bewoners rond Herensingelkerk ten einde raad PPR GAAT WIJK IN Grandioze uitvoering Streekmuziek- school Marokkanen willen eigen voetbalteam BJ BEROEP BIJ RAAD VAN STATE TEGEN VOORLOPIGE HINDERWETVERGUNNING Leiden doet Zijlpoort van de hand Korter werk voor E.H.D. Zeker twee zetels in universiteitsraad blijven onbezet Afgewogen selectie bij tentoonstelling van ,,Ars"-leden L[lJDAG 9 APRIL 1976 LEIDSE COURANT Van een onzer verslaggevers 1)EN De bewoners van huizenblok die de rooms katholieke kerk aan de >nsingel omarmen, zijn ten einde raad. Ie schaduw van de fier boven alles itekende kerktoren spelen zich al jaren •rmoede tafrelen af. Aan de buiten jas gezien, lijken het gezellige huisjes, r het plezierig toeven is. De bewoners er anders over. Dag-in-dag-uit ze geplaagd door geluidsoverlast. et binnenterrein, dat eigendom is van parochie Onze Lieve Vrouw Hemel- en St. Joseph, zijn twee loodsen 14)aatst, waarin kwistig met de cirkel- wordt gewerkt, 's Avonds nemen de n van postduivenvereniging „De tndenclub", die op het terrein haar ihuis heeft, „de wacht" over. Tot diep [e nacht worden de bewoners uit hun C*i> Al vanaf 1973 vechten de bewoners, waar onder de heer Van Capel de door b en w voorlopig afgegeven hinderwetvergun ning aan de heer Van Evert, eigenaar van één van de twee loodsen, aan. Hun strijd heeft niet mogen baten: ongeveer een jaar geleden vestigde zich klandestien een ande re houtbewerker op het terrein. Aanstaan de dinsdag wordt het beroep van de bewo ners tegen het afgeven van een voorlopige hinderwetvergunning aan de heer Van Evert door de Raad van State behandeld. Krachtstroomkabel Het is de vraag, of, wanneer de bewoners in het gelijk worden gesteld door de kroon, de geluidsoverlast voorbij is. „Van Evert gebruikt zijn cirkelzaag niet meer, nu hij weet dat er beroep is aangetekend. Wel heb ik foto's van een krachtstroomkabel die van zijn bedrijf naar de andere loods loopt, om de klandestiene houtbewerker van elec- triciteit te voorzien. Tevens is er nog het clubhuis van de „Vriendenclub" („Onze vrienden zijn het bepaald niet", aldus de heer Van Capel). Hoewel de bewoners de laatste weken weinig te klagen hebben, zijn ze er toch niet gerust op dat dat zo zal blijven. „Misschien is het stilte voor de storm. Al jaren feesten ze tot diep in de nacht zonder vergunning. Wanneer er van hogerhand niet flink wordt ingegrepen, is er voor hen geen enkele reden om daar niet mee door te gaan," aldus de trieste voorspelling van de heer Van Capel. Onbegrijpelijk vindt de heer Van Capel dat b en w een voorlopige hinderwetver gunning aan Van Evert konden afgeven. „Aan veel voorwaarden gesteld in de Hin derwet, voldoet hij helemaal niet. In een overdekte gang, die nota bene op een stukje grond van mij ligt, heeft Van Evert allerlei materialen opgeslagen. Tevens is hij verplicht het terrein schoon te houden. De huidige situatie is zo dat je niet kunt lopen zonder over hout te struikelen in de brandgang." Een andere doorn in het oog van de bewoners is dat de houtbewerker een deur voor de brandgang heeft geplaat st, ter bescherming van zijn houtopslag. „Veel bewoners kunnen daardoor niet eens hun eigen brandgang in en uit omdat ze geen sleutel hebben." Be j aarden woningen Als ideale oplossing ziet de heer Van Capel dat op het binnenterreintje enkele nieuwe bejaardenwoningen worden gebouwd. Want er is nog een ander probleem waar mee met name de bewoners van de Julia nas traat kampen. Op het parkeerterrein tussen de Waldeck Pyrmontstraat en de Julianastraat zijn door de gemeente zestien nieuwbouwwoningen gepland, ter vervan ging van een aantal panden, die in de Sophiastraat worden gesloopt. „We hebben de indruk dat we bewust buiten de plannen zijn gelaten," aldus de heer Van Capel. „De kans is groot dat door het heien de bestaande huizen gaan ver zakken. We zijn vast van plan op voorhand al vergoedingen aan de gemeente te vra gen." Volgens de heer Van Capel heeft stedebouwkundige Piret verklaard dat hij van het college de opdracht heeft gekregen niet eerder over de plannen voor nieuw bouw te reppen, dan nadat de plannen rond zijn. „Wij willen liever dat het terrein parkeerterrein blijft of kinderspeelplaats wordt." olo<f Voorbereiding op toetsing geleid college Van een onzer verslaggevers <U,,HEIDEN Op zaterdag 17 april aanstaande start de Leidse '^^deling van de Politieke Partij Radikalen (PPR) met een e. 2frie van 10 bezoeken aan verschillende Leidse stdsdelen. )5 Alnder aanvoering van de gemeenteraadsleden Frits van ag v|osten en Laurens Beijen en gesteund door PPR-bestuursle den en radicale wijkbewoners wil de PPR proberen op deze "ijze de mening van de Leidenaren te vernemen over de iden van het links program college, dat door deze partij 10 (^ads zijn optreden in 1974 wordt gesteund. rmat^eze aankondiging deed PPR-voorzitter Michiel van de Kas- gisteravond in het radioprogramma van de PPR. Van die Kasteelen wees er daarbij op, dat zijn partij besloten had Con(et college nog tot juni de tijd te gunnen om ernst te maken iet de democratisering en inspraak van de bevolking, iets, .Bazaar naar de mening van de radicalen-voorzitter tot nog toe niet zoveel van terecht gekomen was. Hij achtte dat in strijd met de verkiezingsbelofte die de PPR in 1974 had gedaan onder de leus "het kan ook anders in Leiden". „We hebben grote twijfels over de beleidsdaden van het programcollege", mb aldus de PPR-voorzitter voor de microfoon. „Ik vraag me dan Ijlook af of het wel zo anders gegaan is. Juist omdat je van ®*een progressief stadsbestuur mag verwachten, dat het niet van Sour boven af, maar samen met de bevolking bestuurt, zijn we tot ~it initiatief gekomen", stelde Van de Kasteelen. PPR zal de wijkactie vergezeld dpen gaan van meer iciële contacten met de buurt- en wijkcomité's en daarnaast meer informele wijze op de hoeken der straten proberen contact te komen met de bewoners. Het resultaat van het rijkbezoek zal betrokken worden bij het oordeel over het links lege en de PvdA dat de PPR in juni gaat vellen, wijkactie wordt begonnen met een bezoek op 17 april aan lorp, de Oude Mors en de Transvaalbuurt Van een onzer verslaggevers Leiden Burgemeester en wet houders van Leiden hebben beslo ten de Zijlpoort van de hand te doen. Zij hebben ingestemd met een verzoek van de heer J. M. G. Melkert uit Brussel hem deze eeu wenoude stadspoort in erfpacht uit te geven. De heer Melkert is direc teur van Nieman-Holding BV, een nauw aan de Leidse projectontwik kelingsmaatschappij Sokol/IBB- Kondor gelieerd bedrijf, dat op het Waardeiland een aantal peperdure villa's bouwt. Wethouder Oosterman (PPR/D'66) verklaarde zich in de collegeverga dering tegen het voorstel de Zijl poort van de hand te doen. Hij vindt dat de monumenten in han den van de gemeente moeten blij ven. De heer Melkert zal de Zijlpoort krijgen onder de voorwaarde dat hij hem restaureert. Het ligt in zijn bedoeling de in de poort aanwezi ge poortwachterswoning als zo merhuisje te gebruiken. De Zijl poort is een van de twee nog overgebleven stadspoorten van Leiden. Met de Morspoort vormt hij de laatste herinnering aan wat eens een vesting met 12 stad spoorten was. Van een onzer verslaggevers de Leidse GG en GD genoegen LEIDEN De Eerste Hulp moeten gaan nemen met een Dienst van Leiden krijgt er met geringere compensatietoelage ingang van 1 juli aanstaande die van 16,8% terug zal worden een man bij. Op die dag zal gebracht naar 4,5%. tevens een werkweek worden Het college van burgemeester ingesteld van 66 uur. In ruil en wethouders heeft hiertoe be daarvoor zal het personeel van sloten. Het besluit hangt samen met de regeling voor de Leidse brand weer die ook op 1 juli aanstaan de zal ingaan en waarbij ook de werkweek voor de spuitgasten wordt teruggeschroefd van 72 naar 66 uur. Onvoldoende kandidaten Van een onzer verslaggevers LEIDEN Ruim een maand voordat aan de Leidse universi teit weer verkiezingen zullen worden gehouden voor de universiteitsraad staat nu al vast, dat zeker twee zetels in de nieuwe raad onbezet zullen blijven. Zowel in de geleding technisch en administratief personeel als bij de studenten is de animo voor de universitaire democratie hier en daar al weer zover gezakt, dat zich niemand bereid toonde in de universiteitsraad zitting te nemen. Voor wat de studenten betreft, gaat het om een vertegenwoor diger van de-faculteit der sociale wetenschappen. Hier zijn maximaal twee zetels te verdelen, terwijl zich maar één kandidaat aanmeldde. Bij het technisch en administratief personeel gaat het om een vacature in de sectie godgeleerd heid, rechtsgeleerdheid en centrale interfaculteit, waarvoor geen belangstelling is getoond. Of het bij deze twee lege stoelen in de universiteitsraad blijft moet overigens nog maar worden afgewacht. Hierbij geeft de deelname van het universitaire kiezersvolk de doorslag. Wan neer minder dan 35% ter stembus tijgt heeft dit tot gevolg dat de zetel, ter vervulling waarvan wordt gestemd, leeg zal bij ven. Bij de verkiezingen van vorig jaar spande het er in enkele faculteiten al behoorlijk om en als het gebrek aan kandidaten symptomatisch is voor een versnelde vermindering in de belangstelling voor de universitaire democratie, zou in verschil lende districten wel eens onder deze fatale opkomstgrens gebleven kunnen worden, met alia gevolgen van dien voor die in de zestiger jaren zo fel bevochten universitaire democratie. Kennedy's kinderen Geen klapper LEIDEN Het stuk „Kenne dy's kinderen", gisteren in het LAK opgevoerd door de to neelgroep Atelier, is theatraal gezien een hele kluif. Vijf sprekende acteurs naast één zwijgende barkeeper, het ge heel is in een kroeg gesi tueerd, houden vijf monolo gen volkomen langs elkaar heen zonder dat er sprake is van enig menselijk contact tussen de vijf. Binnen de vijf verhalen is de enige ontwik keling een heftiger wordende emotionaliteit, die echter voornamelijk uit die verhalen voortkomt. Een echte ontwik keling binnen de personen hier en nu in de kroeg zien we niet. De basisthematiek die de vijf verbinden, zijn de verloren idealen van de jaren zestig. Er- is de activiste (Kika Mol), die de kritische Amerikaanse jeugdbewegingen ten onder heeft zien gaan aan de speed; de cynische acteur, die voor heen met veel verve in het undergroundtheater heeft ge werkt, maar nu het onechte daarvan ziet; de volslagen ge flipte Vietnamsoldaat (Paul Beudel), die in zijn chick ge loofde, maar deze ten slotte doodschoot als verrader; er is de juffrouw, die sexbom had willen worden als Marylin Monroe (Adrienne Kleiweg), maar nu alleen nog maar nich ten, lesbiennes en travestieten om zich heer ziet; en er is een soort kantoorjuffrouw (Ellen Röhrman), die door de moord op Kennedy, de president, zeer geschokt is geweesL Zij lijkt met haar onderwijzeressen- baan nog iets in de toekomst te zien. Deze tekening slaat bij toe schouwers die het allemaal hebben meegemaakt, zeker aan. Zij kunnen onmiddellijk hün emotie, herinneringen en verloren idealen projecteren in de figuren van Kennedy's kin deren. Maar dat is mijns üv- ziens het ook wel te gemakke lijke appel in het stuk. Want meer dan vijf losse verhalen worden de monologen niet Een analyse van de oorzaken van het verlopen van allerlei vernieuwingstendenzen van de zestiger jaren wordt niet gege ven. Iets van een oplossing of een algemenere strekking komt niet naar voren. Als daarnaast de theatervorm niet boeiend blijft; als er daar naast in de tekst te literaire uitstapjes zijn, dan moet ik gewoon bekennen, dat ik „Kennedy's Children" van Ro bert Patrick, geen klapper vind. Paul van der Plank F,',id-KVP-raadslid <s) I Bree vandaag aardebesteld in een onzer verslaggevers ™^>EN Vanmorgen heeft Ue R.K. begraafplaats Rijn- de teraardebestelling ;ehad van Karei F. de oud-KVP-gemeenteraad- en oud-voorzitter van het Leiden. Dinsdag stleden overleed de heer De op 69-jarige leeftijd na een vol activiteiten in het leven van Leiden en iten. 'as De Bree lange tijd actief de Raad van Arbeid, de Iviescommissie en tijdens raadslidmaatschap als lid vaj| de gemeentelijke commis- proi voor Sociale Zaken, perso- k- iszaken en lid van het Geor- Jseerd Overleg, n 1943 werd De Bree lid van mimiafdelingsbestuur van de Ne- """tandse Katholieke Grafische |d, waarvan hij tussen 1948 1959 vice-voorzitter was. In 5 werd hij in het hoofdbe- van de KAB, het latere enV gekozen. Tussen 1934 en 6 was hij voorzitter van de t zoiflse afdeling van deze vak- oncejd. Toen hij in 1966 de voor- ïn ftrshamer overdroeg aan de aan F De Wilde werd hij beloond de Orde van Sint Silvester nant'r al het sociale werk dat De toen al had verricht. 970 zag De Bree zich om "leidsredenen genood zijn KVP-raadslidmaat- :ht PP neer te leggen. Om al zijn iteiten werd De Bree vorig nog benoemd tot Ridder in 'rde van Oranje Nassau, het overlijden van hun oud- Titter schrijft het bestuur het NKV-afdeling Leiden: stem was vaak, helaas, die een roepende in de woestijn het maatschappelijk leven, bergen wilde slechten en nne paden wilde rechtma- Steeds stond hij voor iede- klaar, onverschillig levens- of levensbeschou- - en niemand deed ooit een tgeefs beroep op hem, zelfs |t toen hij lichamelijk zwaar ""troffen werd". LEIDEN Een Zuiderkerk vol springende, draaiende, schreeuwende en naar familie zwaaiende kinderen vormde gisteravond de inleiding tot de jaarlijkse „Grote Uitvoering" van de Streekmuziekschool Leiden. Klokslag half acht ging dat alles op het commando „stil!" over in ijverig gesis met de wijsvingertjes voor de mond. Docent Koos Mark, die zich met zijn koperensemble op het balkon had opgesteld, blies de laatste restanten daarvan weg met de krachtige inzet van „Je suis déshérité" van J. Lupi (15101539). Misdeeld (desheri- té) was hij daarmee echter geenszins, want hoewel de boel hier en daar wat wankelde, klonk het in zijn geheel als een De leerlingen van de Streekmuziekschool in actie. Daarna was het dan „einde lijk" de beurt aan de van on geduld trappelende A.M.V.- Orff- en blokfluitklassen van Henk Zwart met werkjes van Hauwe en Werdin en twee uit stekende bewerkkingen van Henk Zwart zelf. Een lust voor het oor én het oog. Onder de titel „pianoprojekt" werden als volgend programmapunt werken van H. Collins, een bewerking van V. Butcher en van J. Edington uitgevoerd, steeds door drie leerlingen te gelijk aan één piano (voor het laatste stuk zelfs vijf aan twee piano's). Op een leuke manier kwamen zo in korte tijd een groot aantal pianoleerlingen aan bod Hierna was het de beurt aan Piet Kunst, die al aan het woord geweest was als plaats- vervang er van de wegens ziekte verhinderde direkteur Timm. Hij attendeerde de toe hoorders onder meer op het feit dat van deze uitvoering door de AVRO opnames zou den worden gemaakt voor het radioprogramma „Kinderen maken muziek". Hij trad op als leider van zijn blokfluit/gi taar ensemble (ondersteund met een cello), dat eerst een suite van H. Anders (16601714) speelde. De gita ren waren wat zacht, maar het geheel was verrassend zuiver (15 a 20 blokfluitenl) Dat het nog beter kon werd bewezen met de variaties op „Nun lau- be Lindlein laube" van K. Marx (1897, niet te verwarren met die andere) Na de pauze kwam Gerda Bromelow met haar strijker sensemble, drie virtuoos (maar niet steeds even zuiver) spelen de cello's met begeleiding van piano, vier pianistes aan twee vleugels met een erg goed stuk van Smetana en tenslotte de goed gekozen afsluiting van deze uitvoeringsavond, de sui te van H. de Groot (1897) door het houtblazersehsemble on der leiding van Hans Stoop. Teveel om verder in details te treden, maar met name om de grote inzet en het geweldige enthousiasme waarmee het ge beurt een klinkende reklame voor het muziekschoolonder- wijs. Kees Buurman LEIDEN Zestien in Leiden wonende en werkende Ma rokkanen willen een eigen voetbal vereniging oprich ten. Teneinde de beschikking te krij gen over een veld zullen zij binnen kort een verzoek richten aan burge meester Vis. Of ze een eigen ter rein krijgen is hoogst twijfelach tig, aangezien Lei den voor de reeds bestaande voetbal verenigingen niet eens voldoende vel den heeft. „Dat het moeilijk zal wor den, geloven wij ook wel", aldus Mustapha Elkei- raouani, de voorzit- ter-in-spé. „Daarom hebben wij ook ver zoeken gericht aan Leidse voetbalver enigingen aan ons een veld af te staan op bepaalde tijd stippen". Aanstaan de zaterdag gaan de voetbalminnende Marokkanen praten met het bestuur van de Leidse voetbal vereniging LFC. Thans voetballen verschillende toe komstige leden van de Marokkaanse voetbalvereniging in Leidse clubs. De heer Elkeiraouani speelt in het eerste elftal van VNA. „Velen van ons heb ben hoofdklasse in Marokko gespeeld" aldus de toekomsti ge voorzitter. „Hier in Leiden kunnen we gerust in de LVB meedraaien". Het gaat er in de eerste plaats om de Marokkanen uit hun dagelijkse sleur van werken en slapen te halen. „We hebben er overigens helemaal geen bezwaar tegen om ons bij een reeds bestaande Leidse voetbalver eniging aan te slui ten, maar we willen wel één team vor men. Veel voetbal verenigingen voelen daar echter niets voor." In 1972 werd er al een voetbalvereni ging voor Marokka nen opgericht. Ze kreeg de beschik king over het voor malige veld van RCL naast het zwembad „De Does" in Leider dorp. „De lol was er al gauw af, als het maar een klein bee tje geregend had, konden we niet spe len". Aanstaande dins dag wordt in het ge bouw van de stich ting voor buiten landse werknemers „Rijn en Lek" aan de Doezastraat de oprichtingsvergade ring van de „Eerste Leidse Voetbalver eniging voor Ma rokkanen" gehou den. In een later stadium zal worden bekeken in hoever re deze nieuwe voetbalvereniging op kan gaan in een bestaande vereni ging. LEIDEN In de eigen expositiezaal van het schildersgenootschap „Ars aemula Na turae" aan de Pieterskerkgracht exposeren tot en met 25 april a.s. een 28-tal leden een groot aantal 61 stuks van hun werken. Om meteen met de deur in huis te vallen: het is een interessante tentoonstelling waaraan een „afgewogen" selectie is te pas gekomen. Die selectie heeft mede tot ge volg gehad dat het, ondanks het grote aantal inzenders, toch een vrij homogene expositie is geworden. Natuurlijk is er verschil van opvattingen en stijlen, doch niet in die mate dat daardoor de bijeenge- hangen collectie al te grote differentie toont, waarmee toch weer niet gezegd mag worden, dat het picturaal gezien een „vlakke" expositie is geworden, want ook hier geldt dat ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. Wel zijn de toegepaste technie ken verscheiden en natuurlijk ook die van de motieven. Ik geloof dan ook, dat deze tentoonstelling een goede doorsnede is van het werk van kunstenaars, professional of amateur, uit de Leidse agglomeratie. Variatie Zoals gezegd is deze tentoonstelling qua techniek zeer verscheiden. Er hangt schil der- en tekenwerk, grafiek in verschillende technieken als monotype en ets, tekeningen in pastel, potlood en houtskool, schilder werk in gemengde techniek, olieverf, goua che en tempera, er zijn zeefdrukken en pentekeningen en dat alles in velerlei per soonlijke stijlen. Beeldhouwwerk is er in chamotte, o.m. een fraai zitend naakt van Gerrit van der Post. Brons is er van Gerda Kuiper met een drietal fraai gemodelleerde dierfiguren. Vooral het beeldje van een kraai is voor treffelijk. Keramiek is er van Jerry Wery, waaronder mooie standobjecten als „Kleine en Grote windbol." Alex Hakkaart toont een beetje de stijl van zijn naamgenoot Fer. Fraai zijn de aqua rellen van Ben Haver, vooral als men in aanmerking neemt hoe moeilijk de water verf-techniek eigenlijk is. Mooi is ook „Portret van een oude man" in houtskool en conté van Els van der Burgh. Jaap Volkers toont een tweetal kleine doekjes in een wat wilde stijl, hetgeen op haast werk lijkt maar het natuurlijk niet hoeft te zijn. Gerard de Wit is vertegenwoordigd met een tweetal grote pastels. Zeer mooi is „Poggi-Italié". Een ander „Landschap" lijkt een beetje op haastwerk. Het is sterk de mindere van „Poggi" Lucia Steinbach stond een tweetal goua ches af "in de van haar bekende goede stijl. Persoonlijk teken ik voor „Blauwe deur". Zeer mooie stofuitdrukking toont het werk van Piet Gertenaar. Ook de kleine aquarel „Gladiolen" van Piet Herfst mag er zijn en Joop Gans laat zien hoe er van een simpel-prozaisch onderwerp als „Rode kool" toch een mooi schilderij te maken is. Morgen om 3 uur wordt de tentoonstelling officieel geopend. Belangstellenden kun nen gaan kijken maandag t.m. vrijdag van 14—17 en van 19.3021.30 uur, zaterdags en zondags van 12 tot 16 uur. WILLEM PRINS.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 3