JOS HERMENS GELUKKIG IN EENZAAMHEID Ben Bril tastte diep in eigen beurs voor verblijf in Montreal Klachten roeiers over drukte op vaarwater Niet kansloos tegen Rusland, Mexico niet onderschatten KAN0ERS VINDEN WIND BEZWAAR 4 MONTREAL'76 „HET IS DE EER EN BOKSEN IS MIJN HOBBY" TRUMBIC NA INDELING: 1 Jos Hermens traint in Canada in alle eenzaamheid. (Van onze speciale verslag gever) LACHUTE Lachute heeft er voor tien dagen een bur ger bij. Hoewel hij nog geen drie dagen in het ruim tach tig kilometer van Montreal gelegen tuinstadje Lachute is, lijkt het of vrijwel iedereen Jos Hermens kent. Op de uitgestrekte golfbaan van Lachute wordt de Nederlandse wereldrecordhouder door iede reen gegroet. „Het probleem is dat iedereen even met je wil praten", aldus een volkomen ontspannen Hermens. „Ik zoek nu maar de verst weg gelegen banen op dan hoef ik niet met iedereen te praten. Voor die mensen ben ik een soort wereldwonder. Maandag zei een mevrouw die hier aan het golfen was: Wij zijn nu ook een Olympisch dorp. De Nijmegenaar is volkomen gelukkig met de plaats die Olympisch attache Dijkstra voor hem heeft gevonden. „Die man is fantastisch. Hij heeft aan alles gedacht. Hoewel hij niets van atletiek weet heeft hij een plaats voor mij gevonden, die zeker zo ideaal is als de omge ving waarin ik dagelijks thuis train. Met mijn eigen muziek en de gastvrijheid van de men sen hier, kan ik niets meer wensen". Jos Hérmens blijft tot de 20e juli in Lachute. Drie dagen voor hij voor de eerste maal in actie moet komen, trekt de Nederlander in het door hem verfoeide Olympische dorp. „Het liefste zou ik vlak voor de series van de tien kilome ter komen maar dat kan natuurlijk niet. Je moet toch een beetje van de sfeer snuiven". Ondanks het feit dat hij dit seizoen nog maar twee wedstrijden liep, een 5000 meter in Keulen (13.28.6) en een tienduizend meter op Papendal, die door een zware verkoudheid een tijd ver beneden zijn stand opleverde, is Hermens vol zelfvertrouwen. De drievoudige wereldrecordhouder dankt dat geloof in eigen kunnen aan het resultaat van de metingen, die fysioloog Jan Vos de afgelo pen weken tot daags voor het vertrek naar Montreal heeft uitgevoerd. „Toen ik begin juni- plotseling verkouden werd, schrok ik me rot. Ik zag alles wat ik in de afgelopen winter had gedaan, de mist ingaan. Zo'n verkoudheid vreet mijn hele conditie op. Als ik train krijg ik overal pijn en dan is het trainen geen plezier meer. Pas eind juni ging ik weer een beetje draaien. Bij de eerste meting door Jan Vos, bleek ik toch weer goed hersteld te zijn". De metingen van Jan Vos zijn gebaseerd op de zuurstofopname per kilogram lichaamsge wicht. „Vorig jaar scoorde ik vlak voordat ik in Londen het tien kilometerrecord op 27.46.5 bracht een zuurstofopname van 110 milliliter. Jan Vos dacht toen dat het absolute maximum was bereikt. Vorige week bleek dat niet het geval te zijn. Ik haalde toen 113 milliliter". Drie weken tevoren, daags nadat hij in training MONTREAL In 1928 stond Ben Bril als vlieggewicht in de ring tijdens de Olympi sche Spelen van Amsterdam. Hij was vijftien jaar maar op zijn papieren werd een jaar gesmokkeld omdat hij an ders niet had kunnen uitkomen. Twintig jaar later wierp hij zich op het scheidsrechteren en nu, zwaarder geworden maar verre van aangetast door de jaren, is hij een van de selecte groep die op de spelen van Montreal zal fungeren als scheidsrechter en/of jurylid. In de lobby van {iet luxueuze Sheratonhotel zegt Ben Bril: „boksen is mijn leven. Daarom ben ik ook hier, want het zijn, in verband met mijn leeftijd, waarschijnlijk mijn laatste spelen". Hij trad al op bij de vierjaarlijkse wereldsportshow in Tokio en Mexico, was aanwezig bij de wereldkampioenschappen boksen in Cuba en werd uitverkoren om zijn talenten in Montreal te tonen. Maar Ben Bril moet er wel wat voor over hebben, evenals trouwens de ongeveer veertig collega's uit alle landen ter wereld. Want de Olympische organisatie zorgde voor het vliegticket en zei verder: u zoekt het maar uit, heren. De nationale bonden moeten een unicum en tevens een primeur voor de Spelen alle kosten van huisvesting, eten en drinken, betalen. Zozeer heeft de organisatie van deze spelen de schatkist belast dat onontbeerlijke perso nen als scheidsrechters en juryleden op kos ten van hun eigen nationale bonden in Mont real moeten verblijven. „Ik heb", zegt Ben Bril, „van de Nederlandse Boks Bond alle mede werking gekregen. Ik was er vorige week vrijdag nog en kon geld meekrijgen. Ik zie wel. Voorlopig betaal ik alles zelf en dat krijg ik ongetwijfeld terug". Een zotte situatie, die tevens aangeeft hoezeer de bokssport Ben Bril aan het hart gebakken zit. Bovendien vindt hij het, terecht, een eer tot het elitekorps te behoren dat in Montreal mag aaltreden. Herman van Bergem waar over de wedstrijden en natuurlijk vooral de leiding van de vorige dag wordt gesproken, 's Middags van een tot vijf wordt er gebokst, 's avonds van zeven tot twaalf weer. Je bent dus constant bezig want je moet erbij zijn, hetzij als scheidsrechter, hetzij als jurylid. Er wordt geprobeerd om de jury samen te stellen uit vertegenwoordigers van alle continenten, dus een Europeaan, Amerikaan, Afrikaan, Aziaat en Australiër. Of dat lukt, is nog niet zeker, maar het is de bedoeling". De scheidsrechters zijn niet zonder meer toegelaten tot de Spelen. In de eerste week van juli werd een instructieweek in Rome gegeven. Ben Bril: „Het peil van de scheids rechters viel niet mee. Er moesten wedstrij den worden geleid die op video werden opgenomen. De dag daarna werden de foutieve of zwakke re beslissingen besproken. Ook de uniformiteit in de jurering is getest. Ben Bril verkeert overigens nog in volkomen onzekerheid of hij in aanmerking komt voor het leiden van wedstrijden. Vroeger werden de ringleiders aangewezen, nu wordt het sys teem van loting gehanteerd. Elke dag worden in de ochtenduren de namen van de scheids rechter uit een bokaal gevist. Het kar> dus zijn dat er meer wedstrijden per dag geleid moeten worden maar ook dat men enige dagen hele maal niet aan de beurt komt. Een systeem dat nogal wat tegenwerking ontmoet. En dan dreigt ook nog de uitsluiting. Ben Bril: „Als we met zijn veertigen zijn, blijven er gegaran deerd niet meer dan twaalf over. Wie faalt, wordt opzij geschoven". Steun Ben Bril moet hierbij ook nog de steun ontberen van de voorzitter van de Europese Amateur Boks-Federatie, de Nederlander Hans Hofman, die wegens werkzaamheden niet in Montreal aanwezig kan zijn. Bezig twee uur en een kwartier aan een stuk op het heetst van de dag had gelopen, bleven bij een meting de wijzers staan op 108". Maar niet alleen de metingen zijn de basis van het zelfvertrouwen. Ook de tijd van een testloop, die hij vrijdag nog in Nijmegen maakte, is voor Hermens een aanwijzing dat de topvorm er is. „Ik vergelijk altijd met voorgaande jaren. In 1975 kwam ik vijf weken voor ik in Londen het record op de tien kilometer liep uit op een 5000 meter in Parijs. Het ging bedonderd. Ik heb toen vijf weken geen wedstrijd gelopen en alleen maar getraind. Alles wat er nu gebeurt is volkomen identiek. Op Papendal ging het rot en nu draai ik weer als een trein". Toch wil Jos Hermens niets weten van een favorietenrol op de 10.000 meter en de mara thon, die hij in Montreal voor de eerste maal zal lopen. „De meeste mensen begrijpen niets van atletiek. Ze denken die vent is wereldre cordhouder en wordt dus even Olympisch kampioen. Vijftien lopers hebben dit jaar on der of net boven de 28 minuten gelopen. Die kun je rustig allemaal kanshebbers noemen. En bij die vijftien behoor ik niet eens. Interna tionaal gezien is dat wel gunstig want dan denkt de concurrentie: Die Hermens is afge brand. En dat is nu precies wat ik wilde. Daarom ook heb ik maar weinig wedstrijden gelopen". Zondagavond arriveerde hij, vergezeld van zijn vrouw. Zijn vrouw verblijft bij familie maar Ben Bril weet nog niet hoe dat straks moet als de Spelen in volle hevigheid zijn losgebarsten. „Dan zijn we de hele dag bezig. Het Olym pisch Boksprogramma duurt de gehele Spe len. In de ochtend hebben we een bijeenkomst Afgezien van het feit of hij had zullen komen want de organisatie betaalt voor een dergelij ke, toch niet geringe, functionaris, geen cent. Ook dat zou de Nederlandse Boksbond of de Europese Amateurbond moeten betalen en hel staat te bezien of zulks zou zijn gebeurd. Ben Bril staat dus alleen tegen de Oosteurope- se coalitie want in Europa is, op een Italiaan na, alleen Hofman, afkomstig uit een land dal zich niet achter het ijzeren gordijn bevindt. Vandaar ook dat de meeste Europese scheids rechters uit die contreien komen. Engeland, Wales, Noorwegen. Zweden, Luxemburg, Bel gië, om enige landen te noemen, kwamen helemaal niet in aanmerking. Geen wonder dal Ben Bril met tróts zijn uitverkiezing heeft ondergaan. „Ik hoop dat ik het ver zal bren gen. Het leiden van een finale is het mooiste dat je kunt bereiken. Ik hoop erbij te zijn". Pak Op dat moment wordt Ben Bril geacht zich te begeven naar de afdeling waar de kos tuums worden uitgereikt. Een hoofdstuk apart. Bij vorige Spelen werden dergelijke officials geheel in het pak gestoken, tot en met schoenen, overhemd en das. In Montreal moet het uitgelezen gezelschap het doen met een geel jasje en een grijze broek, verder niets. In München kregen de boksscheidsrechters zelfs hun witte ringkle- ding. (Jen Bril haalt er de schouders voor op. „Het is nu eenmaal mijn grote liefhebberij en hel is mijn laatste Olympiade. Ik ben blij dat ik bij de toch kleine afvaardiging uit Europa ben en ik hoop veel tussen de ringtouwen te staan, al besef ik dat het een zwaar toernooi is. Dertien dagen duurt het bokstoernooi en al leen de dag voor de finales zijn we vrij". Geen klacht van Ben Bril. Hij doet het veel te graag. Hij heeft er zelfs geld voor over uit zijn privè-portefeuille omdat de provincie Quebec toch niet zo rijk blijkt te zijn als wordt voorgegeven. (Van onze speciale verslag gever) MONTREAL Karin Abma, vorige week donderdag di rect na terugkeer uit het trai ningskamp bij de Sursee in Zwitserland door een keel ontsteking geveld, heeft gisteren van dokter Stuur de training mogen hervatten. Daarmee is de onzekerheid verdwenen die heerste rond de Nederlandse combinatie acht van de dames, die hef in dit Olympisch toernpoi toch al uitzonderlijk zwaar zal krijgen gezien de kwaliteit die de concurrentie op het water brengt. De afvaardiging van de Nereus/Njord/Phocas/- De Hoop/Het Spaarne/Argo-equipe vormde voor het NOC al een langdurig punt van bespreking. Een noodgedwongen wijziging in de samenstelling ter elfder ure zou de equipe "Met een angina kan je eenvoudig niet voor zichtig genoeg zijn", aldus de roeibondsarts uit Den Haaq. „Karin was qlsteren - ze was Wereldrecord Jos Hermens verwacht dat de 1 10.000 meter tenminste in de buurt van het gisteren precies drie jaar staande wereldre cord (27.30.8.) van de Engelsman Dave Bed ford zal moeten komen. Volgens Hermens zal veel afhangen van de indeling van de twee series. „Ze zullen wel rekening houden met de wereldranglijst van vorig jaar. Daardoor zit er een goede kans in dat ik met Miel Puttemans in een race kom. Dat is iets wat wij beiden graag willen. Je kunt dan samen trachten de wedstrijd te controleren. Wij hebben wat dat betreft al een afspraak staan, die zeven weken geleden toen Miel enkele dagen bij mij in Nijmegen heeft getraind gemaakt is". Puttemans heeft Her mens vorige week nog uit het Belgische trainingskamp in St. Moritz opgebeld om te informeren hoe het ging en hem te herinneren aan de afspraak. Jos Hermens zal in Montreal ook nog als marathonloper optreden. Hoewel Jos Hermens nog nooit een officiële marathon heeft gelo pen, ziet hij niet op tegen de afstand van 42 kilometer en 195 meter. „De afstand is geen probleem. Ik loop in training soms de helft meer. Bovendien heb ik met de wereldrecord pogingen op de-20 kilometer en het uur wel wat ervaring opgedaan. Natuurlijk is het niet helemaal te vergelijken maar je hebt bepaalde aanwijzingen". toen al koortsvrij - op de baan. Vandaag heeft ze kunnen trainen. Stuur gelooft niet dat de onderwijzeres uit Amsterdam een aanwijsbare achterstand in conditie heeft opgelopen door haar ziekte. "Vergeet niet", zo betoogde hij. "ook de andere meisjes hebben sinds woens dag niet meer gevaren. En daarbij komt: Karin is een sterk meisje dat veel kan hebben". Chef d'equipe van de dames Wil Lippits: „Karin heeft de trainingen meegemaakt. Maar het blijft nog even afwachten". Ook de roeiploeg heeft door de vertraging bij het transport van de boten na aankomst in Canada pas gistermorgen voor het eerst in Montreal kunnen trainen. Aangezien inmiddels de meeste ploegen zijn aangekomen bleven klachten over de drukte op het vaarwater niet uit. „Soms leek het wel alsof er een hele vloot op het water was", aldus Gerard Kusters, coach van de Nereus/Orca/Triton-vier met stuurvrouw, "de baan op zich viel mij echter wel mee. Problemen met de wind en last van een hinderlijke golfslag hebben we eigenlijk niet gehad". Eymert van Manen had het euvel van de drukte simpel ondervangen. De coach van de twee zonder stuurman van Nereus had de boot op de auto geladen en was met Willem Boeschoten en Jan van den Horst naar het verder gelegen St. Patrick-kanaal gereden. In alle rust hebben de Amsterdammers daar hun eerste trainingskilometers afgelegd. Met meer spanning dan in het verleden ziet de nationale roei-equipe de loting, die mor genavond laat zal worden verricht, tegemoet. Immers was het zo dat in het niet al te verre verleden de uitzending van een roei-afvaardi- ging naar enig FISA-kampioenschap eremetaal garandeerde. Op de successen van onder meer de Olympische spelen van Mexico City in 1968 volgde een uitermate sterke terugval. Of de boten van Oranje na de voorwedstrijden een ronde verder komen hangt nu niet in eerste instantie af van eigen kracht. Eerder voor een belangrijk deel van de medewerking van het lot. (Van onze speciale verslag gever) MONTREAL Het Neder landse waterpoloteam is voor het Olympisch toernooi ingedeeld in groep B. Rus land, Roemenië en Mexico zijn in deze poule de tegenstanders. Dé Joegoslavische bondscoach van de Neder landse ploeg, Ivo Trumbic, was zich na afloop van de loting terdege bewust van de zware indeling. „Maar dat maakt eigenlijk niet zoveel uit", zei hij, „we weten nu in ieder geval dat we in het hele toernooi geen enkele zwakke tegenstander zullen treffen, als we ons tenmin ste voor de finalegroep kwalificeren. Er zal elk duel voor de volle honderd procent ge vochten moeten worden". In zijn merkwaardig gebroken Nederlands ging Trumbic verder: „Als wij hebben beetje soulatie wij verloren. Moeten top spelen", waarmee hij bedoelde te peggen dat elke verslapping van de concentra tie funest zou kunnen zijn. Trumbic, die niet tevoren had geweten dat er •kn de finalegroep met een schone lei wordt begonnen, was blij dat Nederland niet bij Hongarije terecht was gekomen. Ook zijn wens West-Duitsland liever niet te treffen kwam uit. „Het klinkt misschien vreemd maar tegen de Russen zijn we niet bij voorbaat kansloos. Zij hebben vrijwel altijd moeite met ons en we zullen heus nog wel wat tegen ze proberen". Veel belang hecht Trumbic aan de indeling van de scheidsrechters. „Tegen de Roemenen en ook wel de Mexicanen hebben we ervaren mensen nodig, die zich niet door dat hang- en trekwerk laten bein- vloeden. We moeten Mexico vooral niet onder schatten. Tenslotte heeft dat land tijdens de panamerikaanse spelen de Verenigde Staten uitgeschakeld. Zowel Roemenië als Mexico zijn in elk geval op snelheid te verslaan". Voor de loting van het Olympische waterpolo- toernooi werden de eerste drie van Cali (Rus land, Hongarije, Italië) afzonderlijk geplaatst. Daarna werden de nummers vier tot en met zes (Cuba, Roemenië en West-Duitsland) apart genomen. De overige zes landen waaronder Nederland lootten willekeurig. Indien .twee landen in de voorrondegroep gelijk eindigen op de tweede en derde plaats beslist het doelsaldo met dien verstande dat het hoogste aantal doelpunten voor de door slag geeft bij een gelijk verschil (64 is bijvoorbeeld beter dan 42). Indien dit gelijk is beslist de onderlinge wedstrijd en als ook dan nog niet de finalist kan worden aangewe zen moeten er door elk team zes strafworpen worden genomen. Voor de dopingcontrole gelden dezelfde re gels als in Cali, toen overigens een Joegoslavi sche speler werd betrapt. Indien in Montreal wordt geconstateerd dat een speler een verbo den stimulerend middel heeft gebruik wordt de betreffende wedstrijd met 5—0 verloren verklaard. De indeling is: groep a: Italië, Cuba, Joegoslavië en Iran; groep b: Rusland. Roemenie, Nederland en Mexico; groep c: Hongarije, West-Duitsland, Australië en Canada. De eerste twee van de groep gaan over naar de finalepoule van zes landen. Het wedstrijdschema van Nederland is: zondag 18 juli 15.00 uur (20 uur ned. tijd): Nederland-Mexico in Olympisch zwemstadion. Maandag 19 juli 15.00 uur: Nederland-Rusland in Claude Robillard zwem bad. Dinsdag 20 juli 15.00 uur: Nederland-Roemenie in Olympisch zwembad. Lo Jacobs en Arend Bloem (rechts) verpozen zich achter de piano. (Van onze speciale verslagge ver) MONTREAL „Kijk", zei Arend Bloem nadat hij in het Olympisch dorp voor de re gen was gevlucht met veel overtuiging, „voor ons is het halen van een finale al een hele prestatie". De 28-jarige helft van de Nederlandse K 2-ploeg lichtte zijn uitspraak toe. „Als je nou kijkt naar het damesroeien. Daar komen bij de achten niet meer dan zo'n tiental boten aan de start, waarvan er zes in de eindstrijd komen. Wij hebben het heel wat moeilijker. Bij ons zijn er 28 landen. Dat betekent dat je van goede huize moet komen om die finale van negen boten te halen". De kanovaarders uit de Zaanstreek zijn realis ten. Ze beseffen maar al te goed dat het eremetaal met aan zekerheid grenzende waar schijnlijk aan hen voorbij zal gaan. De resulta ten die de beide Nederlanders in het recente verleden hebben geboekt wijzen dat uit. Gis termorgen hebben zij kennis gemaakt met het Olympisch wedstrijdwater van het lie Notre Dame. „Die wind is gewoon verschrikkelijk", betoogde Lo Jacobs. „Je hebt nog een voor deel. Dat is tenminste een troost. Als je op de Bosbaan een bepaalde windrichting hebt kan je rekenen op een draaistroom die groot boeienverschil. geeft Dat is volgens mij hier niet het geval. Het vervelende is dat de baan in een soort kom ligt. Vanmorgen hadden we bij de start de wind dwars over de baan, 500 meter verder bij de finish stond hij ineens pal tegen. Varen bij die winddraaiingen is bijzon der vervelend". Overigens hebben de Nederlanders, die vorig jaar bij de pre-Olympics kennismaakten met de nieuwe baan, alle tijd aan de omstandighe den te wennen. Overeenkomstig de Olympi sche reglementen hebben de roeiers de eerste rechten op het wedstrijdwater. Dat houdt in dat de kanovaarders pas volgende week woensdaq hun eerste races zullen varen. Ben Bril is voor het grootste deel op eigen kosten in Canada. De vier met stuurvrouwe tijdens de training in Montreal met de dames. Vosmaer, Borrias. Steenman. Gravenstein en Pronk.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 15