Van Hanegem
verwacht straf
van drie duels
FEYENOORD WEER IN DE ZORGEN
Ajax - PSV gewoon verschil in kwaliteit
Jan Peters overklaste De Kromme
NA „REL IN
NIJMEGEN"
PEL:
NIJMEGEN Scheidsrechter Berrevoets, bezig aan een zeer
opvallend seizoen, marchandeert niet Een overtreding die
dient bestraft te worden en letten op andere zaken doet bij
hem niet ter zake. Alle consequenties zijn voor rekening van
de speler, elk moment van het speL Volgens die zienswijze
reikte Berrevoets dit seizoen al een rode kaart aan Spelbos
(AZ '67), Kila (FC Den Haag) en Polko (Heracles). Een triest
record maar wel een bewijs van krachtig en consequent
optreden. Met Berrevoets valt niet te spotten.
Dat merkte, gisteren in Nijmegen, ook Wim van Hanegem.
Berrevoets handelde helemaal volgens het boekje: Een officieuze
waarschuwing na een zware overtreding tegen Sije Visser, een
officiële waarschuwing na het twee keer weghalen van de bal
op de elfmeterstip en toen, Wim van Hanegem nog niets geleerd
had en doorging met het maken van een grove overtreding
tegen Marijnisse, een vanzelfsprekende rode kaart Berrevoets:
„Er bleef me geen andere beslissing over, die Wim kreeg voor
het neerleggen van de tegenstander zonder een bal in de buurt
was het een bekeken zaak. Ik mag iemand niet twee keer in
een wedstrijd bekeuren".
ge
p?
Natuurlijk had Wim van Ha
negem, die groot prestige ver
lies leed tegen zijn directe
tegenstander Jan Peters, die
nu wel voor Oranje gekozen
zal worden, wél kritiek. Hij
zei vreemd opgekeken te heb
ben, toen de scheidsrechter in
de tiende minuut van de wed
strijd al naar hem toesprintte
en zijn overtreding tegen Sije
Visser bestrafte met: „Nog
een keer, Willem, en je gaat
er onherroepelijk uit". Berre
voets: „Dat kan best kloppen
als Wim van Hanegem het
zegt. Je roept zulke dingen in
het vuur van het spel".
Van Hanegem verbruidde het
bij Berrevoets, toen NEC een
strafschop mocht nemen na
een tackle van R ijsberg en te
gen Zuidema. Feyenoord pro
testeerde hevig, aanvoerder
Treytel liep te rukken en te
trekken aan de kledij van de
arbiter. In die tumultueuze
minuut ging Van Hanegem
zijn boekje te buiten door tot
tweemaal toe de bal van de
stip te halen en hem doodleuk
onder de arm te steken. Dood
stil staand verhoogde hij voor
Berrevoets de problemep in
het veld. Tenslotte verveelde
het hem en hij schreef zijn
naam in zijn notitieboekje op
Het commentaar van de
schuldige: „Ik heb de bal een
keer met de voet weggetikt
Dat was alles. Van die andere
keer weet ik niets".
Dat was nog tot daar aan toe.
Maar Wim van Hanegem, een
slecht verliezer in het sportie
ve vlak, raakte enkele minu
ten later helemaal de kluts
kwijt NEC brak uit en Zuide
ma had de bal aan de voet
Een gevaarlijke counter was
in de maak. Toen Marijnissen
plotseling versnelde legde
Van Hanegem hem van ach
teren neer. Een zware overtre
ding, die met een gele kaart
bestraft diende te worden.
Maar omdat Berrevoets al
eerder corrigerend ten opzich
te van de Feyenoorder had
moeten optreden, kon hiermee
niet volstaan worden. De rode
kaart vond Wim van Hane
gem, die later een filter-sigaar
aan zijn mond zette en zich
emotioneel onderhield met ie
dereen, die wat weten wilde,
een te zware bestraffing. „Als
je iemand onderuit schopt is
zo'n beslissing te begrijpen.
Maar daar was geen sprake
van. Die Marijnissen liep te
gen mijn knie aan. Ik ving
hem nog op".
Feyenoord beraadt zich nog
over een mondelinge of schrif
telijke behandeling van deze
zaak. Voor Van Hanegem heb
ben deze twee mogelijkheden
nauwelijks voordelen. Hij ver
wacht geen hogere straf dan
drie wedstrijden („omdat ik
geen voorwaardelijke wed
strijden meer heb staan")
maar anderen bij de club hou
den hun hart vast Zijn stra
flijst lijkt te indrukwekkend
om ditmaal op consideratie
van de strafcommissie te mo
gen rekenen.
HANS DE BRUYN
Dit gebaar laat aan dui
delijkheid niets te wensen
over: eruit. Willem van Ha
negem kijkt ietwat scham
per achterom. De tucht-
commissie zal waarschijn
lijk ook achterom kijken,
naar de straflijst, en mede
daarnaar oordelen. En dat
met Feyenoord-Ajax zon
dag in het verschiet
NIJMEGEN Angst kende Jan Peters van
NEC niet meer. Hijzelf vroeg trainer Piet de
Visser de afgelopen week om Wim van Hane
gem te mogen afstoppen en toen op zijn ver
zoek gunstig werd gereageerd benaderde de
kleine alleskunner Feyenoord de eerste „gro
te" tegenstander van dit seizoen in het stadion
De Goffert als de wedstrijd van zijn leven.
„Ik wilde een test Dagen van tevoren was ik.
met mijn gevecht tegen Wim van Hanegem
toch nog altijd een bijzondere voetballer al
in de weer en mijn bedoeling was om in deze
wedstrijd uit te vissen hoe ik er internationaal
voor stond. Jonge, ambitieuze spelers, die nog
veel moeten leren, hebben die ruggesteuntjes
op bepaalde tijden hard nodig".
Jan Peters slaagde, mét cum laude. NEC
Feyenoord stond helemaal in hét teken van
hem. Hij was de absolute regisseur van het
middenveld, die eerst Wim van Hanegem aan
pakte en zoek speelde, zodat Feyenoords angsti
ge middenvelder uit arrenmoede maar assis
tentie ging bieden aan zijn zwakke defensie.
Daarna stal Peters echt de show. Steeds stond
hij met zijn sierlijke passeerbewegingen en zijn
falbelachtige traptechniek aan de basis van
\yeer een flitsende aanval, zoals NEC er vele
in het begin durfde op te zetten.
De eerste speelperiode kreeg een vreemd ka
rakter. Feyenoord concentreerde zich op de
counter en NEC bleef aanvallen, een furie
gelijk. Niets was van de mogelijke kampioens-,
kandidaat over. Flansen en fouten wisselden
elkaar met gelijke tred af en een spektakelstuk
was in de maak. Jan Peters, de kleine veldheer,
was bij alles betrokken wat NEC presteerde.
Toen Feyenoord een keer verder dan de mid
denlijn kwam, stuurde Peters onmiddellijk zijn
„addudant" Hogendoorn op verkenning uit De
NEC-aanvaller doelpuntte bijna. Even later de
poneerde Peters uit een vrije trap de bal
millimeter zuiver op het hoofd van Gerritsen,
die rakelings naast kopte.
Toch kon een treffer niet uitblijven en zeven
minuten voor de rust schoof Peters de bal door
naar Wim Meijers, die een lange, felle kreet op
links hoorde. Ad Mellaard, de opkomende ver
dediger, lag op snelheid. Met een lange pass
trachtte hij hem te bereiken. De Feyenoord-ver-
dedigers concentreerden zich op Mellaard en
zagen niet dat de plotseling vertrokken Eugene
Marijnissen de bal meepikte, moeite had met
het onder controle krijgen van de bal, maar
toch scoorde: 1—0.
Dit resultaat was mét voetbal bereikt en dat
vormde voor NEC wellicht de grootste voldoe
ning. De club van Piet de Visser, die het vorig
jaar nog in de eerste divisie speelde, had ten
onrechte opgezien tegen Feyenoord en dat was -
het aardig aan het bewijzen. NEC bezat karak
ter en moraal; Feyenoord miste de wil om tot
het uiterste te gaan om over het tekort aan
organisatievermogen maar niet te spreken. Na
tuurlijk werd dat na rust beter, maar niet veel.
Het enige verschil met de eerste helft was dat
Feyenoord iets meer vocht, strijd leverde. Maar
dat was ook alles.
Toch scoorde Feyenoord tegen. De Jong werd
neergelegd en Feyenoord mocht een vrije trap
bij het strafschopgebied nemen. Van Hanegem
leek zich hierover te ontfermen. Niet hij maar
Schneider nam de vrije trap echter snel en via
een onbekende voet in het muurtje verdween
de bal laag in de uiterste hoek. Onhoud voor
de verkeerd opgestelde doelman Schellekens:
1—1.
Het typeerde NEC gisteren, dat Feyenoord
weer met de rug tegen de muur kwam te staan.
Aan de lawine van steeds weer nieuwe aanval
len kwam haast geen einde.Feyenoord stortte
zich middenin de problemen toen Rijsbergen
Zuidema neerlegde en Berrevoets resoluut naar
'de stip wees. Strafschop! Jan Peters meldde
zich. Als één brok zelfvertrouwen. Daar waar
hij op had gehoopt was nabij. Hij moest de
wedstrijd beslissen. Helemaal in zijn eentje.
Precies zoels hij zich bij NEC manifesteert
Toch faalde Peters op dót moment, zijn schot
ging huizenhoog over.
Feyenoords kansen verkleinen op het kam
pioenschap was hem niet helemaal gelukt Een
punt pakte hij de Rotterdammers „slechts" af.
Zijn persoonlijk succes was wel bereikt. Bonds
coach Knobel had hem Van Hanegem zien
overklassen en dat betekende erg veel. De
mensen die nóg geloofden in een terugkeer van
De Kromme in Oranje, waren een illusie armer.
HANS DE BRUYN
Scoreverloop: 34. Marijnissen 1—0, 69. Schneider 1—1.
Scheidsrechter. Berrevoets. Toeschouwers: 23.000.
NEC: Schellekens; Visser, Kornelis, Gerritsen (Gerd-
sen), Mellaard; Marijnissen, Peters, Van de Berg;
Hoogendoorn, Zuidema en Meijers.
Feyenoord: Treytel; Schneider, Rijsbergen, Van der
Korput, Vos; Jansen, De Jong, Van Hanegem, Vreij-
sen, Nico Jansen (Kreuz), Kristensen.
AMSTERDAM Met de handen hoog boven het hoofd dender
de Willy van de Kerkhof over het veld. Dolblij begroetten de
fans op de tribunes zijn doelpunt, het derde voor PSV in het
kapitale treffen tegen Ajax. Zo hoog Willy van de Kerkhof
zijn armen in het zegevierend gebaar hief, zo diep zonken de
hoofden van de Amsterdammers. Zij waren verslagen en
menselijkerwijs gesproken restte hen slechts de hoop een plaats
te bereiken die goed is voor bet UEFA-toernooi voor volgend
seizoen. De rechtstreekse confrontatie tussen twee potentiële
kanshebbers op de vaderlandse titel was zaterdagavond in het
Olympisch Stadion zonneklaar in het voordeel van PSV uitge
vallen. De „spionnen" van St Etienne wisten eigenlijk niet
goed hoe zij dit PSV moesten beoordelen. „Omdat Ajax zwak
speelde", zeiden ze. En dat verdroot de Eindhovense trainer
Kees Rijvers zeer.
Vertwijfeld riep hij uit: „Doen
we het dan nooit goed. Nu
winnen we deze belangrijke
wedstrijd en is Ajax weer
zwak geweest". Rijvers be
streed dat, terecht Ajax speel
de de eerste helft bepaald niet
zwak. Het trok onvervaard ten
aanval, drukte het spel veelal
geheel naar de Eindhovense
helft maar miste de scherpte,
het inzicht en het raffinement
vroeger sterke punten van
de ploeg om PSV te over
rompelen. PSV, dat in die eer
ste drie kwartier toonde wel
degelijk onder druk te kunnen
spelen.
Maar het kwaliteitsverschil
tussen de ploegen die vóór het
duel de toppers van de ran
glijst waren, was duidelijk
herkenbaar: PSV dat behalve
werklust ook een natuurlijke
spelvreugde ten toon spreidde
en gemakkelijker en soepeler
speelde, Ajax dat wel wilde
maar steeds een verkrampte
indruk maakte, alsof het alle
maal zo verschrikkelijk veel
moeite kostte. Dat was in feite
ook zo. De drie doelpunten
van PSV en het ene van Ajax
bewezen het Bij de Eindhove-
naars gave treffers na vlotte
aanvallen, bij Ajax een from
meltreffer van het onmisken
bare talent Arnesen, een jeug
dige, schriele, maar balvaardi-'
ge, attente en overijverige spe
ler in de .juniorenleeftijd".
Door maestro Rinus Michels is
de jonge Deen sinds zijn kort
stondig verblijf bij Ajax een
speler voor één helft genoemd,
vanwege zijn jeugd. De „gene
raal" was ziek geweest, nog.
niet fit maar moest ditmaal de
na de rust sterk terugvallende
Arnesen handhaven als zijnde
zijn beste speler.
Frank Arnesen was in de eer
ste helft het grote gevaar in
de aanval, waarin verder
Geels die in de lucht nauwe
lijks een kans kreeg en Stef-
fenhagen wiens dribbels veel
al een vroegtijdige dood stier
ven. Ook dat was een ver
schil Ajax verloor, naarmate
de wedstrijd vorderde, steeds
meer persoonlijke duels van
de gretiger spelende Eindho-
venaar. „Onze ambiance was
groter", ordeelde Kees Rij
vers. „Het leek wel of we
steeds vaster kwamen te zit
ten", kreunden de Ajacieden.
De definitieve beslissing. Willy van de Kerkhof heeft Schrijvers soepel gepasseerd. Steffenhagen is te hulp geschoten maar kan alleen nog
toekijken hoe PSV op 3-1 komt
Compacter
En toch dwong Ajax de oppo
nent zeker de eerste drie
kwartier tot uiterst attent te
genspel. Arnesen, die soms
doet denken aan Cruyffs sub
tiele balbehandeling, stimu
leerde zijn ploeggenoten die de
steun hadden van Ruud Krol,
genezen van zijn jukbeenbles
sure. Maar er waren toch te
veel zwakke plekken: Notten,
Mühren, Steffenhagen, Huls-
hoff die zich moeilijk blijft
bewegen en moeizaam van de
grond komt en geen enkele vat
had op Edström die later dan
ook door Dusbaba werd be
waakt Het moest bij Ajax te
veel van individuen komen
terwijl PSV een compacter ge
heel vormde.
PSV was niet onder de indruk
van het aanvallend spel van
Ajax en trachtte dat om en
nabij de middenlijn te ontrege
len. Er ontstonden mogelijkhe
den tot counteren en daarin is
PSV sterk.
Het eerste doelpunt was er zo
een. Een soepele, millimeter-
zuivere aanval met een passje
van Edström naar De ijkers -
Michels gelaten: „Wie zou bij
ons die snelle, opbouwende
verdediger kunnen stoppen?"
die met eqn formidabel
schot'scoorde: 0—1.
Nog meer drong Ajax aan en'
er ontstonden gevaarlijke si
tuaties voor het doel van An-
dré van Gerven vervanger
voor de geschorste Jan van
Beveren die zich die plaats
volkomen waardig toonde
maar wel een vergissing
maakte die' de gelijkmaker be
tekende. Uit een vrije trap van
Mühren stompte Van Gerven
half mis en na enig geharre
war tikte Arnesen de bal in;
1-1.
Er sloeg nog meer werkdrift
in Ajax, die PSV bekwaam
indamde met spelvertragen,
wat de Amsterdamse fans nie-
t konden waarderen maar wel
degelijk effect sorteerde. Toen
volgde weer zo'n razendsnelle,
minutieuze uitvaL Dusbaba
kopte de bal uit een voorzet
van Deijkers wel van de doel-
mond weg maar Dahlqvist leg
de de bal terug naar Willy van
der Kuijlen die ineens doel
treffend uithaalde, een juweel
van een doelpunt: 1—2.
Zwoegen
Bij PSV verscheen na de rust
Lubse twee dagen tevoren
met Jong Oranje tegen Schot
land voor Dahlqvist Ajax
wachtte nog even met vervan
gen en trok weer ten aanvat
Steffenhagen kwam in redelij
ke positie maar speelde de bal
kinderlijk simpel te ver voor
zich uit Aan de andere kant
tikte Willy van der Kuijlen
haarzuiver de bal tussen de
Amsterdamse verdediging,
Deijkers liep door maar
strandde op Schrijvers. Het
spelpeil daalde sterk. Van het
aantrekkelijke kijkduel van
voor de rust bleef niet veel
meer over. Steeds meer moest
Ajax zwoegen. De vervanging
van Mühren en Notten door
Van Dord en Meijer bracht
Ruud Krol op het middenveld.
Verder dan een enorm schot
uit een vrije trap, gestopt door
Van Gerven, kwam ook hij
niet
Strik, ingezet voor Edström
Rijvers: „Wij proberen zo veel
mogelijk met dertien man te
spelen en voor Edström had
net zo goed een ander vervan
gen kunnen worden, dat
maakt bij ons niet uit" was
de grondlegger van de defini
tieve winst Zijn passje door
de defensie weer was Huls-
hoff te traag bracht Willy
van de Kerkhof een vrij veld
en soepel passeerde hij de uit
lopende Schrijvers: 1—3.
Het zelfbewuste PSV had een
Ajax dat gebrek aan zelf vér-
trouwen heeft en daardoor
.gewrongen" speelt op de ran
glijst op afstand gezet op vol
komen logische wijze, want
het was doodeenvoudig ster
ker omdat het meer kwaliteit
bezit
Herman van Bergem
Scoreverloop: 10. Deijkers 0—1; 26.
Arnesen 1—1; 41. v.d. Kuijlen 1—2;
87. W. v.d. Kerkhof 1-3. Scheids
rechter Derks. Toeschouwers:
58.000.
Ajax: Schrijvers; Suurbier, Dusba
ba, Hulshoff, Krol, Notten (Meyer),
Brokamp, Mühren (Van Dord); Ar-
nese, Geels, Steffenhagen.
PSV: Van Gerven; Poortvliet Van
Kraaij, Krijgh, Deijkers; Willy van
de Kerkhof, Stevens, Willy van der
Kuylen, René van de Kerkhof, Ed
ström (Strik). Dahlqvist (Lubse).
