Ook vraagtekens achter prestatie van wielerploeg BAANCOACH MAHN IS NIET MEER DE GROTE OPTIMIST M0NTREAL'7t TRIOMF IN GENERALE VERBETERDE MOREEL VAN ARIE HASSINK LEIDSE COURANT Zelfdiscipline was het parool, waarmee Arie Hassink in Canada Olympische vorm demonstreerde ST. ZOTIGUE Arie Hassink is winnaar geworden van de Grote Prijs van Quebec, de generale voor een groot aan tal landenploegen op de Olympische krachtmetingen. Met die eerste plaats heeft de 25-jarige Nederlandse kampioen de even opvallende als opgaande lijn in zijn prestaties in dit seizoen voortgezet. Hassink heeft net als de andere geselecteer den een duidelijke planning voor dit seizoen' gehad. Als bijna de oudste van de Nederland se deelnemers, reserve Schür is een paar maanden ouder, heeft hij zich strikt aan het schema gehouden. Zelfdiscipline is voor hem geen probleem in zijn „tweede" carrière, na dat in 1973 door tbc een einde leek te zijn gekomen aan een wielerloopbaan vol beloften. Vorig jaar kwam Hassink, die door iedereen als ex-wielrenner werd beschouwd, terug. In het Olympische jaar heeft hij zijn beste sei zoen tot nu toe. Overwinningen in de Ronde van Overijssel, Omloop van de Kempen, twee de in Olympia's Tour, Nederlands kampioen, en vijfde in de Ronde van Luxemburg na de profs Verbeeck, Jacobs. Knetemann en De Bal. Ter verbetering van zijn moraal hoewel Hassink bepaald niet tussen de twijfelaars moet worden gerangschikt, begon hij aan de vijfdaagse van Quebec. Aan dat doel heeft de Grote Prijs volledig beantwoord. „Hier wilde ik proberen de koers te maken. Ik heb mijn hele seizoen op de Spelen ingesteld. Alles is volgens plan gegaan. In deze periode moest de topvorm er zijn en ik geloof dat die er ook is. De andere Olympische kandidaten hebben volgens mij precies hetzelfde gedaan. Dit was meer dan een trainingswedstrijd. Ook de Russen en de Polen zijn er iedere dag ingevlogen. De meeste ploegen hebben deze wedstrijd als test voor de honderd kilometer beschouwd en daarom hebben er zoveel ploe gen op kracht gereden. Het is een geweldig examen geweest." 5e etappe: 100 km. Mount Royal te Montrea. 1. Szurkowski (Rus) 2.44.10 met bonificatie 2.43,55, 2. Plkoes (Pol) 2.44.10 met bonificatie 2.44,00, 3. Baro- ne (Ita) 2.44,10 met bonificatie 2.44,05, 4 Heirweg (Bel) 2.44,10, 5. De Wolf (Bel) z.t., 16. Pirard (Ned) 2.45,30, 19. Hassink (Ned) z.t.. 20 Tak (Ned) z.t.. 39. Van Katwijk (Ned.) 2.47,58. Zesde etappe (ploegentijdrit over 17,7 km. in Saint Zotique): 1. Rusland 20.37 minuten, 2. Polen 21.22, 3. Italië 21.34, 9. Nederland 23.10. MONTREAL De Ne derlandse wegploeg heeft de buitenlandse concurrentie geïmponeerd met de goede prestaties tijdens de voor- Olympische ronde van Quebec. Arie Hassink, maar ook de laatste dagen voortreffelijk op dreef zijnde Frits Pirard en Ad Tak zijn namen die Door Harry Vermeulen onmiddellijk in de notitieboekjes van de concurrerende coaches zijn geplaatst Want Hassink mag dan wel de Nederlandse uitblinker zijn, het is vooral het werk van zijn ploegmakkers geweest die het hem mogelijk maakten zo'n vooraan staande rol te spelen. Om aan de successen van de pupillen van Middelink meteen de conclusie te verbinden dat er voor de individuele- of voor de ploegen tijdrit goud valt te verdienen, is ai te gewaagd. Bovendien zijn er tussen de verdienstelijke prestaties van de Nederlanders in, enkele feiten aan het licht gekomen die eventuele Olympische aspiraties wel een stuk temperen. Allereerst is er het gegeven van de rondwaren de buikgriep. De Nederlandse coureurs bleken erg gevoelig voor de andere levensomstandig heden met het gevolg dag Toine van de Bunder en Adrie van Houwelingen in de voorlaatste etappe van de ronde van Quebec op moesten geven en dat de anderen, uitge zonderd Frits Pirard, zich ook lichtelijk be roerd en missetijk voelden. „Veel coureurs hadden er last van", zei Toine van de Bunder die twee dagen lang zijn teleurstelling, samen met Adrie van Houwelin gen als twee kluizenaars op een kamer, heeft zitten verbijten. De stemming van de Zeeuw werd er pas beter op toen hij een telegram van een oom uit Canada kreeg en op het moment dat de jonge Leo van Vliet en routi nier Frits Schür met de voltallige Nederlandse afvaardiging in het dorp arriveerden. Last „Er zijn ook Spanjaarden, Belgen en Polen afgestapt. Maar de Nederlandse ploeg had er wel heel erg last van." Naast de onzeker heid van hoe de coureurs zullen herstellen van hun buikloop-aandoening, iets waar ze zelf niet de hand in hebben, is er tijdens dezelfde etappe waarin Van de Bunder en Van Houwelingen moesten opgeven nog een facet naar voren gekomen dat niet in het voordeel van de Nederlanders spreekt. Deze etappe werd voor een groot gedeelte De accommodatie, waar de Olympische zwemwedstrijden worden verwerkt, ziet er fraai uit. De lekkage die pas is geconstateerd moet dan ook maaij worden beschouwd als schoonheidsfout Toine van de Bunder verreden op het parkoers waarop over veertien dagen om de medailles van de individuele wegrit moet wordengevochten. Vanaf het moment dat de groten uit het amateurwereldje zich serieus gingen inzetten, bleek dat de Nederlandse delegatie de groot ste moeite had om op het sterk heuvelachtige circuit, waarin een erg gevaarlijke afdeling, de concurrentie goed partij te kunnen bieden. Vooral de Poolse routinier Szupkowskr impo neerde in het bijzonder. Deze Pool, die wan- Adrie van Houwelingen neer hij in een westers land was geboren allang met een goed contract op zak zou rijden, is weliswaar geen specifieke klimmer maar dat is op een dergelijk parkoers ook met nodig. De macht die op die dag in de benen zit is dan allesbepalend. In het voordeel van de Nederlanders spreekt dat de meeste buitenlanders hun selectie moesten afdwingen via deze ronde van Que bec en dat was met de ploeg van Middelink niet het geval. Van onze speciale verslaggever Montreal Baancoach Frans Mahn is een voorzichtig man geworden. Vorig jaar nog voor de wereldkampioenschappen op de baan liet de coach zich vrij optimis tisch over de mogelijkheden van zijn selectie uit Een flop werd het niet daar in België, maar het daar aanwezige talent had volgens Mahn tot betere prestaties kunnen komen. In dit Olympische jaar heeft de nationale baancoach en met hem zijn selectie zich opvallend op de achtergrond gehouden. Geen op zienbarende prestaties dus met de daaraan onvermijdelijk verbonden optimistische conclusies. Wel een gedegen voorbereiding met daarbij een optimale medewerking van de KNWU. „Het kan altijd nog beter", zei Mahn, „de omstandigheden waarin wij ons moeten voor bereiden zijn in vergelijking met die van sommige andere landen nog lang niet ideaal. Maar ik ben toch dik tevreden over de moge lijkheden die ons dit jaar geboden zijn. We hebben de nodige wedstrijden kunnen rijden en we zijn ook enkele malen bij elkaar ge weest voor een trainingskamp. Opvallend was dat er tijdens die bijeenkomsten een voortref felijke sfeer heerste". Die goede sfeer maar vooral de tijden die de laatste weken op de klokken zijn gezet, heb ben er in ieder geval voor gezorgd dat Mahn vol goede moed in Montreal arriveerde. Ook al wil hij dat met zoveel woorden kwijt. „Ik ben lang niet ontevreden over wat de jongens tot nu toe hebben gepresteerd. In Milaan bijvoorbeeld hebben vooral de achter volgers goede tijden gereden. Dat kun |e gerust stellen, wanneer je onder de 4.55 rijdt. Ook de kwaliteit van de anderen geeft mij reden te veronderstellen dat we het er in Montreal niet slecht hoeven af te brengen". Een van de pupillen waarmee Mahn de laatste maanden successen heeft geboekt is de pas 18-jarige Sjaak Pieters. Deze sprinter meldde zich nog niet zo lang geleden bij Mahn aan. De bondscoach nodigde hem uit voor een sprintwedstrijd in Utrecht. De in dat opzicht uiteraard ervaren Mahn had meteen in de gaten dat hij met een groot talent te doen had. Mits goed begeleid zou Pieters „een grote" kunnen worden. De voorspelling van Mahn is in zoverre al uitgekomen dat Pieters de nationale kampioen Ben ten Thijde uit de olympische ploeg heeft gefietst. Lui „Sprinters", aldus Mahn, „hebben altijd een goede begeleiding nodig. Het klinkt mis schien vreemd voor iemand die zo snel kan fietsen, maar sprinters zijn van nature lui. Dat is met Pieters ook het geval. Ik heb hem duidelijk gemaakt dat hij er alles voor over zou moeten hebben om zich in onze selectie te handhaven. Wie dat niet doet vliegt er uit Sprinten is echter niet alleen je lichamelijk inspannen. Daar komt veel hersenwerk bij te pas. Het is en blijft het moeilijkste onderdeel van de baansport". Ondanks zijn voorzichtige opstelling was Mahn dus niet pessimistisch voor Montreal, wat de toekomst van de baansport betreft kan hij echter moeilijk anders dan pessimistisch zijn. Sportpaleis Ahoy' in Rotterdam uitgezon derd. is het met de bezoekersaantallen van baanwedstrijden in Nederland maar droevig gesteld. Een situatie waarin Mahn niet zo spoedig verbetering ziet komen. „Uiteraard zijn we blij met de geweldige belangstelling in Ahoy' voor de baansport. We moeten daarbij echter een paar punten niet uit het oog verliezen. De evenementen in Ahoy' vinden plaats op tijdstippen dat er ergens anders bijna niets op sportgebied te doen is. Bovendien is Ahoy' overdekt. Ik heb het zelf al diverse malen meegemaakt dat ik op weg naar een baanwedstrijd gewoon ben omgedraaid omdat het zulk slecht weer was. Wanneer ik al baal, wat moet dan de gewone toeschouwer wel niet doen. Dat is voor mij de voornaamste reden dat in Nederland de baansport niet goed draait. Dat belet me echter niet om vol goede moed aan de verbe- l_ tering van het prestatiepeil te werken. Ik hoop Frans Mahn heeft afgeleerd om al te optimistisch naar eer> evenement dat we er in Montreai jn positieve zin iets van toe te leven zullen merken". Direct na aankomst van de Nederlandse Olym pische ploeg op het vliegveld Mirabel bij Montreal vertrok Jos Hermens naar een streng geheim gehouden plaats, waar hij zich op de Spelen zal voorbereiden. De drievoudig wereldrecordhouder werd door Olympisch attaché Dijkstra in gezelschap van coach Wil Westphal weggebracht naar een plaats, die ruim 80 kilometer verwijderd is van het Olympisch dorp. Jos Hermens had vorig jaar al bij het NOC een verzoek ingediend om niet in het Olympisch dorp behoeven te verblij ven. De Nijmegenaar komt pas kort voor het begin van de atletiek-wedstrijden (23 juli) naar het Olympisch dorp. „Ik kan niet in zo'n grote groep leven. Het liefst ben ik helemaal alleen." Tienkamper Eltjo Schutter, die afgelopen don derdag na een medische keuring in Hilversum pas zeker was van zijn afvaardiging naar Montral. had de acht uur durende vliegreis naar Canada als wat onaangenaam ervaren. De Nijmegenaar, die twee weken geleden bij een tienkamp in Kopenhagen een enkelblessu re heeft opgelopen, ondervond na het lange stilzitten wat hinder. „Mijn enkel is stijf gewor den maar dat is niet ernstig", aldus de aanko mende arts. „Ik word in het Olympisch dorp dagelijks behandeld en ik ben ervan overtuigd dat ik van die enkel wanneer de tienkamp begint, totaal geen last meer heb. Andrê Bolhuis liet zich gistermiddag kort na aankomst op het vliegveld Mirabel bij Montreal niet erg optimistisch uit over zijn inzetbaar heid in de Nederlandse hockeyploeg. De Kam pongspeler had nog altijd veel hinder van de blessure aan de rechterduim, die hij op 26 juni tijdens een wedstrijd tegen West-Duits- land in Limburg opliep. „De duim is enorm opgezet", zei de tandarts uit Bunnik vrij som ber. „Het vervelende is dat ik er abosuluut geen kracht mee kan zetten. Maar misschien dat het de komende dagen wat beter wordt. Bolhuis heeft zijn blessure woensdag nog door dokter Hermans laten onderzoeken. Toen is de vraag gesteld of hij in staat zou zijn in Montreal wedstrijden te spelen. Hierop werd bevestigend geantwoord. Een zeer zware bewaking was aanwezig toen zeven leden van de Israëlische Olympische ploeg arriveerden op het vliegveld van Mont real. De ploeg werd begeleid door de wedu wen van de drie van de elf Israëliërs die tijdens een overval van Palestijnen werden gedood in het Olympisch dorp in München, vier jaar geleden. Een zwaar bewapende Cana dese militair zat voorin de bus die de ploeg van het vliegveld naar het Olympisch dorp vervoerde, terwijl een helicopter boven de bus zweefde. De eerste minister van Canada zal de plechtig heid bijwonen ter nagedachtenis aan de ver moorde Israëliërs, voor wie een gedenkvlam zal worden ontstoken. 'besi Het dak van het Olympisch zwemstadion lekt Het extra water werd niet gewenst en daaron q0j< zijn de gaten zo goed mogelijk gedicht der< „maar", zo zei een woordvoerder, „we zullei Car pas zeker zijn dat het dak regenbestendig is \/oc als er een flinke bui valt." Twee weken gele mei den waren dezelfde problemen bij het dak vai ger het wielerstadion ontdekt. Deze zijn inmiddel het verholpen. tig De voormalige chef van de Olympische hostes wat ses in Bromont, de 33-jarige Henning Graf von n,ei Platen, heeft een uitgebreide klachi ingediend (je bij het organisatiecomité (COJO) en Guy Tot dat pin, de chef van de veiligheidsdienst in Moriterg real. Von Platen, die onlangs uit zijn functie nar is ontheven, parkeerde in Bromont tegen dt ble orders van een veiligheidsfunctionaris zijn au to en werd uiterst ruw verwijderd. Hij liei VOr onder meer enkele stompen in de maag op der Een woordvoerder van de veiligheidsdienst in jn Bromont verklaarde later dat Von Platen nog He geluk had gehad. „Als de Spelen al bezit tiel waren geweest zou hij wel eens neergeschoI v0( ten kunnen zijn", zei hij. I bij Alle deelnemers aan de Olympische SpeleI mc zullen in de gelegenheid worden gesteld OÈ mi, de band opgenomen boodschappen te zendeM z0 aan familieleden, kennissen, trainers of anderl bekenden in het vaderland. Voor dit doel zal Philips elke atleet twee cassettes verstrekken] Op de derde etage van het international centrum bij het Olympisch dorp is een specia- Ie kamer ingericht waar de tekst kan worden] I opgenomen. In totaal zullen 23.000 cassettes worden uitgereikt. De Amerikaanse sprinter Houston Mc Tear zal niet deelnemen aan de Olympische Spelen. Hit A liep tijdens wedstrijden van de Amerikaanstl selectieploeg een gescheurde pees in hel| BL rechterbeen op. „De zwarte pijl uit Florida zal in Montreal worden vervangen door de achttienjarige Johnny Jones, die tijdens dei selectiewedstrijden in Eugene vierde werd. MC Tijdens de Olympische Spelen vallen in totaal ste 450 gouden medailles, evenveel zilveren en, Mc 500 bronzen plakken te verdienen. Het organi-\ laa satiecomité (COJO) moest hiervoor een bedrag Ne van 80.000 dollar betalen. De waarde van een le gouden medaille is 150 dollar, met een zilver- sei en medaille is men 30 dollar rijker en een\ ml; bronzen plak is goed voor zeven dollar. lar Ineens stond hij in de ruimten die gereser- sie veerd zijn voor de administratie van de Neder- op landse delegatie: Koko Petaio, de zigeunerko- ac ning. Een aantal persmensen stond al drie uur ov te wachten op het speciale pasje dat toegang uit geeft tot het Olympisch dorp. Koko PetaioHe niet eens in het bezit van een kaart die ko aangeeft welke functie men tijdens de Spelen bekleedt en zonder welk document het onmo- j gelijk heette de strenge bwaking te doorbre-i ken. had zonder dralen, zijn Nederlands pas- poort in de hand, de ordebwakers omver gepraat en flaneerde op zijn gemak tussen de atleten. Toen hij het olympisch dorp verliet, kon hij nog net de wachtende persmensen meedelen dat zij naar binnen mochten. Koko Petaio was de eerste van koninklijke bloede die een bezoek aan het dorp had gebracht. JA.»- De achtergrond van de omgeving, waar de roeiploegen zich voorbereiden op de Olympische Spelen maakt geen deel uit van het Olympisch comple* maar wordt gevormd door gebouwen van de wereldtentoonstelling in 1967

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 14