Ongekend drama
Hans Günter Winkler rekent
op een Olympische medaille
Van Heumen niet bang
voor NieuW'Zeeland
Duitse schermers
uit wonderstadje
MONTREAL
INDIA UITGESCHAKELD
TEGENSTANDER IN HALVE FINALE
„ALLEEN IK WEET WANNEER EINDE CARRIÈRE IS"
HEINS NIET
Novikov opvolger
van Wim Ruska
M^ntrealletjes
Valentin Christov
was de sterkste
I9HHI (Van een speciale verslag-
gever)
MONTREAL - Richard
Charlesworth viel wild van
I vreugde Piet Lathouwers
om zijn hals. De Nederland
se scheidsrechter was toe
vallig degene die het dichtst bij stond.
Charlesworth had een geldige reden voor
zijn Jubelende uitbarsting. Zojuist had de
Australische nummer twee als laatste een
strafbal langs doelman Chattri geschoten.
Daarmee plaatste Australië zich na 9en
ongekend dramatische wedstri|d ten koste
van wereldkampioen India voor de halve
finales van het Olympische hockeytoemool,
waarin Pakistan morgen de tegenstander
aal zijn. Het duel tussen Australië en India
was noodzakelijk geworden nadat belde
landen In poule A met zes punten waren
geëindigd.
Vijf verlengingen van zeven en een halve
minuut brachten geen verandering in de
score van 1-1, die na de reglementaire
speeltijd was verkregen. Strafballen (vijf per
tien) moesten toen de beslissing brengen.
De Indiër Ajit Singh zal zich het moment
dat hij op Robert Proctor richtte nog lang
heugen. Een zacht rollertje volgde waarmee
de Australische doelman geen enkele moeite
had. Dit kostte India voor het eerst in de
hockeyhistorie een plaats bij de laatste vier.
De Australiërs, die na Ajit Singh aan de beurt
kwamen (Smith en Charlesworth) maakten
geen fout meer.
India, dat in de eerste confrontatie met
Australië diep had moeten buigen (1-6), had
zijn les geleerd. Surjit Sing was belast met
de dekking van de gevaarlijkste Australische
aanvaller, Ronald Riley. „Dat hebben ze van
ons afgekeken", zei de Nederlandse coach
Wim van Heumen op de tribune.
Niettemin toonde Australië zich in de eerste
helft de betere ploeg. De openingstreffer van
Charlesworth, die twee minuten voor rust tot
stand kwam, was volkomen verdiend. Maar
India (voor het eerst met Govinda) trok de
zaken één minuut later al weer recht. Surjit
Singh schoot raak uit de eerste strafcorner,
die India kreeg toegewezen.
In de tweede helft was er van krachtsverschil
nauwelijks meer sprake. Het spelpeil groeide
naar grote hoogte maar de kansen die voor
beide doelen ontstonden bleven onbenut.
Australië had geluk dat verdediger David Bell
vijf minuten voor het einde in de baan van
een vlammend schot van Ashok Kumar
stond.
In de eerste twee verlengingen leek India
toch te gaan winnen. De Aziaten drongen
de tegenstanders terug op eigen helft, maar
doelman Proctor greep telkens schitterend
in. In de volgende verlengingen - waarin de
bepaling gold dat het eerste doelpunt de
beslissing zou brengen - had de vermoeid
heid duidelijk zijn tol geëist.
(Van onze speciale verslagge
ver)
MONTREAL „We zijn het
enige Europese team in de
halve finales", riep Wim van
Heumen triomfantelijk uit na
dat Nieuw-Zeeland In de be
slissingswedstrijd om de tweede plaats in
poule B Europees kampioen Spanje had
verslagen. Eerder had Pakistan zich bij de
laatste vier geplaatst, gevolgd door Australië
dat na vijf verlengingen en strafballen we
reldkampioen India een enorme desillusie
bezorgde.
Nieuw-Zeeland verdiende de overwinning in
een nerveus duel dat op matig niveau stond.
Spanje beperkte zich vrijwel de gehele wed
strijd tot verdedigen en probeerde in de
schaarse tegenaanvallen strafcorners te force
ren zodat de schietgrage Juan Amat (hij
scoorde zes treffers in de groepswedstrijden)
toe zou kunnen slaan. De Nieuwzeelandse
defensie, met Greg Dayman als uitblinker, had
niet al te veel moeite met die aanvalspogingen
van de Zuid-Europeanen. „De Spanjaarden
maakten een erg vermoeide indruk", aldus
Van Heumen. „Ze zijn volgens mij gewoon op.
Enkel© spelers waren niet meer vooruit te
krijgen."
De Nieuwzeelanders beschikten over aanzien
lijk meer energie. Zij sneden enkele malen
fraai door de Spaanse defensie maar goed
werk van doelman Carrera voorkwam treffers.
Zo greep hij uitstekend in toen één minuut
voor het einde van de reglementaire speeltijd
een vloeiende combinatie tussen invaller Mcln-
tyre en Barry Maister in een doelpunt dreigde
te eindigen.
Ook in de verlengingen hadden de Nieuw
zeelanders, met onder meer de uit Nederland
afkomstige Arthur Borren in het elftal, het
beste van het spel. Maar Carrera bleef het
grote struikelblok.
Tot de derde minuut van de derde verlenging.
Nieuwzeeland mocht een strafcorner nemen
van de Maleisische scheidsrechter Vijiyanat-
han en Carrera kreeg het schot van Ineson
niet goed onder controle. De Spaanse doel
man wist met een katachtige reactie de re
bound van Barry Maister nog af te weren maar
tegen de derde inzet, van Ramesh Patel, was
zelfs Carrera machteloos. Dit betekende vol
gens het reglement tevens het einde van de
wedstrijd. Van Heumen toonde zich wel tevre
den met de nieuwe tegenstander. „We behoe
ven niet bang te zijn voor Nieuw-Zeeland. Het
is zeker geen wonderteam. Die jongens blijven
wel lopen maar dat was bekend. Als we rustig
blijven spelen hebben we een goede kans."
Nederland speelde voor het laatst tegen
Nieuw-Zeeland tijdens het toernooi om het
wereldkampioenschap in Koeala Loempoer.
Dat duel werd op 4 maart van het vorig jaar
met 2—1 gewonnen. In totaal stonden beide
teams acht keer tegenover elkaar. Drie wed
strijden leverden een overwinning op. evenzo-
vele malen bleef de strijd onbeslist en twee
keer zegevierde Nieuw-Zeeland.
Zeeland.
De Nederlandse kampioen Jo-
han Heins zal vandaag niet
deelnemen aan het Olympi
sche springconcours om de
individuele titel. Zijn paard
Romantico S is momenteel
niet in topconditie.
MONTREAL Voor Nederland zullen nu in
Bromont aan de start verschijnen Rob Eras
uit Helvoirt met het paard Iwan F, Henk
Nooren uit Zwolle met Jagermeister en Anton
Ebben uit Bosch en Duin met Jumbo Design.
Er zijn 48 deelnemers uit 20 landen. De enige
amazone is de Britse Debbey Johnsey met
Moxy. De Australiër Barry Roycroft zal als
eerste met zijn paard Four Corners het par
koers rijden, Anton Ebben sluit de rij. Rob
Eras staat als vijftiende op de startlijst en
Henk Nooren als 32e.
Van een speciale verslagge
ver
BROMONT - Hij is er weer bij.
Voor de zesde keer al. „Herr
Winkler", geboren 24 juli
1926 in Wuppertal, is bij zijn
leven eigenlijk al een ruiterle-
gende. Een gedenkteken voor de Duitse
springsport. Opgegroeid als zoon van een
stalmeester leek Hans Günter Winkler al vroeg
voorbestemd ruiter te worden. Maar: „Ik wilde
eerst een echt beroep leren", sprak Winkler
met zichzelf af. En hij werd koopman. „Iets
wat vele mensen helemaal niet weten". Als
jongen droomde Winkler er niet als zovele
leeftijdsgenootjes van piloot of treinbestuurder
te worden. „Nee cavalerieofficier in een mooi
uniform, dat leek me wel wat". Maar Winkler
kwam in de sport terecht, de sport, die hem
zovele successen zou brengen.
Als 30-jarige neemt Winkler voor de eerste
maal deel aan de Olympische Spelen van
1956. De hippische wedstrijden worden in
Stockholm afgewerkt. Sinds 17 juni van dat
jaar is een stuk ruitergeschiedenis onverbreke
lijk met zijn naam verbonden. Als Winkler met
zijn later tot „Wunderstute" omgedoopte
paard Halla de dertiende hindernis wil bedwin
gen gaat er iets mis. Halla maakte een bruuske
beweging. „Om niet uit het zadel geslingerd
te worden druk ik mijn knieën bliksemsnel
tegen de flanken van het paard". Maar als
een dolksteek schiet de pijn in zijn heup. Later
werd vastgesteld dat Winkler een spiertje had
verrekt.
Winkler krijgt een injectie tegen de pijn en
hij weet zich moeizaam in het zadel te hou
den. „Ik moest nog voor de tweede manche
opkomen en ik kon het nabije goud voor de
ploeg toch niet uit handen geven?". Bij elke
sprong in de tweede rondgang stoot Winkler
een kreet van pijn uit. Als Halla zijn meester
foutloos over de hindernissen brengt moet
Winkler door toesnellende soldaten uit het
zadel worden geholpen maar hij heeft het
tweede goud (eerder werd hij individueel kam
pioen) te pakken. De brave Halla. die Winkler
in het ruiterwalhalla bracht, kreeg in 1960 haar
welverdiende pensioen en staat als 31-jarige
nog altijd in de wei. „In Stockholm beleefde
ik mijn gelukkigste uren in de sport", aldus
Winkler.
Teleurstellingen bleven hem echter ook niet
bespaard. In 1972 keerden elf collega-ruiters
zich tegen Winkler. Veel werd hem verweten,
niets steekhoudend aangetoond. Hij wilde - op
weg nar het CHIO van Aken - er zelfs mee
stoppen.
Tegenslagen
Hans Günter Winkler heeft de tegenslagen
overwonnen en behoort in Bromont weer tot
de Westduitse ruiterequipe. Met zijn 15-jarige
paard Torphy heeft hij zich dit seizoen zeer
geconcentreerd voorbereid op zijn zesde
Spelen. Opnieuw bleef Winkler, die nu in
Warendorf woont, in de enorme concurrentie
strijd in eigen land overeind.
Na ettelijke „Stichtungsprüfungen" in onder
meer Balve, Verden en Aken viel de een na
de ander af. En daarbij waren geen kleine
jongens. Voornamelijk door gebrek aan goede
paarden moesten onder meer Gerd Wiltfang,
Fritz Ligges en wereldkampioen Hartwig
Steenken afhaken.
Eind mei zei Steenken: „Mijn paarden Glad
stone en Goya zijn nog te jong voor een
dergelijke zware opgave. En Kosmos is niet
fit. Bovendien voel ik er niets voor in Bromont
te starten als ik tevoren weet dat ik kansloos
ben". Met Steenken ontbreekt bij de Olympi
sche Spelen ongetwijfeld een van de beste
ruiters ter wereld. Ook andere bekende na
men, die bij jumping Amsterdam, het CHIO
van Rotterdam of Indoor Brabant steevast op
de deelnemerslijst te vinden zijn, zal men in
het op bijna tachtig kilometer van Montreal
gelegen hippisch centrum vergeefs zoeken.
David Broome, Harvey Smith, Nelson Pessoa,
Eddu Macken. Zij behoren tot het selecte
groepje dat openlijk voor de profstatus heeft
gekozen.
Kans Günter Winkler, in 1954 en 1955 wereld
kampioen gelooft dat hij goede kansen heeft
om opnieuw een Olympische medaille aan
zijn verzameling toe te voegen.
„Torphy is momenteel beter in vorm dan ooit
dus waarom zou ik niet vooraan kunnen
komen?". Winkler bezit als geen ander het
vermogen zich tot het uiterste te concentreren
in een springconcours. Als een mathematicus
weet hij zijn kansen voor elke wedsrtijd tot
in details te schatten. Met strenge blik stapt
„Herr Winkler" ook vandaag bij het verkennen
van een parkoers langs de hindernissen. Hier
en daar een balkje verschuivend, de afstand
tussen de obstakels nauwkeurig metend. Niets
ontgaat zijn blik.
Hoe lang zal Winkler, die in Bromont zijn
vijftigste verjaardag vierde, nog deel blijven
uitmaken van het kleurrijke gezelschap dat de
internationale concoursen afreist? Hij weet het
zelf niet: „Ik alleen zal bepalen wanneer het
einde van mijn carrière gekomen is".
(Van een speciale verslagge
ver)
MONTREAL Tauberbi-
•chofshelm, een plaatsje van
9000 inwoners bij Würzburg
in West Duitsland is zonder
twijfel de meest succesvolle
stad bij de Spelen van Montreal. Zes van
de inwoners van Tauberbischofsheim zijn
namelijk medaiHewinaar bij de Spelen van
de 21e olympiade. De oogst bedraagt vijf
keer goud en een keer zilver.
De zes schermers die voor deze unieke presta
tie zorgden, zijn de drie leden van de gouden
floretequipe Harald Hein (26, schermleraar),
Thomas Beek (22, student rechten), Matthias
Behr (21. bankbediende) en reserve, Erk Sens-
Gorius (30. belastingambtenaar) Jürgen Hehn
(31, arts) en Alexander Pusch (21, dienstplich
tig korporaal in de Bundeswehr), die respec
tievelijk zilver en goud veroverden op degen
persoonlijk.
De „succes-story" van Taubertrfschofsheim
werd geschreven door de vroegere plaatselijke
kapper Emil Beek. Als enthousiast schermer
bouwde hij de club FC Tauberbischofheim op.
De vereniging groeide tegen de verdrukking
in, want schermen is in West Duitsland een
elitaire sport, waarbinnen eigenlijk geen plaats
is voor een eenvoudige kapper. Zeker niet
voor iemand die als het ware moet bedelen
om zijn schermschool op poten te kunnen
houden. Dat lukte echter en geleidelijk werd
Beek aanvaard omdat de prestaties van zijn
leerlingen hem als een ware meester teken
den.
De kwaliteiten van Beek, hij is geen kapper
meer, maar trainer van de Westduitse scherm-
bond, worden het best bewezen doordat drie
van de medaillewinnaars, Hein, Behr en Pusch
ook nog werden geboren in het Westduitse
schermcentrum Tauberbischofsheim en hele
maal door Beek zijn gevormd.
Van dat drietal neemt Harald Heim een aparte
plaats in. In 1974 leek hij voor de schermsport
verloren nadat hij tijdens de training een steek
in de longen had gekregen. Een jaar later
schermde hij alweer voor West Duitsland bij
de wereldkampioenschappen en in Montreal
was hij een van de vijf inwoners uit een stadje
met maar 9000 inwoners die een gouden
medaille veroverden.
Twee judoreuzen met elkaar
slag. Jong Gil Pak van Noord
(114) neemt het op tegen de
"hoofden kleinere Japanner
mio. Overigens won
MONTREAL - De
zwaargewicht Sergei
kov heeft gisteren in
real precies 1 minuut
seconden nodig
de finale tegen
ser Günter
eerste gouden Olympische
winnen. De twintigjarige Weetduitse
men heeft weinig lol beleefd aan d<
strijd. Hij wist dat hij de mindere
de lange, blonde Russische soldaat en
derhalve alle risico's nemen.
De gretige Neureuther kon daarom de
snel van dichtbij bekijken. De rustige
velde hem met een beheerste
De Rus. die Wim Ruska opvolgt als
kampioen, had eerder in de
zwaargewichten de Japanse
Sumio Endo verslagen. Endo,
hij zijn land gezichtsverlies had
zijn hoofd hangen, toen het Russische
slied werd gespeeld. Hij had nog
bronzen medaille weten te veroveren ten
van de Brit Keith Remfry. Zoals bij
gebruikelijk moest hij de plaats op het
tje delen. Het andere bronzen kleinood
naar de Amerikaan Allan Ooga. De
Novikov schudde alle twintig officials de
nadat hij zijn medaille in ontvangst had
men. kuste een hostess en verliet
zaal.
Vijf van de negenduizend inwoners van het Westduitse stadje Tauberbischofsheim op het schavotje
in Montreal. Van links naar rechts de schermers Behr, Bach, Hein, Reichert en Sens Gorius.
MONTREAL Ook do Roemeense gewicht-
heffer Dragomir Cioroslan is gestraft wegens
het gebruik van stimulerende middelen. De
Roemeen eindigde als vijfde in het middenge
wicht. Hij is het derde dopinggeval van deze
21e Spelen.
In het Olympisch dbrp is een politie-agent
gearresteerd, die niet alleen hasjiesj in zijn
bezit had, maar ook nog verkocht. Een andere
politieman werd ontslagen omdat hij een en
treebiljet op de zwarte markt verkocht.
In Montreal is de grootste veiligheids-organi
satie in het Olympisch dorp aller tijden. Niette
min gonst het van de geruchten over op
handen zijnde aanslagen. Hiervoor zou de
terrorist „Carlos" verantwoordelijk moeten
zijn. „Carlos", die in Wenen de olieministers
gijselde, wordt gezocht en zou onderweg zijn
naar Canada. Voorlopig is het bij geruchten
gebleven en maken toeschouwers bij de Spe
len er al grapjes over. Sommigen zijn zo ver
gegaan dat zij T-shirts dragen met de tekst:
„Hi, I'm Carlos" (Hallo, ik ben Carlos).
Zeilen is een familie-sport. Dat blijkt op deze
Spelen. Onder de deelnemende zeilers bevin
den zich 16 broeder-paren, een trio broers,
een vader-en-zoon-bemanning, twee stel ne
ven en een echtpaar.
Nadia Comaneci, de 15-Jarige Roemeense, die
drie gouden turn-medailles won, heeft extra
politie-be6Cherming gekregen nadat geruchten
beweerden dat zij door terroristen gekidnapt
zou worden.
Lome Leibei, de trapezeman van de in zesde
positie liggende Canadese Tempest, mag de
resterende wedstrijden uitvaren. Maar het re
sultaat van de wedstrijd van 21 juli wordt
geschrapt. De 25-jarige manager van een con
structiebedrijf uit Toronto werd bij een do
pingcontrole na de gestaakte wedstrijd van
donderdag positief bevonden. Hij had een
opkomende kou proberen te bestrijden met
een middel dat efedrine bevatte.
Nog steeds moet men zich verwonderen over
het enorme aantal toeschouwers dat de Olym
pische accommodaties bevolkt. Het raadsel
wordt enigszins opgelost als men weet dat
negentig procent van de bedrijven stil ligt. De
bouwvakkersvakantie en die van aanverwante
bedrijven is precies tijdens de Spelen vastge
steld. En wat is een mooiere vakantie voor
een sportliefhebber dan op de tribunes bij de
Spelen.
De eenenzeventigjarige violist Louis Boudreau
die al meer dan een week zijn zoetgevooisde
klanken langs de wegen van het Olympisch
dorp strooit, heeft zijn erkenning gekregen.
Hij mocht een echt concert geven op het
podium van het terras waar de atleten zich
in de zon koesteren, als die er (soms) is. Het
werd een eclatant succes voor de populaire,
onvermoeibare musicus.
Wie niet van sport houdt, moet ongelukkige
dagen beleven in Canada want welke knop
van het tv-toestel je ook omdraait, altijd ver
schijnen de Spelen. Tot één uur in de nacht.
Dan komt onveranderlijk elke dag een speel-
Ook dit hoorTbij de Olympische Spelen. Terwijl de winnaars worden
gelauwerd is er voor de verliezers slechts een troostende hand. De tranen
spreken voor zich.
moest t
ter lang
ook mc
geval v
HJdrHpK
teleurst
ging all
lijk voc
niet in
.MM ..WWHmMK' t)ij wijz
De Deense gewichtheffer Erling J«
hansen was niet erg gelukkig, h Hassin
greep het gewicht, knikte door zij Van v«
knieën, schreeuwde luid en... w| sterks
uitgeschakeld.
MONTREAL De Bulgaar)
wereldrecordhouder en fav
riet Valentin Christov heeft
Montreal bewezen bij
zwaargewichten in het g
wichtheffen ook Inderdal
de sterkste te zijn. Christ)
bracht In totaal 400 kilo omhoog en bief
de Rut Joerl Saltz ruim voor.
Saitzev"kwam tot 385 kilo, evenveel als Krastl
Semerdjew (Buig). Christov en Semerdjew k<
men voor Bulgarije ook in de strijd om d
laatste titel, die de gewichtheffers verdelen -
het superzwaargewicht uit. Favorieten voc
deze titel zijn de Rus Vassili Alexejev en d
Oostduitser Gerd Bonk.
iedere
ik dea
enkel
te slei
worde
Hassir
vreem
Leo v
al gev
hij bel
rend I
wann<
zulke
tijdig
rieten
ontsn
tien c
lang i
rondf
de M
Frits
kansl
na n
film. Sportliefhebbers behoeven dan niet I
wanhopen. Ze zetten da radio aan en dai
klinken van een tot vijf uur 's nachts reporti
ges, over de Spelen. Even slapen en de t.\
kan weer aan. Vermoeiende dagen voor wii
erin geïnteresseerd is, vervelende dagen (ei
nachten) voor wie er niets in ziet.
De burgemeester van Moskou, Vladimi Promis
lov, is een paar dagen op bezoek geweest it
Montreal en ontmoette de eerste burger vat
de Olympische stad, Jean Drapeau, die zijt
ambtgenoot de accommodaties toonde. He
enige dat de Moskouse burgervader opmerkte
was: „Uw stad is wel veranderd sinds ik hen
voor het laatst in 1967 bij de opening vai
de Wereldtentoonstelling zag".
De Joodse raad in Canada heeft de minietei
die verantwoordelijk is voor de immigratiè
gevraagd onmiddellijk Leni Riefenstahl, die de
film van de Spelen van Berlijn maakte, uit het
land te verwijderen. En die vraag was niet inj
zoete wQorden verpakt. ,Zij is een infame
nazi-propagandiste", zei de Jóodse raad. Zij
