Brigitte op de loop
voor de (wilde) dieren
In de uitlopers van
de Rocky Mountains
Vinkeveense
plassen zien
blauw van de
padvinders
Nederlandse Missieraad
wil brugfunctie vervullen
Justitia et Pax ontkent
selectieve verontwaardiging
Mgr. Lefebvre maakt zich los van r.k. kerk
VRIJDAG 9 JULI 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA 7
.M.»™»,» gassen wemen net aeze week van de lelievletten. Aanstaande dinsdag zullen ze in formatie
vice-premier Van Agt voorbijtrekken die dan een vlootschouw afneemt.
een onzer verslagge
vers)
VINKEVEEN - Op de
Vinkeveense plassen zijn
ze aan het „waterpadvin-
deren" geslagen. Met z'n
tweeëntwintig honder
den. Gisteren is daar het
grootste zeeverkenners/-
waterpadvinders-kamp
van start gegaan dat ooit
in Nederland is gehou
den.
Wet een rumoerige, weinig for-
nele maar juist daardoor wel
;ezellige vlaghijsing, werd om
'ier uur 's middags de kop er
ifgeslagen. Balonnen gingen de
lucht in, de (volgens goed pad-
hndersgebruik linker-)handen
verden geschud en een zee van
ilauwe uniformkielen zwermde
lit. In ruim 600 boten,waarvan
ie meeste vletten en schouwen,
waaronder ook enkele mo-
orboten en forse binnensche-
ien. Een week lang gaan de
80 groepen verdeelde jon-
enmeisjes (in de leeftijd
11 tot 21 jaar) zich wijden
alle genoegens die de water-
iport en het kampleven maar te
«eden hebben. De meesten van
zijn Nederlanders (enkele
londerden komen uit de Haag-
/Leidse regio) maar hier en
laar tref je ook een handjevol
Jelgen, een dozijn Engelsen en
lat verdwaalde Fransen en le
en aan.Nawaka heet het kamp,
rat Japans is voor Nationaal
tVater Kamp. Het is het zesde
in zijn soort dat onder deze
laam wordt gehouden.
Belangrijkste onderdelen van de
•entraal georganiseerde activi-
eiten zijn zwem-, zeil-, roei- en
^rikwedstrijden. Daarnaast laat
et programma ruimte voor
pelen die de deelnemende groe
ien zelf op touw zetten,
ge aardigheid van zo'n groots
I'opgezette manifestatie zit hem
ifolgens de Roermondse „schip-
>er" (jargon voor leider) W.
■Uyten in de samenwerking
raartoe een gezamenlijk kamp
2200 man noopt. „Met zijn
Hen proberen van zo 'n bijeen-
;omst een feest te maken, alles
to organiseren, dat je er het
rootst mogelijke plezier uit
aalt, dat is al een feest op
jichzelf. Het is bovendien een
am feest. Als je in dit
ebeuren een educatief, een vor-
ïend elqment wilt aanwijzen,
loet je zeggen, dat de jongeren
ier lereh door onderlinge sa-
ïenwerking iets op te bouwen",
e woorden van de schipper
aan zeker op voor het contin
ent loodsen (jongens en meis-
van 17 tot 21 jaar) die, daar-
gesteund door maar vier pro-
issionele krachten, het kamp
jp poten hebben gezet. Alles is
•rfect georganiseerd en op alle
/entuaiiteiten is gerekend. Zo
orden er bijvoorbeeld 24 uur
ig een speedboot en een
inbulance gereed gehouden om
mogelijke gewonden af te voe-
Er is steeds een arts aanwezig,
het kamp heeft de beschikking
over een ziekenboeg, en een spe
ciale duikploeg is constant pa
raat om over boord gevallen
levende zowel als levenloze have
binnen de kortste keren weer
boven water te brengen. Teke
nend voor de uiterst grondige
voorbereidingen die aan het
kamp zijn vooraf gegaarf zijn
ook de veldtelefoons. De tenten
kampen van de 2200 scouts
zoals de padvinders zich tegen-
woordignoemen, zijn namelijk
opgericht op zes eilanden in de
V-inkeveense plassen. Tussen die
eilanden en de „admiraliteit" op
de vaste wal heeft de „verbin-
dingsgroep" van de loodsen
over de bodem van de plassen
kabels gelegd, zodat voortdu
rend veld-telefonisch contact
mogelijk is.
De sfeer in de verschillende
kampementen is erg vertrouwe
lijk. Omringd door riet en bos
schages speelt zich het leven
daar af in rust en gemoedelijk
heid. De 17-jarige Haagse
„stuurman" (staflid) Edward
van Zaane zit met de Mac Do-
nald-groep. uit Den Haag op één
van die eilanden. Juist gereed
met de constructie van een tien
meter hoog kraaiennest zet hij
globaal uiteen hoe de daginde
ling op de Nawaka'76 er uit ziet.
„Om zeven uur staat de stuur
man van dé wacht op. Dat is de
man die een dag lang de leiding
heeft over een kamp, dat be
staat uit een man of dertig of
veertig. Hij treft de eerste voor
bereidingen. Om half acht is het
„overall". Opstaan dus. Dan
volgt het fourageren van de ver
schillende bakken, het ontbijt
de inspectie en de vlagopening.
In de loop van de dag doen we
mee aan de centraal georgani-
seerde activiteiten of we spelen
een eigen spel. „Vaart en Kom
pas" bijvoorbeeld een speur
tocht waarbij het er om gaat op
grond van vage aanwijzingen
een bepaald punt te vinden en
daar heen te varen. Terug in het
kamp koken we ons potje, drin
ken koffie en brengen de tijd
door met wat zang. Een paar
jaren geleden was dat vrijwel
afgeschaft, maar sinds onze
groep als een geïntegreerd .jon
gens/meisjes gezelschap bestaat,
doen we dat weer erg veel. Half
tien zetten we een punt achter
de dag en gaan slapen".
Stuurman Edward van
Zaane van de Haagse Mac
Donald-groep.
Niet alle groepen brengen de
avond in vertrouwde besloten
heid door.
Velen zullen 's avonds naar het
vasteland varen om aan bingo,
en volksdansen deel te nemen of
naar een beatband te luisteren.
Maar half tien naar kooi gaan
ze allemaal. De wateractiviteiten
staan immers voorop.
De staat Oregon is inmiddels
ingewisseld voor Idaho, een
gebied groter nog dan Neder
land, maar met ternauwer
nood één miljoen inwoners.
Een onvergetelijk mooie na
tuur, in een uitgestrektheid die
zijn weerga voor Hollandse be
grippen niet kent. Wat te den
ken bij voorbeeld van het dorp
Hereford. Schrik niet, dertig
inwoners telt het slechts, zeven
huizen welgeteld. In het hart
van het dorp vind je, in een
gebouw samengeperst, een ga
rage, een café, een restaurant,
een drogisterij, een kleding
zaak en een kruideniersbedoe
ning. Allemaal gerund door
één man, Clayton Rielv. Of hij
een goedbelegde boterham
verdient? Reken maar, want
40 mijl naar het westen en 60
mijl naar het oosten is er geen
enkele andere nederzetting te
bekennen. En de voorbijgan
gers op die honderden kilome
ters lange State Road lusten
op zijn tijd wel eens wat. „Ik
zit hier op rozen", vertelt Clay
ton dan ook ronduit. „Wat een
zaam, ja, maar wat geeft dat".
Oregon en Idaho zijn gebieden
waar nauwelijks een eeuw ge
leden indianen rondzwierven.
Nu zijn ze vrijwel nergens
meer te ontdekken of het moet
zijn in de speciaal voor hen
aangelegde reservaten waar
van je er een vindt op nauwe
lijks een uur gaans van hier.
Sommige indianen hebben
zich met blanken vermengd.
Het is Jerry, de half-bloed, die
ons uitnodigt in zijn hypermo
dern ingerichte woning in Pri-
neville. Hij wilde praten over
alles, zijn werk, zijn hobby's,
maar niet over zijn verleden.
Ook Jerry heeft geleerd de
geschiedenis te vergeten.
Terug naar 1976, het jaar
waarin Amerika zijn 200-jarig
bestaan als onafhankelijke na
tie herdenkt. De etalages van
de winkels van de plaatsen
waar we doorfietsen herinne
ren eraan. Cafézalen, verga
derruimtes, sportvelden, zijn
getooid met de kleuren van de
Amerikaanse vlag. Zelfs in het
kergebouw van New Meadows
getuigt een klein symbool van
het tweede eeuwfeest van de
Verenigde Staten. De 65-jarige
Woodrow Harris zwaait er als
dominee de scepter over de
Methodist Church, een protes
tantse kerkelijke groepering
die hier in dit piepkleine New
Meadows 49 lidmaten telt. Do
minee Woodrow, een tanige
man die je vanaf de rug van
zijn paard met zalvende stem
toespreekt: „Met Pinksteren
zag ik ze alle 49 nog in de
kerk, maar zondag waren er
nog maar 20". Ook in Amerika
kost het de kerk dus blijkbaar
moeite zijn gelovigen te verza
melen.
De Amerikaans-Hollandse
fietsclub marcheert intussen
steeds stoutmoediger in de
richting van de stad Missoula
in de staat Montana. Nu de
bergen steeds hoger en steiler
worden, neemt de spierkracht
van de fietsers gelukkig toe.
Beklimmingen van 10 tot 15
kilometer lang zijn hier geen
uitzondering meer. Iedereen
gaat de hellingen op zijn eigen
manier te lijf. De een fluitend,
de ander scheldend, huilend
soms oflopend, zoals de
22-jarige Joop van der Leeuw
uit Utrecht die bij het begin
van elke klim direct van zijn
fiets stapt, zijn karretje' in zijn
hand neemt en wandelend de
berg bestijgt. Joop heeft er
intussen zoveel ervaring in ge
kregen dat zijn tempo nauwe
lijks verschilt van de voort-
ploeterende fietsers.
Gevaarlijk blijft het rijden
over Amerika's wegen zonder
meer. Ernstige ongelukken
zijn onze groep tot nu toe ge
spaard, hoewel een van ons
het lang niet lekker had toen
een fikse boomstam van een
zware truck afschoot en hem
vol in de maagstreek trof.
Maar die pijn was na vijf mi-'
nuten over. Heel wat erger liep
het af voor een Australiër die
bij een val zijn arm brak en
noodgedwongen zijn fietstrip
op moest geven. Uit doffe el
lende verkocht hij zijn zilver
kleurige fiets meteen aan een
passerende Amerikaanse auto
mobilist, die er grif een hand
vol dollars voor over had.
(Van onze correspondent Walter Schwarz)
PARIJS Brigitte Bardot, die er op 42-ja-
rige leeftijd nog steeds betoverend uitziet,
gaf dezer dagen een persconferentie ter
gelegenheid van de oprichting van haar
nieuwe stichting voor de bescherming van
dieren in nood. Maar op het laatste ogen
blik weigerde ze om de genodigden toe te
spreken en liet de politie komen om haar
in bescherming te nemen tegen de massa
fotografen, die zich overigens keurig ge
droegen.
Haar medeleden lieten weten dat zij „geïnti
mideerd" was door de menigte verslagge
vers die gevolg gegeven hadden aan de
uitnodiging voor champagne, cocktails en
een persconferentie in een chic restaurant
in het Bois de Boulogne. Maar het lijkt
waarschijnlijker dat ze gewoon geen zin
had. De medeleden van de stichting, waar
onder vooraanstaande dierenbeschermers,
zegden toe om namens haar de vragen te
beantwoorden. Maar na de drukte van het
haar uitgeleide doen in de opdringende
menigte dacht niemand er meer aan om de
pers toe te spreken.
In het pamflet van de stichting staat te lezen
dat presidente Brigitte Bardot van mening
is dat „onze planeet in staat van oorlog
verkeert en dat er, tenzij de bewoners van
de planeet tot aktie overgaan, onherstelbare
ongelukken te verwachten zijn voor het
voortbestaan van de soort". De stichting wil
„een ware kruistocht" beginnen, „om mis
bruiken aan de kaak te stellen waarvan in
het wild levende of huisdieren het slachtof
fer zijn".
De stichting zal ecológisch onderzoek bevor
deren, informatie- en propagandamateriaal
beschikbaar stellen aan scholen, bioscopen,
televisie en radio, en posten plaatsen om
bezoekers lastig te vallen bij gelegenheden
als de jaarlijkse Parijse bontmarkt voor
Kerstmis. De stichting zal „zo nodig tot
politieke aktie overgaan".
De anti-bont campagne deze herfst zal wor
den gevolgd door een campagne voor jonge
zeehonden in de lente. Brigitte Bardot heeft
al enige bekendheid verworven als campag
nevoerster voor jonge zeehonden en hoopt
daar spoedig over te gaan praten met pre
mier Trudeau van Canada. In de lente zal
de stichting ook een campagne beginnen
tegen experimenten met dieren, gevolgd
door een „anti-achterlaat"-campagne tegen
het aan hun lot overlaten van huisdieren.
„Ieder dier, in het wild levend of huisdier,
moet beschouwd worden als een levend
wezen met gevoel en met recht op respect",
stelt het handvest voor dierenbescherming
dat de stichting uitgaf. In alinea 5 staat te
lezen, in een taal die aan „Animal farm"
doet denken: „Ieder werkend dier heeft
recht op een redelijke beperking van de
arbeidsduur en op goed voedsel en voldoen
de rust".
Er werd niets gezegd over de financiering
van het project. Men neemt aan dat Brigitte
Bardot eenderde van haar inkomen ter be
schikking stelt maar ze is opgehouden
met het maken van films en niemand heeft
enig idee waaruit haar inkomen nu bestaat.
De groep hoopt blijkbaar op giften van het
bedrijfsleven en hoopt leden aan te trekken
uit het publiek tegen 100 francs per persoon.
Een Perzische journalist die daar aanwezig
was beweerde dat hij bijzondere informatie
had dat keizerin Farah 250.000 dollar aan
de stichting wilde schenken. Maar in de
drukte had hij geen kans om deze informa
tie door te geven aan presidente Bardot,
voordat haar limousine, achteruit, met grote
snelheid wegreed.
(Copyright The Guardian)
Brigitte met een zeehondje dat door vissers in Le Havre
aan wal is gebracht.
NEW MEADOWS (U.S.A.-IDAHO) -
„Hoe ze boven komen, mum, ik snap er
niets van. Ik zou het in drie dagen nog'
niet redden. Maar die dekselse fietsers,
zo zie je ze nog ergens halfweg ploeteren
en dan opeens staan ze op de top van
de berg, grijnzend". De bonkige Ameri
kaan opent de autodeur voor zijn ver
veeld kijkende vrouw, start de motor
van zijn wagen en glijdt de bijna 2000
meter hoge Dooley Pass af. Achter hem
stappen twee bezwete fietsers opnieuw
op hun karretje. Ook voor hen kan de
afdaling naar het bijna een kilometer
lager liggende Baker beginnen. De fiets
tocht dwars door de Verenigde Staten
van Amerika verloopt op rolletjes. Ook
voor de dertien man tellende Ameri
kaans-Hollandse formatie, die u middels
uw dagblad op de hoogte houdt van haar
belevenissen in de States. De eerste 1200
kilometer van de in totaal bijna 7000
zijn onder de pedalen weggetrapt. We
bevinden ons in de uitlopers van de
angstaanjagende Rocky Mountains.
KERK
EN
wprpi n
Het aantal Nederlandse mis
sionarissen overzee bedraagt
7.500. Driehonderd van hen
zijn leken-deskundigen en hun
aantal is stijgende. Deze leken
worden duidelijk gemotiveerd
door christelijke solidariteit.
Er wordt naar gestreefd hen
nog uitdrukkelijker dan voor
heen uit te zenden namens de
katholieke geloofsgemeen
schap in Nederland en hen na
terugkeer in te schakelen in
het missionaire vormings
werk. Een onbekend aantal
katholieken is door niet-ker-
kelijke organisaties voor ont
wikkelingswerk uitgezonden.
Onder de ontwikkelingswer
kers groeit de waardering
voor de missionaire activitei
ten.
Een en ander kwam naar vo
ren tijdens het gesprek dat de
bisschoppenconferentie deze
week in Utrecht heeft gevoerd
met de Nederlandse Missie
Raad (NMR).
De NMR ziet het als zijn taak
een inspiratieve en een brug
functie te vervullen. Onder de
eerste verstaat de NMR dat hij
dé kerkelijke gemeente moet
stimuleren op de juiste wijze
haar taak in de wereld uit te
.Omdat aartsbisschop Lefeb
vre openlijk weigert het hoog
ste kerkelijke gezag te gehoor
zamen, maakt hij zich los van
de katholieke kerk, zolang hij
in deze houding volhardt'. Al
dus de Zwitserse bisschoppen
in een deze week gepubliceer
de verklaring over mgr. M.
Lefebvre die 29 juni 13 pries
ters en 13 diakens heeft gewijd
in zijn traditionalistische semi
narie fe Econe. Hiermee trot
seerde hij een herhaald en uit
oefenen en samen te werken
met andere lokale kerkge
meenschappen, als uitdruk
king van de gezamenlijke ver
antwoordelijkheid voor de
zending van de kerk naar de
wereld. De brugfunctie houdt
in dat de NMR de evangeli
sche boodschap van kerken
elders beluistert en voor de
kerk in ons land toegankelijk
maakt.
De ervaringen en initiatieven
van de jonge kerken houden
vragen en suggesties in voor
onze eigen geloofsgemeen
schap. Zij kunnen ons een weg
wijzen naar het verstaan van
onze zending in het eigen land
en naar het leggen van andere
accenten in ons kerk-zijn.
Helaas komen de ervaringen
van de jonge kerken nog te
weinig onder onze aandacht.
De NMR is er attent op daarin
verbetering te brengen.
Van de kant van de bisschop-
drukkelijk verbod van paus
Paulus en van Bisschop Ma-
mie van Genève Zoals bekend
houden mgr. Lefebvre en zijn
volgelingen vast aan de litur
gie van voor het concilie.
In hun verklaring wijzen de
Zwitserse bisschoppen er ver
der op, dat priesters, semina
risten en leken, die mgr. Le
febvre volgen, zich losmaken
van de kerkgemeenschap. Zij
herinneren eraan dat degenen
penconferentie werd de nood
zaak onderstreept van goede
opvang en begeleiding van te
ruggekeerde missionarissen.
Verschillende personen en in
stellingen moeten hier de han
den ineen slaan: de bisschop
pen, de provinciaals van orden
en congregaties, de NMR, de
Nationale Werkgroep Profes
sioneel Pastoraat en zijn sa
menwerkingsverbanden, het
Centraal Missieberaad Reli
gieuzen, de Stichting Neder
landse Priester-religieuzen etc.
De gewezen missionarissen
biedt de NMR cursussen aan.
De NMR zou graag zien dat
een cursus basispastoraal ver
plicht werd gesteld voor die
ex-missionarissen die hier te
lande full-time in de zielzorg
willen gaan werken en nog
niet te oud zijn om weer op
de schoolbanken plaats te ne-
Ter vergadering werd gecon-
die in Econe zonder kerkelijke
toestemming zijn. gewijd hun
ambt niet mogen uitoefenen.
De nieuwe priesters en dia
kens worden gevraagd contact
op te nemen met hun bis
schoppen ,om een oplossing
voor de toekomst te vinden'.
Ondanks het verbod van kar
dinaal Marty van Parijs heeft
de nieuwgewijde priester De
Chalard afgelopen zondag in
de arena van Lutèce een mis
stateerd dat sinds de vorige
ontmoeting van de bisschop
penconferentie met de NMR
(12 februari 1974) de verhou
ding tussen de NMR en Justiti
et Pax Nederland (gerechtig
heid en vrede) aanzienlijk is
verbeterd. Er was wrijving
ontstaan, doorat beide licha
men verwante opdrachten tot
coördinatie hebben. De NMR
is ervan overtuigd dat het
voorgenomen gesprek met
Justitia et Pax tot helderheid
zal leiden. Men was het erover
eens dat Justitia et Pax prima
werk doet, vooral in profeti
sche trant.
De afvaardiging van de NMR
bestond uit: mgr. dr. R. Sta-
verman ofm, vice-voorzitter
(voorzitter is sinds kort kardi
naal Willebrands), drs. A. van
Elven, algemeen secretaris, L.
Hoogwegt, father J. Roeten-
berg en mgr. J. Schoenma
kers.
volgens de oude ritus opgedra
gen. In Genève waren diezelf
de 2000 personen aanwezig bij
de eerste mis van Dennis Roch
in een tentoonstellingsgebouw.
Ondanks een preekverbod
werd het woord gevoerd door
mgr. Lefebvre, die zei door te
gaan op de ingeslagen weg.
In het Vatikaan is meegedeeld
dat mgr. Lefebvre een jaar
geen wijdingen mag toedienen
en dat men de verergerde si
tuatie nader onderzoekt.
KORTE METTEN
Op 57-jarige leeftijd is deze
week in Vatikaanstad de
Franse dominikaan Pierre-
Marie de Contenson aan een
hartaanval overleden. Pater
De Contenson was op het Se
cretariaat voor de Eenheid be
last met het secretariaat voor
de godsdienstige betrekkingen
met het jodendom.
Onder het Nederlandse missie-
en zendingspersoneel zijn geen
slachtoffers gevallen tijdens
de aardbeving, die Irian Barat
eind juni trof. Dit blijkt uit
berichten die zijn binnengeko
men op het Hervormd Zen
dingsbureau te Oegstgeest.
Levensmiddelen en andere
hulp van katholiek Nederland
hebben in Angola duizenden
mensen, vooral kinderen van
een wisse dood gered. Dit
heeft mgr. Alexandre do Nas-
cimento, bisschop van het An
golese Malanje, kardinaal Wil
lebrands tijdens een bezoek
aan ons land verzekerd. In de
persoon van kardinaal Wille
brands heeft mgr. Do Nasci-
mento de dank van de Angole
se kerkprovincie aan de Ne
derlandse katholieken overge
bracht. De hulpaktie werd vo
rig jaar door de stichting
„Mensen in nood" gevoerd.
De Zuidkoreaanse priesterstu
dent Peter Kim Sj is in Seoel
veroordeeld tot een gevange
nisstraf van vijf jaar, omdat
hij een satirisch gedicht heeft
De commissie Justitia et Pax
Nederland (Gerechtigheid en
Vrede) ontkent dat zij wel in
het geweer zou komen tegen
misstanden onder rechtse re
giems en niet tegen die in lan
den met een links bewind. Zij
deed dit tijdens een deze week
in Utrecht gehouden gesprek
met de bisschoppenconferen
tie. Het verwijt van selectieve
of partijdige verontwaardiging
was overigens niet van de bis
schoppenconferentie afkom
stig, maar wordt, aldus Justi
tia et Pax nogal eens gehoord
in de kringen van de mensjen
die in hün gezapige rust niet
gestoord willen worden.
Het was de eerste vergadering
van de bisschoppenconferentie
met de commissie Justitia et
Pax. Bij monde van haar voor
zitter, kardinaal Willebrands,
sprak de bisschoppenconfe
rentie haar grote waardering
en bewondering uit voor het
geschreven over het regime
van president Park Chung
Hee. Een andere priesterstu
dent, Andrew Kim Sj, werd
veroordeeld tot één jaar, om
dat hij heeft geholpen bij de
verspreiding van het gedicht.
Dit meldt het Engelse week
blad „The Tablet".
Een officier van justitie in
Italië stelt een onderzoek in
naar vermeend misbruik van
geld dat voor het Heilig jaar
1975 was toegewezen. Het
hoofd van de dienst voor
vreemdelingenverkeer van de
havenstad Civitavecchia,
werk van de commissie.
De commissie bracht nog te
berde dat zij en hetzelfde
geldt haars inziens voor de
katholieke vredesbeweging
Pax Christi niet zozeer
wordt bekritiseerd, omdat zij
te links zou zijn, maar omdat
zij de mensen wakker schudt,
door hen met de neus op een
nare werkelijkheid te druk
ken. Velen hebben het daarop
niet begrepen. Hun overtui
ging loopt, naar het woord van
Rousseau, parallel met hun ge
mak.
Justitia et Pax verduidelijkte
dat haar reacties meestal vol
gen op verzoeken van andere
nationale commissies Justitia
et Pax of van andere kerkpro
vincies. De toestand in de we
reld kan ertoe leiden dat deze
reacties in een bepaalde span
ne tijds vooral rechtse regiems
gelden. Maar Justitia et Pax
Nederland heeft ook een dos-
Maurizio Busnengo, zou 14
miljoen lire aan zijn eigen
dienst hebben uitgekeerd en
12 miljoen aan een impresario
die festiviteiten organiseerde
vóór het begin van het Anno
Santo-1975. De officier heeft
verder aan de politie ge
vraagd een onderzoek in te
stellen naar groepsreizen naar
de Verenigde Staten en Japan
door een reisbureau waarin
Busnengo belangen had. On
der niet-betalende gasten op
dergelijke reizen was onder
anderen de actrice Gina Lol-
lobrigida.
sier over de vervolging van
katholieken in de Sowjet-repu-
bliek Litauen samengesteld en
hierteger een pittige resolutie
doen aannemen op het derde
congres van Europese com
missies Justitia et Pax (Lon
den, april 1975).
Justitia et Pax Nederland stelt
zich voor met haar beleid de
komende jaren grosso modo
dezelfde terreinen van de afge
lopen tijd te blijven bestrijken:
de schending van mensenrech
ten, Suriname, het wekken
van belangstelling bij de kerk
provincie voor de Europese
politiek, het uitbouwen van de
contacten met de religieuzen
en het verbreden van de eigen
achterban. Verder wil Justitia
et Pax doorgaan met het ver
vullen van een „horzelfunctie"
ten opzichte van universiteiten
en theologische faculteiten,
d.w.z. dezè instellingen opwek
ken de mensenrechten op te
nemen in hun lesprogramma's.
De bisschoppenconferentie
zag graag dat Justitia et Pax
een maatschappij-analyse
maakte of deed maken op ba
sis van de christelijke beginse
len. Van de zijde der bisschop
penconferentie werd ter verga
dering gewezen op de samen
hang tussen het geestelijk le
ven van de mens en zijn inzet
voor vrede en gerechtigheid.
De delegatie van Justitia et
Pax werd gevormd door: me
vrouw dr. M. Klompé, voorzit
ster, mr. dr. B. Meulenbroek,
secretaris, drs. J. van Campen,
C. ter Maat en P. Ficq.
ZWITSERSE BISSCHOPPEN:
