LANGS OMWEGEN
SJZ dwingt
Roodenburg
gelijkspel af
Vragen over hondenkennel
in boerderij Leidseweg
JAZZCLUB
GAAT HET
NOORDWIJKERHOUT
HELEMAAL MAKEN
THEO OOMEN
MAG BLIJ ZIJN
DAT-IE
VEERTIG JAAR
KAPPER IS
Kortweg
JAAR GEËIST IN
MAROKKAANSE
STEEKPARTIJ
-ui-iNüLIAU Ztf l'üJJVLÜiüK 1W7Ö
L.£iiL»ÖÜ. UUUtvAiN j.
,Bent u de heer Van
fthoon?" Een vraag, die
k gisteren in Roelofa-
ie vooJendsveen richtte tot een
•oep ortP rijn Qui rive zijnde
et oudèiiddelbare heer die
le vestioor een kapsalon aan
steld t|
reMeneer Van Rhoon?
Nee; personeel. Meneer
Rhoon is net even
??5ijn hondje uitlaten".
„Bent u dan misschien
(neneer Oomen?" „Ja,
dat mag ik wel zeggen,-
ja." „Als u het niet erg
vindt, moet ik juist-
jiebben", waarschuwde -
Ik meneer Oomen, in
wiens ogen achter de
i genotjjrillevensters pret- en
;tad Leigpotlichtjes hun signalen
te êeven-
SSo ging het zowat ons hele
Verdere gesprek; steeds weer
lat plezier achter glas, zodat
waarlijk niet meer wist of-ie
iet nu meende of niet met wat
zei. Het ging me inderdaad
bm meneer Theo Oomen, 54
♦jaar en nog immens lang ver
wijderd van zijn AOW. Niette
min knipt en scheert en wast
en droogt hij zich al 40 jaar
door het leven. Verzorgd haar
1- uiteraard - dat volgens mij
geen kans krijgt ooit grijs te
worden. Veertig jaar kapper.
Begonnen in 1936 in het kap-
persbedrijf van Van Rhoon
aan het Zuideinde - een filliaal
dat jaren geleden werd opge-
'heven - tegen de geringe ver
goeding van 25 cent mannen
knippen en 15 cent kinderen.
Thans gaan lieden als Oomen
met halve kapitalen om. Hoe
heeft Theo Oomen zich naar
1976 kunnen toewerken?
„Veertig jaar ben ik nu kap
per, hé; dat is erg genoeg". De
lichtjes in de kijkers werken
weer. „Het heilig moeten is er
altijd maar bij. Het valt niet
mee hoor, veertig jaar in die
haren zitten. Neemt u me even
niet kwalijk". Er komt een
klant binnen: )rMógge Hein,
wil je geknipt worden?" Dat
wilde Hein, en de blauwe synt
hetische beschermende doek
ging om hals en nek van on
derwerp. Weer liet Theo Oom
en zijn kam door andermans
haren strelen. Waarschijnlijk
voor de 12.000ste keer. En om
dat Oomen kapper is, kon hij
gelijktijdig „praten en breien".
Niet over het weer nu, of over
gemeentelijke schandaaltjes,
maar ditmaal over zichzelf,
omdat men een feestvarken
van hem wil maken. „Die eer
ste twintig jaar liep ik elke
dag vier keer van huis naar de
zaak. Heel wat kilometertjes,
meestal door regen en wind.
Kleddernat stond je dan bij de
baas - dat was toen opa Van
Rhoon - je kleren te drogen bij
de kachel. Man, ik heb wat
zaterdagavonden gewerkt. Tot
half twee 's nachts. Dat was
vóór de oorlog, toen had je
geen sluitingstijden. In de oor
logsjaren hadden wij kappers
nog zeep, nou, en dan lieten
de klanten hun gezicht lekker
wassen. Dat ging in één moeite
door, nietwaar?"
„Ik was destijds 14 jaar en
blij, dat ik van school af
mocht. En nou moet ik blij
zijn, dat ik 40 jaar bij een baas
ben (met een Oomense kni
poog). Ik wilde nota bene niet
eens kapper worden. Maar ik
was de oudste van 11 kinderen
toen en elke gulden die bin
nenkwam was er één. In die
dagen liep opa Van Rhoon
langs de deuren met de mede
deling: ik zoek een leerling.
DOOR CP m''n omvvegen door stad en land kom ïk graag mensen tegen. Elke
morgen tussen tien en elf uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon is 071 —12 22 44; u kunt dan naar toestel 18 vragen.
Theo Oomen wast, knipt, scheert en droogt zich al veertig jaar door het leven
Nou, toen zei m'n vader: Theo,
je gaat... Anders krijg je een
pak slaag. Je góét gewoon".
Als jongen had je toen nog
niks te vertellen. Ik had al een
half jaartje in het tuinders-
werk gezeten, maar daar werd
je nat. Dan was die kapper al
een hele verbetering, vond ik.
Of ik leuke dingen heb meege
maakt? Ach, wat is leuk; ik
kan er echt niet over naar huis
schrijven - kijk, ik kan van
hieruit mijn huis zien: m'n
buurman schijnt weer bezig te
zijn met paling roken. Het is
allemaal erg zakelijk gewor
den, ook in dit bedrijf. Tijd is
geld. Vroeger was het ronduit
Theo Oomen kapt heren en
dames met dezelfde animo:
„maakt mij niet uit, hoor. Al
les gaat onder m'n handen
door. Moet je hier 'ns kijken,
bij Hein; dit is een orthodox
ouderwets model. Zie je, daar
komt praktisch geen haar van
af, een klein hoopje op de
grond. Da's alles. Die jongens
van nu krijgen daar gewoon
wat van: vinden ze afschuwe
lijk. Dat zijn de minder, aardi
ge dingen van het vak van
daag. En dat föhnen van die
jongelui, daar vind ik niks an,
daar ben ik te oud voor. Toch
krijgen we veel van die jonge
lieden hier. Moderne modellen
vaak; erg prettig werk, hoor".
En de kapper, hij knipt door.
Op mijn nadrukkelijk verzoek
vertelde de jubilaris me, dat
hij hobby's heeft. Eelektroni-
ca, spelen met kathodestralen.
Zo heeft hij een „skoop" ge
bouwd waarmee je de hartslag
kunt registreren. „In de oor
log, bij het verzet, kwam ik
met geheime zenders in aanra
king. Zat ik met m'n neus
bovenop. Prachtig. Kristalont
vanger bouwers. Harstikke
leuk. Na de oorlog ging ik
verder. Reparaties voor ooms
en tantes; radio's, strijkijzers,
stofzuigers; geen punt, een
hobby gewoon en beslist geen
vak. Als u toch die onzin op
schrijft, schrijf er dan bij dat
ik niets aanneem, dat ze niet
met hun hebben en houwen
bij me moeten aankomen. Pas
heb ik een digitale klok ge
bouwdoos. Je leert ervan, van
die dingen. Dat vind ik nou
leuk".
Haren en statische lading, ze
ontlopen elkaar niet ver, bij
kapper Oomen. „God, ik zou
het wel weten, als ik gepensio
neerd was. Vissen natuurlijk!
Gisteren heb ik nog twee grote
snoekbaarsen gevangen. Die
heb ik gefileerd". Oomen
wreef z'n handen, toen hij aan
dat vissen dacht en keek naar
het water langs het Westeinde.
Vandaag is het Oomens feest.
„Neem maar een vrije dag,
joh", zei baas Van Rhoon
(wiens zaak ook alweer 65 jaar
bestaat) gisteren goedig. „En
dat is niet eens een snipper
dag...", aldus Theo Oomen
gekscherend. Buiten voegde
kapper Van Rhoon me van
terzijde toe: „Theo is hier een
getapte kapper. Hij heeft het
helemaal in z'n vingers. Een
vakman, zoals je er niet veel
meer aantreft. Zo iemand
heeft geen diploma's nodig,
die ontplooit alleen maar een
gave".
Ted Easten, openingsattractie Jazzclub Noordwijkerhout
Het moet er in Noordwijkerhout zater
dagavond 2 oktober van gaan komen.
Dan wordt in hotel Van der Ceest aan
de nostalgie, de hang naar „toen", maar
ook aan de gezelligheid ruim baan gege
ven. Het wordt de avond waarop de
gloednieuwe, nu al ruim 130 leden tellen
de, Jazzclub Noordwijkerhout zich gaat
presenteren. Met een „live" optreden van
Ted Easton's befaamde Jazzband: Dixie
land in optima forma; van de bovenste
plank, zal ik maar zeggen. Het wordt het
begin van een lofwaardig streven niet
alleen in mijn ogen, want zeker bij de
„rond veertigers" kan de oude jazzglorie
niet verloren gaan. Na die eerste avond,
die volgens de organisatoren - mijn zegs
man is voorzitter Martin Kanters - ge
woon een slaand succes gaat worden,
komt nog een reeks van vijf jazzavonden
gedurende het nieuwe gezelligheidssei
zoen.
Ongeveer een jaar geleden trad in Noord
wijkerhout de Dutch Swing College Band
op, met als gevolg dat „men" bijzonder
enthousiast was. Daar moest en zou een
vervolg op komen. „Men vroeg ons erom
en nu is het zover", aldus Martin Kanters,
die de opbloei van de belangstelling voor
onder meer de jazz toeschrijven aan een
toenemende teevee-moeheid. „De mensen
zijn echt toe aan zo'n levend gebeuren
op muziekgebied. Dat heeft bijvoorbeeld
de Firato bewezen. Men wil, excuseer het
woord, „live" en dan het liefst in de eigen
woonomgeving." De Jazzclub Noordwij
kerhout wil terug naar de „oude toer",
zonder ouderwets te worden. Waar het
vooral om gaat is stijl. Want stijl hoort
bij kunst en muziek is kunst en jazz is
zeker niet op de laatste plaats artisticiteit.
Martin Kanters is zelf lid van de jazzclub
in Warmond, een hooggeprezen activiteit
overigens. „Maar het probleem daar is,
dat die concerten steeds op de zondagen
plaatsvinden. Veel mensen zitten dan
evenwel met kleine kinderen. Daarom
wilden wij hier in Noordwijkerhout con
certen en sessies op de zaterdagavond
hebben. Voor veel mensen is dat een
aantrekkelijke uitgaansavond. Kijk, er is
in Noordwijkerhout op tal van terreinen
iets aan de bewoners te bieden, maar op
het gebied van de jazz, zeg maar, was
er nog niets. Er zit hier nogal wat „nieuw-
bouw-import" met belangstelling voor
goede muziek en ook jazz is goede mu
ziek. Bovendien biedt een club als de
onze de mogelijkheid tot meer sociaal
contact, je kunt eens kennis met elkaar
maken. Alleen daarom al heb ik het idee,
dat het hier wel zal lukken met die
jazzclub."
Het wordt een dure eerste avond: leden
betalen 15 gulden, niet-leden 20 gulden
(Ted Easton is geen goedkope zaak),
maar nadien worden de toegangsprijzen
voor de avonden geschat op zo'n 5 gulden
per avond. Martin Kanters bruist ook op
andere vlakken. Hij is blij, dat sinds 1
september een klassieke balletclub in zijn
woonplaats al meer dan 170 leden telt,
een club die geleid wordt door Gemma
de Boer uit Zandvoort die eerste klas
werk levert. „En dan hebben we nog
meer in petto. In Noordwijkerhout wonen
namelijk goede muzikanten. Daar zitten
mogelijkheden in voor een soort „huisor
kest".
Nog meer kansen dus om iets muzikaal-
creatiefs te gaan doen. Maar het zit nog
in de pen. Veel zal van die eerste jazz
avond op 2 oktober afhangen." Wat ook
Martin Kanters maar wil zeggen: geef de
nostalgie in Noordwijkerhout de ruimte...
Eerste avond in het „nette pak", de vol
gende avonden gaat het er in de Jazzclub
Noordwijkerhout minder formeel aan
toe; „we willen geen high society-clubje",
vindt Kanters. O ja, er zijn nog wat
kaarten voor 2 oktober verkrijgbaar bij
Hotel Van der Geest, Zeestraat 7a, dro
gisterij Henk Bemelman, Havenstraat 3,
en bij Loek en Joke Schneider, Reiger
laan 8. Haast u, want het wordt een „full
house", zaterdagavond (tot half drie 's
nachts).
IDEN Max Tailleur komt
1 oktober naar Leiden. Om
If vier reikt hij in de burger-
Hl van het Stadhuis aan veer-
n inwoners van Leiden de
sbescheiden voor een veer-
fo-daagse vliegreis naar Torre-
llinos uit.
EIDEN De stichting sociaal
üagogisch centrum, de stich-
ig geestelijke gezondheid Zuid
illand en de Stichting Inter-
uis Zuid-Holland nemen don-
rdag 7 oktober hun nieuwe
iderkomen aan de Vondellaan
officieel in gebruik. De ope-
bos t£g word* verricht door de
h jnmissaris van de koningin in
dien zo|'d-Holland, mr. M. Vrolijk om
'EN De volgende perso-
hebben een hoofdprijs ge-
t.~ien in de marktloterij: H.
ge bleegbrief, Snouck Hurgonje-
lat (een gasfornuis); Buys
iger,Verdamstraat (fiets),
Zanten, Franchimontlaan
te), P. Verkley, Bachstraat
rdwijksigikagt. Ader, Drechtstraat
goeie]psautomaat), Kooi, Kerklaan
n goed^senheim, (herenfiets), J. van
;n verrt. peeti Molensteeg (fiets),
gen wa||ünarli Stuwstraat (fiets), S.
Hoed, Van Speykstraat
Langezaal, Stille Rijn
tskast), J. Dekker, Mecklen-
"gstraat (rondvlucht over Ne
land voor twee personen), J.
ïin, Delta, Katwijk (reis naar
rtden voor twee personen met
:geld), P. van Leeuwen, Julia-
aan. Voorhout (televisietoe-
oon (of II), Prins, Pieter de la Court-
fcat (mixer), P. Platteel, Bees-
Imarkt (mixer) en Valk, Loui-
de Colignystraat (reis naar
inden).
.S. van
.IIDEN De postkantoren in
G." I !'den (Gerestraat, Bevrijdings
fin, Lammermarkt en het win-
19.00 - (lcentrum „De Kopermolen'')
'Leiderdorp en Oegstgeest zijn
4 oktober tot twaalf uur geo-
d. De postagentschappen
deze dag gesloten.
LEIDEN/DEN HAAG Een jaar gevangenisstraf
eiste gisteren de officier van justitie bij de Haagse
rechtbank tegen een 32-jarige Marokkaanse fabriek
sarbeider uit Leiden, wegens toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel op een landgenoot.
ZOETERWOUDE Bij
na 1500 mensen waren
gisteravond getuige van
de officiële ingebruikna
me van de lichtinstallatie
op het sportcomplex
Haasbroek dat mede
daardoor steeds meer al
lure krijgt. Onder hen
waren talrijke vertegen
woordigers van de voet
balwereld en van het ge
meentebestuur. In het
feestelijk gebeuren werd
ook de huldiging betrok
ken van de amateur-wiel
renner Piet van Leeuwen
vanwege het behalen van
de nationale clubtitel en
zijn aandeel in het mer-
ken-kampioenschap voor
de formatie van Jan van
Erp. Geflankeerd door
zijn verloofde Carla Kort
werd hij toegesproken
door burgemeester Det-
mers, die hem namens
het gemeentebestuur een
tinnen wandbord met in
scriptie aanbood. Bet ca
deau van de supporters
bestond uit een barbecue
met toebehoren waarbij
zelfs de voor wielrenners
zo noodzakelijke biefstuk
en de kip niet ontbraken.
Hoofdschotel van de avond was
de ere-wedstrijd tussen SJZ en
Roodenburg waarvan burge
meester Detmers de aftrap ver
richtte. Het talrijke publiek
heeft een aantrekkelijk duel ge
zien met gedurfd voetbal van
SJZ dat, nu er niet onder druk
werd gespeeld, erg gunstig af
stak bij het behoudende spel
van afgelopen zondag tegen
Meerburg. In de 16e minuut,
juist toen Roodenburg de strijd'
leek te gaan dicteren, scoorde
Gerard Lelieveld 1-0. De Zoeter-
woudse counters bleven gevaar
lijk. Zo kon de Leidse goalie een
schuiver van Wim Bos slechts
met moeite met de voet stoppen.
Een kwartier voor rust kwam
de bal na een onnauwkeurig
heid in de SJZ-defensie bij Pe
ter Dubbeldeman die onhoud
baar inschoot. De Leidenaars
voerden het tempo op maar op
slag van rust namen de groen-
witten opnieuw een voorsprong.
Een hard en onverwacht schot
van Sjaak van Slingerland ca
ramboleerde vanuit een moeilij
ke hoek via de voet van de
doelman tot doelpunt: 2-1.
Na een show van de Sint Jans
Fanfare en de huldiging van
Piet van Leeuwen was het zich
bij de aanvang van de tweede
helft even maximaal maar di
rect hierop maakte de opkomen
de mist het volgen van het spel
erg moeilijk. De grettig schie
tende Roodeburgers richtten
wat onnauwkeurig waardoor de
voorsprong vooral ook door het
goede werk van Dik van Leeu
wen en Ton Vurens lang op het
scorebord bleef. Hans Hannaart
trok de zaak in de 25e minuut
recht: 2-2. Twee solo's van Wim
Bos bezorgden de Leidse verde
diging nog moeilijke momenten.
Na de eerste ging het schot via
de handen van Van Bergen He
negouwen over, de tweede keer
kon hij Bos slechts afstoppen
door hem onderuit te halen. De
Zoeterwoudse spits faalde ech
ter vanaf 11 meter, zodat Roo
denburg de schande van een
nederlaag bespaard bleef.
vriendschappelijke voet ston
den.
Verdachte had de woning verla
ten en bij de buitendeur het
slachtoffer opgewacht
Laatstgenoemde zou volgens ver
dachte een steen hebben opge
pakt en hem daarmee tegen
zijn borst hebben geslagen.
Daarop had verdachte enkele
messteken toegebracht.
Toen het slachtoffer op de grond
lag, zou verdachte hem nog een
messteek in de linkerzij hebben
toegebracht Juist deze laatste
steek zou naar later bleek, ern
stig letsel hebben veroorzaakt.,
Aanvankelijk liet de toestand van
het slachtoffer zich niet ernstig
aanzien, doch later bleek dat
o.a. een scheur in het middenrif
en perforatie van de dikke
darm was ontstaan, zodat het
slachtoffer in levensgevaar
kwam te verkeren. Hoewel hij
thans nog niet geheel hersteld
is, is levensgevaar geweken.
Volgens verdachte had het slach
toffer hem toegevoegd, dat hij
„een vies kind" was en dat had
hij zich erg aangetrokken, om
dat hierdoor zijn moeder in
haar eer werd aangetast De
officier vond poging tot moord
niet bewezen doch wel het sub
sidiaire feit.
De verdediger, mr. Spijker zette
uit een, dat verdachte voor zijn
gezin in Marokko zoveel moge
lijk geld wilde verdienen en
daarom 's avonds een baan had
gekregen als schoonmaker. Dat
was niet gelukt aan het slach
toffer en dat zou jaloezie en de
ruzies hebben opgewekt De
verdediger vroeg een groot deel
van de straf voorwaardelijk op
te leggen, ook omdat de ver
dachte graag in ons land wil
blijven. Vonnis op 12 okt.
VOORSCHOTEN Is er in de voormalige
boerderij aan de Leidseweg 553 een honden
kennel gevestigd? Volgens de CDA-raadsle-
den L. ter Mul en C. J. M. Meershoek heeft
het er alle schijn van en zij hebben hierover
vragen gesteld aan het college van burge
meester en wethouders.
In de boerderij aan de Leidseweg 553 wonen
15 dwergpoedels en 1 grote dog, welke laat
ste als waakhond fungeert voor de minder-
valide bewoner de heer A Blok. Deze heer
heeft enige tijd terug een zgn. kennel-ver
gunning aangevraagd en na die aanvraag
zijn de moeilijkheden begonnen. Met zijn
broer zet hij de familie-traditie voort en
samen zijn zij een van de meest bekroonde
hondenbezitters van Nederland. Afgelopen
zondag wonnen zij nog twee kampioensprij-
zen in Denemarken. De aanvraag tot het
verkrijgen van een kennel ver gunning werd
gedaan als gevolg van het lidmaatschap van
de kinologenvereniging en een daaruit voort
vloeiende reduktie op de zgn. hondenbelas
ting.
Zodra de aanvraag ingediend werd, kwam
de argwaan. Volgens de politie is er slechts
eenmaal een klacht geweest over geblaf van
honden. Die klacht kwam van het bejaar
dencentrum, dat achter de boerderij ge
bouwd- is. Wie de moeite neemt om
's avonds even te luisteren, kan constateren
dat het geblaf niet komt van de 15 dwerg-
poedeltjes maar van honden in de omgeving.
De kennel van de „familie Nell" is bekend
onder de fokkers. De fokkerij is gevestigd
aan de Hoge Rijndijk in Leiden. De dwerg-
poedeltjes aan de Leidseweg zijn de gezel
schapsdames en -heren van de bewoner van
de boerderij. Er wordt ter plaatse geen
handel gedreven. De eigenaar van de boer
derij zegt wel, dat soms uit een nest enige
poedels verkocht worden, maar dat gebeurt
overal. Hij betreurt de hele ophef over de
bewoners van zijn boerderij, die thans zon
der subsidie gerestaureerd wordt. Vorige
maand kwam het nieuwe rieten dak gereed.
Het raadslid Drs. C. Meerhoek deelde desge
vraagd mede met de vraagstelling over de
kennel gewoon de openbaarheid te willen
bevorderen. De vragenstellers willen van b.
en w. precies horen waarom er eventueel
wel of waarom er geen kennelvergunning
wordt afgegeven. Op dit moment heeft het
college van b. en w. nog steeds geen besluit
genomen en volgens Drs. Meerhoek heeft de
eigenaar van de boerderij met de poedels
daar gewoon recht op. Het wachten is nu
op het antwoord van b. en w. Volgens de
eigenaar van de boerderij heeft de burge
meester al gezegd: „Heb maar geen slapelo
ze nachten, dat lossen we wel op."
Voor de buurtbewoners kan ook het ant
woord van b. en w. verhelderend werken.
Er blaffen nog al wat honden in de omge
ving van de boerderij. Op afstand lijkt het
alsof het blaffen is IN de boerderij
Dat gebeurde op 18 juni nadat die
dag enkele ruzies hadden plaats
gevonden.
Piet van Leeuw werd feestelijk gehuldigd. Hij ontving onder meer een geschenk
van burgemeester Detmers (links)
In de fabriek waar het tweetal
werkte, waren de moeilijkhe
den ontstaan en die zetten zich
later thuis voort. Het slachtof
fer woonde bij de dader in,
omdat zij tevoren op zeer
