Wouter Leefers leidde Oranje naar de triomf0!
Bekroning werk Eva Bartha
Optimisme verdween na diskwalificatie
Pakistan mocht blij
zijn met gelijkspel
„Het leek wel of ze me niet
durfden aan te vallen"
IAI
Laatste duel
ook winst
3
;uj
ELFDE PLAATS BEWIJS VOOR PROGRESSIE
RUSLAND ZETTE jn
TRADITIE VOORT
(Van onze speciale verslaggever)
MONTREAL De na de eerste dag van het Olympisch hockeytoernooi nog heersende
Aziatische ploegen van India (40 tegen Argentinië) en Pakistan (5—0 tegen België)
kregen op de tweede dag geweldige tegenslagen te incasseren. Binnen 24 uur werd
op ruwe wijze de glans van de triomfen verwijderd.
Nederland zorgde voor de grootste sensatie door wereldkampioen India op resolute
wijze in een buitengewoon knappe wedstrijd te verslaan (31) en de jonge Spaanse
ploeg bezorgde Pakistan een onaangename surprise door het gelijke spel (2—2).
In groep a is Australië dat met 30 van Canada won nog steeds lijstaanvoerder, maar
uitsluitend omdat er een wedstrijd meer is gespeeld. Nederland staat tweede maar de
zege op India telt bij wijze van spreken dubbel. In groep b leidt Pakistan, dat echter
tegen Spanje aan de nederlaag ontsnapte want pas vier minuten voor het einde scoorde
Zaman Khan voor Pakistan de gelijkmaker.
2 2 o o 4 s-o
1 1 0 0 2 3-1
2 10 12 5-3
10 10 12-2
0 0 0 0 0 0-0
1 0 1 0 1 0-0
101010-0 001010-0
0 0 0 0 0 O-O
(Van onze speciale verslaggever)
MONTREAL Wouter Leefers dacht al weer aan de dag van morgen.
„We moeten om half zeven opstaan en om tien uur tegen Maleisië
spelen", zei de 23-jarige student economie uit Voorburg bedachtzaam.
„Dat betekent dat we erg weinig tijd hebben te herstellen van de
inspanningen van vandaag. Een gevaarlijke zaak, lijkt me".
„Mij ligt het Indiase spel wel", constateerde Leefers tevreden. „Ik speel altijd goed
tegen India en Pakistan. Leefers dwong zoveel respect af bij zijn tegenstrevers dat
hij opvallend weinig oppositie kreeg. „Het leek wel of ze me niet meer aan durfden
te vallen", zei de Nederlander nog wat verbaasd. „Ik heb eerder in een oefenwedstrijd
van India tegen Spanje al gemerkt dat die twee backs traag zijn. En daar heb ik mijn
voordeel mee gedaan".
MONTREAL Wim
van Heumen blijft een
voorzichtige man. Ook
na de schitterende
triomf (3—1) van zijn
ploeg op wereldkam
pioen India was hij niet in een
jubelstemming maar plaatste hij nog
enige kritische noten bij het spel
van zijn ploeg die tijdens zijn Olym
pische start zo imponerend had ge
speeld.
„De achterhoede heeft zich voortreffelijk aan
het tactische concept gehouden", aldus Van
Heumen. „Er moest als het ware met een fuik
Door
Harry Veimeulen
worden gespeeld. Wanneer een Indiase speler
één van ons was gepasseerd moest een ander
klaar staan om hem op te vangen. Ik moet
zeggen dat het goed functioneerde. De voor
hoede heeft echter niet voldende de vrijheid
uitgebuit die de Indiase verdediging gaf. Er
hadden nog meer doelpunten in gezeten".
Niet vreemd
Het zou echter niet vreemd zijn geweest
wanneer Van Heumen net als zijn spelers
die door het dolle heen waren, ook zijn
blijdschap niet had weten te beteugelen.
Want wat zijn team in het voor een groot
gedeelte met Canadese Nederlanders gevul
de Monson Memorial stadion presteerde,
was zeer lovenswaardig.
Paul Litjens haalt verwoestend uit bij een lange corner. Het snoeiharde schot doet de bal voor de derde keer
achter de Indiase doelman belanden. Coen Kranenberg, die de aangeslagen bal van Wouter Leefers heeft gestopt,
kijkt nog verwachtingsvol toe.
Nederland trok de in de oefenwedstrijd tegen.
West-Duitsland en later tegen die van Kenia
ingezette oositieve lijn onverminderd voort.
Niet alleen speelden de Oranje-hockeyers in
tactisch en technisch opzicht een gave partij
maar ze presteerden het ook om van de eerste
tot de laatste minuut voluit te gaan. Omdat
de Indiërs tegenover deze Nederlandse werk
lust hun nog altijd briljante techniek plaatsten,
groeide het evenement uit tot een geweldig De a,9emene stelling dat India sterker was
spectaculair duel oat door het publiek intens geworden en Nederland zijn reputatie als
werd meebeleefd. hockeyland had moeten inleveren, werd door
Al gauw bleek dat de ploeg van India niet dit Nederlandse team onder tafel geveegd.
Zonder de andere spelers tekort te doen,
Nederland vormde een sterk collectief kan
rustig worden gesteld dat de kleine Wouter
Leefers tot de grote man van de wedstrijd
uitgroeide.
Wat deze kleine technicus op het middenveld
presteerde was ongelooflijk. Zijn werklust liep
bovendien parallel aan zijn technische kwali
teiten, waardoor hij een kwelling was voor zijn
bewaker Ashik Singh.
Daarnaast speelde doelman Maarten Sikking
ook voortreffelijk en toonde Bart Taminiau aan
over genoeg routine te beschikken om zijn
achterhoede goed te organiseren.
Nederland creëerde zich via een fel beginof-
fensief een aantal kansen. Hans Kruize en
Koen Kranenberg schoten echter naast, even
als Philipps dat aan de andere zijde deed. Het
duurde tot de 31e minuut in de eerste helft
voor Oranje zijn eerste verdiende treffer pro
duceerde. Het was de eerder veelbekritiseerde
Hans Kruize die scoorde. Kruize, in beide
oefenwedstrijden door Van Heumen uitgewis
seld, maar tegen India gehandhaafd, revan
cheerde zich voor zijn slechte spel door uit
een onoverzichtelijke situatie een pass van
Paul Litjens met een halve draai voorbij de
Indiase doelman Ashok Diwan te schieten.
Nederland dat zijn overwicht ook in de twee
de helft voortzette, kreeg het na vijf minuten
in die tweede speelperiode onverwacht en
onverdiend toch nog even moeilijk. Maarten
Sikking werkte een hoog schot van Chand
Singh uit zijn doel. „Sticks", besliste de
Franse arbiter Gillet. De strafbal werd door
Philipps feilloos ingeschoten. De lange cor-
nertaktiek, waarop door Nederland eindeloos
is getraind, brak de ban die de ploeg van
Van Heumen dreigde te bekruipen. Wouter
Leefers die aangeeft, Koen Kranenberg die
stopt en Paul Litjens die moet inschieten is
de formule die door Van Heumen is aangege
ven. Het werkte gisteren onverwacht goed.
Twee schoten van krachtpatser Litjens verdwe
nen als kanonskogels achter doelman Diwan,
waarmee Litjens weer eens bewees dat hij
steeds meer de schuttersrol van Ties Kruize
gaat overnemen.
Nederland SDeelde vanaf dat moment een
(Van onze specale verslaggever)
De overwinning van 3—1 tegen
India is in de bijna 50-jarige
historie van de onderlinge lan-
denwedstrijden nog nooit voor
gekomen. Al valt de balans in
de laatste jaren eigenlijk best
mee. Op 25 mei 1966 won Ne
derland in Amstelveen voor de
eerste maal van India (1—0),
toen Olympisch kampioen, en
sindsdien moest in acht ont
moetingen slechts een keer de
vlag worden gestreken.
Dat was vier jaar geleden tijdens de
spelen van München in de strijd om e
de bronzen medaille (1—2). Van de
andere zeven wedstrijden werd er een C
met 2—1 gewonnen en eindigden er
zes in onbeslist. It
Bij de laatste categorie hoorde ook de
2—2 van de finale in het toernooi om -
het wereldkampioenschap van 1973 in It
Amstelveen, de laatste confrontatie tus- V
sen beide teams, die voor Nederland zo
gelukkig eindigde met een succesvolle 9
strafballenreeks. li
mtreal C
I hopen ii
kstoernoc
idelijk do
li de Oosi
en te
gden
arles Mc
F' Ray I
jin, maai
I gekomr
I hoop ir
foor op i
van de
inse tea
gewonnen partij. India was uitgeblust en li 9.
niet de kracht om terug te slaan. Dat Sul )dk
Singh uit het veld werd gestuurd en Woul
Leefers een groene kaart werd voorgehoudl
waren de enige vermeldenswaardige wapenf
ten uit het wedstrijdrestant, waarin Nederla^Q
MONTREAL Even noodza
kelijk als moeilijk is het de
vooruitgang in de sport bij te
houden. Aan deze voorwaar
de om in een tak van sport
te kunnen bijblijven, hebben
de turnsters volledig vol
daan. Zij reikten in de landenwedstrijd tot
een totaal van 368 punten, 181,85 puntenvoor
de verplichte oefening en gisteren 186.15
voor de keuze-oefeningen. Met dit totaal zou
de ploeg op de Spelen van München vierde
zijn geworden, het klinkende bewijs dat in
de damesturnsport de progressie is opgevan
gen. Er werd op de tweede dag zelfs nog
beter gewerkt, want Nederland bleef, behalve
Canada, de andere twee concurrenten
Bulgarije en Italië voor. „En als we op
de balk iets beter waren geweest, zouden
we ook Canada hebben verslagen", zei een
wederom verheugde Eva Bartha die haar
afscheid van de Nederlandse turnsport be
kroond zag met de definitieve elfde plaats.
Italië, en dat was het vooropgestelde doel,
werd naar de laatste plaats verwezen. Eva
Bartha gaat niet zondermeer terug naar haar
vaderland Hongarije. Ze laat een aantal turn
sters met toekomst na, van wie er twee al
in deze ploeg zaten, Monique Bolleboom en
Carla Braan. Eva Bartha: „En als het KNGV
het wil, zal ik voor een opvolgster zorgen
die beter is". Bescheidenheid die deze uitne
mende trainster siert.
Weer werd losjes gewerkt, als op de eerste
dag. Maar ditmaal hadden de meisjes wel last
van het enorme applaus in het volgepakte
Forum. Steeds als een Canadese was uitge
werkt. klonk hysterisch gegil door de immense
ruimte. Carla Braan: „Ik hoorde het toen ik
op de tfalk stond en ik ging er prompt af".
Ans Dekker: .'.Juist toen ik op de balk een
sprofig maakte, rommelde dat applaus van de
tribunes en was ik er meteen uit". Het was
een reden waarom de balk niet het puntento
taal opleverde dat gewenst was om op deze
dag als eerste te eindigen. Maar een score
van 186.15 punten Canada 187.20, Bulgarije
185.90 en Italië 184.65 moet in deze „kleine
finale" indrukwekkend worden genoemd.
Vooral aan de brug werd voortreffelijk werk
geleverd. Ans Smulders scoorde met 9.70 het
hoogst van alle deelneemsters. Eva Bartha:
„Maar niemand van het publiek zal hebben
gezien hoe moeilijk ze het had.
Herman van Bergem
Ze hing op zeker moment alleen nog maar
met haar vingertoppen eraan". Ans Smulders,
zich weer met een totaal over de vier oefenin
gen van 37.70, met de Canadese Karen Kelsall,
de beste van de gehele internationale groep
tonend: „Ik heb zo moeten knokken aan die
brug. Ik had ook allemaal topwerk. Maar ik
dacht: nu of nooit en het is nu geworden".
Door haar prestaties zal Ans Smulders mogen
uitkomen in de individuele strijd van de beste
zesendertig. Masseur Theo Klaassen, die met
de fabelachtige pianist Eugen Filipescu deelt
in het succes: „Voor het eerst mogen slechts
drie deelneemsters per land deelnemen zodat
bijvoorbeeld niet alle Russinnen erbij mogen
zijn. Ans Smulders zit er zeker bij, Jeanette
van Ravenstijn en Benjamin Monique Bolle
boom ook".
Leuk
Voor Ans Smulders is het een waardering
voor haar prestaties. In München was zij er
ook bij en werd met een negentiende plaats
de beste Westeuropese turnsters. Ans Smul
ders: „Leuk als ik erbij mag zijn maar dan
moet Ik wel nog een keer en als het nu was
afgelopen, zou ik het ook best hebben ge
vonden".
Voor Jeanette van Ravenstijn zal die deelne
ming weer even doorbijten worden. Masseur
Klaassen had ervoor gezorgd dat zijn van haar
slepende liesblessure geen last had gehad
maar gisteren, tijdens de oefeningen, moest
zij af en toe toch even trekken met haar been.
De brug was het toptoestel ditmaal van de
turnsters met waarderingen van 9.20 (Carla
Braan). 9.30 (Monique Bolleboom), 9.20 (Ans
Dekker), 9.10 (Joke Kos), 9.40 (Jeanette van
Ravenstijn) en 9.45 (Ans Smulders), die trou
wens toch formidabel werkte met 9.25 voor
sprong, 9.70 voor brug, 9.30 voor balk en 9.45
voor vrije oefening. Pal acht haar Jeanette van
Ravenstijn met een totaal van 37.45. Eva
Bartha strooide haar lof rond: „Jeanette werkt
geweldig in de wedstrijd maar ze zou op de
training wat fanatieker kunnen zijn. Grote
waardering ook voor Joke Kos die de hele
zaak heeft opgetrokken met haar zekere wer
ken. Toen zag iedereen dat het kon en dat
is erg veel waard. Helaas zullen enige turn
sters het zware trainingswerk voor gezien
houden. Jeanette van Ravenstijn wil gaan
studeren, Joke Kos houdt op met wedstrijd
turnen op internationaal niveau, op Ans Smul
ders zal voor Moskou 1980 geen beroep meer
gedaan kunnen worden en Ans Dekker gaat
een massagecursus volgen. Eva Bartha laat
Nederland niet met lege handen zitten. Zij
heeft gezorgd voor opvolgsters en dat is een
geruststellende gedachte.
Atletisch staaltje op het juiste moment „gevangen" door de fotograaf
van Ans Smulders. Zoals vanouds de beste Nederlandse turnster.
(Van onze speciale verslaggever)
1ST
ider
MONTREAL De Russische turnsters heitere
ben de „gouden" traditie voortgezet. Sed4 I
1952 toen Rusland in Helsinki voor de eersjh e
•maal op de Olympische Spelen verscheep
hebben de Russische gymnastes altijd Iv
goud in de ploegenwedstrijd gewonnen. Of
dit keer ging het met een geweldige ov£*^
macht. Het verschil met Roemenië prtl)
München nog zesde bedroeg 3,2 puntqef
390.35-387.15. Oost-Duitsland dat bij de voj sl
ge Spelen op het zilver beslag legde, mo^jj
genoegen nemen met het brons. l^j
Deze volgorde stond na de verplichte
stof al vast. want het was gezien de ho^ 0
graad van perfectie onaannemelijk dat bij ham
virtuoze keuzewerk grote verschuivingen zo.
den plaatsvinden. De 18.500toeschouwers 'r™
het afgeladen Forum hebben soms ademlor r
oefeningen uitvoerden, die voor onmogelj?
werden gehouden. Dat in dit geweld weer r r
ideale waardering „tien" viel, was vanzelfspP
kend. Toch was die eer maar voor één turnst-
weggelegd. De onwaarschijnlijk populaire
dia Comaneci, als een volleerde showgirl h.
publiek bespelend, scoorde het maximum r
de brug met ongelijke leggers en de eve 0
wichtsbalk. Wat de 14-jarige op de balk lp
zien, grensde werkelijk aan het ongelooflijk^
ipi
Zij maakte o.a. een dubbele losse overslülb
twee maal achter elkaar en besloot hate
oefening met een dubbele schroefsalto. H[ro
kon niet anders: dit moest een tien wordfft
KINGSTON De start In de
zeven dagen durende Olym
pische zellregatta van King
ston was voor Nederland
aanvankelijk niet onverdeeld
gunstig. Dat dient te worden
voorop gesteld. Een positief
punt voor de nationale afvaardiging In de
races op het immense Meer van Ontario is
echter zondermeer dat de grootste kansheb
bers van de ploeg zich bij de eersten zij
het niet de alleree.sten hebben kunnen
handhaven. De diskwalificatie van Soerd en
Erik Vollebregt bij de FD's veranderd het
optimisme later In diepe teleurstelling.
Voor Ben Staartjes en Ab Ekels was er bij
de Tempests niet meer dan een elfde plaats
in een veld van maar vijftien boten. Ir. L.
Geert Bakker moest bij de Solingen zelfs met
een veertiende plaats genoegen nemen.
Op de openingsdag, toen bij een aanvankelijk
harde, maar later afnemende westelijke wind
werd gevaren, hebben in de „Nederlandse
klassen" tenminste de kanshebbers zich vrij
wel allen direct al in het eerste gelid ge
schaard. Dat maakt dat de Nederlanders in
de komende dagen stellig enigszins in een
nadelige situatie zullen varen.
Vrijwel op de finish ontnamen Sjoerd en Erik
Vollebregt door tijdig overstag te gaan de
Amerikanen Norman Freeman en John Ma-
thias nog juist een zesde plaats. „Wij mogen
nog tevreden zijn", had Erik Vollebregt eerder
toegelicht, „we begonnen direct na de start
met een verkeerde slag. Pas later in de race
hebben we winst kunnen maken". Winst, die
waardeloos werd, toen de jury besloot het
protest van de Amerikanen te aanvaarden en
de Vollebregts uit de uitslag te verwijderen.
De zege ging bij de FD's naar de tengere
33-jarige Britse favoriet Rodney Pattisson.Op zei Joop van Werkhoven glunderend, „in de
magistrale wijze heeft de Olympische kam
pioen van Acapulco en Kiel gisteren een basis
gelegd voor een mogelijk derde gouden me
daille in successie.
Bescheiden
Het mooiste resultaat van de Nederlandse
ploeg komt eigenlijk op naam van Joop en
Robert van Werkhoven. In het grootste veld
van de Olympische regatta er gingen 28
boten van start - eindigden de broers uit
Bloemendaal eveneens op een zesde plaats.
ZIJ lieten de huidige wereldkampioen Mare
Laurent drie plaatsen achter zich en begon
nen ook al met een aanvankelijk bescheiden
klassering.
halfwindse rakken wonnen we vier plaats.
Daarna hebben we vrijwel steeds tussen*p
vijfde en achtste plaats gelegen. Vooral in f
laatste kruisrak hebben we ontzettend v
winst geboekt. Maar de verschillen waren tf_.
al te groot om veel plaatsen naar vorend;
kunnen komen".
Veel minder succes hadden Ben Staartjesu
Geert Bakker, die bij de open Westdul
kampioenschappen in Kiel verrasten met f
tweede plaats in de eindrangschikking. Bijt
eerste start van de Solingen lag Bakker in i
gunstige positie. De boten werden eclT
teri ggeroepen. Toen opnieuw het schot kir
voer de man uit Warmond direct al ln[
achterhoede. Lange tijd bezette hij
de plaats in het veld van 24 boten,
winst die hij in de laatste ronde boekte
hem een veertiende plaats in de eerste
Ben Staartjes heeft in de openingsrai
evenzeer in de achterhoede moeten strijdj
I
