Jaap
van
Praag
wil
actie
en zoekt medestanders
Karei Muijs moet kanobond
weer aanzien geven
in de FBO
Noteer bij de radio
LEIDSE COURANT,
in dienst van de kanobond tra
den, vier opnieuw solliciteerden
toen dit jaar een vacature ont
stond
Belangrijkste motief van Karei
Muijs om naar Nederland terug
te keren is het feit, dat zijn
dochter zonder al te veel proble
men kan overstappen naar het
Nederlandse onderwijs.
Verkeerd
Een van de eerste activiteiten
die Karei Muijs in dienst van de
NKB ontplooid heeft, is het or
ganiseren van een trainerscur
sus. „De clubtrainers moeten
een verlengstuk van de bond-
soefenmeester zijn. Daarom is
ook noodzakelijk dat allen vol
gens eenzelfde methodiek wer
ken. Het is toch niet juist dat
een kanovaarder de hele week
volgens een systeem oefent dat
afwijkt van de wijze van trai
ning die de bondsoefenmeester
hanteert?"
Die twee werkwijzen kunnen
averechts werkén. De hele op
bouw in de kanosport is mo
menteel verkeerd".
Ik heb de jongens tijdens de
nationale kampioenschappen
aan het werk gezien. Het ni
veau is op dit moment erbarme
lijk. Als je ziet dat iemand die
ik in de zestiger jaren nog on
der mijn hoede heb gehad, de
jongeren royaal voorbij blijft
dan is er iets mis. Ik weet dat
Nederland internationaal totaal
niets voorstelt Wij hebben geen
top en daarom kan ik als bond-
strainer ook hoge eisen gaan
stellen.
„De eerste stap is weer emg
respect in West Europa te Vrij-
gen. Nederland moet de komen
de tijd uitkomen bij minder
sterk bezette internationale
wedstrijden. Als we nu een duel
aangaan met echte toppers lij
den we nederlaag op nederlaag
en dat kan nauwelijks stimule
rend werken. De volgende stap
zal zijn het niveau van de Oost-
Europese landen te benaderen".
Sectiebestuur
betaald voetbal
uit de gratie
Jaap van Praag heeft genoeg vsln gekrakeel, uitstellen en vermijden op lange tenen te trappen.
De koppen bij elkaar maar Van Praag wil die koppen graag laten rollen
AMSTERDAM Melding uit de
hoofdstad, daags voor Ajax vertrok
naar Manchester om daar na een
heroïsch gevecht te worden uitge
schakeld voor het toernooi om de
UEFA-Cup. Jaap van Praag, praeses
van de club die nog slechts een af
treksel is uit de jaren dat driemaal
de Europa Cup werd veroverd, was
op het oorlogspad. Hij vond dat het
sectiebestuur betaald voetbal maar
eens moest opkrassen, enige hem wel
gevallige bestuurderen niet met
naam genoemd uitgezonderd. Van
daag zal Jaap van Praag in de bijeen
komst van de Federatie Betaald
Voetbalorganisaties, kortweg FBO,
zijn grieven spuien en trachten mede
standers te vinden die bereid zijn
hem te steunen in zijn voornemen de
heren Hogewoning c.s. te wippen.
Zijn het er voldoende, dan zal hij op
de vergadering van de sectie betaald
voetbal die voor het eind van dit jaar
wordt gehouden, de zittende bestuur
ders vriendelijk maar wel zeer drin
gend verzoeken op te stappen. Jaap
van Praag is het geklungel beu, er
gert zich mateloos aan de blunders
die op gezette tijden worden gemaakt
en vindt dat er te veel wordt gepraat
en ër te weinig uitkomt dat ten bate
van het betaalde voetbal is.
De vergaderingen van de FBO, de werkge
versorganisatie, zijn niet openbaar. Er kan
dus niet geconstateerd worden of Jaap van
Praag ditmaal een doorwrocht werkstuk
gaat voordragen of dat hij het, als meestal,
zal laten bij stekelige opmerkingen en uit
roepen van protest die weinig indruk ple
gen te maken. Zeer tot ongenoegen van
Jaap van Praag die het meer dan eens toch
wel bij het rechte eind heeft
Zo eiste hij op de buitengewone bondsver
gadering van 25 september het openbaar
maken van het rapport van de commissie-
Kastermans waarin haarfijn uit de doeken
werd gedaan althans dat moest men
maar aannemen wat zich allemaal had
afgespeeld omtrent het verdwijnen van
bondscoach Knobel en secretaris-penning
meester Burgwal, tijdens het toernooi om
het Europees kampioenschap in Jeogosla-
vië en bij de besprekingen met de NOS.
Meer dan eens vatte hij post achter de
microfoon om wederom zijn eis op tafel
te leggen. Dan keek hij de zaal in en moest
tot de ontdekking komen dat hij een roe
pende in de (voetbab-woestijn was en dat
zelfs collega's van betaalde clubs zijn eis
afzwakten in de trant van „dat kun je niet
doen want er worden namen in genoemd."
Juist daarom wilde Van Praag openbaar
heid. Hij had sterk de indruk dat hij,
zijnde een niet onbelangrijk deel van de
FBO, met een kluitje in het riet werd
gestuurd, wat overigens gebruikelijk is bij
dergelijke vergaderingen die uitblinken in
het uitstellen van hoognodige beslissingen
tot een volgende keer, in het formeren van
commissies, stuurgroepen, commissies ad
hoe en dergelijke.
Op de dag voor Ajax vertrok, had Jaap
van Praag er compleet genoeg van. Nooit
heeft hij onder stoelen of banken gesto
ken, dat hij weinig gelukkig is met de
leiding die aan de sectie betaald voetbal
wordt gegeven. Hij vond daarin medestan
ders maar niemand bleek bereid hard op
te treden. Dat zal Jaap van Praag vandaag
dan maar zelf doen.
Niet verder
Het is echter niet alleen een kwestie die
het betaald voetbal aangaat. De KNVB
voert het beheer over negenhonderd profs
en semiprofs en veel meer dan negenhon
derdduizend amateurvoetballers. Destijds
is een scheiding op financieel gebied tot
stand gekomen, zodat ieder van de twee
secties zijn eigen verantwoordelijkheid
heeft. Verder wilden de amateurs niet
gaan. Zij beslissen dus nog steeds mee
jOver zaken, die het betaald voetbal aan
gaan.
Daarom was het zulk een bittere teleurstel
ling dat het amateurvoetbal zich zo slap
opstelde op de 25e september toen juist die
sectie de buitengewone vergadering had
aangevraagd waar de zaken Knobel-Burg-
wal-Joegoslavië-NOS op de agenda ston
den. De amateurs werden volledig het bos
ingestuurd en derhalve ook zij van de
sectie betaald voetbal die ook wel het
naadje van de kous wilden weten, zoals
Jaap van Praag.
Ook voorzitter Wim Meuleman lijkt niet zo
bar gelukkig met de tweeslachtige samen
stelling van de KNVB. Hij zei, tussen neus
en lippen: .Misschien moeten we naar het
Engelse systeem van een liga". Een sys
teem waarbij het betaalde voetbal apart
staat en zijn eigen zaken behartigt
Het zou een oplossing kunnen zijn, om veel
gekrakeel, het vermijden van trappen op
eikaars (lange) tenen en het voorzichtig
manoeuvreren dat veelal in uitstellen uit
mondt, te voorkomen.
Of het betaald voetbal in deze penibele
financiële tijden zichzelf in stand kan hou
den, is een tweede zaak. Het staat vast,
dat eens de tijd zal moeten komen dat de
betaalde sector op eigen benen komt te
verkeren. Voor het zo ver is, wil Jaap van
Praag een ander bestuur, dat sterker op
treedt dan het tegenwoordige, zich „man-
haftiger" opstelt en maatregelen durft ne
men die het betaald voetbal uit het moeras
trekken waarin het dreigt weg te zinken.
Orde op eigen zaken stellen is een eerste,
hoognodige vereiste. Afgelopen zaterdag
stelde zowel Ton Zwikstra de financiële
expert in het sectiebestuur betaald voetbal
als Martin Snoeck, voorzitter van de
organisatie die voor de belangen van de
betaalde voetballers opkomt, vast dat over
heidssteun op het financiële vlak onont
beerlijk is. Het lijkt dat de overheid niet
ongenegen is ter wille van de passieve
recreatie die steun, zij het mondjesmaat
voor de bodemloze put, te verlenen. Maar
dan zal eerst en vooral de betaalde sector
orde op eigen zaken moeten stellen, het
betaald voetbal gezond althans gezonder
dan thans moeten maken en zich aan
passen aan wat normaal is in het bedrijf
sleven, o.a. niet jaar in jaar uit meer
uitgeven dan blijkens de ontvangsten mo
gelijk is.
De overheid zal zeker voorwaarden stellen.
Welke dat zijn, is nog onbekend. Maar
Jaap van Praag is ervan overtuigd dat het
huidige bestuur geen kans zal zien te vol
doen aan wat de overheid, bij eventuele
financiële steun, zal eisen. Vandaar (mede)
zijn melding uit Amsterdam, de dag voor
dat Ajax vertrok naar Manchester om te
worden uitgeschakeld in het UEFA-Cup-
toernooi.
Misschien is hij vandaag wel weer een
eenzame roepende in de (voetbal>-woestijn.
HERMAN VAN BERGEM
(Van onze sportredactie)
Veel kanovaarders heb
ben de hoop gevestigd op
de terugkeer van Karei
Muijs als trainer-coach,
die met zijn kwaliteiten
moet proberen de Neder
landse Kanobond uit het
moeras te tillen waarin
de organisatie binnen
een tijdsbestek van enke
le jaren in ras tempo is
afgegleden.
Tijdens de jaren dat Ka-
rel Muijs de scepter
zwaaide als bondscoach
ontwikkelde de kano-
bond zich tot een vol
waardige gesprekspart
ner in de Nederlandse
Sport Federatie. In 1960
steeg de belangstelling
voor kanoën zienderogen
en Karei Muijs mag het
voor een deel tot zijn
verdiensten rekenen dat
Helm. Sp.-SW
Heerenveen—Rheden
MW—IJsselmeervogels
FC Vlaardingen— Groningen
Excelsior—SC Amersfoort
Volendam—Wageningen
Fortuna SC-CW
FC Dordrecht—Limburgia
De Zwervers—Noordwijk
RKC-PEC Zwolle
Veendam—FC Den Bosch
Willem II-SC Cambuur
HeraclesGermanicus
Vitesse—RVC
Nederland in 1968 met
zeven kanovaarders kon
deelnemen aan de Olym
pische Spelen in Mexico.
Maar in 1968, een gouden jaar
voor de NKB, ontstond een be
nauwende 'situatie in depresta-
tiecurve van de nationale top
pers. Voor een deel was dat te
wijten aan het vertrek van Paul
Hoekstra, die besloot naar Bel
gië te verhuizen, maar in niet
mindere mate was het vertrek
van .Karei Muijs naar West-
Duitsland debet aan de povere
resultaten die Nederlanders tij
dens internationale wedstrijden
boekten.
Karei Muijs bouwde in de jaren,
dat hij werkzaam was als bond-
strainer, een indrukwekkende
reputatie op als expert in het
kanovaren. Hij kon in 1969 niet
langer de lukratieve aanbiedin
gen uit het buitenland afslaan.
Karei Muijs: „Aanvankelijk was
het plan tot en met de Olympi
sche Spelen van München in
dienst te blijven bij de Westduit-
se kanoploeg. Maar in dat land
was men enthousiast over mijn
werk als bondscoach en lagen
financieel zodanig goede per
spectieven dat ik het in 1972 niet
verstandig oordeelde terug te
keren naar Nederland."
Terugblikkend naar de periode
waarin Karei Muijs met Neder
landse kanovaarders triomfen
vierde, klonken na het vertrek
van de Amsterdammer als
bondstrainer, aanvankelijk
zachte maar in later jaren
steeds luidere stemmen die rie
pen om zijn terugkeer. Het
bondsbestuur en de oefenmees-
ters, die na Muijs de nationale
équipe onder hun hoede kregen,
vulden de tijd door met elkaar
in onmin te leven en dat had tot
gevolg dat de buitenwacht nau
welijks enige lijn kon ontdekken
in de koers die de kanoërs vaar
den.
Dieptepunt voor het bestuur
van de Nederlandse kanobond
moeten wel de besprekingen
met het Nederlands Olympisch
Comité in het voorjaar zijn ge
weest toen moest worden afge
wogen of kanovaarders vol
doende niveau bezaten om de
strijd aan te binden met de
internationale garde die bij de
Olympische Spelen te Montreal
in aktie zou komen.
Ans Stormink en Nel Broekstra
waren op grond van recente
prestaties het meest gerechtigd
de trip naar Canada te aanvaar
den. De Nederlandse Kanobond
droeg ook Tjeerd Tilkema en
het duo Arend Bloem-Lo Jacobs
voor. Het Nederlands Olym
pisch Comité, dat weinig ver
trouwen had in het beleid van
de kanobond, wees in eerste in
stantie de voordracht af. De lan
ge rij bondscoaches die in een
kort tijdsbestek bij de kano-
bond de revu passeerden, had
den ook het NOC duidelijk ge
maakt. dat de organisatie niet
naar behoren functioneerde.
Goede bui
Karei Muijs: „Trainers moeten een verlengstuk, van de jn een goe(ie bui kwam het
bondsoefenmeester zijh". NOC onverwacht terug op het
besluit geen kanoërs naar de
Olympische Spelen af te vaar
digen. Maar dat juist voor
Arend Bloem en Lo Jacobs, die
door de NKB notabene als vier
de en vijfde op het lijstje waren
vermeld, werd gekozen onder
streept het gebrek aan vertrou
wen in de leiding van de kano
vaarders.
Het NOC kan ik alleen maar
groot gelijk geven", stelt Karei
Muijs, „dat de kanobond weinig
vertrouwen werd geschonken.
In eenzelfde situatie had ik als
NOC-functionaris precies een
der gehandeld. Dat binnen en
kele jaren zoveel trainers zijn
gekomen en weer zijn gegaan
heeft het prestige van de kano-
bond geen goed gedaan. Het
NOC heeft bij de kanobond
aangedrongen mij weer als
coach aan te stellen. Daarom
verwacht ik dat de samenwerk
ing voortaan beter zal verlopen
tussen beide organisaties. Je be
veelt toch niet iemand aan om
'later dezelfde man te laten val
len?"
Voorzitter Jos Verwilligen van
de NKB heeft in de afgelopen
jaren van moeilijkheden blijk-
er waren zijn door de pers
schromelijk overtrokken. Na de
periode-Muijs zijn inderdaad ze
ven trainers in dienst bij de
kanobond geweest. Maar die
mensen zijn lang niet allemaal
na onverkwikkelijke toestanden
vertrokken. Hoe kun je anders
verklaren dat van de zeven trai
ners, die na het tijdvak Muijs
Jaap van Praag heeft (eindelijk) genoeg van concessies en andere zaken
die steeds meer worden uitgesteld in het betaald voetbal. Dit bestuur moet.
naar zijn mening, maar eens verdwijnen.
CONCESSIES
FINANCIËLE^
PROBLEMEN?
ftóuRSI WtStt !3«i
