Patiëntenvereniging op
de bres voor orthopedie
LANGS OMWEGEN
leidse
Oxford
renovatie bracht
in beroering
LEZINGEN BIJ
RIJKSMUSEUM
NATUURLIJKE
HISTORIE
PERSONEELSGEBREK OORZAAK GROEIENDE WACHTLIJSTEN
Postume
tentoonstelling van
Panhuys in
Academiegebouw
£ek]
jubil
leden]
betekfl
■ven.-.
ensd\l
;en, zl
ovei
;lijk. I
et onl
de wJ
DOOR
TON
PIETERS
Op mijn omwegen door stad en land kom 'ik graag mensen tegen. Elke
morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
geduldige telefoon is 071 12 22 44; u kunt dan naar toestel 18 vragen.
IJDAG 15 OKTOBER 1976 LE1DSE COURANT
LEIDEN De patiëntenvereniging in
oprichting van de Annakliniek (voor ort
hopedie, leer tot herstel van verkrom
mingen) krijgt elke dag reacties op haar
oproep aan orthopedie-patiënten om zich
met de vereniging te weer te stellen
tegen de bezuinigingsplannen van staats
secretaris Hendriks van volksgezond
heid. Deze plannen houden een vermin
dering van het aantal bedden in die
beschikbaar zijn voor de orthopedie-pa
tiënten, terwijl de wachtlijst voor de
orthopedische behandeling ook door an
dere oorzaken al is opgelopen tot over
de 360 personen. Uitstel van de behande
ling betekent vaak voor de patiënt een
lange lijdensweg terwijl de toestand
soms onherstelbaar kan verergeren.
Oorzaak
De oorzaak van de steeds verder groeien
de wachtlijst ligt allereerst in het perso
neelsgebrek, De onzekerheid rond het al
dan niet voortbestaan van de kliniek
deed een gedeelte van het personeel el
ders werk zoeken en dat noodzaakte de
leiding van de Anna-kliniek al een boven-
afdeling te sluiten. Ook de verouderde
accommodaties joegen het personeel weg.
Inmiddels is bekend dat de Anna-kliniek
zal worden gesloten en dat de orthopedie
als afdeling deel uit zal gaan maken van
het Leidse Academisch Ziekenhuis. Wel
echter met het gevolg dat het aantal
bedden zal teruglopen van 75 naar 48.
Enerzijds is dat een gevolg van de te
geringe opleidingsmogelijkheden voor
orthopedici, een gevolg ook van de bezui
nigingsmaatregelen van staatssecretaris
Klein van Onderwijs en Wetenschappen.
Anderzijds beschouwt het Academisch
Ziekenhuis een afdeling van de algemene
chirurgie die een vorm van veel meer dan
de 48 bedden gaat aannemen als een
„waterhoofd".
Gevolg
Netty van der Krieke, patiënte van de
Anna-kliniek en mevrouw S. E. Bree-
baart-Janzen, moeder van twee orthope
dische patiëntjes worden dagelijks met
de gevolgen van de huidige situatie ge
confronteerd als voorvechters voor de in
oprichting zijnde patiëntenvereniging.
Netty van der Krieke: „De orthopedie is
een stiefkind. Vaak wordt in ziekenhui
zen waar de orthopedie geen speciale
afdeling is de behandeling overgelaten
aan de algemene chirurgie, die soms
ernstige vergissingen maakt bij de behan
deling van een patiënt. Zo werd Hans de
Meyier - een andere voorvechter van de
vereniging na een brommer-ongeluk
met een zeer ernstige botbreuk van zie
kenhuis naarziekenhuis vervoerd, totdat
men hem op een gegeven moment maar
adviseerde het been te laten amputeren.
Dat wilde hij niet en zo kwam hij terecht
bij de Anna-kliniek, waar het been wel
gered bleek te kunnen worden". Me
vrouw Breebaart: „We krijgen via de
wachtlijst over veel gevallen te horen van
mensen die bijna gek worden van de pijn
en alle ellende die het wachten met zich
meebrengt. Zo was er een man die bijna
negen maanden in de Ziektewet moest
lopen en zich bij de Jelgersma-kliniek
(psychiatrische inrichting) onder behan
deling liet stellen omdat hij het niet kon
verdragen."
Starheid
De moeilijke situatie zou ook het gevolg
kunnen zijn van een zekere starheid in
het beleid. Netty van der Krieke: „Er kon
indertijd een nieuw gebouw voor de An
na-kliniek worden gebouwd voor
9.000.000 gulden, in de tuin van het oude
gebouw. Dat kon de Anna-kliniek zelf
bekostigen, alleen zou dan het liggeld
verhoogd moeten worden. Omdat de An
na-kliniek echter een particuliere instel
ling is kon dat niet, terwijl de hoogte van
het liggeld nog altijd ver onder dat van
het Academisch Ziekenhuis bleef, waar
voor dan weer andere normen gelden."
Ook de plannen voor een R.O.R. (Reuma,
Orthopedie en Revalidatiej-kliniek, een
samensmelting van de Anna-kliniek met
de Noordwijkse reuma-kliniek Solo Mio
en de Katwijkse tuberculose-kliniek Zee
hospitium gingen niet door.
Opleiding
Het gebrek aan opleidingsmogelijkheden
voor orthopedici is een landelijk pro
bleem. Netty van der Krieke: „Er zijn
maar dertig a veertig orthopeten in oplei
ding voor het hele land, terwijl het-totale
aantal ongeveer 200 bedraagt Je kunt
zeggen dat de ontwikkeling van de oplei
ding stil is blijven staan, terwijl de ont
wikkeling van de geneeskunde met be
trekking tot de orthopedie sterk vooruit
is gegaan. Tegenwoordig kunnen aange
boren afwijkingen (bijvoorbeeld slijtage
in de gewrichten) al vroeg worden ont
dekt en worden verholpen. Omdat het
een landelijk probleem is hopen we de
vereniging landelijk te maken."
Aanpak
De patiëntenvereniging hoopt haar doel,
voorlopig voor Leiden het aantal bedden
voor orthopedische patiënten te handha
ven en liever nog uit te breiden te berei
ken door de navolgende handelingen: het
aantal handtekeningen (men verzamelt
handtekeningen van patiënten) te ver
meerderen; mevrouw Breebaart: „We
hebben er al 150, en daar komen er
iedere dag wel twintig bij". De handteke
ningen over een maand aan te bieden aan
de beide betrokken staatssecretarissen.
Klein en Hendriks; landelijke gegevens
over de orthopedie te verzamelen, de
ombudsman is inmiddels ook ingescha
keld; mevrouw Breebaart: „We kunnen
als patiënten moeilijk de straat 'opgaan,
daarom moeten we het van publiciteit
hebben".
De patiëntenvereniging kan nog veel
handtekeningen gebruiken. Orthopedi
sche patiënten worden daarom gevraagd
zich in verbinding te stellen met de vol
gende personen:
Netty van der Krieke, Julianalaan 6,
Oegstgeest, telefoon 071—152874.
Familie Verver, Van Limburg Stirum-
straat 27 in Leiden, telefoon 071—141081.
Mevrouw S. E. Breebaart-Janzen, Dacos-
tastraat 32 in Leiden, telefoon
071-125103.
Hans E. de Meyier, B. Hosangweg 56,
Woubrugge, telefoon 01729—6477.
IIIIIIIIIII1IIII1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Theo Loevendie
in Hot House
LEIDEN Het Theo Loeven
die kwartet treedt vanavond op
in jazz-zolder „Hot House" aan
het Rapenburg 24. Het concert
begint om tien uur.
Theo Loevendie is een van de
meest bekwame musici in Ne
derland. In het dagelijks leven
is hij hoofddocent aan het Rot
terdams Conservatorium. Naast
de klassieke muziek is de oos
terse en vooral de Turkse mu
ziek een grote bron van inspira
tie voor hem.
Het kwartet bestaat verder uit
Hans Dulfer op tenorsax, Arjen
Gorter op bas en Martin Duyn-
hoven op drums.
Volgende week zaterdag is Hot
House voor het eerst in het Lak-
theater aan het Levendaal. Er
zal dan een jazzfilm worden ge
draaid. Daarna treedt het trio
Wim Overgaauw, mogelijk uit
gebreid met een solist, op.
Jll'llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
LEIDEN Het Rijksmuseum
van Natuurlijke Historie orga
niseert in de winter vier lezin
gen en zes „Open huis"-midda-
gen. Drie van de „Open-huis"-
middagen zijn bestemd voor
kinderen tot twaalf jaar onder
begeleiding. Op de lezingen en
de overige „Open-huis"-midda-
gen worden geen kinderen be
neden de twaalf jaar toegela
ten.
De lezingen worden gehouden
op dinsdagavonden in de' depen
dance van het museum, ingang
Doezastraat 2a in Leiden. Aan
vang 20.00 uur. De eerste lezing
wordt gehouden op 2 november
en handelt over Milieubeheer in
de omgeving van Leiden. Spre
ker is dr. H. A. Udo de Haas,
verbonden aan de afdeling Mi
lieubiologie van de Rijksuniver
siteit van Leiden.
De tweede lezing wordt gehou
den op 14 december en heeft de
Vlinders tot onderwerp. Spreker
is dr. De Jong, conservator van
de afdeling Vlinders van het
museum. De derde lezing, op 8
februari 1977 handelt over de
functie van de dierentuin in re
latie tot de précaire situatie van
het dierenleven en wordt gehou
den door de directeur van Ar-
tis., dr. B. M. Lensink. De vierde
en laatste lezing wordt gehou
den op 22 maart 1977 en heeft
het Dieren- en plantenleven op
de Nederlandse Antillen tot on
derwerp. Spreker is drs. Den
Haftog, conservator van het mu
seum. Alle lezingen worden met
dia's en/of films verluchtigd.
Op de „Open huis"-middagen
wordt een deel van de collecties
van het museum onder deskun
dige leiding bezichtigd. Het the
ma van alle middagen is hetzelf
de, zodat deelname aan meer
dan één middag geen zin heeft.
De middagen worden gehouden
op 15 december, 9 februari 1977
en 6 april 1977. Dat zijn woens
dagmiddagen, en de aanvang
zal steeds om 14.00 uur zijn.
Ingang wederom Doezastraat
2a
Voor deelname aan de midda
gen of bijwoning van de lezin
gen dient een strookje te wor
den ingevuld, dat te verkrijgen
is bij het museum, Raamsteeg I
2, in Leiden. Per strookje kun- 1
nen slechts twee kaarten wor
den aangevraagd. Tijdig opge
ven verdient aanbeveling.
De Britse
bezoekers
jtty van der Krieke, (zittend) en mevrouw Breebaart-Janzen hoopvol uitkijkend naar
)etere toekomst voor de orthopedische patiënt.
de g<
r een
BoscolEN- Het raadslid voor
15ÏTIP, mevrouw A. v.d. Zande.
■n wal een beroep op de Leidse
lkom enteraad gedaan zijn af
in orkng over de beroepsverbo-
Q Duitsland uit te spreken.
•J ringt er op aan adhesie te
l D &en met de actie ten be-
i van de met een beroeps-
gedreigde leraar Klaus
LVU,in Duitsland.
afgciruw Zande merkt in
den tf^and op dat haar fractie
salï kritisch staat tegenover
de iPatlona'e uitwisselingen.
,1 mil
I betreft niet de sport en
tijde£ele uitwisselingen, maar
derinre ambtelijke en politieke
flsselingen. Zij stelt de raad
bleeWde gemeenteraad van Kre-
zijn.p vragen zijn afkeuring ten
•en van beroepsverboden
bens kenbaar te maken.
LEIDEN Onder patronage
van het -Leids Academisch
Kunstcentrum is tot 3 novem
ber in het Academiegebouw
aan het Rapenburg een collec
tie tekeningen, schilderwerk en
handbeschilderde tegels opge
steld van wijlen prof. Haro van
Panhuys.
Van Panhuys, overleden in april
van dit jaar, was hoogleraar aan
de Leidse universiteit. Als schil
der-tekenaar was hij amateur,
maar hij heeft wel cursussen
gevolgd op de Vrije Academie
in Den Haag en was bovendien
lid van de amateurkunstenaars
vereniging „Ars et Studium".
Eerder is zijn werk ook te zien
geweest op tentoonstellingen in
Den Haag, Wassenaar en Voor
schoten.
Als zovele amateurs vond hij
inspiratie op vele terreinen en
hij was dan ook geen uitgespro
ken specialist op een afgepaald
picturaal terrein. Er zijn wel
invloeden merkbaar van b.v.
Van Gogh, Rouault en anderen.
Zijn stijl is soms wat karikatu
raal, soms quasi-primitief, zelfs
wel eens ietwat abstract. Hij
ging vrij om met kleur- en/of
vormtoepassing. Dat maakt het
oeuvre als geheel wel interes
sant, maar daardoor kan het
ook moeilijk tot een bepaald
genre worden gerekend.
Van die „ongebondenheid" ge
tuigen ook vele soms nogal
buitenissige - titels, die Van
Panhuys zijn werken meegaf.
Neem b.v. titels als „Blokken-
huizeneamstad", „De eland en
zijn Elende", „Koe met kluiten",
„Giraffe met bottleneck" en
„Het creatieve varken" om er
enkele te noemen.
Naast tekeningen en schilderij
en ligt er op.deze tentoonstelling
ook een aantal handbeschilder
de tegels, die veelal zeer aan
trekkelijk zijn van beeld en
kleur. Persoonlijk geef ik aan
deze tegels (over het algemeen)
de voorkeur boven de schilderij
en.
Al met al geen groots maar wel
aantrekkelijk werk van een lief
hebber-schilder, die evenzeer'
wijsgeer als eigengereid kunste
naar was.
v W. PRINS
simpèjförd heeft gisteren zijn ogen uitgekeken.
oor dl wil zeggen, dat de 19 bezoekende
s maFor<*se raadsleden, hun echtgenoten en
daar jbtenaren in Leiden eigenlijk niet goed
ri tenpen wa* ze zaSen- De eerste dag van
ondeP werkbezoek brachten de Engelse gas-
i de d namelijk voor een groot deel door
bak".(1'dden van Leidens renovatieprojecten,
tan t<Pr zover ze n'et me* stomheid waren
i sneJa£en stonden deze Britten toch met
Uensrfn mond te kijken naar wat ze in het
missi^gwegkwartier kregen voorgeschoteld,
iterscl bewondering voor deze grootscheepse
■nieuwbouw ging gepaard met ongeloof
gaf h°°k twijfels. De bedragen die met de
erk iovaüe gemoeid zijn kwamen ongetwij-
e nie? duizelingwekkend over. Wethouder
>sanele Verboom liep er terecht trots bij:
Het hebben we hiervoor in Den Haag
leet eten vechten, schatten heeft dat ge-
>n cré*"- gaf een grondige renóvatie-ui-
fizetting die glansrijk werd vertaald
ar diJr 660 student die van toeten en blazen
al' uitr want de vertaler vertelde nu en dan
gera.£r dan de Engelsarme wethouder in zijn
et m|ech ten beste gaf: "O, ik begrijp uit de
blokCties dat je al verder bent dan ik",
alom onderstelde Arie terecht.
r gea aardig vrouwelijk Oxfords raadslidje
sieve' erBens over een keuken: "Ik hou niet
|n woivan een keuken in de woonkamer.."
•boom: "Ja maar het is voor nood, snap
zjjn Je moet maar denken, het is een week-
endhuïs". Dat was in een van de 24 wissel
woningen die ook al een geweldige indruk
maakten. Eén Engelsman was helemaal
weg van een lichtschakelaar die per se
gedemonteerd moest worden en ergens
anders draaide hij een stop los. Over de
ruimte in de te renoveren woningen was
niets dan lof. Alleen begreep zowat nie
mand van de councillors iets van de enor
me subsidies die de bewoners van ver
nieuwde huizen ten goede komen. Ik heb
me laten vertellen, dat menig Engelsman
40 tot 50 procent van zijn maandelijks
inkomen aan huur moet besteden en dan
wonen ze vaak nog minder en kleiner. Een
Leids CDA-raadslid:"Dat mogen de Leide-
naars weieens weten, vind ik, als je ziet
wat ze hier voor prachtigs krijgen en dan
hoeven ze er nog zelf maar weinig voor
te betalen. En dan nog protesteren ook,
tegen die renovatie. Een Nederlander is
niet gauw bereid om iets voor zijn wonen
over te hebben. Eigenlijk onbegrijpelijk,
vooral als je je realiseert dat we hier
mensen op bezoek hebben die met deze
mogelijkheden een gat in de lucht zouden
springen als dit in Engeland verwezenlijkt
zou kunnen worden met zoveel overheids
steun".
Toch bleven er een paar twijfels bestaan
bij een conservatief Oxfords raadslid, een
fair lady die overal grondig aantekening
van hield met een bewonderenswaardige
waren over
weldigd door
de Leidse in
zet voor het
behoud van
historische
panden. Het
bezoek aan
de molen
Heesterboom
bleek een
passende af
sluiting.
P-Leiden:
ijver. "Ik zit een beetje met die kosten. Als
je daarnaar kijkt had ik meer gevoeld voor
het handhaven in de oude staat en een
douche gelegenheid in het huis bouwen.
Wat we hier zien, is bijna méér dan renove
ren. Je zou het beter nieuwbouw kunnen
noemen. Daarom heb ik zo m'n bedenkin
gen. In mijn ogen is het té progressief".
Gistermogen kwam de eerste informatie
over Leidens ruimtelijke ordening en huis
vestingsproblematiek in de Leidse raad
zaal, waarna in Oxfords-Leidse stijl in de
Burgerzaal een sherry-party werd georga
niseerd, de eerste van meer, want zonder
een sherry-party is het leven incompleet.
Een goede Engelse gewoonte die er bij ons
niet in zal gaan, hoewel we er alle bewon
dering voor hebben. In een zaal van de
Zuiderkerk werd een Hollandse brood
maaltijd genuttigd, verzorgd door meelfa
briek De Sleutels, en met veel succes. Na
de renovatieverrassingen werd de thee ge
bruikt (met veel melk) in de school voor
LBO en MBO aan de Boshuizerkade. Het
slot van de officiële dag werd met doods
verachting doorgebracht boven op de mo
len van meneer Noordman, de "Heester-
boom" die niet meer werkt maar nog
immer indrukwekkend is. Vandaag kijkt
men de Engelse ogen uit op de Merenwijk.
Dat is weer andere koek dan renoveren,
maar niet minder kostbaar.
keuring
aken
het a „beroeps-
■dt zoj
jlboden"
