Enith Brigitha spot met wetten der logica ÏÏSf Zege op televisierubriek telt Lmm zwaarst voor Jean Pierre Coopmaj ELF REC0RL DRIE (OFFICIEUZE) WERELDRECORDS IN THUISHAVEN SPORTTRIBUNE i snel n DE SPARTAAN ONBEDREIGD LEIDSE COURANT AMSTERDAM De wraakzucht van Enlth Brigitha heeft groteske vormen aangenomen. In het gerenoveerde Sportfondsenbad, thuisha ven voor de Amsterdamse zwemster, moest het publiek opstaan, om haar de juiste hulde te brengen. Enlth Brigitha, In de „badpakkenaffal- re" tot zondebok benoemd, was het feestvarken van de winterkam pioenschappen In Amsterdam. Drie glanzende (officieuze) wereldrecrds maakte haar tot glinsterend middelpunt en zullen de Oostdultse concurrentie angstdromen bezorgen. En Enlth Brigitha zelf? Zij haalde na de ongeëvenaarde krachtsexplosies op de tOO (55.30), 200 (1.57.86) en 400 meter vrije slag (afgedonderd In 4.09.31) haar schouders op en zei: „In Bremen vorige week wist Ik dat het goed zou gaan. Met wat extra sprlnttralnlng voor de boeg verwachtte Ik dus wel wat En voor de mensen die dachten dat Ik geleden had onder de spannnngen van de affaire met de zwembond, heb Ik nog eens willen bewijzen dat ik overal tegen kan. Je kan wel zeggen, dat Ik mentaal sterker ben geworden". Enith Brigitha. de koningin van de winterkampioenschappen heeft de laatste twijfels aan gruzelementen gezwommen. Zij is de sterkste, daar kan geen sponsorcontract wat aan doen. In haar geliefkoosde badpak verpulverde zij de wetten van de logica die ondermeer zeg gen dat mannen sterker zijn dan vrouwen. Kritikasters zullen onmid dellijk wijzen op het voordeel van het zwemmen in een 25 meterbad en zij hebben een ietsje gelijk. Wereldrecords gelden niet voor niets alleen in een 50 meterbad, maar met het oog op de verwachte progressie kan het gelouwerde ..enfant terrible" de tijden van Am sterdam gemakkelijk evenaren van de zomer in wedstrijdbaden. Of verbeteren. Het ongeloof in de rij en der toeschouers bij een blik op de chronometers, als Enith Brigit ha weer eens had gezwommen, was dan ook logisch. Alleen train- ster Wil Storm had er ook een beetje rekening mee gehouden. Na enkele klapzoenen te hebben ge plaatst op de wang van haar beju belde pupil, relativeerde de train- ster: ..Wat moet dat worden, roept iedereen. Maar Enith is toch een heel goede zwemster? Omdat er na die prestaties in Bremen onmid dellijk gezegd werd. dat het bad daar zo snel was. hebben we afge sproken de prestaties van daar hier te herhalen. En die badpakke- naffaire? Daar wil ik niet meer naar kijken. Ik ben bij, dat Enith keihard heeft doorgetraind. De re sultaten zijn een goede stimulans voor de zomer". Een stimulans die broodnodig It, want Enlth Brigitha it ook maar een mens. De ruim drie uur trai ning, elke dag opnieuw, vergen een bijna onmenselijk doorzet tingsvermogen en het einde It dan ook nabij. Enlth Brigitha denkt er hard aan om dit Jaar te stoppen, niet echter voordat zij als 't-wereldt snelste geboek staafd staat Vandaar haar vreugde met de drie toptijden die nog nooit gezwom men waren. De Oostduitse „com puter" Krause bijvoorbeeld was in Bremen nog net iets sneller ge weest dan Enit Brigitha. maar de 4.09.31 (laatste honderd meter in 1.02!) in Amsterdam deed ook Krause van de troon tuimelen. Daarom sprak het 22-jarige rasta lent van het Y trots: „Echt, ik ben blij met deze tijden. Van de zomer moet het nu wel lukken". Enith Brigitha doelde op de absolute heerschappij en weet zich daarbij gesteund van een haast griezelige mentaliteit en een vorm om u tegen te zeggen. In de „one womanshow" van Enlth Brigitha wat alleen maar plaats voor enige opvallende bij rolletjes. In het geweld op de 100 meter vrije slag bijvoorbeeld lie ten Annelles Maas en Ineke Ran zich meesleuren naar een tijd die voor belden exact hetzelfde was: 57.86. Belangrijker voor bonds coach Bert Sitters was het voor uitzicht van een uitstekende es tafette-prestatie. De bondscoach kon zijn hart ophalen In het be nauwde Sportfondsenbad, waarin jonge talenten niet bezweken on der de favorietenrol. Marltzka van der Linde uit Rotterdam, nog maar 14 Jaar oud, rekende op de 100 meter schoolslag af met Wij- da Mazereeuw, negen |aar ouder al. Diane Edelljn (Vlaardingen) die de 100 meter rugslag zegevierend afraffelde In 1.05.25 en Annelles Maas, ad8plrantenrecords op de 100 en 400 meter vrije slag, zijn voorbeelden van „de nieuwe lich ting" waar Nederland op kan bou wen. Verheugend daarbij was het herstel van José Damen die met titels op de 400 meter wisselslag ANTWERPEN - Tussen de eerste en de tweede keer dat de plaat met het Belgische volkslied werd opgezet, lagen precies elf minu ten en tweëenveertlg seconden boksen. In die korte spanne tijd had Jean Pierre Coopman, door zijn fans de Vlaamse Leeuw ge noemd, zich de titel van Europees kampioen zwaargewicht toegëel- gend door de Spaanse King Kong, José Manuel Ibar, bijge naamd Urtaln, In de vierde van het op vijftien ronden afgesloten duel als een tol naar het canvas te zenden. Korte tijd later zat Jean Pierre Coopman In een kan tine In de catacomben van het Antwerpse Sportpaleis en lachte hij breeduit, maar had hij soms ook moeite de tranen weg te dringen die onweerstaanbaar hun weg naar bulten zochten. De Belg was gelukkig met zijn kampioen schap, gelukkiger nog met de re vanche die hij op de BRT, de Belgische radio televisie, had ge nomen maar dan dacht hij weer aan de minne wijze waarop die BT hem had bejegend en moest hij In zijn ogen wrijven. „Die Louis de Pelsmaecker. hè", mompelde Jean Pierre Coopman hoofdschuddend. Dat was de kwa de genius die op maandagvond 7 maart in het sportprogramma van de BRT de vloer had aangeveegd met zijn landgenoot, vrijwel de enige Belgische bokser die buiten de. eigen landsgrens bekend is. „En nog wel een Vlaming", mom pelde Coopman niet begrijpend. Hij zat in Ingelmunster. zijn woon plaats, naar de televisie te kijken en wist niet wat hem overkwam. Half januari had hij tegen de Fransman Lucien Rodriguez ge bokst, en verloren. Dat greep Louis de Pelsmaecker aan om, met ver traagde filmbeelden van het ge vecht, geen spaan heel te laten van Jean Pierre Coopman. „Zo iemand kan toch niet in de ring komen voor een titelgevecht", smaalde de commentator. Hij ver gat gemakshalve dat Coopman van Hennie Thoonen had gewonnen, daarna nog twee gerenommeerde pugilisten had verslagen maar te veel hooi op zijn vork had geno men door ook nog eens Rodriguez te bestrijden, van wie hij verloor door „overeten". Coopman: „Ik kreeg een brok in mijn keel en toen het programma voorbij was waarin ik steeds werd beschimpt, heb ik een half uur zitten janken. „De papier sterkste man van Europa op dit moment, huilend als een kind. „Ze kunnen niet hebben dat iemand uit een dorpje Europees kampioen wordt. Dat moet en bokser uit de grote stad zijn", legde een van Coop- mans vrienden uit. Toen brak de lach weer door bij de kersverse Enith Brigitha heeft zich flink kwaad gemaakt op de mensen die dachten dat zij niet tegen de spanningen van het „badpakkenincident" kon. De wraakzucht mondde uit in drie wereldtijden, waarmee zij gefeliciteerd werd. VA .A< AMSTERDAM De recordoogst van de nationale wlnterzwemkamploensct^ weekeinde In Amsterdam, Is Iets kjje weest dan verleden Jaar: elf tegen j cords. Enlth Brigitha nam daarvan drie» j rekening en leverde bovendien een <,n] gend aandeel In de twee clubrecordfe Y ke Het lijstje van recordverbeteringen ziet i®* uit: dames: 100 meter vrije slag: Enil c 55.30 seconden (oud: Enith Brigitha meter vrije slag: Enith Brigitha 1.57.86 (F, Brigitha 1.58.54). 400 meter vrije s V Brigitha 4.09.31 (oud: Enith Brigitha 4. meter vrije slag: Annelies Maas 8.4P1 Enith Brigitha 8.47.1). 4 x 100 meter.' 't Y (Anja van de Bogaerde, Irma Ingrid de Jong en Enith Brigitha) 4.01' Y 4.03.8). 4 x 200 meter vrije slag: P$P Eding, Ans Hooft, Anneke van Kraay5.e van Kraay) 8.40.13 (oud: PSV 8.55.87) meter wisselslag: 't Y (Irma Oudendijk^ Jong, Anja van de Bogaerde en Enitr 4.33.04 (oud: 't Y 4.34.4). Heren: 100 meter vrije slag: Andre in 't rM 52.71 (evenaring van eigen record). 1:®j vrije slag: Henk Elzerman (ZIAN/Vitessr (oud: Henk Elzerman 15.41.37). 100 mef slag: Ronald Hond ('t Y) 1.07.42 (o Elzerman 1.07.64). 200 meter schoolsla? Din f°' en 100 meter vlinderslag bewees weer op de goede weg te zijn. Ontwkkelingshulp Nog verheugender moet voor Bert Sitters de recordgolf bij de heren, Jarenlang armetierig deel van de nationale top, zijn geweest Voor op liep Ronald Hond die deed aan ontwikkelingshulp op achtergeble ven gebied, de schoolslag. De pupil van Wil Storm vijzelde met tijden van 1.07.42 en 2.25.14 de records op de 100 en 200 school slag op. Van hem mag van de zomer nog meer vooruitgang worden ver wacht. Hetzelfde geldt voor André in 't Veld (ZPA) die na de record verbetering in Bremen op de 100 meter vrije slag weer een tijd van 52.71 (evenaring dus) liet noteren. In de finale bleven René van der Kuil (52.75) en Henk Elzerman (52.87) hem voor. Triest voor An dre' in 't Veld, maar weer verheu gend met het oog op de samen stelling van een estafetteploeg. Over triest gesproken, voor de fa milie Woutering eindigde de win terkampioenschappen in een dra ma. Ronald, de 17-jarige telg nam zaterdag op de 400 meter wissel slag een verkeerd keerpunt en zag zijn eerste plaats daardoor „be loond" met diskwalificatie. Giste ren gebeurde zijn broer Robin Woutering (Zèemacht) hetzelfde in de finale van de 100 meter school slag. De organisatie maakte ook een (schoonheids)fout en liet Ro bin Woutering toch als tweede plaatsnemen op het ereschavot om later de medaille terug te eisen. Onvrede heerste ook na afloop van de 400 meter vrije slag bij Henk Elzerman. De Haagse grossier in medailles had na zijn recordrace van vrijdag op de 1500 meter meer verwacht van gisteren. Pas na 3.59.06 bleven de chronometers staan, ruim twee seconden boven zijn nationale record gezwommen in Bremen. De Hagenaar: „Het na deel van dit bad is, dat je nauwe lijks kan uitzwemmen. Daardoor zat ik na die recordrace van vrij dag zo vast als een huis. Toen ik eenmaal merkte dat de opzet op de 400 meter vrije slagas slagen, heb ik ook alleer,w winst gezwommen". Stilstand bij zwemmen isU< gang en daarom weet H(0fi man wat hem te doer\.Ste£ nen als een zot. Net oi Brigitha, de koningin va»n dam. ae or KEES st Europese kampioen, die door zo'n zesduizend man in de „gigantische bak van Antwerpen" hartstochtelijk was toegejuicht toen hij de met een fors embonpoint uitgeruste logge beflr uit Spanje had over wonnen. Ronduit een schandaal dat Urtain achtennegentig kilo op de weeg schaal had gebracht, veel te zwaar voor een man die omtrent de ne gentig moet wegen om in vorm te kunnen zijn. Maar José Manuel Ibar, in zijn nadagen want tegen vierendertig jaar lopend, dacht het met zijn kracht te kunnen redden. Toen hij zijn boksjas uittrok, toon de hij een enorme schouderpartij maar ook een vette buik. Getraind had hij nauwelijks want a| na een paar rondjes was hij in ademnood gekomen en hield er dan ijlings mee op. In tegenstelling met Jean Pierre Coopman, ook geen uitzonderlijk pugilist maar wel een serieus sportman, die de tegenstander, die tweemaal de hemel weet hoe de Europese kroon torste, me teen ferm aangreep. Urtain had nauwelijks uitgebreid een kruis ge slagen of de linksen van Coopman prikten onophoudelijk tegen de breed „uitgeslagen" neus van de Spanjaard, die een King Kong op lemen voeten was. Log, Ineengedoken en trachtend met grote linkse en rechtse zwaaien Coopman te raken, stom melde Urtain door de ring. Tech niek Is hem onbekend. Hl] trok zijn stoten van veraf In eon tempo dat op een herhaling op Lv. leek. Nu of nooit, meende Urtain In de derde ronde en sloop op Coopman af. „Toen dacht ik dat ik in moei lijkheden zou geraken want het was even duister voor me", zei Het trieste - en hoogstwaar schijnlijk defini tieve - einde van de bokscarrière van José Manuel Ibar, bijgenaamd Urtain. Links brult Jean Pierre Coopman zijn vreugde uit ter wijl de Spaanse King Kong met het embonpoint waardoor hij overduidelijk toonde zich niet serieus te heb ben voorbereid, probeert op te krabbelen. Scheisrechter Carabellesci spreidt de ar men: afgelopen, Coopman later. Mokerend daalden de slagen, die in geen enkele boksschool worden onderwezen, op de Belg neer. Maar eensklaps was het afgelopen. Urtain kon niet meer, had al zijn lucht verspeeld en Coopman startte een offensief dat het begin van het eind was. De vierde ronde was twee minuten en tweëenveertig seconden oud toen Urtain, die geen dekking meer had op een combinatie driemaal een linkse, een rechtse opstoot en nog een linkse dito na ♦oen hij al zakte om zijn as draaide, in de ringtouwen viel en op een knie plofte. Scheidsrechter Carabellesci (Italië) telde, de heiper van Urtain wierp de handdoek maar dat was te laat en de Spanjaard werd uitgeteld. Meteen schalde het door de ruim te: „Coopman winnaar door k.o.". Zijn vrouw Liliane spichtig zo dat ze gemakkelijk in haar mans schaduw kan verdwijnen storm de de ring in, Coopman ging op de schouders en het volkslied klonk weer. Urtain sloop de ring uit na zijn onwaardig optreden, kleedde zich vliegensvlug aan en was verdwenen eer Coopman alle handen had geschud. Handen „Ik dacht dat hij harder zou sto ten". zei de nieuwe Europese kam pioen, die het levend bewijs is van de ontstellende armoede in het Europees zwaargewicht. „In de vierde ronde zat er helemaal geen kracht meer in Urtain, die toch een erg sympathieke tegenstander is. Maar Hennie Thoonen is gevaarlij ker, geloof me. En nu hoop ik Rodriguez nog eens te kunnen ontmoeten, zo snel mogelijk", zei Coopman met een verbeten trek op zijn gezicht dat beurtelings lachte en dan weer zenuwachtig vertrok om de tranen terug te dringen. „Hij wriemelde nerveus met zijn handen, wonderlijke handen, slank en goed verzorgd, zonder de „knobbels" die door veelvuldig boksen kunnen ontstaan. Hij wreef met die opvallende han den over zijn misvormde neus en langs zijn dikke wenkbrauwen. „Ik was zenuwachtig voor het gevecht want ik had last van mijn keel maar durfde geen medicijn te slik ken. Het is goed afgelopen". En Jean Pierre Coopman kreeg toen pas gelegenheid de kus van zijn moeder in ontvangst te nemen. De nieuwe Europese kampioen, dertig jaar, serieus huisvader. Maar uit het dorpje Ingelmunster en dat zinde de BRT in de persoon van Louis de Pelsmaecker helemaal niet. Hij heeft in zoverre gelijk dat er geen hausse in het titelgebeu- ren is ontstaan. Joe Bugner.die geen trek had in het verdedigen van zijn titel, is veel beter. De rest beweegt zich op matig niveau, waarvan het titelgevecht van zater dagavond het doorslaande bewijs was- HERMAN VAN BERGEN O Het team van LKV De Spartaan, dat dit seizoen het kampioenschap van afdeling A behaalde, v.l.n.r.: Mat Anneeze, Dirk van 't Riet, John ten Brinke, Sam Holswilder, Bart Zwart en coach Brandt. Zittend v.l.n.r.: Herman Filippo, Fred Marijt, Arie Swagers. Theo Sanders en Joop Marijt. Van onzr sportredactie LEIDEN De gewichtheffe» van LKV De Spartaan hebben voor de achtste maal In successie beslag gelegd op het kampioenschap van afdeling A. Met een overwin ning van 848-776 kilogram op naaste concurrent Hercules Dord recht vergrootte LKV De Spartaan de voorsprong op Hercules tot zes punten, waardoor zij onbe reikbaar werd voor datzelfde Her cules. Volgende week speelt LKV De Spartaan In Den Haag tegen Simpson KDO zijn laatste compe titiewedstrijd In afdeling A. Over twee weken staat dan de strijd om het landskampioenschap tus sen de drie afdellngskamploenen op het programma. LKV De Spartaan boekte tegen Hercules, dat op het plankier ver scheen met invallers voor Ed van Seusden en Hendrik Knoop, een vrij gemakkelijke zege. Ook al keek LKV De Spartaan door een ongun stiger factorrekening bij het begin van de wedstrijd tegen een achter stand van bijna 200 kilogram aan, na het onderdeel trekken was die achterstand al omgebogen in een voorsprong van 23 kilogram. De gewichtheffe» van Hercules Dord recht lieten een groot aL foute beurten noteren. Bijl Spartaan faalden slechts twp Iers: John ten Brinke bij ging 100 kilogram te trej. Herman Filippo bij 150 r stoten. Theo Sanders ve tijdens het onderdeel J slechts eenmaal op het f Hij liet 85 kilogram noteren Persoonlijke uitslagen: Ari j gers: trekken: 90 kilogram 125 kilogram; Theo f 85—132,5; John ten 95—125; Herman 115—142,5; Dirk van 1 110-150.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 20