Champagne staat al
klaar voor Bakker
Hassink van
idè favoriet
tot figurant
Roeiers vierden
al weer feest
SOLING-EQUIPEKANS OP MEDAILLE
MONTREAL'76
r
WIND BRACHT JURY IN
MOEILIJKHEDEN
Geert pakker had alle
een succesvolle race.
de m,
Noi|™
(Van onze
speciale verslaggever)
KINGSTON - De Ne
derlandse zeildelegatie
in Kingston heeft een
medaille binnen bereik.
De Nederlandse Soiing-Equipe Bak
ker-De Vlaming-Keyzer, die bijzon
der regelmatig vaart in de regatta
op het Meer van Ontario, kwam in
de voorlaatste race opnieuw tot een
voortreffelijke prestatie. De grijze
eminentie van de Nederlandse
ploeg, vorig jaar bij de pre-Olympics
achtste, werd als vijfde afgescho
ten. Belangrijk was dat hij de voor
hem geklasseerde Fransman Pa
trick Haegeli en de Rus Boris Boed-
nikov aanmerkelijk achter zich liet.
Dat maakte dat hij derde staat in
de algemene rangschikking als van
daag de slotwedstrijd wordt geva
ren.
Het verschil met de Deen Ensen, die gisteren
won. alsmede met de Oostduitser Below be
draagt rond de drie punten. Daarbij heeft
Below het grote voordeel dat hij als ongun
stigste resultaat slechts een vijfde plaats kan
aftrekken. Anderzijds is de marge die de zeiler-
uit Warmond scheidt van mannen als Boedni-
kov, Haegeli, de Amerikaan Kolius, de West
duitser Kuhweide en de Canadees Dexter al
vrijwel even gering. Ook dit maal startte Bak
ker voortreffelijk. Als zesde rondde hij de
bovenboei. Toen al had hij de wetenschap dat
Haegeli en Boednikov vrijwel uitgeschakeld
warenvoor een hoge klassering. Verdedigend
reden om te Ischen, toen hij teruQkwsm van alweer varend heeft hij die positie geconsolideerd.
Even lag hij vijfde, maar bij de lage boei was
die winst weer verloren. In het tweede kruisrak
passeerde hij de Brit MacDonald-Smith.
Spanning
In grote spanning wachtte het kleine Neder
landse groep|e In Kingston overigens die
slotwedstrijd af. „Nog nooit heb ik in onze
klasse zulke geringe verschillen gezien bij
de top-boten", zei Pieter Keyz9r nadat de
Soling was afgemeerd aan de kade. Het lot
had de Nederlandse boot aangewezen voor
een Inspectie, zodat het drietal geruime tijd
nodig had om de voortreffelijk Nederlandse
sprekende official alle attributen te tonen die
aan boord moeten zijn.
De wijze van voorbereiding en ervaring blijkt
steeds weer een belangrijke factor voor het
succes van Geert Bakker. „We wilden oor
spronkelijk over stuurboord weggaan", lichtte
hij toe, „maar de Oostduitser Below en de
Rus Boednikov lagen boven ons. Zulke tegen
standers laat je nu eenmaal niet graag gaan.
Vandaar dat we met ze zijn meegevaren en
pa6 vijf minuten later overstag zijn gegaan.
Dat bleek een goede beslissing. Even hebben
we een plaatsje verspeeld, dat was toen we
de kleine spinaker moesten verwisselen voor
de grote bij ruimere wind".
„Ervaring is zo'n belangrijke factor", was ook
de mening van chef d'equipe Andre du Pon,
die toch erg teleurgesteld is over de verrichtin
gen van de gebroeders Vollebregt en Van
Werkhoven. „Dat missen de jongeren hier heel
erg. En het is natuurlijk niet juist dat ze zich
in een favorietenrol hebben laten plaatsen in
de publiciteit".
Lachend besloot hij: „Geert, de champagne
staat voor morgen ai koud. Ik hoop alleen niet
dat ik die fles toch nog in mijn eentje zal
moeten opdrinken".
Regelmaat Is nog sterker dan bi) Bakker het
voornaamste wapen van Ben Staartjes. De
Tempestafvaardlglng Staartjes-Ekels begon
ook al voortreffelijk. De vierde plaats achter
de Westduitser Uwe Mares, de Zweed John
Albrechtson en de Rus Valentin Mankin werd
de gehele wedstrijd behouden. Staart|es ver
drong daardoor de Spanjaard Felix Gancqdo
van de achtste plaats in de algemene rang
schikking. Gezien de verschillen met de ho-
ger-geplaatsten is het niet waarschi|nli|k dat
de 47-jarige Bussumer nog veel winst kan
boeken in de slotrace.
De gebroeders Van Werkhoven en de Volle-
bregt-Tweeling kwamen ook gisteren niet ver
der dan een tiende plaats. De Nederlandse
470-boot staat als elfde geklasseerd. De FD
moet met nog een race te varen met een
veertiende plaats genoegen nemen.
Joop en Robert van Werkhoven lagen direct
na de start in een negende positie. In het
halfwindserak wonnen zij een enkele plaatsen.
In het spinakerak en kruisend moesten zij
echter een schip laten voorgaan. Desastreus
was de wedstrijd van gisteren, toen bij wind
kracht zes met golven van een meter hoog
werd gevaren. Voor de Westduitser Frank
Hübner, de man die zich in de morgen al
zeker waande van het goud passeerde de
startlijn voordat het schot viel. Hij keerde niet
terug en moest ervaren dat hij als 27e geklas
seerd werd. Dat maakte dat hij in de algemene
rangschikking terugviel naar de derde plaats.
Ook Erik en Sjoerd Vollebregt hebben zich
geen moment in het voorste gelid laten zien.
Constant voeren zij rond de elfde en tiende
plaats.
Rodney Pattison leerde op deze dag van zwaar
weer dat zijn favorietenrol van het begin van
de regatta wel eens kan zijn uitgespeeld. De
Westduitse gebroeders Diesch, die hem vrij
dag verdrongen van de leidende positie, wer
den vijfde en boekten opnieuw aanmerkelijk
winst op de Britse boot die twaalfde werd.
(Van onze
speciale verslagge-ver)
MONTREAL De schiftende
wind van de vijfde wedstrijd
dag heeft niet alleen de
Olympische zeilers in moei
lijkheden gebracht Ook de
internationale jury heeft er in Kingston zijn
deel van gehad. Niet minder dan 21 protes
ten werden ingediend, waarvan er zich maar
liefst zeventien tegen de Jury zelf richtten.
De aanklacht was: het niet afschieten van de
race toen de winddraaiingen maakten dat de
kansen niet langer gelijk waren voor alle
deelnemers. Met een breed gebaar werden de
opmerkingen van die groep zeilers, waartoe
ook de gebroeders Van Werkhoven behoor
den, tegen het ochtendgloren van de tafel
geveegd. Toegegeven werd dat draaiingen van
de wind erger waren dan was voorzien. „Dat
is echter een gegeven in de zeilsport waar
men rekening mee moet houden", luidde een
van de overwegingen in de uitspraak. De jury
vond voorts het achteraf annuleren van de
wedstrijd unfair tegenover de deelnemers die
vooraan waren geëindigd.
Nog drie protesten vonden daarna geen gena
dé in de ogen van de reglementkenners.
Slechts Dick Johnsop, de vertegenwoordiger
van de Maagdeneilanden die bij de solings
op een eenzame 24e en laatste plaats staat,
vond een gewillig oor. De jury deelde zijn
mening dat de Australiër David Forbes hem
bij het ronden van de eerste boei onvoldoende
ruirpte had gelaten. Forbes werd gediskwalifi
ceerd. Johnson schoof in de race een plaatsje
op, doch blijft in de algemene rangschikking
kansloos laatste.
3rp.
Dlymp
i var)
kampj
iffend
torgdj
che
wel
ene
Montreal De Olympische
titelstrijd op het circuit van
Montreal was moordend
N ^klSV zwaar- 06 drie kilometer lan-
HUfiSSBM fle klim naar de Mont Royal
on de daarna door regenval
levensgevaarlijk geworden
afdaling eisten ontzettend veel van de cou
reurs. Wie zich hier de sterkste wilde tonen,
moest bereid zijn om honderdtachtig kilome
ter lang tot het uiterste te gaan, hetgeen dan
ook met de Zweedse winnaar Johansson het
geval was. En uiteraard zal ook net ais de
tijdritploeg de ook ditmaal weer bijzonder
teleurstellende Nederlandse vertegenwoordi
ging alles hebben gedaan om zo goed moge
lijk voor de dag te komen. Dat waa echter
niet in alle gevallen te merken. Hoe is het
anders te verklaren dat een nog volkomen
fitte Arle Hassink, voor de start dó favoriet
bij wijze van spreken de finish kwam over-
dansen, terwijl zijn concurrentie amechtig
naar adem happend de streep paseeerde?
Hassink: „Toen de beslissende ontsnapping
van veertien man was ingezet, voelde Ik me
sterk genoeg om erbij te komen. Maar omdat
iedereen in het peloton op me loerde, had
ik daar geen zin in. Het heeft voor mij geen
enkel nut om Szurkowskl naar de kopgroep
te sleuren en dan in de spurt door hem te
worden verslagen".
Hassink had zich tijdens de koers ook nogal
vreemd gedragen ten opzichte van de jonge
Leo van Vliet. „Leo was in de eerste ronde
al gevallen. Hij had een bult op zijn been waar
hij behoorlijk last van had. Hij kwam voortdu
rend bij mij klagen. Ik heb even gezegd dat
wanneer hij wielrenner wilde worden, hij over
zulke dingen niet moest zeuren". Met het niet
tijdig reageren van de grote Nederlandse favo
rieten Hassink en Van Vliet op de beslissende
ontsnapping in de zevende ronde door veer
tien coureurs, was het Nederlandse drama nog
lang niet compleet. Ad Tak moest in de achste
ronde afhaken, omdat hij tijdens de klim van
de Mont Royal een schuiver had gemaakt en
Frits Schür had in de derde ronde al een
kansloze achterstand opgelopen, waardoor hij
na negentig kilometer uit de strijd verdween.
Door
Harry Vermeulen
"Ik had al vier valpartijen moeten ontwijken",
aldus Schür, „bij de vijfde had ik geen kracht
meer om aan te zetten. Ik durfde bovendien
niet alleen door te gaan om te trachten de
koers uit te rijden want het was levensgevaar
lijk. De mensen staken zonder te kijken de
weg over". Joop Middelink, de zwaar geplaag
de wielercoach. had niet veel toe te voegen
aan de uitspraken van zijn coureurs. „Ik ben
bijzonder teleurgesteld. Ik kan niet anders
zeggen dan dat we de slag goed hebben
gemist. We hadden erbij moeten zitten. Vooral
wanneer ik bekijk in wat voor goede conditie
de jongens verkeerden. Het is jammor dat Leo
van Vliet in de eerste ronde al viel. Hij had
er veel last van. want hij wees er voortdurend
naar wanneer hij voorbij kwam".
Degene die de slag niet bad gemist was
gouden-medaillewinnaar Bernt Johansson.
Deze 23-Jarlgo student uit Marienstat, een
voorstadje van Gothenborg, geldt al jaren
lang als het grootste wlelertalent van Zwe
den. Hij wordt In staat geacht ondermeer de
glorietijden van de gebroeders Patterson te
doen herleven. Maar ondanks zl|n klasse had
de Zweed nog nooit eerder In een belangrijk
kampioenschap kunnen uitblinken. Hij heeft
de Melkrace vorig jaar gewonnen, Mj voegde
dit |aar nog een aantal klassieke zeges aan
zijn reeds goede staat van dienst toe, maar
hij slaagde er de laatste drie |aar niet In
om als deelnemer van de Zweedse ploeg de
eindstreep bij de wereldkampioenschappen
te halen.
Bernt Johansson deed de
glorietijden van de gebroeders
Petterson herleven. De Zweed
was degene die kon juichen.
Op de weg dan wel te verstaan, want twee
jaar terug maakte hij deel uit van de Zweedse
ploeg die de ploegentijdrit bij de wereldkam
pioenschappen in Montreal op zijn naam
bracht. Met zijn imponerende optreden bij de
De wielrenners die in Montreal streden om eremetaal nog bijeen. Nog bijeen, omdat pas enkele kilometer
zijn afgelegd. Later volgt de „slachting", waarvan ook de Nederlanders het slachtoffer werden.
Olympische titelstrijd maakte Johansson alle
misstappen uit het verleden goed en loste hij
ook de hoge verwachtingen van zijn landgeno
ten in. Wat de helblonde Johansson in de
Olympische titelstrijd presteerde, duidt op gro
te klasse. De beslissende fase van de wedstrijd
vond plaats in de zevende ronde. Toen spron
gen veertien coureurs weg uit het peloton dat
toen al danig verbrokkeld was door het hoge
tempo dat de amateurs op het loodzware
parkoers hanteerden. Hun namen: Mont (VS),
Alfonso (SP). Beraydau (FR), Gorelov (Rusl)
De Wolf (Belg). Thaler (W-DI), Nowicki (Pol)
Demire (Fr). Samsonetti (Aus) Woaugh (Eng),
Osoario (Col). Martinelli (Ita).
Zij namen in een mum van tijd twee minuten
voorsprong en hadden daardoor de achterblij
vers tot kanslozen gedegradeerd. Deze groep
van veertien bleef ook niet compleet. Steeds
opnieuw werd er gedemarreerd en ook valpar
tijen waren debet aan de vele positiewisselin
gen.
In het laatste gedeelte liet óén man geen
twijfel over zl|n bedoelingen beetaan en dat
was Johansson. In nagenoeg Iedere ontsnap
ping had hij een actief aandeel en wanneer
'een ander zich verstoutte om weg te sprin
gen werd hl] door de Zweed persoonli|k tot
de orde geroepen.
Hijzelf liet zich in de laatste ronde niet meer
terugpakken na zijn alles-of-niets-demarrage.
In de spurt om de tweede en derde plaats
werd na afloop door de Italiaan Martinelli nog
een officieel protest ingediend omdat de West
duitser Peter Thaler van zijn lijn zou zijn
afgeweken. De jury bleek gevoelig voor de
argumenten van Martinelli met het gevolg dat
Thaler werd gediskwalificeerd en dat het zilver
voor Martinelli en het brons voor de Pool
Nowicki was. Voor de Nederlanders restten
slechts de troostprijzen.
MONTREAL De meningen
van WH Lipptts-Wacht, chef
d'equipe van de damesroei-
ploeg en van Jan van der
Horst (dubbel twee) lopen
niet ver uiteen. Van der
Horst gebruikt wat meer per
tinente uitspraken maar ze
zijn het er alle twee over eens dat het
optreden van de enorme roei-afvaardiglng,
de grootste van het gehole Olympische ge
zelschap, teleurstellend is geweest. Wil Llp-
pits' mening: „Ingrid Munneke is de enige
die een goede prestatie heeft geleverd. Zij
heeft alles gegeven en was kapot. Bovendien
was ze ziek." Bij de anderen ontbrak veelal
het op het beslissende moment de volle
honderd procent kunnen opbrengen. Daar
hebben ze nu spijt van maar het is voorbij.
Jan van der Horst stelt zondor meer dat het
over de gehele linie niet heeft gelopen en
dat het roeien van de dames het teleuretel-
lendst Is goweest. Hij waagt zich zelfs aan
de boude uitspraak: „Dit is het Iaat6te Olym
pische jaar dat Nederland heeft kunnen
roeien. Met de middelen die wij hebben, zal
het niet meer mogelijk zi|n op Olympisch
niveau te roeien. We hadden op finaleplaat
sen gerekend bij de heren."
Het was de laatste roeidag in het Olympisch
programma geweest. In het dorp, op de ver
dieping van de Nederlandse atleten, liep er
een met een flesje bier, een ander had een
dikke sigaar in de mond. En iedereen had
haast. In het etablissement op de roeibaan
werd een feest gegeven ter afsluiting van het
roeiprogramma, nauwelijks enige uren tevo
ren. En roeiers missen waarschijnlijk niet
graag een feest. Wil Lippits en Jan van der
Horst waren bereid wat later te verschijnen.
Zij praatten reëel over de stand van zaken
maar er kon toch niet verdoezeld worden dat
er teleurstelling heerste, ondanks het feit dat
er acceptabele excuses waren.
Zo was er bij de dames een boot later
aangekomen en dat had hen nogal opgewon
den, waardoor de stemming werd aangetasL
Toch bereikten de dames nog de beste
resultaten, in cijfers uitgedrukt Ingrid Mun
neke werd vijfde in de skiff. „Maar de dubbel
twee plaatste zich niet en de vier met stuur-
vrouw werd vijfde in de finale en dat viel
alle twee zwaar tegen", aldus Wil Uppits. „Ze
hebben er wel hard voor gewerkt maar.
misschien hebben ze hun hoofd verloren".
„De directe oorzaken moeten nog onderzocht
worden maar wat het resultaat ook zal zijn,
verbeteringen zullen niet of nauwelijks te
venvachten zijn.
Jan van der Horst: „Het hoogte
punt van het Nederlandse roeien is
voorbij".
Door JJitKk
Harry Veimeulen
Spierbundels
Wil Uppits: „We hebben geen krachttraining.
Dat Ingrid Munneke op de laatste 250 meters
zo veel in tijd verloor ten opzichte van de
250 meters ervoor komt gewoon omdat ze
te weinig kracht in haar armen heeft, overi
gens een manco bij alle roeistere. Bij ons
staat de lol in het roeien nog voorop. We
voelen er niets voor om als spierbundels
door het leven te gaan. Wij roeien niet voor
God of vaderland maar omdat we het leuk
vinden."
Dat zou een inconsequente uitspraak kunnen
lijken omdat toch weer wordt ingehaakt op
de krachttraining. „Er stond een sterke wind
tegen en dat is in ons nadeel. Techniek
hebben we voldoende maar geen kracht. Waar
haal je de tijd voor krachttraining vandaan.
Je zou je studie een tijdje moeten stopzetten
en dat hebben we er niet voor over omdat
we beseffen dat successen in de sport zo
betrekkelijk zijn." Dus toch geen inconsequen
tie want al zou krachttraining mogelijk zijn,
dan zouden de meeste roeisters er waarschijn
lijk geen gebruik van maken. Wil Lippits:
„Laten we er geen doekjes om winden: In de
Oosteuropese landen is training, tijd en geld.
Daar wordt op hoogte getraind. Bij ons niet
Geen geld. Als je dat allemaal optelt en erbij
voegt, dat we allemaal last hebben gehad van
darmstoomissen, moet ik constateren dat een
zieke Ingrid Munneke. die daarvan nog last
had. het er het best heeft afgebracht. Maar
het totaal blijft tegenvallend, dat wel."
Roeiuren
Voor Jan van der Horst gelden ten aanzien
van de Oosteuropese landen dezelfde maat
staven. „WUIem Boeschoten en Ik hebben op
een haar na de finale gemist. Onze nummers
een twee en drie werden daarin twee, drie
en vier. Als |e dan gaat analyseren en je
weet wat zij Investeren In roeljaren, dan
komen wij er niet meer aan te pas. Boescho
ten en Ik hebben van de herenploeg nog de
meeste uren geïnvesteerd en dat was nog
maar de helft van de buitenlanders. Over
enkele Jaren kunnen we het helemaal verge
ten".
„Ik ben ook van mening dat het hoogtepunt
van het roeien in Nederland voorbij is. Op de
technische nummers, zoals onze twee, gaat
het nog wel maar dat nummer heeft wel het
sterkste veld dat er bestaat. De top is nu nog
breder geworden. Er "wordt niet veel sneller
gevaren aan de top maar alles is dichter bij
elkaar gekomen. Eerlijk gezegd had de LAGA-
vier kans op een finaleplaats en dat was dan
wel alles."
Eerlijke taal van Jan van der Horst, die ook
wijst op de wetenschappelijke begeleiding. „In
Oost Duitsland wordt bij de roeiers na een
race bijvoorbeeld bloed uit het oor genomen,
dat geheel wordt onderzocht en waaruit de
artsen allerlei gegevens kunnen halen. Dan
wordt daar ook nog eens driemaal zo veel
getraind als bij ons. De verzorging is af. Ze
werken niet, of ze hebben bezigheden die de
sport niet storen. In een Olympisch jaar hoe
ven ze geen tentamens te doen. Wat wij in
een Olympisch jaar doen. is het de laatste
weken op een trainingskamp gooien. En daar
zijn we ook nog vooruitgegaan. Als je „save"
wilt zijn, kom je ongetwijfeld bij de weten
schappelijke begeleiding terecht. Het is nu
eenmaal zo dat je bij roeien in de finale moet
zitten, zeker bij de dames."
