Starlift jubelt twee keer
SITTARDIA LAAT ZICH
WEER INTIMIDEREN
BIJNA ONVERWOESTBARE BASIS VOOR TITELPROLONGATIE
HansVultink
zet in finale
kroon
op werk
SPORTTRIBUNE
LEIDSE COURANT
RIJSWIJK Pierre Mathleu was blij
als een kind en dat wilde wat zeggen.
Hij kon het niet weten en het braaf
blazende hulsorkest ook niet, maar
in de Marimbahal werd zaterdag al
een bijna onverwoestbare basis ge
legd voor een prolongatie van de
Nederlandse volleybaltltel. Mathleu
huppelde al, toen hij de uitslagen van
de „concurrentendoders" nog niet
kon weten en zal het 's avonds bij
het vernemen van al die verrassende
uitslagen dunnetjes hebben overge
daan. De vroegtijdige blijdschap van
de trainer van Starlift school niet
eens in de verheugende cijfers waar
mee concurrent Robot VCT als een
ondeugende schooljongen naar huls
werd gestuurd: 15-10, 15-10 en 15-13.
„Dit is de beste competitiewedstrijd",
verklaarde Pierre Mathleu verheugd,
„totnogtoe. En dat bewijst, dat we
aan het terugkomen zijn".
Een gekke opmerking, zo op het eerste gezicht
en met een oog op de lange rij overwinningen.
„Overwinningen, dat wel. Maar iedereen had na
het vorig seizoen veel meer verwacht van Star
lift. Verwacht dat we als een trein over de
tegenstanders heen zouden donderen". Dat
gaat dus nu gebeuren, als tenminste de topper
van zaterdag voorbeeld mag staan. Met in het
vooruitzicht het Europa Cupgebeuren is dat een
aantrekkelijke gedachte, die maar door een feit
overschaduwd wordt. De competitie wordt dan
wat Starlift Blokkeer betreft, net als in de toptijd
van drie jaar geleden een gezapige, bijna verve
lende gebeurtenis. Luister maar naar Wim The*
wissen, zaterdag uitblinker in de Marimbahal:
„We kunnen de competitie mooi gaan gebrui
ken als voorbereiding op de Europa Cup. Je
kan je dan nog een misstap permitteren ook.
Dat kan nog wel eens gebeuren als je enorm
toeleeft naar een bepaald evenement".
Wim Thewissen, vorig jaar overgekomen van het
onbetekenende Maastricht VC en nu symbool
van een ontketenend Starlift. Hij genoot zater
dag de eer de score met een ziedende smash
te openen en op dezelfde wijze te voltooien.
Een eer die hij overigens wegwuifde met een
simpel: „Dat is alleen maar geluk". Maar dat
was het niet alleen. Thewissen wilde met de
laatste actie van de wedstrijd de scheidsrechter
straffen. Bob Tammenga uit Utrecht, kandidaat
om internationaal arbiter te worden bekroonde
zijn dubieuze optrede in de laatste minuten. Hij
onderbrak de wedstrijd om een punt, reeds
zege van 3-0 namelijk mag de indruk zijn
gewekt, dat de Tilburgse tegenstander naar de
slachtbank is geleid net als vorig seizoen. En
daar klopt niets van. Pierre Mathieu deelde
daarom terechtse lof uit aan collega Jiel van
Aartrijk. „Het was de sterkste tegenstander van
dit seizoen". Verslagen in de eerste plaats toch
op techniek, maar ook mentaal. Twee keer
namelijk leek de ploeg bijgestaan door een
grote schare Tilburgers regelrecht op setwinst
af te stevenen en even zovaak stortte de forma
tie om mysterieuze redenen in. Stanislaw
Zdunczyk, een van de twee Poolse steunpilaren
van het team, wist het wel. „We hebben een
nieuw team. En dan heb je de pech van
misverstanden juist op moeilijke momenten. Bij
Starlift bijvoorbeeld, dat al twee jaar in deze
vorm bij elkaar is, helpen ze elkaar op de
kritieke momenten. Bij ons gebeurt dat nog te
weinig. Maar wacht dadelijk de thuiswedstrijd
maar af".
Waarschuwing
Moment, waaruit blijkt dat Starlift niet alleen in de aanval was. Jan Warns, sinds kort zonder baard, valt tever
geefs. Frank Constandse kan ook niet meer ingrijpen. Achter het net, tweede van links Stanislaw Zdunczyk, de Pool.
toegekend aan de Rijswijkse ploeg weer even eerder namelijk was de coach van Starlift door hij de partij uit „Ik word altijd kwaad alt een
vrolijk terug te nemen. „Omdat een achterspeler de bond bestraft (vanwege zijn gedrag In het scheidsrechter fouten maakt",
de bal zou hebben geslagen. Dat klopte niet". duel met Bouwlust Orawl) met een voorwaar- Thewissen, leerling aan do Haagse academie
Er ontstond een discussie, waarin Pierre Ma- delljke uitsluiting en achtte het daarom raad- voor Lichamelijke Opvoeding, gaf dus het sein
thleu zich eerst wilde mengen, maar het toch zaam geen risico's te nemen. Wim Thewissen voor jubeltaferelen aan Rijswijkse zijde en deed
maar wijselijk achterwege liet Drie dagen (24) wel. Met een oorverdovende Idap maakte daarmee Robot VCT eigenlijk tekort. Met die
BIJ Pierre Mathleu Is die waarschuwing niet
tot dovemansoren gericht, want hij was onder
de Indruk van de ploeg van Jlel van Aartrijk.
Maar wees ook do zwakke plek aan. „Ik wist
dat Robot mentaal zwak was. Dat zag Je toen
ze In de tweede set door de knieën gingen.
Daar verloor Robot de wedstrijd". De geschie
denis van de eerste set, waarin Starlift een
achterstand van 10-5 moest wegwerken her
haalde zich. Maar vraag niet hoe.
Eerst was Robot weer met 8-3 voorgekomen en
pas na 38 minuten brak de thuisploeg, bijge
staan door een enthousiast orkestje, het ver
weer. Ook in de derde set had Starlift, waar
het blok goed sloot maar de verdediging te vaak
haperde, de handen vol aan de lastige concur
rent. Weer ontspon zich de merkwaardige strijd,
waarin het briljante ontbrak en toch alles vol
gens het boekje ging. „Te mooi", zei Pierre
Mathieu en typeerde daarmee juist. En toch
werd er ook gesproken van „de mooiste triomf
van totnogtoe". Het was een compliment voor
Robot (nota bene zonder smasher bij uitstek
Jan Klijssen die met een gebroken arm moest
toezien) dat de les van Starlift goed heeft
gelerd. Niet voor niets zei Mathieu, de profeet
van het aanvallende volleybal, met een wrang
lachje: „ledereen gaat ons naapen. Dat zie je
met de verre services, ledereen doet het nu.
We moeten maar weer wat nieuws gaan zoe
ken". Starlift nagevolgd, een groter compliment
kan een trainer zie niet wensen. En angst voor
een coup hoeft de Rijswijkse ploeg niet meer
te hebben na zaterdag. De strijd lijkt nu al saai.
Het zal Starlift een zorg zijn.
KEES KOOMAN
TWEEDE
VERLIES
KLEINER
BOEDAPEST Het Neder
lands zaalhandbalteam (da
mes) heeft In Hongarije de
beide interlands tegen het
Hongaarse team kansloos
verloren. De eerste wed
strijd, die vrijdag gespeeld
werd, leverde een nederlaag
van 22-11 op en de ontmoe
ting van zaterdagavond een
nederlaag met 16-10.
Net als in Noorwegen werd
ook nu in de tweede wed
strijd een beter resultaat be
haald. Bondscoach Jan Alma:
"Natuurlijk is het geen won
der dat we hebben verloren.1
Hongarije staat derde op de
wereldranglijst. Het is ge
woon weer bewezen dat het
onmogelijk is om van zo'n
Oosteuropesenationale ploeg
te winnen. Je mag niet verge
ten dat die speelsters dage
lijks een uur vrij van hun
werk krijgen om te trainen.
Zo zijn er zes acht trainin
gen per week. Bovendien
komt het nationaal team óok
nog eens iedere week bijeen.
Wat voorlopig het belangrijk
ste is, is dat we niet zijn
weggespeeld".
Omdat vooral de trainingsmo
gelijkheden in Nederland veel
minder zijn, zal hier dat Oos-
teuropese niveau nooit ge
haald worden.
Jan Alma: "We moeten ons
daar ook niet blind op staren.
We hebben gezien, dat wij
niet aan hun schotkracht kun
nen tippen en vooral de leng
te van de speelsters, die daar
op ook worden geselecteerd,
is hier onbekend. Spelen we
regelmatig tegen dit soort
ploegen, dan worden we be
slist op Westeuropees niveau
veel sterker".
Voorlopig wordt de huidige
selectie nu formeel ontbon
den, want de "evenementen"
waarvoor zij was samenge
steld zijn nu achter de rug.
Of er speelsters zullen afval
len weet Alma nog niet, hij
lijkt eerder alleen positieve
ervaringen te hebben gehad.
Alma over de speelsters:
"Jenny Rogge is uitgegroeid
tot een eenzaam hoog niveau
hier in Nederland, in Honga
rije heeft zij haar doel op
formidable wijze verdedigd".
Ook over Joke Rombouts
sprak hij optimistisch: ''Zij
kan tot een hele grote speel
ster uitgroeien. Ze heeft zich
geweldig aangepast". En over
Ingrid van Koppen: "Haar
hoekschoten hebben zelfs de
Hongaarse doelvrouwe ver
baasd doen kijken".
(Van onze handbalmedewerker)
VOORBURG Ook de derde achter
eenvolgende competitieontmoeting
tussen Duyvestein Wintersport Hermes
en tienvoudig landskampioen Sittardia
is in een gelijkspel geëindigd. Duyves
tein Wintersport bevestigde zijn repu
tatie door na een 8-10 ruststand via
8-12 toch tot 14-14 gelijk te kómen.
Vorig jaar werd het al in Voorburg
17-17 en in Sittard 13-13. In beide
wedstrijden stond Duyvestein bij de
rust achter (resp. 7—9 en 9-4) en ook
gisteren lag de kracht van de Haagse
ploeg in de tweede helft.
Langzamerhand is Duyvestein Winter
sport voor Sittardia dan ook een obses
sie geworden. Aanvoerder Peter Lot
man: "Van Gaby Rietbroek hoorde ik,
dat ze liever tegen een andere ploeg
spelen, omdat ze. wannéér ze dan een
maal voorstaan, de wedstrijd ook altijd
winnen. Voor ons zijn ze - en dat geven
ze zelf toe - wel wat bang. omdat die
voorsprong tegen ons nog niets bete
kent". Daar komt nog bij, dat Sittardia
vorig jaar na het eerste gelijkspel (17-
17) in Sittard bij een overwinning lands
kampioen kon worden. De burgemees-"
ter, stadhuis en banket waren al besteld
en de 9-4 ruststand leek voor het te
verwachten feest ook geen duimbreed
in de weg te leggen. Maar toen haalde
Duyvestein de stunt uit door toch terug
te komen en gelijk te spelen, waardoor
alle geplande festiviteiten niet doorgin
gen. En die hele geschiedenis heeft
Sittardia nu wat angstig gemaakt.
Niet genoeg
Toch hebben de Limburgers er niet
genoeg van geleerd. Want voorzichtig
was Sittardia bepaald niet toen het
met 12-8 in de tweede helft voorstond.
Wel was de ruststand verder uitge
breid, maar ook later In de tweede
helft bleek Duyvestein Wintersport te
kunnen toeslaan.
Sittardia liet zich nogal makkelijk intimi
deren door bijvoorbeeld Bert Bouwer,
die nogal graag provoceert en zeer
gemakkelijk kan vallen. Dat een zo
ervaren speler als Gaby Rietbroek zich
daardoor in de luren laat leggen wordt
door Guus Cantelberg - eens sterspeler
van Sittardia en nu de coach - min of
meer benadrukt: "Ik heb me ontzettend
kwaad gemaakt op de spelers. In de
voorbereiding kende ik de angst voor
Duyvestein. Voortdurend heb ik gezegd
dat ze zich niet moesten laten intimide
ren maar ja, ik heb ze nu zelfs aan de
kant moeten roepen om ze tot bedaren
te brengen".
Voor wat dat laatste betreft sprak Can
telberg over international Ton Reinders.
Waarom hij in de laatste minuten even
Peter Muyres (licht shirt), kreeg in de wedstrijd Duyvestein Wintersport Hermes-Sittardia geen
optredende Hermes-verdediging. Voor deze situatie kreeg hij wel een vrije worp.
gewisseld werd legt Peter Lotman uit: dia op 14-14 te brengen, maar liet die maal te scoren. De scheidsrechters
"Wij stonden met 14-13 voor en toen liggen doordat doelman Ron de Jonge keurden echter die doelpunten af te
brak bij Sittardia het angstzweet uit. Ze onder daverend applaus de bal stopte, wachten. Peter Lotman: "Om het niet
gingen forceren. Reinders begon onzui- Reinders rehabiliteerde zich twee minu- uit de hand te laten lopen, kan je als
ver te schieten, drie keer achter elkaar ten voor het einde echter knap, toen een speler onrechtmatig verdedigd
en evenzoveel keer werd de bal geblokt, hij voor de tot op dat moment onmach- wordt een vrije worp uitdelen. Maar ook
Hij verloor even het koppie en toen tige Gaby Rietbroek een gaatje aan de de scheidsrechters wisten, dat het hier
moest hij naar de kant".
cirkel creëerde: 14-14. Duyvestein bleef allemaal spelers betrof die zoveel tech-
Bovendien had hij de kans gehad Sittar- in het offensief en wist zelfs nog drie- niek hebben, dat ze ook uit schier
schijn van kans tegen de fors
onmogelijke situaties kunnen scoren".
Als op 19 februari de tweede ontmoe
ting is zal het wel geen gelijkspel meer
worden, want, zoals in de tribunes al
werd gesuggereerd: "Driemaal is
scheepsrecht", en wat Duyvestein be
treft wordt er dan weer een feest afge
zegd.
Hans Vultink besloot de Nederland
se titelstrijd met een huzarenstukje. In
de finale maakte hij de partij in een
beurt uit.
Deventer Hans Vultink heeft zijn revanche
gekregen. Werd de 39-Jarige Groenloer drie
weken geleden in Wychen onttroond door
Christ van der Smissen in het bandstoten,
gistermiddag behield hl] in Deventer ongesla
gen zijn kadertitel in het 47/2. Hij maakte op
magistrale wijze in de finale de 400 carambo
les In een beurt vol. Van der Smissen bleef
op nul staan. Vultink veroverde daarmee zijn
achtste titel in deze spelsoort, waarin hij ook
wereldkampioen is, en de dertigste nationale
titel In totaal.
De finale, waaraan hij met twee punten voor
sprong maar met een lager moyenne begon,
werd een demonstratie van zijn klasse. Van der
Smissen kreeg door zijn tegenstander de acquit-
stoot opgedrongen, die hij door een klos miste.
Daarna kwam de grootmeester zelf aan stoot.
In korte tijd bracht hij de ballen bij elkaar. Even
was hij in moeilijkheden op 92/maar hij loste
ze grandioos op. De eerste 100 caramboles had
hij in hoog tempo na twintig minuten bijeen.
Daarna ging het nog sneller: 200 caramboles
in 32 minuten, elf minuten later 300 en onder
luid applaus van de vele toeschouwers in de
Deventer schouwburg de laatste caramboles na
precies 55 minuten. Van der Smissen zat versla
gen op zijn stoel. Na afloop zei hij: „Ik moest
op een fout van Vultink wachten. Hij was de
sterkste van het toernooi en verdiende te win*
Vultink was uiteraard bijzonder tevreden: „Ik
kende nauwelijks problemen. Ik was blij dat de
finale op de eerste match-tafel werd gespeeld
omdat die een ingespeeld laken had. Op de
andere tafel had ik het waarschijnlijk moeilijker
gehad". Vultink hield met de prolongatie van
zijn titel Van der Smissen uit het toernooi om
het Europees Kampioenschap in Maubeuge
(Frankrijk), dat van 9 tot en met 12 december
wordt gespeeld. Als wereldkampioen had hij het
recht om deel te nemen. Van der Smissen kon
alleen als hij de titel won als tweede Nederland
se vertegenwoordiger mee.
De nestor van het gezelschap Vultink is 39
en veruit de oudste deelnemer aan het toernooi,
dat een gemiddelde leeftijd van net boven de
27 had speelde vier dagen lang er sterk.
Alleen tegen Velthuis (tweede ronde) en Steures
(vierde ronde) haperde er soms wat in de
geoliede machine van de Groenloer, maar daar
stonden partijen van een beurt (tegen Van der
Smissen in de eindstrijd), twee beurten (tegen
Van Deventer), twee keer vier beurten (tegen
Bongers en Havermans) en eenmaal vijf beurten
(tegen Bessems) tegenover.
De zege op de 31-jarige in de biljarttop terugge
keerde Bessems zaterdagavond, was tekenend
voor zijn kracht. Vultink maakte in deze partij
korte metten met de laatste illusies van de
Limburger. Zoals in dit toernooi bijna gebruike
lijk begon hij met een hoge serie (132), die op
een simpele trekbal afbrak. Vier beurten had
hij toen nog nodig om de vierhonderd carambo
les vol te maken. Via een schitterende serie van
257 finishte hij vijf seconden na Van der Smis
sen, die op de andere tafel Havermans met een
slot-serie van 286 zijn vierde nederlaag in suc
cessie had bezorgd.
Havermans, die het toernooi sterk en zeker
begon met twee overwinningen, zakte daarna
steeds dieper weg. De 20-jarige biljarter uit
Zundert incasseerde vijf nederlagen achter el
kaar en werd tenslotte achtste en laatste. Vorig
jaar was hij nog derde. Os Bongers deed het
precies anders om. Hij opende erg zwak met
drie nederlagen maar kwam goed terug met
twee overwinningen in vier beurten. Alleen in
de laatste partij liet de Europese jeugdkampioen
het lelijk liggen tegen Van Deventer. De Hage
naar, die zo over-geconcentreerd was. dat hij
niet in zijn ritme kon komen, haalde in die.
slotpartij zodanig uit dat hij zijn algemeen
gemiddelde tot boven de 35 tilde.
Ben Velthuis, de lange Oldenzaler. bracht met
een sterke laatste partij tegen Steures zijn
gemiddelde boven de degradatiegrens van 30.
Hij pakte zelfs nog de vierde plaats door die
zege. Ook de twee in de top teruggekeerden,
Bessems en Steures, speelden een goed toer
nooi. Bessems draaide lang mee met Van der
Smissen en Vultink, Steures viel op door zijn
hoge gemiddelde (45.17). Hij zorgde er met Van
der Smissen en Vultink dat het toernooigemid-
delde op 43.28 uitkwam.
Uitslagen vijfde ronde: Velthuis—van Deventer
298—400/10; Bongers—Steures 300—400/9; Vultink—
Havermans 400-84/4; v.d. Smissen—Bessems
400—306/9; zesde ronde: Velthuis—Bongers
55—400/4; Steures—van Deventer 400—256/6; Vultin-
k—Bessems 400—43/5; v.d. Smissen—Havermans
400—22/3; zevende ronde: Velthuis—Steures
400—332/5; Bongers—van Deventer 60—400/5; v.d.
Smissen—Vultink O—400/1Bessems-Havermans
400-177/7.
Eindstand: 1. Vultink 14/400/80.00; 2. Van der
Smissen 10/396/72.40; 3. Bessems
10/341/38.55; 4. Velthuis 6/270/31 76; 5. Steures
4/222/45.17; 6. van Deventer 4/240/35.43; 7.
Bongers 4/191/33.59; 8. Havermans
4/185/32.77.
