TOPPUNT VAN ONVERVALST DRAMA
Tsjechen winnaar
toernooi
dat spotte
met prognoses
!n f Dieter Muller bewees opnieuw over killerinstinct te beschikken. Hij zorgde er met een koelbloedige omhaal
'oor dat West-Duitsland weer in de race kwam.
Toch nog een verlenging. Bernd Hölzenbein heeft
in de laatste minuut van de officiële speeltijd de
gelijkmaker achter doelman Viktor gekopt.
De teleurstelling ligt duimendik op het gezicht van Uli Höness. De aanvaller die na een blessurerijk seizoen knap terugkwam in de
nationale ploeg miste jammerlijk een strafschop waardoor de Tsjechen de Europese titel veroverden.
oktober 1974 twintig officiële interlands hadden
gespeeld waarin zij niet verslagen waren. Zij
wilden dat respectabele record handhaven. West-
Duitsland wenste aanvoerder Frans Beckenbauer,
die zijn honderdste interland voor zijn land speel
de, een jubileumgeschenk te geven in deze lustrum
editie van het Europees toernooi. Der Kaiser werd
voor de wedstrijd gehuldigd en hem werd een
cadeau aangeboden.
Er stonden twee teams in het veld die kracht en
conditie als de scherpst geslepen wapens hadden.
Er lag dus geen duel in het verschiet dat zou
uitblinken in souplesse, vernuft en virtuositeit. Er
mocht geen sprankelende wedstrijd worden ver
wacht, wel één waarin beide ploegen met een
enorme inzet tot het uiterste zouden gaan. En toen
die enorme anti-climax voor de Duitsers. In de
zevende minuut al. Een schot van Pivernak kon
Sepp Maier nog wegduwen, Berti Vogs gaf een
totaal verkeerde richting aan de bal die hij wilde
wegwerken en Svehlik scoorde. Helmuth Schön de
Duitse coach zei later: „Ik heb me aan dat doel
punt enorm geërgerd. We hadden ons precies
voorgenomen dat het niet weer een achterstand
van 2—0 mocht worden en dan dit".
Dalen
Helmuth Schön en zijn equipe moesten nog dieper
dalen. Zijn mannen trokken weliswaar ten aanval
en kregen kansen maar Ivo Viktor verrichtte de
ene safe na de andere. Hij moest corrigeren wat
zijn defensie aan steken liet vallen. Een verdedi
ging met spelers die maar al te graag cp avontuur
gaan en die meer offensief dan defensief zijn
ingesteld. Rainer Bonhof onderscheidde zich met
schoten. Hij was zich ervan bewust dat signor
Ramos, de voorzitter van het Spaanse Valencia
die hem wil inlijven, op de tribune nauwlettend
zijn spel volgde.
De vrije trap, veroorzaakt door de genadeloze
kegelaar Schwarzenbeck, was indirect de oorzaak
van toch de achterstand van 2—0 voor de Duitsers.
Dobias kogelde in en als Masny niet pal daarop
net naast had geschoten zou menselijkerwijs ge
sproken deze finale beslist zijn. Toen echter de
uitstekend leidende Italiaan Sergio Gonella de
voordeelregel goed toepaste, kon Diether Müller,
de nieuwe lieveling van het Duitse legioen de rust
met 2—1 latfn ingaan.
En in die rust gebeurde het wonderlijke dat de
UEFA afweek van de regels voor dit toernooi. Na
overleg met beide coaches werd besloten dat er
geen tweede finale op dinsdag zou worden ge
speeld indien eventueel na verlenging geen beslis
sing was gevallen. Er zouden dan strafschoppen
worden genomen. Schön had verklaard dat zowel
zijn spelers als de Tsjechen na een slopend seizoen
aan het eind van hun krachten waren en dat de
verhoudingen in het veld zo gering waren dat een
tweede finale geen zin had. Jezek sloot zich daar
bij aan en voerde bovendien als argument aan dat
donderdag de Tsjechische bekerfinale tussen
Spartak Praag en Slovan Bratislava moet worden
gespeeld en in zijn ploeg kwamen zes spelers van
Slova Bratislava uit. En bovendien doelman Ven
cel. Maar niemand geloofde nog aan de opperste
climax van dit op alle plekken vreemd verlopen
toernooi, althans wat betreft de resultaten. De
snelle en de harde charge niet schuwende Flohe
werd na rust ingezet voor Wimmer. Het deed de
Duitse ploeg aan snelheid winnen maar weer stond
Viktor succes in de weg en faalde Beer bovendien
tot viermaal toe. Even dreigde het duel te ontaar
den. Dobias kreeg de gele kaart, maar de Tsjechen
waren niet op de knieën te krijgen. Vaclav Jezek
later: „We barstten van zelfvertrouwen omdat we
van Nederland hadden gewonnen. Daar hadden
de spelers tegenop gezien."
Vliegensvlug
Het ene na het andere onwaarschijnlijke moment
ontrolde zich voor de ogen van het publiek die
eensklaps getuige waren van een weliswaar niet
bijster hoogstaande, maar spectaculaire en span
nende strijd die een dramatisch hoogtepunt kreeg.
Viktor had nog het gwluk van de goede doelman
toen Beer de bal tegen de paal plaatste en hij
het leer zo maar in zijn handen kreeg geschoven.
Een vliegensvlugge reactie belette een schot van
Bonhof de doortocht
Nog tien minuten moesten de Tsjechen zich staan
de houden. Jurkemik werd ingezet voor Svehlik
en de Duitse coach wisselde tezelfdertijd Beer
voor Bongartz. Franz Beckenbauer meldde zich
veelvuldig aan het front. Maar juist in deze perio
de van wanhopige Duitse aanvwllen, hield de
Tsjechische defensie zich kranig en excelleerden
zij in de lucht Sergio Connella had de fluit al
aan de mond toen Hölzenbein de gelijkmaker
achter Viktor kopte. Dramatische laatste seconden
voor de Tsjechen. Jezek later: „We hadden tijdens
de training speciaal op het nemen van strafschop
pen geoefend". Een bewijs van het grote zelfver
trouwen dat de Tsjechen behielden. Het lot besliste
dat Sepp Maier het eerst in het doel moest
Tsjechische en Duitse spelers lagen in de midden
cirkel en durfden alleen onderuit door de straf
schopnemer te kijken. Op een lijstje van vijf dat
Schön had opgesteld stond ook Franz Becken
bauer. Maar hij had drie minuten voor het einde
in een desperate poging om nog tot scoren te
komen, een enorme zwieper gekregen waardoor
hij geblesseerd was geraakt aan de schouder. De
Duitsers claimden daarvoor wel een strafschop
maar Connella achtte dit op dat moment van de
strijd niet opportuun. Toen kwamen toch de straf
schoppen. Masmy schoot laag, daarna Bonhof, als
vierde trof invaller Jurgemic de roos.
Uli höness was de vierde Duitser. Hij nam zijn
aanloop en liftte de bal hoog over het doel. Toen
hing alles af van Antonin Penanka die zich langer
concentreerde dan zijn voorgangers. De harten
van de weinige Tsjechische toeschouwers bonsden
bijkans hoorbaar. Hij schoot raak. Taferelen van
onbeschrijflijke vreugde op het veld maar ook van
intense teleurstelling. Höness werd omringd door
zijn ploeggenoten en liep schokschouderend weg.
Aan het toernooi dat de gehele gedachte-rangorde
dooreen had gegooid was een onvoorstelbaar span
nend einde gekomen. Helmuth Schön, koel als
altijd, sprak na afloop de ware woorden: „Deze
finale zal men in Europa niet gauw vergeten". In
Duitsland zeker niet De borsten zullen voorlopig
wat minder breed moeten worden uitgezet
HERMAN VAN BERGEN
Scoreverloop:K 8e Svehlik 01. 25e. Dobias 02, 28e
Müller 1—2, 90e Hölzenbein 2—2. Toeschouwers: 30.000.
Scheidsrechter: Gonella (Ita).
West-Duitsland: Maier Vogts, Schwarzenbeck, Becken
bauer, Dietz - Wimmer (Flohe), Hónnes, Bonhof - Beer
(Bongartz); Müller, Hölzenbein.
Tsjechoslowaklje: Viktor - Pivarnik, Capkovic, Ondrus,
Gogh - Panenka, Dobias (Vesely), Moder - Masny, Svehlik
(Jurkemik), Nehoda.
^-pELGRADO Tot in lengte van dagen
!n sjal de naam Antonin Penanka in de
.25 innalen van de Tsjechische voetbalge-
ens ichiedenis geboekstaafd blijven. Om
streeks elf uur in de zwoele zondag-
sn Avond op de 20ste juni 1976 durfden de
loogQuitse spelers die in een kring in de
1 21jniddencirkel van het Rode Ster Stadion
van Belgrado zaten, niet meer te kijken.
Zojuist had Uli Höness voor de Duitsers
~ui de finale van het vijfde toernooi om
Re Europese landentitel een strafschop
boog over geschoten. Antonin Penanka
stond eenzaam, oog in oog met Sepp
Maier, achter de elf meterstip. Hij mik
te in gedachten, liep op de bal toe, gaf
hem effect mee en vlak langs de linker-
baal schoot hij Tsjechoslowakije naar
dan |e beker die de president van de UEFA,
r,enJoik Franchi, even later uitreikte.
—Naam Penanka voor
Eltijd in
nnalen voetbalhistorie
Het toernooi, waarin met alle prognoses
werd gespot, waarin de krachten toch
to gelijkelijk verdeeld bleken dat alle
vier wedstrijden verlengd moesten wor
gden, was een apotheose rijker geworden
Adie de voetballer slechts in zijn stoutste
Iromen kan tegenkomen. De ploeg van
faclav Jezek, die als outsider te boek
tond, had op een wijze die een volko-
nen climax van het toernooi betekende
VeSt-Duitsland van prolongatie van de
Suropese titel afgehouden. Twee krach-
ige ploegen, die in de eindstrijd geen
choonheidsprijs verdienden, maar wel
en enorme strijdlust ten toon spreidden
!n een wedstrijd speelden die onvergete-
ijk zal blijven door de spanning, de
ipeenhoping van tumultueuze momen
en na de rust en de voor de Tsjechen
ifgrijselijke laatste seconden toen Bernd
lölzenbein toch nog de gelijkmaker met
iet hoofd produceerde en een tot beste
peler van het toernooi uitgeroepen Ivo
fiktor zijn enige zwakkere van hem
:an niet van zwak worden gesproken
noment had in het duel waarin hij zijn
abelachtige talent zovele malen had ge-
oond dat hem terecht de eretitel werd
oegekend door een internationale jury.
tranen
)p het moment dat Sepp Maier verslagen op de
rond lag en Tsjechoslowaklje de Europese kroon
ad verworven na een verlenging en na straf-
choppen overigens doken bij alle acht op het
oei gerichte strafschoppen de doelmannen naar
Ie verkeerde hoek sloeg Uli Höness de handen
'oor zijn gezicht en drupten de tranen door zijn
ringers. Anderhalf uur en een verlenging van een
talf uur lang hadden de Duitsers zich in het bezit
ran de Europese titel gewaand.
Ie waren weliswaar weer met 2—0 achter geko-
nen, zoals tegen de Joegoslaven, maar ze hadden
iet weer gered op die mysterieuze wijze die alleen
de Duitsers kenmerkt: nooit versagen, altijd strij
den tot het laatste fluitsignaal dat in de normale
ipeeltijd voor de Tsjechen precies drie seconden
té laat kwam. In een wanhopige bestorming van
de veste van Ivo Viktör hadden de Duitsers er
sen hoekschop uitgesleept. Alleen Franz Becken
bauer stond enige tientallen meters van het doel
if, de rest van zijn manschappen had zich pal voor
Viktor geposteerd. In de wirwar van spelers rukte
lölzenbein zich het hoogst van de grond en terwijl
Viktor zich achter een haag van spelers bevond
en niet omhoog ging, kopte Hölzenbein in. In het
stadion waar een anti-Duitse stemming overheer
ste, waren de tribunes slechts met 40.000 toeschou-
HHwers bezet. Er waren 60.000 kaarten verkocht,
HMmaar de Joegoslaven waren zo teleurgesteld over
Mi de verrichtingen van hun eigen team, dat ze de
«■televisie de voorkeur gaven boven een verblijf in
Br (bet grote ovaal waar zich de strijd afspeelde die
V het toppunt van een onvervalst drama bereikte.
iDe Tsjechen hadden de zekerheid dat zij sinds 30
