BRONS WA
GEWELDIGE
EINDSPRINT
I
DOOR ROUTINE BOVEN WATER
Zilver wankele basis profcarrière Ponsteen
Vierde gouden prestatie
ICornelia Ender
MONTREAL'76
Medailleverdeling
RUSSEN SPELEN
TOCH VERDER
HONGAREN
KREGEN STEUN
ARBITER
SJAAK PIETERS
UITGESCHAKELD
MONTREAL Shlfly
Babashoff, Kornella
Ender, Enilh Brigitha
was de volgorde In het
wereldkampioenschap
1975 in Call. De eerste
twee wisselden van plaats toen gis
teravond de finale van de 200 meter
vrije slag werd gezwommen. Oe dag
rust had Enith Brigitha goed ge
daan. Zij had op de derde
%,=i,zwemdag dag de finale 100
meter rugslag laten lopen om uitge
rust op haar sterkere afstand te
kunnen uitkomen. Dat heeft een
bronzen plak opgeleverd, de tweede
voor Brigitha na de 100 meter vri|e
slag. In een moordende race die
voor Ender een wereldrecord,
1.59.26 tegen het oude 1.59.78 (ook
op haar naam) betekende, nam
Enith Brigitha na de eerste baan de
derde plaats In, waarvan zij werd
verdrongen door Annelles Maas die
zelfs na drie banen nog 0.22 secon
de sneller was. Een geweldige eind
sprint voerde Enith Brigitha naar
haar tweede brons. Anneslles Maas
bleef, en dat was een grote verras-
Enith Brigitha was korte tijd houd
ster van een Olympisch record op de
200 meter vrije slag. Zij raakte het
kwijt aan Kornelia Ender.
Zes wereldrecords
Montreal Ook op de vijfde dag werden weer een aantal records in het zwembad
bijgeslepen: 12 maal een Olympisch-, zesmaal een wereld-, en zeven maal een Europees
record.
Olympische records:
100 meter schoolslag dames
(1.13.58): HanneloreAnke (ODL) 1.11.11 en 1.10,86.
200 meter vrije slag dames (2.03.56): Claudia Hempel (ODL) 2.03,36, Enith Brigitha
(Ned) 2.01,54 en Kornelia Ender (Odl) 1.59,26).
Heren 400 meter vrije slag (4.00.26): Djan Madruga (Bra) 3.59.62, Vladimir Raskatov
(Rus) 3.57,56. Tim Shaw (Vst) 3.56,40. Brina Goodell (Vst) 3.55,24 en 3.51,93.
Heren 4 x 100 meter wisselslag estafette Verenigde Staten 3.47,28. 3.42,22.
Wereldrecords:
100 meter schoolslag dames (1.11,93): Hannelore Anke (Odl) 1.11,11 -1.10.86.
200 meter vrije slag dames (1.59,78): Kornelia Ender (Odl) 1.59,26.
400 meter vrije slag heren (3.53,08) Brian Goodell (Vst) 3.51,93.
4 x 100 meter wisselslag estafette heren: Verenigde Staten 3.47,28 en 3.42,22.
Europese records:
100 meter schoolslag dames (1.11,93): Hannelore Anke (Odl) 1.11,11 -1.10,86.
200 meter vrije slag dames (1.59,78): Kornelia Ender (Odl) 1.59,26
400 meter vrije slag heren (3.58,2): Vladimir Rostakof (Rus) 3.57,56 en 3.55,76
4 x 100 meier wisselslag estafette heren: West-Duitsland 3.51,57 en 3.47,29
sing, met 2.02.56 tegen Brigitha
2.01.40 net buiten de prijzen die
werden verdeeld door KorneNa En
der (1.59.26) en Babashoff die zich
tenslotte het zilver mocht laten om
hangen.
Op dit nummer hadden Enith Brigitha en
Annelies Maas zich gemakkelijk geplaatst in
de series. Voor Ineke Ran gold dat niet. Zij
en José Damen leveren de teleurstel lendste
prestaties. Ineke Ran werd op de 100 meter
vrije slag in de series uitgeschakeld, op de
100 meter vlinderslag eveneens en gisteren op
de 200 meter vrije slag. José Damen overkwam
hetzelfde op de 100 en 200 meter vlinderslag.
Maar zij waren er vooral voor de estafettes.
De formidabele Kornelia Ender greep op de
zelfde avond nogmaals goud op de 100 meter
vlinderslag, waarmee zij haar totaal op vier
bracht,, in haar eigen wereldrecordtijd van
1.00.13, wat uiteraard een Olympisch record
betekende maar die werden nagenoeg alle
vermorzeld. Weer een dubbel Oostduits suc
ces want Andrea Pollack eindigde als tweede.
Omdat Rosemarie Gabriel-Kother teleurstelde
- zij was in Cali nog tweede - konden twee
Amerikaansen zich op de derde en vierde
plaats nestelen, Wendy Boglioli en Camille
Wright, de bronzen winnares van Cali.
Toen Brian Goodell op de 1500 meter vrije
slag zijn gouden medaille had behaald, zei hij
„Ik ben een langzame starter maar gaande-
Kornelia Ender is gisteren uitgeroepen tot koningin van e zwemwedstrijden. Twee keer dook zij gisteren in
liet water, twee keer kwam zij er uit met goud. Reden om tevreden te zijn. Links Claudia Hempel.
rechts Enith Brigitha.
weg kom ik op gang." Op de 400 meter vrij
ontplofte hij gisteren echter meteen. Zijn land
genoot Tim Shaw joeg hem op tot een razend
tempo en in een fascinerend gevecht realiseer
de Brian Goodell en wereldrecord, 3.51.93. Hij
had Shaw meegesleept naar een tijd die ook
nog onder de oude wereldtijd (3.53.08) van
Goodell lag. De Rus Vladimir Raskatov kwam
als derde aan, in een Europese toptijd.
Geweld
In het geweld dat al In de sedee werd
ontketend, konden de Nederlanders Henk
Elzerman en Renó van der Kuil niet afdoende
meekomen. Elzerman nam op de serlelljet de
zestiende plaats In met 4.02.16 en v.d. Kuil
finishte In 4.03.14, alle twee acceptabele
tijden voor Nederland maar In een woreld-
toemool niet van het niveau om op hogere
treden te kunnen meespelen.
Het meet beiden echter tot voldoening strek
ken dat de Oostduitser Frank Pfütze nog ver
achter dit duo eindigde, en hij was toch de
man die vorig jaar in Cali in het wereldkam
pioenschap beslag legde op het brons. Shaw
pakte toen de titel. Er viel voor Nederland nog
een uitschakeling te noteren. Een teleurstel-
lingtemeer omdat Wijda Mazereeuw in Cali
MONTREAL de medailleverdeling na de
vijfde dag: (resp. goud, zilver, brons) is:
Verenigde Staten13 10 5
Rusland9 12 7
Oost-Duitsland.9 7 6
Roemenië3 2 2
Polen.2 2 0
West-Duitslano2 1 2
Bulgarije2 1 0
Japan113
Groot-Brittannië1 1 1
Italië1 1 1
Canada0 1 3
Hongarije0 12
Nederland0 12
Tsjecho-Slowakije0 I 1
België0 10
Portugal0 10
Denemarken0 0 2
Frankrijk..0 0 2
Australië0 0 1
Iran0 0 1
Oostenrijk0 0 1
leek te zijn doorgebroken met tweemaal zilver
op de 100 en 200 meter schoolslag. In Mont
real bleek dat zij daar haar top had gehaald
die zij niet heeft kunnen handhaven. De dag
tevoren was zij in de series van de 200 meter
schoolslag uitgeschakeld voor een finale
plaats, gisteren reikte zij evenmin tot de
eindsrijd.
Uit de series kwam zij met een achtste tijd
(1.14.81) in de halve finale, die niet werd
bereikt door Maritzka van der Linden die
1.16.76 realiseerde. Zij had destijds de keus
gehad tussen deelneming aan de Europese
kampioenschappen in Oslo of de Spelen. De
Herman van Bergem
jeugdige Maritzka nam een te grote hap en
verslikte zich. Wijda Mazareeuw moest in de
halve finales ervaren dat er bij haar wel sprake
was van het zwemmen van een tijd die slechts
vijfhonderdste boven die uit de series lag,
maar dat zulks onvoldoende is in een elitege
zelschap. Ze werd in haar serie zesde en
uitgeschakeld voor de finale. In haar serie
zwom Hannelore Anke (Oost Duitsland) een
wereldrecord 1.10.86. nadat zij in de ochtend
series reeds de wereldtijd van haar landgenote
Carla Nitschke omlaag had gebracht tot
1.11.11. In de finale kan voor de derde keer
dit record worden gebroken.
(Van onze speciale verslaggever)
Montreal Het Russische waterpolo-
team zal verdér meespelen In de
Olympische troostronde. Gistermiddag
hebben de Russische leiders het be
stuur van de internationale zwemfede-
ratie laten weten dat de ploeg bereid
is het wedstrijdprogramma af te wer
ken.
Eerder kwam Rusland niet opdagen
voor het eerste troostduel tegen Cuba,
omdat teveel spelers ziek of geblesserd
zouden zijn. De Russen, die in de
voorronde zo verrassend werden uitge
schakeld door Nederland en Roemenië,
kregen daarop een reglementaire ne
derlaag van 5-0. Het bestuur van de
Fina heeft zijn voldoening uitgesproken
over het voornemen van de Russen aan
het toernooi te blijven deelnemen.
MONTREAL Een glimlach
je kon er nog net af, maar
waterpolocoach Ivo Trumbic
kon toch zijn rimpels op zijn
voorhoofd niet verbergen.
Het was duidelijk: zijn ploeg
had niet helemaal aan zijn
verwachtingen voldaan. Ondanks het feit dat
de eerste belangrijke wedstrijd in de finale
poule toch met 3—2 was gewonnen.
West-Duitsland werd de eerste ploeg die tus
sen de sterkste zes landen van de wereld, aan
den lijve moest ondervinden dat zelfs een niet
optimaal Nederlands zevental op dit moment
voldoende kracht heeft, maar ook routine, om
een zwakke vorm te verbergen. Ivo Trumbic
wilde niet in het openbaar zijn mannen afval
len. „Maar", stelde hij wel vast, „vandaag
speelden we tot nu toe de zwakste wedstrijd
in Montreal." Zoals ook altijd alle spelers
achter hun coach blijven staan, zo koos ook
Ivo Trumbic partij voor zijn manschappen.
Tegen West-Duitsland spelen we bij traditie
matig. De rivaliteit gaat zelfs zover dat mijn
spelers erg nerveus aan dit duel begonnen.
En daardoor ging vooral in de aanval bijzon
der veel fout."
Maar ondanks de krappe eindstand kwam de
overwinning toch niet werkelijk in gevaar.
Hans van Zeeland en Jan Evert Veer zorgden
met schitterende treffers in de tweede periode
al voor een veilige 20 stand. Maar doelman
Evert Kroon, die vooral in de openingsfase
Door
Jack Arentsen
met sublieme reacties opnieuw de show stal,
kon toch niet verhinderen dat de enige echte
Westduitse schutter Hans Simon toch nog
voor 2—1 zorgde. „Vooral in die fase heeft
mijn ploeg zich teveel uit het ritme laten
spelen. De Westduitsers wensten geen tempo
te maken en dat leidde precies tot het gevolg
dat zij voor ogen hadden: Nederland uit het
spel halen."
Ivo Trumbic stond dan ook druk gebarend
aan de rand van het basin. Steeds maar
opnieuw schreeuwen dat er door snelheid
ruimte moest worden gemaakt Maar pas na
veel pijn en moeite was het uiteindelijk Jan
Evert Veer die uit een dergelijke situatie wist
te scoren: 3—1.
Met allerlei wisselingen in de opstellingen
probeerde Trumbic zijn ploeg een nieuwe
impuls te geven. Maar Oranje zat ditmaal
volledig vast en kon de goede naam die het
de afgelopen dagen in Montreal heeft opge
bouwd niet waarmaken.
En toen Rik Toonen in het laatste kwart voor
een onbenullige fout door de Cubaanse
scheidsrechter Martinez uit het water werd
gestuurd, slaagden de hard werkende maar
nog slechter spelende Westduitsers er zo waar
in om via Stieffel nog op 3—2 te komen.
En het was de routine die Nederland uiteind
elijk boven water hield. „Maar in een derge
lijk toernooi mag je toch wel eens wat minder
sterk spelen. Als er maar gewonnen wordt
De punten tellen", zei de nog altijd met
klamme handen staande Trumbic.
De spanning, ja misschien wel de ontgooche
ling was tot bijna op de botten van „de lange"
te zien. En daarom wilde Trumbic liever niet
zo lang bij deze strijd stil staan. De Joegoslaaf
was vroeger dan normaal bij zijn spelers terug.
Wat hij daar allemaal heeft laten horen, laat
zich niet moeilijk gissen. Ivo Trumbic wenst
onder alle omstandigheden topspel. En toen
hij wist dat ook het Nederlands hockey-elftal
een belangrijke overwinning had geboekt,
stapte hij op. Met een slotopmerking die tot
nadenken stemde: „Nog vier trappen en dan
staan we bovenaan de ladder". En dat zal
Trumbic ook zijn ploeg wel voor ogen hebben
gehouden.
MONTREAL In de eerste ronde
in de finalepoule hebben Nederland
en Hongarije hun zegereeks voortge
zet Hongarije, dat in het eerste fina-
letreffen een goede oude bekende,
Italië trof, heeft om tot de zege van
6—5 te komen, niet alleen de schot
kracht van Tomas Farago nodig ge
had, maar ook de steun van de niet
altijd bijster gelukkig fluitende Ame
rikaanse scheidsrechter Felix.
Het was een goed duel waarin de
Italianen soms wel eens te hard
speelden, hetgeen Gianni de Magi-
stris tenslotte kwam te staan op
uitsluiting in het laatste kwart Fara
go was opnieuw de productieve man
en let de klassedoelman van Italië
Alberani tot viermaal toe kansloos.
Het derde duel in de eindgroep tus
sen Roemenië en Joegoslavië eindig
de onbeslist: 5—5.
MONTREAL - Bijna onopval
lend was Herman Ponsteen
de finale van de achtervol
ging binnengeslopen. Hij had
niet steeds de beste tijden
gereden, maar dat was ook
geenszins zijn bedoeling.
Ponsteen, wijs geworden door de drie wissel
vallige jaren die hij in zijn achtervolgerscar
rière heeft meegemaakt was deze Olympi
sche titelstrijd van een nuchtere bijna weten
schappelijke aanpak uitgegaan. Geen onno
dige energieverspilling. Wanneer bleek dat
de rit onder controle had en de tijd die
kon rijden voldoende was om zich te
)laatsen, dan temporiseerde hij. De renner
Jit Nijverdal benutte zijn vele vrije tijd in het
ook om veelvuldig over de verreden
'Itten na te denken en om zich op de
egenstander van de volgende rit te concen
Ponsteen was ook In de verzorging
zijn materiaal tot het uiterste gegaan,
'ele weken lang hadden vrienden uit Duits
and en Nederland aan een speciaal voor
lem ontworpen fiets gebouwd. Gesleuteld en
jeboord was er om tot een superlichtge-
vichtfiets te komen, waarop Ponsteen zijn
medaille zou moeten verdienen die
basis voor zijn verdere carrière als prof
ou moeten worden.
gouden medaille leek er alleszins in te
Want wie had er gehoord van tegen-
tander Gregor Braun, twintig jaar jong pas
tn op het oog te onervaren voor Ponsteen.
tijden die Braun in de series en in de halve
had gereden vormden echter al een
Nederland hoopte gisteren op het
eerste goud. Het werd zilver en de
man die ervoor verantwoordelijk was,.
Herman Ponsteen, was er best tevre
den mee.
graadmeter voor de klasse van deze bankwer
ker uit Neustadt. Ook het gegeven dat hij vorig
jaar deel uit maakte van de Westduitse achter-
volgingsploeg die in Luik de wereldtitel greep,
sprak in zijn voordeel. Braun, toen al achter
volgingskampioen van Duitsland, mocht in de
individuele achtervolging niet starten omdat
zijn coach hem te jong a httevoor dat dubbele
werk.
Parallel
Ook wordt Braun in Duitsland vergeleken met
Dietrich Thureau, het talent uit de Raleigh-
ploeg dat door Peter Post zo hoog wordt
geschat. Zijn carrière loopt namelijk volledig
parallel met die van de 21-jarige Thureau.
Toen Thureau de Duitse achtervolgingsploeg
verliet, nam Braun zijn plaats in. Hij werd na
Thureau individueel kampioen en heerst in de
Duitse wegritten als destijds Thureau, terwijl
ook zijn klimcapaciteiten hoog worden ge
schat.
Ook het moreel van Braun is ijzersterk. Braun,
die tussen de halve finale waarin hij de Rus
Osokin uitschakelde en de finale, buiten was
gaan fietsen om wat frisse lucht te scheppen,
ondervond aan den lijve hoe streng de veilig
heidsmaatregelen rond deze Spelen zijn. Eens
buiten voor goed buiten," moet een veilig
heidsfunctionaris hebben gedacht en hij wei
gerde om Braun binnen te laten. Pas na veel
stampij mocht Braun uiteindelijk binnen. Voor
hem geen enkele reden om uiterlijk onaange
daan via een klassefinale het Olympische goud
te grijpen.
"De vier halve finalisten waren allemaal zeer
sterk", verklaarde een opmerkelijk rustige
Ponsteen na afloop." Huschke is tenslotte de
wereldkampioen, Osokin de finalist van vorig
jaar en dat Braun een talent was, wist ik een
jaar geleden al. Ik heb hem namelijk tijdens
een vijfdaagse toernee in Nederland zien rij-,
den. Daar heeft hij me geimponeerd". Een
verklaring had Ponsteen die eerder in de finale
door een lekke band was afgeschoten, wel
voor zijn verlies, een excuus wilde hij het
beslist niet noemen. "Door de snelle start van
Braun heb ik teveel krachten verspeeld om
het weer goed te maken. Toen ik hem te
pakken had, zat ik even kapot en daarvan
heeft hij goed geprofiteerd. Toch ben ik be
wust langzaam vertrokken. De ervaring heeft
me namelijk geleerd dat een snelle start fataal
voor me is."
Tijd
van ruim anderhalve seconde opgebouwd.
Ponsteen had dit niet verwacht. Met de moed
der wanhoop begon hij aan een offensief dat
hem dichterbij Braun moest brengen. Dat
lukte en op een gegeven ogenblik had hij zelfs
een seconde voorsprong.
Moed
Op dat moment bewees Braun, die tevoren
al een zware race tegen Osokin had gereden
die hij met minimaal verschil versloeg, terwijl
Ponsteen het vrij gemakkelijk had gehad
Herman Ponsteen blijft bij zijn plannen om
na de wereldkampioenschappen prof te wor
den. Wanneer het hem echter niet lukt om
de veroverde zilveren medaille in klinkende
munt om te zetten, Is het met topsport wel
gedaan. "Ik zeg niet dat Ik dan stop met
wielrennen. Daarvoor ben ik er te gek op.
Maar wat ik nu doe, kost me zo veel tijd,
dat ik het niet kan opbrengen om dat weer
te doen."
De finale tussen Ponsteen en Braun was het
sluitstuk van een achtervolgingstoernooi dat
topsport van het hoogste niveau heeft te zien
gegeven. Braun ging als een duivel van start
erf had in de eerste ronde al een voorsprong
Door
Harry Vemieulen
MONTREAL Sjaak Pieters. gisteren
negentien jaar geworden, heeft zelfs
geen klein sportief succes aan zijn
verjaardagsfeest kunnen toevoegen. Te
ruggekomen uit de herkansing werd
van de eerste ronde Pieters door Kravt-
sov en de Japanner Cho ook weer naar
de „repechages" gestuurd van de acht
ste finales. Daar zette de Westduitser
Dieter Berkmann hem buiten het toer
nooi.
tegen de plotseling Instortende Huschke, dat
hij evenveel moed als klasse bezit
Hij kwam terug via tienden van seconden en
bouwde zijn voorsprong zelfs uit tot 2.16
seconden. "Hij was gewoon beter dan ik,
"verklaarde Ponsteen die zich in sportief op
zicht wel een Olympisch kampioen toonde.
"Boveqdien vind ik het prachtig dat de men
sen zo'n schitterende finale hebben gezien.
Ik denk dat het de mooiste finale is sinds
jaren. Dat bevredigt me toch ook wel. Boven
dien ik heb nog altijd zilver gehaald en daar
mee ben ik bijzonder gelukkig. Ik heb altijd
gesteld dat ik bijzonder tevreden zou zijn
wanneer ik bij de laatste vier zou eindigen.
Wanneer je dan zilver pakt, kun je alleen maar
gelukkig zijn."
