Triomftocht
Pierre Mathieu
met brutaliteit
geplaveid
'Ik
wil
geen
pias
zijn'
'Een ster
komt snel
zeggen ze
wel eens'
VOLLEYBALTRAINER
BOUWDE STARLIFT OM TOT NIEUWE PLOEG
i§f
titel
vanavond
kwijt?
'Na mijn
veertigste
ga ik
schaken'
BREDA Tafereel, dat zich
twee jaar geleden in het Bel
gische Turnhout afspeelde:
aan de poorten van de plaat
selijke sporthal meldde zich
een onbekende figuur met de
ongebruikelijke binnenkomer
"Heren, ik heb gehoord dat u
een trainer zoekt". Twee we
ken later was de onbekende
figuur uitgeroepen tot plaat
selijke sportheld. De plaatse
lijke bevolking verdrong zich
bij de trainingen een glimp
van de nieuwe meester op te
vangen. Het was geen uitzin
nige verafgoding. Pierre Ma-
thieu, hij was het, kneede
Turnhout in een jaar naar de
landstitel en kan vanavond
met Starlift het volleybal
kampioenschap bij de Noord
erburen grijpen. Meesmuilend
gaat de trainer aan de voor
avond van het titelgevecht te
rug in de tijd. "Bij Turnhout,
waar de trainer net ontslagen
was, zaten ze in zak en as.
Toen ze hoorden, dat ik bond-
soefenmeester was vielen ze
bijna van hun stoel. Nieuw
was ook, dat ik eiste eerst een
training te geven om te kijken
of de jongens me wilden of
niet. Sjef Mol, een moeilijke
jongen, rende na afloop naar
het bestuur en riep: die man
moeten we hebben. Slim ach
teraf, dat ik eerst het respect
heb afgedwongen. In België
blijf je anders altijd een 01-
lander". De loftrompetten
werden dus te voorschijn ge
haald en Pierre Mathieu is
niet iemand die zijn oren er
voor sluit. Hij houdt van suc
ces en geeft het toe met: "Ik
ben een streber, als ik iets
begin, wil ik ook de hoogste
sport halen".
Pierre Mathieu wordt wel eens
vergeleken met Michels. Niet
alleen vanwege de gave een
ploeg te scheppen, zoals hij
met Turnhout en Starlift heeft
gedaan, maar nog meer om de
uiterlijke overeenkomsten. Op
de spelersbank is de volleybal
trainer ook de sfinx die zich
van de buitenwereld niets aan
trekt Het is uiterlijke schijn.
"Ik ben behoorlijk emotioneel,
maar ze hebben gelijk, bij
wedstrijden lijk ik een sfinx.
Daarvoor ga ik twee uur de
wedstrijd in trance. Mijn
\touw kan erover mee praten.
Op weg naar Rijswijk zeg ik
nog geen drie woorden. Maar
op de bank weet ik ook wat
mijn spelers fout doen, wie er
faalt en toch hou ik mijn
mond". Thuis, in een gerieflij
ke woning in Breda werpt
Pierre Mathieu het masker
van onbewogen trainer van
van zich af en is het prototype
van de gezellige bewoner van
het land achter de Moerdijk-
bruggen. Een flap-uit die zon
der dralen erkent van succes
te genieten. Daarom ook zegt
hij: "Ik heb het als een eer
ervaren dat ik door manager
Ros (van Starlift, red.) werd
gebeld met de vraag of ik
trainer in Rijswijk wilde wor
den. Dat was de grootste er
kenning die ik hier in Neder
land kon krijgen. Ik heb er
twee nachten over geslapen.
Het was immers een grote
stap, ik liet in België een ploeg
achter die nog niet rijp was".
Maar in zijn hart wilde Ma
thieu maar één ding en dat
was succes bij een Nederland
se topclub. Niet voor niets had
hij voor het Belgische avon
tuur in eigen omgeving rond
gezworven, had aangeklopt
("Ik wilde het via achterdeu
ren forceren") bij Robot VCT
en Bouwlust Orawi maar stuit
te steeds op "Wij zijn al voor
zien". "Logisch achteraf. Wat
moet je met Pierre Mathieu,
niemand kent hem, dacht iede
reen. Maar ikzelf wist wel wat
ik kon en daarom heb ik maar
de stoute schoenen aangetrok
ken en de stap naar België
gewaagd. Nu bij Starlift komt
de efkenning uit de bus".
Ballonkuit
Erkenning voor een topspor
ter die zijn liefst wens een
actieve carrière verloren zag
gaan door een ongeluk in zijn
vroegste jeugd. Een been
werd toen verbrijzeld. Ma
thieu, sportte toch dat het een
lieve lust was, maar haalde
het hoogste (het enige dat hij
wilde) nooit. "Ik deed alles
met één been", vertelt de be
minnelijke fanaat in Breda,
rolt om zijn woorden kracht
bij te zetten een broekspijp op
en toont een ballonkuit om u
tegen te zeggen. "In de zesde
klas was ik een van de beste
voetballers, maar het was
niks voor hogerop".
Pierre Mathieu, één van de
veertien uit een bekende Til-
burgse sportfamilie, moest lof
elders oogsten en vond in het
trainersvak een uitstekend al
ternatief. De keuze viel toeval
lig op volleybaltrainer. "Ik
speelde bij DAC in Alphen
aan de Rijn. Ze hadden geen
trainer voor de jeugd vroegen
of ik het wilde doen en ik zei
ja met als enige voorwaarde
dat ik de trainerscurus wilde
volgen. Want als ik iets doe,
wil ik het ook goed doen". Dat
laatste is intussen wel bekend.
Onbekend is, dat de ambitieu
ze man uit Breda in record-
tempo de weg naar het hoog
ste diploma aflegde. Hij is er
trots op. "Als een raket is het
gegaap. Schrik niet, maar zes
jaar geleden ben ik pas begon
nen. Een ster komt snel, zeg
gen ze wel eens". Dat lijkt
grootspraak, maar een kleine
herinnering aan de grote pres
taties boren kwade gedachten
meteen de grond in.
Omwenteling
De 32(!) jarige durfal zorgde
voor een omwenteling in het
Nederlandse volleybal. Inder
daad met een grote portie
bij een bal van de achterlijn.
Het is niet zo nieuw hoor, de
Poen doen het ook. Maar bij
Robot VCT stonden ze te ga
pen". Weer iets nieuws dus,
Pierre Mathieu is nog lang niet
tevreden. Wijst al wapperend
met zijn beweeglijke handen
naar de accommodatieproble
men. Starlift, binnenkort kam
pioen van Nederland kan niet
eens beschikken over een
sporthal waar de service beoe
fend kan worden."Dadelijk
kom je in de halve finale van
de Europa Cup tegen twee
Oosteuropese ploegen dan
houdt het weer op. Omdat we
een veel te zwakke service
hebben. Ik voorspel je krijgen
we een betere opslag en dat
kan, dan komen we in de fina
le".
Ruimte
Ruimte is de noodkreet van
Pierre Mathieu. "De Joegosla-
ven staan bij het serveren ne
gen meter buiten de baseline.
Sloegen zo negen punten in
een opslagbeurt tegen Rus
land. Hoe moet ik Constandse
een paar meter achter het
veld laten serveren, als ik
geen ruimte heb om te trai
nen? Het is niet leuk voor de
competitie, maar we kunnen
we hebben er de mensen voor,
straks over een dodelijke ser
vice beschikken".
Gebrek aan training, een an
der probleem, ook een doorn
in het meesteroog van "de Mi
chels" uit Breda. Een onover
komelijk probleem. "In Neder
land moet je met zes uur trai
ning op niveau komen. Ik heb
veel te weinig tijd. Daarom
heb ik niet verdedigd, niet ge
blókt, niet geserveerd. Maar ik
weet het, aan die trainingsu
ren is niets te doen. Studeren
gaat voor". Pierre Mathieu
heeft wel een oplossing, maar
stelt voorop dat die in Neder
land niet te verwezenlijken is.
"Dat is profvolleybal. Kijk
maar naar voetbal 1954, het
jaar van Fortuna'54, de eerste
profclub. En wie staat er in
1976 aan de top? Juist Neder
land. Als wij rpofvolleybal
gaan we ook Rusland en Polen
voorbij, daar trainen ze elke
dag vier uur. Kan het? Maar
het kan hier niet. Er is teveel
welvaart De mensen hebben
veel te veel". De man achter
het succes van Starlift Blok
keer heeft zich erbij neerge
legd. Niet bij de huidige com
petitie-opzet, die wat hem be
treft (het voorstel ligt bij de
bond) veranderd moet worden
zoals bij het basketbal met een
kampioen en een degradatie-
groep. Ook blijft hij op de
barricaden staan in het ge
vecht met de fantasielozen.
Mathieu blijft zoeken naar
nieuwtjes. Niet langer dan een
jaar of acht. "tot mijn veertix-
te en dan stop ik met volley
bal. Ik ben ook verwoed scha
ker. Dan heb ik nog de leeftijd
om ook daarmee hogerop te
komen". De succesvolle coach
weet ook nu al dat hij niet
langer dan drie jaar bij Star
lift blijft ("Dan wil ik weer een
andere ploeg met talenten uit
bouwen. Het liefst Delta
Lloyd") zoals hij ook vast van
plan is zich voor zijn veertig
ste voor goed terug te trekken.
MISSCHIEN NOG WEL EER
DER "Nu word je op handen
gedragen. Straks gaat het min
der en dan laten ze je vallen.
Het is een grote hobby van me
en daarom gaat het zo fijn. Als
ik tegenzin bespeur, stop ik
onmiddellijk. Een figuurzager
stopt toch ook met zijn hobby
als hij geen plezier meer
heeft? Je gaat je toch piet in
ellende verbergen?" Pierre
Mathieu houdt van de plezieri
ge dingen van het leven. Hij
is een Brabander.
KEESKOOMAN
Roswell
De nieuwe ster
ke man van
Starlift Blokkeer
heeft nu "einde
lijk" de erken
ning die hij bij
Turnhout for
ceerde. "Het
klopt, ik ben
zeer ambitieus".
thieu geniet ervan, maar er
gert zich ook tegelijkertijd ma
teloos. "Kijk naar het Italiaan
se voetbal", roept hij ver
toornd, "daar spelen ze alle
maal catenacio. Geen één trai
ner die het in zijn hoofd haalt
een keertje anders te gaan
spelen. Bij volleybal zie je pre
cies hetzelfde. Alle ploegen
spelen 3-2-1, dan moet jij het
ook maar doen Fantasielozer
kan het niet". Het meest ver
wonderlijke voor de trainer
van Starlift is het feit, dat zijn
voorbeeld in de competitie
nauwelijks wordt nagevolgd.
Aanleiding voor een extra
aanval op de Nederlandse trai
ners. "Of ze zijn te ouderwets,
of ze zijn te slap dat ze niet
meedurven", is zijn harde oor
deel. Pierre Mathieu durft wel,
geeft volmondig toe dat al zijn
experimenten niet nieuw zijn,
maar op Oosteuropese leest
geschoeid. "Niet, dat Oost-Eu
ropa mijn voorbeeld is. Het
gaat er immers om wat je kan
spelen. Ik heb mijn eigen voor
beelden". Dat klinkt alweer
pratserig, maar de sceptici
worden weer onmiddellijk ver
wezen naar de grote successen
van Mathieu. Kunnen trou
wens vanavond eens in De Ma
rimbahal gaan kijken, waar
Mathieu waarschijnlijk een
stunt aan de volke vertoont
"Loek Willemstein slaat daar-
Pierre Mathieu werd bij Starlift trainer van onder anderen Frank Constandse (links). "Ik heb Frank bij me geroepen, gezegd
je doet het zo en zo. Klinkt het autoritair? Sorry dan. maar ik wil geen pias zijn".
durf, gooide hij tradities over
boord en voerde bij Saarlift
3-1-2-systeem in met wel aan
vallend volleybal. Niet voor
dat hij eerst, nog voordat er
één bal geslagen was, net als
bij Turnhout een aantal eisen
op tafel deponeerde. Jacques
de Vink en Joop Tinkhof,
twee klasse routiniers moes
ten verdwijnen ("Anders was
er geen eer te behalen") en
voor de rest wilde Pierre Ma
thieu blanco volmacht. De
conditietrainer werd de straat
opgestuurd en wilde de nieu
we sterke man het horen dat
hij geen kampioen oefde te
worden. "Stoop zei alleen:
Timmer aan de weg, bal en
zie verder maar". Van de spe
lers eiste Mathieu strikte ge
hoorzaamheid. Vooral Frank
Constandse met zijn reputatie
van lastige speler wees hij
daar extra op.
Pias
"Ik heb Frank bij me geroe
pen, gezegd je doet het zo en
zo. Je kan ermee accoord gaan
en je bent zo de nieuwe grote
man van Nederland of je gaat
niet accoord, maar ik ben wel
de baas". Als uitleg bij deze
strenge benadering: Constand
se staat zeventien jaar aan de
top, elf jaar langer dan Pierre
Mathieu en nu inderdaad in
de vorm van zijn leven. De
volleybalkenner met de ar
men over elkaar: "Ik wil de
baas zijn en eis bij alle clubs
blancomandaat. Klinkt het
auroritair? Sorry dan, maar ik
wil geen pias zijn".
Pierre Mathieu wil geen pias
zijn en gedraagt zich dan ook
tegenovergesteld. Hij heeft het
er een eind mee geschopt, met
zijn brutaliteit. Het nieuwe
systeem dat de trainer invoer
de wierp tradities om maar
ook gevestigde grootmachten.
Niet voor niets kan Starlift
vanavond al thuis tegen (bij
kampioen Roswell om 20.15
uur!) het kampioenschap vie
ren. Niet voor niets is het Ne
derlandse team geformeerd
rondom de basis van Starlift,
opeens weer terug aan de
Westeuropese top. Pierre Ma-
\r
