van de grootste attracties. Het is de verdienste van Juan Bunuel dat hij dit gegeven waarin de fantasie het verre wint van de realiteit op vaak fascinerende wijze in beelden wist te vertalen. Met alle voor de hand liggende trucages, zou het effect snel goedkoop wor den, maar Juan Bunuel zet er juist voldoende doodnormale situaties tegenover dat het ge heel niet te bizar wordt Als de schrijfster aan het slot met haar schilder-vriend in een schilderij verdwijnt hebben we het „Alipe in Wonderland"- effect, dat eigenlijk de hele tijd door op de achtergrond aanwezig was. Hoe Juan Bunuel zich in de toekomst als regisseur zal ont wikkelen is natuurlijk maar de vraag vader Luis was ten slotte ook 'n laatbloeier maar deze „La femme au bot tes rouges" bewijst dat het talent in de familie zit al is Juan's interesse op dit mo- ment nog geheel in de richting van het bovennatuurlijke. MILO LUXOR - El Condor (14) met Lee van Cleef en Jim Brown. Regie: John Guillermin. Lee van Cleef is andermaal aanwezig in een western, „El Condor", die hem de rol toe- meet van een opportunistische booswicht met slimme streken. Hij vergezelt een uitgebroken néger op weg naar een goud schat in de tijd dat Maximi- liaan in naam van Spanje Me xico onder duim hield. Met zijn tweeen gaat dat nauwe lijks en daarom verzekert men zich van de steun van 84 Apa che-Indianen om het fort met wrede heersers te belegeren. Van Cleef is slim, maar de neger - gespeeld door Jim Brown is slimmer. Die houdt aan het avontuur dan ook ten minste een mooie vrouw over. John Guillermin regisseerde deze western naar behoren. Jim brown en Lee van uieet in „El Condor" wood krijgt zal die kijkers dan misschien nog enige voldoe ning geven, het gaat in deze film echter om het schilderen van een zeer specifieke kwasi- artistieke samenleving, waarin de bemoederende Shelley Win ters eigenlijk de enige is die met haar simpel werkend menselijk verstand beide be nen op de grond houdt MILO LIDO I - Dr No (18) James Bond in een van zijn .spectaculairste films. Een reprise voor Leiden; LIDO II - Bertrand in onroerend goed (a.l.). Een film met de Franse komiek Louis de Funès. TRANON - Belle Amie (18). Een nogal onnozele film over een mislukte journalist. REX - Achter bloot loert de dood (18). Het gebruikelijke sexwerk van het gebruikelijke niveau, verpakt in een matig verhaaltje. LEIDEN Jasperina de Jong brengt maandag 28, dinsdag 29 en zondag 30 maart haar nieuwe muzikale programma in de Leidse Schouwburg. De voorstelling begint om kwart over acht De toegangsprijzen zijn ƒ17,50 en ƒ7,50, 8,75 (CJP-houders en 65-plussers) en ƒ16,50 en 6,75 (inschrij vers K O). De cabaretière speelt een vrouw, Jozefien, die op een LIDO III - Next stop Green wich village (18) met Len ny Baker en Shelley Win ters. Regie: Paul Mazurs- ky. zeer vroege ochtend door haai man uit de auto wordt gezet. Zij was met hem op reis. Maar na een hevige ruzie stapt ze de auto uit Ze komt terecht in een vreemde stad waar ze nie mand kent en de weg niet weet De tekst van dit nieuwe liedje sprogramma is van Lennaert Nijgh en de muziek van Joop Stokkermans. De regie is in handen van Eric Herfst ooit nog eens „hopen te ma ken". Doordat .hij zich daarbij con centreert op een jiddische jon gen die acteur wil worden, zit de film vol joodse humor ge concentreerd rond de bemoei zuchtige moeder - een voor treffelijke rol van de steeds dikker wordende Shelley Win ters - en geeft een nogal triest beeld van alle mislukkelingen in Greenwich village die zich met schijnbare opgewektheid en onverschilligheid staande proberen te houden. „Next stop Greenwich village" is voor diegenen die het milieu van de van een carrière dro mende, aankomende artiest niet kennen een nogal moeilijk toegankelijke film, terwijl de tragi-humoristische situaties waarin de hoofdpersoon tel kens belandt - en zijn reacties daarop - zeer zeker ook niet voor iedereen meteen duide lijk herkenbaar zijn. Als mi lieu- en situatieschets echter schiet Mazursky vaak in de roos, al zal men in h§t gebeu ren op het doek niet meteen een vlot vertelt glad lopend verhaal kunnen ontdekken. Dat de hoofdfiguur gespeeld door de weinig fotogenieke) Lenny Baker aan het slot dan toch nog een kans in Holly- Robin Hood, de legendarisch^ vrijbuiter van Sherwood, die de rijken beroofde om de armen onder de wrede Sheriff van Not tingham te steunen, heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Douglas Fairbanks en later Er- rol Flynn waren het toonbeeld van de atletische held der ver drukten in afwezigheid van Ri chard Leeuwenhart, die aldoor maar op Kruistocht was. Regis seur Richard Lester, vooral be kend van zijn komedies onder meer met The Beatles, geeft een heel ander beeld. Zoals Alexandre Dumas zijn musketiers (die Lester ook verfilmde) nog eens na twintig jaar vitaal en wel liet opdraven, zo wordt in „Robin en Marian" Robin Hood na twintig jaar nog eens van stal gehaald, echter niet zo bruisend als hij in zijn jonge jaren was. Na met Richard Leeuwenhart naar Jeruzalem te zijn ge trokken begint hij wat kalend te worden en wil hij ook nog wel eens een forse scheut in zijn rug krijgen. Maar zijn dadendrang is gebleven, omdat ook in zijn tijd al oude soldaten nimmer stier ven. Bij zijn terugkeer in Sherwood pakt hij het oude tijdverdrijf van „Sheriffje- pesten" weer op en haalt zijn oude liefde Marian uit het klooster, waar ze uit lief desverdriet abdis is geworden.. Voor deze hoofdrollen had Lester nauwe lijks betere spelers aan kunnen trekken dan Sean Connery en Audrey Hepburn, beiden sterren die hun glorietijd achter de rug hebben. Audrey Hepbiyn, die al eerder liet zien in nonnenkledij zeer flat teus over het doek te kunnen lopen, heeft zelfs al acht jaar niet meer in een film gespeeld. De hernieuwde kennismaking zal oude fans zeker goed doen, want tussen alle subtiele grapjes van de zich niet verloochende Lester door is zij het, die het verhaal sereen en romantisch naar het licht sentimentele einde draagt tegenover een wat vlakke en stereotiep heldhaftige Sean Connery. Voor deze vooral lieve film met aardig wat actie en tenslotte ook nog gelegen heid voor de liefhebbers om de zakdoek vol te snotteren, heeft Richard Lester het gezocht in erg mooie beelden. Soms mis schien zelfs een beetje te mooi (het mid deleeuwse dorpje en zijn door ziekte en armoede getekende bewoners zien er be koorlijk vuil uit, maar net niet smerig genoeg), maar dat past erg goed in de totale, bekoorlijke sfeer. Robert Shaw, die samen met Connery al te zien was in de Bond-film „From Rus sia with Love", doet het als de wat' bezadigd geworden Sheriff van Notting ham heel verdienstelijk, zoals trouwens ook in de bijrollen heel aardige dingen zijn te zien. De echte Robin Hood zou voor deze film beslist uit zijn boom zijn gekrópen. Greenwich village is al jaren de New Yorkse artiestenwijk waar destijds de hippies droomden van een carrière op de planken van Broadway, van Hollywood en al naar hun vermogen van de befaamde art-galleries. Paul Mazursky's „Next stop Greenwich villa- ge" geeft een beeld van dit wereldje in de jaren vijftig, vol verknipte figuren die bet ilUUlii ÜUUU. Marian (14) met Sean Connery en Audrey Een vergrijsde Robin Hood, die de zin van z'n hele bestaan niet meer kan bevatten omarmt Audrey Hepburn in Richard Lester's „Robin and Marian".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 7