Afscheid van paard met „grote ogen
Sportvisser
Albert Jansen
hoopt op een
goede kaart
„Ik ben
helemaal
maf van
vissen"
Twee dozen
sigaren en
een pakje
sigaretten
per
wedstrijd
Prestaties en cijfers
Eigenaar
Meinardi
wist dat
Henri
Buitenzorg
een
topper
zou
worden
Noteer bij de radio
J jATERDAG 30 OKTOBER 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
DEN HAAG In de nacht van 4 op 5 van de Haagse deelnemer. Blij was hij er
november zal Albert Jansen in het Zeenw- niet mee, „We hadden de pech van spring-
se Cadzand een kaartje leggen. Hoe hij dat tij. Binnen tien minuten was de boot twee
in een hotel, propvol met concurrenten, mijl afgedreven. Ik verloor nog een wed-
moet doen is nog onbekend, maar hij doet denschap ook, omdat die twee wijtinkjes
het „Ja, dat klopt Ik leg altijd een pa- door één man werden gevangen". Albert
tience voordat ik een wedstrijd doe. En Jansen kan niet tegen zijn verlies en zo
als ik niet uitkom, heb ik een rot dag. hoort het ook bij een sportvisser. „Je wilt
Bijgeloof heet dat". Albert Jansen, geen eerste zijn, net als een hardloper. De
helderziende dus, maar een sportvisser, sportvisser die zegt dat het niet waar is,
die voor één van de grootste evenementen
uit zijn carrière staat Cadzand namelijk
is van 5 tot en met 7 november strijdto-
bij applaus verboden is. Publiek zal
trouwens nauwelijks zijn, want de wereld
dagen in november niet toelacht, kan hij
het wel vergeten. „De top die in Cadzand
bijeen komt is zo tegen elkaar opgewassen,
dat het geluk wel de doorslag moet geven.
Honselersdijk en Bax uit Velsen, zal zich
daarom alleen al niet aan een voorspelling
wagen. „Voorspellingen doe ik nooit. Bijge
loof, weet je". Maar toch. Pretoogjes achter
de brilleglazen verraden hem. Albert Jan- de keuze: of vissen, of autoracen,
sen ziet er die dag toch al feestelijk uit.
Hij is kok in het Haagse restaurant Au
Bon Ton en wil dat wel weten ook. Het
visserslatijn spreekt hij uit met een koks
muts nonchalant tegen het hoofd gedrukt.
Zweetdruppeltjes lopen tapsgewijs langs
zijn voorhoofd, want het is druk. Geen
Opa
,Mijn vrouw koos voor vissen, maar heeft
achteraf spijt. Met sportvissen ben ik veel
vaker weg. Ik ben ook wel blij, want op
Zandvoort toeven is toch eigenlijk levens
reden om de voorpret te verbergen. Albert gevaarlijk". En zo stortte de Haagse kok
Jansen gelooft in een Nederlands succes.
Weddenschap
Hij kan bogen op het voordeel van bekend
terrein, maar dan moet wel de generale
repetitie van vorige week zaterdag zo snel
mogelijk worden vergeten. Gezamenlijk
vingen de vijf Nederlandse deelnemers
van straks drie wijtings, twee kleintjes en
een grote. De laatste kwam van de hengel
En daarom staat de 30-jarige kok zo'n vier
wereldkampioenschappen, waar- keer per week aan het Scheveningse
strand, soms op afschuwelijk vroege tijd
stippen. „Je moet trainen, een beetje rot-
kampioen zeehengelen 1976 wordt op zee zooien. Met één keer vissen in de veertien
geboren. Een mijl uit de kust in elk geval dagen kom je er nooit. Conditie? Die krijg
en daar is nu eenmaal geen plaats voor
tribunes.
Het wordt dus een zeldzaam tafereeltje,
Albert Jansen in de boot drie dagen lang
vijf uur per dag in strijd gewikkeld met
het puikje van de vistop. „Ik geef het je mogen dat gerust in de buurt van Albert
iw te doen, elke dag weer die boot in en elke Jansen opmerken. „Het zal mij een zorg
dag weer die spanning. Na drie dagen ben zijn, wat de anderen denken. Iedereen
je gebroken". Muisschien helemaal voor moet dat voor zichzelf weten. Bij iedere
niets. Als het geluk Albert Jansen de drie sport heb je mensen die denken: Dat stelt
je vanzelf. Als iemand mijn hengel in z'n
handen neemt, slaat hij wel dubbel". Niet
van het lachen. Over lachen geblazen ge
sproken, de mensen die soms denken dat
sportvissen een belachelijk tijdverdrijf is,
toch niets voor. Onbegrip is daar de oor
zaak van". Albert Jansen trekt zich er niets
van aan. Denkt, eet en leeft in vistermen,
want: „Ik ben helemaal maf van het vis-
Dat is altijd zo bij internationale wedstrij- sen". Als zijn vrouw dat had geweten, had
den". De sportvisser uit Den Ha^g die in zij vijf jaar geleden niet de fout van haar
de Nederlandse ploeg wordt bijgestaan leven gemaakt. In die tijd was ega Jansen
door onder anderen de collega's Borsje uit idolaat van de autosport en bewees dat ook
met de vele uurtjes op Zandvoort. Twee
sporten en één vrouw gaan niet samen en
daarom stelde Albert Jansen zijn geliefde
in de buurt van de huwelijksdatum voor
op een hobby, waar hij eigenlijk al 25 jaar
geleden zijn hart aan had verpand. „Ik
was een jaar of zes, toen ik met opa
meeging. Ik weet het nog goed, dat ik
mijn eerste hengel verspeelde op een
dam".
Een dam, Jansen kwam meteen bij de zee
terecht. En zo is het altijd gebleven, ook
toen het na een eerste kennismaking met
de hengelafdeling van wielervereniging
Sparta menens werd. „Ik werd twee keer
Albert Jansen op het Scheveningse strand
in training. „Niet om vissen te vangen." Maar
wel om dadell|k wereldkampioen te worden
in Cadzand. Want: „Ik ben maf van het
vissen."
eerste bij de kennismaking en later bij de
eerste clubwedstrijd ook meteen winnaar.
Wisten ze meteen wie Albert Jansen was".
Albert Jansen, zeevisser in hart en nieren.
„Ja ik ben meteen naar de zee gegaan. Dat
komt, ik ben van nature druk. Kan niet
rustig tussen het riet zitten". En om de
daad bij het woord te voegen steekt hij
er weer eentje op, een dikke sigaar. Moet
je hem zien, als hij achter een hengel zit-.
„Dan gaan er twee dozen sigaren en-een
pakje sigaretten door. Maar ik drink geen
druppel. Wat dat betreft ben ik een slechte
visser". Visser die wel op de barricaden
klimt als zijn sport ter sprake komt Hij
wenst een fabel uit de wereld te helpen.
„Bij sportvissen is de vis slechts een mid
del. Er is ook maar één wet en die luidt:
Verspil geen vis. Dat klinkt ruw, maar bij
autoraces bijvoorbeeld monteer je ook
geen slechte banden. De vis mag je geen
kans geven door goed materiaal. Maar ik
gooi mijn vis wel altijd terug. Noem Albert
Jansen dus geen dierenbeul, want dan
wordt hij kwaad.
„Moet je eens zien, hoe ik met mijn hond
omga. Trouwens, over vreedzaam hoeven
we bij het vissen niet te praten. Ga dan
maar eens in de Scheveningse haven kij
ken, hoeveel vis er wordt doorgedraaid.
Waarom zetten ze die niet terug op zee,
desnoods als voedsel?" Albert Jansen is
de voorzichtigheid zelve, als hij zijn
„sportraiddel" („Een vis voelt natuurlijk
geen pijn, maar angst kent elk dier. Daar
om moet je niet ruw met de haak omsprin
gen") van de baak haalt. Daarin schuilt
ook wel wat eigenbelang, in een wedstrijd
moet je zuinig zijn met vis.
Het gaat dan om de hoeveelheid en lengte
en een vis verspelen is doodzonde. Over
hoeveelheid gesproken, Albert Jansen kan
bogen op een persoonlijk record van 25
pond. Dat was dan een vis, een kabeljauw
wel te verstaan, gevangen op het strand.
„Of dat mijn grootste gevecht is geweest?
Weet ik veel, je bent altijd in gevecht. Je
weet toch nooit wat er aan de haak zit?".
De hobbyist hoopt op vele gevechten in
Cadzand. Gevechten, die de huidige vistop
typeren. „Wat vijf jaar geleden top van
Nederland was, telt nu niet meer mee. Dat
komt door de verandering van materiaal
en techniek, maar ook de instelling. De
mensen zijn aggressiever geworden. Bij
voetbal is dat een nadeel, bij ons een
voordeel. Vroeger zaten ze op een stoeltje
met liefst de hengel in een standaard. De
huidige jeugd blijft staan. Zien is pakken".
Zien is pakken, visserslatijn, voor Albert
Jansen een lijfspreuk, die hij in Cadzand
zacht voor zich uit zal prevelen. Op 5
november, 's-morgens om een uur of vijf
weet hij al hoe laat het is. Dan heeft hij
zijn patience gelegd.
KEES KOOLMAN
BEMMEL Henri Buitenzorg
had grote ogen en daarom wist
liefhebber, eigenaar en paarden
kenner bij uitstek, de nu 67-jarige
Piet Meinardi, dat het eerste veu
len van stoeterij Buitenzorg van
zich zou doen spreken. „Bij de
aankoop van een jong paard moet
je niet alleen op de ogen letten.
Hij moet breed in het gezicht zijn,
een mooi hoofd rijk en een diepe
borstkas bezitten. Dat is alles
waarom het bij een paard later
gaat draaien."
Morgenmiddag neemt Henri Buitenzorg op
de Hilversumse baan afscheid van zijn
publiek. Jan Wagenaar zal een ererondje
maken op de grond waar hij in 1971 zijn
persoonlijk record vestigde, dat tot enkele
weken terug nog het Nederlandse record
was met een kilometertijd van 1.16.3. Henri
Buitenzorg, toen winnaar van de Prijs der
Giganten.
Hendri Buitenzorg heeft een omposante
loopbaanachter de rug. Door een blessure
moet het fameuze paard, thans tien jaar
oud, de fokkerij op gaan zoeken. Piet
Meinardi, de Groningse eigenaar en sinds
vele jaren in het Gelderse Bemmel woon
achtig, heeft daar vrede mee.
Karakter
„Het is toch een pracht paard. Ik kocht
Henri Buitenzorg voor vijftienduizend gul
den. Dat was toch een behoorlijke prijs,
maar ik wist dat het een goede zou wor
den. Ik haalde hem op de stoeterij van de
gebroeders Snetselaar zelf van de moeder
af. Tijdens een verkoping op Stoeterij Bui
tenzorg, waar ik zelf bedrijfsleider was
bleef Henri staan. Ik kocht hem omdat ik
er zeker van was dat hij een goede zou
worden. Het paard had als jong dier al
karakter. Als je als jongen van dertien jaar
al in de paarden zit, neem dan maar van
mij aan dat je een paard kan beoordelen."
Piet Meinardi vervolgd zijn verhaal in
restaurant „De Gouden Appel" in Bemmel,
nadat de jaarlijkse veiling is afgelopen van
de jaarlingen van Stoeterij Buitenzorg. „Er
zijn hier mensen die een hoop geld hebben
geboden op paarden. Er zijn paarden voor
forse prijzen verkocht. Ik durf te zeggen
dat ik de jaarling Robin Buitenzorg waar
voor men veertigduizend gulden betaalde
niet wil hebben".
Henri Buitenzorg was vijf maanden oud,
toen hij bij zijn moeder Progusta (reeds
overleden) wegging. Als tweejarige bleek
het paard bij Jan Wagenaar in de training
erg lui te zijn. Maar het klikte onmiddel
lijk tussen Wigenaar en Henri. Jan Wage
naar, een van de beste pikeurs van Europa
volgens Piet Meinardi.
„Ik ben er van overtuigd dat Henri bij
Wagenaar nog nooit een tikk heeft gehad.
Henri is in de koers altijd de baas geweest.
Hij wist wat Wagenaar wilde en Wagenaar
wist wat Henri wilde. In de training was
hij niet vooruit te branden. Op de koers-
baan deed hij het voor honderd procent.
Henri bepaalde zelf zijn tempo en snelheid
en met een klapje zou hij niet harder gaan.
Bij de familie Wagenaar had Henri een
uitstekende verzorging. Henri was een der
de kind voor de familie. De vrouw van Jan,
Annie, had de gehele verzorging van het
paard. Ze ging per dag rustig vijf uur met
Henri rijden. Die twee konden samen lezen
en schrijven. Zoiets heeft natuurlijk enorm
bijgedragen aan de prestaties van het
paard".
Het stoppen doet Wagenaar en eigenaar
Meinardi natuurlijk pijn. Henri had zeker
nog twee jaar zijn beste krachten mogen
geven aan het koerswezen. Maar door een
blessure is het afscheid daar. In het voor
jaar heeft de hengst zich in de koers
DEN HAAG De tienjarige Henri Buitenzorg verdiende:
551.046,-. Er was nog nooit eerder een paard in Nederland
-die zoveel geld bij elkaar kon draven. Henri kwam 154 maal
aan de start in zijn loopbaan en zegevierde 83 keer. Dertig
keer werd hij tweede, acht maal derde, vier keer vierde, vier
keer vijfde en eenmaal pakte hij een zesde plaatsje. In totaal
viel hij slechts 24 maal niet in de prijzen.
Henri Buitenzorg is een bruine hengst, zoon van de hengst
Lullwater Victory en moeder Progusta. Henri Buitenzorg met
een record van 1.16.3 won bijna alle klassiekers in ons land
en boekte ook internationaal succes.
Tweejarig
Winnaar van de Jonkerprijs, in tien starts verdiende Henri bijna
dertien mille en mocht vijfmaal zijn ererondje maken.
Driejarig
In een recordtijd zegevierde hij in de derby (1.22.8). Elf keer
won hij en geen enkele maal buiten het „geld". Als driejarige
won Henri een bedrag van: 55.320,—. Verder was hij ook
'eerste in de Sweepstakes en in de grote klassieker het Van
Wickevoort Crommelin Memorial die hij ook een jaar later zou
winnen.
Vierjarige
g Winnaar in de interland Nederland—België. Jan Wagenaar
tnocht tevens uit handen van Prins Bernhard De Gouden Zweep
ontvangen toen hij Henri op Duindigt als eerste over de
|j.-eindstreep bracht In Duitsland won hij de Greyhoundrennen.
Vijftien starts en twaalf overwinningen.
-Vijfjarige
Het topjaar voor Sir Henri Buitenzorg. Winnaar van het Kam
pioenschap van Nederland, Nederland—België, Prijs der Gigan
ten (serie en finale) en in het Deense Aarhuus Europees
kampioen der vijfjarigen. Twintig starts, vijftien maal eerste.
Zes en zevenjarige
Kampioen Nederlandse paarden en beide jaren winnaar van
het Merevelds Mijlrecord. Ook op acht- en negenjarige leeftijd
5, werd Henri steeds kampioen van Nederland. Dit jaar kwam
g ..hij maar drie maal aan de start en won eenmaal. Driemaal
5, werd hij gekozen tot paard van van het jaar: in 1969, 1970 en
1971. De persprijs kreeg hij in 1969,1971 en 1975.
I
betrapt. De achtervoet is in de voorvoet
gekomen en daar is een grote scheur ont
staan. Insiders noemen dat hoefscheur.
Zonder twijfel is de blessure van Henri
binnenkort genezen en kan de hengst
koersklaar gemaakt worden. Het ijzerster-
ke duo Wagenaar - Meinardi ziet daar geen
heil in.
Door de enorme hoge winsom van het
paard moet Henri steeds aan de start een
handicap van vele meters aan de jeugd
geven. En de jeugd is enorm sterk. Denk
maar eens aan Manze Buitenzorg, Monty
Buitenzorg, Lido Buitenzorg en de nieuwe
ster van Jan Wagenaar de Derbywinnares
van dit jaar Orma Pride. Henri zou in het
deelnemersveld altijd van achteren moeten
komen. Piet Meinardi: „Als een wielrenner
of schaatser een jaar aan geen wedstrijd
heeft meegedaan dan is het moeilijk om
gelijk vooraan te rijden. Zo is het met
Henri ook. Als hij op de draversbaan was
teruggekeerd, verwacht het publiek weer
gelijk grote successen. Henri heeft zoveel
betekent in de drafsport, dat je het hem
niet aan mag doen om achteraan te lopen."
Piet Meinardi zoals hij zelf vertelt „uit de
ruif geboren" heeft nu grote verwachtin
gen van Henri Buitenzorg als vaderpaard.
De reus van Otterlo uit de training van
Jan Wagenaar staat thans in het Gelderse
Stroe op het dekstadion van de Gallant's
Farm het eigendom van de heer B. A. van
den Bor, een paardenliefhebber bij uitstek.
Bedrijfsleider op de Gallant's Farm is de
zoon van Piet Meinardi, Harry die hele
maal in de voetsporen van zijn vader is
getreden. Henri Buitenzorg een drafwon-
der op de baan.
Lucht
Piet Meinardi: „Het paard heeft de eigen
schappen om een goed vaderpaard te zijn.
Het is natuurlijk altijd afwachten in de
fokkerij. Henri heeft vier bikkelharde be
nen en dat is natuurlijk erg belangrijk.
Hij is verder nog klokgaaf. Hij is de rust
zelve en zal daarom een goed paard zijn.
Ik zie het met Henri best zitten in de
fokkerij. „Henri is een apart paard", ver
volgt Meinardi met zijn Gronings accent.
„Henri heeft een klein mondje en grote
neusgaten en wijde kaken. Zoiets is uitste
kend voor ademhaling. Alleen een paard
met lucht kan erg ver komen op de koers.
Dat geeft hij zijn kinderen straks wellicht
mee. Daarnaast is de begeleiding van een
jong paard belangrijk.
Eigenaar Piet Meinardi heeft dan ook te
recht gekozen voor de Gallant's Farm.
„Het is daar heel erg goed. Zowel voor
Henri als voor de merries die bij hem op
bezoek komen. De stoeterij Callants Farm
is een van de modernste in de wereld."
Over een goede drie jaar komen misschien
de eerste kinderen van Henri Buitenzorg
op de baan. Een bezoek aan Henri Buiten
zorg kost de eigenaar van een merrie
vijfhonderd gulden. Als er een veulen
wordt geboren, komt er nog eens duizend
gulden bij. Volgens eigenaar Meinardi is
dat niet duur. Er is al grote belangstelling
om straks in het dekseizoen een bezoekje
te brengen aan het fameuze paard van de
draversbaan.
Piet Meinardi zal zonder twijfel weer zoe
ken naar een goed koerspaard. Hij heeft
al enkele „leuke" paarden bij Jan Wage
naar in training. „Ik ben altijd wel geluk
kig met het aankopen van paarden. Maar
een tweede Henri Buitenzorg is waar ik
ook kijk, op welke jaarlingen veiling ook
er nog steeds niet voor mij te koop. Eerste
vereiste van een paard, let op mijn woor
den: grote ogen, paarden met kleine ogen
zijn geniepige paarden, vaak is het met
mensen niet anders."
Henri Buitenzorg krijgt zondag tijdens het
spelen van zijn laatste Ambosz-polka op
Hilversum applaus van de paardenliefheb
bers. Voor de drafbaan gaat hij met pen
sioen. Bedankt Henri Buitenzorg, bedankt
Sir Henri.
ARTHUR VAN RIJSWIJK
Htnrl Buitenzorg loopt een ereronde. „Een uitstekende draver"
Eredivisie
O FC TwenteVW
O FC Utrecht-NAC
Telstar—Ajax
0 GA Eagles—Sparta
Feyenoord—FC Den Haag
FC Amsterdam—PSV
Roda JCHaarlem
NECAZ'67
Eindhoven—De Graafschap
Eerste divisie
Volendam—Veendam
Den Bosch—PEC Zwolle
AmersfoortVitesse
FC GroninenMW
Fortuna SCSC Cambuur
Helmond Sport—SW
W ageningen—Excelsior
Willem II—FC Dordrecht
HeerenveenFC Vlaardingen
De wedstrijden aangeduid met
voor op het totoformulier.
een
O komen
