Rechtvaardiger
plaats in
bej aardenoorden
Ichentóch..,
blijft de leukste kindermode
bij C8A tóchvoordeliger!
Gevecht om
defensie-uitgaven
met geld en ethiek
als inzet
|^30f40.- 6Q.-807V-»^>^65f75.-
Hulp aan kinderen 'derde wereld' faalt vaak
IMe/kwimftttihouetfflMöf
Vanavond
dus zet de kaas
uit het vuistje
maar klaar!
Palomino
De puntparka is dej
meest favoriete schooI-fietsjas\
Waterafstotende polyester/m
katoen, dik gevoci il.Wji
122-176
kapuchon.
Wollen flannel met
ruitvoering.
86-170
C&M-UtbcA
f "Commander"jack Houthakkersjack in
van polyesterkatoen, wollen ruit met imi-
mrm gevoerd. tatie krulletjesbont.
'6-146 122-146
VOORSTEL VAN STAATSSECRETARIS MEIJER:
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Staatssecretaris Meijer van CRM wil
tot een rechtvaardiger verdeling van de plaatsen in
de bejaardenoorden komen door de instelling van
commissies die volgens objectieve en uniforme nor
men gaan adviseren over de opname van een bejaar
de in een tehuis.
Vanaf 1 januari gaat in elke gemeente zo'n commissie,
bestaande uit een arts, een maatschappelijk werker
en andere deskundigen, aan het werk.
De commissies zullen ook om-
budswerk doen voor bejaarden
die hulp nodig hebben.
De gang van zaken bij opne
ming wordt zo dat de bejaarde
zich tot de commissie wendt met
een aanvraag om in een bejaar
denoord te worden opgenomen.
Daarbij kan de voorkeur voor
een bepaald tehuis kenbaar
worden gemaakt.
De commissie gaat vervolgens
bemiddelend te werk. Uiteinde
lijk wordt, ook aan de hand van
kontakten met de bejaarde zelf,
een advies opgesteld dat aan het
betrokken tehuis wordt ge
stuurd.
Bij een negatief advies is de
zaak niet afgedaan. De commis
sie kan bijvoorbeeld tot de con
clusie komen, dat een bejaarde
al geholpen zou zijn met een
bejaardenwoning, aangepaste
huisvesting, gezinsverzorging of
wijkverpleging. In zulke geval
len speelt de commissie weer
een bemiddelende rol.
Een positief advies van de com
missie is voor het bejaarde
noord niet bindend. De vrees
dat de direkties van de tehuizen
de adviezen in groten getale in
de wind zullen slaan, is volgens
staatssecretaris Meijer onge
grond. „Ik sluit dat uit", zei hij
gisteren in Den Haag.
De bewindsman meent dat met
de instelling van de opnemings
commissies meer rechtsgelijk
heid voor de bejaarden kan
worden bereikt In de huidige
situatie hangt veel af van de
lokale en regionale beoordeling
snormen. Met de nieuwe nor
men, die voor het hele land
dezelfde zijn, kan hieraan een
eind worden gemaakt
ADVERTENTIES
Prof. dr. M. de Langen:
(Van onze parlementaire re
dactie)
Den Haag In een uiterst
gespannen sfeer is vanmiddag
in de Tweede Kamer het poli
tieke gevecht begonnen om de
hoogte van de defensieuitga
ven.
Minister Vredeling van Defen
sie moet zich verdedigen tegen
een meerderheid van de volks
vertegenwoordiging onder
aanvoering van de regerings
gezinde ARP, die zijn begro
ting van bijna 8400 miljoen
gulden met nog eens 150 mil
joen wil verhogen.
Het kabinet heeft dat gewei
gerd en het conflict dat nu,
omgeven met de spanning van
een boksmatch om de wereld
titel, moet worden uitgevoch
ten, is zomaar een van de zwa
re hindernissen geworden die
de ploeg van Den Uyl nog
moet nemen om de rit van vier
jaar af te maken
Waar gaat het nu eigenlijk
om? Een kind kan uitrekenen,
dat het bedrag van 150 miljoen
maar een druppeltje is verge
leken bij de gigantische geld
stroom die volgend jaar uit 's
lands schatkist vloeit. Zegge
en schrijve 0,2 procent. Moet
daar nou zoveel heibel over
worden gemaakt met het risi-
ko dat het voortbestaan van
het kabinet in het geding
komt?
Ja, wel degelijk, zeggen de An
ti-revolutionairen, want het
gaat niet om dat geld, maar
om een niet nagekomen belof
te van het kabinet Vredeling
heeft vervangers voor de oude
Neptune-vliegtuigen van de
marine beloofd en niet gege
ven. Dus toch een konflikt van
ethische aard.
We willen weten wat het
woord van de regering waard
is, heeft AR-leider Aantjes een
maand geleden geroepen. Zijn
defensiedeskundige, mevrouw
Hanny van Leeuwen, voor wie
deze week een hoofdrol in het
schouwspel is weggelegd,
heeft daar inmiddels aan toe
gevoegd dat op deze wijze ons
aandeel in de militaire taken
van Het NAVO-bondgenoot-
schap tekort schiet.
De theorie van mevrouw Van
Leeuwen is, dat Nederland een
sterke positie in de NAVO
moet behouden om invloed te
kunnen uitoefenen op het te
rugdringen van de atoombe
wapening. Daarvoor moeten
we onze conventionele bewa
pening op peil houden, onze
NAVO-taken niet verzaken.
Wat kan Vredeling daar alle
maal tegen inbrengen? In zijn
begrotingstoelichting heeft hij
waarschuwend opgemerkt dat
Nederland met zijn defensie
inspanning de „grenzen van
het mogelijke" dicht is gena
derd. Geruststellend heeft hij
daaraan toegevoegd dat onze
bijdrage in de bondgenoot
schappelijke verdediging niet
wezenlijk is aangetast.
Over dit laatste zou er deze
week een nietes-welles discus
sie kunnen onstaan, zoals vori
ge maand al het geval was
tussen premier Den Uyl en
oppositieleider Wiegel. Je zou
zeggen, dat elke politicus die
niet in iedere Russische vis
sersboot een zwaar bewapen
de onderzeeër ziet, in deze iets
van zijn gelijk moet kunnen
inleveren. Maar dat moet wor
den afgewacht.
Interessanter is de kwestie van
de taakverdeling, waarover
Vredeling en zijn partijgenoot,
het kamerlid Dankert, elkaar
vorige week bij wijze van
voorproefje in de haren vlo
gen.
Politiek van belang is, dat zo
wel de minister als de PvdA-
fractie de taakverdeling hante
ren als argument om niet tot
nieuwe investeringen over te
gaan. De redenering is, dat we
eerst moeten weten welke ta
ken we in de toekomst blijven
doen, alvorens we links en
rechts in de krijgsmacht oud
door nieuw vervangen.
Het vervelende alleen is, dat
ondanks Vredelings pogingen
in de NAVO nog niets in die
richting is ondernomen. Op
die manier krijgen de argu
menten een holle klank en de
PvdA-fractie realiseert zich
dat haarscherp. Vandaar de
boze woorden van Dankert
aan het adres van zijn minis
ter, en de wellicht nog bozere
woorden in omgekeerde rich
ting.
Hoewel inmiddels „de grote
susser" Den Uyl geprobeerd
heeft deze broederstrijd met
de mantel der liefde te bedek
ken, lijkt het toch zinnig dat
deze zaak deze week eens flink
uit de doeken wordt gedaan.
Vredeling hamert al sinds 1973
op taakverdeling, maar eerst
nu heeft hij een studie op
touw gezet
Voorzover Vredeling er met
deze argumenten niet in slaagt
mevrouw Van Leeuwen en
haar gevolg te overtuigen, res
ten hem nog verwijzingen
naar de algemene begroting-
sproblematiek. Zoals bekend
is dit jaar het mes gezet in de
rijksuitgaven en ook defensie
heeft zijn portie moeten leve
ren.
In een brief die hij gisteren
naar de kamer stuurde, wijst
Vredeling erop dat defensie er
eigenlijk nog genadig is afge
komen. Hij rekent voor, dat
als hij een evenredig deel had
moeten inleveren er nog die
per in zijn begroting zou zijn
gehakt
En alsof dat nog niet genoeg
is, defensie krijgt blijkens die
brief het komende jaar ook
nog een deel uit de pot voor
de prijscompensaties. Er zat
zelfs een beetje een ondertoon
in van „misschien is dat nog
wel meer dan die 150 miljoen."
Het leek niet waarschijnlijk
dat de Anti-Revolutionairen
zich op deze manier zouden
laten strikken.
PAGINA 10 LEIDSE COURANT DINSDAG 9 NOVEMBER 19Pir
AMSTERDAM (ANP) Hoewel er veel
hulp geboden wordt door vele nationale en
internationale organisaties ten behoeve van
dc miljoenen kinderen in nood, blijkt maar
al te vaak dat deze ontwikkelingshulp faalt.
Dat komt door een te aanmatigende hou
ding van de hulpverlenende instanties en
gebrek aan respect voor de eigen identiteit
en de autonomie van degenen, aan wie men
de hulp meent te bieden. Zo kan men
hulpprogramma's waarbij kinderen mas
saal geïnterneerd en veelal geïndoctrineerd
worden of waarbij kinderen in grote aantal
len naar andere landen getransporteerd
worden eerder 'onderontwikkelingshulp"
noemen.
Dit zei mevrouw dr. M. de Langen gistermid
dag bij de aanvaarding van het ambt van
buitengewoon hoogleraar in het jeugdrecht
aan de universiteit van Amsterdam. Haar
rede, die ze uitsprak in de aula van de
universiteit aan het Singel, had als titel
"Kinderen op de Schopstoel".
Het overplaatsen van kinderen naar andere
landen met de bedoeling dat ze daar geadop
teerd worden, moet volgens prof. De Langen
uit oogpunt van ontwikkelingshulp worden
verworpen. Niettemin achtte zij het wel
denkbaar dat deze interlandelijke adoptie
uit oogpunt van het recht van het kind
wenselijk is," dat wil zeggen dat het voor
bepaalde kinderen onder bepaalde omstan
digheden toch mogelijk moet zijn. De be
langrijkste voorwaarde voor interlandelijke
adoptie zal moeten zijn dat naar de normen
en mogelijkheden van het land ondanks
financiële en eventuele steun uit het buiten
land er geen aanvaardbare andere oplos
sing voor een bepaald kind is. Dat oordeel
zal moeten worden overgelaten aan diege
nen, die de achtergrond en de omgeving van
dat kind het beste kennen. Alleen wanneer
en zolang, ondanks hulp ter plaatse, inter
landelijke adoptie naar de mening van de
instanties aldaar noodzakelijk blijft is deze
uiterst ingrijpende vorfn van kinderbescher
ming toelaatbaar, aldus prof. De Langen.
De Nederlandse richtlijnen voor toelating
van buitenlandse pleegkinderen zijn opge
steld met het doel het aantal kinderen dat
ons land binnenkomt om geadopteerd te
worden, te beperken. Doch hiertoe zijn be
palingen opgenomen die niet uitgaan van de
mondigheid van de ouders die een kind in
hun gezin willen opnemen en nog minder
uitgaan van de rechten van het kind, zo
meent prof. De Langen. "Ook zullen wij
onze pretentie, dat wij deze kinderen uit de
ontwikkelingslanden in onze gezinnen een
'betere ontwikkelingsmogelijkheid kunnen
bieden, zeer kritisch onder ogen moe
zien. De moeilijkheden die zich voor kuni
doen na een dergelijke ingrijpendeen onh
roepelijke overplaatsing, zijn in bepaa
gevallen bijzonder ernstig van aard. Reali
sche voorlichting aan het publiek en zei
aan die ouders die zich daadwerkelijk op
ven als adoptie-ouders is geboden. Voorlo
kunnen we niet anders concluderen dan
interlandelijke adoptie in sommige geval
misschien de minst schadelijke oplossing
Maar ook al zal interlandelijke adoptie vi
bepaalde kinderen misschien betere ontw
kelingsmogelijkheden bieden, men moet i
denken dat hiermee de kindernood in fl
wikkelingslanden ook maar bij benaden
gelenigd kan worden", aldus prof. De L
gen.
Als de gewoonste dingen van 't leven
steeds duurder worden, hoeven de kinderen daar
nog niet onder te lijden. Juist nü blijft
kindermode bij C&A
Supersnel ski-jack, Collegecoa t met af-
gewatteerde nylon, knoopbare kapuchon.
Mag óók op de fiets! Wollen flannel.
iriug UUK t/f ut; 1010. rruuzn j turt/itt. ja
yA. 92-176 86-170 -*86-146
