„Meer ruimte voor prestaties"
,HET WORDT ALLES OF NIETS"
Leiden krijgt
ijshoekey-elub
DOCOS-TAFELTENNIS BESTAAT VIJFENTWINTIG JAAR
VTL-VOORZITTER SMIT:
AFDEUNGSHOEK
Voor-reünie
Roodenburg
IN AUGUSTUS WORDT VERENIGING OPGERICHT
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
971
Van onze sportredactie
LEIDEN In 1977 hoopt
de Leidse voetbalvereni
ging Roodenburg haar vijf
tig-jarig bestaan op feeste
lijke wijze te kunnen gaan
vieren. Teneinde dit „ge
past" te kunnen doen roept
de jubileum-commissie nu
al oud-leden op om tijdens
een voor-reünie in mei eni
ge plannen nog eens goed
door te spreken.
Belangstellenden dienen
contact op te nemen met R.
Wiggers (071-890618) of G.
v.d. Born (071-133929).
Record-aantal
inzendingen
Montreux
Hilversum Er bestaat grote
belangstelling voor het con
cours om De Gouden Roos dat
van 2 tot en met 18 juni in
Montreux wordt gehouden. Er
zullen dertig inzendingen op
het gebied van televisie-amuse
ment door in totaal 27 landen
worden aangeboden.
Dit aantal landen vormt een re
cord. Voor het eerst doen mee
Jordanië, Maleisië en Nigeria.
Er worden ook 6 prive-program-
ma's en acht programma's bui
ten mededinging vertoond, al
dus de NOS.
IJshockey op de Haagse HOKIJ. Vanaf november ook in Leiden?
relaties die mij kunnen helpen
met het bij elkaar krijgen van
spelers".
Theo Nijssen weet, uit erva
ring nu ook, hoe het niet moet
„In die periode bij Raak heb
ben we erg veel geleerd. Die
ervaring kunnen we bij het
stichten van een Leidse vereni
ging goed in de praktijk bren
gen".
In eerste instantie zal de op
zet van IJ.C.-Leiden ook dui
delijk verschillen met die van
Raak. „We zullen in Leiden
van onderaf beginnen. De
jeugd moet enthousiast wor
den gemaakt voor de ijshoc-
key-sport Met de jeugd zullen,
we ook gaan werken".
.Het neemt niet weg dat Theo
Nijssen eigenlijk in november
toch al wil starten met een
senioren-team dat dan in de
tweede divisie zou moeten uit
komen. „Als het mogelijk is",
stelt hij voorzichtig, „komen
we het volgend seizoen al in
de competitie uit Niet zoals
toen met Raak dat binnen drie
jaar landskampioen werd,
maar gewoon met een team
dat leuk meedraait in die
tweede divisie. Want om een
sport populair te kunnen ma
ken, moet je het wel eerst
spelen. Dan komt alles van
zelf".
Om aan zo'n team te kunnen
komen, zal Nijssen de komen
de maanden „op zoek' gaan
naar bruikbare spelers. Maar
ook naar een goede, liefst Ca
nadese coach én een goed be
stuur". Er moet natuurlijk
eerst een bestuur komen dat
verstand van zaken heeft. En
daar hoef ik dan echt niet zo
nodig als voorzitter in, maar
misschien als adviseur.
Een coach is vanzelfsprekend
ook onmisbaar. Maar dan
moeten we wel een goede kun
nen vinden. Een kerel die de
ploeg, de jeugdspelers veel
kan leren".
Een spelersprobleem waar het
een eerste team betreft, ziet
Nijssen op dit moment eigen
lijk niet
Nijssen, terugblikkend naar
het „oude" Raak dat met Ca
nadese ijshockeyers naar de
top kwam: „Uit die periode
hebben we goede contacten
overgehouden met Neder-
lands-Canadese spelers. Ik ge
loof ook wel dat er enige zijn
die weer willen terugkomen.
Daarbij zal ik ook contact op
nemen met Nederlandse clubs.
Hoe de mogelijkheden liggen
spelers over te nemen. Nee,
dat zal ongetwijfeld wel luk
ken".
Spelers die evenwel niet moe
ten denken dat er in Leiden
dat eerste jaar een „vetpot"
klaar staat. Nijssen: „Raak is
twee jaar terug kapot gegaan
aan de veel te hoge huur van
Houtrust. Maar ook aan de
persoonlijke eisen van veel
spelers. Daar beginnen we nu
niet meer aan".
IJshockey. Het is en blijft de
favoriete sport van Theo Nijs
sen. En ook Leiden zal, als het
aan Nijssen en Ton Menken
ligt, ijshockey-enthousiast
worden. „Dat kan niet anders.
Als je ijshockey eenmaal een
beetje kent, moet je er wel gek
van worden. En zeker hier in
Leiden met die unieke hal. En
met al die Leidenaars die nu
al vaak naar Den Haag trek
ken om ijshockey te zien. Daar
ben ik van overtuigd".
Theo Nijssen is er van over
tuigd. Dus zal Leiden in au
gustus officieel de geboorte
meemaken van de. IJ.C.-Lei
den. „Dat kan niet anders".
GERT-JAN ONVLEE
Van onze sportredactie
LEIDEN Theo Nijs
sen (55) voorspelde het
vijf jaar geleden al.
Toen, bij de introductie
van de mede door Lei
denaars Bas Vonk en
Ton Menken opgerichte
stichting Raak-ijshoc-
key stelde Nijssen dat
ook Leiden ooit een ijs
hockey-team zou kun
nen begroeten. Vage
plannen („Meer een
voorgevoel", weet Nijs
sen nu) die binnen af
zienbare tijd vaste vor
men zullen hebben aan
genomen. Nog voordat
de ijsbaan aan de Von
dellaan gereed is (om
streeks november van
dit jaar) heeft Leiden
z'n eerste ijshockey-ver-
eniging: de IJ.C-Leiden.
Een telefoontje tussen Ton,
Menken, de initiatiefnemer
van de Leidse ijsbaan, en
Theo Nijssen gaf vorige week
de eerste aanzet Nijssen -
„Ton en ik vormen een hecht
team" - over dat gesprek.
„Toen eenmaal zeker was dat
die ijsbaan zou komen, kwa
men we vanzelf weer op de
gedachte er ook een ijshockey-
club aan te verbinden. Een
mogelijkheid waar tijdens het
maken van de plannen van die
ijshal trouwens altijd mee re
kening is gehouden. Ik heb
toen gezegd wel aan die ver
eniging te willen gaan werken.
Per slot van rekening ben ik
nog altijd enorm enthousiast
als het over ijshockey gaat
Heb ik ook nog wel de nodige
Theo Nijssen: „We hebben veel geleerd".
Samenwerking
Leiden Theo Nijssen Ton Menken. Een sportieve
twee-eenheid. Samen trachtten ze indertijd betaald voetbal
naar Leiden te krijgen (nu: „Gelukkig dat dat niet is
gebeurd"), samen zullen ze ook gaan werken aan de
Leidse ijssport
Theo Nijssen: „Daarom zal de IJ C-Leiden ook geen
kapitale bedragen aan huur kwijtraken. Daarom zal,
bijvoorbeeld, de jeugd van de ijshockeyvereniging worden
ingezet bij acties voor de ijsbaan. Zoals bij het verkopen
van reductie-coupons van die ijsbaan. Daardoor zal Ton
weer meer evenementen kunnen gaan organiseren, terwijl
de ijshockey-jeugd op die manier ook een steentje bij
draagt voor al de uitrustingen die nodig zijn. En die zo'n
zeshonderd gulden per jeugdspeler gaan kosten.
Samen werken aan de toekomst van de ijshockeysport,
van de ijsbaan. Leiden moet wakker worden".
(Van onze sportredactie)
LEIDEN De huidige accommodatie van de
Leidse tafeltennisvereniging DOCOS en de vroe
gere melksalon aan de Nieuwe Beestenmarkt
steken schril tegen elkaar af. Een dergelijke
vergelijking zou ook zeker niet op zijn plaats zijn,
ware het niet dat ruim vijfentwintig jaar geleden
in die eerste lokaliteit de kiem voor de momen
teel bloeiende tafeltennisvereniging werd gelegd.
Vandaag, precies een kwart eeuw geleden werd
DOCOS-tafeltennis opgericht. Via die eerste tafel
in de melksalon, een eigen ruimte op de Hoge-
woerd, de inwoning bij DOCOS-voetbal op de
Haagweg en een gymzaal in de Potgieterlaan
belandde DOCOS in het fraaie home aan de
Vijfde Groenesteeg.
In de achteruitkijkspiegel van de dertig-jarige
voorzitter Piet Bik doemen als belangrijkste wa
penfeiten de fusie met de tafeltennisvereniging De
Sleutels in 1956. de breuk met DOCOS-voetbal en
de verhuizing naar de Groenesteeg op. Vooruit
blikkend in de toekomst staan voor Piet Bik de
verschuiving van (veelal) recreatief naar meer
prestatief tafeltennissen en een verbetering van de
huidige accommodatie centraal.
De breuk met DOCOS-voetbal was een logisch
gevolg van de verhuizing naar de Groenesteeg.
Piet Bik daarover: „Een jaar of zes geleden zijn
er met de voetbalafdeling plannen gemaakt voor
een bi-functioneel clubgebouw voor het geval DO
COS-voetbal uit de Kikkerpolder zou vertrekken.
De voetballers lieten die plannen toen echter
verder rusten, omdat zij die verhuizing op korte
termijn niet tot stand zagen komen.
Het was voor ons in die tijd echter wel de vraag
of het financieel haalbaar was. Wij zouden tenslot
te een eigen ruimte moeten hebben en dat zou
de bouwkosten met minimaal honderdduizend gul
den verhogen. Wij zijn toen zelf verder gaan
zoeken naar een eigen clubgebouw en kregen twee
jaar geleden vrij onverwacht die ruimte in de
Groenesteeg aangeboden. De voetbalafdeling zou
dan echter voor ons een voetgeldlening moeten
afsluiten, omdat wij als tafeltennisvereniging niet
koninklijk waren goedgekeurd. Daarom zijn wij
toen als zelfstandige vereniging doorgegaan. Ik
zelf betreur die splitsing wel. Ik spreek dan meer
namens de oudere leden die onder de voetballers
veel kennissen hadden. De jongere spelers hebben
die band nooit zo gevoeld".
Ook Piet Bik moet bekennen dat DOCOS nog
steeds een erfenis van de Potgieterlaan met zich
meedraagt. Anders gezegd: pas de laatste jaren
beschikt DOCOS over een sterke jeugdafdeling.
Daarop kan het bestuur in de toekomst bouwen,
omdat het momenteel de jeugd een goede wed
strijd- en trainingsaccommodatie kan bieden. Piet
Bik: „Ons eerste herenteam speelt nu overgangs
klasse en daar zie ik niet zo snel verandering in
komen. Promotie naar één klasse hoger behoort
tot de mogelijkheden, maar daar kun je geen
toekomst op bouwen. Wel met de sterke jeugdspe
lers die wij hebben, maar het zal nog een aantal
jaren duren voordat die doorbreken".
In de Potgieterlaan hadden wij weinig jeugdspe
lers. Wij konden hun ook weinig bieden. Trainen
kon alleen op zaterdag- en zondagmiddag. En
wanneer we sterke jeugdspelers hadden vertrok
ken zij naar Scylla. Er was dus gewoon geen
doorstroming. Er ontstond een kloof tussen de
oudere spelers, die nu nog steeds de kern van onze
standaardteams vormen en de aankomende jeugd
spelers, waarvan de spelsterkte niet voldoende was
om de plaatsen van die ouderen in te nemen.
De vereniging is sinds de verhuizing naar de
Groenesteeg pas echt gaan bloeien. Waren wij in
de Potgieter laan gebleven dan bestond misschien
alleen nog de oude kern".
Prestaties hebben bij DOCOS nooit echt voorop
gestaan. Na de eerste vijfentwintig jaar tafeltennis
wil het bestuur meer ruimte inpassen voor dat
prestatieve element. Piet Bik: „Prestaties stonden
bij ons inderdaad nooit voorop. Maar ook nu blijkt
nog dat de groep van zestien tot achttien-jarigen
voor de gezelligheid naar het clubgebouw komt.
Het aantrekken van een trainer vergt van ons
echter een aardige investering, terwijl naar mijn
mening het rendement in het verleden vrij klein
was. Voor prestaties willen wij nu dë volle ruimte
geven. Wij willen nu beginnen met twee trainings
groepen voor de pupillen en aspiranten en een
voor de junioren. Naast de training voor de selec-
tieteams willen wij ook meer aandacht gaan beste
den aan de junioren die overgaan naar de senio
ren. Die werden vroeger aan hun lot overgelaten.
Nu hebben we eindelijk de mogelijkheden om daar
wat aan te gaan doen".
Op dat prestatieve vlak blijft stadgenoot Scylla
een bedreiging voor DOCOS. Want reeds na twee
jaren moet Piet Bik bekennen dat DOCOS de
huidige accommodatie aan het ontgroeien is, waar
door een herhaling van de situatie in de Potgieter
laan kan optreden.
Uitbreiding of verbetering van het clubgebouw
zijn dan ook gedachten die bij de bestuursleden
van DOCOS steeds sterker gaan spreken. Bik:
„Dat zou wel een ingrijpende verandering zijn en
de kosten daarvan moet de vereniging zelf betalen.
Dat is in tegenstelling tot grote sporten als voetbal,
die een speelruimte krijgen aangeboden, terwijl de
kleine zaalsporten daar zelf voor moeten op
draaien. Hetzelfde geldt voor de exploitatie van
onze accommodatie. In ons jubileumnummer heb
ben wij daar vragen over gesteld aan wethouder
Tesselaar en Piet Biegstraaten, voorzitter van de
sportstichting. Beiden zijn er echter niet echt op
ingegaan".
PIET VAN DAM
(Van onze sportredactie)
LEIDEN Voor VTL moet het mor
gen gaan gebeuren. Via een overwin
ning bij Stompwijkse Boys kunnen de
Vlietbewoners voor zichzelf de deur
naar de vierde klasse alvast half open
zetten. Nog niet helemaal, omdat ge
zien de opmars van DOSR in de
B-groep, een beslissingswedstrijd tegen
deze club zeer reëel begint te worden.
Mocht ook DOSR besïag gaan leggen
op een eerste plaats, dan heeft VTL
ook na morgen nog geen zekerheid over
een ticket voor verblijf in de KNVB.
Immers, uit de twee groepen van de
gecombineerde Gouds/Leidse Afdeling
kan slechts één „Leidse" vereniging
promoveren.
„Nu je bovenaan staat, vind je het
uiteraard jammer, dat er zo'n regeling
is gemaakt", vertelt VTL's voorzitter
Smit, „maar we hebben er zelf mee
ingestemd. Als er weer een vergadering
met de afdelingsclubs komt, zullen we
echter wel voorstellen om gewoon de
bovensten van A en B over te laten
gaan, of dat nu Leidse of Goudse ver
enigingen zijn. Het zou toch achteraf
sneu zijn, als je na 26 wedstrijden de
sterkste te zijn geweest op één beslis
singswedstrijd zou struikelen".
Trainer Aad Koren (31) bekijkt een
eventuele confrontatie met DOSR erg
nuchter: „Als ze van ons winnen, dan
tonen ze zich op dat moment de sterk
ste. Het hangt sterk van de vorm van
de dag af. Maar ik ben er niet huiverig
voor. Mocht het niet lukken, dan geef
je jezelf een stoot voor je hoofd, maar
dan doen we het volgend jaar gewoon
over"
Zolang willen twee van zijn spelers het
niét laten duren. Voorstopper (tevens
■tweede secreataris) Dick Schouten (26):
„We wisten aan het begin van dit sei
zoen al, dat we een kampioenselftal
hadden. Vorig jaar was het gewoon een
pechvol seizoen". Dik Verbruggen (29),
sinds het wegvallen van Wim Meskers
(na Bram Verkuilen eerder dit seizoen
als tweede VTL'er aan zijn meniscus
geopereerd) aanvoerder, haakt hierop
bevestigend in: „We waren vorig jaar
niet de minste. We hadden alleen geen
voorhoede. Toen Vic Boutier en Cees
Montagne terugkwamen zagen we het
voor dit jaar weer helemaal zitten".
„We hebben inderdaad beter materiaal
dan de gemiddelde afdelingsclub", weet
Aad Koren. „Na die nederlaag in de
tweede wedstrijd bij Alphense Boys
hebben we niet meer verloren. We heb
ben er wel een heel aantal met maar
1-0 of 2-0 gewonnen, maar onze verdedi
ging is gewoon goed. Doelman Wim
Kamping bij voorbeeld'keept een fout
loos seizoen. Hij is de minst gepasseer
de keeper van de afdeling. Vanuit zo'n
defensie kun je een goed resultaat op
bouwen".
Naast dit kwalitatieve overwicht kon
VTL het aflopende seizoen ook bogen
op een uitstekende sfeer in het elftal.
Tekenend daarvoor zijn de uitspraken
van Dick Schouten („Mentaal zijn we
erg sterk. Zoals we nu spelen zijn we
voor geen enkele tegenstander bang"),
van voorzitter Smit („Ik teken ervoor
om nog een paar jaar voorzitter te zijn
met zo'n sfeer") en van Dik Verbruggen
(„Ik ben ervan overtuigd dat we zondag
van Stompwijkse Boys winnen. We
gaan er met 150% inzet tegenaan").
Indien deze factoren in de komende
weken voldoende blijken te zijn om
VTL terug te brengen naar de vierde
.klasse, dan zou de vereniging zich bin-
fnen een jaar hersteld hebben. Een op
merkelijk prestatie gezien de grote
moeite, die gedegradeerde KNVB'ers
doorgaans hebben om weer uit de afde
ling op te stijgen. In de groep van VTL
zijn Alphia, Warmunda, ESTO en Flo-
reant daar sprekende voorbeelden van.
En in de andere groep onder meer
DOSR.
Vooral deze club (en ook Alphense
Boys) is er veel aan gelegen om nu
eindelijk de sprong eens te maken.
De reserve-teams van deze verenigingen
kunnen alleen promoveren naar de
KNVB als het standaardelftal overgaat.
(Alphense Boys 2 werd kampioen,
DOSR 2 tweede en VTL 2, samen met
Lugdunum 3 derde).
De ex-UVS'er Aad Koren („Zo'n trainer
is een pluspunt voor een afdelingsclub",
aldus voorzitter Smit) daarover: „Het
worden een paar belangrijke weken
voor VTL. Eerst moeten we kampioen
zien te worden. Dan misschien die be
slissingswedstrijd. Als we dan promove
ren moet ons tweede team nog eens een
wedstrijd spelen tegen Lugdunum 3.
Het blijft dus tot de laatste dag belang
rijk. Het wordt alles of niets".
Voorzitter Smit, Dick Schouten, Aad Koren en Dik Verbruggen: „De sfeer is
optimaal"
