Hockeyers bedroevend slecht tegen Spanje
Ongetrainde
Roelants op
recordjacht
in Zilveren
Molenloop
JAN BOSMAN ENIGE
FINALIST JUDOKA'S
NOG VEEL MOBLEMEN VOOB COACH VAN HEUMEN
Bouwiust
kansloos
laatste
Mora Swift
fysiek
te zwak
in finale
LEIDSE COURANT
EDINBURGH „Het is maar goed dat we in Montreal met geheel
andere omstandigheden te maken zullen krijgen", verzuchtte Wim
van Heumen gisteren nadat het Nederlands hockeyteam het
internationale toernooi van Edinburgh had afgesloten met een
nederlaag (10) tegen Spanje, de tweede in de historie van
achttien ontmoetingen. „Hier was het bitter koud en het veld
ontzettend zwaar. Een aantal spelers heeft het daar erg moeilijk
mee gehad".
Van Heumen is voorlopig nog
geen bondscoach zonder zorgen.
Werd hij drie weken geleden in
Londen een teleurstellende er
varing rijker toen een voor
sprong van drie doelpunten te
gen België nog veranderde in
een gelijkspel, het trio wedstrij
den in het winterse Edinburgh
(het geplande duel tegen Schot
land kwam wegens sneeuwval
te vervallen) heeft Van Heumen
nog eens met de neus op een
aantal problematische feiten ge
drukt. Donderdag kon tegen
België na een zwakke eerste
helft dankzij een plotselinge
scoringsdrift in de slotfase met
4—2 worden gewonnen, twee da
gen later moest men het interna
tionaal zeer matige Frankrijk
vier treffers toestaan (64), net
zoveel als in de laatste zes inter
lands bij elkaar. Gisterochtend
was Nederland volkomen hulpe
loos tegen een ook niet groots
Spanje. Zelfs de anders vrij
stoicijnse Van Heumen liet tij
dens deze bedroevend slechte
wedstrijd herhaaldelijk zijn on
genoegen blijken. Overigens
moest Oranje het tegen Fran
krijk en Spanje zonder zijn in
spirerende aanvoerder André
Bolhuis stellen. Hij vertrok za
terdag naar huis om de doop
plechtigheid van zijn kind te
kunnen bijwonen.
Aftands
Een van de problemen waar
Van Heumen mee zit, is de aan
passing van het team na een of
meer wisselingen. In Londen
veranderde een soepel lopende
machine tegen België na een
„servicebeurt" (Taminiau en
Boerma kwamen voor Jorrits-
ma en Kruize in het veld) in
een aftands apparaat.
Zaterdag ging het tegen Fran
krijk opnieuw helemaal mis. Na
de rust, bij een voordelige score
van 3—0 verving Weidema de
uitblinkende Leefers en ruimde
Jorritsma zijn plaats in voor
Hans Kruize. Het werd nog wel
40, maar daarna wisten de
Fransen driemaal achtereen van
ontstellende gaten in de Neder
landse verdediging te profite
ren.
„Zoiets mag eenvoudig niet ge
beuren", aldus Van Heumen.
„Het kan je in een belangrijk
toernooi de das om doen. Het
gekke is eigenlijk dat de jon
gens die er in komen, kwalita
tief nauwelijks minder zijn dan
-degenen die er stonden. De er
varing ontbreekt om geconcen
treerd op een wissel in te spelen.
Ook al hebben we er de hele
ochtend te voren over gepraat.
Bij voetbal zie je dat op zulke
momenten de bal in de ploeg
wordt gehouden. Dan is de risi
cofactor zo klein mogelijk. Om
de een of andere reden lukt dat
bij ons nog niet Er komen ech
ter nog genoeg wedstrijden om
dit te oefenen". Op samenzweer-
derstoon voegde Van Heumen
er nog aan toe: „Die vier doel
punten tegen komen me eigen
lijk wel goed uit", zonder deze
uitspraak van meer dan een kni
poog te voorzien.
Positiefs
Het „korfbalduel" tegen Fran
krijk bracht toch ook iets posi
tiefs. Paul Litjens, die donder
dag zijn 50e wedstrijd speelde
(Leefers bereikte die mijlpaal
gisteren), toonde zich bijzonder
schotvaardig bij de corners. Hij
scoorde vier keer achtereen,
een maal uit een lange corner
en drie keer uit een strafhoek
slag.
Gezegd moet worden dat Lee
fers als vervangende aangever
(normaal knapt Bolhuis dit kar
wei op) en Kranenburg als af-
stopper (ondanks een pijnlijke
duim) de bal op een presenteer
blaadje aanboden. De manier
waarop Litjens telkens weer
raak kogelde hij scoorde tij
dens dit toernooi zes uit elf
was bijzonder overtuigend.
Sprekender eigenlijk dan Ties
ló-uize in Maleisië en tijdens het
voor-Olympisch toernooi. „Dat
is een heel groot pluspunt", al
dus Van Heumen. „Het is voor
het zelfvertrouwen van Paul
heel belangrijk. Bovendien is
het prettig dat de ploeg weet dat
een corner op deze manier een
halve goal is".
Was het strafcornersprobleem
in Edinburgh voorlopig uit de
wereld geholpen, Van Heumen
bleef nog met voldoende vraag
tekens zitten. „Ik weet nu dat
sommige spelers niet in een ver
dedigingslijn van drie passen",
aldus de bondscoach. „Maar de
kwestie van de vleugelverdedi
gers is nog niet opgelost. Op
rechts zijn Tim Steens, Kan en
Jorritsma uitgeprobeerd en ik
moet er niet aan denken als op
links Kranenberg geblesseerd
zou raken". Daarnaast kwam
Van Heumen tot de ontdekking
dat Wouter Leefers moeilijk el
ke dag kan vlammen. „De
nauwkeurigheid van zijn passes
was nog niet de helft van die
tegen Frankrijk. Volgens mij is
dat een mentaliteitszaak".
Over een dmg heeft Van Heu
men zekerheid. „Het Olympi
sche toernooi zal zeer zwaar
worden. Dat heb ik zelf wel aan
de tegenstanders gezien. In elke
wedstrijd zal hard voor de over
winning moeten worden gevoch
ten. We kunnen ons daar geen
inzinkingen veroorloven".
Opstelling tegen Frankrijk: Toft, Ta
miniau, Tim Steens, Van Lidth de
Jeude, Jorritsma (Kruize), Kranen-
berg, Ron Steens, Leefers (Weide-
ma). Litjens. Doyer, Boerma.
Opstelling tegen Spanje: Sikking,
Tarruniau, Tim Steens. Kan, Van
Lidth de Jeude (Jorntsma), Kranen-
berg, Litjens, Ron Steens. Kruize,
Leefers, Weidema (Dover).
Overige uitslagen: België-Spanje
3—1; West-Duitsland—Schotland
43; West-Duitsland-België 1—1,
Frankrijk-Schotland 33.
Monter, alsof hij net gestart is, stormt Gaston Roe
lants de dependence van de Groenoordhal binnen. Niet
voor niets had de 39-jarige Belg het nummer een
opgeprikt gekregen.
Pittoresk beeld van de Zilveren Molenloop. Het kopgroepje, op dit moment al flink uitgedund, werd
op de polderweggetjes in de buurt van Leiden begeleid door een cordon coaches op fietsen. De
Westduitser Keil bepaalt het tempo, op de voet gevolgd door Henk Kalf (tweede van links) en Gaston
Roelants,
LEIDEN Gaston Roelants, kleine Belg
met grote puntbaard, is geen bluffer. De
genen die nog enigszins twijfelden aan de
Olympische aspiraties van de 39-jarige
atleet, zijn zaterdag in de Zilveren Molen
loop, op hun nummer gezet. Op het pitto-
resque parkoers in de omgeving van Lei
den demonstreerde de meester van de
lange afstand, dat de hoogtijdagen van
zijn toch al gelauwerde carrière nog
steeds niet voorbij zijn. Daarom ook kon
Gaston Roelants meteen na zijn bejubelde
entree in de Groenoordhal met hoogrode
kleur maar toch opvallend fit vertellen,
waarom hij de laatste kilometers zo vaak
op zijn polshorloge had gekeken. „Het
ging zo gemakkelijk dat ik in de buurt
van mijn persoonlijke record op de twin
tig kilometer zat. Waarom zou ik het niet
verbeteren, dacht ik". Een uitspraak die
de onblusbare eerzucht van de veteraan
(laat hem dat niet horen) verraadde.
De prestatie van Roelants die 47 seconden
van zijn toptijd verwijderd bleef in Leiden
wordt er alleen maar groter op, als men
weet dat hij pas terug van wintersportva
kantie, door een keelontsteking nauwelijks
heeft kunnen trainen. Bovendien was de
Zilveren Molenloop, de voorjaarsklassieker
die zaterdag voor de veertiende keer van
start ging, zijn eerste wegoptreden. En toch
werd het zijn wedstrijd. Gaston Roelants,
de Belg die in Montreal afscheid wil ne
men, is nu eenmaal gewend te winnen. En
zo zette de 39-jarige kampioen een veld van
ruim 400 lopers volledig naar zijn hand.
Roelants monter: „Het was voor mij nog
een beetje tasten, wat ik kon. Daarom heb
ik een poging om te demarreren na twaalf
kilometer opgegeven. Er was te veel wind.
Later, op een heuveltje in een parkoers
lukte het wel. Dat ben ik nu eenmaal veel
meer gewend dan jullie".
Het laatste zei Roelants op een toon, alsof
hij zich wilde verontschuldigen voor zijn
machtige ontsnapping op een bruggetje
tussen Rijpwetering en Leiden ongeveer
vijf kilometer voor de finish. Met grote
passen snelde de vriendelijke Belg weg van
Günther Mielke (W-Dld) en Henk Kalf, het
duo dat de meester het langst kon volgen.
Kalf na afloop: „Ik deed echt wel mijn best
om bij te komen. Hoe ik ook probeerde,
ik kwam niet dichterbij". Woorden van de
beste Nederlander die tot dat moment de
meest actieve in een kopgroepje was ge
weest dat zich snel na de start had gefor
meerd.
Het kopgroepje van negen man ook dat
snel kennis maakte met de gevaren van
een niet geheel voor verkeer afgesloten
parkoers. Naast de rijksweg Amsterda
m—Rotterdam bij de afslag naar Leider
dorp reed een Daf die gelukkig langzaam
reed op de leiders in. Snel reageren van
de atleten, kalf: „Ik heb nog een dreun
op die auto gegeven. Er zal wel een deuk
in zitten") voorkwam een ongeluk.
Het incident stagneerde het tempo, con
stant twintig kilometer, niet. Piet Waaning
van het organiserende De Spartaan loste
het eerst op het tien kilometerpunt lagen
de „achtervolgers" al meer dan vijfhon
derd meter achter snel gevolgd door
Gerard Nijboer (Deventer) en de Brit Max
Coleby. Op de polderweggetjes niet ver
van de Zijl konden alleen Kaul, Kalf en
Mielke genieten van de machtige demarra
ge van de man die uit Leuven gekomen
was om te winnen.
De Westduitser Mielke kon verrassend het
langst volgen. Verrassend omdat hij een
week eerder nog bij de City-Pier-Cityloop
in Den Haag op een 34e plaats wis geëind
igd. De marathonkampioen van West-
Duitsland: „Ik liep toen al met griep. Tot
woensdag ben ik ziek geweest. Anders
weet ik ook niet waarom ik toen zo slecht
liep".
De Westduitser was in Leiden, zoals ook
Roelants, om een stap op weg te zetten
naar Montreal. Over twee weken is in Karl
Marxstadt de marathon die beslist over de
Westduitse uitzending. Mielke moet daar
hoe dan ook 2.15 lopen, zo heeft de Duitse
bond als eis gesteld. Wat Karl Marxstadt
is voor Mielke is Amsterdam (8 mei) voor
Kalf. De Nederlandse kampioen leeft na
Leiden met vertrouwen naar dat evene
ment toe. „Een man als Mielke heb ik in
november nog verslagen. Als hij dadelijk
die limiet heeft, zakt hij in elkaar. Bij mij
is er sprake van een opbouw. Door een
blessure ben ik later begonnen, maar het
gaat elke week beter".
Het sterke optreden in de Zilveren Molen
loop, waar de publieke belangstelling ook
Kalf tegenviel („Onderweg ben ik nog na
gejouwd met: Ze hebben hem al. Toch
typisch voor zo'n jaarlijks evenement") gaf
de Groningse atleet vertrouwen in de selec
tie voor Montreal. „Voor Amsterdam streef
ik naar een tijd van 2.16. Zoals het nu gaat,
geloof ik erin". Een andere atleet die barst
van vertrouwen wat betreft Olympische
Spelen, is Gaston Roelants. Dat mag hij,
zo weet men ook in Leiden sinds zaterdag.
KEES KOMAN
Uitslag: 1. Roelants (Belg) 1.01.08 (0 6 seconde
boven wedstrijdrecord van Geert Jansen); 2.
Mielke (W-Dld) 1.01.25; 3. Kalf (GVAV) 1.01.38;
4. Kaul (W-Dld) 1.01.58; 5. Nijboer (Daventria)
1 02 06; 6. Coleby (Eng) 1.02.09; 7. Michielsen
(Belg) 1.02.28, 8. Waaning (De Spartaan) 1.03.12;
9. De Reuck (Belg) 1.03.34; 10. Klop (Horror)
1.04.28; 11. Kijne (Metro) 1.04.38; 12. Van Alphen
(AAC) 1.04.50 (eerste veteraan); 13. Antheunissen
(Zeeland Sport) 1.04.55; 14. Kromhout (Olym-
pus'70) 1.04.56; 15. Honcoop (Hellas) 1.05.02.
BRATISLAVA - Bouwiust
Orawi heeft in Bratislava ook
zijn tweede en derde wedstrijd
voor de finalepoule van het
toernooi om de Europese volley
balbeker voor bekerwinnaars
verloren. De Nederlanders gin
gen tegen Rode Ster uit Bratis
lava met 3-0 ten onder. De set
standen waren 14-16,11-15, 2-15.
Tegen CSKA Sofia werd het
ook 3—0. De Bulgaren verover
den daarmee de Europese be
ker. Bouwiust werd laatste.
Uitslagen: Rode Ster Bratislava-
Torino 3-1 (15-10, 6-15, 16-14, 15-
3). CSKA Sofia-Bouwlust Orawi
3-0 (15-5, 15-13, 15-12). CSKA
Sofia-Torino 3-1 (11-15, 15-3, 15-
12.15-8).
Eindstands 1. CSKA Sofia. 2.
Rode Ster Bratislava. 3. Torino.
4. Bouwiust Orawi.
NEUCHATEL - Het Neder
lands damesvolleybalteam heeft
in de strijd om de lentebeker in
Neuchatel met 3-0 gewonnen
van Spanje. De setstanden wa
ren: 15-1,15-0.15-0.
ten nodig om te winnen.
KERKRADE De open Nederlandse judokam
pioenschappen die afgelopen weekende in de Ro-
dahal te Kerkrade zijn gehouden zijn bij de heren
beheerst door de deelnemers uit Rusland en Po
len. De twee Oosteuropese grootmachten waren
voor de eerste keer aanwezig en hebben op over
tuigende wijze hun kracht gedemonstreerd. Zes
Russische judoka's kwamen in de halve finales
en drie van hen behaalden uiteindelijk de gouden
medaille.
Het is duidelijk dat zij straks tijdens het toernooi
om de Europese kampioenschappen in Kiev (5 tot
en met 9 mei) hoog zullen eindigen. De meeste
tegenstand zal ongetwijfeld van de Polen komen,
die voor Kerkrade vijf topjudoka's en vier reser
ves hadden ingeschreven. De A-ploeg kwam niet,
maar de B-selectie maakte zeer veel indruk.
Slechts Bielaswski haalde de eindstrijd niet. Hij
sneuvelde al in de eerste ronde tegen de Nederlan
der Henk Nurn an.
Voor Nederland was er slechts een finaleplaats
weggelegd. Die was voor de Amsterdammer Jan
Bosman in het halfzwaargewicht. De nationale
kampioen was echter in de eindstrijd kansloos
tegen de Rus Timoer Hoeboeloeri.
Toch is Jan Bosman Nederlandse hoogste troef
straks in Kiev en ook op de Olympische spelen
in Montreal. Wie hem naar deze twee evenementen
zullen vergezellen is nog niet bekend. Mogelijk is
dat zwaargewicht Bert in den Berken, die niet in
Kerkrade aanwezig was, omdat hij. met de nationa
le ploeg, een zeer verzwakt overigens, deelnam aan
een voor-olympisch toernooi in Barcelona. Mis
schien hoort Peter Adelaar tot de Montrealgan-
gers. De Amsterdamse reus die vergelijkingen
oproept met Anton Geesink. werd uitgeschakeld
door de latere Russische winnaar Sjota Tsjotsjisj-
vüi, de Olympische zwaargewichtkampioen van
fylünchen.
Naast Bosman, In den Berken en Adelaar hoort
Theo Knegtjens tot het kwartet dat kans heeft op
uitzending naar Canada. De Nijmegenaar werd
gisteren echter in zijn voorronden uitgeschakeld.
In Kiev zal hij, evenals alle anderen overigens, bij
de laatste acht moeten eindigen, wil hij zeker zijn
van uitzending naar de Olympische spelen.
In schaduw
In het lichtgewicht mochten gisteravond tijdens
de finales vier Nederlanders aantreden in de
schaduw van de winnaar Amiran Obgaidzeyen en
de Pool Stanislav Miczkowsky. Voor Harrie van
der Brand en Joop Koning waren er uiteindelijke
bronzen medailles.
De Oostduitsers hebben hun sterkste ploeg in het
halfmiddengewicht. Open Nederlands kampioen
werd Frank Friedrich, die in de eindstrijd met een
vol punt won van zijn landgenoot Lothar Fehre.
Hij is zeker kandidaat voor de Europese en straks
ook voor de Olympische titel. Een bewijs voor die
kandidatuur was de uitschakeling van de Russi
sche wereldkampioen Vladimir Nevzorov voor wie
slechts een bronzen medaille overbleef. Ook Wim
Vulperhorst verdiende een derde plaats.
Abdoel BarkaJajev was de enige van de Russen,
die in de finale kwam maar naast het goud greep.
Hij was tijdens de voorronden aan de enkel
geblesseerd geraakt en ging tijdens de finale op
nieuw door zijn voet. Voor de Pool Adamczyk, die
al snel een half punt voor stond, was het een
kwestie van overeind blijven. De bronzen medail
Jan Jasn Bosman, de eni ge judoka van dit moment van internationaal niveau, be
reikte de finale.
les in het middengewicht waren voor Rioetsi Hon
da (Japan) en Alexei Volossov (Rusland).
Uitslagen:
(lichtgewicht): 1. Amiran Obgaidze (Rus), 2. Stanislav
Miczkowsky (Pol), 3. Joop Koning (Ned) en Harrie van
der Brand (Ned), 4. Jo Aretz (Nea) en Günter Schneider
(WD1).
(halfmiddengewicht): 1. Frank Friedrich (ODD, 2. Lothar
Fehre (OD1), 3. Vladimir Nevzorov (Rus) en Wim Vulper
horst (Ned), 4. Arie Gramsma (Ned) en Cor Brand (Ned),
(middengewicht): 1. Adam Adamczyk (Pol), 2. Abdoel
Barkalajev (Rus), 3. Rioetsi Honda (Jap) en Alexei Volos
sov (Rus), 4. Gotfried Burucker (WD1) en Eddy Baselmans
(Ned).
(halfzwaargewicht): 1. Timoer Hoeboeloeri (Rus), 2. Jan
Bosman (Ned), 3. Eric Koenders (Ned) en Jean Nicolas
(Bel). 4. Peter Bosman (Ned) en Henk Numan (Ned),
(zwaargewicht): 1. Sjota Tsjotsjisivili (Rus). 2. Dariusz
Nowakowski (Pol), 3. Peter Adelaar (Ned) en WO Peters
(Ned), 4. Joop van der Pouwkraan (Ned) en Sjef Weber
KERKRADE De dames wedstrijden van de
open Nederlandse judokampioenschappen die za
terdagavond in Kerkrade zijn gehouden, zijn
geëindigd in een Nederlandse triomf. In zes van
de zeven categorieën ging de titel naar een Neder
landse vertegenwoordigster.
De winnaressen zijn:
1 (tot 48 kg): Ingrid Nanlony (Ned)
2 (tot 52 kg): Henny Matteman (Ned)
3 (tot 56 kg): Lenie de Haas (Ned)
4 (tot 61 kg): Mar^ France Mül (Fra)
5 (tot 66 kg): Paula Mallens (1
6 (tot 72 kg): Ria Aka (Ned)
7 (boven 72 kg): Elly Lubben (Ned).
BELGRADO Vóór de finale
van het Europees zaalhandbal
kampioenschap, waarin voor
het eerst in de geschiedenis een
Nederlands damesteam speelde,
zei Jo Gerris, de trainer-coach
van Mora-Swift: „Omdat de fi
nale in Belgrado moet worden
gespeeld, hebben we bij het eer
ste fluitsignaal al een achter
stand van tien punten".
De corpulente Roermondse ge
meenteambtenaar, vanwege zijn
enorme kennis van de handbal
sport in heel Europa bekend,
daarmee niets te veel.
Mora Swift heeft het dan
niet kunnen redden. Gistermoi
gen in eeh drukkend warme
sporthal te Belgrado, waarir1
4.000 toeschouwers de tribun
niet alleen tot de laatste plaat
bezetten, maar ook omtoverde
tot een gloeiend hete hekser'
tel, verloor Mora-Swift met *<n
12. Met precies tien punten ver j
schil dus, zoals trainer-coach Jo
Gerris had voorspeld....
MACHTSGREEP OP
BRUGGETJE BIJ RIJPWETERING
Wim van Heumen...veel zorgen.
m
