f
"Reinigingsdienst wil stoppen met verwijderen affiches
iHet „witte kerkjestaat halve
eeuw aan Zoeterwoudse singel
Alphense sportverenigingen voelen
veel voor oprichting van sportraad
„GEMEENTE MOET ACTIEGROEPEN RUIMTE IN DE PERS GEVEN"
iiiiiiiiiiiiiiiini
,,We leven nu teveel langs elkaar heen"
^jgj-DAU óU april ia<0
LEIDSE OUR ANT
PAGINA
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN Er wordt weer druk geplakt de laatste
tijd in Leiden. In toenemende mate trekken actie
groepen, bewegingen en partijen er weer op uit
om de straten in de stad „op te sieren" met hun
leuzen. Sinds enkele maanden verschijnt er op de
Leidse muren zelfs een muurkrant die de bevol
king op eigen wijze „voorlicht" over landelijke en
plaatselijke zaken die in het brandpunt van de
belangstelling staan. Daarbij kwamen in april nog
een aantal affiches voor de Angola-collecte, de
abortus-plakkaten van „Wij vrouwen eisen" en de
verschillende één mei- vieringen waarin enkele
linkse partijen in Leiden met elkaar schijnen te
wedijveren. Zo langzaam aan zag men van de
affiches de muren met meer. Dat was het moment
waarop de gemeentelijke reinigingsdienst ingreep.
De oude stoomwagen (bouwjaar 1962) werd van
stal gehaald en twee mannen trokken er dagelijks
op uit om te proberen de volgeplakte muren
schoon te krijgen. Waar de stoom op was moesten
bussen witkalk er voor zorgen dat de straten weer
het aanzien waard werden voor de vele touristen
die men met het nieuwe seizoen verwachtte.
Dit alles tot grote ergernis van
de plakkers, die overdag het
werk, dat ze 's nachts zo bloe
dig hadden verricht met ge
vaar voor lijf en leden in één
klap teniet gedaan zagen. Met
name in de linkse kringen,
waar men.zeker 90% van de
illegale plakactiviteiten voor
zijn rekening neemt, brieste
men van woede. Meteen
sprong het PS P-gemeente
raadslid Anne van de Zande
op de bres, klom ih de pen en
stelde vragen aan het college
van burgemeester en wethou
ders. Zij vroeg zich af of het
wit schilderen of verwijderen
van de linkse affiches mis
schien iets te maken had met
de politieke kleur van het col
lege, zoals bekend ook wel
links maar voor de PSP niet
links genoeg. Ook vroeg zij
zich af of het optreden van de
ambtenaren van de gemeente
lijke reinigingsdienst wel te
rijmen was met het grote per
soneelstekort waar deze dienst
mee kampt. Dat tekort heeft
al hier en daar tot de suggestie
geleid maar wat minder servi
ce te verlenen en de huisvuil
ophaaldienst niet meer twee
maar slechts eenmaal per
week langs te laten komen
Ook uit de PSP-achterban
kwamen boze geluiden. PSP-
activist Kees Walle stuurde
een brief naar de plaatselijke
dagbladen. Een citaat uit zijn
brief:
„Dit optreden krijgt een spe
ciale betekenis: op het mo
ment dat een .Muurkrant" kri
tiek levert op kwesties als de
Welzijnsbron, de burgerraads
man, de huurverhogingen, de
kabel-TV, maar ook op zaken
als de Lockheed-affaire, het
leger en de werkloosheid,
wordt er keihard ingegrepen",
zo schrijft Walle.
„Zoiets zint de heren immers
niet", zo gaat hij verder. „Vol
gens de PvdA-baasjes moeten
kennis en macht gespreid wor
den, maar dan wel met mate.
de speciale niet-commerciële
aanplakborden in de stad verf
wordt gesmeerd bestrijd de
heer Van Overmeire ten stel
ligste. Een ambtenaar van de
welzijnsraad had hem doorge
geven dat dit op het aanplak
bord bij de Burcht wel zou
zijn gebeurd, maar een nader
onderzoek toonde de onjuist
heid hiervan aan. „We halen
alles weg dat illegaal geplakt
is. De commerciële en niet-
commerciële borden laten we
ongemoefd, tenzij deze voor
het verkeerde doel worden ge
bruikt", licht de directeur ge
meentereiniging toe.
Doodzonde
Dat men hem zijn personeel
stekort voorhoudt vindt Van
Overmeire wel terecht. „Ik
vind het ook doodzonde van
de tijd die mijn mensen er aan
besteden. Het witkalken heb ik
deze week dan ook stop laten
zetten. Stomen doen wé nog
weL, maar ik ben van plan om
het college maar voor te stel
len ook hier maar mee op te
houdea Het is onbegonnen
werk", verzucht Van Overmei
re. „Dan moeten we in vredes
naam maar toestaan dat de
hele stad wordt volgeplakt".
Overigens tekent Van Over
meire hierbij aan dat het idee
om nog maar een keer per
week huisvuil op te halen door
zijn personeelsgebrek uit de
koker van de wethouder is
gekomen en dat hij zich daar
zelfs tegen heeft verzet
„Ik heb nu tien man minder
dan in 1968. We werken thans
8 in plaats van negen uur per
dag, hetgèen omgerekend
neerkomt op een taakverzwa
ring van 22%. En dat terwijl
we er twee hele nieuwe wijken
in Leiden bij hebben gekre
gen: het Morskwartier en de
Merenwijk".
Directeur Van Overmeire
vindt het dan ook geen taak
meer van zijn dienst om het
illegaal plakken te bestrijden.
„We hebben tenslotte een
APV, waarin een verbod staat
Laat dan de politie maar eens
strenger gaan controleren. Het
lijkt me echt nief moeilijk de
boosdoeners te snappen. We
weten heus wel wie het zijn,
maar ik ben er niet voor om
ze aan te houden. De reini-
gingscontróle ook niet Die
heeft meer tot taak door pra
ten de mensen over te halen
hun omgeving niet zo te ver
vuilen".
De heer Van Overmeire heeft
zich de verwijten dat hij poli
tiek zou bedrijven in zijn reini-
gingsbeleid nog al aangetrok
ken. Hij vindt het een kwalijke
zaak. „Hiermee speelt men op
de man en niet op de bal".
Naar zijn zeggen is het maar
éénmaal voorgekomen dat hij
van het college opdracht kreeg
een bepaalde leus te verwijde
ren. Dat gebeurde enkele
maanden geleden toen burge
meester Vis hem vroeg de leus
„zionisme is racisme" in de
Koppenhinksteeg over te schil
deren.
Naar het oordeel var. de reini
gingsdirecteur zullen de moge
lijkheden in de stad waar le
gaal niet-commercieel geplakt
kan worden moeten worden
uitgebreid. „Ze moeten nu een
maal toch hun leuzen kwijt.
Dat zie ik dan liever gebeuren
op speciale borden en op hou
ten schuttingen, zoals er nu
één tijdelijk het terrein van
het oude postkantoor tussen
Breestraat en Boommarkt af
sluit
Wat mij betreft geeft de ge
meente deze actiegroepen we
kelijks een halve pagina in de
plaatselijke pers. Ze zijn toch
zo voor openheid? Nou dan,
voor mij mogen zij. Ik vind
het eigenlijk hypocriet dat je
zoiets alleen maar met de
mond belijd, maar daarvoor
begrijp ik waarschijnlijk te
weinig van politiek.
ARJEN BROEKHUIZEN
LEIDEN Vanuit hun hemels erfdeel zullen de goedvaderlandse
heiligen Fredericus en Odulfus wier stoffelijke resten in de
St. Salvatorkerk in Utrecht begraven liggen ongetwijfeld
welwillend toezien op de feestvreugde in het „witte kerkje" aan
Leidse Zoeterwoudse singel. Op zondag 9 mei wordt daar het
O-jarig bestaan van het blanke gebouwtje gevierd. Al sinds 1694
staat de Leidse oud-katholieke gemeenschap onder patronage van
Fredericus en Odulfus. Eerst in de schuilkerk aan de Hooigracht,
gesticht door pastoor Franciscus van Heussen, wiens geschilderd
Krtret in de werkkamer van de laat-twintigste eeuwse parochie-
rder Jan Victor Kinneging hangt, en in 1926 kwam aartsbis
schop F. Kenninck het godshuisje aan de singel inwijden. Vreugde
dus in „de kerk van Utrecht" en ook blijdschap in de „Romana",
want de roomse broeders vinden bij pastoor Jan Kinneging en
de zijne veel familiaire trekjes die we dus samen kunnen koes te-
tn.
situatie. Ook in de oud-katholie
ke Kerk van Nederland is het
aantal priesters teruggelopen,
vooral vanwege de financieel-
economische moeilijkheden. Ui
teindelijk moeten er gezinnen
worden onderhouden, daar
heeft de Romana (nog) geen last
van. Van de 25 Nederlandse
priesters zijn er 19 full time in
dienst, de overigen hebben een
maatschappelijke baan en assis
teren als dat nodig is, zoals in
Leiden b.v. de heer Leverland
van het Gemeentelijk Arehief'.
De oud-katholieke kerk in Ne
derland telt ongeveer 3000 com
municerende leden. De Leidse
parochianen wonen nogal ver
spreid, in de stad, maar ook in
'astoor Jan Kinneging is op het
gouden kerkfeest net twee da
gen 31 jaar oud. Het is gewoon
een hardwerkende jonge vent,
gewijd, getrouwd, twee lieve
kinderen. Hij waakt niet alleen
over z'n Leidse parochie van
rond de 100 zielen (52 communi
cerende leden, met een zondags
bezoek van 20 tot 30: „ik mag
niet klagen; vorige week zijn er
nog vier meisjes aangenomen"),
pastoor Kinneging heeft boven
dien nog de zielzorg over de
parochies van Gouda en Oude-
wat gereis en getrek. Per drie
maanden rij ik met de auto 6200
km, dat is vrij veel voor mijn
lllllllllllllllllllllllllllllll
Alphen, Lisse en Rijswijk. Pas
toor Jan Kinneging noemt het
een vrij constant, vrij hetero
geen gezelschap: „er zijn maar
twee autochtone Leidse oud-
katholieke families bij. Een vrij
groot percentage is in de loop
der jaren oud-katholiek gewor
den, zowel vanuit de reformatie
als uit de Romana, zonder direc
te oorzaken overigens, de aan
de gang zijnde ontwikkelingen
rond Rome staan daar buiten".
Jan Kinneging maakte na zijn
opleiding aan de universiteit
van Utrecht zijn studies af aan
de katholieke hogeschool te Am
sterdam, in 1972 werd hij pries
ter gewijd en in Leiden werkt
hij nu alweer ruim drie jaar. „Ik
wil er wel bij zeggen, dat mijn
vrouw even hard meewerkt: ze
ontvangt, praat met mensen,
neemt telefoontjes aan, je doet
veel samen wat direct of indi
rect met de zielzorg te maken
heeft".
De parochie van het witte kerk
je de grote, even witte pasto
rie werd een jaar of acht gele
den verhuurd aan een accoun
tantskantoor en nu woont de
familie redelijk royaal in een
normaal huis aan de Crones-
teinkade beschikt over een
actieve kern, mensen die veel
opknappen, de kerk schoonhou-
lllllllllllllllllllll
den, twee mannen en twee vrou
wen in het kerkbestuur. „We
proberen een stuk bezinning op
gang te brengen over ons gelo
vig staan in deze wereld. We
trachten ook een aantal dingen
op te knappen binnen onze oud-
kath. gemeenschap: elkaar leren
kennen, met elkaar harmonië
ren. Je staat er als pastoor niet
alleen voor, ik hpb een begelei
dende functie binnen een zelf
standige gemeente. Zo moet het
tenminste zijn. Je bent gelijke
lijk verantwoordelijk voor de
gang van zaken. Ik ben dan die
man met een vrijgestelde func
tie. Een uiterst boeiende aange
legenheid. Je kunt veel kwijtra
ken, maar je ontvangt ook veel.
Ik vind, dat het geloof geen
jasje is dat je naar believen
kunt aan- en uittrekken. Het is
de kern, het hart van je leven.
Waar je 's zondags mee bezig
bent, draag je de hele week met
je mee".
Vernieuwt de oud-katholieke
kerk zich ook? „Ach, het is een
kleine gemeenschap die zich be
wust is van wat ze doet. Ver
nieuwing? Hier waait een ande
re wind van vernieuwing. Aan
dat ingrijpende is niet zo'n be
hoefte, de betrokkenheid bij wat
in de kerk en in het geloofsge-
beuren plaats heeft is behoorlijk
groot Maar ja, wat zeg ik, we
hebben hier het voorrecht en
het voordeel van het kleine. En
dan de verhouding tussen „Ut
recht" en de Romana. Die is niet
stil blijven staan. Alleen is een
beperkte communiegemeen
schap nog steeds niet officieel
door Rome goedgekeurd, hoe
wel het in de praktijk al gerui
me tijd gebeurt. Ziet u, praten
samen gaat wel, maar het sa
men dóen, dan komen pas de
moeilijkheden. Ik zou trouwens
me niet helemaal thuis voelen in
een grote eenheidskerk. Je zit
hier met een heel eigen traditie,
je hebt je eigen beleving, in alle
rust. Het is niet zo'n gedraaf. Ik
heb het feest van de Petruskerk
meegemaakt Wét een ruimte,
daar zou ik me in verloren voe
len. Als ik preek, wil ik de
mensen kunnen aardrijken, niet
in een grote ruimte staan roe
pen. En dan: als een jongeren
koor de dienst gaat uitmaken, is
dat voor mij moeilijk. Kijk, die
hele sfeer doet anders aan dan
wij gewend zijn".
Pastoor Jan Kinneging zegt ook:
„Maak van het godshuis geen
Oosterhuis. Met alle waardering
voor Oosterhuis' kwaliteiten,
maar wat-ie aan tafelgebeden
geeft is toch wel erg summier,
hoor. Het is een gewoon onder-
Pastoor Jan Kinneging: „Wij zouden de rust niet graag willen missen".
onsje met O.L. Heer. Dat mag
wel, maar de maaltijd des He
ren is ingekaderd in het hele
werk van God met deze wereld,
door alle tijden heen en uitlo
pend op de komst van Christus,
zijn werk en zijn maaltijd. Dat
mag je van mij best het volle
pond geven. Het moet niet te
zeer een privé toestand worden.
Eucharistie vieren is méér dan
een hapje eten. Het wordt alle
maal zo gewoon gemaakt. Maar
het is helemaal niet zo gewoon
wat God met ons uithaalt Dat
devotionele aspect zou ik niet
willen missen. Voor geen prijs.
De mensen bij ons kunnen ook
nog knielen
Dat is de katholieke visie van
Jan Kinneging, die heel wat „fa
milieleden" uit het zich vernieu
wende deel van de Kerk uit het
hart gegrepen zal zijn. Zo gaat
dat op een paar honderd meter
afstand van elkaar. Zo gaat dat
bij mensen, die zelfs naast el
kaar in de kerk zitten. Het is
geen vergelijking, maar de één
zweert bij spruitjes en de ander
voelt zich happy met sla. Toch
is de verstandhouding met de
pastorale collega's best Ook de
gemeente van Kinneging staat
tegen iets nieuws aan te kijken:
in het kprkje wordt nu ook met
„het gezicht haar de gelovigen
de eucharistie gevierd aan de
oude altaartafel van de Petrus-
kerk. „Sinds vier weken is dat
lllllll
zo. De tafel kreeg ik van mijn
collega's in „eeuwigdurend brui
kleen". We hebben nu ook als
feestgeschenk een nieuw ta
bernakel gekocht en een nieuw
groen kazuifel wordt voor ons
gemaakt door de Benedictines
sen van Driebergen".
Zondag 9 mei is om 10 uur de
hoogmis, daarna de receptie en
's middags om 5 uur de vespers
van dankzegging, in tegenwoor
digheid van aartsbisschop Mari-
nus Kok. Daarna gaat ook de
kleine parochie van het rustieke
kerkje weer over tot de orde
van de dag: verder op weg.
TON PIETERS
Een ambtenaar van de gemeent
geplakte affiches aan de pijlers
Dat betekent dus dat de Tele
graaf en meneer Unilever wel
mogen aanplakken (precies,
die hebben het geld en betalen
er voor) en linkse (bovendien
armlastige) aktiegroepen niet.
Het effekt is voorts, dat de
gemiddelde Leidenaar wel Pv
dA mag stemmen, maar ver
der zijn bek moet houden. Dus
niet zeuren oyer huurverho
gingen en over werkloosheid,
abortus en over internationale
solidariteit hoef je ook niets te
weten.
En meneer Overmeire van de
Reiniging intussen maar af-
fiesjes overwitten. Natuurlijk
doet-ie dat zelf niet, daar
heeft-ie zijn mensen voor; mis
schien wel een paar gastarbei
ders die voor tweehonderdze
sendertig gulden en 16 cent
per week plus kinderbijslag
bij de Reiniging zijn komen
eremigingsdienst bezig met zijn in
van de Koornbeursbrug.
werken omdat ze anders met
hun gezin in Marokko krepe-
ren. Wat moet ik vandaag
doen, meneer Overmeire? Nou
Mohammed, ga jij vandaag
maar wat van die affiesjes
wegpulleken van het Comité
Pro Gastarbeiders en vraag
dan gelijk aan Jan of-tie die
krengen tegen de huurverho
ging over wil witten.
Scherpe taal (zelfs voor een
PSP-er) die er niet om liegt.
Die er trouwens ook geen mis
verstand over laat bestaan
welke pleitbezorgers voor een
mooi en schoon milieu de stad
tooien met hun weinig creatie
ve plakkaten.
Al 40 jaar
Maar goed. Reden genoeg in
tussen om eens met de direc
teur van de gemeentelijke rei
kringen gewraakte werk: het
nigingsdienst, de heer F. van
Overmeire, te gaan praten.
Net terug op zijn post van zijn
jaar inspringen bij de gemeen
telijke sociale dienst, waar hij
na de uitbarsting vorig jaar
als tijdelijk directeur orde op
zaken ging stellen, zochten wij
hem op in zijn hoofdkwartier.
„We doen dat al 40 jaar", is
zijn antwoord op de vraag of
hij inderdaad de boosdoener is
die de plakkaten onleesbaar
maakt. „Het behoort tot de
dagelijkse taak van de reini
gingsdienst illegaal wandpa-
pier te verwijderen. De laatste
jaren komt er alleen wat min
der van door personeelstekort.
Dit voorjaar zijn we er weer
mee begonnen. Dat geeft de
stad bij het begin van het
nieuwe touristenseizoen een
minder verpauperde aanblik".
Van Overmeire legt uit dat het
verwijderen van illegaal
de taktiek is de illegale plak
kers te ontmoedigen. Hij ont
kent overigens ten ene male
dat zijn dienst willekeurig te
werk zou gaan en alleen linkse
propaganda onleesbaar zou
maken. „We doen het bij alles
wat we tegenkomen. Reclame
voor popgroepen, autorodeo's,
circussen, noem maar op. In
het verleden hebben we nog
eens een rel gehad met Toni
BoltiniK die we de rekening
presenteerden van het verwij
deren van zijn affiches. Het
college heeft toen het stand
punt ingenomen: óf betalen, óf
nooit meer terug in Leiden.
Ook de WD hebben we na de
vorige verkiezingen de reke
ning van illegaal plakken ge
presenteerd".
Ook de stelling dat het com
merciële geplak ongemoeid ge
laten wordt maar dat zelfs op
Van een onzer verslaggevers
ALPHEN AAN DEN RUN -
Een groot deel van de Alphen
se sportverenigingen voelt in
principe wel iets voor de op
richting van een sportraad in
deze plaats, zo is gebleken uit
een bliksemonderzoek dat wij
gisteren onder die verenigin
gen hebben gehouden. Dit
naar aanleiding van een re
cente oproep van de Alphense
Sportstichting aan alle bestu
ren van sportverenigingen om
op 13 mei in het raadhuis van
gedachten te komen wisselen
over de instelling van een der
gelijke raad. Uit de eerste
reacties is gebleken dat bin
nen de Alphense sportvereni
gingen nogal wat onvrede
heerst over de manier waarop
de meeste Alphense sportver
enigingen „langs elkaar heen
leven". Een sportraad zou die
band ongetwijfeld hechter
kunnen maken, zo is men over
het algemeen van oordeel.
Als reden voor deze massale
sportsamenkomst heeft de
Alphense Sportstichting gege
ven dat er weliswaar naar
haar mening geen direct aan
wijsbare redenen zijn om wij
ziging te brengen in het func
tioneren van de Sportstichting
maar dat desondanks toch be
keken zal moeten worden of
de georganiseerde sport in
Alphen niet meer bij het sport
beleid moet en kan worden
betrokken.
Dat zou dan bijvoorbeeld ver
wezenlijkt kunnen worden
door enkele zetels in het be
stuur van de sportstichting be
schikbaar te stellen voor verte
genwoordigers van de georga
niseerde sport, die dan wel
representatief dienen te zijn
voor alle Alphense sportorga
nisaties. Zo'n vertegenwoordi
ging in de Sportstichting zou
afgevaardigd moeten worden
vanuit de sportraad. Ook zou
den via die sportraad afge
vaardigden kunnen worden
aangewezen voor de diverse
beheerscommissies, die de
sportstichting heeft ingesteld.
Drie vragen zullen op de ver
gadering van 13 mei de discus
sie bepalen. Op de eerste
plaats wil de Sportstichting
van de verenigingsbesturen
weten of ook zij vinden dat zij
onvoldoende bij het plaatselijk
sportbeleid worden betrokken.
Bovendien of men vindt dat
hieraan door de oprichting
van een sportraad en de aan
wijzing van enkele vertegen
woordigers in het bestuur van
de Sportstichting tegemoet ge
komen kan worden en dan
natuurlijk de hamvraag of
men wil meewerken aan de
oprichting van een sportraad.
Wat dat laatste betreft weet
bestuurslid Bosman van de
voetbalvereniging Alphia al
het antwoord. „Als de spor
traad gaat worden wat ik mij
er van voorstel dan ben ik in
principe voor. Voor ons zal
vooral zwaar wegen hoe de
inspraakprocedure geregeld
zal worden.
Nu is het in Alp
hen nog zo dat de Sportstich
ting helemaal alleen de dienst
uitmaakt en de sportverenigin
gen in feite nauwelijks iets in
te brengen hebben. Het zou
voor ons al een goede stap in
de richting zijn als er een
soort van arbitragecommissie
in het leven wordt geroepen
zodat we in beroep kunnen
gaan tegen beslissingen die
door de Sportstichting worden
genomen. Ons ideaal zou zijn
als een dergelijke sportraad
tot een nuttige samenspraak
zou kunnen komen met de
Sportstichting".
Daarnaast vind ik dat het niet
zo moet zijn dat alle Alphense
verenigingen de krachten bun
delen in een dergelijke raad en
dat daarmee de kous af is.
Voor de Alphense voetbalver
enigingen bijvoorbeeld is er al
geruime tijd een speciale be-
langencommissie. Zoiets moet
natuurlijk wel blijven omdat
de voetbal met specifieke pro
blemen te maken heeft die an
dere takken van sport nauwe
lijks raken".'T
Ook de voorzitter van de Alp
hense atletiekvereniging AAV
36c (300 leden), de heer Outer-
sterp, staat positief tegenover
de oprichting van een spor
traad. .Al is het alleen maar
om wat meer contact te onder
houden met collega-voorzit
ters", zegt hij. De meesten ken
ik niet eens en dat vind ik toch
wel treurig voor een plaats als
Alphen. Volgens mij kan een
sportraad alleen maar in ons
voordeel werken. We kunnen
tot een betere samenwerking
gaan komen en misschien kun
nen we ook het gemeentebe
stuur wat meer bewerken om
onze wensen er door te krij
gen. Al moet ik wel zeggen dat
het Alphense gemeentebestuur
voor de sport echt wel hart
heeft. Als je onze accommoda
ties gaat vergelijken met bij
voorbeeld die van Leiden dan
zitten we hier op rozen".
Het bestuurslid Robbe van de
Alphense Damclub liet zich
gisteren als een van de weini
gen niet erg enthousiast uit
over het mogelijk van de
grond komen van een spor
traad in Alphen aan den Rijn.
„In principe is het idee wel
aardig", zegt hij, „maar de
vraag is of er ooit iets van
terecht komt. Ik neem Hazers-
woude maar als voorbeeld.
Daar moest men ook zo nodig.
Maar echt gefunctioneert heeft
de sportraad daar nauwelijks.
Er wordt alleen maar gepraat.
Resultaten ziet men niet. Laat
Alühen gewaarschuwd zijn".
HERMAN VAN AMSTERDAM
