Mevrouw Van Goozen is geen
gokkende caféhoudster
GROEN SC BREEKT
ZEGEREEKS PUNCH AF
Kinzo lief voor
Mercasol: 5786
Jaap Wurzer popelt om met zijn
mini-home de weg op te kunnen gaan
Ijskoude, en peperdure
filmopnamen op Noordwijks
verlaten strand
DONDERDAG 11 MAART 1976
LEIDSE COURANT.
PAGINA 5
DOOR h1')n omwe9en door stad e" land kom ik 9raa9 mensen tegen. Elke
morgen tussen negen en tien uur kunt u mij telefonisch vertellen wie
TON u graag in deze rubriek zou willen tegenkomen. Het nummer van mijn
PIETERS geduldige telefoon, is 071 12 22 44; u kunt dan naar toestel 19 vragen.
Bouwer Jaap Wurzer,
die o.a in Leiden ooit
honderden flats neerzet
te, zoals bij voorbeeld de
Haagwegflat tegenover
de molen van Noord
man, zit een beetje in de
penarie. Sinds een jaar
of zeven woont hij fabel
achtig aan de Woudse
Wetering, land vóór en
water achter, maar hij
en z'n (tweede) vrouw
hebben al een tijd het
gevoel van „wegwezen".
Daarom kocht Jaap
Wurzer in november vo
rig jaar in de stad Og-
den, bij Salt Lake City
in de Amerikaanse Roc
ky Mountains een huis-
op-wielen. Om er eens
uit te zijn, als het 's win
ters in de Zuidhollandse
Er was nauwelijks één
Noordwijker die zich
gisteren warm liep voor
de strandopnamen die
de TROS maakte voor
een van de 8 toneelafle
veringen van verhalen
van Guy de Maupassant.
Vanaf 11 uur tot in de
middag heb ik met foto
graaf Henk van den En-
de (die het niet meer
had zitten, sinds hij af
gelopen weekend een
stevige Britse griep in
Londen opliep) lopen
blauwbekken. Alleen
VW-directeur Rovers,
die al die heisa wel mooi
vond omdat er toch
maar weer een stukje
Noordwijk werd „ver-
kocht", bleef trouw de
zaken volgen, totdat ook
hij tot op het bot ver
kleumd de warmte van
zijn kantoor opzocht. Er
was ook een Noordwijk-
se politiemacht van drie
man (de strandbrigade)
op de been. Maar deze
heren volgden me na
enige tijd naar De Land
bouw om warme voeten
en een bak koffie te ha
len.
Veertig seconden Noordwijk
op de TROS-band: een paar
shots op hotel Noordzee (waar
de actrices Marijke Merckens
en Ineke Cohen, met pijpe-
krullen, vanachter het venster
vonden, dat ze toch maar een
duf leventje leidden in een
vervelende badplaats wat
niets met Noordwijk te maken
had, maar dat stond zo in het
schript) en op het verlaten
strand, waar een zeer oude
Zandvoortse schelpenkar,
twee even oude badkoetsjes en
twee roeibootjes de scène
moesten versterken. Daar was
ook Dorus Langeveld, oud-
schelpenvisser, die met zijn
paard en gestoken in eerl door
het genootschap Oud-Noord-
wijk verstrekt kostuum afge
huurd was voor de levende
entourage. Evenals 10-jarige
Rudi Steenvoorden uit de Pic-
késtraat, die in het strandtafe
reel een hondje tegen zich op
moest laten springen.
Dan was er ook nog kwijlende
Chaplin, een zwarte Gordon
Setter, de hond van het TROS-
produktiemeisje. O ja, de
koetsjes en bootjes werd ter
beschikking gesteld door Zee
bad Noordwijk. Er moest op
de boulevard zelfs een licht
mast worden neergehaald
voor die 40 filmseconden. Men
bestierf het zo'n beetje: op een
bootje stond een fles White
Label, voor degenen die het
niet meer konden harden van
de kou. Brigadier Huybers van
de Noordwijkse politie: „Die
Rovers is er helemaal kapot
van, al voelt-ie z'n oren niet
meer. De TROS wordt feeste
lijk bedankt, maar ik ga nou
eerst thuis een hapje eten..."
VW-directeur Rovers: „Ja,
het is wel een heidens karwei.
Maanden zijn er mee heenge
gaan. De TROS is wel vier
keer bij- me geweest om de
zaken door te praten".
Veertig seconden Noordwijk:
twee mejoffers (Frans-luchtig
op de versiertoer), patat met
fricandeau verorberd door een
TROS-trein in De Landbouw,
een afgrijselijke ventilator in
het Noordzee-hotel-raam
(zoiets bestond rond 1890 nog
niet), urenlang instellen van
camera's in een door TROS-
handen gegraven kuil van een
meter diep, zeedamp, ijskoude
handenGuy de Maupassant
zat er destijds wel wat warmer
bij
Oud-Noordwijkse beelden anno 1976.
Er heerste dinsdagavond in Paviljoen De Does
grote ontstemming. Ik kan beter vertellen, dat de
Van Goosens witheet waren. Die avond stond in
de L.C., dat een caféhoudster G. uit Hoogmade
door de Leidse kantonrechter een te verwaarlozen
strafie op het dak was geschoven. Mevrouw G. had
een illegale gokautomaat in huis gehad en daarvoor
moest ze boeten. Nu kan caféhoudster G. in Hoog
made alleen maar mevrouw Van Goozen zijn, de
eega van Piet van Goozen, die op het gebied van
gokautomaten en speelholen zo vlekkeloos als een
lam is. Maar er stond wat er stond en de Van
Goozens van De Does waren in één keer in op
spraak gebracht. Mevrouw Van Goozen was fu
rieus, maar gistermiddag offreerde ze me een kopje
heerlijke thee, nadat ik opheldering van zaken had
gegeven.
Wat was namelijk het geval? stond ene mevrouw G. uit
Noordwijk terecht. Bij haar in
In de zitting van de kanton- de keuken werd illegaal ge-
rechter, maandagmiddag, gokt: het apparaat stak vol
Duitse marken. De Noordwijk
se familie G. heeft blijkbaar
een apart potje vol marken
waarmee voor intern gebruik
in de keuken wordt gegokt bij
het leven. Maar voor die lank
moedige rechter stond ook een
meneer O. uit Hoogmade te
recht. Meneer O. is exploitant
van speelautomaten. Maar me
neer O. hield tijdens de zitting
zijn mond dicht en mevrouw
G. sprak des te luider. Onze
verslaggeefster kreeg toen de
indruk dat het ging om een G.
uit Hoogmade. Consternatie
en paniek bij Van Goozen,
want over zoiets rebbelt na
tuurlijk een heel dorp.
Piet van Goozen: „Een zoon
van me, een zeer felle, wou al
naar de politie gaan en er
advocatenwerk van maken.
Maar wat word ik daar nou
wijzer van? Ik vind dit vrese
lijk rot. Ja zeker, ik heb hier
een speelautomaat Full House
staan, maar dat is uitsluitend
voor amusement Die staan
overal. Daar hou je alleen
vrije spelen aan over. In dat
Noordwijkse apparaat douw
je geld en het spuit er weer
geld uit. Dat is zwaar verbo
den. Niet in Duitsland, nee. Je
hebt hier bij mij ook wel linke
lui, die op een rustige doorde
weekse middag een gaatje in
het Full House proberen te
boren om er een pennetje in
te kunnen stoppen dat het
middelste speelrolletje met
bramen en peren vasthoudt.
Zo kun je achter elkaar vrije
spelen winnen. Ik leg daarom
een bierviltje met „Defect"
erop neer".
Er werd gisteren nog over Piet
G. en z'n vrouw geroddeld in
Hoogmade: dat wijf heeft
natuurlijk zo'n apparaat in d'r
keuken staan. Kunt u zich
voorstellen, dat m'n vrouw
ontzettend kwaad was toen ze
dat in de krant las, van die
caféhoudster G.?'\ zo lichtte
Piet van Goozen me in: „zoiets
schaadt toch je naam?" Ach
ter de tap staat op de keuken
deur, op een bordje dat van
Staatsbosbeheer werd „over
genomen": Rustgebied voor
het edelhert, gesloten voor het
publiek". „Dat bordje maakt
het nu nog maar erger", vreest
Piet, „zie je wel, zeggen ze
dan, het publiek mag de keu
ken niet in omdat er gegokt
wordt"Mevrouw Van Goo
zen, met drie schatten van
aanhankelijke honden om
haar heen, wilde niet op de
foto: „Ik hou niet van publici
teit, die heb ik nou al genoeg
gehad
dreven te kil werd. in
Ogden was Jaap al een
keer of vijf geweest.
Daar woont zijn vriend
Henk Zwart uit Leiden,
die 21 jaar geleden nog
chauffeur-monteur bij
de Leidse brandweer
was, maar het in ons
kikkerlandje niet meer
zag zitten. „Henk zou nu
niet meer hier kunnen
aarden, ofschoon hij nog
vaak naar Nederland
komt voor een korte va
kantie," vertelt Jaap
Wurzer.
„We konden nooit onze twee
Duitse herders Alaska en Chi
ta meenemen," voegt mevrouw
Wurzer zich in het gesprek in
de royaal en zeer smaakvol
„gerenoveerde" boerderij aan
de Vrouwgeestweg, waar het
gemotoriseerd verkeer een
halt is toegeroepen. „Het is
vreselijk, dat onderbrengen
van dieren. De laatste keer
waren ze in een asiel, maar ze
kwijnden gewoon we. Ze zijn
altijd gewend geweest bij ons
te zijn." Alaska en Chita heb
ben dan ook in het ruime bou
doir van de Wurzers een eigen
opgemaakt bed: Alaska kruipt
ónder de sprei en Chita slaapt
er boven op.
Vandaar die uiterst comforta
bele „Mini Motor Home" Tra-
velcraft, made in USA, vóór
het huis. Het eerste exemplaar
dat in Nederland arriveerde,
via een 550 km lange tocht van
Ogden naar New York, met
Jaap Wurzer aan het stuur,
terwijl zijn vrouw een cake
bakte onder de afzuigkap en
een kan verse koffie zette. Dat
is het grote verschil met een
alledaagse caravan: je mag in
dat mini-huis op wielen sla
pen, wonen kaarten, zomaar
leven, terwijl de zaak rijdt.
Een bezienswaardigheid, waar
al heel wat Nederlanders hun
ogen op uitkeken. Een 8 cylin
der Dodge, met automatische
versnellingsbak. In de States
sliepen de Wurzers tijdens hun
vijfdaagse tocht bij wegrestau
rants, waar concentraties van
truckdrivers hun trailers neer
zetten om enigszins veilig te
zijn 's nachts, als de Hali's
Angels de routes bedreigen.
Dat is Amerika.
Voor de prijs van zo'n mini-
home koop je hier in Neder
land een redelijk huis: 80.000
gulden, maar Jaap Wurzer
voelt zich op het moment zo'n
beetje als in de aap gelogeerd,
want de Rijkswegen Verkeers-
inspektie vindt het allemaal
maar niks. Vijf maanden keu
ring staan Jaap en z'n luxueu
ze Dodge te wachten: de ver
lichting moest worden veran
derd, er wordt gezocht naar
Milieuverstorende invloeden,
naar geluidsoverlast, naaf bo
ring en inslag van de motor,
naar de remcapaciteit, naar de
hoogte en de laagte, naar de
lengte, naar hier en ginder.
Jaap Wurzer wordt er bijkans
crazy van. „Als ik dat allemaal
had geweten, had ik de auto
in de V.S. laten staan.
„We wilden met Pasen naar
Wenen gaan, met onze nieuwe
aanwinst, en de honden mee,
natuurlijk. Ik mag er nog niet
mee rijden, alleen naar de
keuring in Den Haag en naar
de weging.
We willen die wagen vanzelf
sprekend regelmatig gebrui
ken, naar Spanje, Joegoslavië,
•Zweden, Denemarken", zegt
Jaap een beetje ontmoedigd,
want een meneer van de Ver-
keersinspektie was bang, dat
de Dodge niet door de keuring
zou komen. Mevrouw Wurzer
zit te popelen om weg te kun
nen, maar daar staat de Tra-
velcraft in de drassige berm
van de Vrouwgeestweg, waar
Holland zo'n beetje op z'n
smalst lijkt. En dat is doodzon
de van dat dubbele bed boven
De woning-op-wielen
van Jaap Wurzer
de cabine, het luxe toilet met
douche en fonteintje, de kook
plaat en bakoven, de gasver-
warming met thermostaat, de
fikse koelkast. Daar heb je een
klerenkast voor, een met tapijt
belegde salon achterin, waar
je ook nog kunt slapen (zes
ruime slaapplaatsen in totaal).
Het zou sneu zijn van de dub
bele gootsteen, de mugdichte
horren in de ramen, de aircon
ditioning voor de koele lucht
in warme dagen. Het op non-
actief staan is ook fnuikend
voor de generator die in de
wagen alle stroom opwekt;
voor de krachtige radio met
tape-deck en de vier boxen:
twee voorin en twee achter.
Het is geen rijdend huis waar
in je je moet behelpen, maar
de vaderlandse bureaucratie
moet niet in vijf maanden tijd
een stok steken voor zoveel
enthousiaste dromen, meent
Jaap Wurzer wat somber. De
Wurzers zijn niet roekeloos
met hun geld omgesprongen.
De één koopt er een tweede
huis voor, een ander een aar
dig jacht. Jaap Wurzer wil met
vrouw en honden prettig en
ongebonden de vakantiewegen
oprijden met zijn hebben en
houwen. Mèg-ie mischien, al- rendabel zijn. Als ik maar
stublieft? „Het is een vrij duur eerst dat kenteken binnen heb,
ding, maar dat moet toch ook dan ben ik tevreden.
(Van onze volleybalmede
werker)
Leiden In de promotie
klasse heren kreeg Groen
SC het Delftse Punch op
bezoek, dat tweede op de
ranglijst stond. Van meet
af aan beheerste Groen
SC, dat de laatste weken
in een blakende vorm
steekt, het duel. Punch
werd met de alleszeggen
J. Bruggeman
burgemeester
Schipluiden
(Van een onzer verslaggevers)
Lisse De heer J. A. L. Brug
geman, chef Algemene Zaken
van de gemeente Lisse, is met
ingang van 1 april benoemd
tot burgemeester van Schiplui
den. Hij volgt in deze functie
drs. Bolten op, die de gemeen
te Schipluiden in september
vorig jaar verliet om het bur
gemeesterschap van de ge
meente Alkemade te aanvaar
den. De heer Bruggeman (45)
is rooms katholiek en lid van
de KVP.
De heer Bruggeman toost met zi|n vrouw op zijn nieu
we functie.
de setstanden 15-6, 15-10
en 15-8 na 37 minuten
weer naar huis gestuurd.
Een teleurstelling voor de
Delftenaren, die tot dan 8
wedstrijden op rij hadden
gewonnen. Uitblinkers bij
Groen SC waren Frits
Jans, met een erg sterke
service, en spelverdeler
Ton v.d. Bos. LUSV be
haalde in een bijzonder
slechte wedstrijd een ge
makkelijke 0—3 overwin
ning in de uitwedstrijd
tegen Verburch.
Vrijdag a.s. krijgt LUSV
de laatste kans om nog
een gooi te doen naar het
kampioenschap. Er wordt
dan om 8 uur in de Uni
versitaire Sporthal ge
speeld tegen koploper Ze
venklappers.
Koploper in de promotie
klasse dames, Gemini
Kangeroes-2, behaalde,
via de setstanden 15-5,15-
7 en 15-4, een gemakkelij
ke 3—0 overwinning op
het Delftse Skania.
Groen SC-2 moest in de kleine
zaal in Waddinxveen Be Fair
bekampen. Met Klazien Peter
sen in de plaats van de gebles
seerde Annet de Wit en zonder
Ellen v. Berkum behaalde
Groen SC zijn vijfde overwin
ning in successie. In vijftig mi
nuten tijds werd de thuisclub
met 0—3 van het veld geveegd.
Groen SC-3 heeft via een moei
zame 3—1 overwinning op het
Delftse AV40 zijn derde plaats
op de ranglijst voorlopig veilig
gesteld.
In de eerste klasse dames stond
de topper LUSV-DAC op het
programma. LUSV nam in de
eerste set een ruime voorsprong,
maar moest vervolgens toch toe
zien hoe de Alphense dames de
set met 13—15 naar zich toe
trokken. LUSV raakte toen pas
•goed warm gedraaid en nam,
mede dankzij goed spel van An-
nemarie Aernoutse en Akkeleen
Siebinga, een 2—1 voorsprong
(15—10 en 15—9). In de vierde
set hadden de studentes geen
kind meer aan het zwak spelen
de DAC (15—5). Als ook mede
koploper Orion a.s. vrijdag van
DAC wint, lijkt een beslissings
wedstrijd om het kampioen
schap tussen Orion en LUSV
onvermijdelijk.
Het als derde geklasseerde
Groen SC-4 had weinig moeite
met het Katwijkse KVC, dat
kennelijk die dag niet optimaal
gemotiveerd in het veld ver
scheen. Via de setstanden 5-15,
7-15 en 6-15 nam Groen SC de
beide punten mee naar huis.
Bij de heren moest Groen SC-2
naar de Universitaire Sporthal
om SKC te bekampen. Ondanks
het gemis van Taco Veldstra en
Jef Kouwenberg werd het een
03 overwinning voor Groen
SC dat met de setstanden 7-15,
13-15 en 11-15 de Leidse studen
ten aan de kant zette. Daar kop
loper Leski met 0—3 won bij
Gemini Kangeroes-3, blijft
Groen SC op de tweede plaats
met één punt achterstand op
Leski.
WERVELENDE SHOW VAN OWEN WELLS
Van onze basketbalmedewerker
LEIDEN Kinzo, naar alle waarschijn
lijkheid de nieuwe kampioen van Neder
land en hofleverancier van het nationale
basketbalteam, is eigenlijk best een aar
dige ploeg. In tegenstelling tot wat in de
lijn der verwachtingen zou liggen, peins
de het voor twee-derde uit Amerikanen
en Nederlandse Amerikanen bestaande
Amstelveense team er niet over om het
arme Mercasol van het veld te vegen.
Natuurlijk beschikt Theo Kinsbergen
(overigens niet aanwezig, maar voor za
ken in Amerika) daarvoor over het po
tentieel. Maar wat is het nut van een
monsterzege? Indruk maken zal het nau
welijks, wat wel een zekerheidje zou zijn
tegen een hoger geplaatste club dan
Mercasol.
Met die gedachte in het achterhoofd is Kinzo naar
Leiden gekomen. Het verhaal van de wedstrijd is
eigenlijk snel verteld. Binnen twee minuten was
het 0—10 en toen vond Kinzo het welletjes. Bood
het publiek in de Vijf Meihal na de rust vijftien
minuten lang een one-man show van balgooche
laar en superatleet Owen Wells, liet bankzitter
Hans van Staveren zijn puntjes maken en vertrok
glimlachend naar de kleedkamer. Zich nauwelijks
bekommerend om de lage 57—86 eindstand.
Nu is die stand natuurlijk niet alleen de goedwil
lendheid van een Kinzo. Het is zeker ook de
verdienste van Mercasol, dat in de tweede periode
(na een ruststand van 1842) wraak nam op
zichzelf, de zwakke eerste helft en de bar-slechte
wedstrijd van zondag in Groningen. Er werd in
die tweede twintig minuten aan Leidse zijde best
aardig gespeeld. Goed geschoten ook (Kop, Hoek-
sema en Van Rooden) en behoorlijk verdedigd.
Natuurlijk was er aan de „toverballen" van Wells
en de goed gerichte schoten van Mark ten Hoeve
(hij heeft bedankt voor Oranje, omdat hij deze
zomer een voetoperatie moet ondergaan) weinig
eer te behalen. Mercasol bleef Kinzo na rust goed
volgen. Tot in de vijftiende minuut zelfs. Beide
ploegen hadden toen 31 punten in de tweede helft
geproduceerd.
Bondscoach Bill Sheridan was aanwezig in de Vijf
Meihal. Over zijn nationale spelers is hij weinig
meer te weten gekomen dan hij al wist. Dan
Cramer schoot zeer slecht, Herman Pluim maakte
wel tien punten, maar weinig indruk. Harry Kip
speelde zwak en Everett Fopma maakte de indruk,
alsof hij vijf minuten voor de wedstrijd uit bed
was gekomen.
Voor het Leidse publiek was de inhaalwedstrijd
Mercasol—Kinzo best het aankijken waard en
zeker een aanbeveling voor de 27ste maart, wan
neer beide ploegen elkaar weer in Leiden ontmoe
ten.
Topscorers Mercasol: Kop 15, Hoeksema 12, Van
Rooden en De Jong 10. Kinzo: Wells 26, Ten Hoeve
16, Van Staveren 11 en Pluim 10.
De dames van Mercasol kwamen gisteravond ook
in actie. Het werd opnieuw een nederlaag en
daardoor zal er voor de ploeg van Frank van
Mastrigt niet veel meer inzitten dan een plaats in
de middenmoot Het Rotterdamse Arrows bleek
voor de tweede maal dit seizoen te sterk: 43—45,
na een ruststand van 2422.
