WINT ALS MERCKX
RAAS
Bert Scheuneman
bekroont vorm
Strandwandelaars
foeteren
om wonderlijke
primeur
Piet Hoekstra viel voor eindstreep
Ook tweede
Sprintzege van
Tineke Fopma
TRIOMF NA PECH IN RONDE VAN ZUID HOLLAND
LEIDSE COURANT/" PAGINA
SAN REMO Het was op de regenachtige
elfde |uli van het vorig jaar in Pau, de
Zuidfranse stad in de schaduw van de
Pyreneeën—Reus Col d'Aubisque. De
moegestreden renners in de Ronde van
Frankrijk hadden zojuist de laatste zware
bergetappe voltooid. Kort na etappewin
naar Wladimiro Panlzza uit Italië,"beëindig
de de Nederlandse kampioen Jan Raas tot
ieders verrassing de moeizame tocht over
de Tourmalet en de Aubisque in een groep
met de allerbeste klimmers.
Het brilletje van de Zeeuw zat vol modder
spatten. Die zondag in Pau zei Jan Raas:
„Ik heb eens willen ondervinden wat dalen
is. Als prof moet je goed kunnen dalen wil
je belangrijke wedstrijden kunnen winnen.
Ik klom slecht, maar ik liet me als een steen
naar beneden vallen. En verdraaid het ging.
Ik kan dalen."
Jan Raas is, zoals de meeste Zeeuwen, weinig spraak
zaam. Niet onwelwillend, maar toch een beetje stug.
Eigengereidheid paart hij aan een sterke wilskracht.
Die elfde juli in dat natte Pau, nadat hij levensgevaarlij
ke risico's had genomen om van de derde in de eerste
groep te komen, moet Jan Raas al met de gedachte
hebben gespeeld ooit de Italiaanse klassieker Milaan-
San Remo te winnen. Acht maanden later, op de
19e maart 1977, deed hij het. Als tweede Nederlander,
twaalf jaar na Arie den Hartog.
Milaan—San Remo is met de intrede van het fenomeen
Eddy Merckx in de wielersport in '65 verworden tot
een „daalkoers". De Belg liet zijn perfect gemodelleer
de knechten het peloton op het glooiende en uitste
kend geasfalteerde parcours tussen Milaan en de voet
van het laatste bergje Poggio bij elkaar houden.
Vervolgens zette Merckx zich aan kop van de groep,
reed zo hard mogelijk naar boven en stuurde op
onnavolgbare wijze over de kronkelige en gevaarlijke
weg naar beneden. Zo won Merckx sinds "66 zeven
keer de „primavera" en werd hij absoluut recordhou
der. Soms kon iemand hem volgen, maar die renner
werd eenvoudig verslagen in de eindsprint. Jan Raas
zei zaterdag na zijn fantastische triomf: „Ik heb
Merckx op televisie weieens zo zien winnen. Ik heb
ook over zijn zeges gelezen. Zoals Merckx het deed,
dat was de enige manier. Met die theorie heb ik
geoefend en toegeslagen op het moment dat ik sterk
was."
Jan Raas (24) was beresterk toen hij zich zaterdag
op de verjaardag van de heilige Sint Jozef in Milaan
temidden van 230 andere renners opstelde voor de
68e klassieke MilaanSan Remo. Tijdens de voorbe
spreking was de Nederlandse kampioen op voorspraak
van ploegleider Florent van Vaerenbergh door alle
Belgische en Nederlandse Frisol-coureurs als kopman
aanvaard. Raas had zich van de ploeg veruit het beste
getoond in de voorwedstrijden. Winnaar van de eerste
etappe van de Ronde van de Middellandse zee, tweede
in de omloop het Volk (achter Maertens) en ook
uitblinker in ParijsNice met dagelijks ereplaatsen en
de negende positie in het eindklassement. Kort ge
zegd: Raas had laten zien dat hij een klassieker kon
winnen.
Jan Raas wist ook precies wat hem te doen stond.
„Natuurlijk", verklaarde hij tater met een lach om de
lippen en glinsterende ogen achter de glazen van zijn
„fondsbrilletje", „winnen zoals Merckx". Gedurende
270 van de 288 af te leggen kilometers handhaafde
Raas zich in de voorste helft van het peloton. De
■■■■HM HH8
ontsnapping van de Zwitser Uli Sutter na 60 kilometer
in gezelschap van de Italiaan Algeri interesseerde hem
niet. Die „naamlozen" mochten gerust vijf minuten
voorsprong (na 150 kilometer) nemen. Raas maakte
zich ook niet ongerust toen Hennie Kuiper, Clively,
Paolini, Rossignoli, Ocana en Godefroot de twee
vluchters gingen inlopen en na ruim 200 kilometer
zo'n twee minuten voorsprong hadden. Dergelijke
pogingen waren gedoemd te mislukken, omdat in de
finale de echte favorieten zoals Moser, Merckx. Maer
tens en De Vlaeminck het tempo van de grote groep
drastisch omhoog zouden schroeven.
De finale ging in op de Turchino. Op die
helling werd het peloton gehalveeerd en
kreeg Jan Raas en lekke band. „Ikmoest
zeker een minuut wachten voor ik Van
Wesemael (Belgische ploegmaat) een ach
terwiel kreeg". Raas maakte zijn achter
stand echter snel goed en was weer in het
voorste gelid toen tijdens de beklimming
van de voorlaatste berg, de Capo Berta, de
kopgroep van acht werd ingelopen.
- -S-.; v.
DEN HAAG Bert Scheu-
neman de winnaar van de
Ronde van Zuid Holland,
werd gisteren In Essex (En
geland) tweede In een wed
strijd over 146 kilometer.
De Brit Jones zegevierde
en Arle van Houwellngen
kwam op de vierde plaats.
(Van onze sportredactie)
DEN HAAG De tweede
Batavus Lenterace voor
dames In Den Haag over
vijftig kilometer Is zaterdag
gewonnen dor Tineke Fop
ma uit Sommelsdljk. Zij ver
sloeg In de eindstrijd Kee-
tle van Oosten-Hage. Op de
derde plaats eindigde
Truus van der Plaats.
Deze drie meisjes waren
met nog drie rijdsters ge
vlucht uit het peloton. Vijf
tig meter voor het einde
ging Keetle van Oosten-Ha
ge nog aan de leiding,
maar toen werd ze plotse
ling verrast door Tineke
Fopma die zeer fraai won.
■HHHHI
DEN HAAG De overwinning
In de wielerklassieker, de 24e
Ronde van Zuid Holland, is
gegaan naar de renner, bij
wie talent en kracht hand In
hand gaan. Bert Scheuneman
ging zaterdagmiddag voor het
winkelcentrum In Loosduinen
na 155 kilometer als eerste
over de eindstreep. De renner
uit de Soka-ploeg van Ben
van Erp heeft er enorm veel
voor moeten doen. Immers,
bij de 22-jarlge Scheuneman
uit Veendam kwam In deze
klassieker pech om de hoek
kijken. Al snel kreeg hij een
lekke band en moest hij door
zwoegen van zijn ploeggeno
ten terug worden gebracht In
het rennersveld.
Samen met Frits Pirard (Amstel)
reed hij door naar een kopgroep.
Enkele dizende meters voor het
eind liet hij ploeggenoot Peer
Maas (Huybergen) en Michel Ja
cobs (Bingelrade) in de steek en
ging er alleen vandoor. De dolge
lukkige Scheuneman in een klet
snat shirt: „Ik wist dat ik dit sei
zoen enorm snel in vorm zou zijn.
Dat is in feite niet zo moeilijk
geweest, omdat er een eigen man
in de kopgroep verbleef. De sa
menwerking in onze ploeg is
enorm goed. Ik ga een goed sei
zoen maken. Dit jaar heb ik meer
de gelegenheid dan anders om te
trainen. Ik zit namelijk in dienst tot
eind juli en krijg in Breda erg veel
vrij".
Bert Scheuneman is een renner
die al eerder de aandacht trok. Hij
BES9SSHBBSHB9BBBSSE3SSB
(Van onze sportredactie) Een tegenstander viel van zijn fiets toen deze
LOOSDUINEN Vlak voor de eindstreep van de sprint aanzette en viel tegen Hoekstra aan.
de Ronde van Zuid Holland kwam een van Even leek het erop dat de situatie ernstig was
de meest strijdlustige renners Piet Hoekstra met de man uit Winschoten. Met enkeie
van de Batavusploeg ten val. Het was het hechtingen in zijn been kon hij vanuit het
enige ongelukje in de klassieker. ziekenhuis weer huiswaarts keren.
is militair kampioen, won vorig jaar
een wedstrijd in Schotland en een
„tweedaagse" in het Duitse Gel-
senkirchen. Vorige week zegevier
de hij nog in een koers in Duits
land.
Gelukkig
Rond elf uur ging de Ronde van
Zuid Holland zaterdag van atart
voor het schaatscentrum De Ui
thof In Den Haag. De renners
moesten eerst, geneutraliseerd
de stad door. Maar enkele ren
ners kregen al snel pech. Trou
wens het was levensgevaarlijk
om over vele tramrails te gaan.
Gelukkig geen ongelukken.
De 110 renners startten pas voor
het Wilhemus-terrein in Voorburg.
Daar was het zaak om gelijk voor
aan te bivakkeren, anders kon je
het wel vergeten. Bij Zoetermeer
was het peloton al kapot. Een
groep van veertig renners was
weg. Bij Koudekerk aan de Ussel
had deze groep een voorsprong
genomen van vijftig seconden op
een tweede groep en 1.45 secon
den op een derde ploegje. In Alp
hen aan de Rijn, na 45 kilometer
ontsnapten drie renner. Ger Schip
per (Batavus). Riny Langkruis
(Bleu de Nil) en Van der Steen uit
de Militaire ploeg, namen 24 se
conden voorsprong. Maar deze
drie renners werden teruggehaald
door de hoofdmacht, waarin Piet
Hoekstra erg veel werk deed.
Er ontstond een kopgroep van 22
renners die een voorsprong nam
van zestien seconden op een twee
de gezelschap. Zowel in de eerste
als in de tweede groep verbleef
nog steeds niet Bert Scheuneman.
nooit weten wie, die na zijn opga
ve per ambulance werd wegge
voerd maar kilometers later een
vriend herkende en niet kon wor
den tegengehouden door broe
ders. Later passeerde hij de finish
of niets was gebeurd.
Met de handen omhoog gaat Bert Scheuneman over de
winnaar van de Ronde van Zuid Holland is vroeg in vorm.
Toen de hagel en regen met grote
vrachten neerkwam In Waddlnx-
veen hadden vijf renners halver
wege de koers de durf om weg
te springen: Egbert Koersen, Wim
Gomes, Hans Langerels, Henk
Mutsaers en Henny Lenenburg.
Zij bouwden een voorsprong op
van rond de minuut. In het grote
peloton ging echter met eland
door. Veel kopwerk werd er ge
daan door Van Houwellngen, Mi
chel Jacobs en Frlts Pirard.
Inmiddels ging er nog een groepje
van zes renners achter de eerste
groep aan. Bij 's-Gravenzande was
er in ieder geval een grote kop
groep van dertien renners met
daarin natuurlijk Bert Scheune
man. Met nog tien kilometer gin
gen vier renners aan de leiding:
Martin Visser (Amsterdam), Ben
Oostenbosch (Eindhoven), Peer
Maas en Michel Jacobs. Ruim hon
derd meter daarachter bevonden
zich Bert Scheuneman, Tonny
Gruyters (Lieshout) en Frits Pirard.
Achter deze renners volgde op
afstand een grote groep van vijftig
renners. Zij hielden geen hoog
tempo aan, zodat tussen de West-
landse kassen al snel duii
werd dat de beslissing zo goef
gevallen was. A
De laatste kilometers, over f
door de organisatoren aange,
digd slecht wegdek, was voori
Scheuneman de kans om at
weg te springen. Zijn tactiek j
helemaal op en hij won zoal!
wilde. De grote groep was bJ
andere twee renners gekomer'V
zo flitsten zij massaal over
eindstreep. De tweede plaats i
ook voor Soka in de persoon!
Peer Maas. Michel Jacobs uiPN
ploeg van Union werd derde, fjj
Ploegleider Riny Wagtmans died'
rige week al succes had in de M1*
van Zwolle met Joop Ribbers^
ben net zo tevreden met
derde plaats als met een oveife
ning. Jacobs heeft nog niet 8
grote vorm en als hij misschu w
het eind mee was gegaan, wasa
de tweede Soka-renner aan
wiel gebleven en was de zege
ook ontgaan."
Tony Gruyters (De Uitkomst) i
vierde voor de zwoeger van^'
eerste uur Frits Pirard. n£
ARTHUR VAN RIJS jj
Voor Jan Knippenberg, was het atletiekgedeelte uit de
gen vierkamp een peuleschil. Hij is dan ook in training om
het wereldrecord 24 uur aan te vallen.
een bezemwagen, de weg kwij
traakten. Het moet als schoon-
heidsfout beschouwd worden. Vol
gend jaar zijn ze er allemaal weer
bij, de twaalf uitvallers, de drie
echtparen, de 84-jarige spperfitte
Hagenaar en ook organisator
Dieben, die bij de finish maar
woorden kon stamelen. „Ik 6
dood," sprak hij. En dat was n
dan menig ander. I
KEES KOONc
Foefjes
Jan Stender, de 70-Jarlge ex-
coach van HZC De Robben haal
de het ook niet maar vond het
niet nodig foefjes uit te halen.
Verdrietig drentelde hl] rond In de
buurt van de kleedkamers waar
kluwen bezwete atleten vochten
om een douche. In colbert en
korte broek deed hij zijn droevige
verhaal. „Na achttien kilometer
werd mijn rechter been stijf. Ik
kon de boel wel forceren, maar
morgen wil Ik liever weer gewoon
gaan werken."
Het lijkt misschien verschrikkelijk
dat vele lopen, maar ik wil graag
mijn grenzen leren kennen."
Daarom loopt Jan Knippenberg re
gelmatig hard van het Noordhol
landse Castricum zijn woonplaats
naar Hoek van Holland voor een
bezoek aan zijn ouders. Daarom
zal hij straks zo'n 350 kilometer
trainingsarbeid verrichten per
week. En daarom behoorde de
28-jarige atleet tot de deelnemers
aan de Uithoudingsvermogen Vier-
kam, voor de eerste keer maar
zeker niet voor de laatste keer. „Ik
kreeg ruzie met een paar wande
laars die riepen: Kan je niet wat
langzamer lopen. In Engeland
springen ze mooi allemaal opzij. Al
loop je in je korte broek in Lon
den." Jan Knippenberg zal die er
gernis vergeten en een volgende
keer weer meedoen ^an de vier
kamp. Ondanks de chaos in de
wielertocht zaterdag, waar sommi
gen door pech en het gebrek aan
De laatste meters van een dertig kilometerloop die voor sommigen een
martelgang was. Voorop een „trimmer" (B. Gerritsma met nummer 199)
op de hielen gezeten door H. Schols, een vierkamper die het de moeite
waard vindt de armen omhoog te steken. Hij heeft dan ook een
wonderlijke prestatie geleverd.
DEN HAAG Jan Knippenberg Is gisteren weer voor een trimmer
uitgescholden en hij heeft zich er, geheel terecht, boos om gemaakt
Passend commentaar, vergezeld van een vernietigende blik was het
deel voor de argeloze strandwandelaar die ook niet kon weten getuige
te zijn van een primeur voor Nederland. Het veelkleurig gezelschap
dat zich op het strand tussen Kijkduin en Hoek van Holland ploeterend
een weg baande tussen foeterende wandelaars was bezig aan een
wonderlijke prestatie. Dertig kilometer hardlopen heette de finale van
de Uithoudingsvermogen Vierkamp, voor het eerst In Nederland
gehouden en waarin de 108 heren en drie dames eerder In het
weekeinde veertig kilometer hadden geschaatst, tachtig kilometer
gefietst (op chaotische wijze), en ook drie kilometer gezwommen. „Dat
heeft natuurlijk niet meer met trimmen te maken," sprak Jan Knippen
berg na afloop van het kwartet Inspanningen zonder een zweempje
vermoeidheid te verraden, „ledereen gaat hierbij tot het uiterste."
Toch waren er nog lieden in de
(overigens niet genoeg te loven)
organisatie die meenden bezig te
zijn met een zuiver recreatief even
ement. Vergeet het maar. Een blik
op de binnenkomst van het uiterst
lang gerekte lopersveld naast
„vierkampers" startten voor de
dertig kilometer ook nog eens een
kleine driehonderd „trimmers"
sprak boekdelen en vernietigden
de idealen van sommige organisa
toren. Er waren atleten die apa
thisch van vermoeidheid de laatste
meters aflegden, daarbij soms ge
holpen door meehollende familie
leden. Er was er een, paars van
inspanning, met een speen tussen
de tanden geklemd. En ook was
er die oplichter, de organisator zal
