AMTtfiSSS
Moralist en vakman
Arubanen kiezen voor of tegen
onafhankelijkheid van hun eiland
i»aer^a
VATICAANS CONCILIE
WIJZIGDE GRONDIG
R.K. OPVATTING OVER
GODSDIENSTVRIJHEID
Mystiek en verleden
kenmerken vraag naar
theologische lectuur
ite
kerk
wereld
STAAT DER NEDERLANDEN
S%% LENING 13"7"7
PER 137B/1332
OPVOLGER INDIRA GANDHI MORARJI DESAI
KORTE
METTEN
BUITENLAND
LEIDSE COURAN.
VRIJDAG 25 MAART 1977 PAGINA
.motor achter volksstemming.
Oranjestad, Aruba De ruim 37.000 kiesge
rechtigden op Aruba kunnen zich vrijdag uit
spreken of ze al dan niet voor onafhankelijk
heid van hun eiland zijn. Ze hebben de keuze
uit twee mogelijkheden: Aruba onafhankelijk
of Aruba deelstaat van een te vormen onafhan
kelijke Antilliaanse federatie.
Op 2 juli vorig jaar nam de Eilandsraad, te
vergelijken met een gemeenteraad, van Aruba
op voorstel van de Movimiento Electoral di
Pueblo (MEP) een motie aan, waarin het be
stuurscollege opdracht kreeg bij wijze van opi
niepeiling een referendum te houden over onaf
hankelijkheid van het eiland. De motie werd
aangenomen met 13 stemmen voor (van de
MEP) en acht tegen (van de AVP en PPA). De
verhouding in de eilandsraad ligt nu wat an
ders doordat onlangs drie leden van de MEP
uit de partij traden. Ze richtten vorige week
een nieuwe partij op, de Reformistanan uni pa
bienestar di Aruba (RUBA). De RUBA is ook
voor onafhankelijkheid van het eiland maar wil
dat die rustig en volgens plan wordt voorbe
reid.
De MEP streeft naar onafhankelijkheid, omdat
zij meent dat Aruba in het huidige bestel wordt
overheerst door het grootste eiland van de
Nederlandse Antillen, Curasao.
Minister De Gaay Fortman van Antilliaanse
zaken zei op 12 maart, na een bezoek aan de
Antillen, dat hij twijfelde aan het doorgaan van
het referendum. Hij plaatste vraagtekens bij
een eventuele uitslag en de waarde die daar
aan gehecht mag worden. „Stel dat 45 procent
van de kiezers naar de stemlokalen van het
„referendum" komt en dat van hen negentig
procent ja zegt op de vraag, of Aruba onafhan
kelijk moet worden, dan maak ik me sterk dat
MEP-leider Croes daarna zal zeggen, dat negen
tig procent zich voor de onafhankelijkheid
heeft uitgesproken. De tegenpartij zal echter
zeggen: slechts 45 procent van de kiezers heeft
deelgenomen dus van een meerderheid kan
geen sprake zijn", aldus de bewindsman. Hij
noemde het „referendum" een interne zaak van
de Nederlandse Antillen, omdat het gehouden
wordt in de vorm van een opinieonderzoek en
niet als volksraadpleging. Het Nederlands
staatsrecht kent namelijk geen referendum.
Ook het Tweede-Kamerlid Franssen (PvdA),
voorzitter van de vaste Kamercommissie voor
Antilliaanse zaken, noemde het een zaak die
alleen de Antillen aangaat en legde er de
nadruk op dat bij een eventueel voor Croes
gunstig uitvallen van het „referendum" alleen
het bestuurscollege Aruba onafhankelijk kan
verklaren. Tegen een dergelijke beslissing zal
volgens Franssen gezaghebber Tromp naar alle
waarschijnlijkheid hoger beroep aantekenen.
„Hij zal dan een redelijke kans hebben in het
gelijk gesteld te worden", aldus het Kamerlid.
Premier Evertsz van de Nederlandse Antillen
verklaarde bij een recent bezoek aan Neder
land, dat hij verwacht dat op 25 maart blijkt
dat meer dan de helft van de Arubaanse
bevolking tegen onafhankelijkheid van dit ei
land is. Hij zei ook dat geen enkel land een
onafhankelijk Aruba zal steunen.
Op Aruba is overigens niet alles even vlekke
loos verlopen. Zo hebben de AVP en PPA hun
kiezers het advies gegeven thuis te blijven. Ook
werd van veel kanten te kennen gegeven dat
men het hele „referendum" ziet als een duidelij
ke MEP-zaak. Om deze reden trokken vertegen
woordigers van de handel en geestelijkheid zich
terug uit het hoofdstembureau. Volgens minis
ter De Gaay Fortman heeft men „de grootste
moeite gehad" het hoofdstembureau bevolkt te
krijgen.
MEP-leider Croes zei onlangs dat hij erop
rekent dat 65 procent van de stemmen ten
gunste van de onafhankelijkheid zal worden
uitgebrachtAls mijn standpunt geen meerder
heid vindt zal ik mij uit de politiek terugtrek
ken", aldus Betico Croes.
Met de komst van de olieindustrie begon al
voor de jaren dertig het onafhankelijkheidsstre
ven van een deel van de Arubaanse bevolking.
aartTBO
roep H
m-m_\
idse^™"
De olie bracht een zekere vorm van welvaaL
naar het eiland. Vanaf die tijd wilde een groep
Arubanen een grotere mate van onafhankelijk- I
heid van het hoofdeiland van de Nederlandse"
Antillen, Curacao, waar de centrale regering
zetelt.
In 1946 ontstond op Aruba een afscheidingsbe
weging onder leiding van Heman. Een jaar'®
later kwam van Aruba het verzoek aan Neder-1111
land om een staatsrechtelijke afscheiding van0
het eiland van de rest van de NederlandseMosk
Antillen. Aruba zou dan rechtstreeks onder de
Nederlandse regering moeten staan. Over de*6' fr
bestuursvormen zouden Nederland en Aruba P01"61
het onderling eens moeten worden. Nederland k
ging niet op dat verzoek in.
De centrale regering in Willemstad ging in 1968 f1 00
over tot centralisatie van het kiesstelsel en deI)mst
wetgeving inzake het wegverkeer. Die zaken
werden tot die tijd overgelaten aan de eilands- MM
gebieden. De voorstanders van een onafhanke- i
lijk Aruba zagen in die maatregel opnieuw een
reden door te gaan met hun streven.
Op 9 februari 1971 werd op Aruba de Movi- lD6-
miento Electoral di Pueblo (MEP) opgericht
Aanvankelijk was de partij voorstander van fltS'
een federatie van de Nederlandse Antillen. L
Later wijzigde ze haar standpunt en wilde een K|*i
aparte status voor Aruba (status aparte). Ne-
der land heeft vanaf het begin afwijzend ge- .op
staan tegenover dit plan. w
xbeic
nek
^eley
van
tte di
ce d
Nutsspaarbank
West-Nederland verhoogt
zijn hypotheekrente
AMSTERDAM Na de Amro-
bank, gaat nu ook de Nuts
spaarbank West Nederland pro
beren de vraag naar hypothe
ken af te remmen door middel
van een renteverhoging.
De rente voor gewone hypothe
ken is van 8 3/4 tot 9 1/4 ge
bracht. Voorts staakt de bank
het verlenen van extra-hypothe
ken boven de 95 pet. van de
executiewaarde.
ADVERTENTIE.
bedrag
koers
rente
aflossing
tweede uitgifte
open bedrag (vaststelling na de inschrijving)
100%
jaarlijks op 15 maart
in 15 jaarlijkse termijnen van 15 maart 1978 af
vervroegde aflossing is van 15 maart 1987 af mogelijk
tegen de koers van 103%
schuldbewijzen nominaal 1.000 (CF of K)
schuldregisterinschrijvingen van tenminste 100.000
dooreenleverbaar met eerste uitgifte
inschrijving 29 maart 1977 van 9 tot 15 uur
door tussenkomst van bank of commissionair in effecten
storting
prospectus
op 2 mei 1977, onder bijbetaling van 47 dagen lopende rente
kosteloos bij banken en commissionairs
(Van onze correspondent Martin Woollacott)
Nieuw Delhi Toen Morarji Desai in 1966 de strijd
tegen Indira Gandhi om het leiderschap van de
Congrespartij had aangebonden stak hij niet onder
stoelen of banken dat hij zichzelf veel geschikter vond
dan zijn tegenstandster die hij „niet meer dan een
schoolmeisje" vond. Het schoolmeisje bleef elf jaar
aan de macht, maar daar is nu toch een einde aan
gekomen. Morarji Desai, haar aartsvijand, is haar nu
opgevolgd als premier van India.
Morarji Desai's vroegere pogingen premier te worden
hebben steeds een belangrijke rol in de politiek van
India na Nchroe gespeeld. Maar steeds viste hij
precies achter het net, en dat was niet altijd te wijten
aan mevrouw Gandhi. De nu 81-jarige Desai is een
van die diep ernstige politici, bezield met een missie
geest, die soms enorm groot en soms enorm vreemd
lijken. Zijn bijzondere gave is: iedereen tegen zich in
het harnas te jagen en dat maakt dat zulke typen
alleen in heel uitzonderlijke gevallen een hoge macht
spositie kunnen bereiken.
Zelfs uiterlijk straalt Desai een absolute zelfverzeker-
heid uit, die nu eens bewonderenswaardig overkomt,
dein weer weerzinwekkend. Desai lijkt op een man als
Montgomery, vermenging van een domineeszoon en
een soldaat. Hij is groot van postuur en zit, loopt en
staat met kaarsrechte rug. Het kortgeknipte haar doet
Desai nog meer op een soldaat lijken. Desai is werke
lijk een „strijder Gods", bijna zo als de puritein
Cromwell dat was, hoewel Desai als volgeling van de
oude Gandhi niet in geweld gelooft. Maar hij weet
zeker dat hij dicht bij de godheid staat. „Ik heb geen
wil. Ik ben slechts een instrument van God", zegt hij,
en hij voegt er aan toe dat maar een uiterst klein deel
van de mensheid in wezen moreel is, en dat hij tot
die piepkleine minderheid behoort. Het is niet gemak
kelijk Desai in het kort te beschrijven maar misschien
zijn de woorden wel juist van een Amerikaan die zei:
„Als De Gaulle een hindoe geweest was, dan zou hij
Morarji Desai geweest zijn".
Desai gelooft in een gezonde geest in een gezond
lichaam en in een gezond dieet voor lichaam en ziel.
In zijn politieke overtuiging komt dat ook wel naar
voren. Hij volgt zelf een strikt vegetarisch dieet, is
geheelonthouder, rookt niet en heeft zich zelfs sinds
1925 onthouden van sexuele omgang. Elke dag begint
hij met yoga-oefeningen en met bidden, en hij probeert
elke dag tijd te vinden om op zijn minst een meter
of wat draad op zijn chakkra, het Indiase spinnewiel,
te maken. Daarmee is hij een van de weinig overgeble
ven Indiërs die de aanwijzingen van Gandhi op dit
gebied nog opvolgt. Natuurlijk draagt hij alleen kledij
van thuis gesponnen khadi.
Morarji is een puritein, maar op elegante wijze. Zijn
khadi is van de beste kwaliteit. Zijn sobere maaltijden
bestaan uit de fijnste fluitsoorten waarbij hij verse
melk drinkt, gezoet met heldere honing. Als toetje
neemt hij vaak een paar stukken Zwitserse chocola.
Desai is trots op zijn uitstekende gezondheid en bijna
atletische postuur, zeer zeker uitzonderlijk voor een
man van zijn leeftijd, en zijn nog bijna volledige
haartooi.
Hij was ambtenaar, vroege strijder in de vrijheidsbe
weging, en een van de beste leiders van de Congrespar
tij in de provincie. Toen hij in 1956 naar Delhi kwam,
had hij dus al een gevestigde reputatie. Toen acht jaar
later Nehroe stierf werden Desai en Lal Bahadoer
Sjastri genoemd als de voornaamste kanshebbers Neh
roe op te volgen. Maar Morar was al te onbuigzaam,
vond zichzelf beter en moreler dan wie dan ook, beter
zelfs dan Nehroe, en daarmee verspeelde hij zijn
kansen. Hij moest zich terugtrekken.
Na de dood van Sjastri daagde Morarji mevrouw
Gandhi uit voor een confrontatie en verloor prompt
op overtuigende wijze bij een partijstemming. In 1967
probeerde hij nogmaals Indira Gandhi uit het zadel
te wippen. Mevrouw Gandhi stond toen in een vrij
zwakke positie, want de verkiezingsuitslagen van dat
jaar waren nogal tegen gevallen. Maar de partijtop
kwam tussenbeide en het resultaat was een compromis:
Gandhi bleef aan als premier en Desai als minister
van financiën en later als vice-premier. In 1969 pro
beerde Desai het weer, ditmaal met enige bondgenoten
die vroeger zijn rivalen geweest waren. Het kwam tot
een scheuring van de Congrespartij, maar de meerder
heid van de partij schaarde zich achter Gandhi.
De laatste poging Gandhi te onttronen begon eigenlijk
al in 1974, toen Desai een anti-corruptiecampagne
begon in zijn thuis-staat Goejerat, in navolging van J.
P. Narajans campagne in Bihar. Via de rechterlijke
beslissing van Allahabad, waarin Indira Gandhi van
ontoelaatbare praktijken beticht werd, leidden deze
anti-corruptiecampagnes tot het uitroepen van de nood
toestand, en dus indirect tot de val van Gandhi.
ge-
an
m
iel
TAM
Morarji heeft 18 maanden gevangen gezeten, een
die hij doorbracht met spinnen en mediteren, h
Gandhi was volgens hem een „verwend meisje" i
hij zegt haar geen kwaad hart toe te dragen. Wef0
hij verschillende onderzoeken laten instellen
schandalen waarmee zowel Indira als haar zoon Sa
mee gemoeid zouden zijn. „Als ze aanblijft als op
tieleidster", zegt Desai van mevrouw Gandhi, fit/1
zullen we haar behandelen met het grootste res
We zullen haar niet behandelen zoals zij ons
behandeld.".
Hoewel Morarji door zijn landgenoten als koel wT*
beschouwd, zonder de warmte van zijn leerme<
Gandhi, heeft hij toch zijn innemende trekjes,
neemt op kalme wijze als vanzelfsprekend aan c
oude Gandhi niet zijn leermeester was,
gelijke die toevallig dezelfde ideeën had als hij,^
veronderstelling is typerend voor zijn eenvoudig ei
Desai houdt niet van communisten en staat wat me
trouwig tegenover politici - inclusief Naraian - ri ijfcht o]
enige verbintenis met de communistische partij hó^
gehad. Niettemin verdient hij met zijn visie op e&urd.
mische organisatie nauwelijks het stempel van ka» m0
listisch politicus, een stempel dat hij vaak gem H
opgedrukt kreeg. Kapitalisten, volgens Desai, pro<m de
ren te veel, zijn hebzuchtig, en misbruiken macht.de
arme man heeft meer deugden dan een rijke trdeei
Bedienden bijvoorbeeld stelen zelden. Maar de rinade
leven van de misdaad. Hoe kan iemand anders end a
worden?" zegt Morarji- yaar<
India heeft een morele wederopleving hard nodij
P. Narajan is fysiek uitgerangeerd, en misschië
Desai de enige die voor een dergelijke opleving t
zorgen. Alseerste minister van Bombay voerde hijjKU
drooglegging in, en probeerde zelfs de naakte beel
in de stad „aan te kleden", maar vervolgde ookjp/"
verbazingwekkend aantal (bijna 1000) politie-officiil^v
wegens corruptie en misdragingen tegenover de b
ling. „India", vertelt hij, „moet vrij zijn. Maar bovC^I
vrij van angsten. In Europa begrijpt u dat niet. r31
kent men allerlei angsten, vooral angst voor de i
ring". Als Morarji die angsten inderdaad kan be
ren, en de regering weer, zoals hij zegt van pla ®e
zijn, eerlijk kan maken, dan zal het nieuwe beginP d(
India, gezien de verkiezingsuitslagen, vast van pla1 de
te maken, niet voor niets geweest zijn.
Copyright The Guarc
gele
Er zal bij de komende vredes
conferentie in Moskou van 6
tot 19 juni op worden aange
drongen de vrijheid van gods
dienst te onderstrepen als een
belangrijke factor voor vrede
tussen mensen en volkeren,
aldus een resolutie, aangeno
men op het eerste wereldcon
gres voor godsdienstvrijheid,
dat georganiseerd door de
internationale vereniging ter
bevordering van de gods
dienstvrijheid deze week in
Amsterdam werd gehouden.
In de resolutie worden de
sponsors van het congres on
dermeer verzocht een brede
commissie samen te stellen,
waarvan de leden afkomstig
zijn uit verschillende gods
dienstige en niet-godsdienstige
tradities met als opdracht de
situatie ten aanzien van vrij
heid van godsdienst nauwkeu
rig te inventariseren en daar
na aanbevelingen te doen ter
oplossing van specifieke pro
blemen.
Op het congres is ook gespro
ken door mgr. Pietro Pavan,
als consultor verbonden aan
de Romeinse congregatie voor
de bisschoppen en lid van de
pauselijke commissies voor de
leken en voor het gezin.
De praktijk van de totalitaire
staten in Oost-Europa vergelij-
kend met die van de r.k. kerk
vóór het tweede Vaticaanse
concilie in de zestiger jaren,
verklaarde hij: „Deze staten
die het christendom vijandig
gezind zijn eisen het recht op
om zich vrij te kunnen uiten
en om vrij te kunnen handelen
in gebieden, waar zij in de
minderheid zijn, terwijl zij in
hun eigen land anderen die
vrijheid onthouden".
Hij wees erop, dat de r.k. kerk
voorheen dezelfde redenering
volgde, maar dat daarin een
grondige verandering is ge
bracht door het tweede Vati
caanse concilie in zijn verkla
ring over de rechten van de
mens. Mgr. Pavan, die aan de
totstandkoming van die ver
klaring zelf meewerkte als ex
pert van het concilie, zette ui
teen wat de gevolgen van die
verklaring voor de r.k. kerk
zelf zijn geweest.
Ook bij de kerkelijke "hiërar
chie, zo zei hij, is een duidelij
ker overtuiging gegroeid, dat
gezag moet worden uitgeoe
fend in dienstbaarheid en dat
bestraffende discipline moet
worden verminderd. Een ge
volg achtte hij ook, dat de
verhoudingen tussen de leken
en de hiërarchie en tussen de
verschillende lagen van de "hië
rarchie zelf dienen te worden
herzien, zodat een grotere vrij
heid voor alle leden van de
kerk mogelijk wordt en zij be
wuster en actiever hun taak in
de kerk kunnen vervullen.
In de vooruitgang, die geboekt
is op oecumenisch terrein, zag
mgr. Pavan een vierde positief
resultaat van de Vaticaanse
verklaring over de rechten van
de mens. „Dit is vooral van
betekenis", zo verklaarde hij.
„omdat daardoor de stelling-
name die lange tijd gangbaar
was en zelfs als de officiële
positie werd beschouwd, door
broken werd, namelijk dat
katholieken in die landen,
waar zij in de meerderheid
zijn er bij de burgerlijke auto
riteiten op moeten aandringen,
dat geen vrijheid van gods
dienst wordt verleend".
De opvattingen zijn grondig
veranderd, zei mgr. Pavan, die
erop wees, dat het niet de taak
van de overheid is een oordeel
uit te spreken over de religieu
ze overtuiging van haar onder
danen. Het is eerder haar taak
om het recht op godsdienst
vrijheid te waarborgen en een
situatie te scheppen, waarin de
burgers in alle vrijheid hun
religieuze plichten kunnen ver
vullen.
De organisatie Kerk in Nood
(Oostpriesterhulp) heeft vorig
jaar 8,5 procent meer ontvan
gen dan in 1975. De totale
inkomsten bedroegen bijna 23
miljoen dollar (57,5 miljoen
gulden), waarvan uit Neder
land ruim 3,5 miljoen gulden.
Het grootste deel (75,3 pro
cent) kwam van lezers van
„Echo der Liefde", het twee
maandelijkse tijdschrift dat
in zes talen verschijnt en gra
tis wordt gezonden aan meer
dan een half miljoen dona
teurs in dertien landen.
Het tijdschrift voor missiolo-
gie „Wereld en Zending", ge
dragen door de Nederlandse
Zendingsraad en de Neder
landse Missieraad is ingrij
pend gewijzigd. Het blad wil
meegroeien met de jongste
ontwilckelingen op missionair
gebied. Nederland, zo wordt
steeds meer beseft, is zelf een
zendings- of missieveld. Dat
vraagt een missionaire ge
meente, die ook zelf missionair
is in de eigen omgeving. De
redactie heeft nieuwe leden
aangetrokken, die nauw bij
deze ontwikkelingen in eigen
land zijn betrokken. Eindre
dacteur is tijdelijk dr. C. H.
Koetsier, redactiesecretaris is
dr. J. van Lin.
Het hooggerechtshof in Seoel
(Zuid-Korea) heeft de vonnis
sen bevestigd van achttien
katholieken en protestanten,
die in het zg. Myong-proces
veroordeeld rijn tot gevange
nisstraffen van een tot vijf
jaar. Vorig jaar maart lieten
zij in de kathedraal van Seoel
(de MTONG'Dongkathedraal)
een verklaring voorlezen,
waarin rij het herstel van de
democratie in Zuid-Korea eis
ten. De bekrachtiging van de
vonnissen wordt gezien als
een reactie van het bewind op
de kritiek van de Amerikaan
se president Carter op de
schending van de mensenrech
ten in Zuid-Korea.
Om jonge mensen van vijftien
tot vijfentwintig jaar te be
trekken bij de komende Ka
merverkiezingen wordt op 5, 6
en 7 mei in het provinciehuis
te Den Bosch onder het motto
„Kieskeurig" een manifestatie
gehouden. Er is een serie
kranten verschenen van de
stichting Levensvorming
Jeugd en Jongeren met onder
werpen die ook aan de orde
worden gesteld via toneel, film
en discussies. Vertegenwoordi
gers van politieke partijen, on
der anderen lijsttrekkers en
ook Kamervoorzitter Vonde
ling worden verwacht
Liederen, mystiek en eigen
historisch verleden zijn de
drie tonen, die de muziek ma
ken in de wereld van het theo
logische boek. Dit constateert
de Amsterdamse antiquair
Ton Bolland, die dinsdag 29
maart aan de Prinsengracht
493 wederom theologische
werken veilt
Bolland is de enige antiquair,
die halfjaarlijks in protes
tants-kerkelijk Nederland uit
sluitend theologische werken
in veiling brengt. Die boeken
komen hoofdzakelijk uit zoge
noemde domineesbibliothe
ken: boekenverzamelingen van
overleden hoogleraren en pre
dikanten. Ook ziet Bolland di
kwijls kans boeken uit kloos
ters in Frankrijk en Duitsland
te veilen.
Bolland meent de herleefde
belangstelling vooral voor de
vijftiende en zestiende eeuwse
psalm- en gezangboeken te
kunnen verklaren uit de in
vloed van de liturgische bewe
ging. Er is een hang - zo zegt
hij - naar de zuivere en oor
spronkelijke zeggingskracht
van de liederen, die in woelige
tijden geboren zijn.
Ook bespeurt Bolland een
hang naar mystiek, zowel ge
zien als werk van de Heilige
Geest (vooral in de kringen
van de charismatische bewe
ging) als in de individuele be
leving. Boeken van en over de
Duitse mysticus Jacob Boeh-
me zijn bijzonder schaars en
dan slechts tegen hoge prijzen
verkrijgbaar. Ten dele acht
Bolland hieruit ook de ver
hoogde belangstelling voor H.
F. Kohlbrugge verklaarbaar.
Als reactie op de oecumeni
sche beweging waarschijnlijk
is binnen het protestantse deel
van kerkelijk Nederland ook
een groeiende belangstelling
voor perioden als reformatie
en afscheiding (respectievelijk
16e en 19e eeuw) waar te ne
men. In de golfbeweging van
theologische ontwikkelingen
vindt Bolland het interessant
te zien, dat men probeert het
experimenteel toekomstgericht
denken op historische basis te
schragen. Dat is volgens Bol
land iets wat veel vernieu
wingsbewegingen in het verle
den te weinig beseft hebben.
De veilingkataloog van Bol
land, die ongeveer twee ton
omzet zal draaien met ditmaal
slechts achthonderd nummers,
fer<
levert ook veel bestellingen ord
uit Zuid-Afrika en Nooi ink
Amerika. De kerken zijn doo et s
gaans wat behoudender dein n i
Nederland en kopen vaak i bbe
werken op, die in het progn
sievere Nederland mind *d
gangbaar worden. 'ver
maf
Nog steeds is volgens Bollai ver
de tendens waarneembaar d Imc
rooms-katholieke en prott nm
tantse universiteitsbiblioth and
ken en professoren boeken ki lev
pen uit de sfeer van de relig e se
van de ander om zo op unr
hoogte te komen van elkaai ien
verleden. De oecumene
daar wel niet vreemd aan zijl escl
aldus Bolland, die in het anglfcng
canisme een belangrijke iOe
vloedrijke figuur als Newtottsm
aanwijst als toppper op theoloarei
gisch terrein. ers
Jaar
""en.
