Proost op
het leven
De bladeren aan de
bomen, de zon boven de
kim, de eieren in het nest
en een gloednieuw paard:
het begint altijd weer
opnieuw. Hoopvol
tegenwicht van de natuur
tegen de misère van een
mensenleven, waarvan het
goede begin nog lang het
halve werk niet is.
Maar voor een paard ligt
dat misschien wel anders.
In elk geval heeft deze
jonge hengst nog weinig
tijd gehad om erover na te
denken. Zó bestond zijn
hele horizon nog uit de
binnenkant van een ander
paard en zó stond hij op
de wereld.
Een handje geholpen
weliswaar, maar toch
griezelig zelfstandig na
nauwelijks tien minuten
op een aarde die draait,
zodat het goed is, dat er
vier benen zijn om zich op
scherp te zetten. Hoge,
uitschuifbare benen, zo
lijkt het wel, waarmee de
allereerste passen worden
gedaan, gelijkenis
vertonend met de laatste,
onzeker als zij zijn.
Moeder Maroeska (4) is
overigens van de bevalling
niet meer ondersteboven.
Na het varkentje gewassen
te hebben eerst een hapje
eten. Haar paardemiddel
komt later wel. Weinig
aandacht meer voor haar
jonggeboren zoon, die door
zijn eigenaar „Pretmaker"
is gedoopt. Niet ten
onrechte, want hij zoekt
eerst wat te drinken.
Proost op het leven!
