Dringend beroep dierenartsen: stop het fokken van huisdieren Egyptisch sfeertje in de huiskamer PAGINA 8 LEIDSE COURANT MAANDAG 29 NOVEMBER 18 TEKST: Tiny Francis De echte „Cyperus papyrus" uit de familie der „Cypera- ceae" of „Rietgrasachtigeu" van wel 600 soorten mag niet verward worden met de „Cy perus" of het parapluplantje. Beide zijn aan elkaar ver want, maar de „Cyperus Pa pyrus" gaat terug tot de hoog- opschietende grassoort van de oude Egyptenaren, waarvan de halmen langs de oevers van de Nijl wuifden. Waarschijnlijk belandde daar in Mozes uit het Bijbelverhaal in zijn biezenmandje. In de oudheid werd het merg van de „Papyrus" in stroken over elkaar geperst en gebruikt als papier. De „Papyrus" is een echte moerasplant, die over de hele wereld in tropische en subtropische gebieden voor komt. Maar ook in Dierenpark Was senaar kan men haar zien. De Papyrusplanten doen het daar zo goed, dat de vogels er zich in nestelen, zoals in de natuur voorkomt. Het is verbazing wekkend, dat deze wereldrei zigers het in ons kikkerlandje onder de juiste omstandighe den zo goed doen. De „Papy rus" mag niet te diep in water staan. De hele dag natte voe ten maakt haar bladeren geel. Het beste is haar met pot en al in een bakje te zetten, dat met een laag van 5 cm water is gevuld. Bovenop water ge ven is een „must". Ze wil drassige aarde. Op een lichte plaats groeit ze aardig uit. Wèl steunen met stokken te gen het knakken van de sten gels. Voor één ding moet men oppassen als men een Papyrus koestert. Katten zijn stapeldol op deze planten en eten ze in één maaltijd kaal Familielid, eerder genoemd Parapluplantje, is zo goed koop 2,50), dat ze wel eens als lekkernij voor de poes wordt gekocht door flatbewo ners, die niet over een gras matje beschikken. Het stek ken van de „Papyrus" gaat heel grappig. Knip een blad tot een rozet en poot die om gekeerd in vochtige potgrond. Dus met de stengel(tjes) naar boven. (Men kan er namelijk een paar tegelijk kweken, dat geeft vlugger een welige bos). De „Papyrus" is niet duur. Voor 15,- is bij de bloemist al een goed exemplaar te ENCYCLOPEDIE VOOR HANDWERKEN Het zelf kleren maken is als hobby bij jonge vrouwen erg geliefd. Handwerken en zelf naaien blijkt een beminde vrijetijdsbesteding. Bekend journaliste en handwerkdeskundige Betty Kortekaas-den Haan, „haakte" hierop in. Van haar hand verscheen het eerste deel van een handwerkencyclopedie; „Modern Knippen en Naaien, Appliqueren en Patchwork". In 1977 en 1978 zullen resp. volgen: „Haken en breien" en een boek niet verschillende technieken in de doe-het-zelf textielsfeer. In het rijk met werk- en patronenkleurfoto's geïllustreerde na slagwerk van over de 300 pagina's staat alles over het hanteren van naald en draad, van het inzetten van zakken of nieuwe voering tot het maken van tegen vlekken beschermde kinder schortjes en originele avondtasjes, dusters, jur ken, blouses, rokken. Betty Kortekaas gaat in alle onderdelen uitvoerig in op details voor het maken van de zeer gevarieerde kleding. Ze vertelt van decoratieve biezen (5 pagina's met werkfoto's), hoekafwerking bijzomen, maar ook over patchworkspreien, Egyptische wandversie ring. Wie zich dit boekwerk aanschaft, kan zelfs met onhandige vingers op kostenbesparende wijze fantastische dingen maken voor het hele gezin. (Becht's Uitgeverij, 65,-). Wordt de koelkast uitgemest? Uitstekend, dan maken we de Russische soep Soljanka'V waarin zoveel mogelijk ver schillende stukjes worst, liefst volgeladen met knoflook, drij ven. Het recept luidt: bouillon Russische soep trekken, daarin schijven ci troen en augurk schuiven. De in blokjes of schijfjes gesne den worst (restanten) erin la ten glijden en zorgen dat de soep door de citroen zó zuur is, dat u ze moet afdempen met flink wat magere room. Serveren met stokbrood en er een gezellig avondje van ma ken. Natuurlijk met een wijn tje erbij. „De asiels staan bol van op straat gegooide honden en katten. Laten we toch redelijk blijven en de zaak beperken", aldus Dr. J. C. L. Logger die in Rijswijk Z-H een dierenkli niek runt. „We stikken van de beesten, niemand kan het meer aan. Er worden er veel te veel geboren. Op dit punt moet je verantwoordelijk heidsbesef aankweken, voor lichten. Op deze manier blijft er altijd een overschot dat dood moet". Harde, onsentimentele, maar nuchtere woorden van een deskundige die alleen geboor tebeperking als oplossing ziet voor het afschuwelijke dieren leed in asiels, dat in de open baarheid kwam door televisie uitzendingen en reportages en vele Nederlandse gezinnen uit de dommel wekte en het gewe ten kwam kwellen. „Waarom komen er zoveel die ren? Allemaal bijgeloof! De hond of de kat moet één keer jongen gehad hebben. Dat is teruggeredeneerd naar de vrouw. Men denkt nu een maal: een vrouw is er om te baren. Als ze geen kind krijgt stikt ze van de psychische pro blemen. Maar er is geen we tenschappelijk bewijs voor dat een hond ongelukkig is als hij geen nest heeft gehad. En ook niet dat een gecastreerde reu of kater een „gefrustreerde man" is. De neiging om te dekken is weg. De mensen moeten van de gedachte af dat een hond of kat een sexueel leven nodig heeft om zich pret tig te voelen. Dekken is een speling van de natuur. De loopsheid van een hond en de krolsheid van een kat komen voor in de vruchtbare periode. Vrouwtjesdieren die niet loops of krols worden, trekken ook geen mannetjes aan, die willen dekken. Ze voelen er niet eens wat voor". Te veel dieren De cirkel is vicieus. Er zijn in Nederland (en overal) te veel dieren en dierenartsen verzet ten zich uit ethische overwe gingen ertegen om op grote schaal in de asiels euthanasie te plegen. „Daarvoor zijn we niet opge leid", zeggen ze. De getallen van het stumperige „over schot", de weggelopen beesten, de als oud vuil uit rijdende auto's geworpen honden, de afgedankte bastaards, de zwervers en kittens die soms als een nestje van drie, zes weken oud, in de asbak gevon den worden omdat men er geen raad mee weet, lopen in de duizenden. Ze komen te recht (in het gunstigste geval, want hier hebben ze nog een levenskans) in het grote stads- of streekasiel, dat met finan- Geboortebeperking: noodzaak. ciële moeilijkheden zit. Om te kunnen blijven draaien, ne men sommige te veel pension- dieren, waarmee de kosten voor een deel worden gedekt, maar waardoor tevens zoveel plaats wordt ingenomen, dat zwerf- en afstanddieren er „naast" zitten. Er is op den duur geen ander hok voor hen dan het „gashok". De enig aanvaardbare euthanasie is de intraveneuse injectie (in een ader) een methode die de asiel beheerder niet kan en mag toepassen, want hij is geen veterinair. Blijft alleen de mo gelijkheid vrijwel alle dieren uit het asiel te plaatsen (lukt geweldig in Apeldoorn), als het „overschot" niet meer te hanteren is dit met een gas mengsel (of erger: met electri- citeit) eigenhandig te doden. En masse. Geen dierenarts brengt het op per jaar 2000 (gezonde, soms jonge) zwerf dieren te laten inslapen. Goed beleid Aan het Wassenaarse asiel van de Ver. Nationale Dierenzorg hoeft door goed beleid maar 1% van het aanbod te worden „afgemaakt". De beheerder, de heer J. Boersma is, evenals asielbeheerder Klevering 2 uit Apeldoorn sterk gekant tegen de nog bij verschillende ge meenteasiel gebruikte „gas- klok", waarin het stervenspro ces een 1/2 uur duurt. „Er moet een oplossing zijn", aldus de heer Boersma, die het ook in de preventie zoekt. „Katten en katers zouden zon der uitzondering moeten wor den gesterilizeerd, respectie velijk gecastreerd. Bij honden ligt het mijns inziens iets an ders. Ik zou dit alleen advise ren om bepaalde redenen: overmatige aggressiviteit of oversexed zijn bij de reu, her haaldelijke baarmoederont steking of schijnzwanger- schap bij de teef. Anders: de honden tijdens de vruchtbaar heidsperiode in de gaten hou den. Doorgaan met honden fokken is totaal onverant woord. Ik zie er hier de tnise- re van". Dr. Jongebreur, dierenarts te Den Haag ziet het dierenpro- bleem als een aangelegenheid van de overheid. „De gemeen ten moeten meer geld beschik baar stellen voor de asiels. Het is een voorziening op het ter rein van de volksgezondheid. Particulieren moeten de kant van de geboortebeperking op. Maar ze fokken maar aan. Ie mand heeft een schattig nest met hondjes, maar wat zie je vaak? Een gaat naar een flat drie hoog en blijkt te lastig. Zeker, je hebt lastige dieren, maar wat komt er van zo'n beest terecht? Er zijn domweg te veel honden, die de mensen niet willen hebben". Er zijn meer bedreigingen voor het dierenafval: de malafide die renhandel waar ze in een veel te klein hok hunkerend zitten te wachten op een baas. Een maal geplaatst blijken ze gein- fecteerd, stikvol vlooien te zit ten of ze hebben een huidziek te. Het regent klachten van mensen die honden (of andere dieren) betrokken van sommi ge dierenhandelaars. In het ene geval brengen ze de zieke stakkerd terug, in het andere: steen om de nek en de gracht in. Onlangs krabbelde zo'n puppie nog naar de kant... De politie haalde het uit het wa ter. Nog meer ellende kan het zwerfdier treffen. Jaarlijks verloederen er duizenden proefdieren in het laborato rium, wetenschappelijk ver antwoord of voor nop. Ze wor den gebruikt om kleurstoffen te testen of cosmetische artike len. Sterilisatiedienst In Den Haag rijdt elke maand, gesponserd door de Verg. Kat- tenzorg, een zogenaamd sterili satiedienst. 's Morgens wordt de poes opgehaald, door een dierenarts gesteriliseerd en 's 'middags weer thuisgebracht. Tel. 070-634877. Kattenzorg raadt: katers vanaf de achtste maand laten helpen, poezen moeten eerst geslachtsrijp zijn, merkbaar aan een perio de van krolsheid. Gedurende die tijd thuishouden. Paulus de Boskabouter De Toverhoed door Jean Dulieu x—50 Salomo was nog steeds diep ondere indruk van de kabouter list. „Ik had het zelf kunnen beden ken, Paulus. Het was een uitstekende inval". „Ja", zei Paulus, „mijn plan netje was wel een stuk slimmer dan dat van Eucalypta." „En wat ga je hoed," meende Salomo. „Maar ook nu met deze echte toverhoed doen?" erg gevaarlijk," zei Paulus. „Voor je vroeg de raaf.„Je mag er wel erg het weet kun je in de grootste moei- zuinig op zijn." „En erg voorzichtig lijkheden komen." „Ach zei Salomo, mee zijn,' vulde Paulus aan. „Gemak- „als je je maar de juiste wensen kelijk is het anders wel, zo'n tover- uitspreekt". LUCKY LUKE DE LEGENDARISCHE HELD Dargaud SA. 1976 PAT KUKJ WIET HELAAS... HELAA'S... DAN) I'S ER NJ03 AAAAR EEN) OPLOGG\K)<5.-. IK HOU VAN) Ml^ JIN)<3Lc EN) IK KAN) ZOfODER WAAI2 N)lET C.EUENJ J DINSDAG EN WOENSDAG Sir ran

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 8