ENS&CO Sonia Gaskell Paus wil positie college van kardinalen verder versterken Een overbodig boek Carlier schaakstrijd ley beltoonzalen Nieuwe Rijn 39 tel.071*126491 Bouworde BRIEVENACTIE UIT SOVJET-UNIE AAN WERELDRAAD KERKEN vraagt 740 vrijwilligers UfeiJAU 13 ARKJ..L 197Ö LEIDSE COURANT PAGINA 11 Conrad van de Weetering, kundig en kritisch radio- en TV-commentator, heeft een boek over de door hem uizonder- lijk vereerde, in 1974 overleden leidster van het Nationale Ballet, Sonia Gaskell, geschreven. Het is een documentaire, waaraan de danscriticus Luuk Utrecht een slotbeschouwing toevoegt. Het is niet Van de Weeterings eerste boek. Toen hij nog als danser onder mevrouw Gaskell werkte, schreef hij „Morgen dans ik beter". Al zou er zeker aanleiding zijn om zijn laatste werk „Morgen schrijf ik beter" te noemen, toch is dit niet gebeurd. Deze documentaire kreeg als ondertitel mee „Geloof in wat je danst", een loffelijk motto van mevrouw Gaskell, die overigens vroeger Sara Gaskell heette en wier documentai re zo weinig gedocumenteerd blijkt, dat niet alleen datum en jaar van haar eerste huwelijk in Palestina en van de daarop gevolgde scheiding in Parijs met „onbekend" worden afge daan, maar ook Gaskells verbintenis met de Ballets Russes zonder één enkel voorbeeld blijft wat de podiumpraktijk betreft. Die praktijk was trouwens een van haar vele zwakke zijden en zelfs Luuk Utrecht moet in dit boek toegeven, dat de voorstellingen van het Ballet der Lage Landen, Engels-klassiek geleid door Marscha ter Weeme, kleurrijker en levendiger, en die van het Operaballet, Frans-academisch geleid door Fra- n?oise Andret, qua presentatie verzorgder waren dan de uitvoeringen door het Nederlands Ballet van Sonia Gaskell, wier beleid onevenwichtigheid, haast en verbetenheid vertoon de. Haai- dansers werden bijna weggooidansers, op wie roof bouw werd gepleegd en disciplinair liet haar ensemble alles te wensen over. Dit boek van Conrad van de Weetering roept weer de nare nasmaak op van de tijd, waarin de toenmalige balletoorlog met veelal ontoelaatbare middelen werd gevoerd. Andersden kenden werden letterlijk de goot ingeslagen en Gaskell, wier bijnaam „Iwan de Verschrikkelijke" was, liet zich haar goed deels Amsterdamse Gideonsbende niet alleen aanleunen, maar zij verklaarde bovendien „alleen in een chaos te kunnen leven". Dit alles was mogelijk in een tijd, waarin de overheid het Operaballet - terecht gesubsidieerd, want een operaballet is nu eenmaal het moederensemble - en het Ballet der Lage Landen als appels en peren op één hoop gooide, omdat het toch „allemaal fruit" was. De kruitdamp is inmiddels opgetrokken. Nederland is - en inderdaad mede dank zij Sonia Gaskell - een vooraanstaand balletland geworden, maar wie na het lezen van dit boek zou menen, dat met de Gaskellperiode de Nederlandse ballet-victo rie is begonnen, vergist zich. Reeds in 1655 danst Adriana Nozeman als eerste balletdanseres in Amsterdam, let wel: 26 jaar eerder dan het verschijnen van vrouwen op het befaamde "Parijse danspodium. In 'de 17e eeuw trad in Den Haag in de ruime pikeurstal op het Buitenhof niemand minder dan Willem III als Mercurius in een ballet op, dat de gehele nacht duurde. Een eeuw later schittert de danseres Polly de Heus, leerlinge van Gardel, welke laatste bij Noverre was opgeleid, in de Amsterdamse Schouwburg, van welke Potgieter, de artistieke situatie hekelend, verklaarde, dat er overal stilstand heerste, „behalve in de benen". Klassiek ballet was er vóór de laatste wereldoorlog naast het ensemble van Yvonne Georgy niet alleen in de Bouwmeesterre vue, maar mede door toedoen van pedagogen als Alparova en Igor Schwezov. In de groep van laatstgenoemde danste Peter Leoneff, wiens lidmaatschap van de selectiecommissie voor het Nederlands Ballet van mevrouw Gaskell, samen met deskundigen als Haskel en Joss, niet wordt vermeld. En zouden de schrijvers niet weten, dat er al voor de oorlog een „Nederlandsch Ballet" was, waarvan mevrouw Gaillard-Jo- rissen in Den Haag - zij was de eerste „balletmoeder" - de algemene leiding had? Daar dansten behalve Peter Leoneff ook een Jopie Zuiver, Jean Rebel, Greetje Molkenboer (de latere Maria Sylviane), Jan de Ruiter, Mascha Stom en vele anderen. Pianisten bij dit ensemble waren Nico Ringels en Dr. Eberhard Rebling. Laatstgenoemde, thans werkzaam in Berlijn-DDR, schreef een standaardwerk „Een eeuw danskunst in Nederland" en dit boek over Sonia Gaskell zou op z'n hoogst materiaal kunnen aandragen voor een vervolg op Reblings werk. Daartoe geschikte deskundigen als David Koning en Joop Schultink zijn helaas overleden, zodat een adequate voorlichting op het gebied van de vaderlandse danshistorie nog wel geruime tijd op zich zal laten wachten. D-y Conrad van de Weetering en Luuk Utrecht: Sonia Gaskell. Uitgave: De Walburg Persl Zutphen. Prijs 18,50. Chique bankstel met 3 zits bank. Bekleding effen draion op gegarandeerd vormvaste koudschuim kussens. Dit kwaliteits stel als actie aanbieding van f 2695,-- nu voor f 2285,--. Dit zware eiken bankstel met losse koudschuim kussens bekleed met fraaie bloemstoffen of effen draion, kan als voorjaarsaanbieding U worden aangeboden van f 2595,-- voor f 2295,--. JJoekenkast per deel f 695,--. ROTTERDAM Na de derde ronde van het Nederlands jeugdkampioenschap schaken in Rotterdam, heeft Bruno Car lier de leiding behouden met een maximale score van drie punten uit drie partijen. Hij won gisteren niet zonder geluk, met zwart van Boll. Egmond, Konings en Baat die ook won nen, volgen met een half punt achterstand. Uitslagen derde ronde: Bol] (Vught) Carlier (Utrecht) 01, Egmond (Son) Van der Wiel (Leiden) 1—0. Boersma (Heerenveen) Baart (Oegstgeest) 0—1. Konings (Oegst- geest) Scholten (Deventer) 1—0. Spaans (Scheveningen) De Roode (IJmuiden) 0—1. Polee (Groningen) Stehouwer (Rotterdam) 0—1. Nieuwelink (Sluiskil) Engberts (Almelo) 0,5—0,5. Waenink (Arnhem) Van Hulst (Amsterdam) 0—1. Van der Wees (Delft) Koymans (Heer len) 0,50,5. Stand 1 Carlier 3 punten, 2. Eg mond, Konings en Baart 21/2, 5. De Roode 2, 6. Stehouwer, Van der Wiel, Boll, Van Hulst en Boersma 1 1/2, 11. Scholten, Spaans, Polee, Van der Wees, Nieuwelink en Engberts 1, 17. Waenink en Koymans 1/2 p. Exclusief lederen bankstel gemaakt van geselecteerd eiken. Een fraai ontwerp meesterlijk gemaakt. Verkoop voor behouden aan een kleine groep détaillisten in klasse meubelen. Prijs f 7145,--. Dit fraaie Lodewijk 15 bankstel van topklasse bieden wij U ter gelegenheid van het 40 jarig jubileum van fabrikant aan met een eerste klas mohair velours voor f 4795,--. .Garantie op de stof en op constructie! SCHIEDAM Ben Bril (63) zal tijdens het Olympisch bokstoer- nooi in Montreal als 'scheids rechter/jurylid fungeren. HAMBURG Arno Steffenha- gen (Ajax) zal het komende voetbalseizoen mogelijkerwijs voor Hamburger SV spelen. Steffenhagen en Hamburger SV zijn gisteren in Hamburg de voorwaarden voor een transfer overeengekomen Korte metten ambtsopleiding in het algemeen en over de studie- en beroepsmogelijkhe den aan de K.T.H.A. in het bijzonder. van mgr. Bluyssen worden gehouden op te schorten. De parochianen zullen zelf weer gebedsdiensten organiseren. De Paus Paulus wil de betekenis van het kardinalencollege nog verder versterken. Dit college, belast met de pauskeuze, moet nog duidelijker het representa tieve orgaan worden van de r.k. kerk. Maar haast heeft hij daar niet bij. Dit is de mening van zeer goed geinformeerde krin gen in het Vatikaan. Volgens deze zegslieden heeft de paus niet alleen willen wachten op de bezetting van vacant ge worden traditionele kardinaals zetels, zoals Breslau, Westmin ster en Esztergom, maar zou hij bovendien het kardinalencollege L willen uitbreiden met bisschop pen uit die landen, waar de kerk in een precaire situatie verkeert Met zijn plannen voor verster king van de positie van het kar dinalencollege maakt paus Pau lus een definitief einde aan de sedert het Vatikaanse concilie en de bisschoppensynodes le vende en ook door hemzelf ge poneerde gedachte om naast de ^"kardinalen ook patriarchen en bisschoppen als zodanig in de pauskeuze te betrekken. Hij be vestigt met zijn plannen het be leid, dat hij vastlegde in zijn I constitutie van november 1975, die uitdrukkelijk het recht van de pauskeuze voorbehield aan de kardinalen. De paus heeft hiermee de strijd, die jarenlang in de leiding der kerk is gevoerd, zeker voorlopig ten gunste van de curie beslist. Achtergrond van de strijd was namelijk de doorvoering van de collegialiteitsgedachte in de kerk. Met andere woorden, wordt de paus in het bestuur van de wereldkerk bijgestaan door de bisschoppen, gepresen teerd in de bisschoppensynode, of blijft dit voorbehouden aan de Romeinse curie. In 1972 verzetten zich vooraan staande curie-kardinalen als Confalonieri van de congregatie voor de bisschoppen en Seper van de congregatie voor de ge loofsleer alsmede kardinaal aartsbisschop Siri van Genua krachtig tegen iedere vorm van democratisering door doorvoe ring van de collegialiteitsge dachte in de pauskeuze. De paus zelf dacht er toen nog anders over. In maart 1973 ver klaarde paus Paulus, dat uit breiding van het recht van paus keuze tot b.v. de vijftien leden van de raad der bisschoppensy node hem wel aansprak. Dit achtte hij toen in overeenstem ming met de geschiedenis van het kardinalencollege en met de wensen van het Vatikaanse con- Uit zijn constitutie over de paus keuze en zijn plannen voor ver sterking van het representatieve karakter van het kardinalencol lege blijkt, dat hij van zijn toen uitgesproken opvatting is terug gekomen. De paus als bisschop van Rome kan alleen maar ge kozen worden door de plaatse lijke kerk van Rome, waartoe de kardinalen qualitate qua be horen. Kardinaal Siri van Ge nua had dit reeds in mei 1972 letterlijk geschreven in het tijd schrift „Renovatio". De plannen voor versterking van het kardinalencollege wor den in Rome genoemd als re den, waarom de paus nog niet is overgegaan tot het bijeenroe pen van een nieuw consistorie voor de creatie van nieuwe kar dinalen. Érg veel haast behoeft de paus inderdaad nog niet te maken met een consistorie, want er zijn op het ogenblik nog honderdzeventien kardinalen, van wie er negenennegentig nog »geen tachtig jaar zijn en dus gerechtigd een paus te kiezen. Paus Joannes werd destijds ge kozen door een college van tweeënvijftig kardinalen. Het Vatikaan heeft een bericht in de Osservatore Romano waarin stond, dat Paus Paulus naar Amerika zal gaan voor de slotmis van het internationaal eucharistisch congres in Philadelphia op 8 augustus „ongegrond" genoemd. In het artikel publiceerde het Vati caanse dagblad het gedetailleerde pro gramma van het congres, waarin stond, dat de slotmis „zal worden opgedragen door paus Paulus de zesde, als zijn gezondheid dat toestaat, of door zijn persoonlijke afgezant, James kardinaal Knox, aartsbisschop van Melbourne." Het voormalig bestuur van de Eindho- vense Lambertuskerk heeft besloten de eucharistievieringen die tegen de zin bisschop had dit als voorwaarde voor een gesprek gesteld. Een andere voor waarde was, dat men bereid moet zijn mee te werken aan de integratie van de parochie in de parochie Gestel-Zuid. In dit verband wijst het voormalig kerk bestuur erop, dat het kerkgebouw in middels op de plaatselijke monumen tenlijst is gezet, hetgeen eerder geno men beslissingen in een ander licht zou stellen. De Katholieke Theologische Hoge school Amsterdam organiseert op vrij dag 23 april voor katecheten, modera toren en dekanen een informatiemid dag over theologie, theologiestudie en Op vrijdag 4 juni en zaterdag 16 okto ber zullen soortgelijke informatiedagen georganiseerd worden, maar dan, res pectievelijk, voor het „kerkelijke veld" en de eind-examenkandidaten van het Havo- en VWO-onderwijs. Op zaterdag 29 mei zullen in het bisdom Rotterdam hun gouden priesterfeest vieren: mgr. W. A. E. Bokeloh, oud-de ken van Den Haag, Laan van Meerder- voort 674, Den Haag, A. Hooyschuur, Dorpsstraat 70, Harmeien (U), mgr. B. J. van Houten, Regentesselaan 14, Den Haag, C. Koning, Jongkindt Coninck- straat 26, Alphen aan de Rijn en C. C. Standenmeijer, Pilarenlaan 4, Bethle- hem-40, Noordwijkerhout. De Wereldraad van Kerken in Genève heeft een „reeks brieven" ontvangen uit plaatselijke gemeenten van de Rus- sisch-orthodoxe kerk. Hierin wordt de verzekering gegeven, dat in de Sowjet- Unie de godsdienstvrijheid gewaar borgd is, „in tegenstelling tot wat de zogeheten dissidenten beweren". De brievenaktie is een gevolg van een oproep van metropoliet Seraphim van Moskou, die meent, dat er een juist beeld moet overkomen van de situatie van de godsdienst in de Sowjet-Unie. Volgens hem heeft met name de brief van Gleb Yakoenin aan de assemblee van de Wereldraad van Kerken in Nai robi een scheef beeld gegeven. Yakoe nin riep de afgevaardigden op te protes teren tegen de beperking van gods dienstvrijheid in de Sowjet-Unie. Volgens de Zwitserse organisatie „Ge loof in de tweede wereld" is de actie begonnen in Poeskino bij Moskou, waar de priester Stephanos in zijn preek vertelde over de beweringen van Yakoe nin, dat men in de Sowjet-Unie niet vrij is om naar de kerk te gaan of te bidden. De gemeente zou op deze beweringen met luid protest hebben gereageerd. Aan het eind van de dienst zouden vijftig mensen een protestbrief aan de Wereldraad van Kerken hebben onder tekend. De brief van Yakoenin aan de assem blee van de Wereldraad is vorige maand voor de leiding van de Russisch-ortho- doxe kerk aanleiding geweest de we reldraad ernstig te waarschuwen voor contacten met „kerkelijke dissidenten". De heilige synode liet toen weten, dat, indien de wereldraad „contacten blijft onderhouden met dergelijke lieden bui ten het kerkelijke gezag om, de samen werking tussen wereldraad en Russisch- orthodoxe kerk slechter zal worden." Voor het eerst sinds jaren gaan vrijwilligers van de Internatio nale Bouworde weer naar Tsje- choslowakije. In de zomermaan den zullen de bouwgezellen mee bouwen aan sociale projecten. Tijdens een werkvergadering van de bouworde in Salzburg, waar aan vanuit Nederland werd deel genomen door directeur M. Lel- kens, is het activiteitenprogram ma 1976 voor Europa vastgesteld. Voor het programma in elf Euro pese landen zijn ruim vijfduizend jongeren nodig. Vanuit Neder land kunnen 740 vrijwilligers worden ingeschakeld bij hulppro jecten in België, West-Duitsland, Ierland, Frankrijk, Italië, Spanje, Portugal en Oostenrijk. De van oorsprong r.k. bouworde, die in 1953 werd opgericht vanuit Oostpriesterhulp, bracht tot nu toe meer dan 130.000 jongeren op de been. In Europa werkten zij aan meer dan 3200 projecten. Naast haar activiteiten in Europa voert de bouworde projecten van gemeenschapsontwikkeling uit in Afrika, Zuid-Amerika en Azië. Ook "muit Nederland worden va'Jbekt ame vrijwilligers voor ee.' per jde van twee tot drie jaar naai ueze projecten uitgezonden. Jongeren van achttien jaar en ouder, die zich voor enkele weken van hun zomervakantie beschik baar willen stellen, kunnen zich voor nadere inlichtingen wenden tot het secretariaat van de Bou worde Nederland: Sint Anna- straat 172, Nijmegen, telefoon 080-226074.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 11