Moord op Marga Tegelaar na jaar nog steeds niet opgelost 1 Ziekenhuis, ziekenhuis" kreunde neergestoken hippy-meisje HONDERDEN TEPS BLEVEN ZONDER RESULTAAT: „HET HEEFT ONS AAN GELUK ONTBROKEN" Moord spookt nog na in Hout kwartier Liuiti_/nvj i xi.uvju^lUib (Van een onzer verslaggevers) LEIDEN Dit weekeinde is het een jaar geleden dat Leiden werd opgeschrikt door een brute moord. Op zondagavond 10 augus tus vorig jaar werd op de Johan de Kosterweg, een fietspad in de Leidse Hout, de toen 27-jarige Marga Tegelaar op weg van huis naar de Jelgersmakliniek waar zij werd verpleegd, met messteken om het leven gebracht. Vandaag, één ja ar later, is deze moord nog steeds niet opgelost. De politie heeft de zaak weliswaar nog niet gesloten (er zijn regelmatig nog twee rechercheurs mee bezig) maar weet eigenlijk nauwelijks meer dan een jaar geleden. Alleen een flinke dosis geluk, of een onverwachte tip van buiten kan volgens de politie dit drama mo gelijk tot een oplossing brenge- n Aanvankelijk zag het er heel anders uit. Een maand na de moord in de Leidse Hout arresteerde de politie een 24-jarige man, die zichzelf als dader had aangediend. De man, wiens identiteit de politie nog steeds geheim wil houden, bleek geestelijk ge stoord te zijn. Hij had een volledige beken tenis afgelegd, maar dat was nog niet voldoende. Om hem te kunnen vervolgen was nu eenmaal meer nodig. En om dit wettig en overtuigend bewijs te verkrijgen werd de man in voorlopige hechtenis geno men. In de dertig dagen daarna kwam echter vast te staan wat men bij zijn aanhouding had gevreesd: het zou gaan om een geval van zelfbeschuldiging. Zijn be weringen waren niet hard te maken, zodat de officier van justitie uiteindelijk van strafvervolging moest afzien. De man, een patiënt van het psychiatrisch ziekenhuis Endegeest, werd buiten vervolging gesteld en in oktober overgebracht naar een kli niek in Eindhoven en de politie was nog even ver als vlak na de moord. 400 tip* Margaretha Tegelaar hier op een foto waarover de Jelgersmakliniek waar zij De maandag na de moord was de Leidse Hout hermetisch afgesloten. Hier twee agenten in actie met de politiespeurhorv patiënte was beschikte. Op weg naar deze kliniek werd zij vorig jaar op 10 augustus den. Pas in de namiddag van die maandag werd Marga door haar vader geïdentificeerd en kon het onderzoek eerst werke- in de Leidse Hout vermoord. lijk starten. Intussen was onder leiding van de voorma lige hoofdinspecteur Verzijden een groot scheeps onderzoek op gang gekomen. De hele buurt werd uitgekamd, een huis-aan- huis onderzoek, het doorspitten van liet verleden van Marga Tegelaar op mogelijke daders en motieven, alles leverde nauwe lijks aanknopingspunten op. Ook een TV- uitzending van de NCRV-rubriek Hier en Nu bracht de recherche niet op het spoor van de daderfs). De 35 tips die hierop tien dagen na de moord binnen kwamen, zijn door de politie allemaal nagetrokken zon der noemenswaardig resultaat. En zo ging het ook met de bijna 400 andere tips. Genoteerd, uitgezocht op naam van tipge ver en datum zijn zij gebundeld in de 11 ordners van het dossier Tegelaar die in de kast Kapitale Misdrijven van de Leidse politie staan. „U begrijpt dat het nogal frustrerend is", verzucht inspecteur P. van Dijken, die na de pensionering van hoofdinspecteur Ver zijden de leiding van het onderzoek op zich nam. Met de rechercheurs H. M. Postma en Th. H. van Leeuwen besteedt hij nog regelmatig vele uren aan de zaak Marga Tegelaar. De tips druppelen nog steeds binnen. Alles wordt tot op de bodem uitge zocht want elke losse draad is nog steeds van belang. Grote vraagtekens voor de politie zijn nog steeds het moordwapen waarvan nog elk spoor ontbreekt en de tas die Marga vrij wel zeker bij zich moet hebben gehad. Het meisje was er nog al verknocht aan en nam hem altijd mee. Na de moord en de verspreiding van het raambiljet waarop een afbeelding van een soortgelijke tas te zien was, heeft de Leidse recherche meer dere tassen op haar bureau gekregen, maar geen daarvan was die van Marga. Ook de inhoud van die tas bevat mogelijke aanwijzingen over het motief en de dader, want liet motief voor de moord is voor de politie eveneens nog steeds een raadsel. Aanvankelijk werd gedacht aan een ma niak. „Maar dan hadden we het afgelopen jaar meer van soortgelijke gevallen tegen moeten zijn gekomen wat niet het geval is geweest", aldus inspecteur Van Dijken. Hij heeft wel onderzocht of er mogelijk een relatie bestond tussen de dodelijke steek partij m de Leidse Hout van vorig jaar Inspecteur Van Dijken (links) met rechercheur Postma gebogen over een deel van het dossier: „Alleen toeval kan deze moord nog oplossen". augustus en een soortgelijk misdrijf dat Eric en Mark Schuringa, twee dokterszoon- daarna in het Haagse Ockenburg plaats- tjes die vlakbij de plaats van het misdrijf had. Daar werd op klaarlichte dag een wonen. Zij waarschuwden ijlings hun va- meisje neergestoken. Maar ondanks het der die nog geprobeerd heeft eerste hulp feit dat de Haagse politie over meer getui- toe te passen. Toen was het echter al te genverklaringen beschikt dan de Leidse laat. Op weg naar het ziekenhuis overleed collega's liep ook deze zaak vast. jv 1 haar verwondingen in een poli- Mes. Evenals in Den Haag werd de moord op Marga Tegelaar gepleegd met een mes, waarvan volgens de politie het lemmet zeker 10 cm. lang moet zijn geweest. Het wapen moet van dichtbij m haar rug zijn gestoken en heeft de longslagader doorges neden, wat de dood tengevolge had. Het enige wat Marga op die avond van de 10e augustus nog heeft kunnen uitbrengen was „Ziekenhuis, ziekenhuis". Dat was toen zij op het fietspad werd aangetroffen door Bemoeilijkt die omstreeks half tien ver dachte figuren in de Leidse Hout hebben waargenomen. Sporen van een gevecht heeft de politie niet aangetroffen en vol gens patholoog-anatoom Dr. Zeldenrust is het zelfs niet uitgesloten dat de messteek Marga een 100 meter voor de plaats waar zij werd aangetroffen is toegebracht. Speu racties naar het moordwapen leverden ver scheidene messen op, maar geen daarvan bleek het fatale wapen te zijn. De poging Marga's leven nog te redden heeft trouwens het onderzoek van de poli tie later nogal bemoeilijkt. „De sporen van het misdrijf waren door dat gesleep eigen lijk uitgewist. Daarbij stonden we voor het feit niet te weten wie het slachtoffer eigen lijk was. Gewoonlijk is dat sneller bekend, grendel je de buurt af en ga je de hele route ha die het slachtoffer het laatst is gegaan. Nu wisten we pas een dag later de identiteit van het meisje en konden we vervolgens eerst haar gangen nagaan. Had den we die zondag al meteen kunnen beginnen dan waren we nu misschien een stuk verder geweest", aldus inspecteur van Dijken en rechercheur Postma. Pas na enkele dagen na de moord, kwam de politie achter de route die Marga heeft afgelegd, 's Middags had zij haar ouderlijk huis aan de Stuyvesanthof verlaten. Zij moet toen eerst in de binnenstad zijn geweest, want kennissen hebben haar nog op de Hoogstraat gezien. Daarna is ze bij een bekende aan de Groenhovenstraat op bezoek geweest, waar ze tegen negen uur vertrok. Via de Willem de Zwijgerlaan. Zweilandlaan en Houtlaan is zij toen het fietspad door de Leidse Hout opgereden, waar de duisternis inmiddels was ingeval len mede dank zij een dreigend onweer. Het laatst is Marga gesignaleerd door een paartje dat daar liep te wandelen. Dat moet ongeveer om half tien zijn geweest. Tien minuten later werd het hevig bloeden de meisje door Marc en Eric Schuringa gevonden. Ondanks alle verzoeken van de politie hebben zich nauwelijks andere mensen gemeld die Marga omstreeks die tijd nog gezien hebben. Wel i$ er een verklaring van een personeelslid van het Diaconessenhuis die omstreeks het tijdstip van de moord nog een meisje heeft gezien dat mogelijk Marga is geweest. Met zekerheid is dat echter niet te zeggen. Ook zijn er geen aanwijzingen bij de politie binnengekomen Kaartleggers Het onderzoek van de recherche, waarmee men tot de jaarwisseling dag in dag uit bezig was, strekte zich uit tot heel Neder land. Zelfs bezocht rechercheur Postma Groningen, waar een melding was binnen gekomen dat iemand de naam van de dader wist. De Leidse hoofdagent belandde bij een aantal spiritisten en kaartleggers die op een zeker moment via mystieke handelingen met een bierglas zelfs de exac te plaats en het tijdstip van de moord wisten vast te stellen. Een dader leverde dit bezoek echter niet op: de opgegeven naam bleek niet te bestaan. Tips kwamen er ook uit Amsterdam en Tilburg, maar evenals de meeste andere werden zij uitgekauwd zonder noemens waardig resultaat. De laatste maanden dienden zich zelfs nog mensen aan die na lang schromen uiteindelijk de drempel vrees voor het bureau hadden overwonnen. Hun gegevens leidden echter weer naar al onderzochte tips en zo kwamen de beide rechercheurs weer op hetzelfde punt uit. „Het heeft ons in deze zaak ontbroken aan geluk wat je anders vaak hebt", stelt inspecteur Van Dijken. „We hebben eigen lijk steeds maar tegenslag gehad. Het is een onderzoek geweest met toevallighe den", aldus rechercheur Postma. Toevalligheden Het is ook het toeval waarvan de politie het eigenlijk nu moet hebben. Het wachten is op het moment dat iemand zich ver spreekt, iets toevallig te weten komt of wanneer wellicht iemand zich iets herin nert. „Intern is alles omgespit en her kauwd. We moeten het eigenlijk van nieu we aanwijzingen van buiten af hebben", zegt de rechercheur, die met zijn collega na de moord vele uren in de Leidse Hout heeft doorgebracht om met passanten te praten en te vragen of hen daar soms iets was opgevallen. Het enige dat dit oplever de was de bevestiging van wat reeds lang werd vermoed: namelijk dat vooral veel jonge meisjes aan de Johan de Kosterweg lastig gevallen worden of begluurd. Het was ook niet meer dan een toevallig heid dat zich medio september vorig jaar de 24-jarige gestoorde man bij de politie meldde. Hij was volgens zijn eigen verkla ring een oppervlakkige kennis van Marga. Dat kontakt kon inderdaad gelegd zijn omdat de Jelgersmakliniek schuin tegen over Endegeest ligt, waar de jongen al geruime tijd onder behandeling stond. Bei de psychiatrische klinieken zijn voorwerp van grondig onderzoek door de politie geweest. Voldoende bewijs ontbrak, maar hoewel de man buiten vervolging is gesteld en daarmee wat hem betreft de zaak for meel gezien is afgedaan, is de Leidse poli tie net zo weinig overtuigd van zijn schuld als van zijn onschuld. LEIDEN De bewoners van het Houtkwartier herinneren zich de dagen rond de moord op Marga Te gelaar nog maar al te goed. Kort na de 10e augustus sprak iedereen erover en gonsde het van de ge ruchten in deze doorgaans zo rusti ge en statige wijk aan de grens met Oegstgeest. Nu een jaar later is het drama van de Leidse Hout nog vaak in de ge dachten van de omwonenden. „We wandelen nog al vaak met de hon den door het bos en telkens als je langs de plaats komt waar Marga werd gevonden, bekruipt je een on lustgevoel", aldus een van de om wonenden. „Ook voor ons zelf had den wij liever gezien dat dit mis drijf zou zijn opgelost. Nu word je er telkens weer aan herinnerd. Uit de LC. van 11 augustus 1975. „Het bleek noch te bewijzen dat hij het wel had gedaan, noch dat hij de moord niet had gepleegd", vertelt inspecteur Van Dijken, die daaraan toevoegt dat de man over een alibi op het moment van de steekpartij beschikt. Televisie Misschien duiken er later alsnog nieuwe belastende gegevens op tegen hem maar ook deze zullen dan aan nieuwe tips moe ten worden ontleend. Inspecteur Van Dij ken heeft nog wel eens met de gedachte gespeeld deze (overigens enige onopgelos te) moord in Leiden voor te leggen aan de VRO-televisie in het bekende programma naar Duits model „Opsporing Verzocht" of bij Hier en Nu om een tweede uitzending aan te kloppen in de hoop nieuwe gegevens te bemachtigen. Het feit dat er eigenlijk niets meer aan nieuw materiaal dat moge lijk tot nieuwe tips zou kunnen leiden voor handen was dan op het moment van de eerste uitzending 10 dagen na de moord, was voor hem aanleiding om daarvan af te zien. Voor de Leidse politie is het trouwens moeilijk om nog concrete vragen te formu leren die het publiek zouden kunnen hel pen oplossen. „We blijven natuurlijk met vragen zitten als waar is die bewuste tas gebleven, waar is het moordwapen en wat is eigenlijk het motief, want Marga was een stil meisje met weinig vrienden maar evenmin bekende vijanden. Verder zullen we het moeten hebben van die mensen die wel wat weten maar die de stap naar het bureau nog niet durfden maken". Alles wat binnenkomt wordt weer gron dig onderzocht in de hoop dat het eens meer zal opleveren dan alleen maar een toevoeging in de rijen dossiers die al bij de politie in de kast staan. Intussen blijft op tips die kunnen leiden tot aanhouding van de itioordenaar een beloning staan van 10.000 gulden. ARJEN BROEKHUIZEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 4