AZ'67 en FC Den Haag op Engelse toer: 4-3 Wim Jansen aan de basis van Fevenoords winst REVANCHE VOOR 6-0 IN AMSTERDAM 4 - 1 Joop Brand (weg bij AZ) naar Sparta of Go Ahead FEYENOORD ,YQOM JCISfML Michels en Under kandidaat (Van onze sportredactie) ALKMAAR -AZ '67 en Joop Brand zijn uit elkaar. Direct na afloop van AZ'67—FC Den Haag heeft de clubleiding van AZ Brand medegedeeld dat het volgend seizoen voor hem in Alkmaar geen plaats meer zal zijn. Geheel onverwacht komt die beslissing niet, want vorige week was al duidelijk geworden dat de gebroeders Molenaar verdere samenwerking met Joop Brand niet ambieerden. Brand wordt gebrek aan durf verweten. „Zonder durf en lef bereik je de top van het vaderlandse clubvoetbal niet", menen de broers Molenaar die zoals bekend, AZ op korte termijn naar de top willen stuwen. Wie de nieuwe man in Alkmaar zal worden, is nog niet bekend. Het bestuur van AZ liet gisteren weten dat de naam van een nieuwe trainer op korte termijn bekend zal worden gemaakt. Het staat echter vast dat Rinus Michels bovenaan het verlanglijstje prijkt. Mocht Mi chels deze week beslissen niet naar Alkmaar te komen, dan zal Kurt Linder volgend seizoen de technisch verant woordelijke man zijn bij AZ. Joop Brand nam alles gisteren gelaten op. Ook voor hem was het niet direct een verrassing dat AZ het volgende seizoen met een andere trainer in zee wil gaan. Brand behoeft overigens niet bevreesd te zijn zonder werk te komen. Go Ahead en Sparta hebben al naar zijn gunsten gedongen. Sparta lijkt de meest serieuze kandidaat te zijn, vooral omdat Brand Sparta uitstekend kan combine ren, met zijn part-time job aan het CIOS in O verveen. ALKMAAR Engels voetbal doet velen nog steeds het wa ter in de mond lopen van verrukking. Het vaak onge compliceerde jagen op doel punten, één van de typische karaktereigenschappen van het spel dat de eilandbewo ners hun aanhangers tot groot enthousiasme voorzetten, zien we niet vaak op de Neder landse velden. Ontmoetingen die bol staan van hartver scheurende tonelen voor de doelen, van afschuwelijke missers, maar ook van soms oogstrelende acties komen hier helaas te weinig voor. Veelal is het een ijzeren tacti sche opdracht aan de spelers die de speelvreugde in de ploegen wegneemt en daar door de toeschouwers in hun hemd zet. Maar er zijn gelukkig ook uit zonderingen. Het duel AZ'67—FC Den Haag was er zo één. Wat deze teams in de Alkmaarse Hout gisteren aan de tienduizend kijkers voor schotelden, kon elke vergelij king met een Brits voetbaltref- fen doorstaan. Veel doelpun ten (43), talrijke verprutste mogelijkheden, vaak erbarme lijk slechte combinaties, maar ook tot de verbeelding spre kende acties hielden de toe schouwers in de ban. De Hagenaars, die het moes ten stellen zonder de gebles seerde steunpilaren Thie en Mansveld (respectievelijk lies- en knieklachten) waren in de eerste helft verreweg de min dere van AZ'67. De ploeg van Joop Brand was heer en mees ter op het middenveld en kon van daaruit gevaarlijk in de Haagse defensie doordringen. In die linie vervulde Rob Ou wehand de ondankbare taak Aad Mansveld te doen verge ten, een opdracht die hem ver boven het hoofd groeide. Ou wehand slaagde er niet in de vereiste organisatie in het spel te brengen, hetgeen al is de eerste minuut werd aange toond. Kees Kist, als rechter spits gestart, trad als winnaar naar voren in een duel met Joop Korevaar en zijn voorzet werd door de nauwelijks ge dekte Bert van Marwijk langs doelman Woody Louwerens gekopt. AZ'67 kreeg vleugels door de ze vroege treffer. De Alkmaar- ders ontwikkelden een gewel dig overwicht en de verdedi ging van FC Den Haag kraak te in zijn voegen. Kist was zes minuten na de openingstreffer dicht bij een doelpunt, maar zijn inzet ging buiten het hout werk. AZ'67 trok alle registers open, alle middenvelders en rechtsachter Henk van Rijn soever drongen herhaaldelijk diep door in de Haagse linies. Van daaruit kon het spel over igens nauwelijks worden ver legd. Er werd erg slecht uit verdedigd, doordat er te wei nig beweging in de ploeg zat en AZ'67 bovendien al vroeg tijdig stoorde. De eerste goede Haagse actie ontstond in de 24e minuut. Eindelijk kon de wat te lichte Leen Swanenburg zich eens langs Van Rijnsoever spoe den, maar zijn voorzet werd door een ploeggenoot niet op de juiste waarde geschat. Het wachten was op de tweede treffer van AZ'67. Die kwam overigens pas in de 33e mi nuut, nadat de Haagse buiten- spelval daarvoor eerder onheil had kunnen voorkomen. Kort tevoren had Henk van Leeu wen een droomkans om zeep geholpen, doordat hij in plaats van in volkomen vrije positie te schieten eerst probeerde doelman Gerrit Vooys te pas seren. Dat mislukte hopeloos, zodat deze mogelijkheid op de gelijkmaker voor FC Den Haag teloor ging. Dat gebeurde niet bij een kans die Bert van Marwijk kreeg. Doordat Perazic bij een kopduel niet ingreep kon deze ongehinderd doorgaan rich ting Louwerens, die na enig „gewriemel" van de Alkmaar der toch moest zwichten. De Haagse invaller-doelman had zich tevoren enige keren onderscheiden door ver uitlo Schoenmaker. Louwerens pende Van Marwijk en Hoven- kamp van scoren af te houden. Louwerens kreeg echter (te recht) de gele kaart toen hij als laatste redmiddel de door gebroken Van Rijnsoever tor pedeerde ver buiten zijn straf schopgebied. Het tekende de onzekerheid in de Haagse af- Er was inmiddels wel een ge weldige sfeer ontstaan op de volle tribunes, waar overigens aanhangers van beide ploegen het met elkaar aan de stok kregen. Diezelfde Haagse sup porters konden overigens ver heugd opveren kort voor de rust. Terwijl AZ'67 ietwat gas terugnam was een uitbraak ineens succesvol. Goed door zetten van Leo de Caluwé die zich na een moeilijke start te gen Van Marwijk goed herstel de, werd bekroond met een uitstekende voorzet die Henk van Leeuwen verzilverde: 2—1. Ruggesteuntje Dat was een ruggesteuntje dat het gehandicapte FC Den Haag (Boskov: „We hadden door het gemis van Thie en Mansveld twintig procent minder kwaliteit in de ploeg") uitstekend kon gebruiken. De uitwerking bleef echter ach terwege. Met Martien Jol voor de te leurstellende Roger Albertssen kon FC Den Haag niet voorko men, dat al in de zesde minuut door een ontstellende dek- kingsfout vrije verdediger Ro nald Spelbos uit een vrije trap van Nygaard koppend kon scoren. Dat betekende een enormè domper op de instel ling van FC Den Haag, dat echter niet versaagde. Van Vliet bijvoorbeeld zag een solo in laatste instantie gestuit, maar kort daarop leidde AZ'67 met 41. Kist kon een actie op links van De Vries koelbloedig afronden. Er volgde bij FC Den Haag een omzetting die Perazic op de positie van laatste man bracht. Dat gaf wat meer rust in de Haagse linie. Ineens kon den de Hagenaars elkaar wat beter vinden. De in vorm ge groeide Lex Schoenmaker, die op het middenveld in de twee de helft knap acteerde, scha kelde Van Leeuwen en Ouwe hand in alvorens zelf te sco ren: 42. Na een half uur leek een ver rassing alsnog mogelijk toen Van Vliet, één van de betere Hagenaars gisteren, na een i, combinatie met Kila het net vond: 43. Hoewel er in het laatste kwartier niet meer werd gescoord, bleef het tref- fen volledig het aanzien waard. Reden voor Brand en Boskov om na afloop eensge zind te verklaren dat het een „geweldige wedstrijd voor het publiek was geweest". FRANK WERKMAN Scoreverloop: 1. Van Marwijk 1—0,' 33. Van Marwijk 2—0, 40. Van Leeuwen 2—1. 51. Spelbos 3—1, 56. Kist 4—1, 69. Schoenmaker 42, 74 Van Vliet 43. Scheidsrechter: Pijper. Toeschouwers 10.000. AZ'67: Vooys; "Van Rijnsoever, Mol, Spelbos, Vonk; Wildbret, Nygaard, De Vries; Hoven- kamp, Kist, Van Marwijk. FC Den Haag: Louwerens; De Caluwé, Ouwehand, Van Vliet, Korevaar; Perazic, Kila, Schoenmaker; Albertssen (Jol), Van Leeuwen, Swanen burg. Vitsse ontsloeg De Bouter eerder ARNHEM Het bestuur van Vitesse heeft gisteren na de wedstrijd VeendamVitesse trainer Jan de Bouter op staande voet ontslagen. Vol gens het bestuur van Vitesse heeft het niet nakomen van afspraken op het technische vlak tot deze beslissing ge leid. De Bouter had al eerder laten weten zijn contract, dat op 1 juli zou aflopen, niet te willen verlengen. In Arnhem wordt verwacht dat Henk Wullems, die vorige maand een overeenkomst tekende om in het nieuwe seizoen Vitesse te gaan trainen, reeds nu in dienst zal treden. vind dat de norm onjuist is toegepast". Charles Corver raadpleegde grensrechter Wissing en beslis te toen resoluut: strafschop. Vreijsen Schoot raak: 3—1. Ajax probeerde het nog wel want er was tenslotte nog bij na een half uur te spelen maar er zat geen greintje overtui ging meer in. Nico Jansen spurtte nog eens op doel af maar werd „aangetikt" door Krol. Corver: „Dat zag ik, maar ten eerste speelde Jan sen de bal te ver voor zich uit en ten tweede liet hij zich wel erg gemakkelijk vallen". Ruud Geels kwam nog in redelijke positie maar werd gevloerd door Rijsbergen, waarop Mi chels in zijn kritiek duidde. Inmiddels had Feyenoord al een zodanig overwicht ver overd dat de bal als vanouds van man tot man ging. Ajax Zelfs de schorsing van Van Hanegem was de Kuipploeg niet opgebroken. De tien en de griffel gingen naar Wim Jan sen, die zijn team onophoude lijk stuwde, en op het midden veld regeerde. HERMAN VAN BERGEM Scoreverloop: 32 Geels 0—1, 45. Vreijsen 1—1. 59. Nico Jansen 2—1, 64. Vreijsen (strafschop) 3—1. 87. Nico Jansen (strafschop) 4—1. Scheidsrechter: Corver. Toeschou wers: 67.000 (uitverkocht). Feyenoord: Treytel; Schneider. Rijsbergen, Van de Korput, Vos; Wim Jansen, De Jong, Kreuz; Vreijsen, Nico Jansen, Kristensen. Ajax: Schrijvers: Suurbier, Huls hof f, Dusbaba, Krol; Steffenhagen, Notten, Helling, Mühren; Geels en Amesen. legde er zich bij neer. Een handsbal van Suurbier bete kende dat Nico Jansen nog maals kon scoren. ROTTERDAM Glunderende Wim Jansen riep het tegen iedereen die maar wilde luiste ren: „Begrijp je nou dat ik zoveel vrijheid kreeg. Ja, dan is het lekker voetballen". Be scheiden Wim Jansen, die de grote uitblinker was bij Feyenoord, eensdeels omdat hij inder daad een ongehoorde vrijheid kreeg op het middenveld, anderzijds omdat hij zijn enorme werkdrift ditmaal paarde aan een briljant spelinzicht. Hij stond aan de basis van de twee doelpunten die Feyenoord op voorsprong zet ten. Hij was voorts het prototype van wat zich momenteel bij Feyenoord manifesteert: een goede teamgeest Harry Vos: „Vroeger lach ten we wel eens in het trainingskamp maar zoals deze twee dagen in Zeist was het gewoon onbehoorlijk gieren en brullen" en een onblusbare wil om te werken. Hoe schriel stak daaarbij Ajax af, dat het de eerste helft uitste kend deed, maar na de rust terugviel tot een zwoegend, brokkelig team dat de tegenslag van Feyenoords gelijkmaker op slag van rust niet kon verwerken. Er moest een deceptie worden weggeslikt. En dat kon Ajax niet. Rinus Michels: „We had den voor de rust voldoende afstand moeten nemen. Als we ooit de kans hebben gehad een wedstrijd in de eerste helft te beslissen, was dat nu wel. Maar bij Ajax werden goede momenten afgewisseld met di lettantistisch spel en die ogen blikken beslissen een wed strijd. Zoals bij de gelijkma ker van Feyenoord. In een to taal ongevaarlijke situatie staan ze bij ons te pitten. Maar het had toen al 30 moeten staan". Michels doelde op schoten van Arnesen en Geels op de vuisten van Treytel, op de kopbal van Geels die net naast het doel belandde en op het schot voorlangs van Gerry Mühren. Maar daar stonden twee knallen van Theo de Jong, een vrijwel niet te mis sen kans voor Vreijsen en een te langzame actie van Nico Jansen tegenover. Michels had wel groot gelijk met te stellen dat er voor de rust meer in had gezeten. Toen maakte Ajax nog niet een bijna apa thische indruk, ontwikkelde zich nog niet het stroeve spel zonder vertrouwen in een be tere afloop. Ajax stevende na de rust, bijna zonder weer stand, naar de nederlaag dje een complete revanche van Feyenoord betekende voor de 6—0 die Ajax in de eerste con frontatie van dit seizoen had gerealiseerd. Ajax' opzet in dit kapitale duel, dat besliste over bijblij ven in de race naar de titel of afhaken, was duidelijk: de voorzichtigheid niet uit het oog verliezen en de counter hanteren. Dat lukte alle twee zeer behoorlijk. Bij een Rotter damse aanval trok Ajax zich terug, zodat er voor de con stant door het midden een gaatje zoekend Feyenoord geen doorkomen aan was en dan trok Ajax er tussenuit Toch kwam Feyenoord op achterstand door een numerie ke meerderheid van de Am sterdammers. Notten bereikte de langs de lijn snellende Suurbier. Ruud Geels stond vrij. Toen Rijsbergen de soms wonderbaarlijk knap spelende Kristensen, die veel meeverdedigde, was erop dat moment niet op Suurbier afging, beoordeelde v.d. Kor put de situatie verkeerd. Kreuz niet. Hij snelde toe om het gat tussen Suurbier en Geels te dichten maar gleed uit. En zo kwam de bal toch bij Geels die van dichtbij scoorde. Het legioen verstomde. Tot Suurbier een verkeerde pass gaf, waaruit Wim Jansen me teen de vrije Vreijsen bedien ..Ze stonden te pitten", zei Rinus Michels. Maar er was wèl een prachtige pass van Wim Jansen en deze magnifieke kopbal van Vreijsen (rechts) die Feyenoord op 1—1 bracht, een stand die Ajax in de tweede helft niet kon verwerken. de die tegen de uitlopende Schrijvers aanschoot. Tot Sch neider passte naar de in goede positie verkerende Nico Jan sen die te langzaam was en tenslotte uit onmogelijke stand in het zijnet schoot. Tot ook pal tegen de rust weer Wim Jansen de glanzende voorzet gaf waaruit Vreijsen de gelijk maker formidabel inkopte. „Het keerpunt in de wed strijd", noemde Zonderland het. „Dom, niet opgelet", ver oordeelde Michels zijn defeh- Er hadden zich intussen al fel le botsingen tussen de bonkige Nico Jansen en de ook niet gauw opzij gaande Johnny Dusbaba voorgedaan. De duels werden grimmiger naar mate Feyenoord na de rust het overwicht steviger greep en Ajax verviel tot „als we dat punt maar vasthouden". Ajax, dat minder hard werkte dan Feyenoord en waar zich bij sommige spelers, Hulshoff vooral, gebrek aan conditie af tekende. Wim Jansen werd de scherp rechter. Zijn pass naar Theo de Jong mondde uit in de rush van Schneider die Nico Jansen toen was Dusbaba even weg zag staan. Van dichtbij werd het 2—1. Massale onder steuningen golfden van de tri bunes. Alsof de oude glorietijd in de Kuip volledig was terug gekomen. Verbolgen Achteraf kan moeilijk worden gesteld of er voor dit afgeta kelde Ajax, en dan niet in individueel technisch opzicht, maar als ploeg, meer had inge zeten als die strafschop niet was toegekend. Uit een pass van v.d. Korput kon Nico Jan sen doorgaan. Hij trof weer Dusbaba op zijn weg en be ging een overtreding. Hij dreigde Dusbaba „Jansen greep mij het eerst vast" voorbij te gaan en werd omarmd. Scheidsrechter Cor ver over deze situatie: „Vóór de zestienmeterlijn waren ze alle twee aan het wrikken en ik paste de voordeelregel toe. Toen greep Dusbaba Jansen vast". „Grensrechter Wissing echter had toen zijn vlag al geheven. Corver: „Hij vlagde niet maar gebaarde alleen dat er doorgespeeld moest worden na dat wrikken". Michels, ver bolgen: „Je dient spel en spe lers te kennen. De een, Nico Jansen, zal er alles aan doen de bal erin te krijgen. De an der, Dusbaba, zal worstelen óm dat te voorkomen. Als je je dan academisch opstelt en normen hanteert, moet je ook een strafschop geven als Geels onderuit wordt gehaald. Ik i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1976 | | pagina 9