Er wordt te weinig
gewerkt en te veel
Zewacht op natuurtalent
-ILOUK SANDERS:
opnieuw totaal worden geïndoctrineerd voor de
volgende trip. Van weer zes of zeven weken. Spelen
in het buitenland is gewoon een voorwaarde om een
beetje naam te maken. Om resultaten te behalen
en niveau te verbeteren. Want dat is in Nederland
natuurlijk veel te beperkt als je streeft naar een
redebjk Europees niveau".
Wanneer zou je met een dergelijke procedure moe
ten beginnen?
„Dat hangt af van de kwaliteiten van de betrokken
personen en de individuele omstandigheden. Je kan
misschien beginnen tussen je 15e en je 18e. Maar
het zou ook niet zo gek zijn als iemand er eens
een keer op zijn 20e aan begint Je moet je natuur
lijk niet blind staren op iemand die er op z'n 18e
of 20e al is. Dat zijn zulke uitzonderingen, de
gemiddelde tennisser bereikt zijn top tussen zijn 25e
en 30e, dat is een gegeven".
Welke maatstaven moet je aanleggen om die men
sen uit te zenden?
„Het aanbod is natuurlijk beperkt. Het risico zit er
in dat je bij te scherpe maatstaven helemaal nie
mand overhoudt. Je moet er wel mensen voor zien
te vinden die bereidheid hebben om een zeker risico
te nemen. Als ze mij hadden gevraagd toen ik 18
was: wil jij een paar jaar alleen maar gaan tennis
sen had ik er nog niet over gedacht. Het aanbod
zal dus niet zo erg groot zijn, dat neemt niet weg
dat je natuurlijk selectief te werk moet gaan. Maar
je moet een beetje roeien met de riemen die je hebt.
Ik vind wel dat de tennisbond een beetje te gemak
kelijk is waar het gaat om: wat mogen we van
spelers eisen? Wat mogen we verwachten als tegen
prestatie voor wat ze in ze hebben geïnvesteerd aan
geld, moeite, tijd? Ik vind het ook zo marginaal
eigenlijk als een conditiegetal van vijftig geëist
wordt van jongens die full-time tennissen die hele
maal niets anders te doen hebben. Er gaan stemmen
op dat ze helemaal niet zo'n maatstaf moeten
aanleggen, maar ik vind zo'n maatstaf het absolute
minimum.
En zo zijn er meer dingen. Een heel belangrijke
figuur in het hele gebeuren is de bondscoach na
tuurlijk. Eigenlijk zou het de commissie speltech
niek moeten zijn, maar dat zijn mensen die hun
eigen banen en bezigheden hebben en het komt er
op neer in de praktijk dat het contact van spelers
met die commissie voor negentig procent via Buyte-
laar loopt. Ik ken Buytelaar ontzettend lang. Vanaf
het moment dat ik in kringtrainingen in Leiden
werd opgenomen, al elf, twaalf jaar. Ik heb werke
lijk, geloof ik, wel een wat aparte relatie met hem
opgebouwd, anders dan andere tennissers.
Voor mij heeft hij ontzettend veel betekend, maar
voor mensen die het nodig hebben om op hun
luiheid, zelfingenomenheid en te geringe bereidheid
om te sjouwen gewezen te worden schiet hij wel
eens wat tekort. Maar je kan het zo'n man niet
kwalijk nemen, hij heeft zichzelf niet gemaakt en
hij heeft een bepaald karakter, is een ontzettend
aardig iemand, maar hij zou in die dingen wat
harder moeten optreden. Zijn eigen karakter, identi
teit moeten verloochenen".
Maar Buytelaar heeft bewezen dat hij dat niet kan.
„Dat is zo. Misschien moet je iemand anders nemen
of hem in combinatie met een ander aan de mentale
kant laten schaven. Daar is net zo veel aan te doen
als aan de technische kant, wat Buytelaar erg goed
doet. Technisch gezien wordt er in Nederland be
hoorlijk gespeeld. Maar het hangt vaak op een stuk
bereidheid om jezelf niet te ontzien, een stuk disci
pline. Net zoals je niet van iemand mag verwachten
dat ie op zijn vijftiende of zestiende erg goed
technisch kan tennissen kun je ook niet verwachten
dat ie dan al mentaal erg goed in mekaar zit Daar
moet net zo hard aan gewerkt worden. Ik geloof
dat dat besef ook pas een paar jaar leeft. Maar
de uitvoering van dat idee laat nog wel wat te
wensen over. De begeleiding vanaf zestien jaar is
essentieel. Er moet een geest ontstaan, een sfeer
tussen de groep van spelers en begeleiders van: we
gaan met z'n allen werken naar een aantal spelers
bij de Europese top. Er zijn mogelijkheden, maar
er wordt te weinig gewerkt en er wordt wat teveel
gewacht op een natuurtalent".
Zou jij eventueel in de toekomst iets willen doen
in de sector begeleiding van jeugd?
„Dat zou me boeien. Afgezien van het feit of ik
daar geschikt voor zou zijn fascineert het me wel
betrokken te zijn bij de begeleiding van het topten-
nis in Nederland. Daarom aarzel ik ook nog steeds
of ik een fulltime baan als econoom moet zoeken.
Ik heb nog geen idee welke functie ik in die
begeleidingssector zou moeten bekleden. Zover heb
ik nog niet gedacht. Misschien dat ik over een jaar
of vijf de ervaring en wetenschap die ik heb
opgedaan ten nutte kan maken door dat te bespre
ken met de mensen die in de bond op plaatsen zitten
waar ze het beleid uitmaken. Dat lijkt me erg leuk,
ik geloof dat ik daar wel wat zinnigs over kan
zeggen". FRANK WERKMAN
Louk Sanders, die afgelopen
weekeinde in Deventer één van
zijn beste prestaties boekte door
het vooral in de laatste ronden
naar Nederlandse maatstaven
sterk bezette Chateau d'Ax-toer-
nooi te winnen, geldt komende
week opnieuw als favoriet voor
de Nederlandse titel. Op de banen
van het Metscomplex in Scheven-
ingen zal de Leidse dienstplichti
ge militair moeten trachten zijn
derde titel in successie te behalen.
Gezien zijn verrichtingen in De
venter, waar hij achtereenvolgens
afrekende met de Australiër Bar
ry Phillips Moore en de Joego
slaaf Nicola Spear en daarmee
vijfduizend gulden rijker werd,
steekt Sanders in goede vorm, zo
dat het de concurrentie moeilijk
zal vallen hem van een derde
triomf af te houden.
In bijgaand verhaal geeft de kri
tisch ingestelde Sanders zijn visie
op de situatie van het Nederland
se tennis op dit ogenblik, waarbij
hij niet schroomt om de vinger op
de zere plekken te leggen, maar
ook oplossingen aan de hand doet.
e situatie in het Nederlandse (vooral beren) ten-
is is niet rooskleurig. Hoe is die volgens jou
lts taan?
„Dat is niet zo'n simpele vraag. Kijk, om te begin
gen blijkt dat er in ons land wel degelijk talent
anwezig is. Bij de Europese jeugdkampioenschap
en onlangs in Berlijn is een Nederlandse jongen
in de finale gekomen en heeft een Nederlands
dubbel de titel gewonnen. Dat is iets, hoewel ik er
niet exact van op de hoogte ben, maar ik hoorde
al wel vaak van bepaalde mensen, dat zich vrij
ïregeld voor doet. Daar blijkt uit dat Nederland
ch op die leeftijd in Europees verband steeds
ntzettend goed manifesteert. Eigenlijk zefs één van
e betere landen is. De aanleg is er dus wel. Er
ordt wel eens gezegd dat er geen aanbod van
lentvolle spelers is, maar die is er duidelijk wel,
ar dat aanbod verdwijnt in het niet op een
jeven moment".
laar blijven die talentvolle jongeren dan?
Dat heeft op de eerste plaats iets te maken met
et feit dat de hele zaak piramidaal is opgebouwd,
r zijn altijd meer mensen die op zestienjarige
leftijd Europees niveau hebben dan op 22-jarige
feftijd, omdat de top nu eenmaal kleiner is. Dat
ikt me logisch, omdat de hele zaak volgens die
iramide is opgebouwd. Verder is de tendens zo dat
et breekpunt zich zo tussen de achttien en de
fintig jaar voordoet Dat is niet iets dat alleen in
ederland voorkomt, maar in ons land in ieder
val ook".
Uar in Nederland kennelijk erg sterk?
)aar zijn volgens mij een aantal factoren voor aan
wijzen. In de eerste plaats zijn we, geloof ik, van
ature niet zo avontuurlijk aangelegd. D'r zijn niet
i veel veelbelovende spelers die op die leeftijd
tggen: nou, ik kan goed tennissen, verder vergeet
alles, ik ga alleen spelen. Terwijl er volgens mij
landen als Australië en Amerika, en wat dichter
j huis in Frankrijk of zo, veel minder over
(gedacht wordt. Die doen het gewoon. Klaar. Die
en wel wat er van terecht komt. Hoewel ik me
fel eens afvraag wat er gebeurt met mensen die
ït niet halen. Daar ben ik nog niet achter",
ou je het een verschil in mentaliteit kunnen
>emen?
k vind niet dat je het kunt vergelijken in mentali-
fit. Ik geloof dat je het moet omschrijven met aard.
andsaard. Ik geloof dat je aan mentaliteit veel
leer kunt werken dan aan landsaard. Mentaliteit
un je veranderen. Landsaard zit er gewoon in. Ook
geldt het niet voor ieder Nederlands individu,
ïaar in doorsnee zit het er gewoon in. Dat is een
ing dat volgens mij meespeelt. Het tweede ding,
aar dat is iets dat voor de meest welvarende
nden overigens geldt, die toch ook wel goede
nnissers voortbrengen, is dat het hier toch alle-
laal wat te gemakkelijk gaat".
t bedoelt: men bereikt hier op een gegeven mo-
ient de top of wat daartoe wordt gerekend en men
eemt daar dan genoegen mee?
Ia, men neemt er voor zichzelf te gauw genoegen
iee. Men heeft van zichzelf al gauw het gevoel dat
et redelijk goed is. Op zich is dat niet zo erg. Je
ag best tevreden zijn met een bepaalde ontwikke-
ïg in je eigen tennis als je constateert dat er steeds
>oruitgang in zit, maar aan de andere kant moet
kunnen relativeren en kunnen inzien dat als je
Nederland nog niet eens op de ranglijst staat
at je echt helemaal nergens meetelt en dat er echt
pitzettend hard gesjouwd zal moeten worden om
en beetje mee te géén tellen, laat staan om er echt
ehoorlijk bij te horen. Het besef dat er gewoon
7 hard gewerkt moet worden is te weinig aanwe-
o dat wordt ook niet voldoende bijgeschaafd door
Dodofficials?
pat is volgens mij inderdaad het derde punt
lansen moeten tegen zichzelf in bescherming wor-
an genomen. Tegen hun eigen gemakzucht, tegen
un eigen tevredenheid met zichzelf, wat bij de één
nsschien wat meer nodig is dan bij een ander. Dat
a volgens mij in Nederland hard nodig. Dat is iets
Vaar iedereen, die een beetje met tennis is begaan,
Jet mee eens zal moeten zijn. En als men het daar
Jfee eens is zal men de stappen moeten nemen om
Je voor toptennis slechte dingen de kop in te
Jakken en daar gewoon een hard en eerlijk beleid
ïgenover moeten zetten. En dat ontbreekt volgens
nj ook, hoewel ik wel geloof dat het beter wordt
°or mij zou het ideaal zijn als je op een gegeven
jfoment tegen mensen zegt waar je wel wat in ziet,
o zich op jeugdniveau redelijk bewezen hebben,
nou jongens: hier zijn jullie, drie of vier man; dat
an dat budget is er (in 1976/77 is er een ton voor
r"e vier mensen); dat en dat toernooiencircuit
er. Het lijkt me ideaal als je zeker op die leeftijd,
«Jt zes weken in het buitenland speelt, dan twee
fff1 toer terug komt en dat er gepraat wordt over
r* gegaan is. Bepaalde zwakke punten kunnen
n worden bijgewerkt Ze kunnen mentaal weer
- - w
