Olympische ploeg: Geen tijd voor verkenning
een lijfwacht
Bij
elke stal
begeleid door geklop hamers
Welkomstwoord Jean Drapeau
IOC BOOG VOOR EIS
CANADESE REGERING
MONTREAL'76
SCHUTTERS ZONDER WAPENS IN MONTREAL
Kwestie Taiwan
opgelost
LEIDSE COURANT
PAGINA 11
MONTREAL Het internationaal Olympisch
Comité heeft gisteren besloten dat de Spelen
normaal doorgang zullen vinden ondanks de
weigering van de Canadese overheid de
atleten van Taiwan te laten meedoen als
vertegenwoordigers van „De republiek Chi
na". Het IOC deelde mee te zullen aanbeve
len dat „De republiek China" van de spelen
zal worden uitgeslotep. Met de tegemoetko
ming van het IOC kwam een eind aan dagen
van onzekerheid en onderhandelen.
Canadese regeringsautoriteiten hadden zater
dag in een negen uur durende bespreking het
Internationaal Olympisch Comité nog eens
duidelijk gemaakt, dat de sportlieden van
Taiwan geen inreisvisum zouden krijgen, als
zij zich erop bleven beroepen geheel China
te vertegenwoordigen. „Wij hebben in 1970 de
Volksrepubliek erkend en onderhouden geen
diplomatieke banden met het regime op Tai
wan, als Taiwan wil deelnemen kan dat alleen
onder de naam Taiwan", verklaarde Andre
Bissonete, de Canadese onderminister van
buitenlandse zaken na afloop van de bespre
kingen.
Bij de zitting in München van vier jaar geleden
hield het IOC in tegenstelling tot bijvoorbeeld
de Verenigde Naties, vast aan het lidmaat
schap van Taiwan en werd de eis van de
Volksrepubliek om erkend te worden als enige
vertegenwoordiger van China niet ingewilligd.
Inmiddels is de volksrepubliek (800 miljoen
inwoners tegenover de 15 miljoen van Taiwan)
wel als lid aanvaard van diverse internationale
sportorganisaties.
Overigens verduisteren nieuwe wolken de
Olympische horizon. De voorzitter van de
opperste sportraad van Afrika Abraham Ordia
(Nigeria) en zijn secretaris generaal Jean Clau
de Ganga zijn in Montreal gearriveerd. De
namen van beide heren zijn onverbrekelijk
verbonden aan de uitstoting van Rhodesië vlak
voor de spelen van 1972 in München. Dit maal
is Nieuw-Zeeland hun doelwit. Dit land heeft
een rugbyteam door Zuid-Afrika laten reizen
en de toer zelfs niet afgebroken na het
bloedbad van Sewotho. Tanzania, destijds in
de kwestie-Rhodesië ook de koploper, heeft
al laten weten gehoor te geven aan de oproep
van de Afrikaanse landen en de Spelen te
mijden.
Ook de organisatie voor Afrikaanse eenheid
wil oproepen tot een Olympische boycot.
Ondertussen heeft een delegatie van het Olym
pisch comité van Nieuw-Zeeland bij monde
van Lance Cross bij het IOC sterk aangedron
gen op harde maatregelen tegen Tanzania.
Lord Killanin, de president van het
IOC, wordt onder vuur genomen
door verslaggevers, links op de voor
grond heeft Willi Daume, de vice-pre
sident, zijn aandacht bij andere za
ken.
BROMONT De rust in Bro-
mont is bedrieglijk. Het 2000
inwoners tellende dorpje, dat
pas in 1964 is gesticht en 72
kilometer van Montreal ligt, lijkt te zijn inge
dut Eenmaal via een weg langs prachtig
beboste heuvels aangekomen op de terrei
nen waar de hippische wedstrijden van de
Olympische Spelen zullen worden gehouden,
merkt men al gauw dat de bedrijvigheid zich
heeft verplaatst. Een van de eerste personen
die men in het oog krijgt is.een zwaar
bewapende soldaat, die met strenge blik en
weloverwogen stappen een van de fel rood
gekleurde stallen blijkt te bewaken. En hij
is zeker niet de enige.
Elke stal heeft zijn eigen lijfwacht met het
geweer in de aanslag, een grimmige aanblik
in een overigens uitermate vriendelijke omge
ving. „Die jongens houden de boel hier dag
en nacht in de gaten", aldus dierenarts Folkert
van der Veen bij het onderkomen voor de
negen Nederlandse paarden, die vrijdag de
overtocht naar Canada hebben gemaakt. „Ook
in het Olympisch dorp hier is de bewaking
erg streng. Daar kom je gewoon niet omheen
Op de spoorbaan, die daar in de buurt loopt,
wordt eveneens gepatrouilleerd. Gisteravond
mocht ik van zo'n knul eens door zijn infra-
roodkijker gluren. Niet te geloven wat je dan
allemaal ziet in het donker".
Van der Veen (49). die in Bolsward een
praktijk heeft als dierenarts, was bijzonder
goed te spreken over de reis naar Montreal.
„Ik heb nog nooit meegemaakt dat paarden
zowel bij het opstijgen als bij de landing zo
kalm bleven. We reisden samen met de Oos
tenrijkse en de Belgische paarden en ook bij
die dieren was niet de geringste nervositeit
te bespeuren". Na aankomst op het vliegveld
Mirabel moest men lange tijd wachten voordat
alle voorschriften werden afgewerkt en de
collonne trailers de weg naar Bromont kon
inslaan. „Dat viel niet mee, want ik was
natuurlijk al erg vroeg uit Friesland vertrok
ken", aldus Van der Veen. Na aankomst moes
ten van elk paard twee bloedmonsters worden
afgenomen. „Dat hebben we gewoon zelf
gedaan. Daarmee ging men direct akkoord.
Het was de bedoeling dat de paarden daarna
in Bromont 24 uur onder quarantaine zouden
staan. Maar je ziet hoe ze dat opvatten". En
Van der Veen wijst op een stapel zandzakken,
die de stal halverwege markeert en de Mexica
nen van de Nederlanders scheidt.
Toen de zwemploeg al lang op bed lag en
ook de roeiers(sters), kanoërs, schutters,
hockeyers, waterpoloërs, turnsters, en atle
ten hun bed hadden opgezocht, liepen nog
wel twee Nederlandse wielrenners door het
dorp, Adrie van Houwelingen en Toine van
der Bunder. Zij waren zaterdag uitgestapt in
de Ronde van Quebec en kwamen gisteren
in het dorp aan.
rp aan.Zij hadden de omgeving uitvoerig beke
ken en hadden dan ook al een indruk van
het onderkomen in Montreal. „De kamers zijn
mooi, maar je heb niets voor jezelf alleen. Op
de grote flat waar wij zitten is feitelijk niet
eens een gezellig hoekje te maken. Ik had
graag een centraal punt", aldus Adrie van
Houwelingen", in deze kamer gehad. Een
plaats waar je gezellig rond de tafel kunt
zitten", aldus de man uit het Gelderse Heeselt.
Op de kamers zijn ook geen radio's en televi
sietoestellen geplaatst. „Ik dacht", merkte van
Houwelingen op. „dat ik nog een goede slag
had geslagen omdat ik mijn cassette recorder
had meegenomen. Maar het voltage is hier
op 115 gesteld en ik heb 220. Dus het ding
speelt niet".
De -wielrenners hebben op de Nederlandse
etage in het dorp twee flats toegewezen
gekregen die ze met zestien man delen. Een
van de andere flats is heel erg druk bezet.
Want naast de twee schutters Eric Swinkels
Door
Jack Arentsen
en Willy Hillen zijn daar ook nog negen leden
van de herenzwemploeg te vinden. „Wel wal
druk met z'n elven, maar we zullen het wel
gezellig maken", reageerde kleiduivenschutter
Eric Swinkels opgewekt.
Naast de thans buiten Montreal wonende Jos
Hermens, verscheen ook niemand van de
Olympische spring- en dressurruiters in hel
dorp. Zij waren na aankomst op het vliegveld
Mirabel direct naar hun paarden vertrokken
die al enige tijd geleden in Bromont, op zo'n
tachtig kilometer van Montreal, waren aange
komen.
Jtrecht
appen j
t vrijd
f jaar i
een pij
i de njj
op d(
1.20.75)
lag votj
slag in
irts, vie
ni
dij
en vanj
d met?
MONTREAL De polsdikke betonijzers op
het dak van het Olympisch stadion pieken
loodrecht de hemel van Montreal in. Deze
ontsierende obstakels op de wondermooie
architectonische creatie van de Fransman
Roger Taillibert illustreren nog eens duidelijk
hoe moeilijk Montreal het heeft gehad om
de Olympische bouwwerken op tijd af te
kunnen krijgen. Immers, op de plaats waar
de betonijzers de bouwkundige onvolledig
heid van het Olympisch complex aangeven,
moet een Olympische toren verschijnen.
Maar dit Olympische prestigeobject was een
van de eerste niet allernoodzakelijkste din
gen die van de bouwlijst werden geschrapt
toen Montreal door vertraging in de bouw,
in tijdnood kwam te zitten.
Deze toren, die na de Spelen wel zal worden
afgebouwd, druist in feite lijnrecht in tegen
de beginopzet van de Spelen, die volgens
burgemeester Jean Drapeau van Montreal de
eenvoudigste van de laatste twintig jaar had
den moeten worden. Maar zoals zo vele zaken
door de dynamische burgemeester niet juist
bleken te zijn getaxeerd, zo liepen ook de
architectonische scheppingen van Taillibert en
daardoor de geraamde kosten volledig uit de
hand.
Door
Harry Vermeulen
De inwoners van de Franstalige provincie
Quebec en speciaal van de Olympische stad
Montreal die vanaf het begin sceptisch ston
den tegenover het miljardenverslindende pro
ject van hun burgemeester, werden met de
dag kritischer door .de steeds hoger wordende
kosten. In miljoenenstad Montreal, met zijn 2,5
miljoen inwoners de grootste stad van Cana
da, komen vooral in sociaal opzicht nog
genoeg zaken voor verbetering in aanmerking. MOêÜB
Maar toen bleek dat Montreal niet onder de
Spelen uit kon en wilde, werd met de hulp
van de op het laatste moment bijgesprongen
provincie Quebec in een waanzinnig hoog
tempo de volgens vele experts niet meer te
overbruggen achterstand ingelopen.
Woord
Met het gevolg dat burgemeester Jean Dra
peau gisteren voor een gezelschap van 1500
genodigden kon verklaren dat hij altijd had
gezegd dat de Olympische accommodatie op
tijd klaar zou zijn en dat hij niet anders dan
zijn woord had gehouden.
De woorden van Jean Drapeau werden bege
leid door het geklop van hamers en het
grommen van de graafmachines rond het
Olympisch complex dat nog lang niet is vol
tooid. Vierhonderd arbeiders werken 24 uur
per dag om de accommodatie compleet te
krijgen. Zij zullen er niet eerder uittrekken dan
een uur voor de officiële opening van de
Spelen. En dan waarschijnlijk nog niet graag
want ongeveer zesduizend gulden netto per
maand is zelfs voor Canadese begrippen goed
betaald.
Opvallend is dat nu de Spelen er toch
eenmaal zijn de inwoners van Montreal zich
alle moeite getroosten om hun stad zo goed
mogelijk te verkopen.
Dat is overigens niet zo moeilijk want de
plaats aan de boorden van de machtige St.
Lawrence-rivier heeft alles in zich om het de
Olympische bezoeker naar de zin te kunnen
maken, van een enorme hoeveelheid gerenom
meerde restaurants, tot bouwwerken met voor
Canadese begrippen historische waarde.
Montreal montreal dat het bij de organisatie
van de Spelen zonder de geringste steun van
de Canadese regering heeft moeten doen,
maakt zich nu op, de wereld te overtuigen
van haar ongelijk door te veronderstellen dat
de organisatie van de Spelen volledig in het
honderd zou lopen. Dat de Canadese regering
door het harde standpunt inzake de kwestie
Taiwan het doorgaan van de Spelen bijna op
losse schroeven heeft gezet wordt in Montreal
bijna beschouwd als een poging om het
Franstalige deel van Canada de voet dwars
te zetten. Want net als in België is ook in
dit gedeelte van Canada de talenstrijd een
harde realiteit.
Anton Ebben (links) en Johan Heins houden een oogje op Romantico.
een wi
in de i
jkse vei
tril
ie Zwaï
:indstrij
Britse li
i uit te
te)
Trudy 1
kreet
le kans
d voortl
heid en
lar opp
everde i
1-3 op.
KWERI
halve I
6-2; i
4-1 t<
halve
4-6, 6
6, 6-3, j
an 6-2,6
alve
Mukerj)
3-4, Sirri!
Fmalek
nons/Ga
mengdd
eeman/f
nes 6-i
itfield/C
1, 7-6.
man/Pa
MONTREAL Zonder wapens zijn de Neder
landse schutters Eric Swinkels en Willy Hillen
gisteravond in Montreal aangekomen. De
speciale veiligheidsmaatregelen die tijdens
de Spelen in Canada zijn genomen, hebben
er o.a. toe geleid, dat de wapens van alle
schutters op een speciale manier Montreal
zullen bereiken. „Voor het laatst heb ik mijn
geweer op Schiphol gezien. Maar afwachten
wanneer het spul in Canada aankomt", rea
geerde Achterhoeker Willy Hillen berustend,
nadat hij zojuist alle veiligheidssluizen, die
toegang geven tot het Olympisch dorp, was
gepasseerd. Men zegt zelfs, dat de wapens
altijd buiten het dorp zullen blijven.
Rond zes uur stapte op een benauwde zon
dagmiddag (het was zwaar bewolkt met wat
regen) de Oranjebrigade het Olympisch cen
trum binnen. Met de turnster Ans Dekker als
eerste en waterpolo-doelman Jan Evert Kroon
als laatste. Ruim een uur duurde het voor de
gehele ploeg van chef d'equipe Bram Leeu
wenhoek aan alle formaliteiten had voldaan
en op weg naar het flatgebouw waarin men
de komende drie weken zal verblijven.
Lange tijd om de zaak te verkennen had men
gisteren niet. Want het tijdstip van aankomt
an 18.00 uur was, rekening houdende met
het tijdverschil van zes uur, te vergelijken
met 24.99 uur Nederlandse tijd. JtDaarom
gaat de groep onmiddellijk naar bed", ver
kondigde Bram Leeuwenhoek snel. „Morgen
gaan we alle zaken wel eens uitvoerig bekij
ken en doornemen welke trainingsmogelijk
heden er precies zijn".
jn".Duidelijk vermoeid stapte de zwemploeg
het Olympisch dorp binnen. En dat was volle
dig begrijpelijk, want voor die groep was de
dag reeds 's morgens om vier uur aangebro
ken, toen het trainingskamp in Bonn werd
verlaten. „Voor ons is de dag wel héél erg
lang", aldus een vrij montere zwemcoach Bert
Sitters. „Maar we hebben die lange dag er
best voor over gehad om juist nog dat rai-
ningskamp te kunnen doen. Alles is perfect
gelopen. Niemans is geblesseerd".
En daarom was het niet vreemd dat Bert
Sitters de estafette-ploegen bekend kon ma
ken, die voor Nederland in het water komen.
„Als er de komende dagen niets bijzonders
gaat gebeuren, dan zal de normale 4 x 100
meter wisselslag-ploeg uitkomen met: Diane
Edelijn, Wijda Mazareeuw, José Damen en
Enith Brigitha; de 4 x 100 vrije slag bestaat
uit Brigitha, Ran, Kamstra en Faber, terwijl de
4 x 200 meter bij de heren gevormd zal
worden door Ressang, Van der Kuiil, In 't Veld
en Elzerman. Ik hoop dat ik, vooral met de
dames, een gouden greep heb gedaan", was
de eerste hoopvolle reactie die uit de mond
van een Nederlandse coach in Montreal te
horen was.
Wijda Mazereeuw (links) en Enith Brigitha onder bescherming van twee veiligheidsagenten,
die speciaal belast zijn met het escorteren van de Nederlandse ploeg.
eerden, de cocktailparty's komen op gang, maar de arbeiders blijven aan het werk; tot voor een uur voor de officiële opening.
gei
ppes t
imy Ki
dgenot
de eni
