'mevrouw hansen ziet
geen gat meer in
Werkloosheid
nauwelijks gestegen
il
I.ANGS OMWHGHN
WEIGEREN
VERGUNNING
STRIJDIG MET
BELEID EN
TOEZEGGINGEN
BIJVERDIENSTE GEZOCHT?
Succes voor
Con Amore
y
1!|ENSDAG 15 DECEMBER 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 5
DOOR m'in omwegen door stad en land kom ik graag ménsen tegen. Elke
■rri morgen' tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22.44; u kunt dan naar toestel 18 vragen.
I" „eids kamerverhuurbedrijf sluit op 1 januari
len nieuw begin, een goed begin,
ou je kunnen zeggen met het
ïaderende 1977 voor ogen. Zo niet
ïan het Rapenburg 60, waar in de
jchaduw van het academiegebouw
op het ogenblik als een ranke
gotische jonkvrouw met een wat
nager nekje - want in weten
schappelijk opzich kon Bruin in
ie 16e en 17e eeuw nog niet zo
zeel trekken in de Verenigde Pro-
incies - uit het bad der restaura
tie komt) een wat geprofileerde
rouw haar zaken aan het afron-
is. Voor haar is het op 1
januari welletjes. Dan hoef je niet
meer om een kamer bij haar aan
te komen en de voordeur, met nu
nog het witte papiertje opgeprikt
„Voor kamerverhuur de trap op",
blijft dan voor vreemden gesloten.
Ook meneer Hansen sjokt dan
niet meer vóór je de trap op, met
de witte voering van zijn rechter-
broekzak buitenboord. Je bent
dan ook niet meer verplicht het
witte boord van zijn onderbroek
hete zien, dat enigszins op een huise-
-Tgajlijke wanordelijkheid wijst.
sfeer is die van Kerstmis, zoals Dickens
[ons die heeft overgeleverd. Boven in de
;amer staan twee bureaus. Aan één ervan
aakt een zoontje zijn huiswerk en aan
:t andere zit moeder Hansen te wachten
fop de dingen die zullen komen. De telefoon
wacht ook en op een pitje staat een keteltje
'met thee - compleet met minuscule blaad-
- warm te blijven. Het meubilair heeft
j betere tijden gekend. Het flitst door mijn
"hoofd, als ik op het houten stoeltje vóór-
J het tweede bureau zit: „dit zou een deel,
een voornaam deel, van de familie Micaw-
leffi ker bunnen zij11"-
J Inmiddels is een schuchter meisje binnen-
gekomen. „Student? Werkend? Ha, wer-
kend, een werkend meisje", schakelt me
vrouw Hansen aaneen. Voordat ik op de
)01!1 kamer was beland had ik een geur van
roie anijs bespeurd. Die is er nu niet meer. Het
ueeigaat thans nog uitsluitend om kamerver-
[Tiuur. Maar de kamerverhuur stokt. Stokt
ernstig, dat over een paar weken de
gegadigden het maar ergens anders moe
ten gan proberen. Er komen weer werken
de meisjes de kamer binnen, na aangeklopt
te hebben. Er achteraan loopt een jonge
man in een zwart lamsvel. Hij gaat zitten,
de meisjes blijven staan. Het gezelschap
wordt verwezen naar een onderkomen, aan
de Hoefstraat in Leiden: een verdieping
voor 375 gulden per maand. Mevrouw Han
sen, die nog steeds voor mij familiair mrs.
Micawber blijft, zit wat nerveus achter het
bureau in het vertrek waar zij huis en
kantoor houdt. Ze deelt er in en distri
bueert. Meneer Hansen zit aan de kant,
maar hij roert niet in een ketel met een
dampend mengsel van citroenen en water.
Hij klaagt alleen maar, dat het zó niet
meer gaat. „Geef maar even het zeefje;
anders hebben we weer thee met blade
ren", vraagt mevrouw Hansen. Het zoontje
is klaar met zijn huiswerk en de bel gaat.
Het knaapje gaat naar beneden: „Als het
studenten zijn, jongen, zeg je maar dat er
niets is..." roept zijn vader hem achterna.
Mevrouw Hansen komt met de malaise op
tafel: „December is slap, maar vandaag
voor het eerst is het helemaal niets. Ik kan
geen kamers meer aanbieden. Sinds okto
ber heb ik geen stuiver meer verdiend. En
toch heerst er in Leiden als universiteits
stad een enorme kamernood. Nou heb ik
■sinds dertien jaar een kamerverhuurkan
toor, maar je kunt er niets meer aan doen.
Snapt u: de jeugd wil vrij, vrij, vrij zijn,
doen wat ze wil (dag meneer, u bent
student? Nee, niet één kamer nog, niet
één...). De meeste verhuurders willen wer
kende jongeren. Werkende meisjes het lief-
st.Die meisjes zijn de hele dag het huis uit
Een paar jaar geleden deed ik het nog
alleen, maar sinds enige tijd zitten anderen
ertussen. Dat geeft enorme problemen. En
alles is even duur, het springt omhoog.
Kijk, als je een kamer huurt voor een
bepaalde prijs, moet je die kamer accepte
ren, maar niet daarna naar de Huuradvies
commissie open op hog? benen".
„Dag juffrouw, komt u binnen. Graag
naam en adres, dan geef ik u een lijstje
met adressen mee. U werkt op het zieken
huis? Kijk hier, in Oegstgeest. Het is bij
een erg goed mens. Ze wil alleen dat u
geen drukte maakt en dat ze op tijd naar
bed kan. Met gebruik van keuken en dou
che, 265 gulden. Op een verdieping aan de
Herengracht heb ik voor 375 gulden een
schoon huis en grote kamers, met gebruik
van douche, keuken en c.v." Er worden
nog een paar leuke meisjeshuizen aanbevo
len. „Daar is nog een gebrek aan", vertelt
mevrouw Hansen, „maar nogmaals, juf
frouw, als u studente was geweest, had ik
niets voor u gehad". Tegen mij, even later:
„Ik heb het 13 jaar aardig gedaan, maar
nu zie ik er weinig toekomst meer in".
„Ach, ik kan het de jongelui eigenlijk niet
kwalijk nemen als ze op hun eentje willen
zijn, geen hospita en zo. Lekker vrij sa
menwonen, zeg maar. Gescheiden mensen
krijg ik ook.
Maar ik kan het allemaal niet meer bolwer
ken en als je ze niet meer kimt helpen,
moet je ermee ophouden. Het aantal men
sen dat wil verhuren wordt steeds minder.
In studenten ziet men helemaal niets meer.
Studentenhuisvesting moet zelf maar hele
maal voor die mensen gaan zorgen. Ik kan
die vrije kamers niet meer geven". Meneer
Hansen, die sinds 1965 niets meer doet aan
de kamerverhuur omdat hij invalide is
verklaard, bevestigt het allemaal.
Zijn vrouw:„Je krijgt ook met nare dingen
van doen, zoals met die jongen en dat
meisje die ergens tegen een billijke prijs
een kamer hadden gehuurd. Later kochten
ze een huis, maar vóór ze weggingen sloe
gen ze eerst het bankstel en het bed in
elkaar, omdat „dat mens ons zoveel heeft
afgezet". Absurd natuurlijk. Ze hadden
nota bene die prijs geaccepteerd vooraf.
De verhuurster was een mensje van 68
jaar. Werkelijk, er zijn mensen die aan
dergelijke situaties een pacemaker over
houden. Ik ken zo'n man, die kan er niet
meer tegenaan. Hij kan nog maanden
huurschuld vorderen, maar het kan hem
niet meer schelen.
Tegenwoordig: als ze weggaan, laten die
huurders de kachel op 5 staan en de
lichten blijven branden. Vroeger: een ka
mer? Graag mevrouw, alstublieft me
vrouw.. Ze zijn niet tevreden meer, niks
meer. (Komt u binnen. Student? Och jam
mer, geen enkele kamer meer)". Meneer
Hansen: „Zo zit ze nou hele middagen nee
te verkopen.."
Zijn vrouw: „Verdienen hieraan? Kom,
vergeet het maar. Iemand schrijft voor 15
gulden in endan mogen ze van mij een heel
jaar langskomen zolang ze nog niets heb
ben. Kijk, het was altijd maar een bijver
dienste, maar het was wél gezellig vroe
ger". Duit in het zakje door meneer Han
sen: „Als u eens wist wat we hier uit het
buitenland krijgen, gast-profs die ons we
ten te vinden. En wij moeten maar zorgen
Een bijverdienste is wel fijn, maar waar vind je werk.
dat niet geestdodend is en waarbij je ook nog zelf
kan bepalen op welke uren van de dag je aan de
slag gaat?
Een dergelijke mogelijkheid bestaat wel met name
binnen ons produktie-team, dat belast is met de
werving van abonnementen.
Dankbaar werk, omdat het om een goed verkoopbaar
produkt gaat en omdat de resultaten van eigen
activiteit onmiddellijk zichtbaar worden in een duide
lijk stijgend inkomen.
Voor enkele dames en heren in uw woonplaats is
er een mogelijkheid om in dit team te worden
opgenomen.
Een kans die het inwinnen van nadere informatie
waard is.
Schrijf ons, graag met vermelding van uw telefoon
nummer, onder nummer 37060 van dit blad en u
hoort er meer van.
LEIDEN De structuur van Bach's Weihnachts-Oratorium is veel I
losser dan die van de Mattheus-Passion. De muziek van het
Oratorium is ook minder spectaculair, minder groots opgezet. Met.
deze gegevens heeft Bert Lassing, die gisteravond de leiding had
over de uitvoering in de Stadsgehoorzaal, terdege rekening gehou-
den. Beter dan men van een zo jonge dirigent zou verwachten 1
beheerste hij de muziek van koor, solisten en orkest.
De rol van het koor uit zich "Bach die bewerkt heeft - het-
vooral in de begin- en slotdelen
van de zes „dagen" waaruit het
Oratorium is Opgebouwd. Deze
delen liet Lassing dan ook
krachtig en breed zingen door
de leden van de Christelijke
Oratoriumvereniging „Con
Amore". Daartussen hoorden
we een perfect samenzingend
solistenkwartet, afgewisseld met
minder krachtg gezongen kora
len. Het effect was subliem: de
structuur van de zes delen werd
duidelijk overgebracht, en daar
binnen was een sfeer van een
voud en ingetogenheid, die uit
stekend paste bij deze kerstmu-
ziek.
De begeleiding van het Geweste
lijk Orkest voor Zuid-Holland,
en van organist Johan van
Dommele was betrekkelijk ac
curaat. In sommige delen kwam
het orkest zelfs aan goed musi
ceren toe, vooral in de gedeeltes
waarin het gehele orkest met
een van de solisten samenwerkt.
Een goed initiatief was ook dat
de tekst van het Oratorium bij
wijze ven programma beschik
baar was gesteld - met een dui
delijke inleiding over de onder
delen van het kerstverhaal zoals
geen de verstaanbaarheid van
het koor natuurlijk ten goede
kwam. Geslaagde uitvoeringen
als deze zijn voor een orato
riumvereniging een verdiende
beloning en hopelijk een stimu
lans om even enthousiast verder
te werken.
TON HARMSEN
Lezing
Wagemans
LEIDEN De componist Peter
Wagemans houdt vanavond in
het Instituut voor muziekge
schiedenis, Rapenburg 106 een
voordracht over een van zijn
composities. De toegangsprijs
tot deze lezing, die om acht uur
begint, is 0,75.
De lezing wordt door het Leids
Universitair Muziekcentrum ge
houden in het kader van zijn
cursus eigentijdse muziek. De
heer Wagemans geeft een analy
se van zijn compositie „Muziek
I voor blazers en pauken" uit
1974. Tot slot is er gelegenheid
tot het stellen van vragen.
Herbenoeming
ds. A. J. Vis
LEIDEN De tijdelijke com
missie ter voorbereiding van
een raadsuitspraak over het
vervuilen van het burgemees
terschap is van mening dat dr.
A. J. Vis herbenoemd kan wor
den. In een rapportje stelt de
commissie dat zolang de burge
meester een benoemde functio
naris is, het ongewenst is hem,
ongeacht zijn persoonlijke ca
paciteiten en politieke kleur,
meer dan de hem strikt bij de
wet toevallende bevoegdheden
toe te kennen. Ten aanzien van
de werkzaamheden van burge
meester Vis merkt de commis
sie op dat deze aan de voor
waarden voldoet.
De commissie bestond uit de
fractievoorzitters van de politie
ke partijen behalve die van het
CDA, de WD en de SGP/GPV
Deze partijen hadden laten we
ten niets voor een onderzoek
naar de herbenoeming van bur
gemeester Vis te voelen. Zij wei
gerden dan ook hun medewerk
ing aan de commissie ter verle
nen.
In het rapport stelt de commis
sie dat burgemeester Vis niet
voldoet aan het profiel dat de
raad in 1971 schetste. „De vraag-
of dit aan de heer Vis, dan wel
aan het profiel te wijten is,
beoordelen wij in het voordeel
van de eerstgenoemde", aldus
de commissie. Een algemeen
punt kritiek kretiek op het han
delen van de burgemeester is de
passieve wijze waarop hij een
aantal taken interpreteert. „Dit
geldt bijvoorbeeld voor de ver
antwoordingsplicht over het po
litiebeleid, de eigen beleidsini
tiatieven en de bemiddelaarsrol
tussen de vaak verhitte Leidse
gemoederen. Hij laat naar bui
ten weinig blijken van persoon
lijke betrokkenheid bij Leidse
problemen en is tamelijk forma
listisch in zijn contacten met
(groepen uit) de bevolking. Hier
staat tegenover dat zijn afstan
delijke wijze van optreden in de
Leidse politieke situatie ook
aanmerkelijke voordelen biedt
en het verloop van de raadsver
gadering erbij gebaat is, dat een
ieder overtuigd is van de onpar
tijdigheid van zijn handelen",
aldus de commissie over burge
meester Vis.
OUDE WETERING - De kin
deren van de Gerardusschool in
Oude Wetering hebben gisteren
allemaal een appel ontvangen
omdat hun medeleerlinge, Mar
leen van Wijngaarden een prijs
had ontvangen in de tekenwed
strijd „Snoep verstandig: eet
een appel". De wedstrijd was
uitgeschreven door het Ivoren
Kruis in samenwerking met de
Nederlandse tuinbouwveilingen.
dat die mensen onderdak krijgen. We zijn
in al die jaren een begrip geworden in
Leiden: sprak je over Hansen, sprak je
over kamers.." Mevrouw Hansen zit achter
haar paperassen duidelijk uit te blazen.
Dat heeft ze nu de langste tijd gedaan. De
fotograaf heeft dit stadium even vastge
legd. Op diens eigen verzoek, want het
moest niet zo vrolijk lijken, met Kerstmis'
voor de deur. In onze dagen zou een
Dickens nog steeds wonderen kunnen ver
richten, want „schrijnend" spreekt nog
steeds aan.
Ook ik krijg de indruk, dat kamers me
vrouw Hansen al enige tijd gestolen kun
nen worden, bij de gezakte mentaliteit van
vandaag. Haar man adviseert me: „lees de
kranten er maar op na; hoeveel ruiten
worden er tegenwoordig niet ingegooid...?"
Hoe het ook zij, per 1 januari gooit me
vrouw Hansen („bellen vanaf 13.30 uur")
de voordeur dicht, ook voor werkende
meisjes. „We kappen ermee, definitief. Ik
heb even gedacht om de zaak aan m'n
schoondochter over te doen, maar deze
toestanden mag ik haar niet toewensen.
Verbetering zie ik er niet meer in zitten
en je wordt ook nog een dagje ouder. Weet
u, wat ik een keer erg machtig vond? Er
was een student, een keurige jongen (want
je hebt tegenwoordig er ook nog, wel nette
knapen onder), die een half jaar bij me
gelopen had. Hij kwam een keer binnen
en zei: mevrouw Hansen, ik ben geslaagd.
Dat betekende, dat hij woonruimte had
gevonden. En hij nam een leuke plant voor
me mee. Nee, de gemeente moet bouwen,
zorgen dat voor deze categorie woningzoe
kenden woonruimte komt. Willen studen
ten een eigen leven leiden? Best, maar dan
niet tussen de andere mensen in, maar
apart, zoals aan de Klikspaanweg. Daar
kunnen ze zichzelf zijn. Jeugd bij jeugd en
ouderen bij ouderen. Het kan soms ver
schrikkelijk zijn. Dat komt maar laat thuis
's nachts en blijft platen draaien. Met
elkaar rekening houden wenst men niet
meer. Ik wil niemand beschuldigen, maar
het is de tijd die de boel verziekt. Ik heb
lieve mensen genoeg bij me gehad en
onder de hospita's had je ook naarlingen,
net zo goed. Het is afgelopen nou. Ik zal
volgend jaar heus nog wel eens een traan
tje laten, hoor, en denken: ik wou, dat ik
daar boven zat, op mijn kantoor dat straks
onze slaapkamer wordt..."
roerendgoed-
elasting in
Hieuwveen
rplf
EEN De gemeente
van Nieuwveen is gister-
id akkoord gegaan met het
itel van b. en w. onroe-
;oedbelasting te heffen,
objecten in de gemeente
vroeger geen straat-, grond
personele belasting betaal-
zoals Huize Ursula, zullen
irden aangeslagen,
ervan wordt een meerop-
fengst van een ton verwacht,
i ontlokte bij mevrouw J.
neluxen-Vonk van de fractie
pneentebelangen de vraag of
ze meeropbrengst niet tot be-
tingvermindering in het alge-
Èen kon leiden.
irgemeester J. van der Kroft
elde dat dit vooralsnog niet te
Iprspellen is. Alle concrete cij-
fs zijn afhankelijk van de be-
Jbting voor 1978 en van het
Opalen van de economische
karde van het onroerend goed
for taxaties.
-P
LEIDEN De werkloosheid in het gewest
Leiden is in november nauwelijks gestegen.
Bij de mannen was er een geringe stijging
met twaalf, terwijl bij de vrouwen het aantal
ingeschreven werkzoekenden afnam met
tweeëntwintig.
De jeugdige arbeidskrachten tot en met 22
jaar konden in november iets beter worden
geplaatst dan in oktober. Bij de mannen
nam het aantal werkzoekenden af met
drieëntwintig en bij de vrouwen met veertig.
De vermindering van het aantal jeugdige
ingeschrevenen had hoofdzakelijk betrek
king op schoolverlaters.
De jeugdwerkloosheid onder mannen is ver
geleken met vorig jaar met ongeveer hon
derd afgenomen. Het aantal schoolverlaters
ligt negen hoger dan vorig jaar. Bij de
vrouwen nam de jeugdwerkloosheid vergele
ken met vorig jaar met drieëntachtig toe.
Het aantal werkzoekende schoolverlaters is
in deze categorie gestegen van tweeenzeven
tig naar honderdeenenvijftig. Het aantal
werklozen van 23 jaar en ouder nam bij de
mannen zowel als bij de vrouwen toe name
lijk met respectievelijk vijfendertig en acht
tien.
Het GAB-Leiden heeft aan ongeveer drie
honderdvijftig werkgevers in het gewest een'
overzicht gestuurd van ingeschreven jeugdi
ge werkzoekenden en part-time personeel
met het verzoek eens na te gaan of voor
dat personeel wellicht plaatsingsmogelijkhe
den binnen de bedriiven te vinden zijn. Uit
de eerste reacties blijkt wel dat er belang
stelling voor de ingeschrevenen bestaat. De
werkloosheid in de diverse onder het gewest
ressorterende gemeenten vertoont het vol
gende beeld.
Respi mannen e
Alkemade
Katwijk
Leiden
Leiderdorp
Rijnsburg
Valkenburg
Voorschoten
Warmond
Zoeterwoude
buiten rayon
vrouwen;
50 59) 25 25)
242 211) 55 62)
1693 (1704) 565 (581)
96 96) 47 43)
89 91) 43 38)
38 38) 13 18)
16
126 124) 39 39)
31 32) 12 12)
31 (27) 7 10)
16 20) 5(7)
oiuieii iciyuii v v
Tussen haakjes de cijfers van de vorige
maand.
DEN HAAG/LEIDEN - '„Het
besluit van het Leids college
vJyan B en W om voor de uit
spreiding van de B.V. Beton-
jatj|mortelcentrale achter de Su-
g^matrastraat 55 de vergunning
stii£e we'£eren is in strijd met
ekihet beleid, de toezeggingen
e „die zijn gedaan en de opge
wekte verwachtingen", aldus
de slotverklaring van
ls jjde juridisch woordvoerder
taajvan de Betonmortelcentrale
van State. De BV
Betonmortelcentrale verde-
ggjdigde daar gisteren het be-
e jjroep tegen het besluit van B
,]jelen W om de vergunning te
fj weigeren.
aalfi „De gemeente Leiden heeft het
lle» besluit uit overwegingen van
ruimtelijke ordening genomen,
en niet op grond van toepas
sing van de Hinderwet", aldus
sprak de woordvoerder van de
Betonmortelcentrale. Hij vocht
het gebruik van de Hinderwet
j op juridische gronden aan, en
;sei stelde voorts dat er duidelijke
toezeggingen waren gedaan in
zake de uitbreiding.
Betonmortelcentrale
voor Raad van State:
Wethouder
Wethouder A. Verboom van
Volkshuisvesting verdedigde
het standpunt van de gemeen
te. „Het vorig college hoefde
vergunning niet af te geven,
installatie past hier niet", stel
de de wethouder. „Wij hebben
uitsluitend op grond van de
.hinderwetvergunning de ge
vergunning gewei
gerd", aldus de heer Verboom.
Hij voegde nog aan zijn ver
klaring toe dat het hem ter ore
was gekomen dat er bijna een
alternatieve plaats is gevon-'
den.
De heer Kettenis stelde na
mens de gemeente dat er geen
uitdrukkelijke toezeggingen
zijn gedaan. „Wij hebben altijd
gezegd dat er binnen het rode
gebied gebleven moest wor
den," aldus de heer Kettenis.
Overigens sprak men van de
zijde van de Betonmortelcen
trale nog tegen dat een alter
natieve plaats bijna gevonden
zou zijn. De Raad van State
zal zich beraden over de
kwestie.
Schotse volksmuziek
De Schotse groep „Tannahill Weavers" treedt
vanavond op in het LAK-theater in Leiden. De groep
was hèt succes van het in september georganiseerde
folksfestival in de mensa „De Bak". Toegangskaarten
voor dit optreden zijn a 5.- of 3,50 (CJP-houders,
Lak-leden en 65-plussers) te krijgen aan de zaal.
..Tannahill Weavers" brengt een programma van
Schotse en Ierse volksmuziek.
Mevr Hansen blaast uit van het „nee" zeggen
