ehandicapte sporters Tijgen de ruimte n de Rijnstreekhal Pieter Adriaans: filosofisch portrettist Dove Joris bekijkt het leven van de vrolijke kant Omdat dit een uiterst moei lijke materie Is, waarin dou blures makkelijk denkbaar zijn, vindt het COA dat dit gedelegeerd moet worden aan een commissie. Zo'n commissie waarin zeker de plaatselijke woningbouwver eniging voor de helft van het aantal leden deel van zal moeten uitmaken, kan doormiddel van artikel 63 van de Gemeentewet wor den Ingesteld. De dan Ingestelde commis sie zal niet slechts advise rende bevoegdheden kun nen worden toegerekend, maar juist ook die bevoegd heden van regeling en/of bestuur die anders dan B. en W. toekomen. Door deze zienswijze van het CDA is een juiste verdeling van de beschikbare woningen ge waarborgd en doet tevens de decentralisatie In het ge meentebestuur haar Intrede. A. G. Engelkes Fractievoorzitter CDA In de gemeenteraad Zoeterwoude LEIDSE COURANT ZATERDAG 12 FEBRUARI 1977 PAGINA 5 Joris werd een maand geleden gevonden nabij de stedelijke fabrieken voor gas en electriciteit in Leiden. Hij liep daar moederziel alleen rond, en scheen geen behoefte te hebben om naar huis terug te gaan. Niemand kon de jonge herder identifi ceren, en als de eigenaar van Joris al mocht hebben gezocht, dan heeft hij dit toch op de verkeerde plaatsen gedaan. Uiteindelijk ontfermden een paar vriendelijke mensen zich over Joris en brachten hem naar het ons bekende asiel aan de Besjeslaan. Joris logeert daar nu al weer vier weken en nog steeds heeft hij niets van zijn (twijfelachti ge) baas gehoord. Nu is dat ook een beetje moeilijk met Joris want, waarschijnlijk ten gevolge van een geboorteaf wijking, hoort Joris niet alleen niets van zijn baas, maar ook andere geluiden gaan langs hem heen. Juist, Joris is doof. In het asiel bleek het erg moei lijk om na te gaan of het zijn dat het alleen een reflex is en niets te betekenen heeft. In een absoluut rustige omge ving kan men er natuurlijk snel achter komen, maar in het asiel is het veel te rumoe rig. In elk geval levert zijn doofheid natuurlijk problemen op. Bij het uitlaten moet men er voor oppassen dat de hond U niet uit het gezicht verliest, want dan zou hij in paniek kunnen raken en pardoes de anderhalf jaar oude dier totaal verkeerde kant op gaan in de niets hoort of dat er toch nog een gedeelte van de geluiden om hem heen tot hem door dringt. Want af en toe spitst Joris zijn oren, en dat zou er op duiden dat hij toch iets opvangt Ook zou het kunnen hoop zo snel mogelijk weer vertrouwde gezichten tegen te komen. Aan het uitlaten Van Joris zijn dus beslist enige risico's ver bonden. Deze risico's zijn ech ter tot een minimum terug te brengen, door bijvoorbeeld al tijd in het zelfde gebied te gaan wandelen, zodat het dier de omgéving gaat kennen en weet waar hij naar toe moet gaan, als hij eens in zijn ent housiasme te ver weg is gelo pen. Al dit soort dingen die nu eenmaal met zijn handicap sa menhangen, zal men zelf moe ten uitproberen. Net zo lang tot baas en hond over de gang van zaken tevreden zijn. Joris zal in elk geval alle medewerk ing verlenen, want het is een oneindig trouw dier en kan met iedereen goed overweg. Ook met kinderen. Hij is erg levendig en speels en kan uren achtereen met stokken en bal len bezig zijn. En daarbij is het niet noodzakelijk dat een van de gezinsleden zich daar mee bezig houdt, want Joris kan zichzelf uitstekend amuse ren. Hij heeft echter wel veel ruimte nodig en een, liefst om muurde, tuin zou bijzonder welkom zijn. Tenslotte nog dit: In het geval van Joris moet niet alleen de hond nog veel leren, maar vooral ook de toekomstige baas. Deze laatste zal wellicht meer moeite met de strak om lijnde gebarentaal hebben dan de hond. Toch zal men al na korte tijd plezier hebben van het werk en met verdubbelde energie doorgaan, want men zal tot de ontdekking komen dat Joris zeer aandachtig met zijn ogen kan "luisteren" en, zolang hij zijn baas maar ziet, altijd zal gehoorzamen. Caspar Caspar, de hond die vorige week werd beschreven, heeft een prima onderkomen gevon den op een boerderij in War mond, waar bij uiteraard een zee van ruimte heeft eu zich, wanneer hij dat maar wil, kan bezig houden met de kinderen des huizes die dol op hem zijn. BART SPIJKER Eerv nieuw toewijzingsbeleid in Zoeterwoude )ank zij een gift van de Alphense Lions kan de kleine groep gehandicapten die iedere zaterdag in de Rijn- treekhal sport, zich sinds kort ook bekwamen in het boogschieten. 10.30j* LPHEN AAN DEN RIJN - „Een lichame- gehandicapte is toch al gauw geneigd i'ch af te sluiten van de buitenwereld, laarom ligt er voor de valide medemens, y.oojie woont in de omgeving van een gehand i- lapte, een taak. Maak de mindervalide at- W op de mogelijkheden die er voor hem lijn. Mogelijkheden op het gebied van bij voorbeeld de sportbeoefening. Breng een >gmis, gehandicapte daar eens een keertje naar 93.foe." Aan het woord is de heer G. H. van s Z0Winsen, bedrijfsleider van de Alphense Sportstichting en een groot gedeelte van 0 gez zijn tijd bezig de vrijetijdsbesteding van de °9m« lichamelijk gehandicapte medemens meer gestalte te geven. Het zwemmen voor gehandicapten, een ini- tiatief van een werkgroep waarin de Sport stichting participeert, is in Alphen sinds 1971 een ingeburgerd begrip geworden. Een 90-tal gehandicapten maken op gezette tij den enthousiast gebruik van de zwembaden „De Dillen" en „De Hoorn". Eens als kleine Volle groep begonnen, inmiddels uitgegroeid tot een respectabel aantal. Sinds september van oze - p vorië jaar, zijn de aktiviteiten uitgebreid. Elke zaterdagochtend van 10 tot 11.30 uur, n. beoefenen in de Rijnstreekhal, 14 lichame- aring, lijk gehandicapten een aantal andere takken dorp, jvan sport. Een logisch gevolg van de zwe- 9 ds'maktiviteiten vindt de heer Van Winsen: alaar ^et „comité zwemmen voor gehandicap ten", ontstond na een aantal jaren spontaan van de behoefte om meer aktiviteiten te gaan itrum Dntpl°°ien- 1° september jl. hebben wij de 0 en eerste stappen gezet. Wij bieden nu een scala p, 17 Ivan mogelijkheden zonder de deelnemers 0 ds. direkt te conformeren aan een bepaalde Wedstrijdsport. Die keuze zullen ze op den ,8 jjpuur zelf maken. Wij passen ons dan aan, aan de vraag." De gehandicapten kunnen jwer, zaterdags onder meer tafeltennissen, basket- van (ballen, jeu de boules en sinds kort, ook Ri'n' (boogschieten. Verder wordt de invalide de isfert (techniek van het gebruik van een rolstoel [in een 'wedstrijd bijgebracht. De heer Van Winsen: „Niet iedere gehandicapte zit in een [rolstoel. Iemand met bijvoorbeeld een been prothese is best in staat behoorlijk te lopen, maar sportbeoefening wordt direkt al pro- 1 00 blematischer". Zelfstandig De Alphense Sportstichting zal zich aldus Van Winsen terugtrekken uit de werkgroep zo gauw er een zelfstandige vereniging is ontstaan, die zich bestuurlijk kan bedruipen. Veel wordt nu door de Sportstichting gere geld. De heer Van Winsen vindt dat dat in de toekomst moet veranderen, „al zullen wij natuurlijk altijd bereid blijven om met raad en daad bij te staan". De Sportstichting denkt in de toekomst aan een verenigings- vorm of stichtingsvorm met twee „takken". Een zwemtak en een tak waar de andere sporten bij onder worden gebracht. Eén van de doelstellingen van de Sportstich ting is de gehandicapte, indien mogelijk, lid te laten worden van een bestaande vereni ging. De heer Van Winsen: „Waar integratie kan plaatsvinden, moet dat gebeuren. Niet per definitie vast blijven houden aan een gesepareerde club". Een werkgroep onderzoekt momenteel dan ook de mogelijkheden van integratie. Kon takten zijn gelegd met bijvoorbeeld de atle tiekvereniging. De heer Van Winsen: „Wij' zijn van plan om zomers naar buiten te gaan. De gehandicapte kan dan speerwer pen, kogelstoten, discuswerpen en mogelijk nog andere sporten beoefenen. Een mooie gelegenheid daarvoor biedt de accommoda tie van de atletiekvereniging. Als nu blijkt dat de gehandicapte lid kan worden van zo'n vereniging, dan juich ik dat toe. Wij als Sportstichting zullen natuurlijk vooraf met het bestuur de zaak bespreken en eventueel Problemen waardoor het stapje over de Rijnstreekhaldrempel uitblijft. Van Winsen wil ze dan ook het liefst per soonlijk naar de Rijnstreekhal brengen om ze te laten zien wat er gebeurt. Vandaar zijn dringende oproep: „Laat die mensen toch op z'n minst komen kijken. Er is geen enkele verplichting mee te doen. Een ding is zeker, wanneer ze thuis blijven, weten ze in ieder geval nooit waar ze nee of ja tegen moeten zeggen". En hoe belangrijk hij het vindt dat die eerste stap gezet wordt, illustreert hij met zijn eigen handelwijze. „Ik pik wel eens iemand op en neem hem mee naar de Rijnstreekhal. Niët uit medelijden of uit idealisme, daar vragen die mensen ook niet om, maar ge woon uit verantwoordelijkheidsgevoel. Na zo'n eerste bezoek heeft de gehandicapte meestal zijn hart verloren aan het sportge beuren". De heer Van Winsen benadrukt dat vervoersproblemen direkt op te lossen zijn. „Een telefoontje aan de Alphense Sport stichting is voldoende. Met zwemmen heb ben wij een rouleersysteem opgezet dat pri ma voldoet". Regionaal Schroom De kleine groep gehandicapten die tot nog toe zaterdags van de Rijnstreekhal gebruik maakt, is volgens de heer Van Winsen een fraktie van het aanwezige potentieel in de Rijnstreek. Volgens hem wonen er zo'n 5 a 600 gehandicapten die om velerlei redenen geen gebruik wensen te maken van de hun geboden gelegenheid. Concrete cijfers zijn niet bekend. Wel de aanwezige problemen. Van Winsen stelt nadrukkelijk dat de sport beoefening voor gehandicapten niet alleen een Alphense zaak is. „Wij zijn nog maar net begonnen. In onze regio zijn twee vereni gingen die hun sporen al lang verdiend hebben. Ik vind dat trouwens een gezonde ontwikkeling. De mensen moeten een keus kunnen doen als ze ergens lid van willen worden". 1 Voor alle informatie over de sportbeoefe ning voor lichamelijk gehandicapten kan men zich wenden tot: De Nederlandse Invaliden Sportbond, Ut- rechtseweg 88, Amersfoort. Telefoon: 033- 13264. Voor de regio: Leiden, secretariaat D. v. Royen, Havikshorst 13, telefoon: 071-210844; Gouda: secretariaat mevrouw L. M. Lekx, Vondellaan 112, Waddinxveen, en voor Alp hen: De Alphense Sportstichting, Dillenburg 3, telefoon: 01720-74985. LEIDEN Een filosofische portrettist, zo zou Pieter Adriaans (21), die vanaf deze week voor het eerst enige van zijn werken in de Pelikaanhof exposeert, genoemd kunnen worden. Die benaming is echter wel wat al te eenvoudig voor de Leidse eerstejaarsstudent filoso fie, die wel wat verder gaat dan portretteren alleen en in zijn idee nog lang niet aan het einde van zijn ontwikkeling is. „Dat kan ik ook wel", zei Pieter Adriaans op 10-jarige leeftijd toen hij zag dat een door een vriendje gemaakt schilderij alom bewonderd werd. Van die tijd ging de Dordrechtse zaken- manszoon zich serieus met teke nen bezighouden. „Daarvoor te kende ik alleen maar bootjes, driehoekjes met een mastje er bij", zegt Pieter Adriaans. Op 12-jarige leeftijd sloeg kleine Pieter aan het striptekenen, een activiteit die later langzaam overging in het schetsen van portretten (en illustraties), waar voor hij thuis in broers en zus jes gewillige poseerobjecten vond (poseren voor een kwartje per uur). Inmiddels had Pieter Adriaans ook de Mulo beëind igd, en besloot toen zijn werk ter beoordeling voor te leggen aan de tekenacademie. „Ze wa ren op de academie wel geïnte resseerd, maar rieden me toch aan om eerst een bij opleiding te gaan volgen", zegt Pieter Adriaans. Die bij opleiding werd gymnasium, en de gymnasium tijd werd goed besteed om de artistieke vaardigheid verder te ontwikkelen. „Toen ik het gym nasium had afgemaakt vond ik het niet zo nuttig meer om nog een tekenopleiding te volgen, en omdat filosofie me erg aantrekt besloot ik het in Leiden te gaan Piet Adriaans met op de voorgrond een greep uit zijn werk studeren", aldus Pieter Adriaans. „Schilderen en filoso fie hebben iets met elkaar te maken; ik wil het schilderen graag tot uitdrukking gaan brengen in de filosofie, maar hoe weet ik nog niet precies". Abstract Het meeste werk van Pieter Adriaans wordt beheerst door het realisme, het nauwgezet af beelden van de werkelijkheid. Zo heeft hij een zeer nauwkeu rig olieverfschilderij van zijn vrouw gemaakt, en verdere schetsen (hoewel lang niet altijd naar de exacte werkelijkheid) ondersteunen dit oordeel. Vrij recent werk toont echter aan dat het niet bij het realisme blijft. Vooral het felle en op het eerste gezicht onnatuurlijke kleurgebruik in twee portretten wijzen in een andere richting. Pieter Adriaans: „Ik schilder de laatste tijd „hard", recht voor de raap van de kijker, vandaar die felle kleuren. Aan abstracte schilderkunst, hoe interessant ik het ook vind, ben ik voorlopig echter nog niet toe." Pieter Adriaans denkt er nog - niet over om het schilderen vol- ledig tot zijn te maken. „Ik wil eerst afwachten hoe het cfgf- WBÈË zich ontwikkelt; bovendien vind v ik mezelf nog niet rijp genoeg. Hl, mijn techniek is nog lang niet I volmaakt Ik beheers bijvoor- ■fi j^H9SSBSp| ff beeld de „bewegende schilder- Hw| kunst" nog niet, het is allemaal vrij statisch; bovendien heb ik HnHk wl2P§iiili ijden dat ik totaal geen inspira- tie heb, dan gaat het gewoon HM niet. Ik blijf voorlopig maar op .alJIpf twee paarden (filosofie en schil- derkunst) wedden". Op de eerste „oriënterende" ten- toonstelling van Pieter Adriaans 'n de ontmoetingsruimte van de IjHHH Pelikaanhof aan de Pelikaan- - straal zullen in de portretten en de zogenaamde „karakterstu- dies" (schetsen met gelaatsuit-. M drukkingen die wijzen in de -,A\ richting van een bepaald karak- ter) vrij veel technieken aan bod komen. Alleen olieverf zal zeld- - zaam zijn: „Daar gaat veel te i veel tijd inzitten, en samen met V een studie is het niet te combi- j neren", meent Pieter Adriaans. j „Toch zou ik graag ooit nog eens een olieverfschilderij in op dracht willen maken." Wie het vakmanschap van Pie- JHHH^HHIp ter Adriaans wil aanschouwen, de tentoonstelling in de Peli kaanhof is van 10 tot 18 februa- Een werk vari Pieter Adriaans, hard, recht voor zijn raap ri 's avonds na achten geopend, geschilderd frank buurman Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de'rubriek „Hond zoekt huis". In deze rubriek wordt een hond beschreven die in het asiel verblijft om daar een zekere dood tegemoet te gaan.... tenzij het dier een goedis vindt. De in de rubriek beschreven bonden zijn alle door hondenbezitters naar bet asiel gebracht. Om uiteenlopende redenenvaak begrijpelijk maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt hu is" beschre ven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt. Tegen betaling van ca. 60 gulden ten bate van zwerfdieren zijn ze af te balen. Adres: Nieuw Leids Dierenasiel, Besjeslaan 6b, Leiden. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00—12.00 en 14.00—17.00 uur. Zaterdag van 10.00—12.00 en 14.00—16.00 uur. Zondag en maandag geslo ten. Er Is In Zoeterwoude be hoefte aan een nieuw toe wijzingsbeleid. Het gaat om die woningen waarvoor in geval van bewoning een door B. en W. af te geven woonvergunning Is vereist Voor het afgeven van zo'n woonvergunning heeft het ministerie grenzen gesteld. Als het gaat om een koop woning is de grens 160.000 gulden en als het gaat om een huurwoning is de grens 460 gulden per maand. Het CDA wil bereiken, dat de woningvoorraad van Zoe terwoude beschikbaar blijft voor de mensen die daar echt moeten zijn. Ook moet vermeden worden, dat er meer gebouw wordt dan strikt noodzakelijk Is. Dit wil zeggen, dat we van de be staande woningvoorraad en ook nog van de te bouwen woningen moeten voorko men dat juist die mensen die daar eigenlijk niet thuis horen, gaan wonen. Het ge vaar Is anders dat de „el- gen" mensen wegtrekken. En dat zijn juist altijd de zwakkeren. Wij vinden dat de enige me thode om dat te verhinde ren een goed toewijzingsbe leid is voor de daarvoor In aanmerking komende wonin gen. Op die manier kan een huisvestingsbeleid gevoerd worden voor de toewijzing van woningen. Het CDA vindt het van het grootste belang, dat er een beleid moet komen waardoor een gemeentebestuur de moge lijkheid krijgt om te zeggen: het is lammer, maar u kunt zich hier niet vestigen. Zoals gebrulkell|k Is het de taak van B. en W. om vol gens door de raad vastge stelde criteria het toewij zingsbeleid uit te voeren. V. Joris, een trouw dier dat zich uitstekend kan vermaken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5