Oppositie houdt
links college
in het zadel
„Roomburg' mag in
Vlietpolder blijven
Muzikale uitsmijter
in Volkenkunde
Eerste plaats
estafetteploeg
van de
Zijl/LGB
Slechte
opkomst bij
concert bij
kaarslicht
Gehandicapte Vrije Tijdsbeurs
haalde toch goede omzet
Padvinders
weer bijeen
in Voorschoten
VRIENDELIJK
OPTREDEN
VAN MIEL
COOLS
LEIDSE
BEGROTING 5
MAANDAG 5 APRIL 1976 LEIDSE COURANT PAGINA 3
LEIDEN Het waren vorige week zware dagen
voor de gemeenteraadsleden van Leiden. Meer
dan 1600 minuten waren zij, uitgesmeerd over
vijf avonden en vier middagen bezig met de
behandeling van de begroting voor 1976. Daarbij
slechts gesterkt door in totaal 20 kopjes koffie
en de helft aan glaasjes fris, want de traditionele
kroketten zijn kennelijk met de komst van het
links programcollege ook afgeschaft.
Zware dagen dus, die nog wat verlicht hadden
kunnen worden (zodat het tenminste nog de
moeite waard zou zijn geweest) als dat langdurig
samenzijn gepaard zou zijn gegaan met discus
sies van enig niveau, boeiend, en vooral ook
opbouwend, want tenslotte zit je in de gemeente
raad om iets op te bouwen voor de gemeenschap
die je daarin heeft gekozen.
Maar niets is minder waar. De hele begrotingsbe
handeling was eigenlijk tot nu toe niet meer dan
een slappe, saaie en tamme vertoning. Het ge
bruikelijke beeld, zoals dat sinds links de macht
in Leiden overnam al bestaat: een scheldende-
oppositie, gevormd door CDA, WD, SGP/GPV,
sinds kort aangevuld met PSP en daar tegenover
een PvdA die met PPR/D'66 niet veel meer weet
te doen dan hier en daar een kanttekening te
plaatsen, maar overigens eigenlijk bést tevreden
is. De CPN hangt daar dan ergens tussen in.
Wantrouwen
Juist omdat CDA en WD zich de afgelopen tijd
in toenemende mate zijn gaan opwinden over de
„wandaden" van dit links programcollege, over
zijn ipsprhak- en personeelsbeleid zag het er naar
uit dat het bij de begrotingsbehandeling wel
moties van afkeuring en wantrouwen zou gaan
regenen. Beide partijen stelden immers in janua
ri (toen de PSP brak met het college) bij de
begrotingsbehandeling met dit soort moties tegen
zeker twee wethouders te zullen komen. En ook
de PSP gaf na het breken in januari een verkla
ring uit zelf een motie van wantrouwen tegen
wethouder-loco-burgemeester Van Aken te zullen
indienen. Of de galblaasoperatie van de wethou
der, die daardoor niet in de gelegenheid was zijn
veel bekritiseerde beleid zelf te verdedigen, daar
mede debet aan is, valt moeilijk te zeggen, maar
het ziet er naar uil dat hij en zijn collega-wethou
ders de rit tot 1978 verder voorspoedig zullen
kunnen uitzitten. Moties regenen deed het inder
daad. Terwijl de behandeling van de begroting
nog lang niet is voltooid (vandaag is de behande
ling voortgezet) daalden er al meer dan vijftig
op de collegetafel neer. Een motie van afkeuring
zal men er echter tevergeefs tussen zoeken.
De nu ingediende moties vragen voor een groot
deel alleen maar om nota's over verschillende
beleidsonderdelen. Voor het ontwikkelen van een
visie en een beleid (waar het volgens de oppositie
dit college aan ontbreekt) zijn ze weliswaar
nodig, maar anderzijds zijn de nota's met de
zogenaamde commissies ad hoe vaak slechts
manieren om de problemen voor zich uit te
schuiven.
Loze kreten
Bij de begrotingsbehandeling tot dusver valt op
hoe weinig constructiefs er van oppositie-zijde
tegenover de daden van het college wordt ge
steld. Het bleef te veel bij louter spuien van
kritiek, vaak alleszins gerechtvaardigd, soms ook
niet meer dan loze kregen. Een gunstige uitzon
dering maakte het debat over economische za
ken, waarbij CDA-woordvoerder Bleijie een paar
meer inhoudelijke voorstellen deed. Verder werd
er door de meeste critici geen enkele poging
gedaan een alternatief aan te dragen voor het
huidige beleid. Iets, dat ongetwijfeld logischer
zou zijn geweest en bovendien ook eerlijker. Met
kritiek haalt men weliswaar de krant (hij stond
er vorige week ook bol van), maar het is wel
een tamelijk goedkope manier van politiek be
drijven.
De begrotingsbehandeling mag dan nog niet zijn
afgerond, maar het staat -nu echter al min of
meer vast dat de laatste dagen een weinig ander
beeld te zien zal geven. Misschien nog wat ge
sputter over het personeelsbeleid en de onroe
rend goedbelasting, maar dan heb je het wel
gehad. CDA en WD hadden zich meer geloof
waardig gemaakt als ze na alle bezwaren van
de afgelopen maanden en alle kritiek van vorige
week een duidelijk alternatief geboden hadden.
Op deze wijze devalueren ze onvermijdelijk hun
eigen woorden. Mede dankzij het zwakke optre
den van de oppositie zullen zo het college en de
linkse fracties als overwinnaars uit de begro-
tingsstrijd te voorschijn komen.
ARJEN BROEKHUIZEN
Het bestuur van de jubilerende vereniging.
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN De Leidse Volkstuinvereniging
„Roomburg" krijgt haar eigen „stekkie". Tijdens
een drukbezochte receptie, die zaterdag in het
Antonius Clubhuis werd gegeven ter gelegenheid
van het 35-jarig bestaan van de vereniging, deed
wethouder Tesselaar de toezegging dat hij alles
in het werk zou stellen om de grond die „Room
burg" thans in de Vlietpolder in gebruik heeft,
definitief aan de vereniging toe te wijzen. Hier
mee zal dan een einde zijn gekomen aan een
periode van voortdurende onzekerheid van de
volkstuinders, die de dreiging van opnieuw ver
kassen steeds dichter bij voelden komen.
De volkstuinvereniging was aanvankelijk geves
tigd aan de Roomburgerweg bij de Zaanstraat. De
volkstuinders moesten hier wijken voor een be
jaardentehuis. Onlangs werd in de Leidse gemeen
teraad de suggestie geopperd het huidige terrein
van „Roomburg", waarop 98 volkstuinen zijn aan
gelegd, een industriële bestemming te geven.
„We vreesden'al weer het ergste", aldus secretaris
Van Hooven. „De toezegging van de wethouder
was ons fraaiste jubileumcadeau". De wethouder
had echter nog meer in petto. Volgend jaar krijgt
de Leidse Bond van volkstuinverenigingen, waar
van „Roomburg" deel uitmaakt, een stuk grond
toegewezen dichtbij het Vlietpark. Dit ter compen
satie van het verlies,
van het volkstuinencomplex in het Haagwegkwar-
tier, in De Waard en aan de Lage Morsweg. De
Leidse volkstuindersverenigingen hebben ellenlan
ge wachtlijsten.
Na de verheugende mededelingen van de wethou
der, kwamen anderen aan bod om het jubilerende
bestuur te feliciteren. Namens de leden werd geld
voor de aanschaf van een aantal meubelen en een
wandversiering voor de op het complex gebouwde
kantine, aangeboden. Door de algemene bond van
volkstuinverenigingen was een wisselbeker be
schikbaar gesteld. De Leidse bond van amateur
tuinders bood een geschenk onder couvert aan.
De heer P. Paauw, een lid van „Roomburg", gaf
een sleutelbos. Dit was een symbolisch geschenk
voor een nieuw publicatiebord op het complex van
de volkstuinders.
Zaterdagavond was er een grote feestavond voor
de leden. De muziek werd verzorgd door enkele
leden. Tevens was er een loterij om de kosten van
de jubileumviering enigszins te dekken.
Van onze zwemmedewerkster
ROTTERDAM Evenals vorige week vond er afgelopen
zaterdag in het kader van de nationale zeskamp een ontmoeting
plaats tussen o.a. VZC'Ritmeester, Zijl/LGB en DES. Vanaf
1 april kan men proberen de limieten voor de Nederlandse
kampioenschappen te halen en daarom werd in het overdekte
50-meterbad Rotterdam-West een speciale wedstrijd voor de
lange afstanden gehouden. De meeste zwemmers ondervinden
nogal een terugslag door de overgang van binnen- naar buiten
baden en dat werd nu ondervangen.
Het programma opende met de wisselslagestafettes. Bij de
dames ging de overwinning naar De Devel (4.50.9), gevolgd door
D.W.T. (4.56.07) en de Zijl/LGB (5.11.78). De eerste plaats bij
de heren werd bezet door de Zijl/LGB 1 in de 4.35.66. Tweede
werd De Devel (4.42.95) en de tweede estafetteploeg van de
Zijl/LGB (bestaande uit Martin Vreeburg, Stan v. Belkum,
Edward Maasdijk en John Nieboer) werd een zeer goede derde
in 4.44.06.
Op het nummer 400 m vrije slag m.o. 10 jaar eindigde Annet
v. Tol (Z/L) als eerste in 6.14.87, Jolanda de Jong (DES) als
tweede in 6.26.18, en de derde plaats ging naar Annemarie de
Bruin (Z/L) met 6.39.51. Op de 1500 m vrije slag heren blonk
Cees-Jan Winkel van de Haagse zwemvereniging DES uit. Hij
eindigde in 17.29.6 en bleef daarmee 35 seconden voor Edward
Maasdijk (Z/L) met 18.04.7, en bijna een minuut voor nummer
drie, Jeroen Muylaert (DWT) met 18.24.7. Edward Maasdijk bleef
overigens met zijn tijd wel precies 1 seconde onder het staande
kringrecord van de kring Gouwe-Rijnstreek.
Het „Concert bij Kaarlischt", zoals dat gistermiddag door
vader en zoon Johan (piano) en Daniël (viool) Otten in de
sfeerrijke Dorpskerk van Leiderdorp gegeven werd, is een
concert bij uitbundig zonlicht geworden. Of daarmee meteen
het toch weer teleurstellende bezoek verklaard is, blijft natuur
lijk de vraag. Een ding is zeker, de niet rooskleurige financiële
situatie van het organiserende K O wordt er op deze manier
niet beter op. Toch was ook dit concert een bezoek aan de
Dorpskerk ruimschoots waard geweest. Weliswaar ligt er tus
sen de nog vrij jonge Daniël Otten en een man als Herman
Krebbers, die ik vorige week in het Groene Kerkje van
Oegsgeest beluisterde, over de hele linie nog een behoorlijke
kloof, maar zelfs dan nog was het concert dat Johan en Daniël
Otten zonder meer goed te noemen.
Als eerste speelden zij de Sonatine opus 137 no. 3 van Franz
Schubert (1797—1828), relatief eenvoudige maar harmonisch
rijke muziek, waarinviool en piano als aan elkaar gelijkwaardig
behandeld worden. Vooral in het Andante is de invloed van
Beethoven nog heel duidelijk. Van Beethoven zelf volgde hierna
de Sonate opus 23 in a»klein.
Vervolgens drie korte sfeerstukken van respectievelijk Darius
Milhaud (1892), „Le printemps"; Claude Debussy (1862-1918),
„Minstrels"; en Josef Suk (1874-1935) „Appassionata," die prima
uit de verf kwamen.
Na de pauze werd van Paul Hindemith (1895) de Sonate in
E-groot uitgevoerd, bijzonder vakkundige muziek, ideaal voor
het instrument en goed in het gehoor liggend geschreven.
Een markant slot van dit concert waren de twee delen uit de
Sonate opus 75 van Camille Saint Saëns (1835-1921), een boeiend
en virtuoos stuk met een hoge moeilijkheidsgraad voor beide
instrumenten. Het kreeg een goede uitvoering en het hartelijk
applaus van het kleine publiek was dan ook volkomen verdiend.
Kees Buurman
LEIDEN Het heeft ditmaal de Vrije Tijdsbeurs
niet meegezeten. Voor wat het bezoekersaantal
betreft hebben Europacup-voetbal en Songfesti
val de organisatie lelijk parten gespeeld. Een
week geleden verwachtte André de Jong, waarne
mend directeur van de Groenoordhal, heel opti
mistisch ongeveer 25.000 mensen te kunnen bin
nenhalen. Met 10.000 minder bleef de toeloop
sterk onder de verwachting; vorig jaar trok het
evenement dat toen niet eens zo aantrekkelijk
was opgezet als dit jaar het geval was rond
de 20.000 bezoekers.
Toch waren de organisatoren en De Jong niet zo
erg slecht te spreken: „Zondagmiddag is bijvoor
beeld de verkoop bijzonder goed geweest. Neem
nou die standhouders, dat hele zootje staat al weer
in de rij voor volgend jaar. Dat doe je niet als
je stands louter windeieren leggen", aldus De
Jong. Ook het restauratiebedrijf van de hal draai
de gistermiddag heel goed. Alleen zaterdagavond
kon men tijdens de t.v.-uitzending van het Eurovi
sie-Songfestival een kogel door de hal schieten, zo
weinig volk was er toen op de been. „Dat heeft
ons genekt", vond André de Jong een beetje triest.
Zondagmiddag begon men bijna een uur vóór
sluitingstijd al met het inpakken en wegwezen. De
fut was er wat uit en bovendien moest er worden
„geswitched". Precies om middernacht was er van
de hele Vrije Tijdsbeurs niets meer te merken.
Vrijetijds
centrum
Van een onzer verslaggevers
LEIDEN In het Leids Vrije
tijdscentrum start deze maand
het zogenaamde „kijkhuis".
Elke woensdagmiddag zullen
er in het centrum films wor
den vertoond die niet meer in
de bioscopen draaien en ook
niet op televisie komen. Het
programma wordt afgestemd
op de smaak van de bezoe
kers. Zij kunnen bepalen of er
lachfilms, westerns, slapsticks,
avonturenfilms, musicals, of
maatschappij-kritische films
moeten worden vertoond.
Voor vijf gulden per jaar kan
elke filmvoorstelling worden
bezocht. Belangstellenden
kunnen een lidmaatschap-
kaart vragen bij het Vrijetijds
centrum, Breestraaat 66, tele
foon 146449.
Van onze correspondent
In het Rijksmuseum van Volkenkunde treedt op zon
dag 25 april weer het trio Los Amigos del Parana
op Het optreden is een soort „uitsmijter" van de
tentoonstelling van Latijns-Amerikaanse volkskunst,
die tot die datum in het museum te zien is. De
muzikanten worden ditmaal bijgestaan door twee Chi-
leens gitaristen. Het concert begint om drie uur
's middags in de filmzaal van het rruseum. Elk mu
ziekstuk zal worden ingeleid door een van de leden
van het trio. Volwassenen betalen voor toegang tot
de tentoonstelling en de voorstelling drie gulden. Voor
jongeren onder de achttien jaar en 65-plussers wordt
een entreeprijs van 1.50 berekend. Telefonisch reser
veren is mogelijk: 132641. De plaatsen dienen dan wel
een dag van tevoren te worden afgehaald bij het
museum.
VOORSCHOTEN De reünie van de r.k. padvindersgroepen
kenmerkte zich door een amicale ontmoeting van bijna honderd
leiders en leidsters van de Laurentiusgroep en de Irmagroep in
het Bondsgebouw die bereid waren om afstand te nemen van het
verleden maar wel met dankbaarheid terug wilden zien op de
geborgenheid welke gevonden werd in het padvindersleven.
'in mei 1945 werden zowel de Laurentiusgroep als de Irmagroep
'opgericht. Beide oprichters waren aanwezig te weten Hopman Henk
Trel en Toos van der Vossen (thans mevrouw Rxmmelzwaam-van
der Vossen). De vele oud-leiders en leidsters kregen de gelegenheid
om hun begrijpelijke nieuwsgierigheid in te lossen. De verste deelne
mers aan de reünie kwamen uit Nijmegen en Utrecht. Er waren
geen zwaarwichtige gesprekken, zelfs niet doortwee oud-aalmoeze
niers. Algemeen was de constatering dat het leven in 1976 vol zit
met afschaffingen, vrijblijvende ontmoetingen, maar helaas weinig
nieuwe intitiatieven. Bovendien blijkt dat de niet betalende jeugdlei
der aan het uitsterven is en daarom kreeg de leiding van de huidige
Laurentiusgroep, die o.a. de achtergrondmuziek verzorgde, de steun
van alle reünisten in hunstreven om de padvindersgroep te laten
bestaan en niet overstag te willen gaan voor het streven van de
Stichting Impessa, die een volledige integratie wenst tussen meisjes
en jongens en bovendien de namen Laurentius en Irma wil vervan
gen door Impeesa.
De reünie van de beide r.k. padivndersgroepen is een groot succes
geworden. Ruim dertig jaar jeugdwerk werd in enkele uren bezien
door middel van logboeken en oude foto's, het werd door de
gesprekken weer een levend deel met een omzien in de vorm van
veel dankbaarheid voor de ondervonden vriendschap en besloten
werd om over vijf jaar te trachten elkaar weer te zien.
LEIDEN Miel Cools trad
zaterdagavond in het Rijn
lands Lyceum op met een pro
gramma, dat voornamelijk uit
liedjes bestond van het vrien
delijke soort. Hij werd daar
bij begeleid door Rob Lange-
reis en Peter Nieuwerf, die
éénmaal in een instrumental
vaardigheden mochten tonen.
Vriendelijk slaat vooral op
presentatie - Miel Cools komt
op het podium over als een
bescheiden man - vormgeving,
muzikale en poëtische ver
werking van de thema's, (de
meeste teksten waren van Ed
Leeflang). Die thema's zijn
daarentegen af en toe hele
maal vriendelijk, maar de mo
gelijke scherpte wordt geneu
traliseerd in het vilt van het
luisterlied. Ook het ondeugend
karakter past in dit genre.
Aanvankelijk had het optre
den te kampen met enige tech
nische problemen. Dit had zijn
weerslag op het trio, dat in de
eerste nummers niet soepel
draaide. Allengs verbeterde
het en na de pauze namen
Cool, Langereis en Niewerf
goed revanche.
Een iets grotere gevarieerd-
Miel Cools
heid zou het hele programma
misschien nog ten goede ko
men. Voor de echte fans zal
dat echter niet nodig zijn, ge
tuige het warme applaus na
afloop van de lang niet slecht
bezette zaal, het songfestival
op de kijkkast in aanmerking
genomen. Cools mocht twee
maal terugkomen en het pu
bliek zong zeer fraai een re
frein mee, dat veel weg had
van Auld Lang Syne. Bijna
het oude Engeland dus.
Paul van der Plank
