Rijvers: Uitvallen
Edström voor ons
van kapitale invloed"
Gerd Müller vond wraak met
jubileumtreffer niet genoeg
Cruyff en Neeskens
zwoegden tevergeefs
DONDERDAG 15 APRIL 1976
LEIDSE COURANT
PAGINA IS
Reclame zo
groot als
voetbalveld
EINDHOVEN - Tij-
dens de pauze en na
afloop van de wed
strijd PSV—St Etien-
ne heeft het publiek
in Eindhoven kennis
kunnen nemen van
een nieuwe vorm van
reclame.
Door middel van een
lamp van 6500 watt
en een lenzensysteem
werden kleurendia's
geprojecteerd op het
wolkendek. De af
beelding was op een
hoogte tussen dui
zend en vijftienhon
derd meter zo groot
als een voetbalveld:
tachtig bij tachtig
meter.
Zakkenrollers
EINDHOVEN De
Eindhovense ge
meentepolitie heeft
voor en na de voet
balwedstrijd PS-
VSt. Etienne vijf
aanhoudingen ver
richt. Voor de wed
strijd werden vier
zakkenrollers aange
houden, die bij el
kaar tien portemon
nees in hun bezit ble
ken te hebben.
Het waren twee Ma
rokkanen, van wie er
een uit Parijs kwam
en een uit Asterdam
en twee Algerijnen,
die beiden uit Parijs
kwamen.
Gelijkspel Barcelona onvoldoende
JVERPOOL Voor de twee-
e maal in een tijdsbestek van
rie jaar heeft Liverpool zich
eplaatst voor de finale van het
oernooi om de UEFA-beker. De
tagelse formatie, die in 1973
eslag legde op de cup, had
isteravond aan een gelijkspel
an 1—1 voldoende om de eind-
trijd, waarin het uitkomt te
en Club Brugge, te bereiken,
.iverpool had twee weken gele
en in het Nou Campstadion in
larcelona de eerste ontmoeting
iet 1—0 gewonnen.
)p het door de regen zeer natte
n gladde veld beheerste Liver-
ool de strijd in de eerste helft
rijwel volledig. Vooral de in
et nationale team van Wales
pelende John Toshack maakte
et de Spaanse defensie erg
loeilijk. toch moesten de Engel
en voortdurend attent zijn op
e snelle uitvallen van de Span
aarden, die veelal geleid wer
en door Johan Cruyff en Jo
an Neeskens, beiden uitste-
end op dreef.
In de.tweede helft werd de sfeer
in het veld er niet beter op.
Daaraan was het zwakke optre
den van de Italiaanse scheids
rechter Ricardo Lattanzi overi
gens niet vreemd. De Italiaan
schreef de Spaanse verdedigers
Migueli en Costas op. In de 51e
minuut nam Liverpool de lei
ding door een doelpunt van ver
dediger Thompson, die een kop
bal van Toshack achter doel
man Mora kopte. Vanaf de af
trap maakte FC Barcelona ge
lijk. Uit een pass van Johan
Cruyff schoot Carlos Rexach,
de blonde Spaanse buitenspeler,
de bal onhoudbaar achter Ray
Clemence.
De pogingen van Cruyff en
Neeskens een tweede treffer te
forceren, waren tevergeefs.
Liverpool: Clemence; Smith, Neal,
Thompson, Kennedy, Hughes, Kee-
gan, Case (Hall), Heighway, Toshack,
Callaghan.
FC Barcelona: Mora; Costas, Mique-
li. Rife, Albaladejo (Tome), Coromi-
nas (De La Cruz), Neeskens, Cruyff,
Rexach, Marcial, Heredia.
Europa Cup I
PSV—St. Etienne 0—0 (eerste duel 0-1)
Scheidsrechter: Taylor, toeschouwers: 20.000.
Bayern München—Real Madrid 2-0 (1-1)
ïoelpunten: Gerd Müller (2).
Scheidsrechter: Thomas, toeschouwers: 77.800.
Tinale (12 mei in Glasgow): St EtienneBayem München.
Europa Cup U
West Ham United—Eintracht Frankfort 3-1 (1-2)
doelpunten West Ham: Brooking (2) en Robson, Eintracht: Beverungen.
Scheidsrechter: Hungerbühler, toeschouwers: 39.202.
Anderlecht—Sachsenring Zwickau 2-0 (3-0)
Doelpunten: Rensenbrink en Van der Eist
Scheidsrechter: Sanchez Ibanez. Toeschouwers: 24.000.
Finale (5 mei in Brussel): West Ham United—Anderlecht
VEFA-Cup
Liverpool—FC Barcelona 1-1 (1-0)
Doelpunten Liverpool: Thompson. Barcelona: Rexach.
Scheidsrechter: Lattanzi. Toeschouwers: 55.000.
Club Brugge—Hamburger SV 1-0 (1-1)
Doelpunt: Kaltz (eigen doel).
Scheidsrechter: Davidson. Toeschouwers: 31.000.
Finalewedstrijden op 28 april en 19 mei.
Terwijl spelers, begeleiders en supporters van St. Etienne elkaar omhelzen en een vreugdedans maken,
René van de Kerkhof de verpersoonlijking van de bittere teleurstelling.
IINDHOVEN PSV zal zijn vermoeien-
le seizoen niet opfleuren met het spelen
van een Europa Cupfinale. De barrière die
St. Etienne gisteravond opwierp, was voor
Ie manschappen van Kees Rijvers te
iwaar en te hecht om te nemen. Het zo
verlokkelijk aandoende vooruitzicht
slechts" een achtertand van 1—0 te hoe
ven wegwerken en dat zou, naar een
eder aannam, voor een PSV in vorm en
net de vaste wil de finale te bereiken
jeen onoverkomelijk bezwaar mogen zijn
- werd teniet gedaan door St. Etienne,
lat in niets leek op de kwalitatief arme
'ormatie van veertien dagen tevoren. De
fransen hielden het hoofd opvallend koel,
voerden een uiterst knappe strategie uit,
omarmden" vrijwel constant de naar suc-
:es strevende aanvallers van pSV en
chiepen zichzelf zeker drie uitgespeelde
nsen die een treffer waard waren. We
liswaar werd de Franse kampioen in de
aart gespeeld door het uitvallen van Ralf
dström die na een kwartier door de vuist
ran wonderdoelman Ivan Curkovic werd
etroffen en met een lichte hersenschud-
ing nog een half uur doorspeelde, maar
iet zou toch een hels karwei zijn geweest
it uitgekiend spelend St. Etienne te over-
mpelen.
lefenmeester Kees Rijvers na afloop:
Laat ik vooropstellen dat St. Etienne ver-
iend heeft gewonnen maar het verdwij-
en van Edström was voor ons van kapita
le invloed. Met hem erbij zouden we na
de rust ongetwijfeld beter hebben ge
speeld. Nu kwam het voornamelijk op
kracht aan. We hebben fysiek en met veel
kracht geprobeerd er alles aan te doen om
verder te komen maar als totaal waren we
toch onvoldoende. Het zelfvertrouwen had
echter een enorme dreun gekregen toen
Edström in de rust groggy en huilend in
de kleedkamer zat. Hij wilde doorgaan
maar dat zou onverantwoord zijn ge
weest". Edström zelf: „Ik vond het vrese
lijk dat ik moest stoppen maar de dokter
overtuigde me ervan dat ik het best naar
bed kon gaan. Ik kon nauwelijks denken".
Robert Herbin, de coach van St. Etienne:
„We krijgen nu de kans om revanchete
nemen op Bayern München waarvan we
vorig jaar in de halve finale verloren om
dat het ons aan routine ontbrak. We spelen
de tweede keer tegen elke ploeg ook altijd
beter. Ook tegen PSV, hoewel ik de laatste
minuten behoorlijk in angst heb gezeten.
Ik bewonder de inzet van PSV. Ik wil niet
praten over mijn taktische triomf maar
van die van mijn spelers die er allemaal
vreselijk hard voor hebben gewerkt".
Het steken van de loftrompet over zijn
spelers deed Robert Herbin terecht. Het
fabuleus harde schot van Willy van de
Kerkhof Rijvers: „Hij stak de hele wed
strijd boven de rest uit" leek de inzet
voor Eindhovens succes maar wie een
angstig en louter defensief St. Etienne had
verwacht, moest ervaren dat de Fransen
de aanval zochten zodra dat maar mogelijk
was. Nadat Ralf Edström geblesseerd was
geraakt en wankelend over het veld liep,
trok St. Etienne zelfs meermalen het initia
tief tot zich. Jan van Beveren moest een
knappe actie van Patrick Revelli onschade
lijk maken, zag een inzet van de wervelen
de jongeling Dominique Rocheteau voor
langs gaan en moest een schot van weer
Patrick Revelli tot hoekschop ranselen.
Jawel, er stonden pogingen van Edström
met een kopbal en Willy van de Kerkhof
van de doellijn gehaald door Lopez
tegenover maar toch haalde St. Etienne
betrekkelijk eenvoudig de rust zonder
kleerscheuren te hebben opgelopen.
In plaats van het driftig jagen in de thuis
wedstrijd ving St. Etienne de stormlopen
van PSV koel, bekwaam en meestal risico
loos op.
Ijzige kalmte, die nog een impuls kreeg
toen de rustig leidende Brit Taylor Eindho
vense protesten negeerde omdat Lopez
hands zou hebben gemaakt. De wanhoop
over steeds weer mislukte pogingen sloop
in de gelederen van PSV. St. Etienne daar
entegen ondernam brutale aanvallen waar
van er een zelfs met een doelpunt van
Rocheteau werd bekroond. Taylor had ech
ter, terecht, buitenspel geconstateerd en de
in vreugde opgeheven armen van de Fran
sen zakten slap langs het lichaam. Maar
ze waren er niet door ontmoedigd, in te
genstelling tot PSV waarbij steeds meer
spelers hoofdschuddend over het veld gin
gen. Maar ze bleven knokken. Doelman
Curkovic ondervond het. Met de voet stop
te hij een kopbal van Deacy, die Edström
verving na de rust. Herbin had intussen
Rocheteau gewisseld voor Saramagna en
liet later de hinkende Patrick Revelli naar
de kleedkamer verdwijnen voor Santini.
Harry Lubse, eruit gehaald voor Dahlqvist:
„Je wordt er moedeloos van als alles door
de lucht gaat en die Fransen bijna elk duel
winnen". Een gevolg ook van een strakke
organisatie terwijl het in de thuiswedstrijd
hollen en draven was. Lubse: „Nu hielden
ze hun plaats en leek St. Etienne niet op
het rommelige geheel van veertien dagen
geleden".
St. Etienne bleef ook overeind in het wan
hopige slotoffensief van PSV. Het aantrek
kelijke spel van de eerste helft had toen
al plaats gemaakt voor „aanvallen en ver
dedigen". Op de tribunes klonken nog
flauw de aanmoedigingen voor PSV dat
bonkte en dramde maar het overleg verlo
ren zag,gaan in de drieste pogingen tot
een verlenging te geraken.
Rijvers: „Toen Edström weg was, misten
we de klasse om te kunnen toeslaan. Toen
moesten de waterdragers het doen en dat
konden ze niet".
Adrie van Kraay: „We missen de kracht
om driemaal per week een krachtsexplosie
te leveren. We hebben geen scherpte
meer". René van de Kerkhof: „Als St.
Etienne zo had gespeeld als in de eerste
wedstrijd, hadden we die ploeg een pak
slaag gegeven".
Robert Herbin toonde evenwel zonneklaar
veel te hebben geleerd van het eerste duel.
Zijn taktiek zegevierde, hoewel hij de lof
tuitingen doorspeelde naar zijn discipelen,
die door het dolle heen waren. Welk een
tegenstelling van de PSV'ers die deze le
vensgrote teleurstelling nauwelijks konden
verwerken.
Ook het feit dat de beker, dus het toernooi
om Europa Cup II, al binnen is, kon de
sombere trekken niet verhelderen. Dit sei
zoen was afgestemd, eerst en vooral, op
de Europa Cup I. PSV leed schipbreuk op
de klippen van St. Etienne. Voor het eerst
na zeven jaar heeft Nederland geen finalist
in één van de Europese toernooien. St.
Etienne bracht voor het eerst sinds 1959,
toen Stade de Reims verloor van Real
Madrid, weer een Franse ploeg in de eind
strijd. Met taktisqh sterk spel, met zelfver-
trouwenen met een onblusbare werklust.
Scheidsrechter: Jack Taylor. Toeschou
wers: 20.000 (uitverkocht).
PSV: Van Beveren; Krijgh, Van Kraaij, Stevens, Deijkers;
W. v.d. Kerkhof, Poortvliet, v.d. Kuijlen; R. v.d. Kerkhof,
Lubse (Dahlqvist), Edström (Deacy).
St Etienne: Curkovic, Janvion, Piazza, Lopez. Farison; Lar-
qué, Bathenay, Synaeghel; Rocheteau (Saramagna), H. Revel
li, P. Revelli (santini).
WILLEM PFEIFFER
Trainer Real solliciteerde bij Arsenal
LONDEN Uitgerekend op
de dag dat Real Madrid voor
de halve finales van het toer
nooi om de Europa Cup I
uitkwam tegen Bayern Mün
chen, heeft Arsenal bekend
gemaakt, dat trainer Miljan
Miljanic van Real bij de Lon-
dense club officieel heeft ge
solliciteerd naar de functie
van manager.
Deze aankondiging komt des
te verrassender, omdat Milja
nic verleden maand zijn con
tract met Real Madrid voor
twee jaar verlengde.
Lof trainer Miljanic „ZO SPELEND KAN BAYERN NOOIT VERLIEZEN
MÜNCHEN Dettmar Cra
mer, de trainer van Bayern
München, had niet eens een
glimlach over voor het succes
tegen Real Madrid. De derde
achtereenvolgende plaats in
de finale van het eerste Euro
pese bekertoernooi deed hem
uiterlijk niets. Hij zat met een
even lang gezicht in de pers
kamer als Miljan Miljanic, de
Joegoslavische trainer van
het verslagen Real.
Cramer zei alleen: „We zijn
blij dat we de finale hebben
bereikt We gaan ons nu goed
voorbereiden op de wedstrijd
in Glasgow."
Over mede-finalist St. Etienne
wilde hij alleen het volgende
kwijt: „We hebben er vorig
jaar in de halve finales van
gewonnen, maar het zal in
Glasgow toch een taaie tegen
stander zijn. St. Etienne heeft
Dinamo Kiev en PSV, uitge
schakeld en dat zegt genoeg
over de kracht van dat team."
Collega Miljanic: „Wij konden
niets tegen dit Bayem doen.
Het is voor mij zelfs de beste
ploeg van Europa. Zo spelend
kan Bayem de finale nooit
verliezen."
Het fatale moment voor Ralf Edström. De vuist van doelman Ivan Curkovic heeft
zijn hoofd geraakt. Edström speelde nog een half uur door, groggy. Hij had een lichte
hersenschudding opgelopen.
„DER BOMBERBRACHT BAYERN MÜNCHEN IN FINALE
Gerd Müller kan het Muhammed Ali nazeggen: „Ik ben
de grootste." Hij maakte niet alleen zijn vijftigste doelpunt
in Europese toernooien maar voegde er als persoonlijke
wraak voor hetgeen hem in Madrid was aangedaan nog
een tweede treffer aan toe.
MÜNCHEN Gerd Müller had er met een
brede grijns op zijn bebaarde gezicht over
gesproken. „Deze wedstrijd tegen Real Ma
drid ga ik gebruiken om mijn vijftigste
Europa Cup-doelpunt te maken", had hij
voor het giganten treffen in het met 77.800
toeschouwers volgepakte Olympische sta
dion in München gezegd. „Dit is een veel
te mooie gelegenheid om die kans voorbij
te laten gaan. Juist tegen Real, dat zes keer
de Cup won. De club ook, die mij twee
weken geleden met een pak slaag zo gast
vrij onthaalde. Ik zal scoren tegen Real en
wij komen daardoor in de finale".
Gerd Müller, Duitslands produktiefste spits,
was zelden in zijn lange loopbaan zo ge
brand op een succes van zijn ploeg en vooral
op een doelpunt De immens populaire dik
kerd heeft woord gehouden. Zelfs meer dan
dat want binnen een half uur had hij
tweemaal gescoord. De eerste treffer, zijn
persoonlijke mijlpaal in de geschiedenis van
het Europese bekertoernooi was zelfs een
wonderschone. Het gebeurde al na negen
minuten. Franz Beckenbauer had hem met
een pass op de rand van het zestien-meterge-
bied aangespeeld. Müller wist precies wat
hij doen moest. Hij draaide in een flits om
en haalde met zijn linkervoet verwoestend
uit. De Spaanse nationale doelman Miguel
Angel had totaal geen verweer tegen het
vallende schot precies onder de kruising.
Het wereldvermaarde duo Beckenbauer-
Müller had voor de zoveelste keer een gere-
nomeerde verdediging op de knieën ge
bracht.
Fluitconcert
Het oogstrelende doelpunt van Müller bete
kende een vroege nekslag voor Real Ma
drid, dat in het stadion in een vijandige
sfeer werd ontvangen. Vooral de Duitse
spelers Netzer en Breitner (ex-Bayern)
moesten het ontgelden. Telkens als zij aan
de bal kwamen, brak een striemend fluit
concert los.
Het trage en bikkelharde Real had het erg
moeilijk tegen de in hoog tempo opererende
Duitsers. Bayem sneed, vooral na het eerste
doelpunt, met verbluffend gemak door de
Spaanse defensie. Benito, de bewaker van
Müller, was nergens en ook libero Pirri, een
30-jarige speler met een grote internationale
ervaring, kon geen rust brengen.
En toch had de Spaanse kampioen een
geweldige kans om de wedstrijd een geheel
andere wending te geven. Na de eerste, en
door de snelheid matige, stormlopen van
Bayem brak veteraan Amancio op rechts
door na een foutieve sliding van zijn bewa
ker Horsmann. De voorzet van Amancio was
vlijmscherp. Del Bosque hoefde van dichtbij
slechts in te schieten, maar de middenvelder
nam de bal verkeerd op zijn schoen, zodat
het slechts een slap boogballetje werd, waar
Maier webswaar moeite mee had, maar toch
ten koste van een hoekschop redding kon
brengen.
Kanon
Twee minuten later brandde het kanon
Müller in volle hevigheid los. „Der Bom
ber" zorgde ervoor dat Bayem superieur
door kon spelen. Real immers moest nu,
gezien de 1—1 van Madrid, nog meer aan
vallen. In de eerste helft kreeg Real geen
kans meer. Bayern des te meer. Müller
zorgde in de 33ste minuut persoonlijk voor
2—0 door simpelweg om Benito heen te
draaien en in te schieten. Zijn ploegmak
kers kregen hierna nog zo veel mooie kan
sen, dat het een wonder mocht heten dat
het bij rust nog slechts 2—0 was.
In de tweede helft heeft Real-Madrid gepro
beerd om iets terug te doen. Er kwam
zowaar een offensiefje uit, maar de oude
ploeg had toch te weinig kracht. Na rust was
Gerd Müller opnieuw de ster van het veld.
Hij speelde, ook in de combinatie, zo goed
dat Amancio hem na. een kwartier in een
vlaag van drift zonder dat de bal in de buurt
was hard in de maag stompte. Dit kwam
Amancio slechts op een notitie in het boekje
van scheidsrechter Cliff Thomas te staan.
Bayern kreeg opnieuw de beste kansen
Müller zag twee schoten gestopt door Miguel
Angel en een rakelings voorlangs gaan. Dat
de stand aanvankebjk niet hoger opbep.
kwam door het egoistische optreden van Uli
Höness die zelf wilde scoren, terwijl Müber
volkomen vrij stond.
Het offensief, of wat er dan ook voor moest
door gaan, van Real verflauwde snel. Voor
Amancip, die graag met het winnen van een
Europa Cup afscheid had genomen van de
voetbalsport, kreeg de wedstrijd een bitter
slot. Hij werd een minuut voor tijd van het
veld gestuurd, omdat hij het niet eens was
met een beslissing van de scheidsrechter.
