hoogspringer Wielart in Spaans g,trainingscentrum„Ik oet nog veel leren99 ikldy Merckx n zijn pecialiteit Kortsj noj wantrouwt gehoorapparaat Petros jan Poloegajevski' stapt boos weg DIEPE HAAT TUSSEN DISSIDENT EN PARTIJMAN onRT LEIDSE COURANT PAGINA 11 MA I- mberl n Clut V-X HERTENS HEEFT EEN KNECHTEN !GNE Als Freddy Maertens de 27e Parijs-Nice nt, heeft hij zijn overwinning niet te danken aan i handvol bonificatieseconden omdat hij zo snel n sprinten. Maertens moest om zijn miniscule orsprong te behouden al drie dagen verschrikke- k hard werken. De wereldkampioen wordt geen üment met rust gelaten en moest het zwaarste werk de finales van de etappes van zaterdag, zondag maandag vrijwel alleen doen. Drie dagen lang agde hij er met hangen en wurgen in de schade beperken. Hij bleef leider na de etappezege van irckx in Digne, maar het is zeer de vraag of hij t de resterende drie dagen (elke dag twee ritten) n houden onder die zware druk. ertens' knechten bleken in ;ne al helemaal in de vernie- gereden te zijn. Slechts De- yer kon zijn kopman nog gszins steunen. Michel Pol- tier was echter helemaal ner- Hij arriveerde met een iterstand van bijna eén half in een grote groep, waarin (rigens ook de Nederlanders iper, Zoetemelk, Schuiten, iem, Smit, Van Katwijk, Ge- Pronk en Van den Hoek en. Er werd gisteren dan ook schrikkelijk hard gekoerst rrassing vierde etappe was gisteren i uiterst boeiende rit met al fect een verrassing. Merckx marreerde en nam een mi- ut voorsprong. De werelduur- iordhouder liet Maertens en n knechten hun tanden dertig ometers stuk bijten en zich terugzakken. Merckx: „Ik is niet van plan om tweehon- rd kilometers voorop te rij- n. Dat kon ik vroeger, maar niet meer." it bleef niet lang rustig. Na n uur koers in hoog tempo laatste Frans Verbeeck een de- larrage. De Belgische veteraan reeg gezelschap van Bernard allet, een jonge Franse klim- ier die het voorzien had op de 'ijs op de top van de Col de urs. erbeeck kreeg Vallet zo ver hij na de beklimming van enige echte berg zijn aandeel het kopwerk leverde. Daar- por werd de voorsprong snel itgebouwd tot bijna viereneen «lve minuut. Ichter dit tweetal ploeterde Maertens met zijn ploeg, althans wat er nog van over was. Na 135 kilometer bracht de wereldkam pioen de aansluiting tot stand. Aan zijn wiel kleefde nog vie rentwintig coureurs. Bij hen was niet één knecht meer Eenmaal bij Verbeeck en Vallet aangekomen, liet Maertens het tempo even zakken. Dat gaf een groep achterblijvers de gelegen heid om eveneens de aansluiting tot stand te brengen. Dat bete kende na 135 kilometers een groep van zevenenveertig ren ners aan de leiding. De rest lag ver achter en zou, bijna een half uur achterstand op lopen. Valpartij Eddie Merckx in de geijkte pose van de ritwinnaar. Die grote scheuring werd ook teweeg gebracht door een val partij. Cees Priem, die daardoor zijn goede klassering verspeel de, verklaarde: „Er vielen een paar renners kris kras door el kaar op een smal weggetje. We moesten wachten en liepen zo veel achterstand op dat het on doenlijk was om nog bij de eer ste groep te komen. Daarna zijn we maar op ons gemak naar de eindstreep gereden. Maertens, die Demeyer weer als assistent bij zich had, kreeg weinig gelegenheid om uit te blazen. Even buiten Manosque demarreerde Henk Lubberding, die tussen de vedetten rijdt of hij dat al jaren gedaan heeft. Hij i$ in elk geval een van de zeer weinige beloftevolle ama teurs die zich in het profmilieu direct thuis voelt. Lubberding sprong weg en kreeg gezelschap van Delcroix, een knecht van Merckx, Luc Leman en Fedor den Hertog. Aanvankelijk werkte het viertal goed samen, maar na een tiental kilometers kreeg Den Hertog van zijn ploegleider Van Vae- renbergh opdracht om geen kopwerk meer te doen. Zo ver kwam het niet want de kopgroep werd tien kilometer voor het einde ingelopen. In die fase van de strijd deden ook de knechten van Thurau, Merckx en Thevenet hun werk. Het leek Tempo te hoog voor Bal DIGNE Het zestiental Nederlanders in Parijs-Nice werd giste ren weer met een renner gereduceerd. Cees Bal, knecht van etappewinnaar Merckx, staakte na 150 kilometer de strijd. „Ik kon het tempo niet meer volgen", zei hij. Dat bracht het aantal Nederlandse uitvallers op drie. Schipper en Aling waren daartoe zaterdag al door een vergissing gedwongen. Bij de uitvallers van gisteren was ook de Westduitser Gregor Braun, die in Montreal Olympisch kampioen achtervolging werd. De jonge prof in Franse dienst was na 40 kilometer betrokken bij een valpartij, raakte achterop en stapte na 130 kilometer in de bezemwagen, waar al vier Poolse staatsamateurs in zaten. er lang op dat Maertens een nieuwe kans zou krijgen om een massasprint te winnen, maar zijn grote voorganger Eddy Merckx verhinderde dat. Nadat Poulidor een aanval van Jan Raas (alweer hij) had geneutra liseerd, hanteerde Merckx zijn specialiteit: demarreren in de afdaling. De sprong van Merckx leverde hem een voorsprong van vijftig meter op. Niemand kon dat gaatje nog dichten. Uitslag vierde etappe over 210 kilo meter van Vaison la Romaine naar Digne: 1. Merckx (Bel) 5 uur 10 min. 33 sec. (met bon. 5.10.27), 2. Sercu (Bel) op 4 sec. (met bon. 5.10.34), 3. Maertens (Bel) z.t. (met bon. 5.10.36), 4. Esdassen (Fr) 5. Godefroot (Bel), 6. Verbeeck (Bel), 7. Hinault (Fr), 8. Legeay (Fr), 9. Mazzantini (It), 10. Sibille (Fr), 11. Lemank (Bel). 11. Van den Broucke (Bel), 12. Leman (Bel). 13. Perret (Fr). 14. Raas (Ned), 15. Conti (It), 26. Thurau (W-Dl), 28. Knetemann, 32. Lubberding, 43. Den Hertog, allen dezelfde tijd als Sercu, 47. Gevers op 25.50 met de overige Nederlanders in dezelfde tijd. Algemeen klassement: 1. Maertens (Bel) 19 uur. 16 min. en 32 sec., 2. Thurau (W-Dl) 19.16.41, 3. Knete mann (Ned) 19.16.50, 4. Merckx (Bel) en Raas (Ned) 19.16.53, 6. Van den Broucke (Bel) 19.16.01, 7. Thevenet (Fr) en Salm (Zwi) 19.17.04, 9. Hi nault (Fr) en Laurent (Fr) 19.17.05, 11. Wesemael (Bel) en Bruyère (Bel) 19.17.11, 13. Hezard (Fr) 19.17.13, 14. Lubberding (Ned) 19.17.14, 15. Vallet (Fr) en Legeay (Fr) 19.17.21, 44. Den Hertog (Ned) 19.36.41, 47. Schuiten (Ned) 19.42.54, 48. Priem (Ned) 19.42.56, 72. Zoetemelk (Ned) 19.56.36, 75. Pronk (Ned) 19.56.36, 77. Kuiper (Ned) 19.56.49, 80. Van Kat wijk (Ned) 19.56.54, 93. Smith (Ned) 20.06.09, 105. Gevers (Ned) 20.16.20. CASTELVECCHIO PASCOLI In één van de hoeken van de luxueuze speelzaal van hotel II Ciocco staat gebruiksklaar een houten schot. Het is een tref fend symbool van de vijand schap tussen Viktor Kortsjnoj en Tigran Petrosjan. Zodra er tekenen zijn, dat de smeulende vete oplaait en de grootmees- terlijke voeten blauwe schenen willen schoppen, zoals drie jaar geleden bij een onderling tref fen in Odessa, kan het onder tafel worden aangebracht om de combattanten te dwingen hun blijken van vijandelijkheid buiten de speelzaal uit te wisse len, of - zoals hier en daar wordt verwacht het schaak bord van strijdveld tot strijd wapen te promoveren om el kaar daarmee op het hoofd te slaan. Haat kan diep gaan. Het kan leiden tot achterdocht en angst visioenen. Aan beide lijdt Viktor Kortsjnoj sinds hij besloot Rus land te verlaten. Het zijn de angsten van de vluchteling. Maar in Castelvecchio Pascoli en in II Ciocco zijn Kortsjnojs zorgen verdrievoudigd sinds hij eens in de drie dagen zijn aarts vijand van jaren her, Tigran Petrosjan, in de ogen kijkt. Gehoorapparaat De aanwezigheid van een Ar meens gezelschap maken Kortsjnoj van aangevallene tot aanvaller. De schaker, die na zijn vrijwillige vlucht naar Ne derland vanuit de Russische schaakvesting scherp werd be kritiseerd, gunt de dove Petros- jan niet het gehoorapparaat, waarmee de Armeniër door het leven moet. Kortsjnoj vermoedt dat via het apparaatje Petrosjan slimme ideetjes worden doorge geven. De angst van Kortsjnoj is zo groot, dat hij de dranken van het hotel weigert en zelf zijn potje thee zet. Hij heeft de or- Petrosjan: geen oog voor tegenstander. Kortsjnoj. geen oog v ganisatie verzocht de ramen, hangt ook buiten de speelzaal, die het publiek uitzicht geven in de vrije uren. Die zijn er, op de schakers, te blinderen, dank zij de korte partijen en de Daaraan is niet voldaan, wel grote ruimte in het speelschema, houden twee carabinieri voort- in overvloed. Wanneer Kortsjnoj durend de wacht in de nabij- in trainingspak terugkomt van heid van de spelers. zijn dagelijkse wandeling van De spanning tussen de spelers- twee kilometer en bij het bin nengaan van het hotel Petrosjan en zijn secondanten ontmoet, worden de blikken afgewend en probeert men zo snel mogelijk uit eikaars nabijheid te geraken. De strijd tussen dissident en partijman duurt voort, in en buiten de speelzaal, overal. LUZERN De zesde partij in de tweekamp tussen Mecking en Poloegajevski is gisteren na de 42e zet afgebroken. Poloega jevski, die met zwart speelt, dacht 48 minuten na voordat hij zijn zet afgaf. Hij verliet vervolgens in verbolgen stem ming de toernooizaal. De stand is 3-2 in het voordeel van Poloe gajevski. De vijfde partij in de tweek amp tussen Kortsjnoj en Pe trosjan is in II Chiocco na 41 zetten afgebroken. De stand is 2-2. De zevende partij van het kan didatentoernooi tussen .de Hon gaar Lajos Portisch en de Deen Bent Larsen in Rotterdam is gisteren uitgesteld wegens ziek te van Portisch. Wit: Kortsjnoj Zwart: Petros jan 1. c2-c4, Pg8-f6; 2. Pbl-c3, e7-e5; 3. Pgl-f3, Pb8-c6; 4. g2-g3, Lf8-b4; 5. Pc3-d5, Lb4-c5; 6. d2-d3, H7-h6; 7. Lfl-g2, d7-d6; 8. 0-0, 0-0; 9. e2-e3, a7-a5; 10. Pd5-c3, Lc5-a7; 11. a2-a3, Pf6-h7; 12. Kgl-hl, Lc8-g4; 13. Ddl c2, f7-ï5; 14. Pc3-b5, Dd8-d7; 15 Pb5 xa7. Ta8xa7; 16 b2-b3. Ta7-a8; 17 Pf3-gl, Ta8-e8; 18. Lcl-d2, Ph7-f6; 19 f2-f3, Lg4-h5; 20. b3-b4, b7-b6; 21 Lg2-h3, Lh5-f7; 22. Pgl-e2, a5xb4; 23 a3xb4, Pc6-e7; 24. b4-b5, Te8-d8; 25 d3-d4, c7-c6; 26. b5xc6, Dd7xc6; 27 Tal-cl, Td8-c8; 28. d4xe5, d6xe5; 29. Ld2-b4, Pe7-d5, 30. Lb4xf8. Pd5xe3; 31. Dc2-c3, Pe3xfl; 32. Lf8-b4, Lf7- h5; 33. Tclxfl, e5-e4; 34 Lh3-g2, Dc6xc4; 35. Dc3xc4, Tc8xc4; 36. Lb4- e7, Pf6-d5; 37. Pe2-f4, Pd5xf4; 38. g3xf4, e4-e3; 39 Tfl-el, e3-e2; 40 Khl-gl, Tc4xf4; 41. Kgl-f2, g7-g5. De partij is afgebroken en zou van middag voortgezet worden. De afgebroken stelling is: Wit: Kf2, Tel, Le7, g2 en pionnen f3, h2; a pionnen fc acquei emani (allefEPONA De overwinningsroes van Ruud Wie- RWE heeft maar een dag geduurd. In San Sebastiaan, (Bever bij bij de Europese indoor-atletiekkampioen- ippen Nederlands eerste medaille behaalde, heeft loogspringer uit Hoofddorp de bloemetjes buiten :t („Ik heb maar een uur geslapen") maar gister dag putte hij zich in het trainingscentrum van ipona alweer uit in een duurloop. Het leven gaat Ier en dat betekent voor Ruud Wielart verder wen aan de sport, waaraan hij zijn hart op voor enstaanders onbegrijpelijke hartstochtelijke wij- heeft verpand. De bronzen medaille, zondag op osante wijze veroverd in San Sebastiaan, is diep gestopt in een koffer. Wielart moet trainen in centrum vlakbij Malaga. De Europese indoor- |d heeft behalve brons internationale erkenning nploepleverd en dat betekent een waslijst aan uitnodi- dkamjen, waaraan de 22-jarige hoogspringer gehoor mberi geven en waarbij hij ook op de voorgrond wil len. San Sebastian is slechts een tussenstation iphouieest Top) een tafeltje in het restaurant van het Spaanse rinekningscentrum geniet Ruud Wielart na van zijn erwachte explosie die vooral in het buitenland ten 5eiderste gewaardeerd wordt „Als ik op 28 maart JeranJgkom naar Nederland voor een tele vis ie-uitzen- ianing ga ik eerst eens naar het bondsbureau om alle odigingen te regelen. Ik ben van plan in zoveel gelijk wedstrijden uit te komen, omdat er toch n echt belangrijk evenement is waarop ik me moet rbereiden. Het is vreemd, maar met drie vier [strijden in een week ga ik steeds hoger springen, passant doe ik ook routine op", nmend van plezier heeft de pupil van de Joegosla- :he trainer Dragan Tancic (ook in Estepona aan- i: 2-0,ug) kennis genomen van de gevolgen van zijn onzen sprong". De internationale erkenning is kwa-r de semi-prof (hij wordt gesponsord door Buito- )sten, het belangrijkst en de wraakgevoelens tegenover Heerkeuzeheren van het NOC die hem vorig jaar niet d genoeg bevonden voor „Montreal" komen met te achterstand op de tweede plaats. ;rtig seconden lens het Olympisch Comité heeft Ad Paulen, In Estepona was Ruud Wielart gisteren al weer driftig met zijn training bezig. „Als je iets professioneel wilt aanpakken, moet je het ook goed doen". voorzitter van de internationale atletiekbond, ver ontschuldigingen aangeboden. „Paulen heeft onge veer dertig seconden mijn hand geschud. Hij zei dat het een fout was geweest en dat het hem speet. Het heeft me natuurlijk wel goed gedaan, maar eigenlijk interesseert het me niet meer. Sommige heren van het NOC zal ik in de toekomst niet meer kennen, en verder wil ik alleen maar springen". Voor degenen die het nog niet weten: Ruud Wielart is sportgek. „Het klinkt waarschijnlijk bezopen, maar sport is mijn ideaal. Ze zeggen wel eens dat ik sportfanaat ben. Het is zo", sprak de hoogspringer al vier jaar geleden toen hij aan het begin stond van een glanzende carrière. De lijfspreuk is onveranderd gebleven. Ruud Wielart traint twee keer per dag, heeft zijn voedsel aangepast en trekt van trainings kamp naar trainingskamp. De studie is voorlopig naar het tweede plan geschoven. „Mijn HAVO-oplei- ding wil ik wel graag afmaken", zei Wielart in Estepona, „maar sport staat nu voorop. Misschien kan ik dit maar vijf jaar doen en dan hoop ik aan de hand van mijn prestaties een maatschappelijke carrière te kunnen opbouwen. Dat klinkt erg commer cieel. Mag ik alsjeblieft?" Natuurtalent Wielart mag, zeker als het aan kenner bij uitstek Dragan Tancic ligt. De man die vorig jaar in de tumultueuze periode romdom de afwijzing door het NOC, die het puur amateuristisch denken in de Nederlandse topsport onderstreepte, onverstoorbaar riep: „Ruud Wielart kan 2.30 meter springen". Bij een trainingsstage vorige week in Hannover voorspelde Tancic de recordhoogte van 2.22 meter, wat precies uitkwam. Wielart verguld: „Ik bedwong daar zo ont zettend gemakkelijk hoogtes van 2.18 dat ik zelf ook een sprong in de buurt van de 2.20 in Spanje verwachtte." Dat het op een wijze zou gaan, waarvan latere winnaar Wszola zelf zou griezelen, verbaasde ook Wielart. „Ik heb veel last gehad van een bloeduitstor ting onder mijn voet en met spray moest ik de pijn zoveel mogelijk verdrijven. Toch ging ik ontzettend hoog over de 2.22. Zo hoog, dat de Hongaarse sprin ger Major al voorspelde dat ik de 2.28 ook wel zou halen. Ik zag ook dat andere concurrenten angstig wegschuifelden". Leren Achteraf is Ruud Wielart blij, dat de ongelooflijke sprong van 2.28 m. is uitgebleven. „Dan was er niets voor de zomer overgebleven. En eigenlijk sprong ik De sprong, waarmee Ruud Wielarl 2.22 meter bedwong, zaaide paniek bij de concurrentie. Na de prestatie goed voor brons en een Nederlands record, was er een Hongaarse atleet die 2.28 voorspelde. Wielart is blii dat het" niet gelukt is. nog te wisselvallig in San Sebastian. Dat komt omdat ik pas vijf wedstrijden heb gehad en eigenlijk pas tien dagen tevoren aan de voorbereiding voor de titelstrijd was begonnen. Ik zeg nu dan ook, al klinkt het misschien raar, dat ik nog veel moet leren. Mijn aanloopcontrole is nog niet goed en ook moet ik meer ontspannen zijn." Mentaal is de succesvolle atleet die Nederlands naam eindelijk weer eens eer aandeed, al volleerd, zo toonde de zes uur durende slijtageslag in San Sebas tian aan. „Ik ben onverschilliger geworden en dat kan je aanleren. Bij de wedstrijd denk ik nu ook van degene, waar ik vroeger zo tegenop zag: die heeft ook een vader en een moeder net als ik. Bovendien krijg ik steeds meer voordeel van mijn fysieke voorsprong'!,; Ter explicatie: het frêle mannetje van weleer is uitgegroeid met zijn 1.96 meter lengte en tachtig kilo, tot een beer om u tegen te zeggen. Maar nog lang niet is hij tevreden. Dit jaar moeten sprongen van' 2.26 meter voor Ruud Wielart de normaalste zaak van de wereld worden. San Sebastian moet daarom be- schouwd worden als een tussenstation en meer zeker niet. „Die medaille is leuk maar ik heb veel meer vreugde beleefd aan het overschijden van die 2.22. Steeds- hoger, daar heb ik lol in". En daarom is Ruud Wielart al weer in training. Of er niets gebeurd is. KEES KOOMAN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 11