Dierenbescherming komt met getuigen van mishandeling vee in Groenoordhallen Jonge woelwaters die het leven al wel aankunnen - Saterdag 22 januari 1977 LEIDSE COURANT PAGINA 5 Wekelijks verschijnt in de Leidse Courant de rubriek „Hond zoekt buis". In deze rubriek wordt een bond be schreven die in bet asiel verblijft om daar een zeke re dood tegemoet te gaan- .tenzij bet dier een goed tehuis vindt. De in de rubriek beschre ven bonden zijn alle door hondenbezitters naar bet asiel gebracht. Om uiteen lopende redenen, vaak be grijpelijk maar soms ook volslagen onzinnig. De in „hond zoekt buis" beschreven dieren zijn alle goed gezond, hebben een wormkuur ondergaan en zijn volledig ingeënt Te gen betaling van ca. 60 gul den ten bate van zwerfdie ren zijn ze af te balen. Adres: Nieuw Leids Diere nasiel, Besjeslaan 6b, Lei den. Tel.: 131670. Geopend di. t/m vr. 10.00- 12.00 en 14.00-17.00 uur. Za terdag van 10.00-12.00 en 14.00-16.00 uur. Zondag en maandag gesloten. Ruimtelijke Ordening in Warmond Warmond heeft een lange geschiedenis achter de rug. Bij bouwplannen van de ge meente moet dan ook met grote omzichtigheid tewerk worden gegaan om het eigen karakter van een door de eeuwen heen gegroeide woon- en werkomgeving te behouden. Dat behoud ver dient de belangstelling van brede lagen van de bevol king. De commissie Ruimtelijke Ordening, wasrin behalve een minderheid aan raadsle den ook burgers zitting heb ben, heeft de laatste tijd druk werk gehad. AHe facet ten die kleven aan de nieu we Schipholli|n en de daar aan verbonden bezwaren van geluidshinder, hebben uitgebreid onderwerp van discussie uitgemaakt Daar over wil ik het nu niet heb ben. Regeren is vooruitzien. Daarom is de bepaling van de plaats van toekomstige bouwlokaties na het volbou wen van Endepeel over en kele jaren, nu al binnen de gezichtskring gekomen. In principe zi|n er drie moge lijkheden. In de eerste plaats het kassencomplex van Hu- mako tussen Herenweg en Endepoel. Dit zou stede bouwkundig de beste lokatie zijn: een afronding van de nieuwe wi|ken. De bestaande subsidieregelingen voorzien echter niet in de verplaat sing van een goed rende rend bedrijf. Uitkoop en ver plaatsing zijn thans niet reëel. De tweede mogelijke lokatie is gelegen tegenover de Beatrixlaan en biedt het voordeel van goede aanslui ting van nieuwe bebouwing aan de dorpskom. De derde lokatie aan de Oranje Nas- saulaan naar de zijde van de Poel, is het doelwit gewor den van twee ontwikkelings maatschappijen, die daar veel grond in eigendom heb ben verworven. Het in 1953 vastgestelde bestemmings plan laat daar villabouw toe met per villa een halve hec tare grónd. Kortgeleden heeft de gemeente daar een betrekkelijk smalle strook grond kunnen verwerven tus sen O.N.-laan en Poel, toe behorend aan de heer Ramp. De gemeente is nu in onder handeling met de projectont wikkelaars om te bezien hoe het open karakter van het gebied zou kunnen worden gehandhaafd. In het geval van het voormalige Jongen stehuis Warmonderhek lopen die contacten naar wens. Wat er aan groen staat kan behouden blijven en wordt ook onderhouden. Over het gebied tussen Laan en Poel hebben zich gedach ten gevormd die nog niet zijn uitgekristalliseerd. In princi pe zou hier de mogelijkheid bestaan van een overeen komst, waarbi| de gemeente lijke grond voor een deel wordt geruild met grond van de projectontwikkelaar om aan batar gavormd stuk bouwgrond te krijgen voor het realiseren van sociale woningbouw. Volgens het akkoord dat de politieke partijen in War mond hebban gesloten voor de huidige zittingsperiode van de Raad, zal er voortge bouwd moeten worden voor eigen inwoners, zolang er nog geen oplossing voor het opvangen van woningzoe kenden op aan regionale bouwplaats Is gevonden. Da villa's zullen niet kunnen worden tegengehouden. De grote vraag Is, of sociale woningbouw op deze plaats, dus temidden van de villa's, een luiste oplossing is. In de vorige week gehouden vergadering van de commis sie Ruimtelijke Ordening ben ik alleen blijven staan met mijn overtuiging, dat ruimte lijk gezien het gebied tegen over de Beatrixlaan een heel wat betere oplossing voor stelt dan de O.N. Laan. Mijn tweede motief was, dat er gefaseerd moet worden ge bouwd. Warmond mag van de provincie maar zeer ten dele groeien, om de gedach ten te bepalen met dertig, woningen per jaar. Welnu, tegenover de Beatrixlaan zou die fasering goed kun nen worden uitgevoerd. Zou dan het terrein Ramp met winst kunnen worden ver kocht, dan kan die winst de woningzoekenden ten goede komen door het omlaag brengen van de grondprijs van de nieuwe lokatie of het treffen van voorzieningen op het gebied van beschut ei gen wonlngbezit, zo daaraan behoefte mocht bestaan. De andere commissieleden hebben gekozen voor de O.N. Laan. Naar mijn oordeel is dat de weg van de minste weerstand. G.Tulp CDA-frsctlevoorzitter gemeenteraad Warmond (Van een onzer verslaggevers) BEIDEN Het artikel over dieren mishandeling op de Leidse veemarkt in de Leidse Courant van vrijdag 14 januari heeft de gemoederen van alle betrokken personen danig in beroe ring gebracht. „Tendentieuze bericht geving", noemde wethouder M. van Aken van Economische Zaken dit artikel, dat geschreven was naar aan leiding van een brief van de afdeling Leiden van de Dierenbescherming naar het hoofdbestuur van deze orga nisatie en waarin deze afdeling aan dringt op maatregelen ter voorko ming van dierenmishandeling op de Leidse veemarkt. „Wij zitten altijd tussen twee vuren. Als je als dieren bescherming niets rapporteert, krijg je de publieke opinie tegen en als je het wel doet, jaag je de mensen van de politie, de gemeente en de Groe noordhallen tegen je in het harnas", weet afdelingsvoorzitster mevrouw M. S. ten Hooven-Marenbeeld, die de brief aan het hoofdbestuur van de Nederlandse Vereniging tot bescher ming van dieren en de Tweede-Ka merfracties van VVD en PvdA per soonlijk ondertekende. Aanleiding voor die gerucht makende brief waren twee re- centelijke gevallen van dieren mishandeling op de Leidse veemarkt. Op maandag 10 ja nuari zou een hoogdrachtige koe zijn aangevoerd, die na of tijdens het verladen een kalf ter wereld bracht. Over die gebeurtenis op zich wilde de dierenbescherming zich niet druk maken, omdat dit soort spontane bevallingen wel va ker voorkomt op veemarkten. Men kwam echter in het ge-, weer, toen bleek dat er voor de dieren geen nazorg was ge weest en leden van de dieren bescherming tevergeefs had den geprobeerd deskundige hulp en politieassistentie te krijgen. Toen bovendien bleek dat op die bewuste maandag en ook op de daaropvolgende dinsdag door veerijders vuur werk, was afgestoken, was dat voor het afdelingsbestuur een goede reden om bij het hoofd bestuur aan de bel te trekken. Politietoezicht In die bewuste brief maakte het bestuur van de afdeling Leiden tevens melding van het feit, dat door de voormalige inspecteur van de dierenbe scherming Pronk was ge klaagd over een gebrek aan politietoezicht en dat „hij al léén niet opgewassen was ge weest tegen veelvuldig voorko mende gevallen van onjuiste behandeling bij de veetran sporten". In de mening, dat er sinds het vertrek van de heer Pronk geen inspecteur van de dierenbescherming meer op de Leidse veemarkt aanwezig was, eiste het afdelingsbestuur daarom dat er zo spoedig mo gelijk een nieuwe inspecteur zou worden aangesteld. Bo vendien memoreerde me vrouw M. S. ten Hooven-Ma renbeeld in onze krant het feit, dat in de afgelopen twee jaar minstens dertig ernstige klach ten waren binnengekomen. Die brief en de in onze krant toegevoegde opmerkingen zijn het bestuur van de afdeling Leiden niet in dank afgeno men. Op de hoogte van de slechte verstandhouding tus sen afdelingen en hoofdbe stuur van de Nederlandse die-, renbescherming stelden de „zich aangesproken voelende instanties" dat „er een vete tussen afdelingen en hoofdbe stuur werd uitgevochten over )eze week is de jeugd aan de beurt. Iet zijn drie kleine deugnieten van ien tot nog toe niet achterhaald ras. iet waren er drie te veel, volgens lun vroegere baas en daarom wer- len onze jonge vrienden, inclusief de noeder, naar het asiel gebracht. De oen drie en een halve week oude riervoeters hadden daar natuurlijk {een bezwaar tegen en merkten nau- velijks iets van de verhuizing omdat ïun moeder bij hun bleef en voor le algehele verzorging garant stond. Maar naarmate de kleintjes groter werden, kon Vlekkie, de moeder, steeds minder voor haar kroost doen. De gebroeders, het zijn drie reutjes, ontgroeiden zogezegd de ouderlijke macht en gingen langzaam aan hun eigen beperkte weg. Ze zijn nu acht weken in het asiel, twaalf weken oud en hebben dringend behoefte aan echte opvoeding. Ze moeten namelijk alles nog leren. Het woord „zindelijk" komt niet in hun vocabulai re voor, in die zin dat zij een krant als toilet gebruiken. Dat zij later voor deze handeling de deur uit zullen moeten is hen, zoals bij alle kleine hondjes, alleen met zeer veel moei te bii te brengen. En dat is dan nog maar één facet van de moeilijke maar leuke weg die men moet bewandelen om de opvoeding van een jonge hond tot een goed einde te brengen. Het eerste vereiste voor het goed opvoeden van een hond is tijd. Wie dit niet heeft kan meteen wel ophouden en moet liefst helemaal geen hond aanschaffen. Tweede vereiste is een grenzeloos geduld. Men kan niet van een hond verwachten dat hij al meteen na het eerste bevel .de krant uit de bus haalt en de pantoffels voor de kachel zet. Men zegt over sommige honden dat ze dat na een eindeloze training hebben geleerd. nou, geef mijn portie maar aan Fikkie. Neem dan meteen een butler in dienst. Dit wat de perikelen rond de opvoeding be treft. Terug naar onze drie gebroeders. Een voordeel bij de hondjes is, dat ze in het relatief koude hok in het asiel als het ware gehard zijn. Een bewijs voor een op gewapend beton gelijkende constitutie. Dat wil niet zeg gen dat ze nooit ziek kunnen worden. U weet het, snelle temperatuursveranderingen kun nen ieder levend wezen een verkoudheid doen oplopen. Verder hebben de drie broers een schitterend gebit, en een prachtige vacht, kortom rijp om in een gezin te worden opgenomen. Ze woeden •niet groter dan een centimeter of veertig, dus nog economisch ook. Verder hebben ze alle drie een verschillende kleur. Bruin, zwart en bruin/wit. Bobby De hond van de vorige week, Bobby, heeft Mjn zin gekregen. Vorige week zaterdag avond werd hij opgehaald door een gezin dat hem wel aanstond.Nu zit hij prinsheerlijk in een groot huis in Lisse en houdt daar de Drie deugnieten van een onbekend ras. maken, hadden wij echter wel bewijzen en dat was voor ons aanleiding om die brief te schrijven", stelt mevrouw M. S. ten Hooven-Marenbeeld. De afdeling Leiden van de die renbescherming wordt in haar beweringen overigens ge steund door personeelsleden van de Groenoordhallen, die zich al langere tijd ergeren aan het optreden van de vaak onder invloed verkerende de ruggen van politiemensen en andere personen, die met het toezicht op de Leidse vee markt belast zijn". Leemte Mevrouw M. S. ten Hooven- Marenbeeld verbaast zich over dat verwijt. „Alles is begonnen om een einde te maken aan de misstanden, die zich voordoen tussen twaalf uur en twee uur 's middags. In die periode zijn de mensen, die belast zijn met de controle vertrokken en dan gebeuren er bepaalde zaken, die niet door de beugel kun nen. Dóér wilden wij een einde aan maken en dat was ook de essentie van de brief aan ons hoofdbestuur. Wij be treuren het uiteraard wel, dat in onze brief de toevoeging „na twaalf uur" is weggeval len. Als dat wel gebeurd zou zijn, zou er waarschijnlijk veel minder ophef over zijn ont staan." „Er is voor wat de controle aangaat een leemte in die pe riode tussen twaalf uur en twee uur. Met de betrokken instanties willen wij nu rond de tafel gaan zitten om die leemte op te vullen", voegt me de-bestuurslid mevrouw Von Dewall er aan toe. Wethouder Van Aken wil de dertig klachten van mevrouw Ten Hooven-Marenbeeld ech ter eerst gestaafd zien en ver baasde zich erover „dat derge lijke klachten hem nooit be reikt hadden". „Waarom zou den de mensen ook Van Aken bellen als ze klachten heb ben?", vraagt mevrouw Ten Hooven-Marenbeeld zich af. „Als de mensen gevallen van dierenmishandeling constate ren, bellen ze uiteraard ons op en niet meneer Van Aken. Wij krijgen telefonische klachten, waar wij in negen van de tien gevallen niets mee kunnen be ginnen, omdat de aangevers of anoniem willen blijven of hun relaas niet op papier willen zetten. En dan hebben wij het echt niet over verhalen van lieve dames, die eens een keer op de veemarkt zijn geweest en schrikken als een beest een klap op zijn achterwerk krijgt. Maar het feit, dat we regelma tig worden opgebeld over ern stige zaken, bewijst wel dat er bepaalde onregelmatige din gen gebeuren, ook al kunnen we dat niet hard maken. Waar rook is, is nu eenmaal ook vuur. Van de gevallen waar wij in ónze brief melding van Discussies op de vroege dinsdagmorgen in het restaurant van de Groenoordhallen. V.l.n.r.: de heer Harland, chef interne dienst van de Groenoordhallen, de heer Verwey van de bond van handelaren in vee en de heer Harms, voorzitter van de stichting Nieuw Leids Dierenasiel en bestuurslid van de afdeling Leiden van de Dierenbescher ming. De politie en de inspecteurs van de dierenbescherming oefenen tijdens hun aanwezigheid op de veemarkt stren ge controle uit. Afgelopen dinsdag werd een veehandelaar op de bon geslingerd, die ondanks herhaalde waarschuwingen, dieren vervoerde in een wagen, die daarvoor niet geschikt is. veerijders in de periode tussen twaalf en twee uur en daarom ook als getuigen willen optre den. Terugnemen Enkele uitspraken, die gedaan zijn in de brief aan het hoofd bestuur, wil het afdelingsbe stuur enkele dagen voor een persconferentie over deze ma terie op dinsdagmorgen in de Groenoordhallen wel terugne men. Na een bezoek aan de dinsdagse veemarkt met een van onze verslaggevers, moest mede-bestuurslid van de afde ling Leiden, L. Harms, consta teren, dat er in Leiden wel degelijk twee inspecteurs van de dierenbescherming aanwe zig-zijn. Mevrouw Dewall: „Wij hebben van het hoofdbestuur nooit bericht gehad dat er se dert het vertrek van de heer Pronk twee inspecteurs aan wezig zijn. Ook toen wij laat stelijk nog om opheldering vroegen, werd ons verteld, dat er pas per 1 februari een nieu we inspecteur voor Leiden in dienst zou treden". Het afdelingsbestuur betreurt het bovendien, dat de betrok ken politiemensen zich ge krenkt voelen. „Dat was niet de bedoeling", verduidelijkt mevrouw Ten Hooven-Maren beeld. „De politie treft geen blaam, dat zij na twaalf uur niet meer controlerend kan optreden. De politie doet wat zij kan, maar zij staat machte loos, omdat zij te kampen heeft met een personeelste- „Dagelijks telefoontjes met klachten" kort". De heer L. Harms stelt echter „dat de heren Van Aken en De Jong wel moeten zorgen voor adequate maatre gelen." De vraag of die maatregelen noodzakelijk zijn, stond ook centraal tijdens ons bezoek aan de Groenoordhallen van afgelopen dinsdag. Eén ding is echter duidelijk: zolang verte genwoordigers van de politie en de algemene inspectiedienst aanwezig zijn op de veemarkt is een juiste naleving van de voorschriften gewaarborgd. Het probleem is echter of dat ook geldt voor de periode na twaalf uur. Uit die discussie van dinsdagmorgen in het res taurant van de Groenoordhal len tenslotte de volgende uit spraken. Discussie De heer Harland, chef interne dienst van de Groenoordhal len: „Het is hier geen bewaar school, maar de dieren worden hier niet mishandeld. Als dat het geval .zou zijn, zou ik toch geen excursies voor scholen houden. Er worden uiteraard wel eens overtredingen gecon stateerd, maar dan gaat het meestal om verwaarloosde die ren. Maar dat heeft met de veemarkt op zich niets te ma ken. Door de veemarkt komen dit soort misstanden juist aan het daglicht." Wijkagent Kleyheeg: „Het is niet zo dat er plotseling sprake is van excessen, als wij om twaalf uur weg zijn. Die brief en dat kranteartikel is iets stuk maken dat goed gaat. De politie en het personeel van de Groenoordhallen hebben geen boodschap aan de interne moeilijkheden van de dieren bescherming. Wij doen ons werk goed. Fouten, die aan de basis gemaakt worden zoals in het geval van de verwaarlo zing van het vee, kun je niet drukken op de schouders van de mensen hier op de Groe noordhallen". De heer Oostrom, inspecteur van de dierenbescherming: „Ik garandeer, dat er altijd één of twee mensen van onze inspectiedienst aanwezig zijn. Wij zien genoeg en verbalise ren genoeg. Meer dan de die renbescherming misschien lief is. Met veel processen-verbaal alleen ben je niet gebaat. Het is soms beter om met de over treders te gaan praten. Ik heb nooit klachten gehoord van Leiden. In andere steden is het soms misschien een hel. In Leiden mogen we van geluk spreken."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1977 | | pagina 5